Kabanata 36: REGRETS
FELICX
Since she left, my life has been a mess.
My life became a calvary, just like what i did to her.
I broke her, hurt her and left her in tears.
At lahat ng yun ay sobra kong pinagsisihan, nagpabulag ako sa isang taong sinira ang tiwala ng babaeng mahal ko, nawalan ako ng paki kung nasasaktan ko na ba siya.
And because of my stupidity, i lost everything.
I lost her, i broke her trust, i hurt her heart into pieces.
Alam kong gago ako, siraulo, tarantado at kahit ano pang itawag saakin ay tatanggapin ko because i deserve it, i fucking deserve it.
"Anak..." Hinawakan ako sa mukha ni mommy, her eyes was full of sadness.
"It's fine, walang mangyayarig masama. Just trust me." Pagpapahinahon ko dito.
Umiiyak nitong hinawakan ang aking mga kamay. "Kilala ko ang daddy mo, ayokong mag-away na naman kayo." Hagulgol niyang saad.
"No, that will not happen." I sighed before i go.
Hindi ko alam kung bakit ako pinapatawag ni daddy pero alam kong iisa lang ang dahilan ng lahat ng ito.
Pagkapasok ko palang sa loob ng silid niya ay isang malakas na suntok na kaagad ang natanggap ko.
Napadapa ako sa sahig ng dumudugo ang kaliwang labi, hinawakan ko ang parte ng sinutok niya at tumingin sakaniya.
"Putangina mo talagang lalaki ka!, talagang pili lang sa daliri ang nagagawa mong matino bastardo ka!." Galit na sigaw nito saakin.
Nakatitig lang ako sakaniya, tangina!, ano bang problema na naman niya?!.
"Ano na naman ba 'to dad?!." I stood up and wiped the blood from my lips caused by his hard punch.
"Tarantado ka!, ikaw pa ang may lakas ng loob na sabihin saakin yan samantalang may naaagrabyado ka?, ha?!." Kinuwelyuhan ako nito ng napakahigpit.
"Spill it out, kailangan ko pang puntahan sa hospital si Cassandra." Walang emosyong sagot ko dito.
Napangiwi nalang ako sa sakit dahil sa pagsuntok nito muli saakin.
Fuck this shit!.
"Fuck, what's your freaking problem old man!." Iritado kong sigaw dito kaya napatigil ito sa gulat.
"Deputa kang hayop ka!, wala kang galang!." Aakmang susuntukin niya ulit ako pero kaagad na pumasok si mommy sa loob ng kwarto niya.
Mabilis niyang sinangga si daddy sa harapan ko at nilapitan ako, hinaplos niya ang mukha ko ng nag-aalala.
"What are you doing Theo?!." Galit na sigaw niya kay daddy.
"Sinasaktan mo na ang anak mo!."
"Dapat lang sakaniya yan ng magtanda ang putanginang yan!." Sigaw ni daddy at tumalikod ng bahagya.
Napahawak sintido ito at narinig ko ang malalim nitong paghinga.
Tinulungan akong tumayo ni mommy habang hawak-hawak ko ang labi kong ramdam ko ang hapdi dahil sa putok na putok na sugat nito.
"Ba't mo ginawa yun?." Halatang nagpipigil na huwag magalit ang boses niya.
"Tigilan mo na ang anak mo Theo-"
"Stop it Clea!, hindi titino yang anak mong yan kung patuloy mo lang kukunsintihin ang katarantaduhan niyan!." He madly shouted.
"Ano ba kasing pinupunto mo?!." Tanong sakaniya ni mommy.
"Yang anak mong yan!, ginago na nga niya ang anak nating si Celeste tapos ngayon ay dinala niya pa sa kapahamakan!." Lumapit ito saakin at kinuwelyuhan na ulit ako.
Pilit siyang pinapalayo ni mommy pero hindi ito magpaawat.
"Theo, stop!."
"Gago ka!, wala ka ng ginawang matino simula't sapul!. Pati ang anak kong si Celeste, tinarantado mo narin!."
"Tigilan mo na yan Theo, ano ba?!." Tinatanggal ni mommy ang kamay niyang nakahawak ng mahigpit saakin pero hindi niya magawa.
Rinig na rinig ko ang mga sinasabi't sinisigaw nito saakin pero nagbibingi-bingihan lamang ako.
Ano bang pakiealam ko sa babaeng yun?, ba't parating siya't siya nalang ang nakikita?.
"Nasa hospital ngayon ang kapatid mo ng dahil sayo!," Humarap siya kay mommy na kita sa mukha ang pagkagulat sa nalaman.
"W-What?." Bulaslas ko.
She's in the what?, anong ginagawa niya dun?.
"Oo, tama ang narinig niyo!, lalong-lalo ka na!. Nang dahil sayo, napahamak si Celeste!. Nang dahil sa kabastarduhan mo, nag-aagaw buhay siya ngayon!."
I suddenly froze. Nag-aagaw buhay?, bakit?, paano?, saan?.
Hanggang may biglang sumanggi sa isip ko, kahapon ng gabi, i left her alone. Iniwan ko siyang mag-isa habang umiiyak sa isang madilim na lugar.
Tangina!, what did i do?!.
"S-Si Celeste, ang anak ko?. Anong nangyari sa anak ko, sabihin mo saakin Theo!, anong nangyari sa anak natin?!." Hinawakan ng mahigpit ni mommy si daddy sa magkabilang braso habang niyuyugyog.
Mabilis na niyakap ni daddy si mommy habang humahagulgol sa mga bisig nito.
"Shh, don't cry. Magiging ayos rin ang anak natin." Pagpapatahan niya rito.
Kusa akong napasabunot ng iritado sa buhok ko. Anong ginawa ko?, ba't ko ginawa sakaniya yun?!.
Sinaktan ko na naman siya, pinaiyak at iniwan ko na naman siyang luhaan.
Fuck!, gulong-gulo na ang isip ko!. I don't know what to do!.
"Sabi ng mga kaibigan niya ay nabangga daw ito ng isang rumaragasang truck. May nakakita na naaksidente ito kaya't dinala ito kaagad sa hospital." Panimula niya habang nakaakap kay mommy na nakikinig na umiiyak sa bisig niya.
"Kasalanan mo kung bakit siya nasa ganung kalagayan, kahapon ko ng gabi nalaman ng tumawag ang isa sa kaibigan niya," He madly looked at me.
"Why did you do that Felicx?, bakit mo nagawang iwan sa madilim na lugar at gitna ng daan ang kapatid mo kung kagagaling lang rin nito sa hospital nung mga araw na yun?, ha?." Tanong niya.
Napatulala nalang ako, kaya pala nakasuot siya ng hospital gown nung araw na yun.
Ang tanga ko!, ang gago ko!. Bakit ko ba ginawa yun?!. Masyado akong nagpakain sa galit.
"G-Ginawa mo yun?." Kusang tinungo ako ng tingin ni mommy at tinanong.
Kita kong napatigil ito. "Felicx!, anong ginawa mo sa kapatid mo?!. Bakit?, ang sabi ko ay iuwi mo siya pero anong ginawa mo?!. Iniwan mo siyang mag-isa kaya siya napahamak!." Pinagsusuntok niya ko sa dibdib.
Kahit masakit at tinanggap ko ito ng kusa, dapat lang saakin ito, nararapat lamang akong saktan sa kabila ng pananakit na ginawa ko sakaniya.
"May nakakita sa nangyari." Napatigil ako sa sinabing yun ni daddy.
Mabilis akong lumapit dito at tinitigan ng mabuti. "What do you mean?." Nakakuyom kong kamao na tanong.
"Hindi kasalanan ni Celeste ang nangyari sa anak na babae ni Amanda." Dugtong pa niya.
"A-Ano?, kung gayun ay ano ang totoo?." Napatigil sa pag-iyak si mommy ng magsalita ito.
"Base on Stacy, Celeste is innocent. Wala siyang ginawang masama kay Cassandra, hindi siya ang tumulak dito, kusa itong nagpakatihulog sa hagdanan." Saad niya.
Napaatras ako sa narinig ko. Fuck!, anong gulo ang pinasok ko?!. Nakasakit ako ng inosente!.
"Jusko, ang anak ko!." Umiiyak na bigkas ni mommy.
"Anong naisip niyo at sinaktan niyo ng husto ang anak ko?, walang ginawa ito kung hindi mahalin kayo pero anong ginawa niyong mag-ina?. Sinira niyong dalawa ang tiwala niya, hinusgahan niyo kaagad siya!." Dad shouted.
"Hindi ko alam sa oras na magising ito ay mapatawad niya kayo pero sana, ipagdasal niyo na walang nabuong galit sa puso ng anak at kapatid mo, masyado kayong nagpadalos-dalos." Hanggang sa iniwan kaming dalawa ni daddy.
"Sorry anak ko, Celeste. Anak, i'm so sorry." Napaluhod si mommy sa sahig kung kaya't nilapitan at inalo ko kaagad ito.
"It's okay, i will fix this mess mom. I promise." I said while hugging her.
I promise, itatama ko lahat ng mali ko, gagawin ko ang lahat para mabalik ang tiwala mo saamin.
Pangako ko yan, mahal ko.
Sinubukan kong hanapin siya sa iba't ibang hospital at halos libutin ko ang buong pilipinas para lang mahanap siya pero nabigo ako, daddy didn't even tell me where she is.
Sobra siyang nagalit at nadismaya sa kagaguhan ko, sa maling nagawa ko.
Dumaan ang dalawang buwan ay tsaka ko nalang nalaman na na-comatose siya sa loob ng dalawang buwan, but daddy doesn't really want to tell me where the hell she is.
Gusto ko na siyang makita, mayakap, mahalikan at mahagkan pero hindi ko magawa dahil nga wala siya sa piling ko.
And it's because i'm a worthless bastard, hindi ko siya nahanap sa loob ng ilang buwan na umabot ng taon.
And it's almost six years had passed but still, i can't find her shadow in everywhere.
I kept finding her until now at hanggang ngayon ay wala akong kabali-balita miski 'isa tungkol sakaniya. Hindi ko na alam ang nangyayari sakaniya, hindi ko alam kung ayos lang ba siya.
Halos magtatatlong taon na ang lumipas simula nung malaman kong lumabas siya ng bansa, she flew to France at hanggang dun lang ang nasagap ko.
Natatakot ako na baka hindi na niya ko tuluyang mahal, that is my biggest fear in my life.
Sobra akong nagalit nun kay daddy dahil hindi niya manlang pinaalam saakin pero sino nga ba pala ako para sabihin niya saakin na may koneksyon pala siya sa taong mahal ko?.
Iniwan niya ko ng walang paalam, sobra akong nalungkot at nangulila sa presensya niya.
"Get out!, you're fired!. You're such a fucking useless!." Sigaw ko sa isang empleyado ko.
Tangina!, nababadtrip na naman ulit ako!.
"No sir, please wag niyo po akong alisin. Kailangan ko po talaga ng trabaho ngayon pa-"
"Fuck!, i said fucking get out inside of my fucking office!." Kusa itong umalis ng opisina ko dahil sa hindi ko pagtitimpi.
"Tangina!." Galit kong sigaw at ibinato ang isang papeles na nakalagay sa aking lamesa.
Bwisit!, paggawa lang ng resumé, hindi pa magawa ng maayos, napaka walang kwenta talaga!.
"What's up!." Napatingin ako sa pintuan ng biglang may pumasok.
These bastards keeps pestering me, shit this day!.
"Mga hayop kayo, tigilan niyo ko. Wala ako sa mood para makipag gaguhan sainyo." Itinanday ko ang ulo ko sa sandalan ng swivel chair na kinauupuan ko.
Umupo ang mga ito sa isang malawak at itim na sofa, mga nakadekwatro pang upo ang mga gago.
"What do you want?." Wang gana kong tanong.
"Nothing, wala kaming matambayan 'e." Sagot ni Jake.
"Tarantado, baka ikaw lang!." Sinuntok siya ni Roy sa kanang braso.
"If you have nothing sensible to do here in my office, get out of my sight." Sita ko sa kanila.
Pero ang mga gago, nagsitawa lang.
Binigyan ko sila ng tig-isang masamang titig. Kung hindi ko lang talaga sila mga kaibigan, matagal ko na silang tinaggalan ng kaligayahan.
"Teka, balita ko nakauwi na daw si Jee?. Hindi mo manlang ba siya pupuntahan?." Roy asked.
"I don't care, hindi ko siya kaano-ano." Inirapan ko lamang ito.
"Attitude ka ngayon pre ah?, 'nong nahithit natin ngayon?."
Mabilis ko itong binato ng isang makapal na notebook sa may desk ko. "Putangina mo!, lumayas ka dito bago pa kita tanggalan ng hininga." Iritang sigaw ko rito.
"Ito naman oh, di mabiro." Sabay pa silang humagalpak ng tawa.
"Ano ba kasing kailangan niyong dalawa kayo?!."
"Nag-iba na isip namin Felicx, tara nalang mang chix." Ngising asong saad ni Jake.
"I don't want to, kayo nalang. I already get rid of that vice of mine since she left me." Walang gana kong iniikot paharap sa malaking glass wall sa likod ang aking inuupuan.
Ngayon ay napagmamasdan ko ng malaya ang nagtataasang mga gusali at ang kulay asul na kalangitan.
Napakaganda, napakagandang pagmasdan kagaya niya. Kung sana'y naririto lamang siya ay parehas naming panonoorin ang napakaaliwalas na langit.
"Tangina, may pinaghuhugutan, witwit!." Sumipol pa si Roy pagkatapos niyang magsalita.
"Kung hindi ka nga lang kasi gago, tarantado, hayop, bastardo-"
"Fuck you, you dick head." Matigas kong sabi dito.
"Alam kong tigang ka na, matagal na, kaya wag kang choosy diyan pre." Lokong sagot ulit niya.
Imbis na sagutin at nanatili lang akong walang sabat habang pinagmamasdan ang litaw na kulay asul na langit.
Gusto ko ulit siya pagmasdan, sabik nakong malapatan ng tingin ang buo niyang katawan.
Naramdaman kong nanigas ang aking pagkalalaki dahil sa naisip kong hubo't hubad niyang katawan.
Damn!, sakaniya lang talaga ako natitigang tangina!. Naiisip ko palang siyang nakapatong saakin habang gumigiling ay tinitigasan na kaagad ako.
"Gago ka Jake, wag ganiyan. May mahal yan, wag ka." Nanlolokong sabat naman ni Roy, parehas silang pumandali ng tawa.
Mabilis ko silang hinarap at tinitigan ng masama bago napagpasyahang tumayo.
"Oh, saan ka pupunta?. Di mo manlang ba kami pakakainin?." Roy said but i just ignores them.
"Go to your fucking house, wag ka ditong dumayo ng lamon you hoe." Matigas ko sabi dito
"Mga walang kwenta." Bulong ko sa sarili bago sila iniwanan sa loob.
Maglilibot-libot muna ako para magpalamig ng ulo, nakakawalang gana ang araw na ito bwisit!.
Sa paglalakad ko ay napadaan ako sa dating opisina ni daddy. Minsanan nalang rin ako nakakapasok dito.
Ako na kasi ang bagong Ceo ng Monterey's Company. He's already retired, masyado narin siyang tumatanda kaya ipinasa na saakin ang buong kumpanya.
Napanghawakan ko naman ito ng maayos at matiwasay at sa pagsusumikap kong mapalago ang negosyo namin ay isa nako sa mga pinakamagaling pagdating sa negosyo.
Hindi naman sa pagmamayabang pero sumikat ako sa natatangi kong taglay pagdating sa pagiging magaling sa paghawak ng negosyo.
Maraming may gustong magpahawak saakin dahil sa kasikatan kong yun.
May iilan narin akong billboard na makikita sa iba't ibang lugar.
In short, i'm successful business man.
Masaya ako sa naabot ko pero hindi parin sapat yun dahil may kulang parin saakin.
She...
The one that i know, i love the most.
Kung hindi lang sana ako naging gago't tanga ay hindi ako mangungulila ng husto sakaniya.
I really missed her so bad, i want to fucking kiss her, kiss every part of her body. Roam her huge breasts with my both palms, make her mine until she can't try to walk.
Those curves-
"Fuck, fuck!." Napasuntok ako sa pader ng maalala ko na naman siya.
Ba't mo ko pinapahirapan ng ganito?, alam kong maraming akong nagawang kasalanan pero do i really deserve this?.
Hindi mo alam kung gaano kita gusto ng makita't mahawakan manlang, gusto na kita yapusin at halik-halikan ng may punong-puno ng pananabik.
Shit this life!.
Pumasok ako ng opisina ni dad at sa di inaasahan ay may nakita ako bulto ng isang babae na nakatayo, hawak-hawak ang litrato ng isang bata.
And it's me, the one she held. Who is she?, why is she holding my picture?.
Hanggang tuluyan ko ng narinig ang mala-anghel na boses nito, tangina!, ngayon ko lang ulit yun narinig!.
Ang sarap pakinggan, ang tagal kong nangulila sa boses na yun.
"Ang gwapo mo." Narinig kong bulong niya.
Napangisi nalang ako ng walang dahilan, she's still fantasizing me until now.
And i like it, indeed.
"I know it." Nakangisi kong sabi dahilan para magulat siya, muntik niya pang malaglag ang litrato ko.
Humarap siya saakin na gulat na gulat ang buong ekspresyon, at buong-buo kong nasisilayan.
"Welcome back, my love..." I said.
Now that i've seen you, i'll make sure you can't escape to me again. I will never let you go again.
I will return what was once mine and until now is still only mine, alone and nothing else.
5555555555
AUT: give me at least a little feedback or your thoughts about this story, i will accept it!.
P/S: UNEDITED, SORRY FOR WRONG GRAMMARS AND TYPOGRAPHICAL ERRORS!.
your vote and comments are highly appreciated! salamat! xd.
2554 words in this chapter.