ELİSA

By 1Hayalkatili

975K 47.1K 11K

+18 Aşklarıyla birbirine bağlı iki kişi. Elisa ve Poyraz. Peki Elisanın hayatına gerçek ailesi girerse. Poyra... More

BÖLÜM 1
BÖLÜM 3
BÖLÜM 4
BÖLÜM 5
BÖLÜM 6
BÖLÜM 7
BÖLÜM 8
BÖLÜM 9
KARAKTERLER
BÖLÜM 10
BÖLÜM 11
BÖLÜM 12
BÖLÜM 13
BÖLÜM 14
BÖLÜM 15
BÖLÜM 16
BÖLÜM 17
BÖLÜM 18
BÖLÜM 19
BÖLÜM 20
BÖLÜM 21
BÖLÜM 22
BÖLÜM 23
BÖLÜM 24
BÖLÜM 25
BÖLÜM 26
BÖLÜM 27
BÖLÜM 28
BÖLÜM 29
BÖLÜM 30
BÖLÜM 31
DUYURU
BÖLÜM 32
FİNAL
DUYURU

BÖLÜM 2

46.3K 1.9K 209
By 1Hayalkatili

Yorumlarınızı bekliyorum oylamayı unutmayın...

Şu an koltukta Poyrazın kolları arasında yatıyordum. Saçlarımdaki elleri ise beni zorluyor, uykumu getiriyordu.

Hastaneden kimseyi dinlemeden çıkmıştık.

Ben bu yaştan sonra bir aile istemiyordum.

Benim bütün ailem Poyrazken yeni bir aile istemiyordum.

Hem yakında ailemin bütün katlarını kurucaktım.

Poyraz beni şu anda evlenmemizi söylesede ben okulumu bitirdikten sonra istiyordum.

Tabi eğer beni ikna ederse orası ayrı.

Poyraz " ne düşünüyorsun." Dediğinde dikkatimi ona verdim.

Dudağımı büzüp " hiçbir şey." Dedim.

" Peki ne hissediyorsun." Diye sordu.

Derin bir nefes verip " aslında birşeyde hissetmiyorum. Sadece bu yaştan sonra bir aile istemiyorum. Benim bir ailemde var o da sensin."

Kafamın üzerine öpücükleri sıralarken konuştu " kadının bakışlarını gördüm."

Kafamı kaldırıp ona baktım. Şu an yüzüm yüzüne hizalıydı.

Ben onun yüzünü incelerken o bu sefer yanağıma küçük küçük öpücükler konduruyordu.

Sessiz bir şekilde " bir şans versen onlara."

Kafamı eğip boynunun arasına koydum.

Poyrazın anne ve babası evdeki yangında ölmüştü. Anne ve babası Poyrazı sevmemekle beraber eline mendil verip sokaklara salıyormuş.

Önemli olan ise küçük kız kardeşininde o yangında ölmesi.

Benim ailem ise tabi onlara aile demekse. Beni hep sokaklarda uyuturlardı. Eve almazlardı. Benim hata sonucu olduğumu söylerlerdi. Benle uğraşmak istemezlerdi.

Ama ben hiçbir zaman onların karşısında hep güçlü durup kendimi korudum.

Sokağa attılar keşke burda hergün yatsam dedim, yemek vermediler ne güzel işte zayıflarım dedim, Bodrum'a kitlediler sizin yüzünüzü görmektense burda ömür boyu kalırım dedim.

Her yaptığım başarıyı kıskandılar.

Ama başaramadılar.

Aslında o aile için bir yandanda korkuyordum. Kızları vardı ya beni istemezlerse ve ben onlara alışırsam.

Eğer o ailede üzülürsem onlara göstermezdim ama içimin yanmasınıda istemezdim.

Derin bir nefes aldığımda sevdiğim adamın bana nefes aldıran kokusunu soludum.

Ard arda boynunda nefes aldığımda gülmüştü.

Poyraz " tamam güzelim haklısın çok güzel kokuyorum ama koku bırakmadın bizede."

Gülümseyip " Poyraz bey lütfen egonuzu çekin sizi göremiyoruz."

Başını eğip alnımı öptü " karnın acıktımı yemek yiyelim mi"

" Aç değilim ama sen istersen ye."

" Bende aç değilim güzelim."

Kafamı kaldırıp ona baktım " kahve içelim mi."

Kafasını salladığında ikimizde koltuktan kalkıp mutfağa gittik.

O masaya otururken ben çekmeceden kahveyi çıkarıp yapmaya başladım.

Ocağı açıp cezveyi üzerine koydum. Kahveyi karıştırırken birden belimde hissettiğim kolla arkamı dönecekken tezgaha oturtuldum.

Poyraz gözlerime bakarken telaşla konuştum " sevgilim kahve taşıcak şimdi bırak beni."

Kaşlarını yukarı aşağı kaldırdığında telaşla tekrar konuştum " hadi bırak beni bak taşıcak."

Ban muzip bir ifadeyle bakıp " öpersen bırakırım." Dedi.

Oflayıp bir gözüm kahvedeyken konuştum " ya seni öperken taşarsa."

Hızla " taşmaz taşmaz hadi öp bekliyorum." Diyerek dudaklarını öne çıkardığında güldüm.

Çocuk gibiydi resmen.

Ben yavaşça yaklaşıp alt dudağını kavrarken o üst dudağımınka kavramıştı.

Bir süre öpüştükten sonra o beni öpmeyi bırakmıştı.

Ben hâlâ onu öperken bir yandan da saçlarını okşuyordum.

Onun elleriyse bellimde ve olduğu yeri okşuyordu.

Hep böyle yapıyor. Öpüşürken birden durup benim onu öpmemi istiyordu.

Dudaklarımız ayrıldığında yavaşça ocağın olduğu yere döndüm.

Gözlerimi kapatıp kafamı omzuna koyup ağlak bir ses çıkarıp konuştum " Ocak battı, kahvede gitti."

O bu duruma gülerken ben ocağı temizleme zahmetine girmemek için kaçmayı düşünüyordum.

-------------------------------

Güzel uykumdan telefonun sesiyle uyanıyordum.

Biraz hareket edip belimdeki kollardan kurtulmaya çalıştım.

Kollardan kurtulamadığım için bununla uğraşmayıp telefona uzandım.

Zorlukla telefonu elime aldığımda telefon kapanmış ve tekrar çalmıştı.

Telefona baktığımda yabancı numara arıyordu. Hemen telefonu açıp kulağıma koydum.

" Alo."

Kısa bir süre ses gelmedi. Daha sonra bir ses duydum " Elisa ile mi görüşüyorum."

Yerimde biraz doğrulmaya çalıştığımda olmayınca kendimi bıraktım " buyrun benim."

Derin bir nefes sesi duyduktan sonra karşıdaki kişi konuştu " Merhaba ben Murat biyolojik baban." Dediğinde durakladım.

Neden arıyordu bu adam.

" Buyrun Murat bey."

" Nasılsın." Diye sorduğunda bu konuşmanın uzayacağını düşündüm.

" İyiyim siz nasılsınız."

" Bizde iyiyiz seni şey için aramıştım."

Diyip sustu. Bir süre o da bende konuşmadım.

Birkaç fısıldama sesinden sonra boğaz temizleme sesi geldi " ben şey için aradım. Biz seni tanımak istiyoruz. Bu akşam bize yemeğe gelebilirmisin."

Tam itiraz edip gelmeyeceğimi söyleyecekken Poyrazın uykulu gözleriyle beni uyarmasıyla sustum.

Dudaklarını oynatıp kabul et dediğinde kararsız kalmıştım.

Ben görüşmek istemiyordum ama Poyraz benim görüşmemi istiyordu.

Ben düşünürken bir yemekten bir şey olmayacağı için kararımı verdim.

" Tamam Murat Bey gelicem."

Heyecanla konuştu " tamam o zaman ben konum atarım sana."

Sıkıntıyla nefes verip " tamam Murat bey iyi günler ." Diyip bir şey demesine izin vermeden telefonu kapattım.

Poyraz telefonu elimden alıp kenara koydu. Daha sonra beni tekrar kollarıyla sarıp kafasını göğsüme koydu.

Bu haline gülümseyip " günaydın yakışıklım."

O da bir kaç mırıltıyla günaydın deyip uykusuna devam etmeye çalışmıştı.

Tekrar gülüp " hadi kalkta kahvaltı yapalım."

Boğuk sesiyle " yaparız kahvaltıyı ama biraz daha uyuyalım kaçmıyorya."

Birşey demeyip uyumasına izin verdim. Bir süre ben onun saçlarını okşayıp uyumasına yardım ederken konuştu " o eve gidince biraz ılımlı yaklaş. Ne de olsa onlar bir anne , baba ve gerçek kızlarını tanımak istiyorlar."

Bu dediğinde bir şey demediğimde çenesini göğsüme koyup yüzüme baktı.

" Noldu neden uyumuyosun."

Gözlerini kısıp " uykum kaçtı." Dediğinde ben onun tatlılığına bakıyordum.

Şişmiş gözler ve dudaklar dağılmış saçlar ve bir yanağı kızarmış surat.

Ben onun yüzünü izlerken o biraz bana yaklaşıp " yakışıklılığıma bakıyorsun dimi ."

Kafamı sağa sola sallayıp " hayır tatlılığına bakıyorum."

Kaşlarını çatıp " kızım ne tatlılılığı ya. Yakışıklılıktır o sen karıştırmışsındır."

Gülüp " hayır bebeğim tatlılık o."

" Bak kocaman adama bebeğim diyosun olmuyor ama." Diyip karnımı gıdıklamaya başladığında evde ikimizin kahkahaları yankılanıyordu.

Merhabalar

Bölüm nasıldı.

Bir sonraki bölüm aileyle geçicek.

Aslında bu bölüm öyle olucaktı ama Poyrazlı bölüm çok istiyorsunuz.

Kitapta istediğiniz şeyleri yazabilirsiniz.

Yorumlarınızı bekliyorum oylamayı unutmayın...

Sizleri seviyorum 💕💞

Continue Reading

You'll Also Like

504K 30.3K 32
ablasına yazacakken yanlışlıkla dünyaca ünlü boksöre yazan Ahu 💋💋 Herşey kurgu gerçek hayatla bağlantısı yoktur.
2.3K 271 32
Abisini ziyaret etmek için karakola gelen Doğa abisini odasında bulamayınca karakola yeni gelen polislerden birini durdurup abisini sorar. Abisi yeni...
3.5K 164 27
Anne ve babasının ayrılması üzerine Asena annesi ile beraber Kore'ye gider.Arkasında babası, abisi ve çocukluk arkadaşını bırakır.Tıp okuyup başarılı...
2.2K 120 13
Yıllardır okulda zorbalık gören bir kız bir gün ansızın gider. Geri geleceği kimsenin aklına düşmez. Akıllarda yer edinen biri değildir zaten. Geri d...