I'm in the middle of my duty today before I'll file for a two-month leave. Ilang linggo na lang at ikakasal na ako at gusto kong mag-focus sa pagiging mabuting asawa. Gusto kong pagsilbihan si Jiro. Kaya naman, kakalimutan ko muna ng saglit ang profession ko para sa personal king buhay.
*phone rings*
ATTORNEY: Hi Sasa. This is attorney. I hope you still remember me.
SASA: Opo naman, I remember you. Bakit po kayo napatawag?
ATTORNEY: Can we meet? I'll go to your house this afternoon
SASA: Naku attorney, hindi na ako dun nag-istay eh. Sa house na ng fiance ko. Pero sige i'll drop by and let's meet there at 3pm.
ATTORNEY: okay, good. this is an important matter to be discussed about. See you.
*ends call*
It's strange na tumawag si attorney. Anong meron? The last time I saw him was my childhood days pa. Yung time na inayos niya ang mamanahin ko kay mommy at daddy. Kinakabahan tuloy ako na hindi ko maintindihan...
Umalis agad ako ng duty at binilin ko na kay Jill at sa ibang resident doctors ang patients ko. I cannot wait anymore. I have to know the things behind that call.
In just a span of 10 minutes, nakarating din agad ako sa dating bahay namin, I look around and I relaize how much I miss this house. Dito ako lumaki, nagkaisip, nasaktan, umibig, nabigo at muling nagmahal ulit. This jouse is just filled with so much memories. i may not live here anymore but I swear I'm not gonna give this up.
Umakyat ako sa dati kong kwarto para kumuha ng ilan pang gamit, yung girly frames ko and ilang jewelry boxes.. Pero hindi pa ako natatapos, may natanggap na akong text mula kay attorney para sabihing nasa gate na sya ng bahay.
"Hi attornery, have a seat po. Coffee, juice or snacks? Sorry po ha?"
"Kamusta ka na hija? You grew up to be such a lovely woman."
"Salamat po. Sige upo po tayo. Ano po bang sasabihin mo sakin?"
"Hija, wag ka sanang mabibigla."
Sa nalaman ko kay attorney, hindi ko na alam kung saan ako magsisimula, kung paano ko itatama ang lahat, kung paano ko sasabihin sa lahat ng taong umaasa sa kumpanya namin at ilang establishments.
Bakit kailangang ako pa ang makaranas nito? Hindi pa ba sapat ang mga pinagdaanan ko para parusahan pa ako ng ganito?
Tuliro akong sumakay sa kotse ko at wala agad akong naisipang puntahan kundi ang bahay ni Katy. Siya lang muna ang taong naisipan kong puntahan para pagsabihan ng panibagong dagok sa buhay ko.
"Sa, bakit? Anong nangyari sayo?"
"Kate... *sobs* hindi ko na alam kung anong gagawin ko.. *sobs*"
"Bakit ano ba yun? Kumalma ka please. Tara nga sa loob. Wag tayo dito sa pinto... Please Sasa tahan na. Calm yourself."
Pinilit kong kumalma at inumin ang baso ng tubig na inabot sakin ni Kate. Hindi ko alam kug saan ako humugot ng lakas sa pagsabi sa kanya kung ano ang tunay na nangyari.
Kaya pala pumunta si Attorney s bahay para ibalita na ang walanghiyang bestfriend nila mommy at daddy na tinulungan ako since I lost them ay ang taong magiging sanhi rin pala ng pagkadapa kong muli. That person stole everything from us!
He forged my signature at nilipat niyang lahat ng ari-ariang minana ko mula kela mommy sa panglan niya. How dare him to do this to me! Gusto ko syang ipakulong pero nagtatago na sya at ang masaklap pa ay binenta na niya ang mga ito sa ibang tao kaya paano ko pa tong mababawi?!!
"Oh my God, Sasa. I cannot believe this. Paano na yan?"
Ni hindi ko rin alam ang sagot sa katanungan ni Katy. Dahil kahit ang sarili ko ay hindi ko na rin alam kung paano. Iyak pa rin ako ng iyak habang iniisip ang lahat ng sinabi attorney sakin. How can I lose everything? How can that man betrayed me? I treated him as my second parent tapos pagnanakawan lang pala niya ang mga magulang ko who had nothing but good words about him. T_T
He broke my trust, he failed my parents... What shall I do? Paano na ang mga taong umaasa sa kumpanya at mga hospitals namin? Paano na ang mga taong nagmahal sa magulang ko at pinagsilbihan kami ng buong puso? Paano ko sasabihin sa kanila na wala na ako ni isang sentimo!
"Wag ka ng umiyak, Sa, I am here to help you. Andito kaming mga kaibigan mo. Aalalayan ka namin. Si Jiro panigurado hindi ka niya pababayaan.."
"Nahihiya na ako kay Jiro. Hindi ko alam kung paano akong hihingi ng tulong sa kanya. All I have is my house, hindi ko naman kayang ibenta yun. Simot na rin ang bank accounts ko."
"Sshhhh.. SIge na magpahinga ka muna. Ako na ang magsasabi kay Jiro na dito ka sakin matutulog para hindi na sya mag-alala pa."
-------------------> NOT ANSWERING JIRO'S CALLS AND TEXTS
Kanina pa tumatawag sakin si Jiro pero hindi ko naman sya masagot. Alam kong mahahalata lang niya na umiyak ako pag narinig niya ang boses ko ngayon. Alam ko naman andyan sya para tulungan ako but this is too much, I don't want to be a big burden to him.
*****************
Simula ng paghatid ko kay Sasa sa duty niya, miss na miss ko na sya agad. Kaya panay ang text at tawag ko sa kanya to check on her. Pero simula ng mag-hapon ay hindi na niya sinagot ang mga tawag ko. Kahit busy namin yun ay hindi niya nakakalimutang magreply or mag-return call sa akin.
Buti na lang ay nag-6pm na, it means I have to fetch her. Pero bakit si Jill lang ang nakita kong lumabas. Asan na si Sasa.
Bumaba ako ng kotse ko at sinalubong si Jill na mukhang uuwi na dahil dala niya ang mga bag niya.
"Hi Jill, asan si Sasa?"
"Hello po Sir Jiro. Naku wala na sya kanina pang before 3pm. Nai-file na ang leave niya pero umalis agad eh. Nagmadali."
"Ah. Ganon ba? Sige. Na-lowbat siguro sya. Sige ingat ka."
Hai Sasa. Please son't make me worried. Asan ka na ba? Bakit hindi mo ko sinabihan? San naman kaya ako maghahanap nito.
Tumawag ako sa bahay namin pero ang sabi ng yaya niya ay wala pa dun si Atasha. Pag sila mommy naman ang tinawagan ko ay baka mag-alala pa yun. Naka-off na rin ang phone niya kaya hindi na rin pumapasok ang mga tawag ko.
Teka, si Katy nagtext..
"Hi, Jiro.. Andito si Sasa. Sorry daw hindi sya nakapagtext kasi lowbat daw sya. Don't worry na. Tulog na rin sya ngayon kasi napagod sa duty niya. Pinapasabi niyang uuwi sya bukas ng umaga and sorry daw. I love you daw and magpahinga ka na daw."
Hai mabuti naman at nakay Katy lang sya. Pero nag-aalala pa rin ako eh. Feeling ko hindi sya okay. Sana mali lang ako dahil ang pinakaayokong mangyari ay ang makitang magbalik ang mga malungkot niyang mata.
I want a Happy Sasa all our lives.. Please, sana naman ayos lang sya. Hindi na tuloy ako maka-antay ng bukas para makita sya. Doon lang ako mapapanatag.
A/N:
GUYS UNA PA LANG YAN, PAANO KAYA KUNG MAY DUMATING NA NAMAN NA BAGONG PROBLEMA. PAANO NA SI ATASHA? LET'S KEEP OUR FAITH AND MALALAGPASAN DIN NIYA YAN. RIGHT?
ANYWAY, HAVE A BLESSED SUNDAY GUYS! INAAYOS KO NA YUNG UPDATE FOR TOMORROW. :))
VOTE. COMMENT. BE A FAN! <3