( Unicode )
ချားလစ်တို့ တစ်လ လောက် ကြိုစီစဥ် ခဲ့ရသော ဓာတ်ပုံနှင့် ကဗျာ ပြပွဲ သည်တော့ ယနေ့တွင် ကျင်းပ ပြီးစီးခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။
ပြပွဲ ပြီး၍ ချားလစ်သည် Dreamနှင့် အတူ အဆောင်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။
အဆောင် သို့ ပြန်ရောက်ချိန်တွင် ချားလစ် အခန်းဖော် ထူးခန့်မှာ ပြန်မရောက်သေးပေ။
ထို့ကြောင့် ချားလစ်နှင့် Dreamမှာ အခန်းထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်နေသည်။
Dream က ချားလစ်၏ စာကြည့်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း စားပွဲပေါ် တင်ထားသော မျက်မှန်ဘူးလေးအား လှမ်းယူလိုက်သည်။
"အဲ့တုန်းက ကျိုးသွားတဲ့ မျက်မှန်ကို ကိုချား ပြန်ပြင်ထားတာလား "
Dreamအမေးကြောင့် ချားလစ်မှာ Dreamထိုင်နေသော ခုံနောက်ကျောဘက်တွင် ရပ်ရင်း Dreamပုခုံးပေါ် လက်တင်လိုက်ကာ
"အွန်း... ဟုတ်တယ်..ကိုယ်အဲ့တုန်းက ဒီမျက်မှန်နဲ့ အဆင်ပြေမဲ့ ကိုင်းကို အတော်ရှာယူလိုက်ရတယ်"
"ရှာရခက်မှာပေါ့ ဒီမျက်မှန်က ကျွန်တော် သေချာ Design ဆွဲခဲ့တဲ့ limit edition လေ "
"ဟုတ်လား အဲ့ဒါကြောင့်နေမယ် "
Dreamမှာ မျက်မှန်အား ဖွင့်ကြည့် ရင်း အတွေး တစ်ခု ဝင်လာသောကြောင့် ခပ်တိုးတိုး ရယ်လိုက်သည်။
"မထင်ရဘူး ကိုချားက ကျွန်တော့်ကို အဲ့ချိန်တည်းက ကြိတ်ကြိုက်နေတာဘဲ
ဝါး...ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် ဂုဏ်ယူချင်သွားပြီ "
Dreamစကားမှာ မှန်နေ၍ ချားလစ်ကတော့ Dreamအား ပြုံးကြည့်ရုံသာ ကြည့်နေတော့သည်။
"ဒါနဲ့ ကျောင်းသင်္ကြန်ကျရင် ကိုချား သီချင်းဆိုဦးမလား "
"မပြောတတ်သေးဘူး ဘာဖြစ်လို့လဲ "
"အဲ့နေ့က ကျွန်တော်တို့ Presentation နဲ့ Project အတွက် စာဖြေဖို့ရှိတယ်။
အဲ့ဒါကြောင့် ကိုချား သီချင်း မဆို ဖြစ်ရင်တော့ မလာဖြစ်လောက်တော့ဘူး "
"အွန်း.."
ထိုစဥ် ချားလစ် ဖုန်းမှာ မြည်လာသည်။
"ဘယ်သူ ဆက်တာလဲ ကိုချား "
ချားလစ်မှာ ဖုန်းမျက်နှာမှ ပေါ်နေသော နာမည်အား Dreamမြင်အောင် လှမ်းပြလိုက်သည်။
"သူရိန် ဆက်တာ..... ဟဲလို "
"ကိုချား.."
"အွန်း..."
"ကိုချား အားလား "
"အင်း အားတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ "
"ကိုချား နားမှာ Dreamရှိနေလား "
သူရိန် အမေးကြောင့် ချားလစ် Dreamအား လှည့်ကြည့်ကာ
"အင်း ရှိတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ "
"အာ..ဘာမှ မဖြစ်ဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ကိုချားနဲ့ ပြောစရာလေး ရှိလို့ "
"အိုး..."
"ကျောင်းပြင်က......ဆိုင်မှာ လာတွေ့ပေးလို့ ရနိူင်မလား "
"အဲ့ကို လာရမှာလား... "
"ဟုတ်...ဟို..ပြီးတော့ Dreamကို ခေါ်မလာနဲ့ "
သူရိန် စကားကြောင့် ချားလစ် မျက်ခုံး ပင့်လိုက်မိသည်။
"အိုး....okလေ အစ်ကို အခုဘဲ ထွက်လာခဲ့မယ် "
ချားလစ် ဖုန်းချပြီး သည်နှင့် ဘေးမှ Dreamက စူးစမ်းဟန်ဖြင့်
"သူရိန်က ဘာတဲ့လဲ "
"ကိုယ့်ကို တွေ့ချင်တာတဲ့ ပြီးတော့ သူက ညီ့ကို လိုက်မလာ စေချင်ဘူး "
"အိုး...."
ချားလစ် စကားကြောင့်Dreamအနည်းငယ် အံ့သြ သွားသော်လည်း
"okလေ ကိုချား သွားပါ ကျွန်တော် ဒီမှာ ကိုချားကို စောင့်နေမယ် "
"အင်း...အခန်းထဲ ဖုန်းသုံးရင်း ကိုယ့်ကို စောင့်နေပေါ့
ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်ရင်လည်း ကိုယ့် Laptop ထဲမှာ အက်ရှင် Movie တွေ ရှိတယ် okနော် ကိုယ်သွားပြီ "
ချားလစ် Dreamနဖူးအား တစ်ချက်နမ်းပြီးနောက် သူရိန် ချိန်းထားရာ နေရာ သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။
ကျောင်းဝန်းအား ဖြတ်ကာ သူရိန် ချိန်းထားသည့် ဆိုင်အရောက်တွင် ချားလစ်အား စောင့်နေသူမှာ သူရိန် တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်။
တစ်ဖက် ကျောင်းမှ လမင်းနှင့် အဖူးပါ ရှိနေသည်။
ထို့ကြောင့် ချားလစ် အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသော်လည်း သူတို့အား ပြုံးပြကာ ထိုဝိုင်းတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
သူ့ရှေ့မှ စကားမပြောဘဲ သူ့အား စူးစမ်းဟန်ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေသော လူသုံးယောက်ကြောင့် ချားလစ်သည် ယောက္ခမများနှင့် သွားတွေ့ရသလို ခံစားချက်ကြီး ဝင်လာကာ ချွေးများပင် စို့လာသည်။
သူ့မှာ ရန်သူပေါင်း များစွာနှင့် တိုက်ခိုက်ကာ mission ပေါင်းများစွာကို တည်ငြိမ်စွာ ကိုင်တွယ် ခဲ့သော်လည်း ရုတ်တရက်ကြီး သူ့ရှေ့မှ လူသုံးယောက်ကို တော့ မကိုင်တွယ် နိူင်သလို ခံစားနေရ၏။
ထို့ကြောင့် ချားလစ်သည် မနေတတ်စွာ ချောင်း တစ်ချက် ဟန့်လိုက်သည်။
"အဟမ်း.... "
ထိုအခါမှ သူ့ရှေ့မှ သုံးယောက်သည် အသီးသီး အကြည့်များ ပြင်လိုက်ကြကာ သုံးယောက်ထဲမှ အဖူးက စကား စလာသည်။
အဖူး -" တကယ်တော့ အစ်ကို့ကို ခေါ်လိုက်တာက ပြောစရာနဲ့ မှာစရာ တစ်ချို့ ရှိလို့ပါ "
အဖူး စကားအား ချားလစ်က ရေနွေး ငဲ့ရင်း အသိမှတ် ပြုသလို ခေါင်းငြိတ်ပြ လိုက်သည်။
အဖူး -" အခုဆိုအစ်ကိုက Dreamရဲ့ ကောင်လေး...."
ချားလစ် -" ချစ်သူ...ကောင်လေး မဟုတ်ဘူး"
ချားလစ် ဖြတ်ပြောလာသော စကားကြောင့် Fujoshi မ ဖြစ်သည့် အဖူးမှာ အူယား၍ ထအော်ပစ်လိုက်ချင်သော်လည်း သူ့ဘေးမှ လမင်းမှာ အဖူးအကြောင်း သိထား၍ အဖူးပေါင်အား ဆွဲဆိတ်လိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် အဖူးမှာ ကြည်နူးလွန်း၍ ပြုံးချင်နေသည်ကို အတင်းထိန်းလိုက်ရသည်။
'ရောလို့ မဖြစ်သေးဘူး တင်းထားစမ်း အဖူး နင့်သူငယ်ချင်း မင်းအိပ်မက်သစ် ကို ကာကွယ်ဖို့ မျက်နှာကို အတင်းတည်ထားစမ်း '
" အဟမ်း...ok လေ ချစ်သူပေါ့။ အစ်ကိုက သူ့ကို ဘယ်အခြေနေ မျိုးမှာ မဆို လက်တွဲ သွားမယ်လို့ တွေးထားလား "
အဖူး အမေးကြောင့် ချားလစ် သူ့ရှေ့မှ လူသုံးယောက်အား သေချာ စေ့ကြည့်ကာ ခပ်ဖွဖွ ပြုံးလိုက်သည်။
" မင်းတို့ ဆိုလိုချင်တဲ့ သဘောကို ကိုယ်နားလည်တယ် အဲ့ဒီ အတွက် ကိုယ့်ဘက်ကလည်း မင်းတို့ကို ဂတိတစ်ခု ဘဲ ပေးနိူင်မယ်။
ဘယ်လို အခြေနေမျိုးဘဲ ရောက်ရောက် ကိုယ် ညီ့လက်ကို လွှတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး "
" ကျွန်တော် တို့လည်း အစ်ကို့ကို ယုံပါတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် Dream အစ်ကို့ကို လိုက်တုန်းက မတားခဲ့တာ
ဒါပေမဲ့ Dreamက အစ်ကို ထင်သလောက် ကျန်းမာနေတဲ့ သူမဟုတ်သလို ရိုးရှင်းတဲ့သူ မဟုတ်ဘူး ဆိုရင်ရော "
လမင်း စကားကြောင့် ချားလစ် မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားသည်။
Dreamက သာမာန်ထက် မရိုးရှင်းသူ ဆိုတာ ချားလစ် သိပြီး ဖြစ်သော်လည်း မကျန်းမာ သည်က ဘာကို ဆိုလို သည်လဲ သူနားမလည်။
" အဲ့ဒါကို ထားပါ တကယ်တော့ ဒီနေ့ ကိုချားကို ချိန်းလိုက်တာက Dreamရဲ့ အကျင့် တစ်ချို့ ပြောပြထားချင်လို့ ဘဲ "
ထို့နောက် အဖူးက note စာအုပ် အသေးအား ချားလစ်ထံ ကမ်းပေးလာသည်။
ထိုnote စာအုပ်ထဲတွင်တော့ Dream၏ အကျင့်သေးသေးလေးကပါ အစ ချရေးပေးထားသည်။
"Dreamက ညီမတို့အတွက်တော့ သူငယ်ချင်းဆိုတာထက် မောင်လေးတစ်ယောက်လို အငယ်တစ်ယောက်လို ဘဲ။
အဲ့ဒါကြောင့် ကိစ္စအတော်များများကို သူ့သဘောတိုင်း လိုက်လုပ်ပေးတာတွေရှိတယ်။
တကယ်တော့ Dreamရဲ့ စိတ်အခြေနေက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ မပေါ်ဘူး။
သူအရမ်း ရယ်နေရင် အဲ့ဒါ သူဝမ်းနည်းနေလို့
ပြီးတော့ သူ အရမ်း တည်ငြိမ်နေရင် အဲ့ဒါ သူ အရမ်း ဒေါသထွက်နေလို့
ပြီးတော့ သူက ဘယ်အခြေနေ မျိုးမှာမဆို အစာအိမ် ဟောင်းလောင်းနဲ့ မနေနိူင်ဘူး "
အဖူး စကားအား ချားလစ် အာရုံစိုက်နားထောင်နေသလို အဖူး ပေးသည့် note စာအုပ်ထဲမှ အချက်များအား ဖတ်နေသည်။
" သူက အရမ်းဒေါသထွက်နေတဲ့ အချိန်တွေဆို သူ့စိတ်ထဲ မပါတဲ့ စကားတွေကို ပြောပြီး
သူစိတ်ပြေသွားရင် သူဘာပြောသွားမှန်းတောင် သူမမှတ်မိတတ်တော့ဘူး။
အဲ့ဒါကြောင့် အနာဂတ်မှာ သူနဲ့ အစ်ကို စကားများ ခဲ့ရင် သူပြောသမျှကို အတည်သွားယူလို့မရဘူး။
ပြီးတော့ သူက ဒေါသထွက်နေတဲ့ အချိန် သူ့ကို တားတာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် နှစ်သိပ့်တာဘဲ ဖြစ်ဖြစ် လာလုပ်တာမကြိုက်ဘူး။
သူ့ဒေါသကို အကုန်ဖွင့်ချ ပြီးတဲ့ အထိ စောင့်ပေးလိုက် ပြီး သူစိတ်အေးသွားမှ စကားသွားပြောတာ ပိုကောင်းတယ် "
သူရှေ့မှ Dreamအကြောင်းမှာတမ်းချွေနေသော Dreamသူငယ်ချင်း များကြောင့် ချားလစ်ပြုံးလိုက်မိသည်။
တစ်ဆက်တည်းမှာပင် Dreamသည် သူငယ်ချင်း ရ ကံကောင်းသည်ဟု သူတွေးလိုက်မိသည်။
" ပြီးတော့ ဒီကိစ္စကို မပြောချင်ပေမဲ့ ပြောမှ ဖြစ်မှာမလို့ ကိုချား Dreamကို ဂရုစိုက်ပေးပါ
Dreamမှာ စိတ်ကျ ရောဂါ ရှိတယ် ကိုချား
ခုခေတ် လူငယ်တွေ ကြားမှာ ခေတ်စားနေတဲ့ ရိုးရိုး Depression မဟုတ်ဘဲ တကယ့် စိတ်ကျရောဂါ ဘဲ စိတ်ကျ ရောဂါ ရဲ့ အမြင့်ဆုံး အခြေနေထိ သူခံစားခဲ့ရပြီး
အရင်က အဲ့ရောဂါကို ကုဖို့ သူဆေးတွေ လပေါင်းများစွာ သောက်ခဲ့ရသလို စိတ်ရောဂါ ဆရာဝန်တွေဆီကလည်း ကုသမှု ခံယူခဲ့ရတယ် "
သူရိန် ပြောသည့် သူမသိရသေးသော အကြောင်းအရာကြောင့် ချားလစ် သူ့ရှေ့မှ လူသုံးယောက်အား အံ့သြ တကြီး မော့ကြည့်မိသည်။
ထိုအခါ သူ့ရှေ့မှ သုံးယောက်သည်လည်း သူ့အား ခေါင်းငြိမ့်ပြလာကာ"သူ အရင်က စိတ်ဖောက်ပြီး စိတ်မထိန်းနိူင်တော့ဘဲ လူတစ်ယောက်ကို သတ်မိမလိုထိ ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ် "
ထိုနေ့က အဖြစ်ပျက်အား သူတို့သုံးယောက် မမေ့သေးသလို အထက်တန်း နောက်ဆုံး နှစ်မှ သူတို့နှင့် အတူ တက်ခဲ့ သူများလည်း မေ့ဦးမည် မဟုတ်။
သူတို့ ချားလစ် အံ့သြ သွားမည် ထင်လိုက်သော်လည်း ချားလစ်တွင် အံ့သြ ဟန် မရှိ။
ထို့ကြောင့် သုံးယောက်လုံး ချားလစ်အား နားမလည်သလိုနှင့် မေးလာသည်။
သူရိန် -" ကိုချား မအံ့ဩ သွားဘူးလား "
သူရိန် ပြောသည့်ကိစ္စကြောင့်အမေးအား ချားလစ် ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။
ချားလစ် -" အမှန်တော့ အဲ့ကိစ္စကို ကိုယ် သိနေတာ ကြာပြီ ညီ့အမေကို Lesbian ဆိုပြီး blame တဲ့ အဲ့ကောင်လေးကို ညီ ဒေါသထွက်ပြီး ထိုးကြိတ်လိုက်တာ အဲ့ကောင်လေး အရိုးတွေပါ ကျိုးကြေပြီး ဆေးရုံမှာ 6လလောက် နေလိုက်ရတဲ့ အထိပေါ့ "
ချားလစ်၏ ပြည့်စုံလွန်းသော အဖြေကြောင့် အံ့သြ သွားရသူမှာ သူရိန်တို့ သုံးယောက်လုံးသာ ဖြစ်သည်။
အဖူး -" ဘယ်သူ အစ်ကို့ကို ပြောပြတာလဲ Dreamကိုယ်တိုင်လား"
ချားလစ် -" ကိုယ်ဘယ်လိုသိလဲ ဆိုတာကတော့ ကိုယ်မပြောနိူင်ဘူး "
ချားလစ် အဖြေအား သူတို့ မကျေနပ်သော်လည်း ဆက် မေးမလာ။
ချားလစ် Dream သူငယ်ချင်း၏ မှာတမ်းခြွေမှုအား စိတ်ရှည်လက်ရှည် နားထောင်ပြီးနောက် အဖူး ပေးလိုက်သော Note စာအုပ်အား ယူကာ အဆောင်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။
ပြန်လာရာ လမ်းတွင်လည်း သူရိန် ပြောသည့် Dreamတွင် စိတ်ရောဂါ ရှိသည့် ကိစ္စအား သူတွေးနေမိသည်။
ထို့ကြောင့် သူ့အဖေဦးဇေယျာနှင့် ချားလစ် မိခင် ဒေါ်မေရီစေး တို့ အကြောင်း ပြောစဥ်က Dreamမှာ အသက်ရှု မြန်လာကာ စိတ်ဖောက်ခါနီး လူတစ်ယောက်နှင့် တူနေသည်မှာ မဆန်းတော့။
ချားလစ်သည် Dreamအကြောင်းတွေးရင်း အသက်ရှုပင် ကြပ်ချင်လာသည်။
သူချစ်သော ထိုကောင်လေးမှာ ဘယ်လောက်တောင် အထီးကျန်ဆန်ပြီး စိတ်ဒဏ်ရာ ရခဲ့လို့ စိတ်ကျရောဂါ ခံစား ရတဲ့အထိ တောင် ဖြစ်သွားရသည်လဲ ။
Dreamဟာ ခက်ခဲတဲ့ နေ့ရက် များကို ဘယ်လောက်ထိ များ ပင်ပင်ပန်းပန်း ဖြတ်သန်းခဲ့ရလဲ ဆိုတာ သူပင် မတွေးရဲတော့သည် အထိပင်။
အဲ့လိုမှန်းသာ သိလျှင် ချားလစ် ဟိုးအရင်တည်းက ထိုကောင်လေးနား သွားခဲ့မည် ဖြစ်သည်။
အဖူး ပြောသလိုပင် Dreamသည် ဒီထက်မက ပိုအချစ်ခံထိုက် ပြီး ပိုဂရုစိုက်ခံ ထိုက် သော ကောင်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
သူသည်လည်း Dreamအား လူတိုင်းအားကျရလောက်သည်အထိ ဂရုစိုက်ပေးကာ ချစ်ပေးချင်သည်။
မဟုတ်ပေ...ချစ်ပေးမည် ဖြစ်သည်။
အဆောင်ထဲ ကျန်ခဲ့သည့် Dreamသည်တော့ ချားလစ် ထွက်သွားပြီးနောက် စားပွဲပေါ်မှ ချားလစ် Laptop အား လှမ်းယူလိုက်သည်။
ထို့နောက် ဟိုမွှေ ဒီမွှေလုပ်ရင်း movie list အား ကြည့်ကာ သူကြည့်ချင်သည့် Movie အားဖွင့်လိုက်သည်။
Movie မှာ ကောင်းသော်လည်း သူ့တွင် ကြည့်ချင်စိတ် မရှိ၍ file ထဲမှ ချားလစ် ကိုယ်တိုင်ရိုက်ထားသည့် ပုံများကိုသာ ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
တစ်ပုံချင်းဆီ ခံစားကြည့်ရင်း file တစ်ခုတွင်တော့ သူဖွင့်မရဘဲ lockခံထားသောကြောင့် Dreamမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။
Dreamမှာ Psw ဘာဖြစ်မည်မှန်း တွေးရင်း စိတ်ထဲ ရှိသည့် နံပါတ်အား ရိုက်ထည့်လိုက်သော်လည်း မမှန်။
"သူ့မွေးနေ့ များလား "
Dream ချားလစ် မွေးနေ့အား ရိုက်ထည့်လိုက်သော်လည်း မမှန်သေး။
"မမှန်ဘူးလားဟ ဘယ်ဟာ ဖြစ်လောက်မလဲ "
ခေါင်းစား ခံကာ တွေးနေသော်လည်း ရိုက်ထည့်သမျှ ဘာတစ်ခုမှ မမှန်။
ထို့ကြောင့် Dreamမှာ လက်လျော့လိုက်ချင်သော်လည်း အထဲတွင် ဘာရှိနေမည်အား သိချင်သောကြောင့် လက်လည်း မလျော့ချင်ပြန်။
"အာ...ငါ့မွေးနေ့ တော့ မဟုတ် လောက် ပါဘူးနော် "
မဟုတ်လောက် ပါဘူး ဟုသာ ပြောနေသော်လည်း သူ့လက်ကတော့ သူ့မွေးနေ့ နံပါတ်အား ရိုက်ထည့်နေပြီ ဖြစ်သည်။
"Fuck...တကယ်ကြီး ဟ"
Psw ပွင့်သွားပြီးနောက်တွင် Dream ထို သိမ်းထားသော ဓာတ်ပုံ များအား ဝင်ကြည့်လိုက်စဥ် သူ့မှာ အံ့သြ လွန်း၍ ပါးစပ် အဟောင်းသားပင် ဖြစ်သွားသည်။
album တစ်ခုလုံးမှာ သူ့ပုံချည်းသာ ဖြစ်ကာ သူတို့ စဆုံစဥ် အချိန်မှသည် ယခုအထိ Date အလိုက်နှင့် သိမ်းထားလေသည်။
ပုံ တစ်ပုံ ချင်းစီ တွင် လည်း Story လေးလို စီထားပြန်သေးသည်။
ထိုပုံများအား ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ချားလစ် သူ့အပေါ် ဘယ်လောက်ထိ မြတ်နိူးသည်လဲ Dreamခန့်မှန်းနိူင်သည်။
သူပုံ တစ်ပုံချင်းစီအား ကြည့်ရင်း Dreamမှာ ကြည်နူး၍ ငိုချင်လာသည်။
ဝဲတက် လာသော မျက်ရည်များအား ဖယ်သုတ်ခြင်း မပြုဘဲ ကျဆင်း မည် ဆိုလည်း ကျဆင်းခွင့်ပြုလိုက်မည်။
သူ့အား နှစ်နှစ်လုံးလုံး အဝေးမှ တိတ်တဆိတ် စောင့်ရှောက်ရင်း ချစ်နေပေးခဲ့သည့် လူသား
သူလိုအပ်ချိန်တိုင်း သူ့အား စိတ်ခွန်အား ပေးခဲ့သည့် လူသား
မည်သို့သော အခြေနေတွင်မဆို သူ့လက်အား ဆုပ်ကိုင်ထားပေးခဲ့သည့် လူသား
ထိုသို့သော သူ အား သူရွေးချယ်ခဲ့မိခြင်းအတွက် Dreamအရမ်းကံကောင်းလွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် ခံစား ရသည်။
ချားလစ်ဝိန်း လို လူသားဟာ သူ့အတွက် နောက်ထပ် မရှိ နိူင်တော့။
ပိတ်ထားသော အခန်းတံခါးမှာ အဖွင့်ခံလိုက်ရခြင်းနှင့်အတူ အခန်းထဲသို့ ချားလစ်ဝင်လာသည်အား တွေ့သည်နှင့် Dreamငည် ချားလစ်ဆီပြေးသွားကာ ချားလစ်အား ဖက်လိုက်သည်။
သူ့အား ပြေးဖက်လာသော Dreamကြောင့် ချားလစ်မှာ Dreamခါးအား ထိန်းကိုင်ကာ သိုင်းဖက်လိုက်ရသည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ ညီ "
ချားလစ် အမေးအား Dreamမှာ ချားလစ် လည်တိုင်နား ခေါင်းတိုးဝေ့ရင်း
"ဟင့်အင်း"
အနည်းငယ် ရှိုက်သံထွက်နေသော Dreamအသံကြောင့် ချားလစ်မှာ စိတ်ပူ သွားရကာ
"ဘာဖြစ်တာလဲ boo ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ "
ချားလစ်သည် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ Dreamအား သူ့ကိုယ်နှင့် အနည်းငယ် ခွာလိုက်ကာ Dreamမျက်ရည်များအား သုတ်ပေးရင်း
"ဟမ် ကိုယ့်ကို ပြောလေ ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ "
ထိုအခါ Dreamမှာ ချားလစ် Laptopအား လက်ညိုးထိုးပြရင်း
"ကိုချားကြောင့်...."
ချားလစ် Dreamညွှန်ပြရာ Laptop screenအား လှမ်းကြည့် သော် လှမ်းမြင်ရသည့် ပုံရိပ်ကြောင့် Dreamဘာကြောင့်် ငိုရသည်အား နားလည်သွားသည်။
'သူ့ Booက သူ့အချစ်တွေကို ခံစားမိလို့ ငိုနေတာဘဲ '
နှာတစ်ရှုပ်ရှုပ် ဖြစ်နေသော Dreamအား ကြည့်ကာ ချားလစ် ပြုံးစစနှင့် ပြောလာသည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲလို့ လတ်စသတ်တော့ ကိုယ့်Booက ကိုယ့်အချစ်ကြောင့် ဟတ်ထိပြီး ငိုနေတာဘဲ "
ချားလစ်၏ စနောက် စကားကြောင့် သူ့ရှေ့မှ ငိုနေသော Dreamမှာ သူ့အား မျက်စောင်းထိုးလာသည်။
ထိုမျက်စောင်းလေးကြောင့် ချားလစ်မှာ ပြုံးမိသွားကာ သူ့ရှေ့မှ ကောင်လေးအား ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာ ဖက်ရင်း သူ့ထက်နိမ့်သော Dream ခေါင်းလေးအား ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။
"မင်း ထင်ထားတာထက် ကိုယ်မင်းကို ပိုချစ်တယ် Boo ရယ်။
အနာဂတ်မှာ မင်းကို ကာကွယ်ပေးချင်တယ်
မင်းကိုဘဲ ချစ်ပေးချင်တယ်။
မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုဘဲ ကြည့်ရင်း ရှင်သန်သွားချင်တယ်။
မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုဘဲ လက်တွဲပြီး မင်းနဲ့ဘဲ အိုမင်း သွားချင်တယ်။
ကိုယ့်ရဲ့ နောက်ဆုံး အချိန် ကိုရောက်လာခဲ့ရင်လည်း မင်းလက်ပေါ်မှာဘဲ သေဆုံးသွားချင်တာပါ Boo။
မင်းက ကိုယ့်အတွက်တော့ ရှင်သန်ခြင်းနဲ့ သေဆုံးခြင်းကြား ကူးလွန့်ရုန်းကန်စေရတဲ့ အကြောင်းပြချက်လေးဘဲ Boo "
သူ၏ ဖွင့်ဟ ဝန်ခံချက် အပြီး သူ့ ရင်ခွင်ထဲမှ ကောင်လေးသည် မျက်ရည်များ ကြားမှ ပြုံးရင်း သူ့ ရင်ဘတ်အား ခိုးနမ်းသွားလေသည်။
<<<<<< >>>>>>
ကျောင်းသင်္ကြန် နီးကပ်လာသည်နှင့် အညီ ကျောင်းPageတွင်လည်း လာဖျော်ဖြေမည့် အဆိုတော်နာမည်များအား ဆက်တိုက် ကြော်ညာ နေပြီ ဖြစ်သည်။
Dreamမှာ ညချမ်းအချိန်တွင် Presentation အတွက် စာပြန်စီနေရင်း ပျင်းလာသဖြင့် Fackbook ဖွင့်လိုက်သည်။
newfeedအား အပေါ်အောက် ဆွဲရင်း ကျောင်းမှ တင်ထားသော post တစ်ခုအား တွေ့သွား၍ ဝင်ကြည့်လိုက်သည်။
"အာ...ကျောင်းသင်္ကြန်ကို လာမဲ့ အဆိုတော်တွေကို ကြေညာထားတာဘဲ
မှန်းစမ်း ဘယ်သူလာမလဲ"
စာဆုံးအောင် ဝင်ဖတ်ပြီးနောက် တင်ပေးထားသော ပုံများကိုလည်း ဝင်ကြည့်လိုက်သည်။
"အိုး.....ဘန်နီဖြိုးလာမှာဟ "
ဘန်နီဖြိုး ဆိုသည်နှင့် post အောက်တွင် တန်းကာ Commentဝင်မန့်လိုက်သည်။
𝑴𝒊𝒏 𝑬𝒂𝒊𝒏𝒎𝒂𝒕 𝑻𝒉𝒊𝒕 -ဘန်နီဖြိုး လာမှာလား မိုက်နေပြီ
'နင်ပျော်ရင်' ကို အော်ဆိုပြီး ရေပန်းအောက်မှာ သင်္ကြန်ရေနဲ့ အတူ ရောငိုပစ်လိုက်မယ်
Dreamမှာ ထိုသို့ မန့်ပြီးနောက် သိပ်မကြာလိုက် သူ့comment အောက် replyများ ပြန်လာကြသည်။
ထိုreplyထဲတွင်မှ ချားလစ်ဝိန်း၏ replyကြီးမှာ အထင်းဆုံးပင်။
𝑪𝒉𝒂𝒓𝒍𝒆𝒔 𝑾𝒂𝒊𝒏- ညီက ငိုချင်တာဆိုတော့....??
ပြောပါဦး ကိုယ်က မချစ်ပေးလို့လား
Dreamမှာ ထိုreplyအား ဖတ်ပြီး အံ့သြလွန်း၍ ပါးစပ် အဟောင်းသားပင် ဖြစ်သွားရသည်။
ထို့နောက်မှ ချားလစ်အား မနိူင်ဘူး ဆိုသည့် ပုံစံနှင့် သူ့မှာ ခေါင်းတစ်ခါခါ ဖြစ်နေရသည်။
ထို့နောက် ချားလစ် replyအောက်တွင် မျိုးကိုက ထပ်ဝင်မန့်လာသည်။
𝑴𝒚𝒐 𝑲𝒐𝒌𝒐 𝑶𝒐- Public ကြီးမှာ လာroပြနေတယ်
သွားကြစမ်း ....
သို့သော် Dream၏ မန့်လေးမှာ ကြာရှည်ပင် မခံလိုက်။အဘမ်းခံလိုက်ရသည်။
ကြည့်ရသည်မှာ Pageကိုင်ထားသော မင်းခန့်မှ အုန်းအုန်းကျက်ကျက် မဖြစ်စေချင်၍Banလိုက်ဟန်ပင်။
ဟုတ်သည် ။ ကျောင်း၏ The Whole Kingက Gayဆိုတဲ့ ခေါင်းစဥ်နှင့်
Kingနဲ့ First year မှ ကောင်ချောလေးတို့ တွဲနေသည် ဆိုသော ခေါင်းစဥ်များ ထွက်လာလျှင် တစ်ကျောင်းလုံး အုန်းတိုက်တော့မည်မှာ အသေချာပင်။
Official ကြေညာချင်ရင်လည်း သူတို့ဖာသာ Rs status တင်ကြပါစေပေါ့
သို့သော် မင်းခန့်မှာ မန့်အား လျင်မြန်စွာ Banလိုက်သော်လည်း ကျောင်း၏ Fujoshi တစ်သိုက်သည် တော့ SSတန်းရိုက်ပြီးသားပင်။
Fujoshi နဲ့ Kpoper တို့ ဘဝမှာ အရေးကြီးဆုံးက Ssပင် ဖြစ်သည်။
ထိုသို့ သော အရာအား အလွတ်ပေးလိုက်ရင် သူတို့ ရူးနေလို့ပင်ဖြစ်သည်။
Dreamနှင့် ချားလစ်မှာ cbတွင် စကားအနည်းငယ် ပြောပြီးနောက် line out လိုက်ကြသည်။
သို့သော် ထိုညတွင် သူတို့၏ မန့်ကြောင့် ကျောင်း၏ ရှိသမျှ Groupနှင့် pageတွင် ပွက်လောရိုက်သွားခဲ့သည်ကိုတော့ ကာယကံရှင်ဖြစ်သော သူတို့ မသိခဲ့ကြ ရှာ။
<<<<<>>>>>>
ကျောင်းသင်္ကြန်နေ့
ကျောင်းသင်္ကြန်နေ့တွင်တော့ ကျောင်းထဲ မဝင်ခင်တည်းကပင် ဘောက် သံများ သီချင်းသံများကြားနေရပြီ ဖြစ်သည်။
သူရိန်မှာ ဘောက် သံကြားသည်နှင့် အနည်းငယ် ရွစိရွစိ ဖြစ်လာကာ မကျေမနပ် ညဥ်းညူလာသည်။
"တီချယ်တွေက ကွာ Project ကို သင်္ကြန်ရက်ကြီးကျမှ လုပ်ခိုင်းရတယ်လို့
Project သာ မရှိရင် ငါအခု အဆောင်သုံးဘက် ပြေးနေပြီ "
သူရိန် ၏ မကျေမနပ် ညဥ်းညူသံထွက်လာပြီးနောက် Dreamပါ ထပ်ဆင့် ညဥ်းလာသည်။
"အေးကွာ project မလုပ်ဘဲ ကျောင်းသင်္ကြန်သွားနွှဲပြန်ရင်လည်း ငါက Tutoတွေ အတန်းလိုက်ပျက်ထားတဲ့ သူဆိုတော့ ကယ်မှတ်လေးဆိုလို့ Project မှတ်လေးတွေဘဲ ရှိတာ
ဟင်း..... သည်းခံ မင်းအိပ်မက်သစ် ရေ
ဒီတစ်ပွဲ မနွှဲရလည်း နောက်ပွဲ ရှိသေးတယ် သည်းခံထား မင်းfirst semအောင်ဖို့က ပိုအရေးကြီးတယ် "
Dreamမှာ ညဥ်းနေရင်းပင် သူ့ကိုယ်သူ အားပေးလိုက်သည်။
သူတို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်မှာ တစ်ညဥ်းညဥ်းနှင့် နောက်ဆုံးတော့လည်း စာသင်ခန်းသို့ ရောက်လာကြသည်ပင်။
ထို့နောက် တွင် ဆရာ/ ဆရာမ ရောက်လာမည့် အချိန်အား စောင့်နေလိုက်ကြသည်။
အတန်းထဲတွင်လည်း လူသိပ်မရှိ ကြည့်ရသည်မှာ ကျောင်းသင်္ကြန်တွင် သွားကဲကြတာ ဖြစ်မည်။
ထို့နောက် သိပ်မကြာခင် အချိန်တွင် ဆရာ/ဆရာမများ ရောက်လာကာ ပေးထားသော ခေါင်းစဥ်နှင့် အညီ presentation စရန် ပြင်တော့သည်။
ဆရာမများမှာ လူမစုံ၍ အတော်ကြာစောင့်နေပေးသော်လည်း တကယ်ကို အချို့ကျောင်းသားများမှာ ရောက်မလာကြ။
ထို့ကြောင့်ရှိသော လူများနှင့်သာ စရန် ပြင်လိုက်သည်။
"တီချယ်တို့ presentation ပြီးတာနဲ့ project ကိုလည်း တန်းဖြေမယ်နော် မင်းတို့လည်း ကျောင်းသင်္ကြန် မှာ ကဲချင်ကြမှာဘဲ ဆိုတော့ မြန်မြန် ပြီး အေးတာဘဲ "
တီချယ်ကြီး စကားကြောင့်အတန်းထဲမှ ကျောင်းသားများမှာ ပြုံးစိစိ ဖြစ်သွားကြသည်။
ထို့နောက် Presentation စလိုက်ကာ တစ်ယောက်ချင်းစီ ကိုယ်ရထားသော အကြောင်းရာနှင့်အညီ ကျန်အတန်းသားများအား Shareလုပ်ပေးလိုက်ကြသည်။
လူနည်းနေ၍လား မသိ။ presentation မှာ သိပ်မကြာလိုက် ပြီးသွားကာ Project အတွက် စာ စဖြေတော့သည်။
သူရိန်နှင့်Dreamမှာ ကပ်ရက်ထိုင်ကာ စာဖြေနေရင်း အဆောင်သုံး ဘက်မှ လွှင့်လာသော သီချင်းသံများကိုလည်း ခပ်တိုးတိုး ညဥ်း နေကြသည်။
ထိုစဥ် presenter အစ်ကိုမှ မိုက်ကနေ တစ်ဆင့်ကြေညာလိုက်သော နာမည်ကြောင့် Dreamရော သူရိန်ပါ စာဖြေရင်း ခေါင်းထောင်လာကာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသည်။
"ကိုချားက ကျောင်းသင်္ကြန်မှာ သီချင်းဆိုမှာလား"
သူရိန်အမေးအား Dreamခေါင်းခါပြကာ
"ငါလည်း မသိဘူး ငါသူ့ကို မေးတုန်းက မသိသေးဘူးတဲ့ ဒါပေမဲ့ သီချင်း တိုက်တာလည်း မတွေ့မိတာကို"
"မတွေ့တာ လုပ်မနေနဲ့ ဟိုက ကြေညာသွားပြီ
နောက်အလှည့်ကို ချားလစ်ဝိန်း တဲ့
မင်းယောကျာ်း စင်ပေါ်မှာ သီချင်းဆိုတာ ကြည့်ချင်ရင် မြန်မြန် ဖြေ"
"အေး "
Dreamနှင့် သူရိန်မှာ မူလက စဥ်းစားဖြေမည် ဟု တွေးထားသော်လည်း ချားလစ်ကြောင့် အချိန်ဆွဲ မဖြေ နိူင်တော့ဘဲ ရှိသမျှ အမြန်နှုန်းနှင့် ပန်းကန်လုံးစီး ဖြေကာ စာရွက်အပ်ပြီး ပွဲလုပ်သည့်အဆောင်သုံး ဘက်သို့ ပြေးသွားရန် ပြင်ရတော့သည်။
သူတို့စာသင်ခန်းမှာ အဆောင် လေး အပေါ်ဆုံး ထပ်တွင် ရှိသောကြောင့် လှေကားထစ်များစွာအား ဖြတ်ကျော်နေရသည်။
အမြန်လိုနေသည်ကို များလွန်းသော လှေကားထစ်များကြောင့် ပထမဦးဆုံးအကြိမ် အဖြစ် အပေါ်ဆုံးထပ်တွင် စာသင်ရခြင်းအပေါ် Dream ဒေါသထွက်မိသွားသည်။
သူတို့ အဆောင် 4အောက်ရောက်ချိန်တွင် Presenter အစ်ကိုမှချားလစ်အား စင်ပေါ် ဖိတ်ခေါ်နေပြီ ဖြစ်ကာ မကြာခင်တွင်ဘဲ မိုက်မှနေ တစ်ဆင့် ချားလစ် အသံအား Dream ကြားလိုက်ရသည်။
"အဟမ်း..မင်္ဂလာပါ ဒီနေ့တော့ သီချင်းလေး တစ်ပုဒ်နဲ့ ဖျော်ဖြေမယ်ပေါ့
မူလကတော့ သီချင်းမဆိုတော့ဘူးလို့ တွေးခဲ့ပေမဲ့ ကျွန်တော် မပါရင် ပွဲမစည်တော့မှာ စိုးလို့ ဝင်ဆို ရတာပါ "
မိုက်ထဲမှ တစ်ဆင့်် ကြားနေရသော ချားလစ် စကားကြောင့် Dreamမှာ လမ်းလျှောက်နေရင်း ပြုံးလိုက်မိကာ တစ်ဆက်တည်းတွေးလိုက်မိသည်။
'ဒီလူကြီးကတော့ ဘယ်နေရာမှာမဆို သူ့ကိုယ်သူ အရမ်းဂုဏ်ဆာတတ်တာဘဲ'
"ဒီနေ့ ကျွန်တော် ဆိုမဲ့သီချင်းက ကျွန်တော့်ဘဝအတွက် အရမ်းကို အဓိပ္ပါယ် ရှိတဲ့ သီချင်းလေးပါ
ကျွန်တော် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ကို စတင်ထိတွေ့မိစဥ်က ပထမဦးဆုံး နားထောင်ခဲ့တာ ဒီသီချင်း ဖြစ်သလို
ကျွန်တော်ရဲ့ မြတ်နိူး ရာလေးနဲ့ ပထမ ဦးဆုံး နားထောင်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ သီချင်းကလည်း ဒီသီချင်းပါဘဲ "
ချားလစ် စကားကြောင့် အောက်မှ အော်ဟစ်နေကြသော ကောင်မလေးများနှင့် ချားလစ်၏ အချစ်ဒဿနအား အားပေးနေကြသည့် ကောင်လေး တစ်သိုက်လည်း ရှိနေပြန်သည်။
ချားလစ်နောက်ရှိ တီးဝိုင်း band မှ အစ်ကိုများသည်တော့ ချားလစ်နှင့် အရင်တည်းက ရင်းနှီးနေ၍ သူတို့ ညီငယ်အား ကြည့်ကာ ပြုံးရင်း ခေါင်းတစ်ခါခါနှင့်ပင်။
Dreamမှာ စင်ရှိရာသို့ လျင်မြန်စွာ ပြေးရင်း များပြားလွန်းသော လူများကြားမှ အရှေ့ရောက်အောင် တိုးနေရသည်။
"ကျွန်တော် ဖျော်ဖြေမဲ့ သီချင်းလေး နာမည်က နူးညံ့တဲ့အမိန့်တော် အတိုင်း လို့ အမည်ရပါတယ် ဒီနေ့မှာ ကျွန်တော်ပြောချင်တာကတော့..."
ချားလစ်မှာ ပြောနေရင်း ရပ်လိုက်ကာ တစ်ခုခုအား တွေ့သွားဟန်ရှိ၍ ခေါင်းငုပ်ရင်း ခပ်တိုးတိုး ရယ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် ခေါင်းပြန်မော့ကာ တစ်နေရာသို့ လှမ်းကြည့်ကာ နူးညံ့စွာ ပြုံးလာရင်း
"Boo... "
Dreamမှာ လူတိုးနေရင်း ချားလစ်၏ Booခေါ်သံကြောင့် အလန့်တကြား စင်ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ချားလစ်သည် သူ့ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်နေကာ နူးညံ့စွာ ပြုံးနေလေသည်။
များပြားလွန်းတဲ့ လူပေါင်းများစွာကြား သူရောက်နေလည်း ချားလစ်ဝိန်း သည် သူရှိရာ အရပ်ကို အစဥ် ရှာတွေ့မြဲပင်။
ထိုလူသား သည် ဘယ်သောအခါမှ သူ့အား ပစ်သွားခဲ့သည် မရှိခဲ့ပေ။
စင်အောက်မှ လူများသည်လည်း ချားလစ်သုံးနှုန်းလိုက်သည့် ခေါ်သံကြောင့် အားကျ သလို တစ်ဝိုးဝိုး လုပ်နေကြကာ တစ်ချို့က ချားလစ် လှမ်းကြည့်ရာ နေရာအား လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။
အကုန်လုံးမှာ ချားလစ် ရည်ရွယ်နေသူအား သဘောပေါက်သွားသည်နှင့် အရှေ့တွင် ရှိနေသော လူများက Dreamလျှောက်ရန် လူတစ်လမ်းသွားစာ ဖယ်ပေးလာကြသည်။
ထိုအခါ ချားလစ်မှာ စင်ပေါ်မှနေ Dreamအား လှမ်းပြုံးပြရင်း သူ၏ ရင်ထဲမှ စကား အချို့အား ထုတ်ပြောလာသည်။
"Boo...
မင်းက ကိုယ့်အတွက်တော့ ကောင်းကင်ဘုံ အသေးစားလေး နဲ့ တူတယ်
ဘယ်တော့မှ စွန့်ခွာမသွားချင်တဲ့ အေးချမ်းရာလေးပေါ့
ကိုယ့်အတွက်တော့ မင်းရဲ့ စကားသံတိုင်းက သာယာတဲ့ ဆည်းလည်းသံတွေလို
မင်းရဲ့ လှုပ်ရှားမှု တိုင်းက မျက်စိ မလွှဲချင်စရာ လှပတဲ့ သဘာဝဖြစ်တည်မှု လို
မင်းရဲ့ အပြုံးတိုင်းက တောက်ပတဲ့ ကြယ်စင်လေးတွေလို
မင်းရဲ့ ဆူပူသွန်သင်မှု တွေတိုင်းက မလွန်ဆန်ချင်စရာ နူးညံ့တဲ့ အမိန့်တော် လေးလိုဘဲ
မင်းရဲ့ ဖြစ်တည်မှုလေးက ကိုယ့်အတွက်တော့ တကယ်ကို ဖော်ပြစရာ စကား မရှိလောက်အောင် အဖိုးတန်လွန်းတယ်
Boo...မင်းက ကိုယ့်ရဲ့ နွေဦး ဖြစ်သလို ကိုယ့်ရဲ့ နေကြာပန်းလေး လည်း ဖြစ်တယ်
ကိုယ်က မင်းအတွက် သီးသန့် ဖြစ်တည်လာရတာ ဆိုရင်...
တကယ်ပါ..... မင်းကလည်း ကိုယ့်ရဲ့ အရာရာ ဖြစ်တယ်"
ထို့နောက် ချားလစ်မှာ နူးညံ့စွာ ပြုံးလိုက်ကာ သူနှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း စင်အောက် မှ Dreamအား လှမ်းကြည့်ရင်း
"ကိုယ် မင်းကို ချစ်တယ် Boo "
ထိုအခိုက်အတန့် ထို တစ်ဒင်္ဂတွင် လူပေါင်းများစွာ အနားတွင် ရှိနေမှန်း သိနေသော်လည်း Dreamမှာ မမြင်နိူင်တော့။ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခု လုံးမှာ တိတ်ဆိတ်နေကာ တစ်လောကလုံးတွင် သူနှင့် ချားလစ်သာ ရှိနေတော့သလို Dreamခံစားလိုက်ရသည်။
ထိုအခိုက်အတန့် တွင် Dreamမှာ စို့နင့်လာကာ ငိုချင်လာပြီး မျက်ရည်များ ဝဲသည်။
နှုတ်ခမ်းစွန်းတို့က မြင့်တက်သွားကာ ပုလဲလုံး ဖြူဖြူလေးများ ပေါ်သည်အထိ သူ ပြုံးလိုက်သည်။
အချစ်ခံရတာ ဒီလို ခံစားချက်ပါလား လို့ သူတွေးမိသလို သူခံစား နေ ရသော အချစ်သည်လည်း အရမ်းကို နူးညံ့သိမ်မွေ့လွန်းကြောင်း သိရှိရပြန်သည်။
အခြားသူတွေအတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဟာ သိပ်လှပ လွန်းတဲ့ စိတ္တဇ နာမ်လေး တစ်ခု လား ဆိုတာ သူသေချာ မသိပေမဲ့
သူ့အပေါ် ထားရှိတဲ့ ချားလစ်ဝိန်း ရဲ့ ချစ်ခြင်းတရား ကတော့ တစ်လောကလုံးမှာ အလှပဆုံး ဖြစ်နေခဲ့ပါသည် ။
#Khant#
ဇာတ်လမ်းက ဟိုရောက်လိုက် ဒီရောက်လိုက်နဲ့ မသိရင် Fic တစ်ပုဒ်တည်း မဟုတ်သလို ဘဲ
( Zawgyi )
ခ်ားလစ္တို႔ တစ္လ ေလာက္ ႀကိဳစီစဥ္ ခဲ့ရေသာ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ကဗ်ာ ျပပြဲ သည္ေတာ့ ယေန႕တြင္ က်င္းပ ၿပီးစီးခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ျပပြဲ ၿပီး၍ ခ်ားလစ္သည္ Dreamႏွင့္ အတူ အေဆာင္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။
အေဆာင္ သို႔ ျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ခ်ားလစ္ အခန္းေဖာ္ ထူးခန့္မွာ ျပန္မေရာက္ေသးေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ႏွင့္ Dreamမွာ အခန္းထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျဖစ္ေနသည္။
Dream က ခ်ားလစ္၏ စာၾကည့္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္ရင္း စားပြဲေပၚ တင္ထားေသာ မ်က္မွန္ဘူးေလးအား လွမ္းယူလိုက္သည္။
"အဲ့တုန္းက က်ိဳးသြားတဲ့ မ်က္မွန္ကို ကိုခ်ား ျပန္ျပင္ထားတာလား "
Dreamအေမးေၾကာင့္ ခ်ားလစ္မွာ Dreamထိုင္ေနေသာ ခုံေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ ရပ္ရင္း Dreamပုခုံးေပၚ လက္တင္လိုက္ကာ
"အြန္း... ဟုတ္တယ္..ကိုယ္အဲ့တုန္းက ဒီမ်က္မွန္နဲ႕ အဆင္ေျပမဲ့ ကိုင္းကို အေတာ္ရွာယူလိုက္ရတယ္"
"ရွာရခက္မွာေပါ့ ဒီမ်က္မွန္က ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ Design ဆြဲခဲ့တဲ့ limit edition ေလ "
"ဟုတ္လား အဲ့ဒါေၾကာင့္ေနမယ္ "
Dreamမွာ မ်က္မွန္အား ဖြင့္ၾကည့္ ရင္း အေတြး တစ္ခု ဝင္လာေသာေၾကာင့္ ခပ္တိုးတိုး ရယ္လိုက္သည္။
"မထင္ရဘူး ကိုခ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲ့ခ်ိန္တည္းက ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတာဘဲ
ဝါး...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ ဂုဏ္ယူခ်င္သြားၿပီ "
Dreamစကားမွာ မွန္ေန၍ ခ်ားလစ္ကေတာ့ Dreamအား ၿပဳံးၾကည့္႐ုံသာ ၾကည့္ေနေတာ့သည္။
"ဒါနဲ႕ ေက်ာင္းသၾကၤန္က်ရင္ ကိုခ်ား သီခ်င္းဆိုဦးမလား "
"မေျပာတတ္ေသးဘူး ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"အဲ့ေန႕က ကြၽန္ေတာ္တို႔ Presentation နဲ႕ Project အတြက္ စာေျဖဖို႔ရွိတယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုခ်ား သီခ်င္း မဆို ျဖစ္ရင္ေတာ့ မလာျဖစ္ေလာက္ေတာ့ဘူး "
"အြန္း.."
ထိုစဥ္ ခ်ားလစ္ ဖုန္းမွာ ျမည္လာသည္။
"ဘယ္သူ ဆက္တာလဲ ကိုခ်ား "
ခ်ားလစ္မွာ ဖုန္းမ်က္ႏွာမွ ေပၚေနေသာ နာမည္အား Dreamျမင္ေအာင္ လွမ္းျပလိုက္သည္။
"သူရိန္ ဆက္တာ.....
ဟဲလို "
"ကိုခ်ား.."
"အြန္း..."
"ကိုခ်ား အားလား "
"အင္း အားတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"ကိုခ်ား နားမွာ Dreamရွိေနလား "
သူရိန္ အေမးေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ Dreamအား လွည့္ၾကည့္ကာ
"အင္း ရွိတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"အာ..ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုခ်ားနဲ႕ ေျပာစရာေလး ရွိလို႔ "
"အိုး..."
"ေက်ာင္းျပင္က......ဆိုင္မွာ လာေတြ႕ေပးလို႔ ရနိူင္မလား "
"အဲ့ကို လာရမွာလား... "
"ဟုတ္...ဟို..ၿပီးေတာ့ Dreamကို ေခၚမလာနဲ႕ "
သူရိန္ စကားေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ မ်က္ခုံး ပင့္လိုက္မိသည္။
"အိုး....okေလ အစ္ကို အခုဘဲ ထြက္လာခဲ့မယ္ "
ခ်ားလစ္ ဖုန္းခ်ၿပီး သည္ႏွင့္ ေဘးမွ Dreamက စူးစမ္းဟန္ျဖင့္
"သူရိန္က ဘာတဲ့လဲ "
"ကိုယ့္ကို ေတြ႕ခ်င္တာတဲ့ ၿပီးေတာ့ သူက ညီ့ကို လိုက္မလာ ေစခ်င္ဘူး "
"အိုး...."
ခ်ားလစ္ စကားေၾကာင့္Dreamအနည္းငယ္ အံ့ၾသ သြားေသာ္လည္း
"okေလ ကိုခ်ား သြားပါ ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာ ကိုခ်ားကို ေစာင့္ေနမယ္ "
"အင္း...အခန္းထဲ ဖုန္းသုံးရင္း ကိုယ့္ကို ေစာင့္ေနေပါ့
႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္ရင္လည္း ကိုယ့္ Laptop ထဲမွာ အက္ရွင္ Movie ေတြ ရွိတယ္ okေနာ္ ကိုယ္သြားၿပီ "
ခ်ားလစ္ Dreamနဖူးအား တစ္ခ်က္နမ္းၿပီးေနာက္ သူရိန္ ခ်ိန္းထားရာ ေနရာ သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။
ေက်ာင္းဝန္းအား ျဖတ္ကာ သူရိန္ ခ်ိန္းထားသည့္ ဆိုင္အေရာက္တြင္ သူ႕အား ေစာင့္ေနသူမွာ သူရိန္ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္။
တစ္ဖက္ ေက်ာင္းမွ လမင္းႏွင့္ အဖူးပါ ရွိေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိေသာ္လည္း သူတို႔အား ၿပဳံးျပကာ ထိုဝိုင္းတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
သူ႕ေရွ႕မွ စကားမေျပာဘဲ သူ႕အား စူးစမ္းဟန္ျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ လူသုံးေယာက္ေၾကာင့္ ခ်ားလစ္သည္ ေယာကၡမမ်ားႏွင့္ သြားေတြ႕ရသလို ခံစားခ်က္ႀကီး ဝင္လာကာ ေခြၽးမ်ားပင္ စို႔လာသည္။
သူ႕မွာ ရန္သူေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ တိုက္ခိုက္ကာ mission ေပါင္းမ်ားစြာကို တည္ၿငိမ္စြာ ကိုင္တြယ္ ခဲ့ေသာ္လည္း ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူ႕ေရွ႕မွ လူသုံးေယာက္ကို ေတာ့ မကိုင္တြယ္ နိူင္သလို ခံစားေနရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ားလစ္သည္ မေနတတ္စြာ ေခ်ာင္း တစ္ခ်က္ ဟန့္လိုက္သည္။
"အဟမ္း.... "
ထိုအခါမွ သူ႕ေရွ႕မွ သုံးေယာက္သည္ အသီးသီး အၾကည့္မ်ား ျပင္လိုက္ၾကကာ သုံးေယာက္ထဲမွ အဖူးက စကား စလာသည္။
အဖူး -" တကယ္ေတာ့ အစ္ကို႔ကို ေခၚလိုက္တာက ေျပာစရာနဲ႕ မွာစရာ တစ္ခ်ိဳ႕ ရွိလို႔ပါ "
အဖူး စကားအား ခ်ားလစ္က ေရေႏြး ငဲ့ရင္း အသိမွတ္ ျပဳသလို ေခါင္းၿငိတ္ျပ လိုက္သည္။
အဖူး -" အခုဆိုအစ္ကိုက Dreamရဲ႕ ေကာင္ေလး...."
ခ်ားလစ္ -" ခ်စ္သူ...ေကာင္ေလး မဟုတ္ဘူး"
ခ်ားလစ္ ျဖတ္ေျပာလာေသာ စကားေၾကာင့္ Fujoshi မ ျဖစ္သည့္ အဖူးမွာ အူယား၍ ထေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း သူ႕ေဘးမွ လမင္းမွာ အဖူးအေၾကာင္း သိထား၍ အဖူးေပါင္အား ဆြဲဆိတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အဖူးမွာ ၾကည္ႏူးလြန္း၍ ၿပဳံးခ်င္ေနသည္ကို အတင္းထိန္းလိုက္ရသည္။
'ေရာလို႔ မျဖစ္ေသးဘူး တင္းထားစမ္း အဖူး နင့္သူငယ္ခ်င္း မင္းအိပ္မက္သစ္ ကို ကာကြယ္ဖို႔ မ်က္ႏွာကို အတင္းတည္ထားစမ္း '
အဖူး -" အဟမ္း...ok ေလ ခ်စ္သူေပါ့ အစ္ကိုက သူ႕ကို ဘယ္အေျခေန မ်ိဳးမွာ မဆို လက္တြဲ သြားမယ္လို႔ ေတြးထားလား "
အဖူး အေမးေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ သူ႕ေရွ႕မွ လူသုံးေယာက္အား ေသခ်ာ ေစ့ၾကည့္ကာ ခပ္ဖြဖြ ၿပဳံးလိုက္သည္။
ခ်ားလစ္ - " မင္းတို႔ ဆိုလိုခ်င္တဲ့ သေဘာကို ကိုယ္နားလည္တယ္ အဲ့ဒီ အတြက္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း မင္းတို႔ကို ဂတိတစ္ခု ဘဲ ေပးနိူင္မယ္
ဘယ္လို အေျခေနမ်ိဳးဘဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ္ ညီ့လက္ကို လႊတ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး "
လမင္း -" ကြၽန္ေတာ္ တို႔လည္း အစ္ကို႔ကို ယုံပါတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ Dream အစ္ကို႔ကို လိုက္တုန္းက မတားခဲ့တာ
ဒါေပမဲ့ Dreamက အစ္ကို ထင္သေလာက္ က်န္းမာေနတဲ့ သူမဟုတ္သလို ရိုးရွင္းတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး ဆိုရင္ေရာ "
လမင္း စကားေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိသြားသည္။
Dreamက သာမာန္ထက္ မရိုးရွင္းသူ ဆိုတာ ခ်ားလစ္ သိၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း မက်န္းမာ သည္က ဘာကို ဆိုလို သည္လဲ သူနားမလည္။
သူရိန္ -" အဲ့ဒါကို ထားပါ တကယ္ေတာ့ ဒီေန႕ ကိုခ်ားကို ခ်ိန္းလိုက္တာက Dreamရဲ႕ အက်င့္ တစ္ခ်ိဳ႕ ေျပာျပထားခ်င္လို႔ ဘဲ "
ထို႔ေနာက္ အဖူးက note စာအုပ္ အေသးအား ခ်ားလစ္ထံ ကမ္းေပးလာသည္။
ထိုnote စာအုပ္ထဲတြင္ေတာ့ Dream၏ အက်င့္ေသးေသးေလးကပါ အစ ခ်ေရးေပးထားသည္။
အဖူး -"Dreamက ညီမတို႔အတြက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာထက္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လို အငယ္တစ္ေယာက္လို ဘဲ
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားကို သူ႕သေဘာတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးတာေတြရွိတယ္
တကယ္ေတာ့ Dreamရဲ႕ စိတ္အေျခေနက သူ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ မေပၚဘူး
သူအရမ္း ရယ္ေနရင္ အဲ့ဒါ သူဝမ္းနည္းေနလို႔
ၿပီးေတာ့ သူ အရမ္း တည္ၿငိမ္ေနရင္ အဲ့ဒါ သူ အရမ္း ေဒါသထြက္ေနလို႔
ၿပီးေတာ့ သူက ဘယ္အေျခေန မ်ိဳးမွာမဆို အစာအိမ္ ေဟာင္းေလာင္းနဲ႕ မေနနိူင္ဘူး "
အဖူး စကားအား ခ်ားလစ္ အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ေနသလို အဖူး ေပးသည့္ note စာအုပ္ထဲမွ အခ်က္မ်ားအား ဖတ္ေနသည္။
လမင္း -" သူက အရမ္းေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို သူ႕စိတ္ထဲ မပါတဲ့ စကားေတြကို ေျပာၿပီး
သူစိတ္ေျပသြားရင္ သူဘာေျပာသြားမွန္းေတာင္ သူမမွတ္မိတတ္ေတာ့ဘူး
အဲ့ဒါေၾကာင့္ အနာဂတ္မွာ သူနဲ႕ အစ္ကို စကားမ်ား ခဲ့ရင္ သူေျပာသမွ်ကို အတည္သြားယူလို႔မရဘူး
ၿပီးေတာ့ သူက ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ သူ႕ကို တားတာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္သိပ့္တာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ လာလုပ္တာမႀကိဳက္ဘူး
သူ႕ေဒါသကို အကုန္ဖြင့္ခ် ၿပီးတဲ့ အထိ ေစာင့္ေပးလိုက္ ၿပီး သူစိတ္ေအးသြားမွ စကားသြားေျပာတာ ပိုေကာင္းတယ္ "
သူေရွ႕မွ Dreamအေၾကာင္းမွာတမ္းေခြၽေနေသာ Dreamသူငယ္ခ်င္း မ်ားေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ Dreamသည္ သူငယ္ခ်င္း ရ ကံေကာင္းသည္ဟု သူေတြးလိုက္မိသည္။
သူရိန္ -" ၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥကို မေျပာခ်င္ေပမဲ့ ေျပာမွ ျဖစ္မွာမလို႔ ကိုခ်ား Dreamကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ
Dreamမွာ စိတ္က် ေရာဂါ ရွိတယ္ ကိုခ်ား
ခုေခတ္ လူငယ္ေတြ ၾကားမွာ ေခတ္စားေနတဲ့ ရိုးရိုး Depression မဟုတ္ဘဲ တကယ့္ စိတ္က်ေရာဂါ ဘဲ စိတ္က် ေရာဂါ ရဲ႕ အျမင့္ဆုံး အေျခေနထိ သူခံစားခဲ့ရၿပီး
အရင္က အဲ့ေရာဂါကို ကုဖို႔ သူေဆးေတြ လေပါင္းမ်ားစြာ ေသာက္ခဲ့ရသလို စိတ္ေရာဂါ ဆရာဝန္ေတြဆီကလည္း ကုသမႈ ခံယူခဲ့ရတယ္ "
သူရိန္ ေျပာသည့္ သူမသိရေသးေသာ အေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ သူ႕ေရွ႕မွ လူသုံးေယာက္အား အံ့ၾသ တႀကီး ေမာ့ၾကည့္မိသည္။
ထိုအခါ သူ႕ေရွ႕မွ သုံးေယာက္သည္လည္း သူ႕အား ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာကာ
လမင္း - "သူ အရင္က စိတ္ေဖာက္ၿပီး စိတ္မထိန္းနိူင္ေတာ့ဘဲ လူတစ္ေယာက္ကို သတ္မိမလိုထိ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ "
ထိုေန႕က အျဖစ္ပ်က္အား သူတို႔သုံးေယာက္ မေမ့ေသးသလို အထက္တန္း ေနာက္ဆုံး ႏွစ္မွ သူတို႔ႏွင့္ အတူ တက္ခဲ့ သူမ်ားလည္း ေမ့ဦးမည္ မဟုတ္။
သူတို႔ ေျပာသည့္ ကိစၥေၾကာင့္ ခ်ားလစ္ အံ့ၾသ သြားမည္ ထင္လိုက္ေသာ္လည္း ခ်ားလစ္တြင္ အံ့ၾသ ဟန္ မရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ သုံးေယာက္လုံး ခ်ားလစ္အား နားမလည္သလိုႏွင့္ ေမးလာသည္။
သူရိန္ -" ကိုခ်ား မအံ့ဩ သြားဘူးလား "
သူရိန္ အေမးအား ခ်ားလစ္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
ခ်ားလစ္ -" အမွန္ေတာ့ အဲ့ကိစၥကို ကိုယ္ သိေနတာ ၾကာၿပီ ညီ့အေမကို Lesbian ဆိုၿပီး blame တဲ့ အဲ့ေကာင္ေလးကို ညီ ေဒါသထြက္ၿပီး ထိုးႀကိတ္လိုက္တာ အဲ့ေကာင္ေလး အရိုးေတြပါ က်ိဳးေၾကၿပီး ေဆး႐ုံမွာ 6လေလာက္ ေနလိုက္ရတဲ့ အထိေပါ့ "
ခ်ားလစ္၏ ျပည့္စုံလြန္းေသာ အေျဖေၾကာင့္ အံ့ၾသ သြားရသူမွာ သူရိန္တို႔ သုံးေယာက္လုံးသာ ျဖစ္သည္။
အဖူး -" ဘယ္သူ အစ္ကို႔ကို ေျပာျပတာလဲ Dreamကိုယ္တိုင္လား"
ခ်ားလစ္ -" ကိုယ္ဘယ္လိုသိလဲ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္မေျပာနိူင္ဘူး "
ခ်ားလစ္ အေျဖအား သူတို႔ မေက်နပ္ေသာ္လည္း ဆက္ ေမးမလာ။
ခ်ားလစ္ Dream သူငယ္ခ်င္း၏ မွာတမ္းေႁခြမႈအား စိတ္ရွည္လက္ရွည္ နားေထာင္ၿပီးေနာက္ အဖူး ေပးလိုက္ေသာ Note စာအုပ္အား ယူကာ အေဆာင္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။
ျပန္လာရာ လမ္းတြင္လည္း သူရိန္ ေျပာသည့္ Dreamတြင္ စိတ္ေရာဂါ ရွိသည့္ ကိစၥအား သူေတြးေနမိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူ႕အေဖဦးေဇယ်ာႏွင့္ ခ်ားလစ္ မိခင္ ေဒၚေမရီ တို႔ အေၾကာင္း ေျပာစဥ္က Dreamမွာ အသက္ရႈ ျမန္လာကာ စိတ္ေဖာက္ခါနီး လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တူေနသည္မွာ မဆန္းေတာ့။
ခ်ားလစ္သည္ Dreamအေၾကာင္းေတြးရင္း အသက္ရႈပင္ ၾကပ္ခ်င္လာသည္။
သူခ်စ္ေသာ ထိုေကာင္ေလးမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အထီးက်န္ဆန္ၿပီး စိတ္ဒဏ္ရာ ရခဲ့လို႔ စိတ္က်ေရာဂါ ခံစား ရတဲ့အထိ ေတာင္ ျဖစ္သြားရသည္လဲ ။
Dreamဟာ ခက္ခဲတဲ့ ေန႕ရက္ မ်ားကို ဘယ္ေလာက္ထိ မ်ား ပင္ပင္ပန္းပန္း ျဖတ္သန္းခဲ့ရလဲ ဆိုတာ သူပင္ မေတြးရဲေတာ့သည္ အထိပင္။
အဲ့လိုမွန္းသာ သိလွ်င္ ခ်ားလစ္ ဟိုးအရင္တည္းက ထိုေကာင္ေလးနား သြားခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။
အဖူး ေျပာသလိုပင္ Dreamသည္ ဒီထက္မက ပိုအခ်စ္ခံထိုက္ ၿပီး ပိုဂ႐ုစိုက္ခံ ထိုက္ ေသာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။
သူသည္လည္း Dreamအား လူတိုင္းအားက်ရေလာက္သည္အထိ ဂ႐ုစိုက္ေပးကာ ခ်စ္ေပးခ်င္သည္။
မဟုတ္ေပ...ခ်စ္ေပးမည္ ျဖစ္သည္။
အေဆာင္ထဲ က်န္ခဲ့သည့္ Dreamသည္ေတာ့ ခ်ားလစ္ ထြက္သြားၿပီးေနာက္ စားပြဲေပၚမွ ခ်ားလစ္ Laptop အား လွမ္းယူလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ဟိုေမႊ ဒီေမႊလုပ္ရင္း movie list အား ၾကည့္ကာ သူၾကည့္ခ်င္သည့္ Movie အားဖြင့္လိုက္သည္။
Movie မွာ ေကာင္းေသာ္လည္း သူ႕တြင္ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ မရွိ၍ file ထဲမွ ခ်ားလစ္ ကိုယ္တိုင္ရိုက္ထားသည့္ ပုံမ်ားကိုသာ ၾကည့္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
တစ္ပုံခ်င္းဆီ ခံစားၾကည့္ရင္း file တစ္ခုတြင္ေတာ့ သူဖြင့္မရဘဲ lockခံထားေသာေၾကာင့္ Dreamမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္။
Dreamမွာ Psw ဘာျဖစ္မည္မွန္း ေတြးရင္း စိတ္ထဲ ရွိသည့္ နံပါတ္အား ရိုက္ထည့္လိုက္ေသာ္လည္း မမွန္။
"သူ႕ေမြးေန႕ မ်ားလား "
Dream ခ်ားလစ္ ေမြးေန႕အား ရိုက္ထည့္လိုက္ေသာ္လည္း မမွန္ေသး။
"မမွန္ဘူးလားဟ ဘယ္ဟာ ျဖစ္ေလာက္မလဲ "
ေခါင္းစား ခံကာ ေတြးေနေသာ္လည္း ရိုက္ထည့္သမွ် ဘာတစ္ခုမွ မမွန္။
ထို႔ေၾကာင့္ Dreamမွာ လက္ေလ်ာ့လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း အထဲတြင္ ဘာရွိေနမည္အား သိခ်င္ေသာေၾကာင့္ လက္လည္း မေလ်ာ့ခ်င္ျပန္။
"အာ...ငါ့ေမြးေန႕ ေတာ့ မဟုတ္ ေလာက္ ပါဘူးေနာ္ "
မဟုတ္ေလာက္ ပါဘူး ဟုသာ ေျပာေနေသာ္လည္း သူ႕လက္ကေတာ့ သူ႕ေမြးေန႕ နံပါတ္အား ရိုက္ထည့္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
"Fuck...တကယ္ႀကီး ဟ"
Psw ပြင့္သြားၿပီးေနာက္တြင္ Dream ထို သိမ္းထားေသာ ဓာတ္ပုံ မ်ားအား ဝင္ၾကည့္လိုက္စဥ္ သူ႕မွာ အံ့ၾသ လြန္း၍ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားပင္ ျဖစ္သြားသည္။
album တစ္ခုလုံးမွာ သူ႕ပုံခ်ည္းသာ ျဖစ္ကာ သူတို႔ စဆုံစဥ္ အခ်ိန္မွသည္ ယခုအထိ Date အလိုက္ႏွင့္ သိမ္းထားေလသည္။
ပုံ တစ္ပုံ ခ်င္းစီ တြင္ လည္း Story ေလးလို စီထားျပန္ေသးသည္။
ထိုပုံမ်ားအား ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ခ်ားလစ္ သူ႕အေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိ ျမတ္နိူးသည္လဲ Dreamခန့္မွန္းနိူင္သည္။
သူပုံ တစ္ပုံခ်င္းစီအား ၾကည့္ရင္း Dreamမွာ ၾကည္ႏူး၍ ငိုခ်င္လာသည္။
ဝဲတက္ လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားအား ဖယ္သုတ္ျခင္း မျပဳဘဲ က်ဆင္း မည္ ဆိုလည္း က်ဆင္းခြင့္ျပဳလိုက္မည္။
သူ႕အား ႏွစ္ႏွစ္လုံးလုံး အေဝးမွ တိတ္တဆိတ္ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း ခ်စ္ေနေပးခဲ့သည့္ လူသား
သူလိုအပ္ခ်ိန္တိုင္း သူ႕အား စိတ္ခြန္အား ေပးခဲ့သည့္ လူသား
မည္သို႔ေသာ အေျခေနတြင္မဆို သူ႕လက္အား ဆုပ္ကိုင္ထားေပးခဲ့သည့္ လူသား
ထိုသို႔ေသာ သူ အား သူေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့မိျခင္းအတြက္ Dreamအရမ္းကံေကာင္းလြန္းသည္ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခံစား ရသည္။
ခ်ားလစ္ဝိန္း လို လူသားဟာ သူ႕အတြက္ ေနာက္ထပ္ မရွိ နိူင္ေတာ့။
ပိတ္ထားေသာ အခန္းတံခါးမွာ အဖြင့္ခံလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ အခန္းထဲသို႔ ခ်ားလစ္ဝင္လာသည္အား ေတြ႕သည္ႏွင့္ Dreamသည္ ခ်ားလစ္ဆီေျပးသြားကာ ခ်ားလစ္အား ဖက္လိုက္သည္။
သူ႕အား ေျပးဖက္လာေသာ Dreamေၾကာင့္ ခ်ားလစ္မွာ Dreamခါးအား ထိန္းကိုင္ကာ သိုင္းဖက္လိုက္ရသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ ညီ "
ခ်ားလစ္ အေမးအား Dreamမွာ ခ်ားလစ္ လည္တိုင္နား ေခါင္းတိုးေဝ့ရင္း
"ဟင့္အင္း"
အနည္းငယ္ ရွိုက္သံထြက္ေနေသာ Dreamအသံေၾကာင့္ ခ်ားလစ္မွာ စိတ္ပူ သြားရကာ
"ဘာျဖစ္တာလဲ boo ဘာလို႔ ငိုေနတာလဲ "
ခ်ားလစ္သည္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွ Dreamအား သူ႕ကိုယ္ႏွင့္ အနည္းငယ္ ခြာလိုက္ကာ Dreamမ်က္ရည္မ်ားအား သုတ္ေပးရင္း
"ဟမ္ ကိုယ့္ကို ေျပာေလ ဘာလို႔ ငိုေနတာလဲ "
ထိုအခါ Dreamမွာ ခ်ားလစ္ Laptopအား လက္ညိုးထိုးျပရင္း
"ကိုခ်ားေၾကာင့္...."
ခ်ားလစ္ Dreamၫႊန္ျပရာ Laptop screenအား လွမ္းၾကည့္ ေသာ္ လွမ္းျမင္ရသည့္ ပုံရိပ္ေၾကာင့္ Dreamဘာေၾကာင့္္ ငိုရသည္အား နားလည္သြားသည္။
'သူ႕ Booက သူ႕အခ်စ္ေတြကို ခံစားမိလို႔ ငိုေနတာဘဲ '
ႏွာတစ္ရႈပ္ရႈပ္ ျဖစ္ေနေသာ Dreamအား ၾကည့္ကာ ခ်ားလစ္ ၿပဳံးစစႏွင့္ ေျပာလာသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲလို႔ လတ္စသတ္ေတာ့ ကိုယ့္Booက ကိုယ့္အခ်စ္ေၾကာင့္ ဟတ္ထိၿပီး ငိုေနတာဘဲ "
ခ်ားလစ္၏ စေနာက္ စကားေၾကာင့္ သူ႕ေရွ႕မွ ငိုေနေသာ Dreamမွာ သူ႕အား မ်က္ေစာင္းထိုးလာသည္။
ထိုမ်က္ေစာင္းေလးေၾကာင့္ ခ်ားလစ္မွာ ၿပဳံးမိသြားကာ သူ႕ေရွ႕မွ ေကာင္ေလးအား ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာ ဖက္ရင္း သူ႕ထက္နိမ့္ေသာ Dream ေခါင္းေလးအား ငုံ႕နမ္းလိုက္သည္။
"မင္း ထင္ထားတာထက္ ကိုယ္မင္းကို ပိုခ်စ္တယ္ Boo ရယ္
အနာဂတ္မွာ မင္းကို ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္
မင္းကိုဘဲ ခ်စ္ေပးခ်င္တယ္
မင္းတစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲ ၾကည့္ရင္း ရွင္သန္သြားခ်င္တယ္
မင္းတစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲ လက္တြဲၿပီး မင္းနဲ႕ဘဲ အိုမင္း သြားခ်င္တယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ ကိုေရာက္လာခဲ့ရင္လည္း
မင္းလက္ေပၚမွာဘဲ ေသဆုံးသြားခ်င္တာပါ Boo
မင္းက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ရွင္သန္ျခင္းနဲ႕ ေသဆုံးျခင္းၾကား ကူးလြန့္႐ုန္းကန္ေစရတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးဘဲ Boo "
သူ၏ ဖြင့္ဟ ဝန္ခံခ်က္ အၿပီး သူ႕ ရင္ခြင္ထဲမွ ေကာင္ေလးသည္ မ်က္ရည္မ်ား ၾကားမွ ၿပဳံးရင္း သူ႕ ရင္ဘတ္အား ခိုးနမ္းသြားေလသည္။
<<<<<< >>>>>>
ေက်ာင္းသၾကၤန္ နီးကပ္လာသည္ႏွင့္ အညီ ေက်ာင္းPageတြင္လည္း လာေဖ်ာ္ေျဖမည့္ အဆိုေတာ္နာမည္မ်ားအား ဆက္တိုက္ ေၾကာ္ညာ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
Dreamမွာ ညခ်မ္းအခ်ိန္တြင္ Presentation အတြက္ စာျပန္စီေနရင္း ပ်င္းလာသျဖင့္ Fackbook ဖြင့္လိုက္သည္။
newfeedအား အေပၚေအာက္ ဆြဲရင္း ေက်ာင္းမွ တင္ထားေသာ post တစ္ခုအား ေတြ႕သြား၍ ဝင္ၾကည့္လိုက္သည္။
"အာ...ေက်ာင္းသၾကၤန္ကို လာမဲ့ အဆိုေတာ္ေတြကို ေၾကညာထားတာဘဲ
မွန္းစမ္း ဘယ္သူလာမလဲ"
စာဆုံးေအာင္ ဝင္ဖတ္ၿပီးေနာက္ တင္ေပးထားေသာ ပုံမ်ားကိုလည္း ဝင္ၾကည့္လိုက္သည္။
"အိုး.....ဘန္နီၿဖိဳးလာမွာဟ "
ဘန္နီၿဖိဳး ဆိုသည္ႏွင့္ post ေအာက္တြင္ တန္းကာ Commentဝင္မန့္လိုက္သည္။
Min Eainmat Thit-ဘန္နီၿဖိဳး လာမွာလား မိုက္ေနၿပီ
'နင္ေပ်ာ္ရင္' ကို ေအာ္ဆိုၿပီး ေရပန္းေအာက္မွာ သၾကၤန္ေရနဲ႕ အတူ ေရာငိုပစ္လိုက္မယ္
Dreamမွာ ထိုသို႔ မန့္ၿပီးေနာက္ သိပ္မၾကာလိုက္ သူ႕comment ေအာက္ replyမ်ား ျပန္လာၾကသည္။
ထိုreplyထဲတြင္မွ ခ်ားလစ္ဝိန္း၏ replyႀကီးမွာ အထင္းဆုံးပင္။
Charles Wain- ညီက ငိုခ်င္တာဆိုေတာ့....??
ေျပာပါဦး ကိုယ္က မခ်စ္ေပးလို႔လား
Dreamမွာ ထိုreplyအား ဖတ္ၿပီး အံ့ၾသလြန္း၍ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားပင္ ျဖစ္သြားရသည္။
ထို႔ေနာက္မွ ခ်ားလစ္အား မနိူင္ဘူး ဆိုသည့္ ပုံစံႏွင့္ သူ႕မွာ ေခါင္းတစ္ခါခါ ျဖစ္ေနရသည္။
ထို႔ေနာက္ ခ်ားလစ္ replyေအာက္တြင္ မ်ိဳးကိုက ထပ္ဝင္မန့္လာသည္။
Myo Ko Ko Oo- Public ႀကီးမွာ လာroျပေနတယ္
သြားၾကစမ္း ....
သို႔ေသာ္ Dream၏ မန့္ေလးမွာ ၾကာရွည္ပင္ မခံလိုက္။အဘမ္းခံလိုက္ရသည္။
ၾကည့္ရသည္မွာ Pageကိုင္ထားေသာ မင္းခန့္မွ အုန္းအုန္းက်က္က်က္ မျဖစ္ေစခ်င္၍Banလိုက္ဟန္ပင္။
ဟုတ္သည္ ။ ေက်ာင္း၏ The Whole Kingက Gayဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ႏွင့္
Kingနဲ႕ First year မွ ေကာင္ေခ်ာေလးတို႔ တြဲေနသည္ ဆိုေသာ ေခါင္းစဥ္မ်ား ထြက္လာလွ်င္ တစ္ေက်ာင္းလုံး အုန္းတိုက္ေတာ့မည္မွာ အေသခ်ာပင္။
Official ေၾကညာခ်င္ရင္လည္း သူတို႔ဖာသာ Rs status တင္ၾကပါေစေပါ့
သို႔ေသာ္ မင္းခန့္မွာ မန့္အား လ်င္ျမန္စြာ Banလိုက္ေသာ္လည္း ေက်ာင္း၏ Fujoshi တစ္သိုက္သည္ ေတာ့ SSတန္းရိုက္ၿပီးသားပင္။
Fujoshi နဲ႕ Kpoper တို႔ ဘဝမွာ အေရးႀကီးဆုံးက Ssပင္ ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ ေသာ အရာအား အလြတ္ေပးလိုက္ရင္ သူတို႔ ႐ူးေနလို႔ပင္ျဖစ္သည္။
Dreamႏွင့္ ခ်ားလစ္မွာ cbတြင္ စကားအနည္းငယ္ ေျပာၿပီးေနာက္ line out လိုက္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုညတြင္ သူတို႔၏ မန့္ေၾကာင့္ ေက်ာင္း၏ ရွိသမွ် Groupႏွင့္ pageတြင္ ပြက္ေလာရိုက္သြားခဲ့သည္ကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ျဖစ္ေသာ သူတို႔ မသိခဲ့ၾက ရွာ။
<<<<<>>>>>>
ေက်ာင္းသၾကၤန္ေန႕
ေက်ာင္းသၾကၤန္ေန႕တြင္ေတာ့ ေက်ာင္းထဲ မဝင္ခင္တည္းကပင္ ေဘာက္ သံမ်ား သီခ်င္းသံမ်ားၾကားေနရၿပီ ျဖစ္သည္။
သူရိန္မွာ ေဘာက္ သံၾကားသည္ႏွင့္ အနည္းငယ္ ႐ြစိ႐ြစိ ျဖစ္လာကာ မေက်မနပ္ ညဥ္းၫူလာသည္။
"တီခ်ယ္ေတြက ကြာ Project ကို သၾကၤန္ရက္ႀကီးက်မွ လုပ္ခိုင္းရတယ္လို႔
Project သာ မရွိရင္ ငါအခု အေဆာင္သုံးဘက္ ေျပးေနၿပီ "
သူရိန္ ၏ မေက်မနပ္ ညဥ္းၫူသံထြက္လာၿပီးေနာက္ Dreamပါ ထပ္ဆင့္ ညဥ္းလာသည္။
"ေအးကြာ project မလုပ္ဘဲ ေက်ာင္းသၾကၤန္သြားႏႊဲျပန္ရင္လည္း ငါက Tutoေတြ အတန္းလိုက္ပ်က္ထားတဲ့ သူဆိုေတာ့ ကယ္မွတ္ေလးဆိုလို႔ Project မွတ္ေလးေတြဘဲ ရွိတာ
ဟင္း..... သည္းခံ မင္းအိပ္မက္သစ္ ေရ
ဒီတစ္ပြဲ မႏႊဲရလည္း ေနာက္ပြဲ ရွိေသးတယ္ သည္းခံထား မင္းfirst semေအာင္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးတယ္ "
Dreamမွာ ညဥ္းေနရင္းပင္ သူ႕ကိုယ္သူ အားေပးလိုက္သည္။
သူတို႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ညဥ္းညဥ္းႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း စာသင္ခန္းသို႔ ေရာက္လာၾကသည္ပင္။
ထို႔ေနာက္ တြင္ ဆရာ/ ဆရာမ ေရာက္လာမည့္ အခ်ိန္အား ေစာင့္ေနလိုက္ၾကသည္။
အတန္းထဲတြင္လည္း လူသိပ္မရွိ ၾကည့္ရသည္မွာ ေက်ာင္းသၾကၤန္တြင္ သြားကဲၾကတာ ျဖစ္မည္။
ထို႔ေနာက္ သိပ္မၾကာခင္ အခ်ိန္တြင္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား ေရာက္လာကာ ေပးထားေသာ ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ အညီ presentation စရန္ ျပင္ေတာ့သည္။
ဆရာမမ်ားမွာ လူမစုံ၍ အေတာ္ၾကာေစာင့္ေနေပးေသာ္လည္း တကယ္ကို အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ေရာက္မလာၾက။
ထို႔ေၾကာင့္ရွိေသာ လူမ်ားႏွင့္သာ စရန္ ျပင္လိုက္သည္။
"တီခ်ယ္တို႔ presentation ၿပီးတာနဲ႕ project ကိုလည္း တန္းေျဖမယ္ေနာ္ မင္းတို႔လည္း ေက်ာင္းသၾကၤန္ မွာ ကဲခ်င္ၾကမွာဘဲ ဆိုေတာ့ ျမန္ျမန္ ၿပီး ေအးတာဘဲ "
တီခ်ယ္ႀကီး စကားေၾကာင့္အတန္းထဲမွ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ၿပဳံးစိစိ ျဖစ္သြားၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ Presentation စလိုက္ကာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ကိုယ္ရထားေသာ အေၾကာင္းရာႏွင့္အညီ က်န္အတန္းသားမ်ားအား Shareလုပ္ေပးလိုက္ၾကသည္။
လူနည္းေန၍လား မသိ။ presentation မွာ သိပ္မၾကာလိုက္ ၿပီးသြားကာ Project အတြက္ စာ စေျဖေတာ့သည္။
သူရိန္ႏွင့္Dreamမွာ ကပ္ရက္ထိုင္ကာ စာေျဖေနရင္း အေဆာင္သုံး ဘက္မွ လႊင့္လာေသာ သီခ်င္းသံမ်ားကိုလည္း ခပ္တိုးတိုး ညဥ္း ေနၾကသည္။
ထိုစဥ္ presenter အစ္ကိုမွ မိုက္ကေန တစ္ဆင့္ေၾကညာလိုက္ေသာ နာမည္ေၾကာင့္ Dreamေရာ သူရိန္ပါ စာေျဖရင္း ေခါင္းေထာင္လာကာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။
"ကိုခ်ားက ေက်ာင္းသၾကၤန္မွာ သီခ်င္းဆိုမွာလား"
သူရိန္အေမးအား Dreamေခါင္းခါျပကာ
"ငါလည္း မသိဘူး ငါသူ႕ကို ေမးတုန္းက မသိေသးဘူးတဲ့ ဒါေပမဲ့ သီခ်င္း တိုက္တာလည္း မေတြ႕မိတာကို"
"မေတြ႕တာ လုပ္မေနနဲ႕ ဟိုက ေၾကညာသြားၿပီ
ေနာက္အလွည့္ကို ခ်ားလစ္ဝိန္း တဲ့
မင္းေယာက်ာ္း စင္ေပၚမွာ သီခ်င္းဆိုတာ ၾကည့္ခ်င္ရင္ ျမန္ျမန္ ေျဖ"
"ေအး "
Dreamႏွင့္ သူရိန္မွာ မူလက စဥ္းစားေျဖမည္ ဟု ေတြးထားေသာ္လည္း ခ်ားလစ္ေၾကာင့္ အခ်ိန္ဆြဲ မေျဖ နိူင္ေတာ့ဘဲ ရွိသမွ် အျမန္ႏႈန္းႏွင့္ ပန္းကန္လုံးစီး ေျဖကာ စာ႐ြက္အပ္ၿပီး ပြဲလုပ္သည့္အေဆာင္သုံး ဘက္သို႔ ေျပးသြားရန္ ျပင္ရေတာ့သည္။
သူတို႔စာသင္ခန္းမွာ အေဆာင္ ေလး အေပၚဆုံး ထပ္တြင္ ရွိေသာေၾကာင့္ ေလွကားထစ္မ်ားစြာအား ျဖတ္ေက်ာ္ေနရသည္။
အျမန္လိုေနသည္ကို မ်ားလြန္းေသာ ေလွကားထစ္မ်ားေၾကာင့္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ အျဖစ္ အေပၚဆုံးထပ္တြင္ စာသင္ရျခင္းအေပၚ Dream ေဒါသထြက္မိသြားသည္။
သူတို႔ အေဆာင္ 4ေအာက္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ Presenter အစ္ကိုမွခ်ားလစ္အား စင္ေပၚ ဖိတ္ေခၚေနၿပီ ျဖစ္ကာ မၾကာခင္တြင္ဘဲ မိုက္မွေန တစ္ဆင့္ ခ်ားလစ္ အသံအား Dream ၾကားလိုက္ရသည္။
"အဟမ္း..မဂၤလာပါ ဒီေန႕ေတာ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္နဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမယ္ေပါ့
မူလကေတာ့ သီခ်င္းမဆိုေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ မပါရင္ ပြဲမစည္ေတာ့မွာ စိုးလို႔ ဝင္ဆို ရတာပါ "
မိုက္ထဲမွ တစ္ဆင့္္ ၾကားေနရေသာ ခ်ားလစ္ စကားေၾကာင့္ Dreamမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း ၿပဳံးလိုက္မိကာ တစ္ဆက္တည္းေတြးလိုက္မိသည္။
'ဒီလူႀကီးကေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာမဆို သူ႕ကိုယ္သူ အရမ္းဂုဏ္ဆာတတ္တာဘဲ'
"ဒီေန႕ ကြၽန္ေတာ္ ဆိုမဲ့သီခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္ဘဝအတြက္ အရမ္းကို အဓိပ္ပါယ္ ရွိတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ
ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ကို စတင္ထိေတြ႕မိစဥ္က ပထမဦးဆုံး နားေထာင္ခဲ့တာ ဒီသီခ်င္း ျဖစ္သလို
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ျမတ္နိူး ရာေလးနဲ႕ ပထမ ဦးဆုံး နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းကလည္း ဒီသီခ်င္းပါဘဲ "
ခ်ားလစ္ စကားေၾကာင့္ ေအာက္မွ ေအာ္ဟစ္ေနၾကေသာ ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ ခ်ားလစ္၏ အခ်စ္ဒႆနအား အားေပးေနၾကသည့္ ေကာင္ေလး တစ္သိုက္လည္း ရွိေနျပန္သည္။
ခ်ားလစ္ေနာက္ရွိ တီးဝိုင္း band မွ အစ္ကိုမ်ားသည္ေတာ့ ခ်ားလစ္ႏွင့္ အရင္တည္းက ရင္းႏွီးေန၍ သူတို႔ ညီငယ္အား ၾကည့္ကာ ၿပဳံးရင္း ေခါင္းတစ္ခါခါႏွင့္ပင္။
Dreamမွာ စင္ရွိရာသို႔ လ်င္ျမန္စြာ ေျပးရင္း မ်ားျပားလြန္းေသာ လူမ်ားၾကားမွ အေရွ႕ေရာက္ေအာင္ တိုးေနရသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ေဖ်ာ္ေျဖမဲ့ သီခ်င္းေလး နာမည္က
ႏူးညံ့တဲ့အမိန့္ေတာ္ အတိုင္း လို႔ အမည္ရပါတယ္
ဒီေန႕မွာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့..."
ခ်ားလစ္မွာ ေျပာေနရင္း ရပ္လိုက္ကာ တစ္ခုခုအား ေတြ႕သြားဟန္ရွိ၍ ေခါင္းငုပ္ရင္း ခပ္တိုးတိုး ရယ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ေခါင္းျပန္ေမာ့ကာ တစ္ေနရာသို႔ လွမ္းၾကည့္ကာ ႏူးညံ့စြာ ၿပဳံးလာရင္း
"Boo... "
Dreamမွာ လူတိုးေနရင္း ခ်ားလစ္၏ Booေခၚသံေၾကာင့္ အလန့္တၾကား စင္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
ထိုအခိုက္အတန့္တြင္ ခ်ားလစ္သည္ သူ႕ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္ေနကာ ႏူးညံ့စြာ ၿပဳံးေနေလသည္။
မ်ားျပားလြန္းတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာၾကား သူေရာက္ေနလည္း ခ်ားလစ္ဝိန္း သည္ သူရွိရာ အရပ္ကို အစဥ္ ရွာေတြ႕ၿမဲပင္။
ထိုလူသား သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ သူ႕အား ပစ္သြားခဲ့သည္ မရွိခဲ့ေပ။
စင္ေအာက္မွ လူမ်ားသည္လည္း ခ်ားလစ္သုံးႏႈန္းလိုက္သည့္ ေခၚသံေၾကာင့္ အားက် သလို တစ္ဝိုးဝိုး လုပ္ေနၾကကာ တစ္ခ်ိဳ႕က ခ်ားလစ္ လွမ္းၾကည့္ရာ ေနရာအား လွည့္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။
အကုန္လုံးမွာ ခ်ားလစ္ ရည္႐ြယ္ေနသူအား သေဘာေပါက္သြားသည္ႏွင့္ အေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ လူမ်ားက Dreamေလွ်ာက္ရန္ လူတစ္လမ္းသြားစာ ဖယ္ေပးလာၾကသည္။
ထိုအခါ ခ်ားလစ္မွာ စင္ေပၚမွေန Dreamအား လွမ္းၿပဳံးျပရင္း သူ၏ ရင္ထဲမွ စကား အခ်ိဳ႕အား ထုတ္ေျပာလာသည္။
"Boo...
မင္းက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ေကာင္းကင္ဘုံ အေသးစားေလး နဲ႕ တူတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ စြန့္ခြာမသြားခ်င္တဲ့ ေအးခ်မ္းရာေလးေပါ့
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ မင္းရဲ႕ စကားသံတိုင္းက သာယာတဲ့ ဆည္းလည္းသံေတြလို
မင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ တိုင္းက မ်က္စိ မလႊဲခ်င္စရာ လွပတဲ့ သဘာဝျဖစ္တည္မႈ လို
မင္းရဲ႕ အၿပဳံးတိုင္းက ေတာက္ပတဲ့ ၾကယ္စင္ေလးေတြလို
မင္းရဲ႕ ဆူပူသြန္သင္မႈ ေတြတိုင္းက မလြန္ဆန္ခ်င္စရာ ႏူးညံ့တဲ့ အမိန့္ေတာ္ ေလးလိုဘဲ
မင္းရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈေလးက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ တကယ္ကို ေဖာ္ျပစရာ စကား မရွိေလာက္ေအာင္ အဖိုးတန္လြန္းတယ္
Boo...မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕ ေႏြဦး ျဖစ္သလို ကိုယ့္ရဲ႕ ေနၾကာပန္းေလး လည္း ျဖစ္တယ္
ကိုယ္က မင္းအတြက္ သီးသန့္ ျဖစ္တည္လာရတာ ဆိုရင္...
တကယ္ပါ..... မင္းကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ အရာရာ ျဖစ္တယ္"
ထို႔ေနာက္ ခ်ားလစ္မွာ ႏူးညံ့စြာ ၿပဳံးလိုက္ကာ သူႏွင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္း စင္ေအာက္ မွ Dreamအား လွမ္းၾကည့္ရင္း
"ကိုယ္ မင္းကို ခ်စ္တယ္ Boo "
ထိုအခိုက္အတန့္ ထို တစ္ဒဂၤတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာ အနားတြင္ ရွိေနမွန္း သိေနေသာ္လည္း Dreamမွာ မျမင္နိူင္ေတာ့။ ပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခု လုံးမွာ တိတ္ဆိတ္ေနကာ တစ္ေလာကလုံးတြင္ သူႏွင့္ ခ်ားလစ္သာ ရွိေနေတာ့သလို Dreamခံစားလိုက္ရသည္။
ထိုအခိုက္အတန့္ တြင္ Dreamမွာ စို႔နင့္လာကာ ငိုခ်င္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်ား ဝဲသည္။
ႏႈတ္ခမ္းစြန္းတို႔က ျမင့္တက္သြားကာ ပုလဲလုံး ျဖဴျဖဴေလးမ်ား ေပၚသည္အထိ သူ ၿပဳံးလိုက္သည္။
အခ်စ္ခံရတာ ဒီလို ခံစားခ်က္ပါလား လို႔ သူေတြးမိသလို သူခံစား ေန ရေသာ အခ်စ္သည္လည္း အရမ္းကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လြန္းေၾကာင္း သိရွိရျပန္သည္။
အျခားသူေတြအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဟာ သိပ္လွပ လြန္းတဲ့ စိတၱဇ နာမ္ေလး တစ္ခု လား ဆိုတာ သူေသခ်ာ မသိေပမဲ့
သူ႕အေပၚ ထားရွိတဲ့ ခ်ားလစ္ဝိန္း ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရား ကေတာ့ တစ္ေလာကလုံးမွာ အလွပဆုံး ျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္ ။
#Khant#
ဇာတ္လမ္းက ဟိုေရာက္လိုက္ ဒီေရာက္လိုက္နဲ႕ မသိရင္ Fic တစ္ပုဒ္တည္း မဟုတ္သလို ဘဲ