Andra's POV (Zapira) short Pov
We save all the creatures living in Vartaue. But we failed to stop the dark mist. Lalong naging itim ang usok at bigla itong sinamahan ng mga lilang kidlat matapos ng pagsabog sa kanlurang tore ng lumang kastilyo. I want to go there but Lucian stop me and we saw dark spirit getting off from the castle.
Isang malaking Orwel ang lumapit kay Lucian at sinabing wala na ang kanyang amo. I don't know who is it but I know Lucian knows but he won't say it to me even though I almost force him. That prick of a king! Ano bang problema at ayaw niyang sabihin eh a-asawa naman niya ako! Tsk. And Luna, that kid! Hindi pa siya bumabalik eh umaga na!
We all don't get much asleep because of what happen. Hindi kami bumalik sa akademya at mas minabuting dito na muna sa Hemuna at tulungan ang mga mamamayan ng Vartaue na pansamantalang titira dito sa rehiyon.
"Ina, makakauwi pa po ba tayo sa bahay natin sa Vartaue?", rinig kong anas ng isang bata na nakaupo malapit sa aking puwesto, "hindi ko din alam anak, pero tutulungan tayo ng mga mandirigma, magtiwala lamang tayo sa kanila," sagot ng kanyang ina.
Tsk. Asan ka na ba kasi Luna? I heaved a sigh and was about to walk towards Lucian when Luna came running and breathing heavily out of no where. May mga galos siya sa kanyang dalawang braso at isang sugat sa kanang pisnge. Tumutulo din ang dugo sa kanyang noo at hawak niya ang isang espadang pilak.
"Luna!", Leo muttered and we rush towards her before she loose balance. Damn this kid!
"Saan ka ba pumunta sa Vartaue at ganyan ang iyong hitsura! Alam mo ba kung gaano kaming lahat na nag-alala sa iyo lalo pa't hindi namin maramdaman ang presensya mo at hindi mo rin magamit ang kapangyarihan mo! Damn it Luna! Sino bang may sabi sa iyo na magpaka hero ka ngayon! Tingnan mo ang nangyari!", I burst out in frustration. Kainis naman kasing bata! Hindi man lamang sa akin sinabi kung saan pupunta!
"Kumalma ka Andra, hindi makakatulong sa ating anak kung sisigawan mo siya," Lucian muttered and held my shoulder. I glared at him, "did I shout? Not right? Now, help me and heal our daughter before anything got worse!", saad ko at mabilis naman siyang tumulong. Isa pa itong lalaking ito eh. Parehas sila ng ugali, parehas ko ding sakit sa ulo.
She's breathing heavily and for pete's sake! Bakit ang bagal maghilom ng kanyang mga sugat!
Binuhat siya ni Leo at dinala sa infirmary. Good thing, Hemuna is also have modern day things. Hindi na namin kailangang pumunta sa Aralpha para doon siya gamutin. Akiya appeared and look at the sword in Luna's hand. Kumunot ang aming noo ng hawakan ito ni Akiya at biglang naglaho. Nang tanggalin naman niya ang kanyang kamay dito ay bigla itong lumitaw.
"Ang espadang ito....nanggaling ka ba sa libingan ng sinaunang mandirigma?", Akiya asked Luna. Umiling naman ito.
Sinaunang mandirigma? The only mage I know who were called as the first warrior from the ancient times is Lucian's great grandfather. Emmanuel Alegria.
Dumating si King Maximus, also called Mr. Arundell at napatingin sa espadang hawak pa rin ngayon ni Luna.
"Paano mo nakuha kay Elona ang espadang iyan?", napaayos ako ng tayo ng marinig ang pangalang Elona, "you went on that cold blooded wicked witch! Are you out of your mind?", I burst out again. Ugh! Pinapasakit lalo ng mga kaganapang ito ang aking ulo! So, that's the reason why there's an erruption on the Vartaue castle! Ang sinaunang kastilyo ni Elona! Masama kong tiningnan si Luna. She's so despicable!
"Kumalma ka muna Andra, hayaan nating marinig ang paliwanag ng iyong anak. Alam kong may maganda siyang rason sa kanyang ginawa," kalmadong wika ni Selena na kadarating lamang. Lahat kami ay itinuon ang pansin kay Luna na nakatingin sa hawak niyang espada.
"Si Elona mismo ang nagbigay sa akin ng espadang iyan," she mumbled, "anong rason? Hindi iyan basta-basta ibibigay sa iyo ng walang dahilan, o baka naman isa iyang patibong," Captain Lucas asked. Luna sigh,
"Nakilala ko sa kastilyo ang mabuting parte ni Elona, maging ang nakaraan nilang magkapatid ni Cassandra. Ang espadang ito ay pagmamay-ari ng mandirigmang kanilang inibig,"
"Si Emmanuel Alegria," dugtong ni King Maximus, "ngunit pinatay siya ni Elona," dagdag pa nito, isang bagay na alam naming lahat,
"diyan kayo nagkakamali," she muttered, nagkatinginan kami ni Mina, saka muli siyang pinakinggan. She was about to speak again when someone appeared on the room making all of us look at it in shock,
"ako ang pumatay kay Emmanuel,"
Cassandra....ang isa sa sinaunang mage na lumikha sa aming mundo. S-siya ang pumatay kay Emmanuel?
Luna's POV
Humigpit ang hawak ko sa espada ng lumitaw sa aming harapan si Cassandra na umiiyak. Did she feel guilty because of it? Sobrang dami ng sakit na idinulot ng kanyang inggit sa kanyang kapatid. Damang-dama ko ang sakit na iyon at ngayon at pinipigilan ko ang aking sarili na hindi siya saktan.
"Ako ang dahilan kung bakit nangyayari sa inyong lahat ang mga bagay na ito. Naghihiganti sa akin ang aking kapatid at kayo ang binalingan ng kanyang galit," saad pa nito at tumingin sa akin. Alam ko ang lahat. Dapat ko ba siyang unawain?
"Walang ginawa sa iyong masama si Elona habang ikaw naman ay nagpalamon sa iyong inggit! Lahat ng ginawa ni Elona ay para sa iyong kabutihan at nagparaya siya para sa iyong kasiyahan! Alam mo ba kung gaano mo dinurog ang kanyang damdamin dahil sa iyong kasakiman? Kinikilala ka namin bilang karespe-respetong Lakda Cassandra!", asik ko sa galit na boses. Hindi ko masikmura na makita ang kanyang mukha matapos kong malaman ang lahat mula sa umiiyak na mabuting parte ni Elona. Nakakagalit sa damdamin.
Mas lalo siyang umiyak at tila habag na habag sa kanyang sarili dahil sa aking sinambit. Hinawakan ako ni Leo at pilit na pinapakalma. Naiinis pa rin ako sa kanya. Itinapon ko sa kanyang harapan ang espada, wala na akong pake kung nawalan ako ng paggalang. Ikinuyom ko ang aking kamao at umalis sa higaan.
"Ikaw ang nagpalamon sa kadiliman sa iyong ginawa Cassandra! Hindi ang prinsesa ng buwan! Hindi si Elona! Nilamon ka ng iyong galit kaya hindi mo maramdaman ang lungkot na pinababatid ng buwan! At kung sa tingin mo na kakaawaan o kakampihan kita dahil sa iyong pag-iyak, nagkakamali ka! Maging ang propesiya na nag-sasaad ng aking kapalaran! Hindi ko hahayaang mawala ang lahat ng nilalang dito dahil sa inggit at kasakiman ng sinaunang Lakda sa sarili niyang kadugo!", I muttered and run out the room. Iniwan ko sila doong tahimik at gulat na gulat pa rin sa nalaman. Tumakbo ako paalis sa lugar na iyon at pumasok sa gubat ng Hemuna.
Sinigurado ko na wala nang makakasunod sa akin hanggang sa makarating ako sa isang malinaw na batis. I look up the sky and saw Leo's eagle and Elona's owl flying towards me.
"Dalhin mo ako sa mabuting Elona, kailangan natin siyang iligtas," saad ko sa malaking orwel, laking gulat ko nang magsalita ito, "masusunod prinsesa, ngunit, kailangan nating magmadali dahil sa ano mang oras ay lalamunin na ng kadiliman na nasa kanyang katawan ang natitirang mabuting parte ng kamahalan," saad nito.
I get the white cube and open a portal. Ang kabila nito ay isang lagusan papunta sa kastilyo ng masamang Elona sa bundok Arta.
Naunang pumasok ang agila at ang orwel saka ako sumunod. I know I will put myself in great danger. Again. But I don't care. May natitira pang kabutihan si Elona at ang liwanag na iyon ay lalakas dahil sa isang liwanag na manggagaling sa kapwa niya prinsesa ng buwan.
***
Malamig, madilim, at makapal ang itim na usok na nababalot na ngayon sa buong rehiyon ng Vartaue. Kataka-taka dahil hindi ako naging abo ng pumasok ako sa lupain. The dark mist avoid me whenever I pass them.
"Siniguro ng kamahalan na hindi ka masasaktan ng kapangyarihan ng masamang Elona lalo na ngayon at hindi mo maaaring gamitin ang iyong kapangyarihan," boses ng Orwel na lumilipad sa aking itaas at binabantayan ang paligid. Delikado, dahil ano mang oras ay maaaring lumitaw ang mga pekeng Fallerian.
Inilabas ko ang aking arnis at pinanatiling alerto at handa ang aking sarili hanggang sa makarating ako sa lagusan papunta sa kastilyong ginawa ng masamang Elona dito sa bundok Arta. Isa itong maliit na lumang pintuan. I put my palm on it and it open with a creepy sound.
*eekkk
Bakit ba maraming lihim na lagusan dito sa Lantria? It's modern on the outside but whenever I am inside a forest, there's this eerie feeling that made me shiver in fear!
Pumasok ako sa pintuan, isang sulo ang nagkaroon ng apoy ng humakbang na ako sa hagdanan, lumilipad sa aking unahan ang orwel at nasa likudan ko naman ang agila ni Leo. Common! Why does this place looks like a passage way of a hunted house! Dapat bang isinama ko si Leo o ang iba pa dito? Natatakot na ako, bwiset!
Dyna's POV
I immediately open my eyes when I saw a glimpse of Elona inside her castle putting her good self on a cage with spikes. Kahit na nawala na siya sa aking katawan at sa aking puso ay nanatili ang aking koneksyon sa kanya. I could not feel her presence but I could saw her and her actions.
Kagaya ng aking ginawa kanina. Tumayo ako mula sa pagkakaluhod sa gitna ng yin yang circle at kinuha ang aking armas. Isa itong puting pana na may halong itim sa bawat dulo. I already decide. I will help Luna. She shouldn't sacrifice herself. Her mother already sacrifice for all and it's enough. It shouldn't be happen on the next generation.
Sinuot ko ang aking puting cloak at aalis na sana nang may magsalita mula sa aking likuran. I gulp.
"Saan ka pupunta?", Galin said. I sigh and look back at him. Naka-krus ang kanyang mga braso habang seryosong nakatingin sa akin, "I'll go help Luna fight against Elona," I answered and his eyes glow red, meaning, he was against it.
"May iba pang paraan Dyna, hindi tayo pwedeng basta-basta na lamang kumilos ng walang magandang plano," sambit niya, bumuntong hininga ako bago muling nagsalita, "walang makakatalo kay Elona kundi si Luna lamang din, hindi siya pwedeng kumilos ng mag-isa para sa ikabubuti nating lahat. Hindi ako manonood na lamang na mawalan siya ng hininga lalo pa at alam ko na may magagawa ako para tulungan siya," anas ko at tumalikod sa kanya.
Ikinuyom ko ang aking kamay dahil sa mga naalala. Ako ang nagdala sa kanya sa lugar na ito sa pagaakalang magiging maayos ang lahat kapag bumalik siya at mabuo muli ang kanilang pamilya. Ako ang namilit sa kanya noon at ang dahilan kung bakit siya narito ngayon at naghihirap ng ganito para lamang sa ikakabuti ng lahat ng nilalang dito. At kung hindi ko sana siya ginulo noon at pinilit na tulungan ako, hindi siya mahihirapan ng ganito.
Pinahid ko ang mga luhang tumulo sa aking mga mata at hinarap muli si Galin, "ako ang isinumpang prinsesa ng Falleria na may taglay na kapangyarihan ng dilim at liwanag. Kung may natitira pang kabutihan at liwanag kay Elona gaya nang sinambit ni Luna. Makakaya kong palakasin ang liwanag na iyon at alisin sa kanyang katawan ang kadilimang bumalot sa puso ni Elona gaya ng ginawa noon sa akin ni Cassandra," desidido kong paliwanag.
Galin look at me and sigh, "I'll go with you-", "dito ka lang," madiin kong putol sa kanyang sinambit. I look at him in the eye, I don't want you to risk your life for me, "sasama.ako," madiin niyang sambit.
I smiled and immediately vanish on his sight. Pasensya na Galin. Kailangan ko itong gawin ng ako lamang. Alam kong magagalit sa akin si Kuya pero wala na akong pakialam sa maaaring mangyari sa akin. Ang mahalaga, matulungan ko si Luna sa bagay na ito.
Lumitaw ako sa loob ng malaki at itim na palasyo ni Elona sa bundok ng Arta. I use my power to protect myself from the dark mist and to hide myself from the villains sight. Kahit na ang aking presensya ay itinago ko rin. I close my eyes and look for Elona's movement and saw her in front of the fake Fallerian army. Lahat sila naghahanda na para sa paglusob nila sa amin!
I bite my lower lip and look for her good self, I saw the good Elona on a cage under the west dungeon. Nakakadena ito at unti-unti nang nilalamon ng kadiliman. I need to move fast.
Naglaho ulit ako at lumitaw sa loob ng silid kung saan nakakulong ang mabuti nitong parte. Madaming pekeng kawal ng Falleria ang nakapalibot sa hawla at tila tuwang-tuwa na pinapanood ang nangyayari. Darn it! Paano ko sila mapapaalis dito?
Think Dyna, think!
0___0! Yeah right! Dala ko nga pala ang aking pana. I could use this. I get an arrow, stretch the string, and point it on one of them. Naglaho ng tahimik ang kawal. One down.
Pinagpatuloy ko ang aking ginagawa hanggang sa maubos silang lahat. I scan the surroundings and look if there are more fake soldiers. Buti na lang at wala na. Ngayon, kailangan ko na lamang na alisin ang madidilim na spirito na lumalamon sa kanya.
Good thing, Galin have the ability to summon dark spirits and put them under his control. Tinuruan niya ako kung paano ito gawin since kaya ko ding kontrolin ang mga dilim. I kneel and enchant some words. A magic circle appeared and it start to summon dark spirit.
I control thek and ordered to fight against those dark spirits inside the cage. Agad naman nila itong ginawa. Inalis ko na ang invisibility magic ko at binuksan ang cage kung saan nakahiga ang walang malay na mabuting parte ni Elona.
The light on her is now dull, so I put my palms above her heart and give her light. Unti-unti siyang nagkaroon ng malay, at ang liwanag sa kanya ay nagsisimula ng tumingkad.
"I-ikaw, a-anong ginagawa m-mo d-dito?", tanong niya sa akin at nagulat nang makita ang kanyang sarili na nagliliwanag na muli. I smiled, "I'm the cursed princess of Falleria," I answered and continue giving her light.
"S-si Luna....n-nandito din s-siya," alam kong nandito si Luna pero hindi ko alam kung saang parte ng palasyo siya nagpunta. Kinuha niya ang aking kaliwang kamay at isang nagliliwanag na puting kwintas ang ibinigay inilagay niya dito. They are moon pearls.
"Umalis ka na, paparating na ang masamang parte ng aking pagkatao. Alam niya na may nakapasok, tumakas ka na," nanlaki ang aking mata at nakaramdam ako ng matinding kaba nang makita sa aking vision ang galit na galit na mukha ng masamang Elona. I gulp and break the chains on her feet. Hindi pa ako tapos magbigay ng liwanag nang sumabog ang haligi ng silid.
*boogsh!
Agad akong gumawa ng pananggalang sa aming dalawa at inilabas sa hawla ang mabuting parte ni Elona.
"Ang lakas ng iyong loob na sumugod dito sa aking palasyo at iligtas ang babaeng iyan!", galit na saad ng masamang Elona sa aming dalawa. Her body is surrounded by dark spirits. Naglahong bigla ang mga dark spirit na sinumon ko kanina ng bigla siyang dumating.
My forehead start to sweat because of fear but the good side of Elona step forward and block me form her dark side. Ngumisi lamang ang masamang Elona sa kanyang sarili. I found it an opportunity to finish giving her light so I put my palms on her back and start to give light.
"Hindi ako papayag na maging ang bagong prinsesa ng buwan ay iyong saktan!", saad ng mabuting Elona na ikinagulat ko, maging ng masama nitong bahagi.
"Eh? Siya? Siya ang napili mo? Ang prinsesang aking sinumpa? Wala ka talagang isip aking bahagi, puwes, parehas ko na lamang kayong papatayin ng napili mong prinsesa ng buwan!", hiyaw niya. I close my eyes to prepare on any impact from the attack of her dark side but I didn't feel anything.
Iminulat ko ang aking mata at nakita na isang malakas na liwanag ang inilabas ng mabuting Elona sa kanyang mga palad at inatake nito ang kapangyarihan ng dilim na inilalabas ng kanyang masamang parte. Mas nilakasan ko pa ang liwanag na aking binibigay hanggang sa mapuno ng liwanag ang buong kastilyo.