(Unicode version ☘️)
အချိန်တွေတရွေ့ရွေ့နဲ့ပြောင်းလည်းခဲ့တာအခုဆို1လလောက်ပီးသွားခဲ့ပီ
"ဟယ်လို...!လေးလေး"
"........"
"ဟုတ်ပြေပါတယ်လေးလေးရဲ့"
".........."
"လရောင်လား...အော်မရှိဘူးအပြင်သွားတယ်"
".........."
"ဟုတ်ပြောထားလိုက်မယ်လေးလေးရေဟုတ်ဒါပဲနော်"
သီချင်းတအေးအေးနဲ့ပြန်လာတဲ့ကိုယ်တော်ချောကိုလက်ယက်ခေါ်ကာ
"ဟျောင့်လာမြန်မြန်လာအုန်း"
"ဘာလည်းလာနေပီလေတွေ့ဘူးလား"
"လဒကောင်ရှည်လိုက်တာ"
လရောင်တယောက်ရောင်ဖြာ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်ပီးးအကြမ်းရည်လေးအားးငှဲ့ကာမော့သောက်နေသည်
"ဟျောင့်...လေးလေးကနောက်၃ရက်နေရင်ဒီရွာလာမယ်တဲ့"
"ဖူးးးအဟွတ်အဟွတ်..!"
သောက်နေတဲ့အကြမ်းရေအားသီး၍မျက်လုံးလေးများပါးလေများဟာရဲတတ်လာလေသည်
"ဖြေးဖြေးသောက်ပါဟမင်းဟာဘယ်သူလုသောက်လို့လည်း"
"သူ့ကဘာလို့လာမှာလည်းကွာ"
"အော်သူရွာသူလွမ်းလို့နေမှာပေါ့မင်းကဘာဖစ်"
"ငါဘာဖစ်လည်းမင်းမသိပါဘူးကွာ"
ပြောပီးပြန်ထထွက်သွားလိုက်သည်
"ဒီကောင်ဘာဖစ်တာလည်းဟ!"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"မောင်...!ရေ..မောင်"
"ယော်...ပြောတော့မလိုက်ဘူးဆိုဒီနေ့...ဘာလိုက်လာတာလည်းဗျာနေပူတယ်ရယ်"
"ဟိုငါပြောစရာရှိလို့"
"ဘာများတုန်းဖြေးဖြေးပြောပါဗျာ"
"ဟိုငါလေးလေးကလေနောက်၃ရက်နေကျလာမယ်တဲ့...အဲ့တာလေ..ဟို"
"ပြောပါအုံးဗျာ"
"ငါတို့အနေအထိုင်ဆင်ခြင်ကြပဲလေနော်နဲနဲလေးပဲနောက်ပီးခနခနလည်းမတွေ့ရအောင်လေနော်ရတယ်မလား.."
ခေါင်းလေးငုတ်ထားတာမြေကြီးနဲ့တောင်ထိမတတ်ငုတ်နေသူကိုတချက်ကြည့်ပီးးးအေးလေသူလည်းကြောက်နေရှာမှာပေါ့နားလည်ပါတယ်
"ဟုတ်ပါပီဗျာမောင့်လရောင်လေးသဘောဗျသဘော"
"ဟီးးးကျေးဇူးမောင်"
အခုမှအနဲနဲငယ်ပြုံးလာတော့တယ်
"မောင်တို့ကြားမှဒါမှမလိုပဲဗျာ"
"မောင့်...ကိုချစ်တယ်"
ရောင်ဖြာ့နှုတ်ခမ်းလေးကွေးသွားပီး
"မောင်...လည်းချစ်ပါ့ဗျာ"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
၃ရက်ကြာပီနောက်
"လေးလေးကလည်းအပင်ပန်းခံပီးလာနေသေးတယ်"
"ငါ့ဘာတာရွာကိုလာလည်တာလေမင်းကဘာဖစ်နေတာလည်း"
ပြောပီးအကြမ်းရည်လေးသောက်ပီးတော့
"ကဲ...ဆိုအုံးမင်းကိုကြီးရောင်ဖြာရွာထဲမှာရောရှုပ်သေးလားး?"
"လေးလေးကျနော်မရှုပ်ပါဘူးဗျာ..ဒီကောင်လရောင်တာအိမ်မကပ်တာဟွန့်..!"
ရောင်ဖြာကဝင်ပြောလိုက်သည်ကိုလရောင်တယောက်မျက်လုံးပြူးပြူးလေးနဲ့ခေါင်းတာဇွတ်ခါနေတော့သည်
"မ...မဟုတ်ဘူးနော်လေးလေး"
"ထားပါထားပါလာလာရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းသွားအုံးမယ်ဆရာတော်ကိုကန်တော့မို့ဒီပစ္စည်းတွေမင်းတို့သယ်လာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့လေးလေး""
ရောင်ဖြာရယ်လရောင်ရယ်အထုတ်ကိုယ်စီသယ်ကာလေးလေးနဲ့အတူရွာဦးဘုန်းကြီးကျောင်းသွားဖို့ထွက်လာပီးလက်တဝက်တွင်
"ပေါက်စဘယ်လည်း"
"အော်ကိုကိုကြီးနဲ့ဟိုဘက်ခနလိုက်သွားမို့...ဧည့်သည်ရောက်နေတာလား"
လေးလေးကိုကြည့်ပီးမေးလာတဲ့ပိုင်ပိုင်ကိုရောင်ဖြာက
"ကိုယ့်ရဲ့လေးလေးပါဦးလေးလေဒီကိုအလည်လာတာ"
ရောင်ဖြာပြောတော့လေးလေးကရောင်ဖြာ့ကိုကြည့်ပီး
"အမယ်လေးဟ!မသိရင်ရောင်ဖြာမင်းကရွာသားကျလို့ငါကအလည်လာတာဆိုတော့မင်းတို့ကမပြန်တော့ဘူးလား..?"
"ဟို...အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး"
လရောင်နဲ့ရှိင်းနောင်တို့ကတော့ဘာမှဝင်မပြောပဲတယောက်နဲ့တယောက်တာမသိမသာကြည့်နေမိကျတော့သည်
"အိမ်းးငါ့တူတို့သွားပီကွာ"
"ဟုတ်ကဲ့ဦးလေး"
လေးလေးတယောက်အရှေ့ကထွက်သွားတော့မှရှိင်းနောင်ကလရောင်နားကပ်ပီး
"ညကျရင်($&#@$&)မှာစောင့်နေမယ်နော်လာခဲ့မောင့်လရောင်""
"ဟုတ်ပီမောင်..!ငါ့စောင့်နေ"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"ဟော်...ဒါကာကြီးရွာကိုမလာတာကြာပေါ့"
"တင်ပါဘုရားအလုပ်တွေရှိလို့ပါဘုရား...တချို့ကလေးတွေဆိုတပည့်တော်တောင်မမှတ်မိကြတော့ဘူး..ဟဲ"
"အိမ်းးးအလုပ်ကြီးပဲကုန်ရုံးလုပ်မနေနဲ့ဒါကာကြီးကုသိုလ်လေးဘာလေးလုပ်အုံးမမေ့နဲ့ကြားလား"
"တင်ပါ့ဘုရား"
ဒီလိုနဲ့အလုပ်ကြောင်းသာကြောင်းနာကြောင်းပြောနေကြလေသည်
ဘုန်းကြီးကျောင်းကနေသူကြီးအိမ်သူကြီးအိမ်ကနေလေးလေးအသိအိမ်တွေလျှောက်သွားနေကြတာညနေမိုးချုပ်ခါနီးမှပဲအိမ်ရောက်တော့တယ်
"ဟော်...ဟိုမှာညည်းမောင်နဲ့ဦးလေး"
"လေးလေးနဲ့မောင်လေးတို့လာလေထမင်းစားဖို့စောင့်နေကြတာ"
ရောင်ဖြာကလက်လေးခါကာ
"ရေအရင်သွားချိုးအုံးမယ်မကြီးရေစားနှင့်ကျတော့လူကြီးတွေ"
"ကျနော်လည်းရေချိုးပီးမှစားမယ်စားနှင့်ကျတော့နော်"
လရောင်ကပါပြောတော့ဒေါ်လေးကြည်က
"ကဲကဲဒါဆိုကျုပ်တို့စားတော့မယ်တော်...လာလာကိုကြီးလာရှင့်တူတွေကစားသေးဘူးတဲ့"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"ဝါးးးအာ...!သွားပီကျစ်!"
ရောင်ဖြာအရင်ချိုးနေတုံးလရောင်အိပ်ယာပေါ်ခနလှဲနေရင်းမှိန်းခနဲအိပ်ပျော်သွားတာနှိုးလာတော့ည၇ခွဲနေရော...ချိန်ထားတာ၆နာရီ
ရေအမြန်ချိုးပီးဘယ်သူမှမသိအောင်မနဲထွက်လာခဲ့ရသေးသည်
ဟိုရောက်တော့၈နာရီကျော်လေပီ
"မောင်...!ဟော်..ဟဲ"
ချိန်ထားတဲ့နေရာကနေလရောင်မလာတော့ဘူးအထင်နဲ့ထပြန်တော့မဲ့ရှိင်းနောင်ကနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လာသည်
"ယော်...မောင့်ရဲ့လရောင်မလာတော့ဘူးထင်နေတာ"
"လာ...လာရမှာပေါ့မောင်ရယ်"
"ဘယ်လိုကြောင့်နောက်ကျတာလဲဗျာ"
"ဒီလိုမောင်ရဲ့&$#@#$*&#@+@/"'*#@&"*@$"**#@$*&/@#_@_/*&+(¥£''÷×π•π¶¶∆£¥^%$&@$#$#@
ဟဲဟဲအဲ့ဒါကြောင့်...ဟီးး"
"ဒါဆိုဘာမှမစားရသေးဘူးပေါ့"
"ဟုတ်မောင်..ဟီး"
မောင်ကလက်ထဲမှာကအထုတ်လေးကိုဖြေလေသည်
"အာ..ဟ"
"ဘာကြီးလည်းမောင်.."
"ခေါက်ဆွဲကြော်ခွန့်မယ်ဟ"
"ဟုတ်မောင်..အာ"
တမြုံမြုံနဲ့စားနေတဲ့မောင့်ရဲ့လရောင်လေးကသိပ်ချစ်စရာကောင်းသည်
စားလို့သောက်လို့ပီးအလွမ်းပြေစကားတွေအများကြီးအမျာကြီးပြောနေရင်းအချိန်ဟာ၁၀နာရီသို့ရောက်လေပီထိုကြောင့်လရောင်ကိုရှိင်းနောင်တယောက်ပြန်ပို့ပီးအိမ်သို့တာပြန်လာလေသည်အိမ်ရောက်တော့ပိုင်ပိုင်တယောက်ကသူ့အခန်းထဲသူအိပ်မောတောင်ကျနေပီ
"အင်း...မောင့်ကိုခင်ဗျားကဘယ်သူ့ရှေ့ဖစ်ဖစ်လက်တွဲပီးငါ့ချစ်သူဆိုပီးတော့လိုချင်သား...ခိုးဝှက်ပီးတော့မတွေ့ချင်ဘူးရယ်...ဒါမဲ့မောင့်ချစ်သူလရောင်ကကြောက်နေရှာပီထင်ပါရဲ့မောင်နဲ့ချစ်သူဖစ်ရတာအေးလေမောင်ရောခင်ဗျားရောကယောက်ျားသားကိုဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလည်း...ကျုပ်ရဲ့လရောင်ကကြောက်နေရင်တောင်မောင်ကအရှေ့ကနေအာလုံးရဲ့ဒဏ်ကိုခံနိုင်ပါတယ်...မောင့်ကိုအားကိုးခိုင်းကြည့်စေချင်တယ်ခင်ဗျားရယ်"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ဟီး" voteပေးလည်းချိတ်မချိုးပါဘူးရယ်စာလုံးပေါင်းအမှားလေးတွေရှိရင်တောင်းပန်ပါတယ်ရယ်...😛❣️👻☘️အရေးအသားမကောင်းမကန်းလေးကို Reading Listထဲထည့်ပေးကြတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ...❣️
ဟီး" voteပေးလည်းချိတ်မချိုးပါဘူးရယ်
☘️☘️☘️☘️☘️
(Zawgyi version ☘️)
အခ်ိန္ေတြတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ေျပာင္းလည္းခဲ့တာအခုဆို1လေလာက္ပီးသြားခဲ့ပီ
"ဟယ္လို...!ေလးေလး"
"........"
"ဟုတ္ေျပပါတယ္ေလးေလးရဲ႕"
".........."
"လေရာင္လား...ေအာ္မ႐ွိဘူးအျပင္သြားတယ္"
".........."
"ဟုတ္ေျပာထားလိုက္မယ္ေလးေလးေရဟုတ္ဒါပဲေနာ္"
သီခ်င္းတေအးေအးနဲ႔ျပန္လာတဲ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကိုလက္ယက္ေခၚကာ
"ေဟ်ာင့္လာျမန္ျမန္လာအုန္း"
"ဘာလည္းလာေနပီေလေတြ႕ဘူးလား"
"လဒေကာင္႐ွည္လိုက္တာ"
လေရာင္တေယာက္ေရာင္ျဖာ့ေဘးမွာဝင္ထိုင္ပီးးအၾကမ္းရည္ေလးအားးငွဲ႔ကာေမာ့ေသာက္ေနသည္
"ေဟ်ာင့္...ေလးေလးကေနာက္၃ရက္ေနရင္ဒီ႐ြာလာမယ္တဲ့"
"ဖူးးးအဟြတ္အဟြတ္..!"
ေသာက္ေနတဲ့အၾကမ္းေရအားသီး၍မ်က္လုံးေလးမ်ားပါးေလမ်ားဟာရဲတတ္လာေလသည္
"ေျဖးေျဖးေသာက္ပါဟမင္းဟာဘယ္သူလုေသာက္လို႔လည္း"
"သူ႕ကဘာလို႔လာမွာလည္းကြာ"
"ေအာ္သူ႐ြာသူလြမ္းလို႔ေနမွာေပါ့မင္းကဘာဖစ္"
"ငါဘာဖစ္လည္းမင္းမသိပါဘူးကြာ"
ေျပာပီးျပန္ထထြက္သြားလိုက္သည္
"ဒီေကာင္ဘာဖစ္တာလည္းဟ!"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"ေမာင္...!ေရ..ေမာင္"
"ေယာ္...ေျပာေတာ့မလိုက္ဘူးဆိုဒီေန႔...ဘာလိုက္လာတာလည္းဗ်ာေနပူတယ္ရယ္"
"ဟိုငါေျပာစရာ႐ွိလို႔"
"ဘာမ်ားတုန္းေျဖးေျဖးေျပာပါဗ်ာ"
"ဟိုငါေလးေလးကေလေနာက္၃ရက္ေနက်လာမယ္တဲ့...အဲ့တာေလ..ဟို"
"ေျပာပါအုံးဗ်ာ"
"ငါတို႔အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ၾကပဲေလေနာ္နဲနဲေလးပဲေနာက္ပီးခနခနလည္းမေတြ႕ရေအာင္ေလေနာ္ရတယ္မလား.."
ေခါင္းေလးငုတ္ထားတာေျမႀကီးနဲ႔ေတာင္ထိမတတ္ငုတ္ေနသူကိုတခ်က္ၾကည့္ပီးးးေအးေလသူလည္းေၾကာက္ေန႐ွာမွာေပါ့နားလည္ပါတယ္
"ဟုတ္ပါပီဗ်ာေမာင့္လေရာင္ေလးသေဘာဗ်သေဘာ"
"ဟီးးးေက်းဇူးေမာင္"
အခုမွအနဲနဲငယ္ျပဳံးလာေတာ့တယ္
"ေမာင္တို႔ၾကားမွဒါမွမလိုပဲဗ်ာ"
"ေမာင့္...ကိုခ်စ္တယ္"
ေရာင္ျဖာ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေကြးသြားပီး
"ေမာင္...လည္းခ်စ္ပါ့ဗ်ာ"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
၃ရက္ၾကာပီေနာက္
"ေလးေလးကလည္းအပင္ပန္းခံပီးလာေနေသးတယ္"
"ငါ့ဘာတာ႐ြာကိုလာလည္တာေလမင္းကဘာဖစ္ေနတာလည္း"
ေျပာပီးအၾကမ္းရည္ေလးေသာက္ပီးေတာ့
"ကဲ...ဆိုအုံးမင္းကိုႀကီးေရာင္ျဖာ႐ြာထဲမွာေရာ႐ႈပ္ေသးလားး?"
"ေလးေလးက်ေနာ္မ႐ႈပ္ပါဘူးဗ်ာ..ဒီေကာင္လေရာင္တာအိမ္မကပ္တာဟြန္႔..!"
ေရာင္ျဖာကဝင္ေျပာလိုက္သည္ကိုလေရာင္တေယာက္မ်က္လုံးျပဴးျပဴးေလးနဲ႔ေခါင္းတာဇြတ္ခါေနေတာ့သည္
"မ...မဟုတ္ဘူးေနာ္ေလးေလး"
"ထားပါထားပါလာလာ႐ြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားအုံးမယ္ဆရာေတာ္ကိုကန္ေတာ့မို႔ဒီပစၥည္းေတြမင္းတို႔သယ္လာခဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့ေလးေလး""
ေရာင္ျဖာရယ္လေရာင္ရယ္အထုတ္ကိုယ္စီသယ္ကာေလးေလးနဲ႔အတူ႐ြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားဖို႔ထြက္လာပီးလက္တဝက္တြင္
"ေပါက္စဘယ္လည္း"
"ေအာ္ကိုကိုႀကီးနဲ႔ဟိုဘက္ခနလိုက္သြားမို႔...ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာလား"
ေလးေလးကိုၾကည့္ပီးေမးလာတဲ့ပိုင္ပိုင္ကိုေရာင္ျဖာက
"ကိုယ့္ရဲ႕ေလးေလးပါဦးေလးေလဒီကိုအလည္လာတာ"
ေရာင္ျဖာေျပာေတာ့ေလးေလးကေရာင္ျဖာ့ကိုၾကည့္ပီး
"အမယ္ေလးဟ!မသိရင္ေရာင္ျဖာမင္းက႐ြာသားက်လို႔ငါကအလည္လာတာဆိုေတာ့မင္းတို႔ကမျပန္ေတာ့ဘူးလား..?"
"ဟို...အဲ့လိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး"
လေရာင္နဲ႔႐ွိင္းေနာင္တို႔ကေတာ့ဘာမွဝင္မေျပာပဲတေယာက္နဲ႔တေယာက္တာမသိမသာၾကည့္ေနမိက်ေတာ့သည္
"အိမ္းးငါ့တူတို႔သြားပီကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဦးေလး"
ေလးေလးတေယာက္အေ႐ွ႕ကထြက္သြားေတာ့မွ႐ွိင္းေနာင္ကလေရာင္နားကပ္ပီး
"ညက်ရင္($&#@$&)မွာေစာင့္ေနမယ္ေနာ္လာခဲ့ေမာင့္လေရာင္""
"ဟုတ္ပီေမာင္..!ငါ့ေစာင့္ေန"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"ေဟာ္...ဒါကာႀကီး႐ြာကိုမလာတာၾကာေပါ့"
"တင္ပါဘုရားအလုပ္ေတြ႐ွိလို႔ပါဘုရား...တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဆိုတပည့္ေတာ္ေတာင္မမွတ္မိၾကေတာ့ဘူး..ဟဲ"
"အိမ္းးးအလုပ္ႀကီးပဲကုန္႐ုံးလုပ္မေနနဲ႔ဒါကာႀကီးကုသိုလ္ေလးဘာေလးလုပ္အုံးမေမ့နဲ႔ၾကားလား"
"တင္ပါ့ဘုရား"
ဒီလိုနဲ႔အလုပ္ေၾကာင္းသာေၾကာင္းနာေၾကာင္းေျပာေနၾကေလသည္
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေနသူႀကီးအိမ္သူႀကီးအိမ္ကေနေလးေလးအသိအိမ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနၾကတာညေနမိုးခ်ဳပ္ခါနီးမွပဲအိမ္ေရာက္ေတာ့တယ္
"ေဟာ္...ဟိုမွာညည္းေမာင္နဲ႔ဦးေလး"
"ေလးေလးနဲ႔ေမာင္ေလးတို႔လာေလထမင္းစားဖို႔ေစာင့္ေနၾကတာ"
ေရာင္ျဖာကလက္ေလးခါကာ
"ေရအရင္သြားခ်ိဳးအုံးမယ္မႀကီးေရစားႏွင့္က်ေတာ့လူႀကီးေတြ"
"က်ေနာ္လည္းေရခ်ိဳးပီးမွစားမယ္စားႏွင့္က်ေတာ့ေနာ္"
လေရာင္ကပါေျပာေတာ့ေဒၚေလးၾကည္က
"ကဲကဲဒါဆိုက်ဳပ္တို႔စားေတာ့မယ္ေတာ္...လာလာကိုႀကီးလာ႐ွင့္တူေတြကစားေသးဘူးတဲ့"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"ဝါးးးအာ...!သြားပီက်စ္!"
ေရာင္ျဖာအရင္ခ်ိဳးေနတုံးလေရာင္အိပ္ယာေပၚခနလွဲေနရင္းမွိန္းခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတာႏိႈးလာေတာ့ည၇ခြဲေနေရာ...ခ်ိန္ထားတာ၆နာရီ
ေရအျမန္ခ်ိဳးပီးဘယ္သူမွမသိေအာင္မနဲထြက္လာခဲ့ရေသးသည္
ဟိုေရာက္ေတာ့၈နာရီေက်ာ္ေလပီ
"ေမာင္...!ေဟာ္..ဟဲ"
ခ်ိန္ထားတဲ့ေနရာကေနလေရာင္မလာေတာ့ဘူးအထင္နဲ႔ထျပန္ေတာ့မဲ့႐ွိင္းေနာင္ကေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လာသည္
"ေယာ္...ေမာင့္ရဲ႕လေရာင္မလာေတာ့ဘူးထင္ေနတာ"
"လာ...လာရမွာေပါ့ေမာင္ရယ္"
"ဘယ္လိုေၾကာင့္ေနာက္က်တာလဲဗ်ာ"
"ဒီလိုေမာင္ရဲ႕&$#@#$*&#@+@/"'*#@&"*@$"**#@$*&/@#_@_/*&+(¥£''÷×π•π¶¶∆£¥^%$&@$#$#@
ဟဲဟဲအဲ့ဒါေၾကာင့္...ဟီးး"
"ဒါဆိုဘာမွမစားရေသးဘူးေပါ့"
"ဟုတ္ေမာင္..ဟီး"
ေမာင္ကလက္ထဲမွာကအထုတ္ေလးကိုေျဖေလသည္
"အာ..ဟ"
"ဘာႀကီးလည္းေမာင္.."
"ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ခြန္႔မယ္ဟ"
"ဟုတ္ေမာင္..အာ"
တျမဳံျမဳံနဲ႔စားေနတဲ့ေမာင့္ရဲ႕လေရာင္ေလးကသိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းသည္
စားလို႔ေသာက္လို႔ပီးအလြမ္းေျပစကားေတြအမ်ားႀကီးအမ်ာႀကီးေျပာေနရင္းအခ်ိန္ဟာ၁၀နာရီသို႔ေရာက္ေလပီထိုေၾကာင့္လေရာင္ကို႐ွိင္းေနာင္တေယာက္ျပန္ပို႔ပီးအိမ္သို႔တာျပန္လာေလသည္အိမ္ေရာက္ေတာ့ပိုင္ပိုင္တေယာက္ကသူ႕အခန္းထဲသူအိပ္ေမာေတာင္က်ေနပီ
"အင္း...ေမာင့္ကိုခင္ဗ်ားကဘယ္သူ႕ေ႐ွ႕ဖစ္ဖစ္လက္တြဲပီးငါ့ခ်စ္သူဆိုပီးေတာ့လိုခ်င္သား...ခိုးဝွက္ပီးေတာ့မေတြ႕ခ်င္ဘူးရယ္...ဒါမဲ့ေမာင့္ခ်စ္သူလေရာင္ကေၾကာက္ေန႐ွာပီထင္ပါရဲ႕ေမာင္နဲ႔ခ်စ္သူဖစ္ရတာေအးေလေမာင္ေရာခင္ဗ်ားေရာကေယာက်္ားသားကိုဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလည္း...က်ဳပ္ရဲ႕လေရာင္ကေၾကာက္ေနရင္ေတာင္ေမာင္ကအေ႐ွ႕ကေနအာလုံးရဲ႕ဒဏ္ကိုခံႏိုင္ပါတယ္...ေမာင့္ကိုအားကိုးခိုင္းၾကည့္ေစခ်င္တယ္ခင္ဗ်ားရယ္"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ဟီး" voteေပးလည္းခ်ိတ္မခ်ိဳးပါဘူးရယ္စာလုံးေပါင္းအမွားေလးေတြ႐ွိရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ရယ္...😛❣️👻☘️အေရးအသားမေကာင္းမကန္းေလးကို Reading Listထဲထည့္ေပးၾကတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်...❣️