Unicode
................
''မနေဘူး....ဒီအိမ်ကနေ ဆင်းမယ်''
''ဘာ......မင်းဆင်းရဲရင်ဆင်းကြည့်လေ''
''ဆင်းဦးမှာ ဆင်းကိုဆင်းဦးမှာ... ကိုယ့်ဘာသာကို သေသေရှင်ရှင်..... ဒီ အကျင့်မကောင်းတဲ့သူရဲ့ အိမ်မှာတော့ ဘယ်တော့မှမနေဘူး''
''ဟက်.....ဒါတော့မင်းသဘောလေ''
''ဘာ.....မင်း ဘာသောက်စကားပြောတာလဲ။ သူလည်းတက်လုပ်သေးတယ်.....မတောင်းပန်တဲ့အပြင် ခုတော့ ဆင်းမယ်ဆိုတာတောင် ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါလားဟမ်.....အမေရေ သားအဖြစ်ကိုလှည့်ကြည့်ပါဦး....
ခေါ်တုန်းကလည်းသူပဲ နှင်တော့လည်းသူပဲ ......အစတည်းကမနေဘူးပြောတာတောင် သူပဲအတင်းခေါ်ထားပီးတော့ ''
''မင်း နည်းနည်းငြိမ်ပေးလို့မရဘူးလား''
''ဘာဖြစ်လဲမငြိမ်တော့.....မင်းဘာမင်း Rut ဝင်တာနဲ့ ငါ့ကိုအသုံးချတယ်ပေါ့လေ''
နှောင်း လုံးဝမကျေနပ်ပါ။ မနေ့ညက သူ့ကို တက်လုပ်သွားတာ.....ဘာတဲ့ ပြောတော့ အိုမီဂါကို သေလောက်အောင်မုန်းတယ်...... ခုတော့ နှောင်းဘဝဟာဆိုရင်ဖြင့် ဗိုက်ကလည်းကြီးသေး....ဗိုက်ကြီးယုံတင်အားမရသေးဘူး စော်ကားတာလည်းခံရသေးတယ်။
''အဲ့တော့...''
''မင်း Rut ကြောင့် ငါ့ကလေးတစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ....စာနာစိတ်ကိုမရှိဘူး ဟွန်း ''
''ခုကော ဘာဖြစ်နေလို့လဲ.... ဘာမှမဖြစ်တာကိုပြောနေသေးတယ်''
''........''
'' မင်းပြောစရာမရှိရင် ငါအလုပ်သွားတော့မယ်....စိတ်ချ နောက်တစ်ခါဆိုတာ မရှိစေရဘူး....ဒီကိစ္စ အတွက်နဲ့ ငါ့ဆီက တောင်းပန်စကားလိုချင်ရင်တော့ sorry ပဲ...... ငါလည်းမမှားသလို မင်းလည်းမမှားဘူး.... မင်း ဒီအိမ်ကဆင်းချင်ရင်တော့သဘောပဲ.....ဟက် နေစရာအိမ်ရှိရင်တော့ ဆင်းပေါ့''
''.....''
စက် သူ့ကို အပြတ်ပြောပီး ထွက်သွားတာ.....
နှောင်း ခဏတော့ တွေသွားသေးတယ်။ စက်ပြောသွားတာလည်းဟုတ်တယ်....သူ့မှာနေစရာရှိနေရင်တောင် သုံးစရာမှမရှိတာ။
ငင့်....ငါလေးဘဝက မသာယာလိုက်တာ...ကလေးမွေးပီးမှပဲ စဥ်းစားတော့မယ်။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
စက် ရုံးရောက်တော့ အလုပ်ကိုသာ ကုန်းလုပ်နေလိုက်တယ်။ စိတ်ကတော့ အိမ်မှာကျန်ခဲ့သူဆီသာ....
နှောင်းကို သူမမုန်းပါ။ အိုမီဂါ ဖြစ်နေ၍သာ ငြင်းဆန်နေခြင်း။ ဒီအကြောင်းပြချက်ကြောင့် သူများအတွက်ရီစရာ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် သူ့အတွက်ကတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါ။
သူအလယ်တန်းနှစ်က သူ့အဖေနဲ့ အမေ အကြီးအကျယ် ရန်ဖြစ်ခဲ့တာ...အဖေနဲ့အမေက စီးပွားရေးအရသာ လက်ထပ်ခဲ့တာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်လုံးဝမချစ်ပါ။ သူ့ကိုမွေးလာတော့လည်း ဂရုမစိုက်ခဲ့.....အထူးသဖြင့် အမေဆိုသူပေါ့.....အမေက အိုမီဂါ တစ်ယောက်ဖြစ်သလို ငယ်ရွယ်သေးလို့ သူ့ကိုလာပိုးပန်းသူတွေများသားရယ်။
တစ်နေ့ အဖေနဲ့အမေ ရန်ဖြစ်တော့ အမေက အိမ်ပေါ်ကဆင်းသွားခဲ့တာ။ သူတွေ့လိုက်ရတယ်....အမေ အိမ်ကဆင်းတော့ သူ့ကို တခြားဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ကခေါ်သွားတာ ။ အဖေပြောတာတော့ အမေက ဖောက်ပြန်နေတာတဲ့။ အဲ့နေ့ကစပီး အဖေလည်း အလုပ်တွေဖိလုပ် ခဲ့သလို သူလည်းအိုမီဂါတွေဆို ပိုလို့တောင်ရွံသွားသေးတယ်။
အဖိုးကတော့ သူ့အပေါ် အလွန်ကောင်းသူပေါ့။ အမေနဲ့အဖေကွဲတော့ သူ့ကိုပဲစောင့်ရှောက်ခဲ့တာ။ ခု သူ့အိမ်ထောင်ဖက်ကိုလည်း ဘီတာကောင်မလေး ရွေးပေးခဲ့တာပဲကြည့်။
အမှန်တော့ နှောင်းရဲ့ကိုယ်ဝန်က သူနဲ့ရတာပါ။ ဘာလို့ဆို အဲ့နေ့ညက သူ ......
Flash Back>>>
'' နှောင်း....နှောင်းသံသရာ..... ဟင်....ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လုံးဝခေါ်မရတော့ဘူး''
''မင်းတို့ သူ့အိမ်ကိုသိလား ''
စက်နဲ့ မိုးယံလည်းခေါင်းခါလိုက်တယ်။
''သူ့ကို ဒီအနီးနား ဟိုတယ်ပဲခေါ်သွားလိုက်ရအောင်....ဘယ်သူထမ်းလာမလဲ''
''ဟင်း...အဲ့လိုပဲလုပ်ရတော့မှာပေါ့.....ဘယ်နှယ့် အိုမီဂါ ဖြစ်ပီး ပေါ့ဆလိုက်တာ ငါတို့တက်လုပ်သွားတောင် သိမဲ့ပုံမပေါ်ဘူး''
''စက်....မင်းက ကားမောင်းပေး...ငါနဲ့မိုးယံ သူ့ကိုသယ်လာခဲ့မယ်''
''ok''
စက်က သူ့ကားကိုသွားထုတ်လိုက်တယ်။ ပီးတော့ သုံးယောက်သား နှောင်းကိုထမ်းလာပီး နီးစပ်ရာ ဟိုတယ်ကိုမောင်းလာလိုက်တယ်။
ဟိုတယ်ရောက်တော့ VIP အခန်းကျယ်ယူလိုက်တယ်။ နှောင်းကို အိပ်ခန်းထဲထည့်သိပ်ပီး သူတို့အပြင်က ဧည့်ခန်းမှာ ခဏသွားထိုင်လိုက်ကြတယ်။
( ဟိုတယ်က VIP ခန်းဆိုတော့ အိမ်လိုပဲ အိပ်ခန်းသက်သက်၊ ဧည့်ခန်းသက်သက် ရှိပါတယ်နော်)
ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေကြတဲ့ သုံးယောက်သား ပြောစရာ စကားမရှိလို့ ခဏတိတ်ဆိတ်နေကြတယ်။ သို့ပေမဲ့ တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းလိုက်သူကတော့ စက်ဧကရာဇ် ပင်....သူ့ဖုန်းလာတာကြောင့် ခဏထွက်သွားပီး စကားပြောနေသည်။
လီယိုကလည်း အဲ့တော့မှ...
'' ဟျောင့်... မိုးယံ.... ငါတို့ ဒီမှာဆက်သောက်ရအောင်လား.... ခုနက ဟိုကောင် နှောင်း လုပ်လို့ အရှိန်ပျက်သွားတာ...မင်းလည်း မပြန်ချင်သေးဘူးမလား''
''အင်း....ကောင်းသားပဲ''
'' အာ့ဆို ငါ ဟိုတယ်ကနေပဲ မှာလိုက်တော့မယ်''
ထိုချိန် စက်လည်း ဖုန်းပြောပီးလို့ ပြန်ဝင်လာတယ်။ ဆိုဖာမှာတင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ကုတ်အကျီကို ကိုင်လိုက်ပီး....
'' စက် ပြန်တော့မလို့လား....စောသေးတာကို။ ငါတို့နဲ့ အတူတူ ဆက်ကစ်ရအောင်''
''တော်ပီ....ငါ ကိစ္စရှိသေးလို့ ပြန်သွားရမှာ''
''မင်းကလည်း အကြာကြီးနေမှ ပြန်တွေ့တာကို အဲ့လိုလား....ဘာလဲ မင်းကောင်မလေးကို သွားခေါ်မလို့လား''
''အင်း ဟုတ်တယ်...သူ့ဆီသွားမလို့...ငါသွားနှင့်ပီ''
''အေးအေး...ဂရုစိုက်သွား''
စက် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ပီး ကားဆီသို့ ဦးတည်လာလိုက်သည်။
အမှန်က သူ့ကိုဖုန်းဆက်တာက အဖိုးဖြစ်သူပါပဲ....သူနဲ့စေ့စပ်ထားတဲ့ ကောင်မလေးက နှင်းမြဖြူဆိုတဲ့ တစ်ယောက်။ ဘီတာမလေး ဒါပေမဲ့ သူ့မှာ နှလုံးရောဂါရှိတယ်။ ခုလည်းနှလုံးဖောက်လို့ ဆေးရုံရောက်နေတယ်ဆိုလို့ ခဏသွားကြည့်မလို့ပါပဲ။
စက်ကတော့ အဖိုးတိုက်တွန်းလို့သာ အလိုက်ထိုက်ဆက်ဆံနေတာပါ။ သူ နှင်းမြဖြူကို မကြိုက်ပါ... နှလုံးရောဂါ ရှိလို့သာ ညီမလေးတစ်ယောက်လို စောင့်ရှောက်ချင်တာပဲရှိတာ....တခြားဘာစိတ်မှမရှိပါဘူး။
စေ့စပ်ပွဲ လက်ခံလိုက်ရတာကလည်း သူ့မိဘနဲ့ အဖိုးတို့တိုင်ပင်ပီးလုပ်ကြတာမို့ ဘာမှမပြောချင်လို့သာ။ အဖိုးကတော့ စေ့စပ်ပွဲဖျက်ချင် အချိန်မရွေးပြောလို့ ပြောထားပီးသားပါ။ သူလည်းရည်ရွယ်ထားသူ မရှိသေးလို့သာ လက်ခံလိုက်တာ....
စက် ဆေးရုံရောက်တော့ နှင်းက ကုတင်ပေါ်မှာလှဲနေလေသည်။ ဘေးနားမှာတော့ သူ့ရဲ့ အစ်မဖြစ်တဲ့ ဆောင်းနှင်းဖြူ ဆိုသူ ရှိနေတယ်။ စက်လည်းကုတင်ဘေးနားထိ လျှောက်လာလိုက်ပီး...
'' ကိုစက်...လာလေ''
'' နှင်းရဲ့ အခြေအနေလေး ဘယ်လိုလဲ မမဆောင်း''
''ခုလေးတင် ဆရာဝန်ကြီးလာစစ်သွားတယ်....သိပ်မစိုးရိမ်ရဘူးပြောတာပဲ''
ထိုစဥ် ကုတင်မှာလှဲနေတဲ့ နှင်းရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေ ဖွင့်လာပီး သူ့ကိုတွေ့တော့ ဝမ်းသာသွားဟန်။
'' ကိုကို....ကိုကို နှင်းဆီလာတယ်''
''အင်း...အဖိုးပြောပြလို့....ဘယ်လိုလဲ သက်သာလား''
''သက်သာပါတယ်။ ကိုကိုလည်း ပင်ပန်းရောပေါ့ နှင်းကိုလာကြည့်ရတာနဲ့ ''
''ရပါတယ် နှင်းကလည်း.... သက်သာရင် စိတ်ချရပါပီ''
'' ကိုကို နှင်းဘေးမှာ အဖော်လာစောင့်ပေးတာလားဟင်''
''နှင်းရယ် ကိုစက် ပင်ပန်းရောပေါ့....နားပါစေ။ မမရှိနေတာပဲကို''
''မမကလည်း...''
''ဘာမှ မမ မလည်းနဲ့....ကိုစက် ပြန်လိုက်တော့ ကျွန်မရှိတယ်..ဒီကောင်မလေး တမင် ဂျစ်တိုက်နေတာ ''
စက်လည်း ပြုံးလိုက်မိပီး သူတို့ကို မနှောက်ယှက်ချင်တော့တာနဲ့ပဲ ပြန်မယ်လုပ်လိုက်တယ်။
'' ဒါဆို နောက်နေ့ ကိုယ်ထပ်လာခဲ့မယ်နော် ''
''ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို''
စက်....နှင်းရဲ့ခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးပုတ်ပီး ဆေးရုံကပြန်ထွက်လာလိုက်တယ်။
ဆေးရုံအပြန်လမ်းရောက်တော့ သိပ်နောက်မကျသေးတာနဲ့ ဟိုတယ်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ကောင်ဆီ ပြန်လာလိုက်တယ်။ သူ ဟိုတယ်ရောက်တော့ အခန်းတံခါးတောင် မပိတ်ပဲ သောင်းကျန်းနေသူ နှစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်တယ်။ သူလည်း မပြောချင်တော့လို့ တိတ်တဆိတ် ဝင်လာလိုက်တယ်။
နှောင်းရှိတဲ့ အခန်းရှေ့က အဖြတ် သူလည်း ခဏဝင်ကြည့်လိုက်တယ်။ ရှေ့က နှစ်ကောင်တောင်သောင်းကျန်းနေတာ အခန်းထဲက ကောင်လေးကော ဘယ်လိုနေမလဲ သိချင်တာနဲ့ပဲ....
သူဝင်လာတော့...ကုတင်ပေါ်မှ ကောင်လေးက ဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်နဲ့ ဂဏာမငြိမ်ဘူး။ ပီးတော့ ပူလို့ထင်တယ်...အတင်းတွေကုတ်နေတာ။
စက်လည်း လည်ပင်းနားမှာရှိတဲ့ သူ့အကျီကြယ်သီးတစ်လုံးလောက်ဖြုတ်ပေးဖို့ သူ့ဘေးနားသွားထိုင်လိုက်တာပေါ့။
( ချိဖကြီးက စေတနာတွေတအားကောင်းတာနော် ငိငိ)
''အင့်...''
စက် ရှေ့ကို မှောက်ရက်လေးကျသွားတယ်။ နှောင်းက သူ့ကို လာဖက်သွယ်ထားတာ....သူကြောင်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ....သူ့ကို အတင်းဖက်နမ်းလာသော ကောင်လေးပါ။
အဲ့တော့မှ သူလည်းအသိဝင်လာပီး လက်ကို ဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစားပါတယ်။
'' နှောင်း....မင်းဘာလုပ်တာလဲ ''
''ငါ့ရှေ့က ဘယ်သူကြီးတုန်း....ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ်ကွာ ပူတယ်...တစ်ခုခုလုပ်ပေးဦး...နော်လို့ နော်''
''ပြွတ်စ်''
ပြောလည်းပြော အသံထွက်အောင် ကလေးလို လာနမ်းနေတာ။
''မင်း...ဟက်...နောက်မှ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့နော်''
''အင်း...မြန်မြန်လုပ်တော့ဆိုနေ...မြန်....အွတ်''
''အင်း....''
ထိုညက သူတို့ ကျူးလွန်မိခဲ့ကြတယ်။ မနက်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမထခင် သူလည်းထလာလိုက်တယ်။
Flash Back End>>>
ဆိုတော့ အဲ့နေ့ကပီးတော့ နောက်ပိုင်း သူတို့မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘူး။ ခုတွေ့မဲ့တွေ့တော့လည်း ကိုယ်ဝန် နဲ့ဆိုတော့...သူ့နဲ့ ရတာ ၇၀ ရာနှုန်းသေချာတယ်လေ။
အင်း... တစ်ခုပဲ သူတစ်ခြားသူတွေနဲ့ ထပ်မအိပ်ခဲ့ရင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ လီယိုပြောပုံအရ နှောင်းက သူတို့ လေးယောက်တွေ့ခဲ့တဲ့ ရက်ကအကြောင်းမေးပုံထောက်ရင်တော့ သူက တစ်ခြားသူတွေနဲ့ ထပ်မနေခဲ့တာ သေချာသွားပီဖြစ်သည်။
အဲ့တော့ သူလည်း နှောင်းကို အိမ်ခေါ်တင်ထားလိုက်တာပေါ့။ အကြောင်းပြချက်ကတော့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကြောင့်လို့ လိမ်လိုက်ရသေးတယ်။ ကောင်လေးကတော့ သိပုံမရပါ။ စားလိုက်အိပ်လိုက်ပါပဲ သာယာနေတာ။
သူထပ်သိလိုက်ရတာက ကောင်လေးက bond ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာပဲ။ သူတောင် အံ့သြခဲ့ရတယ်...bond ဆိုတာ တော်ယုံလူတောင် လုပ်ဖို့ခက်ခဲတာ ခုတော့ သူဘယ်လိုများ bond ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်တာပါလိမ့်။
နှောင်းခမျာ တော်တော်ပင်ပန်းခဲ့မှာပဲလို့ တွေးမိပီး အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ဖို့ သေချာသွားခဲ့တယ်။ သာမာန်ဆို အိမ်ပေါ်မပြောနဲ့ အိမ်ပေါက်ဝတင်နှင်ထုတ်ခဲ့တဲ့သူက နှောင်းကိုတော့ သူစောင့်ရှောက်ချင်ပါသေးတယ်။
စက်တွေးလက်စကို ရပ်ပီး အတွင်းရေး မှူး လာထားပေးသွားတဲ့ စာရင်းကိုသာ ဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အပြင်က ကြည့်နေတဲ့ သူ့လက်ထောက် ကိုထိုက်ကတော့ သူ့ Boss ရဲ့ မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက် ပြန်တည်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတဲ့ပုံကြောင့် အထဲပဲဝင်ရမလို လှည့်ပဲ ပြန်ရမလို ဖြစ်နေတယ်။
( တင်ပြစရာရှိလို့လာပါတယ်ဆိုမှ...ရာသီဥတုက သာယာမနေဘူးထင်ပါ့။)
ထို့နောက် ကိုထိုက်တစ်ယောက် ရုံးခန်းရှေ့မှ ပြန်လှည့်ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။ နောက်မှပဲ ပြန်လာတော့မယ်။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
''တီ...တီ''
ကားဟွန်းသံကြားသဖြင့် ခြံစောင့် ဦးလေးကြီးမှ တံခါးပြေးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ ထို အနီရောင်တောက်တောက် ပြိုင်ကားလေးက ခြံထဲကို တစ်လိမ့်ခြင်းမောင်းဝင်လာပီး တစ်နေရာရောက်တော့ရပ်လိုက်တယ်။
ထို့နောက် ကားတံခါးဖွင့်ကာ ဆင်းလာသူက အိမ်ထဲသို့ တန်းဝင်လာလိုက်တယ်။
'' ဟင်း.....အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူးလား''
'' ဟားဟားဟား....ခိစ်...ခိစ်...ခိစ်''
အသံကြားရာကို သူမ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းဆိုဖာမှာ အခန့်သားထိုင်ပီး တီဗီကြည့်နေသောသူကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူမ မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်၍....
''ဟိုတစ်ယောက်.....''
နှောင်း လှည့်ကြည့်လိုက်ပီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် လက်ညိုးထိုးကာ.... သူ့ကိုလားဆိုပီး မေးလိုက်တယ်။
'' မင်းကိုခေါ်နေတာလေ ဘယ်သူ့ကို ကြောင်ကြည့်နေတာလဲ''
'' အော် ဟုတ်ကဲ့ ဘာများကူပေးရမလဲ''
'' မင်းက ဒီမှာ လူသစ်ထင်တယ်....အလုပ်ချိန်မှာ အလုပ်မလုပ်ပဲ တီဗီထိုင်ကြည့်နေနိုင်သေးတယ်နော်.....ဒီမှာ ဖုန်တွေသဲတွေ ရှုပ်ပွနေတာပဲ လာရှင်းစမ်း....ပီးရင် ငါ့အတွက် သံပုရာရည်ဖျော်ပေးဦး''
''ဗျာ....အော် ဟုတ်ဟုတ်''
ဆိုပီး နှောင်း ယောင်နနနဲ့ ထိုင်ရာက ထလာခဲ့လိုက်တယ်။ ထို မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ ဒါဟိုနေ့က ကုန်တိုက်မှာ စက်နဲ့ တွဲတွေ့ခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးပဲ။ သူ့ကို အလုပ်သမားထင်ပီး ခိုင်းနေတာ။
အစကတော့ ရန်တွေ့မလို့ပါပဲ။ ခုတော့ သူလည်းပျင်းနေတာနဲ့အတော်ပဲ။ သူမ ခိုင်းတာလေးလုပ်လိုက်ဦးမယ်။
ထိုကောင်မလေးကတော့ မာနကြီးမဲ့ပုံပဲ။ ရင်ကိုကော့ ခေါင်းကိုမော့ပီး ဧည့်ခန်းမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်လေ။
နှောင်းလည်း ဆက်မကြည့်တော့ပဲ မီးဖိုခန်းကိုသာ ဝင်လာလိုက်တယ်။
နှောင်း ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ပီး သံပုရာသီးကိုမွှေနှောက်ရှာနေတာ မတွေ့ဘူး။ အယ် သံပုရာသီးများကုန်နေတာလား မသိဘူး။ ကြီးမြကလည်း စျေးသွားတယ်လေ။
ထိုစဥ် ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ကောင်မလေးက မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာပီး
'' ဟဲ့....ကြာလိုက်တာ ဒါလေးခိုင်းတာကို ''
''ဟို... ဒီက ညီမလေး ....သံပုရာသီး ကုန်နေလို့ တခြားဟာပဲသောက်တော့နော်....ဒီမှာနွားနို့တော့ရှိတယ်''
'' ဘာ....ကုန်နေရအောင်မဝယ်ထားဘူးလား... တကယ်ပဲ အာ့ကြောင့်ပြောပါတယ် ကိုကိုက အလုပ်သမားတွေဆို စေတနာအရမ်းထားလွန်းနေတယ်....ခုလည်းကြည့် စျေးတောင်ဖြစ်မြောက်အောင် မသွားထားဘူး''
''မဟုတ်ဘူးလေ....ကြီးမြကခုလေးတင် စျေးသွားနေတာ....ပြန်လာရင်တော့ပါလာမယ်ထင်တယ်...ညီမလေး''
''ဘာ....မင်း ငါ့ကိုညီမလေးလို့ခေါ်စရာ မလိုဘူး....မင်းအလုပ်သမားအသစ်ဆိုပီး မသိတာတော့မဖြစ်နိုင်ဘူး...ဒီအိမ်မှာငါ့ကို မမလေးလို့ပဲခေါ်ကြတာ...ခုချက်ချင်းပြင်ခေါ်လိုက်စမ်း....မသိရင်လည်းမှတ်ထား ငါက ဒီအိမ်က စက်ဧကရာဇ် နဲ့ စေ့စပ်ထားတဲ့သူပဲ ''
နှောင်း စိတ်တိုသွားတယ်။ ဒီလောက် စေတနာနဲ့ လုပ်ပေးမလို့ကို ဒင်းက ရန်လာတွေ့နေသေးတယ်။ သူ့ဘာသူ စက် နဲ့ စေ့စပ်ထားတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဘာကြီးပဲဖြစ်နေပါစေ.... သူနဲ့မှမဆိုင်တာကို ဘလိုင်းကြီးလာကောနေတာ။ နှောင်းရေခဲသေတ္တာတံခါးကို ဆောင့်ပိတ်လိုက်ပိီး ထိုကောင်မလေးရှေ့ကို တည့်တည့်လျှောက်သွားလိုက်တယ်။
'' ဒီမှာ... မင်း ဘာသာမင်း မမလေးမကလို့ ဘာကြီးပဲ ဖြစ်နေပါစေ ငါ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး။ စေတနာနဲ့ ဖျော်ပေးမလို့ပဲ ကုန်နေတာတော့ ဘာလုပ်ရမှာလဲ....အဲ့လောက်တောင်သောက်ချင်နေရင် လာကတည်းက တစ်ခါတည်းပါဆယ်ဆွဲလာ။ လူကို ဟိန်းလားဟောက်လားနဲ့ အကြီးကို ရိုသေရမှာ မင်းမိဘတွေမဆုံးမခဲ့ဘူးထင်တယ် ''
''ဘာာ.....ရှင်...ရှင်...ကဲဟယ်''
ဖြောင်း!!!!
နှောင်းကို ရိုက်လိုက်တာပါ ရှောင်ချိန်တောင်မရလိုက်လို့ တည့်တည့်ထိသွားတာ....စိတ်တိုလို့ တစ်ခုခု ပြန်လုပ်ဖို့ လုပ်လိုက်ချိန်...
'' ဒီမှာ...ဘာတွေဖြစ်နေကြတာလဲ!!! "
စက် အော်လိုက်တော့ သူ့လက်လေးတွန့်သွားရတယ်။ ဟိုကောင်မလေး ကြည့်လိုက်တော့လည်း ကြမ်းပြင်မှာ ခွေခွေလေးလဲကျနေတာတွေ့လိုက်တယ်။ စက်ကို မော့ကြည့်တော့လည်း ဒေါသထွက်နေပုံပဲ။ ဘေးနားက ကြီးမြလည်း သူတို့ကို ရပ်ကြည့်နေတယ်။
'' နှင်း.....သတိထားဦးလေ''
''နှောင်းသံသရာ မင်း ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ ဟမ်...လူစိတ်မရှိဘူးလား''
''ဘာ....သူ့ဘာသာသူ လှဲကျနေတာလေ။ ငါဘာလုပ်လို့လဲ.... မင်း မမြင်ပဲနဲ့ မစွပ်စွဲနဲ့''
''ကိုကိုလားဟင်....နှင်း...နှင်းကိုလေ ဒီက အစ်ကိုက...ဟင့်''
''နှင်း...စိတ်ကို အေးအေးထားနော်.... ဆေးကောပါလား..သောက်မလား ကိုကိုရေထည့်ပေးမယ်''
''ဟုတ်ကဲ့ ''
'' မင်း...သွားတော့... ငါခုချိန် မင်းမျက်နှာကို မမြင်ချင်ဘူး....ပီးမှငါနဲ့ စာရင်းရှင်းမယ်''
စက်က ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီပီး ထွက်သွားတယ်။ သူလည်းဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး.... ကောင်မလေးက သူ့ဘာသာသူ လှဲကျနေတာကို ရန်လာတွေ့နေတာ။ အရိုက်ခံရတာ နှောင်းပါ.... ဘာလို့ သူ့ဘက်က မရပ်တည်ပေးပဲ ကောင်မလေးဘက်ကဝင်နာပေးနေရတာလဲ။
ဟုတ်တာပေါ့... သူနဲ့ စေ့စပ်ထားတာပဲကို ကောင်မလေးဘက်ဝင်ပြောပေးတာ ဖြစ်သင့်ပါတယ်လေ။ နှောင်း ကျချင်နေတဲ့ မျက်ရည်ကို လက်နဲ့ သပ်လိုက်ပီး အခန်းထဲကိုသာ တက်သွားလိုက်တယ်။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
'' နှင်း...သက်သာရဲ့လား...ဘာလို့အိမ်လိုက်လာတာလဲ''
''ကိုကိုကလည်း... အိမ်လာလည်မယ်ပြောထားတာကို''
''နှင်းက နှလုံးရောဂါရှိတယ်လေ.... ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိထားမှပေါ့... ခုနက ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ''
''ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရယ်...နှင်းက သံပုရာရည်သောက်ချင်လို့ ဖျော်ခိုင်းမိတာပါ... အဲ့ဒါကို အဲ့အစ်ကိုက... ဟင့်''
'' နောက်ဆို တခြားသူတွေကိုပဲခိုင်းတော့ သူ့ကိုမခိုင်းနဲ့ ''
''တခြားသူ မတွေ့လို့ သူ့ကိုပဲခိုင်းလိုက်မိတာပါ။ ကိုကိုက ဘာလို့ သူ့ကို ခေါ်ထားရတာလဲ''
''သူက ကိုယ်ဝန်ရှိနေလို့လေ...''
''ကိုယ်....ကိုယ်ဝန်နဲ့.....ဘာလို့လဲ မဟုတ်မှ...''
စက် သူမအား ပြုံးပြလိုက်ပီး
'' ဘာရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး။ သနားလို့ ခေါ်ထားရတာပါ ...နှင်းလည်း အိမ်ပြန်နားလိုက်တော့လေ ကိုထိုက်ကို လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်''
'' ကိုကို လိုက်ပို့ပေးလို့မရဘူးလားဟင်''
''ကိုထိုက်နဲ့ပဲ လိုက်သွားလိုက်ပါ။ ကိုကိုရှင်းစရာ ရှိသေးတယ်''
'' ဒါပေမဲ့...''
စက် ကိုထိုက်ကို ခေါ်ပီး နှင်းကို လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။
နှင်းက မပြန်ချင် ပြန်ချင်နဲ့ ပြန်သွားတယ်။ အပြင်မှာတော့ မပြပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ မုန်တိုင်းတွေ တိုက်နေတာပေါ့။
နှင်း ထွက်သွားတော့ စက် အပေါ်ထပ်ကို စိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ကြီးမြ တို့လည်း သခင်လေးရဲ့ အခြေအနေကို ဘာမှန်းမသိပေမဲ့ စိတ်လက်မာန်ပါ မလုပ်မိစေဖို့ ဝင်တားရတယ်။
'' ဟို...သခင်လေး...ကြီးမြ စျေးသွားနေတုန်း ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိပေမဲ့ စိတ်လက်မာန်ပါ မလုပ်မိစေဖို့ တိုက်တွန်းပါရစေ''
''ကျွန်တော်သိတယ်။ သူအပေါ်မှာရှိတယ်မလား''
''ဟုတ်...အစ်ကိုလေးက အပေါ်မှာပါ''
စက် အပေါ်ထပ်က အခန်းကိုသာ ဦးတည်လာလိုက်တယ်။ အခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်....ပြန်ထူးမလာလို့ တံခါးကို ဆောင့်ဖွင့်ပလိုက်တယ်။
အခန်းထဲကို ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ နှောင်းက ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတယ်။ သူလည်း နှောင်းမျက်နှာကို မျက်မှောင်ကျုံ့ပီး တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ငိုထားလို့ထင်တယ် မျက်ရည်စလေးတွေက မျက်တောင်နားမှာ တွဲလွဲခိုနေတယ်။
သူ ခုနက လူနာကြောင့်ထူပူပီး သေချာမကြည့်လိုက်မိဘူး.... နှောင်းရဲ့ပါးမှာ လက်ရာကြီးက ရဲလို့ လက်သည်းနဲ့ပါ ခြစ်မိလို့ထင်တယ် အစင်းရာကြီးကလည်းရှိနေတယ်။ သွေးလေးတောင်စို့နေလိုက်သေး။
စက် သက်ပြင်းချက်မ,ချပီး ရေစို အဝတ်လေးနဲ့ ပါးလေးကို သေချာသုတ်ပေးလိုက်ကာ ဆေးထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ကြီးကြီးမြကိုလည်း ရေခဲအိတ် ယူလာခိုင်းကာ ယောင်နေတဲ့ ပါးပြင်လေးကို တယုတယ ရေခဲကပ်ပေးနေမိတယ်။
စက် စိတ်ထဲမှာ တွေးလိုက်မိတယ်။ နောက်ခါ နှင်းကို အိမ်မလာဖို့ပဲ ပြောရလိမ့်မယ်။ စက် နှောင်းရဲ့ နဖူးလေးနဲ့ ဗိုက်ပူပူလေးကို ငုံ့နမ်းပီး အခန်းထဲမှ ထွက်လာလိုက်တယ်။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
မနက်ရောက်တော့ စက်က အစောကြီး ရုံးသွားဖို့ရှိလို့ ထွက်သွားတယ်။ နှောင်း ကတော့ စက်နဲ့ မတွေ့ချင်လို့ တမင်ကို အခန်းထဲက ထွက်မလာတာ။ သူသွားတာသေချာမှ အောက်ကိုဆင်းလာတာ။
'' အစ်ကိုလေး နိုးပီလား...လာထိုင် ကြီးမြ နန်ကြီးသုတ်လေး လုပ်ပေးမယ်''
''ဟုတ်... ကြီးကြီးမြ...ဟီးXD''
'' သားလေး ဒဏ်ရာကော သက်သာရဲ့လား''
''ဟင်...ကြီးမြက ဘယ်လိုသိတာလဲ''
''သခင်လေးလေ ညကဆေးထည့်ပေးထားတာ ကြီးမြကိုလည်း ရေခဲအိတ်တွေပြင်ခိုင်းထားသေးတာ....ညီမလေးတောင် ကူလုပ်ပေးလိုက်သေးတယ်''
ဆိုပီး ကြီးမြရဲ့ တူမလေးဖြစ်သူ ကပြောလာတယ်။ နှောင်းခုမှသူ့ပါးကို ကိုင်ကြည့်မိတာ ယောင်လည်းမယောင်သလို နာကျင်တာတွေလည်းမရှိ။
''ဟုတ်လား... ငါ့ညီမလေးက အရမ်းသိတတ်တာပဲ...''
ခေါင်းလေးကို တစ်ချက်ပုတ်ပီး ပြောလိုက်တော့ ကလေးမလေးက သွားကြီးကို ဖြီးပီး သူ့အား ရယ်ပြလာတယ်။
'' ဒါနဲ့ အစ်ကိုလေးက အဲ့မမနဲ့ ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ''
'' အင်း..ဒီတိုင်းစကားများသွားတာ''
''ညီမလေးလေ အဲ့ မမကို မကြိုက်ဘူးသိလား....အစ်ကိုလေးမသိလို့ အစ်ကိုလေးမလာခင်တုန်းကဆို နေ့တိုင်းအိမ်လာတာ.... ပီးတော့ တစ်မျိုးပီး တစ်မျိုးခိုင်းတာ... သူစိတ်တိုင်းမကျရင်လည်း ဆူသေးတယ်။
သူ့ကိုဆို ကြည့်လို့ကိုမရတာ။ အစ်ကိုလေးပဲကောင်းတယ်။ အစ်ကိုလေးမွေးလာမဲ့ ကလေးလေးကိုလည်း တွေ့ချင်လှပီ ''
'' နောက် ၃လ ဆိုရင် တွေ့ရတော့မှာလေ။ အစ်ကိုလည်းတွေ့ချင်နေပီ''
''ကဲကဲ...ဒီ မောင်နှမ နှစ်ယောက်တော့ စကားတွေကျနေတယ်ပေါ့....သားလေး နန်းကြီးသုတ်ရပီ''
''ဟုတ်...''
နှောင်း ပလုတ်ပလောင်းစားပီး လက်မလေး ထောင်ပြလိုက်တယ်။ ကြီးမြကတော့ သဘောကျ ရယ်လို့လေ။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
စက် ဒီနေ့ အရေးကြီးဆွေးနွေးစရာ ရှိလို့ ရုံးကိုစောရောက်လာလိုက်တယ်။
'' ကိုထိုက်...ဒီနေ့ မီတင်အတွက် ပြင်ဆင်ထားပေးပါ ''
'' ဟုတ်ကဲ့... ဒီအပတ်ထဲ လန်ဒန်က ကုမ္ပဏီ နဲ့ တွဲလုပ်ဖို့ စာချုပ်ချုပ်ဖို့ အစီအစဥ် ရှိသေးတယ်ဗျ....အဲ့ စာချုပ်အတွက် Boss ကိုယ်တိုင်သွားမှဖြစ်မှာ ''
''အိုကေ.... အဲ့ ကိစ္စအတွက် လိုအပ်မယ် ထင်တာတွေလည်း စီစဥ်ထားလိုက်ဦး...ဘယ်နေ့သွားရမှာလဲ''
'' ဟုတ် တဘက်ခါလောက်ဖြစ်ဖို့များတယ် Boss ''
''ကောင်းပီ မင်း လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ထားနှင့်....''
ကိုထိုက် ထွက်သွားမှ စက် ဆုံလည် ကုလားထိုင်ကို နောက်ကျောမှီပီး မျက်လုံးလေး ပိတ်ပီး ခဏနားနေလိုက်တယ်။
တစ်အောင့်ကြာတော့ အတွင်းရေးမှူးမလေး ရဲ့ အစည်းအဝေး စလို့ရပီ လာခေါ်လို့ ထလာလိုက်သည်။
ညနေရောက်တော့ စက် အိမ်ကိုစောစော ပြန်လာဖြစ်တယ်။ အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း တံခါးနားရောက်တော့ မျက်စိရှေ့တင် လစ်ခနဲ ပြေးသွားတဲ့ အရိပ်ကလေးကိုတွေ့ရတယ်။ စက် သဘောကျ ပြုံးပီး ခေါင်းသာရမ်းနေမိတယ်။
အိမ်တွင် ကြီးမြနဲ့ တူမလေးကတော့ သူတို့သခင်လေးကို ကြည့်ပီး အံသြနေကြတယ်လေ။ စက်က ဘယ်တော့မှ မပြုံးဖူးတဲ့ သူ...အလယ်တန်းနှစ်ထဲကဆို ပိုမှန်မယ်။ ကြီးမြကတော့ နှောင်းရောက်လာတာကို သဘောကျနေတာ... သူနဲ့ဆို သခင်လေးလည်း စိတ်ပြောင်းလာမယ်လို့ မျှော်လင့်နေရင်းပေါ့။
''ကြီးကြီးမြ.....ကျွန်တော် နောက်နှစ်ရက်လောက်နေရင် လန်ဒန်ကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားစရာရှိသေးတယ်။ အဲ့ဒါ ကြိုအသိပေးထားတာ''
''ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်လေး...စိတ်ချသာသွားပါ...အစ်ကိုလေး အတွက်ဆို ဘာမှမပူပါနဲ့''
'' ကောင်းပါပီဗျာ...ဒါဆို ကျွန်တော် သွားနားတော့မယ်.....ညစာပြင်ထားပေးပါ....အော် ဒါနဲ့ နှောင်းကော စားပီးပီလား ''
''အယ်...အစ်ကိုလေးက ခုနကမုန့်တွေစားထားသေးတယ်....မဆာသေးဘူးပြောလို့ ''
''အင်း....အာ့ဆို နှစ်ယောက်စာ ပြင်ထားပေးပါ ကျွန်တော် သူ့ကို ပီးတာနဲ့ တစ်ခါတည်းခေါ်လာလိုက်မယ်''
''ဟုတ်ကဲ့ရှင့်''
စက် မှာပီး အပေါ်ထပ်က သူ့အခန်းကိုသာ တက်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ရေမိုးချိုး၊ အဝတ်အစားလဲ ပီး နှောင်းအခန်းထဲကိုသာလာလိုက်တယ်။
*ဒေါက် ဒေါက်
'' ဝင်ခဲ့ပါဗျ''
စက် အခန်းတံခါးဖွင့်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲပီး tablet ကိုကြည့်ပီး တစ်ခိခိ နဲ့ ရယ်နေသူကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ စက် ကုတင်နားထိလျှောက်သွားလိုက်တယ်။
နှောင်းက စက်ကိုလည်းမြင်ကော မျက်ခုံးတွန့်ချိုးပီး
'' ဘာကိစ္စ ရှိလို့လဲ''
'' ထမင်းစားဖို့လာခေါ်တာ''
''မစားဘူး''
'' မင်း ထမင်းမစားရသေးဘူးဆိုလို့ လာခေါ်တာ....သွားမယ်ထ''
''ကျစ်...မစားပါဘူးဆို.... ဒီမှာ ကိုယ့်ဘာသာကို စားစား မစားစား မင်းအပူပါလို့လား''
''မပါလည်း စားရမယ်....ငါ ကိုယ်တိုင်ချီသွားရမလား မင်းဘာသာမင်း သွားမလား ''
စက်က သူ့အယ်လ်ဖာ ဖိအားတွေနဲ့ နှောင်းကို စိုက်ကြည့်ပီး ပြောတော့.... မသွားချင်သွားချင်နဲ့ ဆောင့်အောင့်ပီး
'' ပီးရော... စားရင် ပီးတာပဲမလား...ဟွန့် ''
နှောင်းက ရှေ့ကနေ ကော့တော့ကော့တော့နဲ့ ခြေဆောင့်ပီး ထွက်သွားတယ်။
'' ဖြည်းဖြည်းလည်းသွားဦး...အထဲက ထွက်ကျကုန်ဦးမယ် ''
ပြောလိုက်ကော...နှောင်း သွားနေရင်းနဲ့ ခြေလှမ်းက ခဏရပ်ပီး နောက်ပြန်လှည့်ကာ မျက်စောင်းနဲ့ ပစ်လိုက်တယ်။
'' ကျသွားလည်း ပြန်ကောက်လိုက်''
* ဘယ်လိုလူမှန်းမသိဘူး....သူတောင်းစား*
စက်ကတော့ နောက်မှာကျန်ခဲ့ပီး မျက်နှာတစ်ဖက်လှည့်ကာ ကြိတ်ရယ်နေလေသည်။ ပီးတော့ နောက်ကနေ အပြေးလိုက်ပီး....
'' ဟေ့... ခဏစောင့်ဦးလေ''
လှေကားနားလည်းရောက်ကော စက်က နှောင်း ရဲ့ ပုခုံးကိုကိုင်ကာ ကူတွဲပေးလေသည်။ သူ့ရှေ့က အနှီကောင်လေးကတော့ သူ့လက်ကို အတင်းခါထုတ်နေလေ၏။
နှစ်ဦးသား ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ ကြီးမြက ထမင်းပွဲတွေပြင်ပီး အသင့်စောင့်နေလေသည်။
'' သားလေး...လာကြ ထိုင်....ကြီးမြ အဆင်သင့်ပြင်ပီးပီ''
''ဟုတ်..... ဘာချက်လဲဗျ''
''ချဥ်ပေါင်ဟင်းလေးရယ်၊ ဝက်သားအချိုချက်လေး၊ကြက်သားလေးလည်း ချက်ထားသေးတယ်။ သားလေး ဘာစားမလဲမသိလို့။ ပီးတော့ အစိမ်းကြော်နဲ့ ပြောင်းဖူးဟင်းရည်လေး ချက်ထားတယ်''
(ကိုယ်စားချင်တာ ကိုယ်ရေးထားတာ)
''စားကောင်းမဲ့ပုံပဲဗျ''
''ဒါနဲ့ ကြီးမြ ကော စားပီးပီလား''
''စားပီးပါပီကွယ် ''
'' ဒါဆို ကြီးမြ သွားနားလိုက်တော့လေ.... သမီးပဲစောင့်သိမ်းလိုက်တော့မယ်''
စက်ကလည်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ကြီးကြီးမြ လည်း သူ့အိမ်ခန်းကိုပြန်သွားလိုက်တယ်။
ကြီးကြီးမြ ရဲ့ တူမကတော့ စက်တို့ စားပွဲ နဲ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်။
နှောင်း ထမင်းကို အဝတွယ်နေတာ....အစိမ်းကြော် တော့ လုံးဝကို မထိ။ စက်ကတွေ့တော့
'' အရွက်လည်းစားလေ''
ဆိုပီး သူ့ ပန်းကန်ထဲ ဟင်းတွေထည့်ပေးလိုက်တယ်။ နှောင်း လက်တွေခါပြလည်း မမှီလိုက် စက်ကထည့်ပီးသွားပီ။
'' ဟာ...မစားချင်လို့ မထိတာကို...ဘာလို့ အတင်းလာထည့်နေတာတုန်း''
''စားရမယ် အသီးအရွက်က ကျန်းမာရေးအတွက် စားပေးရမယ်''
''တော်ပီဗျာ မစားတော့ဘူး...''
ဆိုပီး ဇွန်းကိုချပီး ပန်းကန်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်တယ်။ စက်လည်းပန်းကန်ကို နှောင်း ရှေ့ပြန်တွန်းလိုက်ပီး ချလိုက်တဲ့ ဇွန်းကိုလည်း လက်ထဲ ပြန်ထည့်လိုက်တယ်။
'' စား....မကုန်မချင်းမထနဲ့ ''
'' ဟွန့်....ပီးရော''
နှောင်းပန်းကန်ထဲက အစိမ်းကြော်ထဲမှာမှ ငရုတ်ပွတွေကို ရွေးဖယ်ပီး ဘေးမှာသပ်သပ်ပုံထားလိုက်တယ်။ ပီးတော့ ကျန်တဲ့ အရွက်တွေကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်တယ်။ ဒါတောင် အနံ့ရလို့ မျက်နှာက ဆူပုတ်နေတယ်။
စက် ထိုအမူအရာကို ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ နှုတ်ကလည်း ....
'' မင်း....ဟိုဘက်ဘေးနားက ပုံထားတဲ့ဟာတွေက ဘာလုပ်တာလဲ ''
'' မစားချင်လို့ဖယ်ထားတာလေ.... မကြိုက်လို့။ နောက်ခါ အရွက်စားစေချင်ရင် အဲ့ဟာကြီး မပါစေနဲ့ ဟွန့်.... ခုတောင် မကောင်းတတ်လို့စားရတာ''
'' မကြိုက်လည်း ကျန်းမာရေးလေ နည်းနည်းတော့စားလိုက်''
''နိုးပါနော်....နှောင်း တို့က မကြိုက်ရင် လုံးဝမထိဘူး...လာမကျွေးနဲ့နော်...လုံး ဝ မ စား နိုင် ဘူး ''
နောက်ဆုံးကို တစ်လုံးချင်း ပြောပီး ထမင်းဝိုင်းက ထထွက်ကာ ပြေးတာတန်းနေတာပဲ။ စက်တောင် ဆက်ပြောမဲ့စကားတွေ ပြန်မြိုချလိုက်ရတယ်။
နှောင်း တစ်ယောက် ထမင်းစားခန်းကနေ ပြေးထွက်လာလိုက်တာ အမောတောင်စို့တယ်။
*ဟုတ်တယ်လေ မပြေးပြန်ရင်လည်း ဒင်းက အတင်းထိုးကျွေးဦးမယ်.... ယုံရတာမဟုတ်ဘူး*
နှောင်း အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လို့ အမောဖြေနေတုန်း
*ဒေါက် ဒေါက်
''....''
*ဒေါက် ဒေါက်
*ကျွီ...(တံခါးဖွင့်သံ)
'' ဘာ....ဘာပြောစရာ ရှိသေးလို့လဲ ''
'' အထဲခဏဝင်လို့ရလား''
''ဘာ...ဘာလုပ်မို့လဲ ''
'' ရှည်ပြန်ပီ....ဖယ် အထဲရောက်မှပြောမယ်''
''ဟင်...ဟုတ်ဘူးလေ...''
စက် တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပီး အထဲကို အတင်းဝင်သွားလိုက်တယ်။ နှောင်းက အဝ မှာ ကြောင်ပီး ရပ်ကျန်ခဲ့တယ်။
'' ဘာလုပ်နေတာလဲ လာထိုင်လေ''
''လာပီ...လာပီ ''
နှောင်း ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်လိုက်တော့
'' လှန်....''
''ဟမ်....ဘာ...ဘာကိုလဲဟင်''
နှောင်း သူ့လက် နှစ်ဖက်ကို ယှက်ပီး ကာကွယ်တဲ့ ပုံစံလုပ်လိုက်တယ်။
'' ဘာလုပ်မလို့လဲ Rut...Rut ထပ်ဝင်နေပြန်ပီလား''
''ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ဒီမှာ လိမ်းပေးမလို့လေ''
စက်ရဲ့ လက်ထဲက အဆီဗူးလေး တစ်ခုကိုထောင်ပြလိုက်တယ်။
'' အဟမ်း.....ကိုယ်ဝန်သည်တွေကို ဒါမျိုးလိမ်းပေးရတယ်ဆိုလို့လေ''
'' အော်.... စောစောက ပြောပါလား...နို့... သိမှသိပဲကို ဟီးဟီး''
နှောင်း ရဲ့ ဗိုက် လုံးလုံးလေးကို လှန်ပေးလိုက်တော့ စက်ကလည်း ဆေးဗူးလေးကို ဖွင့်ပီး တယုတယ လိမ်းပေးလိုက်တယ်။
'' ဒါနဲ့ အဲ့ဒါလိမ်းရမယ်လို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ ''
''ဗိုက်ကြော ပြတ်တာတွေ ဖြစ်မှာဆိုးလို့ လိမ်းပေးတာ....စေတနာနဲ့နော်...နောက်နေ့လည်း လာလိမ်းပေးမယ်....မင်းရဲ့ လျှာရှည်တာလေးတွေ နည်းနည်းလျော့''
''ဟွန့်...ဘယ်သူကလည်း ရှည်အောင်လုပ်နေတာလဲ ''
ဟု တိုးတိုးသာသာရေရွတ်လိုက်တယ်။
'' ဟေ့ ဟေ့....ငါကြားတယ်နော်''
''ကြားသွားတာလား ဟဲဟဲ ''
''ငါ နောက်၂ရက်နေရင် အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ခရီးသွားစရာ ရှိသေးတယ်။ တစ်ပတ်လောက်တော့ ကြာနိုင်တယ်။ မင်းဆေးရုံ သွားပြရမှာဘယ်နေ့လဲ''
''နောက် အပတ် သောကြာမှ သွားရမှာ''
''အော်... အာ့ဆိုတော့ မှီလောက်ပါတယ်....အချိန်မှီပြန်လာဖြစ်ရင် လိုက်ခဲ့ပေးမယ်လေ''
စက်က သူ့ကို မကြည့်ပဲ ဗိုက်လေးကို ဆေးတွေနှံ့အောင် ပွတ်ပေးရင်းဆိုတယ်။ နှောင်းလည်း စက်ရဲ့ စကားကို ကြားတော့ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လို ဝမ်းသာလို့ဝမ်းသာသွားမှန်းမသိ ဖြစ်သွားကာ...
'' တကယ်....တကယ်လိုက်ခဲ့ပေးမှာလား.... ငါ တစ်ယောက်တည်း မသွားချင်တာနဲ့ အတော်ပဲ.... ပြောပီးစလစ်နော်။ နောက်မှပြန်မပြင်ကြေး ''
စက် 'အင်း' တစ်လုံးတည်းပြောကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။
ဆေးလိမ်းပီး ခဏကြာတော့ နှောင်းရဲ့ မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းလာလို့ အိပ်ပျော်သွားလေသည်။ စက် သူ့ရှေ့က ကောင်လေးရဲ့ နဖူးလေးနဲ့ ဗိုက်လေးကို အနမ်းပေးပီး.... သူလည်း ဘေးနားဝင်လှဲလိုက်တယ်။
'' Good night My Omega''
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
Story 5 Completed.....yayyy😆
ရှောင်ဟုန်လည်း ငရုတ်ပွကြီး မကြိုက်ဘူး။ နံလို့ 😁
ဆေးလိမ်းတာကတော့ ရှိကောင်းရှိမယ်ထင်တာပဲ သေချာတော့ မသိဘူး ရမ်းရွှီး
နောက်အပိုင်း နည်းနည်း ရက်စက်မယ် 😁
Love u all 💛💛💛
2.2.2022
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
Zawgyi
................
''မေနဘူး....ဒီအိမ္ကေန ဆင္းမယ္''
''ဘာ......မင္းဆင္းရဲရင္ ဆင္းၾကည့္ေလ''
''ဆင္းဦးမွာ ဆင္းကိုဆင္းဦးမွာ... ကိုယ့္ဘာသာကို ေသေသရွင္ရွင္..... ဒီ အက်င့္မေကာင္းတဲ့သူရဲ႕ အိမ္မွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမေနဘူး''
''ဟက္.....ဒါေတာ့မင္းသေဘာေလ''
''ဘာ.....မင္း ဘာေသာက္စကားေျပာတာလဲ။ သူလည္းတက္လုပ္ေသးတယ္.....မေတာင္းပန္တဲ့အျပင္ ခုေတာ့ ဆင္းမယ္ဆိုတာေတာင္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပါလားဟမ္.....အေမေရ သားအျဖစ္ကိုလွည့္ၾကည့္ပါဦး....
ေခၚတုန္းကလည္းသူပဲ ႏွင္ေတာ့လည္းသူပဲ ......အစတည္းကမေနဘူးေျပာတာေတာင္ သူပဲအတင္းေခၚထားပီးေတာ့ ''
''မင္း နည္းနည္းၿငိမ္ေပးလို႔မရဘူးလား''
''ဘာျဖစ္လဲမၿငိမ္ေတာ့.....မင္းဘာမင္း Rut ဝင္တာနဲ႕ ငါ့ကိုအသုံးခ်တယ္ေပါ့ေလ''
ေႏွာင္း လုံးဝမေက်နပ္ပါ။ မေန႕ညက သူ႕ကို တက္လုပ္သြားတာ.....ဘာတဲ့ ေျပာေတာ့ အိုမီဂါကို ေသေလာက္ေအာင္မုန္းတယ္...... ခုေတာ့ ေႏွာင္းဘဝဟာဆိုရင္ျဖင့္ ဗိုက္ကလည္းႀကီးေသး....ဗိုက္ႀကီးယုံတင္အားမရေသးဘူး ေစာ္ကားတာလည္းခံရေသးတယ္။
''အဲ့ေတာ့...''
''မင္း Rut ေၾကာင့္ ငါ့ကေလးတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ....စာနာစိတ္ကိုမရွိဘူး ဟြန္း ''
''ခုေကာ ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ.... ဘာမွမျဖစ္တာကိုေျပာေနေသးတယ္''
''........''
'' မင္းေျပာစရာမရွိရင္ ငါအလုပ္သြားေတာ့မယ္....စိတ္ခ် ေနာက္တစ္ခါဆိုတာ မရွိေစရဘူး....ဒီကိစၥ အတြက္နဲ႕ ငါ့ဆီက ေတာင္းပန္စကားလိုခ်င္ရင္ေတာ့ sorry ပဲ...... ငါလည္းမမွားသလို မင္းလည္းမမွားဘူး.... မင္း ဒီအိမ္ကဆင္းခ်င္ရင္ေတာ့သေဘာပဲ.....ဟက္ ေနစရာအိမ္ရွိရင္ေတာ့ ဆင္းေပါ့''
''.....''
စက္ သူ႕ကို အျပတ္ေျပာပီး ထြက္သြားတာ.....
ေႏွာင္း ခဏေတာ့ ေတြသြားေသးတယ္။ စက္ေျပာသြားတာလည္းဟုတ္တယ္....သူ႕မွာေနစရာရွိေနရင္ေတာင္ သုံးစရာမွမရွိတာ။
ငင့္....ငါေလးဘဝက မသာယာလိုက္တာ...ကေလးေမြးပီးမွပဲ စဥ္းစားေတာ့မယ္။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
စက္ ႐ုံးေရာက္ေတာ့ အလုပ္ကိုသာ ကုန္းလုပ္ေနလိုက္တယ္။ စိတ္ကေတာ့ အိမ္မွာက်န္ခဲ့သူဆီသာ....
ေႏွာင္းကို သူမမုန္းပါ။ အိုမီဂါ ျဖစ္ေန၍သာ ျငင္းဆန္ေနျခင္း။ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ သူမ်ားအတြက္ရီစရာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ သူ႕အတြက္ကေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ။
သူအလယ္တန္းႏွစ္က သူ႕အေဖနဲ႕ အေမ အႀကီးအက်ယ္ ရန္ျဖစ္ခဲ့တာ...အေဖနဲ႕အေမက စီးပြားေရးအရသာ လက္ထပ္ခဲ့တာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္လုံးဝမခ်စ္ပါ။ သူ႕ကိုေမြးလာေတာ့လည္း ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့.....အထူးသျဖင့္ အေမဆိုသူေပါ့.....အေမက အိုမီဂါ တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ငယ္႐ြယ္ေသးလို႔ သူ႕ကိုလာပိုးပန္းသူေတြမ်ားသားရယ္။
တစ္ေန႕ အေဖနဲ႕အေမ ရန္ျဖစ္ေတာ့ အေမက အိမ္ေပၚကဆင္းသြားခဲ့တာ။ သူေတြ႕လိုက္ရတယ္....အေမ အိမ္ကဆင္းေတာ့ သူ႕ကို တျခားဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ကေခၚသြားတာ ။ အေဖေျပာတာေတာ့ အေမက ေဖာက္ျပန္ေနတာတဲ့။ အဲ့ေန႕ကစပီး အေဖလည္း အလုပ္ေတြဖိလုပ္ ခဲ့သလို သူလည္းအိုမီဂါေတြဆို ပိုလို႔ေတာင္႐ြံသြားေသးတယ္။
အဖိုးကေတာ့ သူ႕အေပၚ အလြန္ေကာင္းသူေပါ့။ အေမနဲ႕အေဖကြဲေတာ့ သူ႕ကိုပဲေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာ။ ခု သူ႕အိမ္ေထာင္ဖက္ကိုလည္း ဘီတာေကာင္မေလး ေ႐ြးေပးခဲ့တာပဲၾကည့္။
အမွန္ေတာ့ ေႏွာင္းရဲ႕ကိုယ္ဝန္က သူနဲ႕ရတာပါ။ ဘာလို႔ဆို အဲ့ေန႕ညက သူ ......
Flash Back>>>
'' ေႏွာင္း....ေႏွာင္းသံသရာ..... ဟင္....ဘယ္လိုလုပ္မလဲ လုံးဝေခၚမရေတာ့ဘူး''
''မင္းတို႔ သူ႕အိမ္ကိုသိလား ''
စက္နဲ႕ မိုးယံလည္းေခါင္းခါလိုက္တယ္။
''သူ႕ကို ဒီအနီးနား ဟိုတယ္ပဲေခၚသြားလိုက္ရေအာင္....ဘယ္သူထမ္းလာမလဲ''
''ဟင္း...အဲ့လိုပဲလုပ္ရေတာ့မွာေပါ့.....ဘယ္ႏွယ့္ အိုမီဂါ ျဖစ္ပီး ေပါ့ဆလိုက္တာ ငါတို႔တက္လုပ္သြားေတာင္ သိမဲ့ပုံမေပၚဘူး''
''စက္....မင္းက ကားေမာင္းေပး...ငါနဲ႕မိုးယံ သူ႕ကိုသယ္လာခဲ့မယ္''
''ok''
စက္က သူ႕ကားကိုသြားထုတ္လိုက္တယ္။ ပီးေတာ့ သုံးေယာက္သား ေႏွာင္းကိုထမ္းလာပီး နီးစပ္ရာ ဟိုတယ္ကိုေမာင္းလာလိုက္တယ္။
ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ VIP အခန္းက်ယ္ယူလိုက္တယ္။ ေႏွာင္းကို အိပ္ခန္းထဲထည့္သိပ္ပီး သူတို႔အျပင္က ဧည့္ခန္းမွာ ခဏသြားထိုင္လိုက္ၾကတယ္။
( ဟိုတယ္က VIP ခန္းဆိုေတာ့ အိမ္လိုပဲ အိပ္ခန္းသက္သက္၊ ဧည့္ခန္းသက္သက္ ရွိပါတယ္ေနာ္)
ဧည့္ခန္းထဲထိုင္ေနၾကတဲ့ သုံးေယာက္သား ေျပာစရာ စကားမရွိလို႔ ခဏတိတ္ဆိတ္ေနၾကတယ္။ သို႔ေပမဲ့ တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြင္းလိုက္သူကေတာ့ စက္ဧကရာဇ္ ပင္....သူ႕ဖုန္းလာတာေၾကာင့္ ခဏထြက္သြားပီး စကားေျပာေနသည္။
လီယိုကလည္း အဲ့ေတာ့မွ...
'' ေဟ်ာင့္... မိုးယံ.... ငါတို႔ ဒီမွာဆက္ေသာက္ရေအာင္လား.... ခုနက ဟိုေကာင္ ေႏွာင္း လုပ္လို႔ အရွိန္ပ်က္သြားတာ...မင္းလည္း မျပန္ခ်င္ေသးဘူးမလား''
''အင္း....ေကာင္းသားပဲ''
'' အာ့ဆို ငါ ဟိုတယ္ကေနပဲ မွာလိုက္ေတာ့မယ္''
ထိုခ်ိန္ စက္လည္း ဖုန္းေျပာပီးလို႔ ျပန္ဝင္လာတယ္။ ဆိုဖာမွာတင္ထားတဲ့ သူ႕ရဲ႕ကုတ္အက်ီကို ကိုင္လိုက္ပီး....
'' စက္ ျပန္ေတာ့မလို႔လား....ေစာေသးတာကို။ ငါတို႔နဲ႕ အတူတူ ဆက္ကစ္ရေအာင္''
''ေတာ္ပီ....ငါ ကိစၥရွိေသးလို႔ ျပန္သြားရမွာ''
''မင္းကလည္း အၾကာႀကီးေနမွ ျပန္ေတြ႕တာကို အဲ့လိုလား....ဘာလဲ မင္းေကာင္မေလးကို သြားေခၚမလို႔လား''
''အင္း ဟုတ္တယ္...သူ႕ဆီသြားမလို႔...ငါသြားႏွင့္ပီ''
''ေအးေအး...ဂ႐ုစိုက္သြား''
စက္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကို ႏႈတ္ဆက္ပီး ကားဆီသို႔ ဦးတည္လာလိုက္သည္။
အမွန္က သူ႕ကိုဖုန္းဆက္တာက အဖိုးျဖစ္သူပါပဲ....သူနဲ႕ေစ့စပ္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက ႏွင္းျမျဖဴဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္။ ဘီတာမေလး ဒါေပမဲ့ သူ႕မွာ ႏွလုံးေရာဂါရွိတယ္။ ခုလည္းႏွလုံးေဖာက္လို႔ ေဆး႐ုံေရာက္ေနတယ္ဆိုလို႔ ခဏသြားၾကည့္မလို႔ပါပဲ။
စက္ကေတာ့ အဖိုးတိုက္တြန္းလို႔သာ အလိုက္ထိုက္ဆက္ဆံေနတာပါ။ သူ ႏွင္းျမျဖဴကို မႀကိဳက္ပါ... ႏွလုံးေရာဂါ ရွိလို႔သာ ညီမေလးတစ္ေယာက္လို ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တာပဲရွိတာ....တျခားဘာစိတ္မွမရွိပါဘူး။
ေစ့စပ္ပြဲ လက္ခံလိုက္ရတာကလည္း သူ႕မိဘနဲ႕ အဖိုးတို႔တိုင္ပင္ပီးလုပ္ၾကတာမို႔ ဘာမွမေျပာခ်င္လို႔သာ။ အဖိုးကေတာ့ ေစ့စပ္ပြဲဖ်က္ခ်င္ အခ်ိန္မေ႐ြးေျပာလို႔ ေျပာထားပီးသားပါ။ သူလည္းရည္႐ြယ္ထားသူ မရွိေသးလို႔သာ လက္ခံလိုက္တာ....
စက္ ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ ႏွင္းက ကုတင္ေပၚမွာလွဲေနေလသည္။ ေဘးနားမွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အစ္မျဖစ္တဲ့ ေဆာင္းႏွင္းျဖဴ ဆိုသူ ရွိေနတယ္။ စက္လည္းကုတင္ေဘးနားထိ ေလွ်ာက္လာလိုက္ပီး...
'' ကိုစက္...လာေလ''
'' ႏွင္းရဲ႕ အေျခအေနေလး ဘယ္လိုလဲ မမေဆာင္း''
''ခုေလးတင္ ဆရာဝန္ႀကီးလာစစ္သြားတယ္....သိပ္မစိုးရိမ္ရဘူးေျပာတာပဲ''
ထိုစဥ္ ကုတင္မွာလွဲေနတဲ့ ႏွင္းရဲ႕ မ်က္လုံးေလးေတြ ဖြင့္လာပီး သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာသြားဟန္။
'' ကိုကို....ကိုကို ႏွင္းဆီလာတယ္''
''အင္း...အဖိုးေျပာျပလို႔....ဘယ္လိုလဲ သက္သာလား''
''သက္သာပါတယ္။ ကိုကိုလည္း ပင္ပန္းေရာေပါ့ ႏွင္းကိုလာၾကည့္ရတာနဲ႕ ''
''ရပါတယ္ ႏွင္းကလည္း.... သက္သာရင္ စိတ္ခ်ရပါပီ''
'' ကိုကို ႏွင္းေဘးမွာ အေဖာ္လာေစာင့္ေပးတာလားဟင္''
''ႏွင္းရယ္ ကိုစက္ ပင္ပန္းေရာေပါ့....နားပါေစ။ မမရွိေနတာပဲကို''
''မမကလည္း...''
''ဘာမွ မမ မလည္းနဲ႕....ကိုစက္ ျပန္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္မရွိတယ္..ဒီေကာင္မေလး တမင္ ဂ်စ္တိုက္ေနတာ ''
စက္လည္း ၿပဳံးလိုက္မိပီး သူတို႔ကို မေႏွာက္ယွက္ခ်င္ေတာ့တာနဲ႕ပဲ ျပန္မယ္လုပ္လိုက္တယ္။
'' ဒါဆို ေနာက္ေန႕ ကိုယ္ထပ္လာခဲ့မယ္ေနာ္ ''
''ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို''
စက္....ႏွင္းရဲ႕ေခါင္းေလးကို ဖြဖြေလးပုတ္ပီး ေဆး႐ုံကျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္။
ေဆး႐ုံအျပန္လမ္းေရာက္ေတာ့ သိပ္ေနာက္မက်ေသးတာနဲ႕ ဟိုတယ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေကာင္ဆီ ျပန္လာလိုက္တယ္။ သူ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးေတာင္ မပိတ္ပဲ ေသာင္းက်န္းေနသူ ႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လိုက္တယ္။ သူလည္း မေျပာခ်င္ေတာ့လို႔ တိတ္တဆိတ္ ဝင္လာလိုက္တယ္။
ေႏွာင္းရွိတဲ့ အခန္းေရွ႕က အျဖတ္ သူလည္း ခဏဝင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေရွ႕က ႏွစ္ေကာင္ေတာင္ေသာင္းက်န္းေနတာ အခန္းထဲက ေကာင္ေလးေကာ ဘယ္လိုေနမလဲ သိခ်င္တာနဲ႕ပဲ....
သူဝင္လာေတာ့...ကုတင္ေပၚမွ ေကာင္ေလးက ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ့္နဲ႕ ဂဏာမၿငိမ္ဘူး။ ပီးေတာ့ ပူလို႔ထင္တယ္...အတင္းေတြကုတ္ေနတာ။
စက္လည္း လည္ပင္းနားမွာရွိတဲ့ သူ႕အက်ီၾကယ္သီးတစ္လုံးေလာက္ျဖဳတ္ေပးဖို႔ သူ႕ေဘးနားသြားထိုင္လိုက္တာေပါ့။
( ခ်ိဖႀကီးက ေစတနာေတြတအားေကာင္းတာေနာ္ ငိငိ)
''အင့္...''
စက္ ေရွ႕ကို ေမွာက္ရက္ေလးက်သြားတယ္။ ေႏွာင္းက သူ႕ကို လာဖက္သြယ္ထားတာ....သူေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ....သူ႕ကို အတင္းဖက္နမ္းလာေသာ ေကာင္ေလးပါ။
အဲ့ေတာ့မွ သူလည္းအသိဝင္လာပီး လက္ကို ျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။
'' ေႏွာင္း....မင္းဘာလုပ္တာလဲ ''
''ငါ့ေရွ႕က ဘယ္သူႀကီးတုန္း....ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ကြာ ပူတယ္...တစ္ခုခုလုပ္ေပးဦး...ေနာ္လို႔ ေနာ္''
''ႁပြတ္စ္''
ေျပာလည္းေျပာ အသံထြက္ေအာင္ ကေလးလို လာနမ္းေနတာ။
''မင္း...ဟက္...ေနာက္မွ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႕ေနာ္''
''အင္း...ျမန္ျမန္လုပ္ေတာ့ဆိုေန...ျမန္....အြတ္''
''အင္း....''
ထိုညက သူတို႔ က်ဴးလြန္မိခဲ့ၾကတယ္။ မနက္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွမထခင္ သူလည္းထလာလိုက္တယ္။
Flash Back End>>>
ဆိုေတာ့ အဲ့ေန႕ကပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္း သူတို႔မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ ခုေတြ႕မဲ့ေတြ႕ေတာ့လည္း ကိုယ္ဝန္ နဲ႕ဆိုေတာ့...သူ႕နဲ႕ ရတာ ၇၀ ရာႏႈန္းေသခ်ာတယ္ေလ။
အင္း... တစ္ခုပဲ သူတစ္ျခားသူေတြနဲ႕ ထပ္မအိပ္ခဲ့ရင္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လီယိုေျပာပုံအရ ေႏွာင္းက သူတို႔ ေလးေယာက္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ ရက္ကအေၾကာင္းေမးပုံေထာက္ရင္ေတာ့ သူက တစ္ျခားသူေတြနဲ႕ ထပ္မေနခဲ့တာ ေသခ်ာသြားပီျဖစ္သည္။
အဲ့ေတာ့ သူလည္း ေႏွာင္းကို အိမ္ေခၚတင္ထားလိုက္တာေပါ့။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္လို႔ လိမ္လိုက္ရေသးတယ္။ ေကာင္ေလးကေတာ့ သိပုံမရပါ။ စားလိုက္အိပ္လိုက္ပါပဲ သာယာေနတာ။
သူထပ္သိလိုက္ရတာက ေကာင္ေလးက bond ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာပဲ။ သူေတာင္ အံ့ၾသခဲ့ရတယ္...bond ဆိုတာ ေတာ္ယုံလူေတာင္ လုပ္ဖို႔ခက္ခဲတာ ခုေတာ့ သူဘယ္လိုမ်ား bond ျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္တာပါလိမ့္။
ေႏွာင္းခမ်ာ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းခဲ့မွာပဲလို႔ ေတြးမိပီး အိမ္ေပၚေခၚတင္ဖို႔ ေသခ်ာသြားခဲ့တယ္။ သာမာန္ဆို အိမ္ေပၚမေျပာနဲ႕ အိမ္ေပါက္ဝတင္ႏွင္ထုတ္ခဲ့တဲ့သူက ေႏွာင္းကိုေတာ့ သူေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ပါေသးတယ္။
စက္ေတြးလက္စကို ရပ္ပီး အတြင္းေရး မႉး လာထားေပးသြားတဲ့ စာရင္းကိုသာ ဆက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အျပင္က ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႕လက္ေထာက္ ကိုထိုက္ကေတာ့ သူ႕ Boss ရဲ႕ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လိုက္ ျပန္တည္လိုက္နဲ႕ ျဖစ္ေနတဲ့ပုံေၾကာင့္ အထဲပဲဝင္ရမလို လွည့္ပဲ ျပန္ရမလို ျဖစ္ေနတယ္။
( တင္ျပစရာရွိလို႔လာပါတယ္ဆိုမွ...ရာသီဥတုက သာယာမေနဘူးထင္ပါ့။)
ထို႔ေနာက္ ကိုထိုက္တစ္ေယာက္ ႐ုံးခန္းေရွ႕မွ ျပန္လွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္မွပဲ ျပန္လာေတာ့မယ္။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
''တီ...တီ''
ကားဟြန္းသံၾကားသျဖင့္ ၿခံေစာင့္ ဦးေလးႀကီးမွ တံခါးေျပးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ ထို အနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ ၿပိဳင္ကားေလးက ၿခံထဲကို တစ္လိမ့္ျခင္းေမာင္းဝင္လာပီး တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ရပ္လိုက္တယ္။
ထို႔ေနာက္ ကားတံခါးဖြင့္ကာ ဆင္းလာသူက အိမ္ထဲသို႔ တန္းဝင္လာလိုက္တယ္။
'' ဟင္း.....အိမ္ထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူးလား''
'' ဟားဟားဟား....ခိစ္...ခိစ္...ခိစ္''
အသံၾကားရာကို သူမ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းဆိုဖာမွာ အခန့္သားထိုင္ပီး တီဗီၾကည့္ေနေသာသူကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူမ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လိုက္၍....
''ဟိုတစ္ေယာက္.....''
ေႏွာင္း လွည့္ၾကည့္လိုက္ပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လက္ညိုးထိုးကာ.... သူ႕ကိုလားဆိုပီး ေမးလိုက္တယ္။
'' မင္းကိုေခၚေနတာေလ ဘယ္သူ႕ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ''
'' ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ ဘာမ်ားကူေပးရမလဲ''
'' မင္းက ဒီမွာ လူသစ္ထင္တယ္....အလုပ္ခ်ိန္မွာ အလုပ္မလုပ္ပဲ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနနိုင္ေသးတယ္ေနာ္.....ဒီမွာ ဖုန္ေတြသဲေတြ ရႈပ္ပြေနတာပဲ လာရွင္းစမ္း....ပီးရင္ ငါ့အတြက္ သံပုရာရည္ေဖ်ာ္ေပးဦး''
''ဗ်ာ....ေအာ္ ဟုတ္ဟုတ္''
ဆိုပီး ေႏွာင္း ေယာင္နနနဲ႕ ထိုင္ရာက ထလာခဲ့လိုက္တယ္။ ထို မိန္းကေလးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒါဟိုေန႕က ကုန္တိုက္မွာ စက္နဲ႕ တြဲေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးပဲ။ သူ႕ကို အလုပ္သမားထင္ပီး ခိုင္းေနတာ။
အစကေတာ့ ရန္ေတြ႕မလို႔ပါပဲ။ ခုေတာ့ သူလည္းပ်င္းေနတာနဲ႕အေတာ္ပဲ။ သူမ ခိုင္းတာေလးလုပ္လိုက္ဦးမယ္။
ထိုေကာင္မေလးကေတာ့ မာနႀကီးမဲ့ပုံပဲ။ ရင္ကိုေကာ့ ေခါင္းကိုေမာ့ပီး ဧည့္ခန္းမွာဝင္ထိုင္လိုက္တယ္ေလ။
ေႏွာင္းလည္း ဆက္မၾကည့္ေတာ့ပဲ မီးဖိုခန္းကိုသာ ဝင္လာလိုက္တယ္။
ေႏွာင္း ေရခဲေသတၱာဖြင့္ပီး သံပုရာသီးကိုေမႊေႏွာက္ရွာေနတာ မေတြ႕ဘူး။ အယ္ သံပုရာသီးမ်ားကုန္ေနတာလား မသိဘူး။ ႀကီးျမကလည္း ေစ်းသြားတယ္ေလ။
ထိုစဥ္ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာပီး
'' ဟဲ့....ၾကာလိုက္တာ ဒါေလးခိုင္းတာကို ''
''ဟို... ဒီက ညီမေလး ....သံပုရာသီး ကုန္ေနလို႔ တျခားဟာပဲေသာက္ေတာ့ေနာ္....ဒီမွာႏြားနို႔ေတာ့ရွိတယ္''
'' ဘာ....ကုန္ေနရေအာင္မဝယ္ထားဘူးလား... တကယ္ပဲ အာ့ေၾကာင့္ေျပာပါတယ္ ကိုကိုက အလုပ္သမားေတြဆို ေစတနာအရမ္းထားလြန္းေနတယ္....ခုလည္းၾကည့္ ေစ်းေတာင္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ မသြားထားဘူး''
''မဟုတ္ဘူးေလ....ႀကီးျမကခုေလးတင္ ေစ်းသြားေနတာ....ျပန္လာရင္ေတာ့ပါလာမယ္ထင္တယ္...ညီမေလး''
''ဘာ....မင္း ငါ့ကိုညီမေလးလို႔ေခၚစရာ မလိုဘူး....မင္းအလုပ္သမားအသစ္ဆိုပီး မသိတာေတာ့မျဖစ္နိုင္ဘူး...ဒီအိမ္မွာငါ့ကို မမေလးလို႔ပဲေခၚၾကတာ...ခုခ်က္ခ်င္းျပင္ေခၚလိုက္စမ္း....မသိရင္လည္းမွတ္ထား ငါက ဒီအိမ္က စက္ဧကရာဇ္ နဲ႕ ေစ့စပ္ထားတဲ့သူပဲ ''
ေႏွာင္း စိတ္တိုသြားတယ္။ ဒီေလာက္ ေစတနာနဲ႕ လုပ္ေပးမလို႔ကို ဒင္းက ရန္လာေတြ႕ေနေသးတယ္။ သူ႕ဘာသူ စက္ နဲ႕ ေစ့စပ္ထားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ေနပါေစ.... သူနဲ႕မွမဆိုင္တာကို ဘလိုင္းႀကီးလာေကာေနတာ။ ေႏွာင္းေရခဲေသတၱာတံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္လိုက္ပိီး ထိုေကာင္မေလးေရွ႕ကို တည့္တည့္ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္။
'' ဒီမွာ... မင္း ဘာသာမင္း မမေလးမကလို႔ ဘာႀကီးပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ငါ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ေစတနာနဲ႕ ေဖ်ာ္ေပးမလို႔ပဲ ကုန္ေနတာေတာ့ ဘာလုပ္ရမွာလဲ....အဲ့ေလာက္ေတာင္ေသာက္ခ်င္ေနရင္ လာကတည္းက တစ္ခါတည္းပါဆယ္ဆြဲလာ။ လူကို ဟိန္းလားေဟာက္လားနဲ႕ အႀကီးကို ရိုေသရမွာ မင္းမိဘေတြမဆုံးမခဲ့ဘူးထင္တယ္ ''
''ဘာာ.....ရွင္...ရွင္...ကဲဟယ္''
ေျဖာင္း!!!!
ေႏွာင္းကို ရိုက္လိုက္တာပါ ေရွာင္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္လို႔ တည့္တည့္ထိသြားတာ....စိတ္တိုလို႔ တစ္ခုခု ျပန္လုပ္ဖို႔ လုပ္လိုက္ခ်ိန္...
'' ဒီမွာ...ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ!!! "
စက္ ေအာ္လိုက္ေတာ့ သူ႕လက္ေလးတြန့္သြားရတယ္။ ဟိုေကာင္မေလး ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ၾကမ္းျပင္မွာ ေခြေခြေလးလဲက်ေနတာေတြ႕လိုက္တယ္။ စက္ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့လည္း ေဒါသထြက္ေနပုံပဲ။ ေဘးနားက ႀကီးျမလည္း သူတို႔ကို ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။
'' ႏွင္း.....သတိထားဦးေလ''
''ေႏွာင္းသံသရာ မင္း ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ဟမ္...လူစိတ္မရွိဘူးလား''
''ဘာ....သူ႕ဘာသာသူ လွဲက်ေနတာေလ။ ငါဘာလုပ္လို႔လဲ.... မင္း မျမင္ပဲနဲ႕ မစြပ္စြဲနဲ႕''
''ကိုကိုလားဟင္....ႏွင္း...ႏွင္းကိုေလ ဒီက အစ္ကိုက...ဟင့္''
''ႏွင္း...စိတ္ကို ေအးေအးထားေနာ္.... ေဆးေကာပါလား..ေသာက္မလား ကိုကိုေရထည့္ေပးမယ္''
''ဟုတ္ကဲ့ ''
'' မင္း...သြားေတာ့... ငါခုခ်ိန္ မင္းမ်က္ႏွာကို မျမင္ခ်င္ဘူး....ပီးမွငါနဲ႕ စာရင္းရွင္းမယ္''
စက္က ေကာင္မေလးကို ေပြ႕ခ်ီပီး ထြက္သြားတယ္။ သူလည္းဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး.... ေကာင္မေလးက သူ႕ဘာသာသူ လွဲက်ေနတာကို ရန္လာေတြ႕ေနတာ။ အရိုက္ခံရတာ ေႏွာင္းပါ.... ဘာလို႔ သူ႕ဘက္က မရပ္တည္ေပးပဲ ေကာင္မေလးဘက္ကဝင္နာေပးေနရတာလဲ။
ဟုတ္တာေပါ့... သူနဲ႕ ေစ့စပ္ထားတာပဲကို ေကာင္မေလးဘက္ဝင္ေျပာေပးတာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္ေလ။ ေႏွာင္း က်ခ်င္ေနတဲ့ မ်က္ရည္ကို လက္နဲ႕ သပ္လိုက္ပီး အခန္းထဲကိုသာ တက္သြားလိုက္တယ္။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
'' ႏွင္း...သက္သာရဲ႕လား...ဘာလို႔အိမ္လိုက္လာတာလဲ''
''ကိုကိုကလည္း... အိမ္လာလည္မယ္ေျပာထားတာကို''
''ႏွင္းက ႏွလုံးေရာဂါရွိတယ္ေလ.... ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိထားမွေပါ့... ခုနက ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ''
''ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ကိုကိုရယ္...ႏွင္းက သံပုရာရည္ေသာက္ခ်င္လို႔ ေဖ်ာ္ခိုင္းမိတာပါ... အဲ့ဒါကို အဲ့အစ္ကိုက... ဟင့္''
'' ေနာက္ဆို တျခားသူေတြကိုပဲခိုင္းေတာ့ သူ႕ကိုမခိုင္းနဲ႕ ''
''တျခားသူ မေတြ႕လို႔ သူ႕ကိုပဲခိုင္းလိုက္မိတာပါ။ ကိုကိုက ဘာလို႔ သူ႕ကို ေခၚထားရတာလဲ''
''သူက ကိုယ္ဝန္ရွိေနလို႔ေလ...''
''ကိုယ္....ကိုယ္ဝန္နဲ႕.....ဘာလို႔လဲ မဟုတ္မွ...''
စက္ သူမအား ၿပဳံးျပလိုက္ပီး
'' ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ သနားလို႔ ေခၚထားရတာပါ ...ႏွင္းလည္း အိမ္ျပန္နားလိုက္ေတာ့ေလ ကိုထိုက္ကို လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္''
'' ကိုကို လိုက္ပို႔ေပးလို႔မရဘူးလားဟင္''
''ကိုထိုက္နဲ႕ပဲ လိုက္သြားလိုက္ပါ။ ကိုကိုရွင္းစရာ ရွိေသးတယ္''
'' ဒါေပမဲ့...''
စက္ ကိုထိုက္ကို ေခၚပီး ႏွင္းကို လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္တယ္။
ႏွင္းက မျပန္ခ်င္ ျပန္ခ်င္နဲ႕ ျပန္သြားတယ္။ အျပင္မွာေတာ့ မျပေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မုန္တိုင္းေတြ တိုက္ေနတာေပါ့။
ႏွင္း ထြက္သြားေတာ့ စက္ အေပၚထပ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ႀကီးျမ တို႔လည္း သခင္ေလးရဲ႕ အေျခအေနကို ဘာမွန္းမသိေပမဲ့ စိတ္လက္မာန္ပါ မလုပ္မိေစဖို႔ ဝင္တားရတယ္။
'' ဟို...သခင္ေလး...ႀကီးျမ ေစ်းသြားေနတုန္း ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေပမဲ့ စိတ္လက္မာန္ပါ မလုပ္မိေစဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ''
''ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ သူအေပၚမွာရွိတယ္မလား''
''ဟုတ္...အစ္ကိုေလးက အေပၚမွာပါ''
စက္ အေပၚထပ္က အခန္းကိုသာ ဦးတည္လာလိုက္တယ္။ အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးေခါက္လိုက္တယ္....ျပန္ထူးမလာလို႔ တံခါးကို ေဆာင့္ဖြင့္ပလိုက္တယ္။
အခန္းထဲကို ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေႏွာင္းက ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ သူလည္း ေႏွာင္းမ်က္ႏွာကို မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ပီး တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ငိုထားလို႔ထင္တယ္ မ်က္ရည္စေလးေတြက မ်က္ေတာင္နားမွာ တြဲလြဲခိုေနတယ္။
သူ ခုနက လူနာေၾကာင့္ထူပူပီး ေသခ်ာမၾကည့္လိုက္မိဘူး.... ေႏွာင္းရဲ႕ပါးမွာ လက္ရာႀကီးက ရဲလို႔ လက္သည္းနဲ႕ပါ ျခစ္မိလို႔ထင္တယ္ အစင္းရာႀကီးကလည္းရွိေနတယ္။ ေသြးေလးေတာင္စို႔ေနလိုက္ေသး။
စက္ သက္ျပင္းခ်က္မ,ခ်ပီး ေရစို အဝတ္ေလးနဲ႕ ပါးေလးကို ေသခ်ာသုတ္ေပးလိုက္ကာ ေဆးထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ႀကီးႀကီးျမကိုလည္း ေရခဲအိတ္ ယူလာခိုင္းကာ ေယာင္ေနတဲ့ ပါးျပင္ေလးကို တယုတယ ေရခဲကပ္ေပးေနမိတယ္။
စက္ စိတ္ထဲမွာ ေတြးလိုက္မိတယ္။ ေနာက္ခါ ႏွင္းကို အိမ္မလာဖို႔ပဲ ေျပာရလိမ့္မယ္။ စက္ ေႏွာင္းရဲ႕ နဖူးေလးနဲ႕ ဗိုက္ပူပူေလးကို ငုံ႕နမ္းပီး အခန္းထဲမွ ထြက္လာလိုက္တယ္။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
မနက္ေရာက္ေတာ့ စက္က အေစာႀကီး ႐ုံးသြားဖို႔ရွိလို႔ ထြက္သြားတယ္။ ေႏွာင္း ကေတာ့ စက္နဲ႕ မေတြ႕ခ်င္လို႔ တမင္ကို အခန္းထဲက ထြက္မလာတာ။ သူသြားတာေသခ်ာမွ ေအာက္ကိုဆင္းလာတာ။
'' အစ္ကိုေလး နိုးပီလား...လာထိုင္ ႀကီးျမ နန္ႀကီးသုတ္ေလး လုပ္ေပးမယ္''
''ဟုတ္... ႀကီးႀကီးျမ...ဟီးXD''
'' သားေလး ဒဏ္ရာေကာ သက္သာရဲ႕လား''
''ဟင္...ႀကီးျမက ဘယ္လိုသိတာလဲ''
''သခင္ေလးေလ ညကေဆးထည့္ေပးထားတာ ႀကီးျမကိုလည္း ေရခဲအိတ္ေတြျပင္ခိုင္းထားေသးတာ....ညီမေလးေတာင္ ကူလုပ္ေပးလိုက္ေသးတယ္''
ဆိုပီး ႀကီးျမရဲ႕ တူမေလးျဖစ္သူ ကေျပာလာတယ္။ ေႏွာင္းခုမွသူ႕ပါးကို ကိုင္ၾကည့္မိတာ ေယာင္လည္းမေယာင္သလို နာက်င္တာေတြလည္းမရွိ။
''ဟုတ္လား... ငါ့ညီမေလးက အရမ္းသိတတ္တာပဲ...''
ေခါင္းေလးကို တစ္ခ်က္ပုတ္ပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ ကေလးမေလးက သြားႀကီးကို ၿဖီးပီး သူ႕အား ရယ္ျပလာတယ္။
'' ဒါနဲ႕ အစ္ကိုေလးက အဲ့မမနဲ႕ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ''
'' အင္း..ဒီတိုင္းစကားမ်ားသြားတာ''
''ညီမေလးေလ အဲ့ မမကို မႀကိဳက္ဘူးသိလား....အစ္ကိုေလးမသိလို႔ အစ္ကိုေလးမလာခင္တုန္းကဆို ေန႕တိုင္းအိမ္လာတာ.... ပီးေတာ့ တစ္မ်ိဳးပီး တစ္မ်ိဳးခိုင္းတာ... သူစိတ္တိုင္းမက်ရင္လည္း ဆူေသးတယ္။
သူ႕ကိုဆို ၾကည့္လို႔ကိုမရတာ။ အစ္ကိုေလးပဲေကာင္းတယ္။ အစ္ကိုေလးေမြးလာမဲ့ ကေလးေလးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္လွပီ ''
'' ေနာက္ ၃လ ဆိုရင္ ေတြ႕ရေတာ့မွာေလ။ အစ္ကိုလည္းေတြ႕ခ်င္ေနပီ''
''ကဲကဲ...ဒီ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ေတာ့ စကားေတြက်ေနတယ္ေပါ့....သားေလး နန္းႀကီးသုတ္ရပီ''
''ဟုတ္...''
ေႏွာင္း ပလုတ္ပေလာင္းစားပီး လက္မေလး ေထာင္ျပလိုက္တယ္။ ႀကီးျမကေတာ့ သေဘာက် ရယ္လို႔ေလ။
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
စက္ ဒီေန႕ အေရးႀကီးေဆြးေႏြးစရာ ရွိလို႔ ႐ုံးကိုေစာေရာက္လာလိုက္တယ္။
'' ကိုထိုက္...ဒီေန႕ မီတင္အတြက္ ျပင္ဆင္ထားေပးပါ ''
'' ဟုတ္ကဲ့... ဒီအပတ္ထဲ လန္ဒန္က ကုမၸဏီ နဲ႕ တြဲလုပ္ဖို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိေသးတယ္ဗ်....အဲ့ စာခ်ဳပ္အတြက္ Boss ကိုယ္တိုင္သြားမွျဖစ္မွာ ''
''အိုေက.... အဲ့ ကိစၥအတြက္ လိုအပ္မယ္ ထင္တာေတြလည္း စီစဥ္ထားလိုက္ဦး...ဘယ္ေန႕သြားရမွာလဲ''
'' ဟုတ္ တဘက္ခါေလာက္ျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္ Boss ''
''ေကာင္းပီ မင္း လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ထားႏွင့္....''
ကိုထိုက္ ထြက္သြားမွ စက္ ဆုံလည္ ကုလားထိုင္ကို ေနာက္ေက်ာမွီပီး မ်က္လုံးေလး ပိတ္ပီး ခဏနားေနလိုက္တယ္။
တစ္ေအာင့္ၾကာေတာ့ အတြင္းေရးမႉးမေလး ရဲ႕ အစည္းအေဝး စလို႔ရပီ လာေခၚလို႔ ထလာလိုက္သည္။
ညေနေရာက္ေတာ့ စက္ အိမ္ကိုေစာေစာ ျပန္လာျဖစ္တယ္။ အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း တံခါးနားေရာက္ေတာ့ မ်က္စိေရွ႕တင္ လစ္ခနဲ ေျပးသြားတဲ့ အရိပ္ကေလးကိုေတြ႕ရတယ္။ စက္ သေဘာက် ၿပဳံးပီး ေခါင္းသာရမ္းေနမိတယ္။
အိမ္တြင္ ႀကီးျမနဲ႕ တူမေလးကေတာ့ သူတို႔သခင္ေလးကို ၾကည့္ပီး အံၾသေနၾကတယ္ေလ။ စက္က ဘယ္ေတာ့မွ မၿပဳံးဖူးတဲ့ သူ...အလယ္တန္းႏွစ္ထဲကဆို ပိုမွန္မယ္။ ႀကီးျမကေတာ့ ေႏွာင္းေရာက္လာတာကို သေဘာက်ေနတာ... သူနဲ႕ဆို သခင္ေလးလည္း စိတ္ေျပာင္းလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနရင္းေပါ့။
''ႀကီးႀကီးျမ.....ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ လန္ဒန္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႕ သြားစရာရွိေသးတယ္။ အဲ့ဒါ ႀကိဳအသိေပးထားတာ''
''ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး...စိတ္ခ်သာသြားပါ...အစ္ကိုေလး အတြက္ဆို ဘာမွမပူပါနဲ႕''
'' ေကာင္းပါပီဗ်ာ...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ သြားနားေတာ့မယ္.....ညစာျပင္ထားေပးပါ....ေအာ္ ဒါနဲ႕ ေႏွာင္းေကာ စားပီးပီလား ''
''အယ္...အစ္ကိုေလးက ခုနကမုန့္ေတြစားထားေသးတယ္....မဆာေသးဘူးေျပာလို႔ ''
''အင္း....အာ့ဆို ႏွစ္ေယာက္စာ ျပင္ထားေပးပါ ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို ပီးတာနဲ႕ တစ္ခါတည္းေခၚလာလိုက္မယ္''
''ဟုတ္ကဲ့ရွင့္''
စက္ မွာပီး အေပၚထပ္က သူ႕အခန္းကိုသာ တက္သြားလိုက္တယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး၊ အဝတ္အစားလဲ ပီး ေႏွာင္းအခန္းထဲကိုသာလာလိုက္တယ္။
*ေဒါက္ ေဒါက္
'' ဝင္ခဲ့ပါဗ်''
စက္ အခန္းတံခါးဖြင့္ေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲပီး tablet ကိုၾကည့္ပီး တစ္ခိခိ နဲ႕ ရယ္ေနသူကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။ စက္ ကုတင္နားထိေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္။
ေႏွာင္းက စက္ကိုလည္းျမင္ေကာ မ်က္ခုံးတြန့္ခ်ိဳးပီး
'' ဘာကိစၥ ရွိလို႔လဲ''
'' ထမင္းစားဖို႔လာေခၚတာ''
''မစားဘူး''
'' မင္း ထမင္းမစားရေသးဘူးဆိုလို႔ လာေခၚတာ....သြားမယ္ထ''
''က်စ္...မစားပါဘူးဆို.... ဒီမွာ ကိုယ့္ဘာသာကို စားစား မစားစား မင္းအပူပါလို႔လား''
''မပါလည္း စားရမယ္....ငါ ကိုယ္တိုင္ခ်ီသြားရမလား မင္းဘာသာမင္း သြားမလား ''
စက္က သူ႕အယ္လ္ဖာ ဖိအားေတြနဲ႕ ေႏွာင္းကို စိုက္ၾကည့္ပီး ေျပာေတာ့.... မသြားခ်င္သြားခ်င္နဲ႕ ေဆာင့္ေအာင့္ပီး
'' ပီးေရာ... စားရင္ ပီးတာပဲမလား...ဟြန့္ ''
ေႏွာင္းက ေရွ႕ကေန ေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့နဲ႕ ေျခေဆာင့္ပီး ထြက္သြားတယ္။
'' ျဖည္းျဖည္းလည္းသြားဦး...အထဲက ထြက္က်ကဳန္ဦးမယ္ ''
ေျပာလိုက္ေကာ...ေႏွာင္း သြားေနရင္းနဲ႕ ေျခလွမ္းက ခဏရပ္ပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ မ်က္ေစာင္းနဲ႕ ပစ္လိုက္တယ္။
'' က်သြားလည္း ျပန္ေကာက္လိုက္''
* ဘယ္လိုလူမွန္းမသိဘူး....သူေတာင္းစား*
စက္ကေတာ့ ေနာက္မွာက်န္ခဲ့ပီး မ်က္ႏွာတစ္ဖက္လွည့္ကာ ႀကိတ္ရယ္ေနေလသည္။ ပီးေတာ့ ေနာက္ကေန အေျပးလိုက္ပီး....
'' ေဟ့... ခဏေစာင့္ဦးေလ''
ေလွကားနားလည္းေရာက္ေကာ စက္က ေႏွာင္း ရဲ႕ ပုခုံးကိုကိုင္ကာ ကူတြဲေပးေလသည္။ သူ႕ေရွ႕က အႏွီေကာင္ေလးကေတာ့ သူ႕လက္ကို အတင္းခါထုတ္ေနေလ၏။
ႏွစ္ဦးသား ထမင္းစားခန္းေရာက္ေတာ့ ႀကီးျမက ထမင္းပြဲေတြျပင္ပီး အသင့္ေစာင့္ေနေလသည္။
'' သားေလး...လာၾက ထိုင္....ႀကီးျမ အဆင္သင့္ျပင္ပီးပီ''
''ဟုတ္..... ဘာခ်က္လဲဗ်''
''ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းေလးရယ္၊ ဝက္သားအခ်ိဳခ်က္ေလး၊ၾကက္သားေလးလည္း ခ်က္ထားေသးတယ္။ သားေလး ဘာစားမလဲမသိလို႔။ ပီးေတာ့ အစိမ္းေၾကာ္နဲ႕ ေျပာင္းဖူးဟင္းရည္ေလး ခ်က္ထားတယ္''
(ကိုယ္စားခ်င္တာ ကိုယ္ေရးထားတာ)
''စားေကာင္းမဲ့ပုံပဲဗ်''
''ဒါနဲ႕ ႀကီးျမ ေကာ စားပီးပီလား''
''စားပီးပါပီကြယ္ ''
'' ဒါဆို ႀကီးျမ သြားနားလိုက္ေတာ့ေလ.... သမီးပဲေစာင့္သိမ္းလိုက္ေတာ့မယ္''
စက္ကလည္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ႀကီးႀကီးျမ လည္း သူ႕အိမ္ခန္းကိုျပန္သြားလိုက္တယ္။
ႀကီးႀကီးျမ ရဲ႕ တူမကေတာ့ စက္တို႔ စားပြဲ နဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
ေႏွာင္း ထမင္းကို အဝတြယ္ေနတာ....အစိမ္းေၾကာ္ ေတာ့ လုံးဝကို မထိ။ စက္ကေတြ႕ေတာ့
'' အ႐ြက္လည္းစားေလ''
ဆိုပီး သူ႕ ပန္းကန္ထဲ ဟင္းေတြထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ေႏွာင္း လက္ေတြခါျပလည္း မမွီလိုက္ စက္ကထည့္ပီးသြားပီ။
'' ဟာ...မစားခ်င္လို႔ မထိတာကို...ဘာလို႔ အတင္းလာထည့္ေနတာတုန္း''
''စားရမယ္ အသီးအ႐ြက္က က်န္းမာေရးအတြက္ စားေပးရမယ္''
''ေတာ္ပီဗ်ာ မစားေတာ့ဘူး...''
ဆိုပီး ဇြန္းကိုခ်ပီး ပန္းကန္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္တယ္။ စက္လည္းပန္းကန္ကို ေႏွာင္း ေရွ႕ျပန္တြန္းလိုက္ပီး ခ်လိဳက္တဲ့ ဇြန္းကိုလည္း လက္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။
'' စား....မကုန္မခ်င္းမထနဲ႕ ''
'' ဟြန့္....ပီးေရာ''
ေႏွာင္းပန္းကန္ထဲက အစိမ္းေၾကာ္ထဲမွာမွ င႐ုတ္ပြေတြကို ေ႐ြးဖယ္ပီး ေဘးမွာသပ္သပ္ပုံထားလိုက္တယ္။ ပီးေတာ့ က်န္တဲ့ အ႐ြက္ေတြကို ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တယ္။ ဒါေတာင္ အနံ႕ရလို႔ မ်က္ႏွာက ဆူပုတ္ေနတယ္။
စက္ ထိုအမူအရာကို ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ႏႈတ္ကလည္း ....
'' မင္း....ဟိုဘက္ေဘးနားက ပုံထားတဲ့ဟာေတြက ဘာလုပ္တာလဲ ''
'' မစားခ်င္လို႔ဖယ္ထားတာေလ.... မႀကိဳက္လို႔။ ေနာက္ခါ အ႐ြက္စားေစခ်င္ရင္ အဲ့ဟာႀကီး မပါေစနဲ႕ ဟြန့္.... ခုေတာင္ မေကာင္းတတ္လို႔စားရတာ''
'' မႀကိဳက္လည္း က်န္းမာေရးေလ နည္းနည္းေတာ့စားလိုက္''
''နိုးပါေနာ္....ေႏွာင္း တို႔က မႀကိဳက္ရင္ လုံးဝမထိဘူး...လာမေကြၽးနဲ႕ေနာ္...လုံး ဝ မ စား နိုင္ ဘူး ''
ေနာက္ဆုံးကို တစ္လုံးခ်င္း ေျပာပီး ထမင္းဝိုင္းက ထထြက္ကာ ေျပးတာတန္းေနတာပဲ။ စက္ေတာင္ ဆက္ေျပာမဲ့စကားေတြ ျပန္ၿမိဳခ်လိဳက္ရတယ္။
ေႏွာင္း တစ္ေယာက္ ထမင္းစားခန္းကေန ေျပးထြက္လာလိုက္တာ အေမာေတာင္စို႔တယ္။
*ဟုတ္တယ္ေလ မေျပးျပန္ရင္လည္း ဒင္းက အတင္းထိုးေကြၽးဦးမယ္.... ယုံရတာမဟုတ္ဘူး*
ေႏွာင္း အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္လို႔ အေမာေျဖေနတုန္း
*ေဒါက္ ေဒါက္
''....''
*ေဒါက္ ေဒါက္
*ကြၽီ...(တံခါးဖြင့္သံ)
'' ဘာ....ဘာေျပာစရာ ရွိေသးလို႔လဲ ''
'' အထဲခဏဝင္လို႔ရလား''
''ဘာ...ဘာလုပ္မို႔လဲ ''
'' ရွည္ျပန္ပီ....ဖယ္ အထဲေရာက္မွေျပာမယ္''
''ဟင္...ဟုတ္ဘူးေလ...''
စက္ တံခါးကို တြန္းဖြင့္ပီး အထဲကို အတင္းဝင္သြားလိုက္တယ္။ ေႏွာင္းက အဝ မွာ ေၾကာင္ပီး ရပ္က်န္ခဲ့တယ္။
'' ဘာလုပ္ေနတာလဲ လာထိုင္ေလ''
''လာပီ...လာပီ ''
ေႏွာင္း ကုတင္ေပၚမွာထိုင္လိုက္ေတာ့
'' လွန္....''
''ဟမ္....ဘာ...ဘာကိုလဲဟင္''
ေႏွာင္း သူ႕လက္ ႏွစ္ဖက္ကို ယွက္ပီး ကာကြယ္တဲ့ ပုံစံလုပ္လိုက္တယ္။
'' ဘာလုပ္မလို႔လဲ Rut...Rut ထပ္ဝင္ေနျပန္ပီလား''
''ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ဒီမွာ လိမ္းေပးမလို႔ေလ''
စက္ရဲ႕ လက္ထဲက အဆီဗူးေလး တစ္ခုကိုေထာင္ျပလိုက္တယ္။
'' အဟမ္း.....ကိုယ္ဝန္သည္ေတြကို ဒါမ်ိဳးလိမ္းေပးရတယ္ဆိုလို႔ေလ''
'' ေအာ္.... ေစာေစာက ေျပာပါလား...နို႔... သိမွသိပဲကို ဟီးဟီး''
ေႏွာင္း ရဲ႕ ဗိုက္ လုံးလုံးေလးကို လွန္ေပးလိုက္ေတာ့ စက္ကလည္း ေဆးဗူးေလးကို ဖြင့္ပီး တယုတယ လိမ္းေပးလိုက္တယ္။
'' ဒါနဲ႕ အဲ့ဒါလိမ္းရမယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာတာလဲ ''
''ဗိုက္ေၾကာ ျပတ္တာေတြ ျဖစ္မွာဆိုးလို႔ လိမ္းေပးတာ....ေစတနာနဲ႕ေနာ္...ေနာက္ေန႕လည္း လာလိမ္းေပးမယ္....မင္းရဲ႕ လွ်ာရွည္တာေလးေတြ နည္းနည္းေလ်ာ့''
''ဟြန့္...ဘယ္သူကလည္း ရွည္ေအာင္လုပ္ေနတာလဲ ''
ဟု တိုးတိုးသာသာေရ႐ြတ္လိုက္တယ္။
'' ေဟ့ ေဟ့....ငါၾကားတယ္ေနာ္''
''ၾကားသြားတာလား ဟဲဟဲ ''
''ငါ ေနာက္၂ရက္ေနရင္ အလုပ္ကိစၥ နဲ႕ ခရီးသြားစရာ ရွိေသးတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ၾကာနိုင္တယ္။ မင္းေဆး႐ုံ သြားျပရမွာဘယ္ေန႕လဲ''
''ေနာက္ အပတ္ ေသာၾကာမွ သြားရမွာ''
''ေအာ္... အာ့ဆိုေတာ့ မွီေလာက္ပါတယ္....အခ်ိန္မွီျပန္လာျဖစ္ရင္ လိုက္ခဲ့ေပးမယ္ေလ''
စက္က သူ႕ကို မၾကည့္ပဲ ဗိုက္ေလးကို ေဆးေတြႏွံ႕ေအာင္ ပြတ္ေပးရင္းဆိုတယ္။ ေႏွာင္းလည္း စက္ရဲ႕ စကားကို ၾကားေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လို ဝမ္းသာလို႔ဝမ္းသာသြားမွန္းမသိ ျဖစ္သြားကာ...
'' တကယ္....တကယ္လိုက္ခဲ့ေပးမွာလား.... ငါ တစ္ေယာက္တည္း မသြားခ်င္တာနဲ႕ အေတာ္ပဲ.... ေျပာပီးစလစ္ေနာ္။ ေနာက္မွျပန္မျပင္ေၾကး ''
စက္ 'အင္း' တစ္လုံးတည္းေျပာကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။
ေဆးလိမ္းပီး ခဏၾကာေတာ့ ေႏွာင္းရဲ႕ မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးစင္းလာလို႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ စက္ သူ႕ေရွ႕က ေကာင္ေလးရဲ႕ နဖူးေလးနဲ႕ ဗိုက္ေလးကို အနမ္းေပးပီး.... သူလည္း ေဘးနားဝင္လွဲလိုက္တယ္။
'' Good night My Omega''
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸
Story 5 Completed.....yayyy😆
ေရွာင္ဟုန္လည္း င႐ုတ္ပြႀကီး မႀကိဳက္ဘူး။ နံလို႔ 😁
ေဆးလိမ္းတာကေတာ့ ရွိေကာင္းရွိမယ္ထင္တာပဲ ေသခ်ာေတာ့ မသိဘူး ရမ္း႐ႊီး
ေနာက္အပိုင္း နည္းနည္း ရက္စက္မယ္ 😁
Love u all 💛💛💛
2.2.2022
🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸