Zawgyi
ဒီးအပိုင္းေလးဖတ္ၿပီး ဒီသီခ်င္းေလးနားေထာင္ေပးပါေနာ္🥰🥰🥰
https://www.facebook.com/100050868765383/videos/774248192979823/
တကယ္လို႔ဒီထဲဝင္လို႔မရရင္ေဆာင္းကိုေျပာေနာ္ you tubeထဲရွာတာရွာလို႔မရလို႔
ပါးေပၚမွာသနပ္ခါးေလးနဲ႔
ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာကြာ🎶🎶🎶
အဲ့သီခ်င္းေလးေနာ္🥰🥰
မနက္ေစာေစာ ဘုန္းႀကီးေတြ ဆြမ္းေကြၽးၿပီးေနာက္ ရြာသားေတြကို ေကြၽးေမြးဧၫ့္ခံျဖစ္ပါသည္။တိုး အိမ္ရဲ့ မိသားစုဝင္ေတြကသာ တိုးရဲ့ ဘဝကိုလက္မခံျဖစ္ေနၾကတယ္ထင္ပါရဲ့ တိုးရဲ့ေမြးေန့ေလးအလႉကို လာေရာက္ဂုဏ္ျပဳျပီး စားေသာက္ၾကသၫ့္သူမ်ားမွာ တစ္ရြာလံုးပင္ထင္ရပါသည္။တိုးကိုသေဘာမက်ေသာလူေတြကလြဲလို႔ေပါ့။ေဝယံေလးနဲ႔မေအးျမတို႔ကေတာ့ ဟင္းေတြလိုက္ထၫ့္ေပးရသည္မွာလက္မလည္ေအာင္ျဖစ္ေနရပါသည္။မိသက္ကေတာ့ ေမြးေန့လက္ေဆာင္ေပးလာေသာ ပါတိတ္မ်ားနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေသာ လက္ေဆာင္ေတြေၾကာင့္စာရင္းမွတ္ရင္း ေခါင္းမူးေနသည္ဟုပင္ထင္ေနရပါသည္။ေဘးကသူ႔တပၫ့္ေတာင္ သူ႔ကို ယက္ခက္ေပးေနရေလသည္။ကိုတာရိုးနဲ႔အလုပ္သမားေတြကေတာ့ လက္ေတြေညာင္းကိုက္ေနရတဲ့အထိ ပန္းကန္ေတြေဆးေနရပါသည္။ထိုသို႔လုပ္ေနၾကရပင္မဲ့ သူတို႔ရဲ့မ်က္ႏွာမွာေတာ့ အၿပံဳးေတြေဝဆာေနတာကိုၾကၫ့္ျခင္းျဖင့္ တိုးရဲ့ေမြးေန့ေလးမွာလုပ္ကူေပးရတဲ့အတြက္ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကပံုေပါက္ပါသည္။ဒီလိုပံုစံေတြေတြ့ရေတာ့လဲ တိုးကိုခ်စ္တဲ့သူေတြလည္း ရိွေနပါေသးလားဟု ေတြးမိပါသည္။အဲ့လိုေတြးလိုက္မွပဲ တိုးေမြးေန့မွာတစ္စံုတစ္ေယာက္လိုေနမွန္း တိုးသတိထားမိသြားေတာ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ေဘးပတ္လည္ကိုလိုက္ၾကၫ့္ေတာ့လည္း ထိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို မေတြ့ပါ။သူအလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ေနာက္က်ေနတာလားဟု ေတြးလိုက္ကာ တိုးဧၫ့္သည္ေတြကို ဆက္ ဧၫ့္ခံလိုက္ပါသည္။
မေဟာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းၿခံဝင္းထဲေရာက္ေတာ့ ေနရာလြတ္တစ္ေနရာမွာကားကိုရပ္ကာ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ပါသည္။မနက္ေစာေစာ ေမေမက ေဈးႀကီးကိုသြားကာသူ႔ေယာက်ာ္းနဲ႔ေျမး ႀကိဳက္တာဝယ္ၿပီး ခ်က္ေပးမလို႔ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ အေမ့ကိုလိုက္ပို႔ေပးရေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္မေဟာ္ ေနာက္က်သြားျခင္းျဖစ္ေလသည္။စိတ္ထဲတြင္လည္း တစ္ေယာက္ေသာသူ စိတ္ဆိုးေနမလား ဟု ေတြးထင္ကာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ေကြၽးေမြးရာ အေဆာက္အအံုးထဲသို႔ အလ်င္အျမန္ဝင္လာလိုက္ေလသည္။အထဲေရာက္ေတာ့ အဓိက ဇာတ္ေဆာင္ေလးကို မ်က္လံုးေဝ့ရွာလိုက္ေလသည္။ေတြ့ပါၿပီ။မေဟာ္ထိုအမ်ိဳးသားေလးကိုၾကၫ့္ၿပီး စိတ္ႏွလံုးေတြေတာင္ေအးခ်မ္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။တိုးက ဒီေန့ေတာ့ဝတ္ေနၾက ပါတိတ္ေလးကိုမဝတ္ထားေတာ့ပဲ အျဖဴေရာင္ ပိုးဝမ္းဆက္ေလးကိုဆင္ျမန္းထားၿပီး ဧၫ့္သည္ေတြကို အၿပံဳးနဲ႔လိုက္ၿပီးဧၫ့္ခံေနသည္မွာ နတ္သမီးေလးတစ္ပါးလိုပင္။တိုးပန္းပန္တာကို တစ္ခါမွမေတြ့ဖူးပင္မဲ့ ႏွင္းဆီျဖဴကိုခ်စ္ေသာတိုးသည္ ႏွင္းဆီျဖဴကိုလဲမပန္ပဲ အျဖဴေရာင္သစ္ခြပန္းေလးကို ပန္ဆင္ထားသည္မွာ အလြန႔္ကိုက်က္သေရရိွလွပါသည္။သို႔ေသာ္ တစ္ျခားအရာမ်ားကို ပစ္ပယ္ႏိုင္ဟန္တူပင္မဲ့ သနပ္ခါးကိုႀကိဳက္ေသာတိုးကာ အျခားအရာေတြထပ္ သနပ္ခါးကိုပိုခ်စ္ဟန္တူပါသည္။တိုးရဲ့ ပါးျပင္ထက္တြင္ မေဟာ္ေတြ့ေနၾကအတိုင္း သနပ္ခါးေလးကို လိမ္းတင္ထားပါသည္။အားလံုးေပါင္းစပ္ၿပီးၾကၫ့္လိုက္ေသာအခါ တိုးသည္ မေဟာ္ရင္ထဲ ပိုတိုးဝင္လာသလားလို႔ေတာင္ထင္ရေလာက္ေအာင္ မေဟာ္မ်က္လံုးထဲ အရမ္းကိုလွရက္လြန္းလွပါသည္။မေဟာ္ တိုးကိုေငးၾကၫ့္ေနတုန္း မေဟာ့္ကို ေစာင့္ေနတဲ့ဟန္ေပၚသၫ့္ တိုးက မေဟာ့္ကိုေတြ့တာႏွင့္ မေဟာ္အနား အျမန္ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။မေဟာ္က တိုးအနားေရာက္လာတာႏွင့္ ဉီး၍ေျပာလိုက္ပါသည္။
"Happy birthday ပါတိုး ေမြးေန့မွစေနာက္ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေပ်ာ္ရႊင္ရပါေစေနာ္"
မေဟာ္ကဆုေတာင္းေပးေတာ့ တိုးက အၿပံဳးနဲ႔ ဆိုလာေလသည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုမေဟာ္ စားခဲ့ၿပီးၿပီလား မၿပီးေသးရင္လာေလ တစ္ခါတည္း ဝင္စားလိုက္ပါလား "
တိုးက ထိုသို႔ေမးေတာ့မေဟာ္က တိုးကို ၾကၫ့္ကာ ျပန္ေမးလိုက္ေလသည္။
"တိုးေကာ စားၿပီးၿပီလား"
ထိုအခါတိုးက မေဟာ္ကိုၾကၫ့္ရင္းရယ္ကာ ေျပာလာေလသည္။
"မစားရေသးပါဘူး ကိုမေဟာ္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလို႔စားဖို႔ေတာင္ေမ့ေနတာ ကိုမေဟာ္ရဲ့"
"အဲ့တာဆို ကိုယ္နဲ႔အတူတစ္ခါတည္းဝင္စားလိုက္ပါလား ကိုယ့္ကို အေဖာ္လုပ္ေပးေလ"
မေဟာ္က တိုးပါ ဝင္စားေအာင္လို႔ အေဖာ္လုပ္ေပးရန္ေျပာလိုက္ေလသည္။မနက္စာမစားပဲ ဗိုက္ေအာင့္ေနမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ဒီအမ်ိဳးသားေလး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ သူ႔ရင္ေတြ ခံစားရပါလိမ့္မည္။ထို႔ေနာက္ မေဟာ္နဲ႔အတူ တိုးလည္း အေဖာ္ျပဳေပးကာ တစ္ခါတည္းဝင္စားလိုက္ရသည္။ေမြးေန့အလႉေလးေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးစီးၿပီးေနာက္ ပစၥည္းမ်ားသိမ္းရန္ႏွင့္ က်န္တဲ့ကိစၥေတြကို ကိုတာရိုးတို႔လက္ထဲ အပ္ခဲ့ကာ တိုးက ကိုမေဟာ္ႏွင့္အတူ ဘုရားသို႔ထြက္လာခဲ့ေလသည္။ဘုရားသို႔ေရာက္ေတာ့ တိုးတို႔ဘုရားသို႔ကပ္လႉရန္ ပန္းေတြဝယ္ၿပီး ဘုရားေပၚသို႔တက္ၾကေလသည္။အဂၤါသမီးျဖစ္ေသာတိုးက အဂၤါေထာင့္ေန့နံတြင္ထိုင္းရင္ ဘုရား ရိွခိုးေလေတာ့သည္။မေဟာ္ကေတာ့ၾကာသပေတးေန့နံတြင္ အျမန္ရိွခိုးၿပီးေနာက္ဘုရားရိွခိုးေနေသာ တိုးရဲ့ ေဘးနားတြင္လာထိုင္ကာ တိုးကိုေငးၾကၫ့္ေနေလသည္။တိုးက ဘာသာတရားလဲကိုင္းရိႈင္းဟန္တူပါသည္။အခုလိုဘုရားကိုေအးခ်မ္းစြာ ရိွခိုးေနတဲ့တိုးက ၾကၫ့္ရသူတိုင္းကိုလည္း ေအးခ်မ္းေစပါသည္။ဆံကပ္သာထက္တြင္သစ္ခြပန္းျဖဴကိုပန္ထားတဲ့တိုးက အရမ္းကိုနန္းဆန္ၿပီး လွေနေလသည္။မေဟာ္ တိုး ကိုထိုင္ေငးေနသည္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသိပါ တိုးေတာင္ ဉီးသံုးႀကိမ္ခ်ၿပီးလို႔ဘုရားေတာင္ ရိွခိုးၿပီးသြားေလသည္။တိုးက ဒီဘက္လွၫ့္ၾကၫ့္လာေသာအခါ သူ႔ကိုေငးၾကၫ့္ေနေသာ ကိုမေဟာ့္ကိုေတြ့လိုက္ရေလသည္။တိုး ၿပံဳးလိုက္ရင္း ကိုမေဟာ္ေမးလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ ဘာလို႔တိုးကို အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေငးၾကၫ့္ေနရတာလဲဟင္"
မေဟာ္က တိုးကိုေငးၾကၫ့္ရင္းေျပာလာေလသည္။
"ပါးေပၚမွာ သနပ္ခါးေလး နဲ႔တိုးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနလို႔ပါ"
"ကိုမေဟာ္ကေနာက္ေနပါၿပီ"
ထိုအခါ မေဟာ္က ၿပံဳးရင္း အေရ႔ွကအမ်ိဳးသားေလးကိုၾကၫ့္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
"တိုးၿပီးသြားၿပီလား အာ့ဆို သြားၾကေတာ့မလား"
တိုးက ေခါင္းေလးၿငိမ့္ၿပီးေနာက္ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ဟုတ္သြားၾကမယ္ ဒါမဲ့မသြားခင္ေလး ဘုရားက ကေလးေတြကို တိုး မုန႔္ဖိုးေလးေတြေပးသြားခ်င္ေသးတယ္"
တိုးရဲ့အေျပာကိုၾကားေတာ့ မေဟာ္က ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ေမြးေန့ရွင္ေလးရဲ့ အလိုက်ပါဗ်ာ"
ထို႔ေနာက္တိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘုရားေပၚမွရိွတဲ့ ကေလးေတြကိုမုန႔္ဖိုးေပးမည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ ရိွသမ်ွကေလးေတြက တိုးတို႔နားမွာ အုပ္ေနၾကေလသည္။တိုးက တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကို မုန႔္ဖိုးေပးၿပီးေနာက္ ကေလးေတြက တိုးကို ဆုေတာင္းေပးလာပါသည္။
"အန္တီက အရမ္းလွတာပဲ ေမြးေန့မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္"
တိုးကိုအမ်ိဳးသမီးဟု ကေလးေတြက ထင္ေနပံုရပါသည္။
"အန္တီ ေနာက္ႏွစ္ေတြလဲ ဒီလိုမ်ိဳး သားတို႔ကိုေပးႏိုင္ပါေစေနာ္"
"အန္တီတို႔လင္မယား အိုေအာင္မင္းေအာင္ေပါင္းႏိုင္ပါေစေနာ္ အန္တီတို႔က သိပ္လိုက္ဖက္တာပဲ"
ကေလးတစ္ေယာက္က တိုးတို႔ကိုၾကၫ့္ကာ ဤသို႔ဆုေတာင္းေပးလာသည္။ပိုးျမန္မာဝတ္စံုနဲ႔တိုးရယ္ shirt အျဖဴလက္ရွည္နဲ႔ ပုဆိုးညိုပုတ္ေရာင္ေလးကိုဝတ္ထားတဲ့ မေဟာ္ရယ္က သူတို႔မ်က္လံုးထဲမွာ လင္မယားေတြနဲ႔တူေနပံုေပၚၿပီး အရမ္းကိုလိုက္ဖက္တယ္လို႔ထင္ေနဟန္တူပါသည္။ထိုကေလးေလး ဆုေတာင္းေပးၿပီးေနာက္ အေနာက္ကေနကေလးေတြက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ဆုေတာင္းေပးလာၾကေလသည္။
"ဟုတ္တယ္ အန္တီတို႔ကအရမ္းလိုက္ဖက္တာပဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဒီထပ္မက ပိုခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္"
"ကေလးေတြအမ်ားႀကီးလည္းေမြးႏိုင္ပါေစ"
ထိုစကားၾကားေတာ့ တိုးကအလန႔္တၾကားနဲ႔အသံကေလးေတာင္ ထြက္မိပါသည္။
"အယ္"
"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ အန္တီနဲ႔တူတဲ့ ညီမေလးေရာ ဉီးနဲ႔တူတဲ့ေမာင္ေလးေကာ ေမြးႏိုင္ပါေစေနာ္"
"ဟုတ္တယ္ အမႊာေလးေတြေမြးရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ"
ကေလးေတြ စကားကို ၾကားေတာ့ တိုးရွက္လြန္းလို႔ေခါင္းေတာင္ မေဖာ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ကိုမေဟာ္ကေတာ့ ကေလးေတြအေျပာကိုၾကားၿပီး သေဘာက် ရယ္ေနေလေတာ့သည္။တိုးက အနားမွာ အသံထြက္ရယ္ေနေသာ ကိုမေဟာ္ရဲ့ လက္ေမာင္းကို အသာရိုက္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ ဘာလို႔ရယ္ေနတာလဲ"
"မဟုတ္ပါဘူးတိုးရဲ့ တိုးရဲ့ရွက္ေနတဲ့ပံုေလးကို ၾကၫ့္ၿပီး သေဘာက်လို႔ရယ္တာပါ တိုးကအရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေနတာကို"
"ကိုမေဟာ္စိတ္မဆိုးဘူးလားဟင္ သူတို႔အဲ့လိုေျပာတာကိုေလ"
"ကိုယ္က ဘာလို႔စိတ္ဆိုးရမွာလဲ သူတို႔ကကေလးေတြပဲ မသိလို႔ေျပာတာေလ ကိုယ္ စိတ္မဆိုးပါဘူးဗ်ာ"
"အားနာပါတယ္ေနာ္ တိုးေၾကာင့္ကိုမေဟာ္ပါ အေျပာခံေနရၿပီ"
"အားမနာပါနဲ႔ဗ်ာ ကိုယ့္ကိုအားနာစရာမွမလိုတာ ကယ္ၿပီးၿပီလား တိုး ကိုယ္တို႔ ေနာက္တစ္ေနရာသြားၾကမယ္ေလ တိုးဗိုက္ဆာေနၿပီလား"
"ဗိုက္ကေတာ့ မဆာေသးပါဘူး ဒါမဲ့သြားၾကတာေပါ့ "
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"
ထို႔ေနာက္ တိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုမေဟာ္ ဘိုကင္ခ်ိတ္ထားေသာ အေနာက္တိုင္းစားေသာက္ဆိုင္သို႔ေရာက္လာခဲ့ၾကေလသည္။ဆိုင္ထဲဝင္ေတာ့ တိုးတို႔စားရန္အခန္းရိွရာသို႔ ဧၫ့္ႀကိဳေလးက လိုက္ျပေလသည္။တိုးတို႔လည္း အခန္းထဲဝင္ထိုင္ၿပီးေနာက္ waiterေလး က menu ေပးလာေလသည္။တိုးက ထိုmenuကို တိုးအေရ႔ွမွာထိုင္ေနေသာ ကိုမေဟာ္ဆီသို႔ လွမ္းေပးရင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ပဲမွာေပးလိုက္ေတာ့ေနာ္"
ထိုအခါ မေဟာ္ကတိုးကိုၾကၫ့္ကာ ေျပာလာေလသည္။
"တိုးက ဒီလိုမ်ိဳးေတြမႀကိဳက္လို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူး ကိုမေဟာ္ တိုးႀကိဳက္ပါတယ္ ဒီတိုင္းစားေနၾကမဟုတ္လို႔ပါ တိုးက အစားမေရြးဘူး"
"ဟုတ္ပီဒါဆို ကိုယ္ တိုးအတြက္မွာေပးမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကိုမေဟာ္"
မေဟာ္မွာေပးၿပီးေနာက္ waiterေလးက အခန္းျပင္ထြက္သြားေလသည္။တိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္စကားေျပာေနတုန္း လူအခ်ိဳ႕ကလွည္းတစ္ခုကိုတြန္းကာ ဝင္လာၿပီး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုဆိုလာေလသည္။
"Happy birthday do you"
"Happy birthday do you"
"Happy birthday dear lovely Toe"
"Happy birthday do you"
"ေမြးေန့ေလးမွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္!!!!"
ထို႔ေနာက္ ေရာက္စံုစကၠူေလးေတြပါတဲ့အရာေလးကို သူတို႔ကေဖာက္လိုက္ေလသည္။လွည္းေပၚတြင္ေတာ့ တိုးနာမည္ေရးထိုးထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ ပန္းပြင့္ေလးေတြပါတဲ့ေမြးေနကိတ္ေလးကိုေတြ့ရၿပီး ဖေယာင္းတိုင္း ၂၅ေခ်ာင္းကိုထိုးကာ မီးထြန္းထားေလသည္။လူတစ္ေယာက္က ေရ႔ွထြက္လာၿပီး တိုးဆီ ႏွင္းဆီျဖဴ ပန္းစည္းအႀကီးႀကီးကို ေပးလာေလသည္။တိုး ထိုပန္းစည္းကို လက္ခံလိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုမေဟာ့္ကိုၾကၫ့္လိုက္ေလသည္။ကိုမေဟာ္က တိုးကိုၿပံဳးၾကၫ့္ေနရင္းဆိုလာေလသည္။
"တိုး ဆုေတာင္းၿပီး မီးမႈတ္လိုက္အံုးေလ"
တိုးလည္း ဆုအနည္းငယ္ေတာင္းၿပီးေနာက္မီးမႈတ္လိုက္ေလသည္။ထိုအခါ ကိုမေဟာ္က တိုးကို ၾကည္ႏူးစြာ ၾကၫ့္ရင္းဆိုလာေလသည္။
"တိုး ေမြးေန့မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္"
တိုး လည္း အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္ သြားတာေၾကာင့္ ကိုမေဟာ့္ကို ႏွစ္လိုဖြယ္ၿပံဳးျပရင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ တိုးအရမ္း ေပ်ာ္တာပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ တိုးဘဝမွာ မေမ့ႏိုင္တဲ့ေမြးေန့ေလးကိုက်င္းပေပးတဲ့အတြက္"
"ကိုယ္က တိုးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ပါ ကယ္ ကိုယ့္ကိုကိတ္မုန႔္ေလးခြဲၿပီး ေကြၽးအံုးေလ"
ထိုအခါမွ တိုး ပန္းစည္းေလးကိုေဘးခ်ရင္းကိတ္မုန႔္ေလးကိုခြဲၿပီး ကိုမေဟာ္ကိုခြံေကြၽးလိုက္ေလသည္။ခုနကလူေတြကေတာ့ အခန္းအျပင္သို႔ထြက္သြားၾကေလသည္။ထို႔ေနာက္မေဟာ္က တိုးကိုၾကၫ့္ကာ ဆိုရင္း ဘူးေလးတစ္ဗူးကို စားပြဲေပၚတင္ကာ တိုးဆီသို႔ တြန္းေပးလာေလသည္။
"ဒါက တိုးအတြက္ ကိုယ့္ရဲ့ေမြးေန့လက္ေဆာင္ပါ"
တိုးက မေဟာ္ေပးလာေသာဗူးေလးကိုယူၿပီးေနာက္ ကိုမေဟာ္ကိုၾကၫ့္ကာ ေျပာေလသည္။
"ထပ္ၿပီးေတာ့လား အခုလိုက်င္းပေပးတာနဲ႔တင္ တိုးအတြက္လက္ေဆာင္အေနနဲ႔ လံုေလာက္ေနပါၿပီ ကိုမေဟာ္ရဲ့ "
တိုးက အားနာသလိုေျပာေတာ့ကိုမေဟာ္ကာ တိုးကိုၿပံဳးျပကာ ေျပာေလသည္။
"အဲ့တာက တိုးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔က်င္းပေပးတာေလ အခုဟာက ကိုယ့္ရဲ့သီးသန႔္ေမြးေန့လက္ေဆာင္ေလးပါ ဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္ပါတိုးရဲ့ တိုးႀကိဳက္ရဲ့လားလို႔"
တိုးလည္း ကိုမေဟာ္ ေျပာသၫ့္အတိုင္း ဘူးေလးကိုဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္ေလသည္။ထိုအခါ ဗူးေလးထဲတြင္လွပစြာ တည္ရိွေနေသာဆြဲႀကိဳးေလးကိုေတြ့လိုက္ရေလသည္။ဆြဲႀကိဳးေလးကပလက္တီနမ္ဆြဲႀကိဳးေလးျဖစ္ၿပီး ပုလဲေသးေသးေလးကို စိန္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပတ္ကာစီျခယ္ထားတဲ့ေလာ့ကပ္သီးေလးကိုခ်ိတ္ဆြဲထားေလသည္။အရမ္းကိုလွပလြန္းတဲ့ဆြဲႀကိဳးေလးျဖစ္ပါသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုမေဟာ္က ေျပာလာေလသည္။
"တိုးအတြက္ အစက ႏွင္းဆီျဖဴေလးလုပ္ေပးမလို႔ပါပဲ ဒါမဲ့ကိုယ့္စိတ္ထဲ ဒီပုလဲက တိုးနဲ႔ ပိုလိုက္မယ္ထင္လို႔ ဘယ္လိုလဲ တိုး ႀကိဳက္ရဲ့လား"
တိုး ကမ်က္ရည္ေလးေတြဝဲရင္း ကိုမေဟာ္ကို ၿပံဳးျပကာ ေျပာေလသည္။
"တိုး သိပ္ႀကိဳက္တာပဲ အရမ္းကိုႀကိဳက္တယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုမေဟာ္"
"တိုးႀကိဳက္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့ တိုးက ဒီလို အဆင္တန္ဆာေတြဆို ဝတ္တာမေတြ့ေတာ့ ႀကိဳက္မ်ားႀကိဳက္ပါ့မလားလို႔ ကိုယ္ကစိုးရိမ္ေနတာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ တိုးကႀကိဳက္တယ္ဆိုလို႔"
"တိုးက ဝတ္ေနၾကမဟုတ္လို႔မဝတ္တာပါေနာက္ၿပီး သူမ်ားေတြလိုအပိုဝတ္တာေတြကိုတိုးမႀကိဳက္လို႔ အဲ့ေၾကာင့္မဝတ္ျဖစ္တာ"
"အဲ့တာဆို တိုးကိုယ့္အတြက္ဒါေလးေတာ့ဝတ္လိုက္ပါေနာ္ ကိုယ္ တိုးကိုဆြဲေပးလို႔ရမလား"
တိုးရွက္ၿပံဳးေလးနဲ႔ၿပံဳးကာ ေခါင္းညိတ္လိုက္ေတာ့ ကိုမေဟာ္က ထိုင္ေနရာမွထၿပီးတိုးရဲ့ အေနာက္သို႔ေရာက္လာကာ တိုးရဲ့လည္တိုင္ထပ္သို႔ ထိုဆြဲႀကိဳးေလးကိုဆြဲေပးလာေလသည္။ထို႔ေနာက္ကိုယ္မေဟာ္က သူ႔ေနရာသူျပန္ထိုင္ၿပီးတိုးကိုၾကၫ့္လာေလသည္။ျဖဴေဖြးသြယ္လ်ွေသာလည္တိုင္ထပ္တြင္ မေဟာ္ေပးေသာဆြဲႀကိဳးေလးကိုဆြဲထားသၫ့္တိုးက အရမ္းကိုလွေနပါသည္။မေဟာ္မထင္ထားဘူး ဆြဲႀကိဳးေလးနဲ႔တိုးက အရမ္းလိုက္ဖက္ေနမည္ဆိုတာကို အခုမွပဲ တိုးက ပိုၿပီးက်က္သေရရိွသြားေလသည္။ကိုမေဟာ္က တိုးကို ၾကၫ့္ေနသည္မွာၾကာၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုးက ရွက္ရယ္ေလး တစ္ခ်က္ရယ္ရင္း ကိုမေဟာ္ကိုေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ ဘာလို႔တိုးကို အဲ့ေလာက္ေတာင္ၾကၫ့္ေနရတာလဲ တိုး ေနေတာင္မေနတတ္ေတာ့ဘူး"
ထိုအခါ မေဟာ္ကပီတိျဖစ္ေနကာၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးၿပံဳးျပရင္းတိုးကိုေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုယ့္ရဲ့ တိုးက အရမ္းေတြ လွေနလို႔ပါ"
ထိုအခ်ိန္တြင္ waiterေတြကအခန္းထဲဝင္လာၿပီး ဟင္းပြဲေတြကို ခ်ေပးလာေလသည္။သူတို႔လဲ အခန္းျပင္ျပန္ထြက္သြားၿပီးေနာက္ တိုးတို႔လည္း စကားတေျပာေျပာနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနလည္စာ စားၾကေလေတာ့သည္။ေန့လည္စာစားၿပီးေနာက္ မေဟာ္က တိုးကို ျပန္လိုက္ပို႔ဖို႔ ျပင္ေနေသာအခါ တိုးက မေဟာ္ကို စကားေျပာေကာင္းသၫ့္တစ္ေနရာသို႔သြားၿပီး ကားကိုရပ္ရန္ေျပာေလသည္။ထိုအခါ မေဟာ္က ကန္ေဘာင္တစ္ေနရာသို႔သြားၿပီး ကားကိုရပ္လိုက္ေလသည္။မေဟာ္က ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ကန္ေဘာင္နား သြားကာ မက္တပ္ရပ္ရင္း ကန္ေရျပင္ကို ေငးေငးေမာေမာၾကၫ့္ေနမိသည္။မေဟာ္က တိုးအနားေရာက္လာၿပီးေနာက္ တိုးေဘးမွာရပ္ကာ တိုးနည္းတူကန္ေရျပင္ကိုၾကၫ့္ၿပီးတိုးကိုေျပာလာေလသည္။
"တိုး ကိုယ့္ကိုဘာေျပာစရာရိွလို႔လဲဟင္"
တိုးက ကန္ေရျပင္ကိုဆက္ၾကၫ့္ေနရင္း ေျပာေလသည္။
"ကိုမေဟာ္သိလား တိုးဘဝမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္ဖူးဘူးဆိုတာ"
တိုးက ထိုသို႔ေျပာေတာ့ ကိုမေဟာ္ကတိုးကိုလွၫ့္ၾကၫ့္လာေလသည္။တိုးကဆက္ေျပာသည္။
"အမွန္ေျပာရရင္ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို မယံုလို႔ေပါ့ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ မယံုေတာ့ဘူးလို႔ေျပာရင္ ယံုပါ့မလား တိုးအခ်စ္ကို ေၾကာက္သြားတယ္ဆို ပိုမွန္ပါလိမ့္မည္ အဲ့လူေၾကာင့္ပဲ တိုးရဲ့ဘဝက ဒီလိုျဖစ္လာရတာပဲ တိုးအဲ့အေၾကာင္းေတြကို မေျပာျပခ်င္ဘူး"
"တိုးမေျပာျပခ်င္ရင္ရပါတယ္တိုးရဲ့"
တိုးက မေဟာ္စကားကိုေခါင္းညိတ္ျပၿပီးေနာက္ထပ္ေျပာလာသည္။
"ကိုမေဟာ္ ကိုမေဟာ္ဆီမွာ အခုကိုမေဟာ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူရိွလား"
"ကိုယ္မွာ ခ်စ္သူမရိွပါဘူး အင္ ဟုတ္တယ္ မရိွေသးဘူး"
မေဟာ္စကားကို ၾကားေတာ့တိုးက ဆက္ေျပာလာေလသည္။
"ကိုမေဟာ္သိလား တိုး အခု ေရ႔ွဆက္တိုးသင့္လား မတိုးသင့္ဘူးလားဆိုတဲ့ အခ်စ္တစ္ခုနဲ႔ေတြ့ေနမိၿပီ ေနာက္ၿပီးတိုး ေရ႔ွဆက္တိုးဖို႔ကို ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္"
တိုးက ေျပာရင္း မေဟာ္ကိုလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေလသည္။ထို႔ေနာက္တိုးက ရင္ထဲက စကားေတြကို ကန္ေရျပင္ႀကီးကိုသက္ေသတည္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
"ကိုမေဟာ္ တိုး ကိုမေဟာ္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ကိုမေဟာ္ တိုးကိုလက္ခံႏိုင္မလားဟင္"
တိုးေျပာၿပီးသၫ့္ေနာက္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ မေဟာ့္ကိုေမ်ာ္လင့္တႀကီး ၾကၫ့္မိေလသည္။မေဟာ္က တိုးစကားကိုၾကားေတာ့ အံ့ၾသစြာနဲ႔တိုးကိုေငးေမာၾကၫ့္ေနေလသည္။ထို႔ေနာက္ ကိုယ္မေဟာ္က တစ္ခုခုေတြးမိေနရင္းနဲ႔မွအထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့နဲ႔ ေျပာလာေလသည္။
"ကိုယ္ ကိုယ္ ကိုယ္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး"
မေဟာ္စကားကိုၾကားေတာ့ တိုးက စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပင္မဲ့လဲ သူဒီလိုႀကံဳရမယ္မွန္း ေမ်ာ္လင့္ၿပီးသားျဖစ္ပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္တိုးက မေဟာ္ကိုၾကၫ့္ကာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ လက္မခံႏိုင္လဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဒီတိုင္း တိုးက ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ဖြင့္ေျပာျပခ်င္လို႔ပါ အခ်ိန္ယူၿပီးေတာ့ စဉ္းေတာ့စဉ္းစားေစခ်င္တာေပါ့ ဒါမဲ့ အခုေတာ့ ျပန္ၾကတာေပါ့"
တိုးက ေျပာၿပီးေနာက္ ကားဆီသို႔သြားရန္လွၫ့္အထြက္ မေဟာ္က တိုးရဲ့လက္တစ္ဖက္ကိုလွမ္းဆြဲလာေလသည္။တိုးလည္း လန႔္သြားၿပီး ကိုမေဟာ့္ကိုျပန္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ မေဟာ္က တိုးရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအတူဆုတ္ကိုင္ရင္း သက္ပ်င္းေလးဖြဖြခ်ကာစိတ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့ပံုမ်ိဳးနဲ႔ေျပာလာေလသည္။
"ကိုယ္တိုးကို လက္မခံႏိုင္လိုမဟုတ္ပါဘူး တိုးရယ္ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ တိုးမ်က္ႏွာေလးၫွိုးရင္ကို ကိုယ္ကမေနႏိုင္လို႔ပါ ကိုယ္ကဒီတိုင္း တိုးဖြင့္ေျပာလာမွာကို မထင္ထားလို႔ အံ့ၾသသြားယံုတင္ပါ"
ထို႔ေနာက္မေဟာ္က တိုးကို ၿပံဳးျပရင္းေျပာလိုက္ေလသည္။
"တိုး ကိုယ္လည္း မင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
ထိုစကားၾကားေတာ့ တိုးရင္ထဲ လိႈင္းလံုးႀကီးပုတ္ခတ္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္တိုးက မယံုၾကည္သလိုနဲ႔ေမးလိုက္ေလသည္။
"ကိုမေဟာ္ တကယ္ေျပာတာလားဟင္"
ထိုအခါ မေဟာ္က တိုးကိုဖက္လိုက္ရင္း ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ေမာင္ ေမာင္လို႔ေခၚပါ တိုးရဲ့ ေမာင္ မင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ သိပ္ကိုျမတ္ႏိုးမိပါတယ္တိုးရယ္"
ထိုေန့က တိုးရဲ့ေမြးေန့ေလးမွာပဲ တိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြအျဖစ္အတိအလင္းပင္ျဖစ္သြားေလသည္။ကိုမေဟာ္က တိုးရဲ့ဘဝမွာ မေမ့ႏိုင္တဲ့ေန့ေလးတစ္ေန့ကိုဖန္တီးေပးခဲ့ေလသည္။ထိုေန့ေလးသည္တိုးဘဝမွာအေပ်ာ္ဆံုးေန့ေလးျဖစ္ပါသည္။
"တိုးလည္း အရမ္းခ်စ္ရပါသည္ ေမာင္"
***********
အား အရွည္ႀကီးေရးခဲ့ရသည္ ေဆာင္းအရမ္းႀကိဳက္တဲ့ အပိုင္းေလးျဖစ္ပါသည္ စာဖတ္သူတို႔လည္း ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးဖတ္ရမယ္လို႔လဲယံုၾကၫ့္မိပါသည္သည္အပိုင္းေလးေရးၿပီး ေဆာင္းမွာ ခနခနၿပံဳးေနရတယ္ စာဖတ္သူတို႔ေက်နပ္လိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္ေနာ္
ေလးစားလ်က္ပါ🥰🥰🥰🥰
#############
Unicode
Zawgyi
ဒီးအပိုင်းလေးဖတ်ပြီး ဒီသီချင်းလေးနားထောင်ပေးပါနော်🥰🥰🥰
https://www.facebook.com/100050868765383/videos/774248192979823/
တကယ်လို့ဒီထဲဝင်လို့မရရင်ဆောင်းကိုပြောနော် you tubeထဲရှာတာရှာလို့မရလို့
ပါးပေါ်မှာသနပ်ခါးလေးနဲ့
ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာကွာ🎶🎶🎶
အဲ့သီချင်းလေးနော်🥰🥰
မနက်စောစော ဘုန်းကြီးတွေ ဆွမ်းကျွေးပြီးနောက် ရွာသားတွေကို ကျွေးမွေးဧည့်ခံဖြစ်ပါသည်။တိုး အိမ်ရဲ့ မိသားစုဝင်တွေကသာ တိုးရဲ့ ဘဝကိုလက်မခံဖြစ်နေကြတယ်ထင်ပါရဲ့ တိုးရဲ့မွေးနေ့လေးအလှူကို လာရောက်ဂုဏ်ပြုပြီး စားသောက်ကြသည့်သူများမှာ တစ်ရွာလုံးပင်ထင်ရပါသည်။တိုးကိုသဘောမကျသောလူတွေကလွဲလို့ပေါ့။ဝေယံလေးနဲ့မအေးမြတို့ကတော့ ဟင်းတွေလိုက်ထည့်ပေးရသည်မှာလက်မလည်အောင်ဖြစ်နေရပါသည်။မိသက်ကတော့ မွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးလာသော ပါတိတ်များနဲ့ တချို့သော လက်ဆောင်တွေကြောင့်စာရင်းမှတ်ရင်း ခေါင်းမူးနေသည်ဟုပင်ထင်နေရပါသည်။ဘေးကသူ့တပည့်တောင် သူ့ကို ယက်ခက်ပေးနေရလေသည်။ကိုတာရိုးနဲ့အလုပ်သမားတွေကတော့ လက်တွေညောင်းကိုက်နေရတဲ့အထိ ပန်းကန်တွေဆေးနေရပါသည်။ထိုသို့လုပ်နေကြရပင်မဲ့ သူတို့ရဲ့မျက်နှာမှာတော့ အပြုံးတွေဝေဆာနေတာကိုကြည့်ခြင်းဖြင့် တိုးရဲ့မွေးနေ့လေးမှာလုပ်ကူပေးရတဲ့အတွက် ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေကြပုံပေါက်ပါသည်။ဒီလိုပုံစံတွေတွေ့ရတော့လဲ တိုးကိုချစ်တဲ့သူတွေလည်း ရှိနေပါသေးလားဟု တွေးမိပါသည်။အဲ့လိုတွေးလိုက်မှပဲ တိုးမွေးနေ့မှာတစ်စုံတစ်ယောက်လိုနေမှန်း တိုးသတိထားမိသွားတော့သည်။ထို့ကြောင့်ဘေးပတ်လည်ကိုလိုက်ကြည့်တော့လည်း ထိုတစ်စုံတစ်ယောက်ကို မတွေ့ပါ။သူအလုပ်ရှုပ်နေလို့နောက်ကျနေတာလားဟု တွေးလိုက်ကာ တိုးဧည့်သည်တွေကို ဆက် ဧည့်ခံလိုက်ပါသည်။
မဟော် ဘုန်းကြီးကျောင်းခြံဝင်းထဲရောက်တော့ နေရာလွတ်တစ်နေရာမှာကားကိုရပ်ကာ ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်ပါသည်။မနက်စောစော မေမေက ဈေးကြီးကိုသွားကာသူ့ယောကျာ်းနဲ့မြေး ကြိုက်တာဝယ်ပြီး ချက်ပေးမလို့ဟုဆိုသောကြောင့် အမေ့ကိုလိုက်ပို့ပေးရလေသည်။ထို့ကြောင့်မဟော် နောက်ကျသွားခြင်းဖြစ်လေသည်။စိတ်ထဲတွင်လည်း တစ်ယောက်သောသူ စိတ်ဆိုးနေမလား ဟု တွေးထင်ကာ ဘုန်းကြီးကျောင်းရဲ့ ကျွေးမွေးရာ အဆောက်အအုံးထဲသို့ အလျင်အမြန်ဝင်လာလိုက်လေသည်။အထဲရောက်တော့ အဓိက ဇာတ်ဆောင်လေးကို မျက်လုံးဝေ့ရှာလိုက်လေသည်။တွေ့ပါပြီ။မဟော်ထိုအမျိုးသားလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်နှလုံးတွေတောင်အေးချမ်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။တိုးက ဒီနေ့တော့ဝတ်နေကြ ပါတိတ်လေးကိုမဝတ်ထားတော့ပဲ အဖြူရောင် ပိုးဝမ်းဆက်လေးကိုဆင်မြန်းထားပြီး ဧည့်သည်တွေကို အပြုံးနဲ့လိုက်ပြီးဧည့်ခံနေသည်မှာ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးလိုပင်။တိုးပန်းပန်တာကို တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးပင်မဲ့ နှင်းဆီဖြူကိုချစ်သောတိုးသည် နှင်းဆီဖြူကိုလဲမပန်ပဲ အဖြူရောင်သစ်ခွပန်းလေးကို ပန်ဆင်ထားသည်မှာ အလွန့်ကိုကျက်သရေရှိလှပါသည်။သို့သော် တစ်ခြားအရာများကို ပစ်ပယ်နိုင်ဟန်တူပင်မဲ့ သနပ်ခါးကိုကြိုက်သောတိုးကာ အခြားအရာတွေထပ် သနပ်ခါးကိုပိုချစ်ဟန်တူပါသည်။တိုးရဲ့ ပါးပြင်ထက်တွင် မဟော်တွေ့နေကြအတိုင်း သနပ်ခါးလေးကို လိမ်းတင်ထားပါသည်။အားလုံးပေါင်းစပ်ပြီးကြည့်လိုက်သောအခါ တိုးသည် မဟော်ရင်ထဲ ပိုတိုးဝင်လာသလားလို့တောင်ထင်ရလောက်အောင် မဟော်မျက်လုံးထဲ အရမ်းကိုလှရက်လွန်းလှပါသည်။မဟော် တိုးကိုငေးကြည့်နေတုန်း မဟော့်ကို စောင့်နေတဲ့ဟန်ပေါ်သည့် တိုးက မဟော့်ကိုတွေ့တာနှင့် မဟော်အနား အမြန်ရောက်လာခဲ့လေသည်။မဟော်က တိုးအနားရောက်လာတာနှင့် ဉီး၍ပြောလိုက်ပါသည်။
"Happy birthday ပါတိုး မွေးနေ့မှစနောက်နှစ်ပေါင်းတစ်ရာပျော်ရွှင်ရပါစေနော်"
မဟော်ကဆုတောင်းပေးတော့ တိုးက အပြုံးနဲ့ ဆိုလာလေသည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုမဟော် စားခဲ့ပြီးပြီလား မပြီးသေးရင်လာလေ တစ်ခါတည်း ဝင်စားလိုက်ပါလား "
တိုးက ထိုသို့မေးတော့မဟော်က တိုးကို ကြည့်ကာ ပြန်မေးလိုက်လေသည်။
"တိုးကော စားပြီးပြီလား"
ထိုအခါတိုးက မဟော်ကိုကြည့်ရင်းရယ်ကာ ပြောလာလေသည်။
"မစားရသေးပါဘူး ကိုမဟော် အလုပ်တွေရှုပ်နေလို့စားဖို့တောင်မေ့နေတာ ကိုမဟော်ရဲ့"
"အဲ့တာဆို ကိုယ်နဲ့အတူတစ်ခါတည်းဝင်စားလိုက်ပါလား ကိုယ့်ကို အဖော်လုပ်ပေးလေ"
မဟော်က တိုးပါ ဝင်စားအောင်လို့ အဖော်လုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်လေသည်။မနက်စာမစားပဲ ဗိုက်အောင့်နေမည်စိုးသောကြောင့် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဒီအမျိုးသားလေး တစ်ခုခုဖြစ်ရင် သူ့ရင်တွေ ခံစားရပါလိမ့်မည်။ထို့နောက် မဟော်နဲ့အတူ တိုးလည်း အဖော်ပြုပေးကာ တစ်ခါတည်းဝင်စားလိုက်ရသည်။မွေးနေ့အလှူလေးအောင်မြင်စွာ ပြီးစီးပြီးနောက် ပစ္စည်းများသိမ်းရန်နှင့် ကျန်တဲ့ကိစ္စတွေကို ကိုတာရိုးတို့လက်ထဲ အပ်ခဲ့ကာ တိုးက ကိုမဟော်နှင့်အတူ ဘုရားသို့ထွက်လာခဲ့လေသည်။ဘုရားသို့ရောက်တော့ တိုးတို့ဘုရားသို့ကပ်လှူရန် ပန်းတွေဝယ်ပြီး ဘုရားပေါ်သို့တက်ကြလေသည်။အင်္ဂါသမီးဖြစ်သောတိုးက အင်္ဂါထောင့်နေ့နံတွင်ထိုင်းရင် ဘုရား ရှိခိုးလေတော့သည်။မဟော်ကတော့ကြာသပတေးနေ့နံတွင် အမြန်ရှိခိုးပြီးနောက်ဘုရားရှိခိုးနေသော တိုးရဲ့ ဘေးနားတွင်လာထိုင်ကာ တိုးကိုငေးကြည့်နေလေသည်။တိုးက ဘာသာတရားလဲကိုင်းရှိုင်းဟန်တူပါသည်။အခုလိုဘုရားကိုအေးချမ်းစွာ ရှိခိုးနေတဲ့တိုးက ကြည့်ရသူတိုင်းကိုလည်း အေးချမ်းစေပါသည်။ဆံကပ်သာထက်တွင်သစ်ခွပန်းဖြူကိုပန်ထားတဲ့တိုးက အရမ်းကိုနန်းဆန်ပြီး လှနေလေသည်။မဟော် တိုး ကိုထိုင်ငေးနေသည်မှာ ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိပါ တိုးတောင် ဉီးသုံးကြိမ်ချပြီးလို့ဘုရားတောင် ရှိခိုးပြီးသွားလေသည်။တိုးက ဒီဘက်လှည့်ကြည့်လာသောအခါ သူ့ကိုငေးကြည့်နေသော ကိုမဟော့်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။တိုး ပြုံးလိုက်ရင်း ကိုမဟော်မေးလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော် ဘာလို့တိုးကို အဲ့လောက်တောင် ငေးကြည့်နေရတာလဲဟင်"
မဟော်က တိုးကိုငေးကြည့်ရင်းပြောလာလေသည်။
"ပါးပေါ်မှာ သနပ်ခါးလေး နဲ့တိုးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေလို့ပါ"
"ကိုမဟော်ကနောက်နေပါပြီ"
ထိုအခါ မဟော်က ပြုံးရင်း အရှေ့ကအမျိုးသားလေးကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။
"တိုးပြီးသွားပြီလား အာ့ဆို သွားကြတော့မလား"
တိုးက ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြီးနောက်ပြောလိုက်လေသည်။
"ဟုတ်သွားကြမယ် ဒါမဲ့မသွားခင်လေး ဘုရားက ကလေးတွေကို တိုး မုန့်ဖိုးလေးတွေပေးသွားချင်သေးတယ်"
တိုးရဲ့အပြောကိုကြားတော့ မဟော်က ပြောလိုက်လေသည်။
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ မွေးနေ့ရှင်လေးရဲ့ အလိုကျပါဗျာ"
ထို့နောက်တိုးတို့နှစ်ယောက်ဘုရားပေါ်မှရှိတဲ့ ကလေးတွေကိုမုန့်ဖိုးပေးမည်ဟုဆိုသောကြောင့် ရှိသမျှကလေးတွေက တိုးတို့နားမှာ အုပ်နေကြလေသည်။တိုးက တစ်ယောက်ချင်းဆီကို မုန့်ဖိုးပေးပြီးနောက် ကလေးတွေက တိုးကို ဆုတောင်းပေးလာပါသည်။
"အန်တီက အရမ်းလှတာပဲ မွေးနေ့မှာပျော်ရွှင်ပါစေနော်"
တိုးကိုအမျိုးသမီးဟု ကလေးတွေက ထင်နေပုံရပါသည်။
"အန်တီ နောက်နှစ်တွေလဲ ဒီလိုမျိုး သားတို့ကိုပေးနိုင်ပါစေနော်"
"အန်တီတို့လင်မယား အိုအောင်မင်းအောင်ပေါင်းနိုင်ပါစေနော် အန်တီတို့က သိပ်လိုက်ဖက်တာပဲ"
ကလေးတစ်ယောက်က တိုးတို့ကိုကြည့်ကာ ဤသို့ဆုတောင်းပေးလာသည်။ပိုးမြန်မာဝတ်စုံနဲ့တိုးရယ် shirt အဖြူလက်ရှည်နဲ့ ပုဆိုးညိုပုတ်ရောင်လေးကိုဝတ်ထားတဲ့ မဟော်ရယ်က သူတို့မျက်လုံးထဲမှာ လင်မယားတွေနဲ့တူနေပုံပေါ်ပြီး အရမ်းကိုလိုက်ဖက်တယ်လို့ထင်နေဟန်တူပါသည်။ထိုကလေးလေး ဆုတောင်းပေးပြီးနောက် အနောက်ကနေကလေးတွေက တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဆုတောင်းပေးလာကြလေသည်။
"ဟုတ်တယ် အန်တီတို့ကအရမ်းလိုက်ဖက်တာပဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဒီထပ်မက ပိုချစ်နိုင်ကြပါစေနော်"
"ကလေးတွေအများကြီးလည်းမွေးနိုင်ပါစေ"
ထိုစကားကြားတော့ တိုးကအလန့်တကြားနဲ့အသံကလေးတောင် ထွက်မိပါသည်။
"အယ်"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် အန်တီနဲ့တူတဲ့ ညီမလေးရော ဉီးနဲ့တူတဲ့မောင်လေးကော မွေးနိုင်ပါစေနော်"
"ဟုတ်တယ် အမွှာလေးတွေမွေးရင် အကောင်းဆုံးပဲ"
ကလေးတွေ စကားကို ကြားတော့ တိုးရှက်လွန်းလို့ခေါင်းတောင် မဖော်နိုင်တော့ပေ။ကိုမဟော်ကတော့ ကလေးတွေအပြောကိုကြားပြီး သဘောကျ ရယ်နေလေတော့သည်။တိုးက အနားမှာ အသံထွက်ရယ်နေသော ကိုမဟော်ရဲ့ လက်မောင်းကို အသာရိုက်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော် ဘာလို့ရယ်နေတာလဲ"
"မဟုတ်ပါဘူးတိုးရဲ့ တိုးရဲ့ရှက်နေတဲ့ပုံလေးကို ကြည့်ပြီး သဘောကျလို့ရယ်တာပါ တိုးကအရမ်းချစ်စရာကောင်းနေတာကို"
"ကိုမဟော်စိတ်မဆိုးဘူးလားဟင် သူတို့အဲ့လိုပြောတာကိုလေ"
"ကိုယ်က ဘာလို့စိတ်ဆိုးရမှာလဲ သူတို့ကကလေးတွေပဲ မသိလို့ပြောတာလေ ကိုယ် စိတ်မဆိုးပါဘူးဗျာ"
"အားနာပါတယ်နော် တိုးကြောင့်ကိုမဟော်ပါ အပြောခံနေရပြီ"
"အားမနာပါနဲ့ဗျာ ကိုယ့်ကိုအားနာစရာမှမလိုတာ ကယ်ပြီးပြီလား တိုး ကိုယ်တို့ နောက်တစ်နေရာသွားကြမယ်လေ တိုးဗိုက်ဆာနေပြီလား"
"ဗိုက်ကတော့ မဆာသေးပါဘူး ဒါမဲ့သွားကြတာပေါ့ "
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"
ထို့နောက် တိုးတို့နှစ်ယောက် ကိုမဟော် ဘိုကင်ချိတ်ထားသော အနောက်တိုင်းစားသောက်ဆိုင်သို့ရောက်လာခဲ့ကြလေသည်။ဆိုင်ထဲဝင်တော့ တိုးတို့စားရန်အခန်းရှိရာသို့ ဧည့်ကြိုလေးက လိုက်ပြလေသည်။တိုးတို့လည်း အခန်းထဲဝင်ထိုင်ပြီးနောက် waiterလေး က menu ပေးလာလေသည်။တိုးက ထိုmenuကို တိုးအရှေ့မှာထိုင်နေသော ကိုမဟော်ဆီသို့ လှမ်းပေးရင်း ပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော်ပဲမှာပေးလိုက်တော့နော်"
ထိုအခါ မဟော်ကတိုးကိုကြည့်ကာ ပြောလာလေသည်။
"တိုးက ဒီလိုမျိုးတွေမကြိုက်လို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး ကိုမဟော် တိုးကြိုက်ပါတယ် ဒီတိုင်းစားနေကြမဟုတ်လို့ပါ တိုးက အစားမရွေးဘူး"
"ဟုတ်ပီဒါဆို ကိုယ် တိုးအတွက်မှာပေးမယ်နော်"
"ဟုတ်ကိုမဟော်"
မဟော်မှာပေးပြီးနောက် waiterလေးက အခန်းပြင်ထွက်သွားလေသည်။တိုးတို့နှစ်ယောက်စကားပြောနေတုန်း လူအချို့ကလှည်းတစ်ခုကိုတွန်းကာ ဝင်လာပြီး သီချင်းတစ်ပုဒ်ကိုဆိုလာလေသည်။
"Happy birthday do you"
"Happy birthday do you"
"Happy birthday dear lovely Toe"
"Happy birthday do you"
"မွေးနေ့လေးမှာပျော်ရွှင်ပါစေနော်!!!!"
ထို့နောက် ရောက်စုံစက္ကူလေးတွေပါတဲ့အရာလေးကို သူတို့ကဖောက်လိုက်လေသည်။လှည်းပေါ်တွင်တော့ တိုးနာမည်ရေးထိုးထားတဲ့ အဖြူရောင် ပန်းပွင့်လေးတွေပါတဲ့မွေးနေကိတ်လေးကိုတွေ့ရပြီး ဖယောင်းတိုင်း ၂၅ချောင်းကိုထိုးကာ မီးထွန်းထားလေသည်။လူတစ်ယောက်က ရှေ့ထွက်လာပြီး တိုးဆီ နှင်းဆီဖြူ ပန်းစည်းအကြီးကြီးကို ပေးလာလေသည်။တိုး ထိုပန်းစည်းကို လက်ခံလိုက်ပြီးနောက် ကိုမဟော့်ကိုကြည့်လိုက်လေသည်။ကိုမဟော်က တိုးကိုပြုံးကြည့်နေရင်းဆိုလာလေသည်။
"တိုး ဆုတောင်းပြီး မီးမှုတ်လိုက်အုံးလေ"
တိုးလည်း ဆုအနည်းငယ်တောင်းပြီးနောက်မီးမှုတ်လိုက်လေသည်။ထိုအခါ ကိုမဟော်က တိုးကို ကြည်နူးစွာ ကြည့်ရင်းဆိုလာလေသည်။
"တိုး မွေးနေ့မှာ ပျော်ရွှင်ပါစေနော်"
တိုး လည်း အရမ်းပျော်ရွှင် သွားတာကြောင့် ကိုမဟော့်ကို နှစ်လိုဖွယ်ပြုံးပြရင်း ပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော် တိုးအရမ်း ပျော်တာပဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော် တိုးဘဝမှာ မမေ့နိုင်တဲ့မွေးနေ့လေးကိုကျင်းပပေးတဲ့အတွက်"
"ကိုယ်က တိုးကိုပျော်စေချင်လို့ပါ ကယ် ကိုယ့်ကိုကိတ်မုန့်လေးခွဲပြီး ကျွေးအုံးလေ"
ထိုအခါမှ တိုး ပန်းစည်းလေးကိုဘေးချရင်းကိတ်မုန့်လေးကိုခွဲပြီး ကိုမဟော်ကိုခွံကျွေးလိုက်လေသည်။ခုနကလူတွေကတော့ အခန်းအပြင်သို့ထွက်သွားကြလေသည်။ထို့နောက်မဟော်က တိုးကိုကြည့်ကာ ဆိုရင်း ဘူးလေးတစ်ဗူးကို စားပွဲပေါ်တင်ကာ တိုးဆီသို့ တွန်းပေးလာလေသည်။
"ဒါက တိုးအတွက် ကိုယ့်ရဲ့မွေးနေ့လက်ဆောင်ပါ"
တိုးက မဟော်ပေးလာသောဗူးလေးကိုယူပြီးနောက် ကိုမဟော်ကိုကြည့်ကာ ပြောလေသည်။
"ထပ်ပြီးတော့လား အခုလိုကျင်းပပေးတာနဲ့တင် တိုးအတွက်လက်ဆောင်အနေနဲ့ လုံလောက်နေပါပြီ ကိုမဟော်ရဲ့ "
တိုးက အားနာသလိုပြောတော့ကိုမဟော်ကာ တိုးကိုပြုံးပြကာ ပြောလေသည်။
"အဲ့တာက တိုးကိုပျော်စေချင်လို့ကျင်းပပေးတာလေ အခုဟာက ကိုယ့်ရဲ့သီးသန့်မွေးနေ့လက်ဆောင်လေးပါ ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပါတိုးရဲ့ တိုးကြိုက်ရဲ့လားလို့"
တိုးလည်း ကိုမဟော် ပြောသည့်အတိုင်း ဘူးလေးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်လေသည်။ထိုအခါ ဗူးလေးထဲတွင်လှပစွာ တည်ရှိနေသောဆွဲကြိုးလေးကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ဆွဲကြိုးလေးကပလက်တီနမ်ဆွဲကြိုးလေးဖြစ်ပြီး ပုလဲသေးသေးလေးကို စိန်သေးသေးလေးတွေနဲ့ပတ်ကာစီခြယ်ထားတဲ့လော့ကပ်သီးလေးကိုချိတ်ဆွဲထားလေသည်။အရမ်းကိုလှပလွန်းတဲ့ဆွဲကြိုးလေးဖြစ်ပါသည်။ထိုအချိန်တွင် ကိုမဟော်က ပြောလာလေသည်။
"တိုးအတွက် အစက နှင်းဆီဖြူလေးလုပ်ပေးမလို့ပါပဲ ဒါမဲ့ကိုယ့်စိတ်ထဲ ဒီပုလဲက တိုးနဲ့ ပိုလိုက်မယ်ထင်လို့ ဘယ်လိုလဲ တိုး ကြိုက်ရဲ့လား"
တိုး ကမျက်ရည်လေးတွေဝဲရင်း ကိုမဟော်ကို ပြုံးပြကာ ပြောလေသည်။
"တိုး သိပ်ကြိုက်တာပဲ အရမ်းကိုကြိုက်တယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုမဟော်"
"တိုးကြိုက်လို့တော်သေးတာပေါ့ တိုးက ဒီလို အဆင်တန်ဆာတွေဆို ဝတ်တာမတွေ့တော့ ကြိုက်များကြိုက်ပါ့မလားလို့ ကိုယ်ကစိုးရိမ်နေတာ တော်သေးတာပေါ့ တိုးကကြိုက်တယ်ဆိုလို့"
"တိုးက ဝတ်နေကြမဟုတ်လို့မဝတ်တာပါနောက်ပြီး သူများတွေလိုအပိုဝတ်တာတွေကိုတိုးမကြိုက်လို့ အဲ့ကြောင့်မဝတ်ဖြစ်တာ"
"အဲ့တာဆို တိုးကိုယ့်အတွက်ဒါလေးတော့ဝတ်လိုက်ပါနော် ကိုယ် တိုးကိုဆွဲပေးလို့ရမလား"
တိုးရှက်ပြုံးလေးနဲ့ပြုံးကာ ခေါင်းညိတ်လိုက်တော့ ကိုမဟော်က ထိုင်နေရာမှထပြီးတိုးရဲ့ အနောက်သို့ရောက်လာကာ တိုးရဲ့လည်တိုင်ထပ်သို့ ထိုဆွဲကြိုးလေးကိုဆွဲပေးလာလေသည်။ထို့နောက်ကိုယ်မဟော်က သူ့နေရာသူပြန်ထိုင်ပြီးတိုးကိုကြည့်လာလေသည်။ဖြူဖွေးသွယ်လျှသောလည်တိုင်ထပ်တွင် မဟော်ပေးသောဆွဲကြိုးလေးကိုဆွဲထားသည့်တိုးက အရမ်းကိုလှနေပါသည်။မဟော်မထင်ထားဘူး ဆွဲကြိုးလေးနဲ့တိုးက အရမ်းလိုက်ဖက်နေမည်ဆိုတာကို အခုမှပဲ တိုးက ပိုပြီးကျက်သရေရှိသွားလေသည်။ကိုမဟော်က တိုးကို ကြည့်နေသည်မှာကြာပြီးဖြစ်သောကြောင့် တိုးက ရှက်ရယ်လေး တစ်ချက်ရယ်ရင်း ကိုမဟော်ကိုပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော် ဘာလို့တိုးကို အဲ့လောက်တောင်ကြည့်နေရတာလဲ တိုး နေတောင်မနေတတ်တော့ဘူး"
ထိုအခါ မဟော်ကပီတိဖြစ်နေကာကြည်ကြည်နူးနူးပြုံးပြရင်းတိုးကိုပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုယ့်ရဲ့ တိုးက အရမ်းတွေ လှနေလို့ပါ"
ထိုအချိန်တွင် waiterတွေကအခန်းထဲဝင်လာပြီး ဟင်းပွဲတွေကို ချပေးလာလေသည်။သူတို့လဲ အခန်းပြင်ပြန်ထွက်သွားပြီးနောက် တိုးတို့လည်း စကားတပြောပြောနဲ့ပျော်ရွှင်စွာ နေလည်စာ စားကြလေတော့သည်။နေ့လည်စာစားပြီးနောက် မဟော်က တိုးကို ပြန်လိုက်ပို့ဖို့ ပြင်နေသောအခါ တိုးက မဟော်ကို စကားပြောကောင်းသည့်တစ်နေရာသို့သွားပြီး ကားကိုရပ်ရန်ပြောလေသည်။ထိုအခါ မဟော်က ကန်ဘောင်တစ်နေရာသို့သွားပြီး ကားကိုရပ်လိုက်လေသည်။မဟော်က ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ကန်ဘောင်နား သွားကာ မက်တပ်ရပ်ရင်း ကန်ရေပြင်ကို ငေးငေးမောမောကြည့်နေမိသည်။မဟော်က တိုးအနားရောက်လာပြီးနောက် တိုးဘေးမှာရပ်ကာ တိုးနည်းတူကန်ရေပြင်ကိုကြည့်ပြီးတိုးကိုပြောလာလေသည်။
"တိုး ကိုယ့်ကိုဘာပြောစရာရှိလို့လဲဟင်"
တိုးက ကန်ရေပြင်ကိုဆက်ကြည့်နေရင်း ပြောလေသည်။
"ကိုမဟော်သိလား တိုးဘဝမှာ ဘယ်သူ့ကိုမှမချစ်ဖူးဘူးဆိုတာ"
တိုးက ထိုသို့ပြောတော့ ကိုမဟော်ကတိုးကိုလှည့်ကြည့်လာလေသည်။တိုးကဆက်ပြောသည်။
"အမှန်ပြောရရင် အချစ်ဆိုတဲ့အရာကို မယုံလို့ပေါ့ လူတစ်ယောက်ကြောင့် မယုံတော့ဘူးလို့ပြောရင် ယုံပါ့မလား တိုးအချစ်ကို ကြောက်သွားတယ်ဆို ပိုမှန်ပါလိမ့်မည် အဲ့လူကြောင့်ပဲ တိုးရဲ့ဘဝက ဒီလိုဖြစ်လာရတာပဲ တိုးအဲ့အကြောင်းတွေကို မပြောပြချင်ဘူး"
"တိုးမပြောပြချင်ရင်ရပါတယ်တိုးရဲ့"
တိုးက မဟော်စကားကိုခေါင်းညိတ်ပြပြီးနောက်ထပ်ပြောလာသည်။
"ကိုမဟော် ကိုမဟော်ဆီမှာ အခုကိုမဟော်အရမ်းချစ်ရတဲ့ချစ်သူရှိလား"
"ကိုယ်မှာ ချစ်သူမရှိပါဘူး အင် ဟုတ်တယ် မရှိသေးဘူး"
မဟော်စကားကို ကြားတော့တိုးက ဆက်ပြောလာလေသည်။
"ကိုမဟော်သိလား တိုး အခု ရှေ့ဆက်တိုးသင့်လား မတိုးသင့်ဘူးလားဆိုတဲ့ အချစ်တစ်ခုနဲ့တွေ့နေမိပြီ နောက်ပြီးတိုး ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်"
တိုးက ပြောရင်း မဟော်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။ထို့နောက်တိုးက ရင်ထဲက စကားတွေကို ကန်ရေပြင်ကြီးကိုသက်သေတည်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ကိုမဟော် တိုး ကိုမဟော်ကို အရမ်းချစ်တယ် ကိုမဟော် တိုးကိုလက်ခံနိုင်မလားဟင်"
တိုးပြောပြီးသည့်နောက် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ မဟော့်ကိုမျော်လင့်တကြီး ကြည့်မိလေသည်။မဟော်က တိုးစကားကိုကြားတော့ အံ့သြစွာနဲ့တိုးကိုငေးမောကြည့်နေလေသည်။ထို့နောက် ကိုယ်မဟော်က တစ်ခုခုတွေးမိနေရင်းနဲ့မှအထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ ပြောလာလေသည်။
"ကိုယ် ကိုယ် ကိုယ် ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး"
မဟော်စကားကိုကြားတော့ တိုးက စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပင်မဲ့လဲ သူဒီလိုကြုံရမယ်မှန်း မျော်လင့်ပြီးသားဖြစ်ပါသည်။ထို့ကြောင့်တိုးက မဟော်ကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော် လက်မခံနိုင်လဲ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒီတိုင်း တိုးက ကိုယ့်ခံစားချက်တွေကို ဖွင့်ပြောပြချင်လို့ပါ အချိန်ယူပြီးတော့ စဉ်းတော့စဉ်းစားစေချင်တာပေါ့ ဒါမဲ့ အခုတော့ ပြန်ကြတာပေါ့"
တိုးက ပြောပြီးနောက် ကားဆီသို့သွားရန်လှည့်အထွက် မဟော်က တိုးရဲ့လက်တစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲလာလေသည်။တိုးလည်း လန့်သွားပြီး ကိုမဟော့်ကိုပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မဟော်က တိုးရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုအတူဆုတ်ကိုင်ရင်း သက်ပျင်းလေးဖွဖွချကာစိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့ပုံမျိုးနဲ့ပြောလာလေသည်။
"ကိုယ်တိုးကို လက်မခံနိုင်လိုမဟုတ်ပါဘူး တိုးရယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ တိုးမျက်နှာလေးညှိုးရင်ကို ကိုယ်ကမနေနိုင်လို့ပါ ကိုယ်ကဒီတိုင်း တိုးဖွင့်ပြောလာမှာကို မထင်ထားလို့ အံ့သြသွားယုံတင်ပါ"
ထို့နောက်မဟော်က တိုးကို ပြုံးပြရင်းပြောလိုက်လေသည်။
"တိုး ကိုယ်လည်း မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်"
ထိုစကားကြားတော့ တိုးရင်ထဲ လှိုင်းလုံးကြီးပုတ်ခတ်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ထို့နောက်တိုးက မယုံကြည်သလိုနဲ့မေးလိုက်လေသည်။
"ကိုမဟော် တကယ်ပြောတာလားဟင်"
ထိုအခါ မဟော်က တိုးကိုဖက်လိုက်ရင်း ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။
"မောင် မောင်လို့ခေါ်ပါ တိုးရဲ့ မောင် မင်းကို အရမ်းချစ်တယ် သိပ်ကိုမြတ်နိုးမိပါတယ်တိုးရယ်"
ထိုနေ့က တိုးရဲ့မွေးနေ့လေးမှာပဲ တိုးတို့နှစ်ယောက် ချစ်သူတွေအဖြစ်အတိအလင်းပင်ဖြစ်သွားလေသည်။ကိုမဟော်က တိုးရဲ့ဘဝမှာ မမေ့နိုင်တဲ့နေ့လေးတစ်နေ့ကိုဖန်တီးပေးခဲ့လေသည်။ထိုနေ့လေးသည်တိုးဘဝမှာအပျော်ဆုံးနေ့လေးဖြစ်ပါသည်။
"တိုးလည်း အရမ်းချစ်ရပါသည် မောင်"
***********
အား အရှည်ကြီးရေးခဲ့ရသည် ဆောင်းအရမ်းကြိုက်တဲ့ အပိုင်းလေးဖြစ်ပါသည် စာဖတ်သူတို့လည်း ကြည်ကြည်နူးနူးဖတ်ရမယ်လို့လဲယုံကြည့်မိပါသည်သည်အပိုင်းလေးရေးပြီး ဆောင်းမှာ ခနခနပြုံးနေရတယ် စာဖတ်သူတို့ကျေနပ်လိမ့်မယ်လို့ထင်ပါတယ်နော်
လေးစားလျက်ပါ🥰🥰🥰🥰
#############