Zaitel's POV
"Good morning honey." Magiliw na bati sa akin ni Acerdel ng makapasok ito sa kwarto.
"Good morning din." Balik na bati ko ng makaupo na ako ng maayos sa kama.
"Did you have a good night sleep?" Tanong nito ng makalapit at maupo na rin ito sa tabi ko sabay halik sa nuo ko. Ke aga-aga pinapakilig na ako. I like this, no I'm starting loving the sweet gestures of Acerdel. Nasasanay na ako.
"Hmm! How about you?" Balik na tanong ko rito.
Nakangiti itong inilakbay ang mga buhok kong nakatabing sa likod ng tainga ko.
"Dapat ko pa bang sagotin 'yan kung halata naman ang sagot ko." Nakangiting sabi niya. He looks very happy.
"Sagotin mo na lang kasi."
"Of course, yes. Ito kaya ang unang pagkakataon na nakatabi kitang natulog sa iisang higaan na hindi ko lihim na pinapasok ang kwarto mong naka-locked. You don't have any the idea how estatic I am right now." Napangiti na lang ako sa mga pinagsasabi niya.
"Ready your self kasi ready na rin ang breakfast natin. Buong araw pa tayong mamamasyal pagkatapos nating kumain." Sabi niya sabay alis sa kama at tinulongan rin akong makababa sa kama.
"Kailan ba tayo uuwi?"
"Bukas."
........
"Bakit palaging may ganito?" Nagtataka kong tanong kay Acerdel habang nakaturo sa isang maliit na bowl na may lamang soup. Palagi ko kasi itong nakikita simula na nong kumain kami ng japanese food sa isang japanese na kainan.
Nahinto naman ito sa pagkain at tumingin sa akin at sa sopas na tinuro ko.
"It's a side dish. It's called Miso Soup, made from a miso paste or another word fermented soy bean, and a Dashi it's a fish stock. It has a pieces of tofu, wakame seaweed, onion and sometimes veges. Why, you don't like it?" Nakangiting paliwanag niya habang nakakunot naman ang makinis niyang noo.
"I like it. I'm just curious why this soup is always served everytime we ate in a Japanese restaurant." Napangiti naman ito sa sinabi ko kaya ngumiti din ako pabalik sa kaniya.
"You can always taste it from now on" he said jokingly.
Kahit na sunod-sunod ko ng nakakatabi si Acerdel sa iisang kama never niya akong ni-take advantage. Alam ko naman din kasing mataas ang respeto niya sa akin kahit nga paminsan-minsan ay topakin talaga ito.
"E, itong kinakain ko ngayon anong tawag nito?" Tanong kong muli bago sumubo ng tinutukoy kong pagkain di kasi ako marunong mag-chopsticks kaya nagkutsara't tinidor na lang ako. Natawa pa nga sa akin kanina si Acerdel ng magsimula kaming kumain at kaagad ko itong inilabas sa bag kong Dala. Di naman kasi ako katulad niya na marunong.
"It's called Gyudon. A bowl of rice with beef on the top seasoned with different ingredients and spices."
......
Pagkatapos naming kumain sa restaurant na iyon ay kaagad din kaming umalis roon at inumpisahan na ang buong araw na galaan namin, kuno.
Unang pinuntahan namin ay ang Asakusa Sensoji Temple, next is imperial palace and so on and so forth.
"Saan na naman tayo pupunta ngayon?" I asked tiredly.
"That will be a secret." Misteryoso niyang sagot.
..........
"Where here." He declared.
"Disneyland?" I uttered surprisedly.
"Aha, though they said that it would be more romantic and fun when the night comes."
"Seriously Acerdel? Where not a kid anymore." Reklamo ko.
"Yeah, but I am a posses childlike wonder. Don't you know that Disneyland offers a chance for adults to relive childhood memories, enjoy quality time with family and friends," huminto siya sa pagsasalita at pinakatitigan akong maigi ".....and also Disneyland was built just for you and for me to have a incredible experience" pilyo siyang napangisi. Nabaliw na talaga tong lalaking ito. Para siyang batang nakawala sa pagka grounded ng ilang linggo sa bahay nila.
"Let's experience the creativity and magic that Disney is known for. There are parks that has diverse attractions, shows, and dining experiences, making it an enjoyable and unforgettable memories together." He said and then he chuckled sexily.
I remain staring how handsome he laughed genuinely, though I also remain my confusing looking even I am not confuse.
Tumigil ito sa kakatawa at pinakatitigan ako ng mabuti sa mukha.
"You'll have fun here, I promise." He said seriously before raising his right hand as a sign of promise.
"Okay. I trust you though."
At inumpisahan na nga namin ang buong araw na pamamasyal.
He's right. This place, the Tokyo Disneyland is a wonderful romantic and enjoyable place. I saw a group of family, a group of friends, a lovers, a loner, etc. everyone is welcome here. This place has a lot of activities to have fun, delicious food to eat and a cute and adorable Disney characters to meet. Parang bumalik lang ako sa pagkabata ko habang nasa loob ako ng Disneyland. Akala ko si Acerdel lang ang may pusong pagkabata pati na tuloy ako nahawa na rin na sakaniya.
I have so much fun lalong-lalo na at kasama ko rin si Acerdel. Walang kalalagyan ang kasiyahan na nararamdaman ko ngayon. Tama nga siya masaya dito.
Medyo hapon na rin ng napagdesisyonan naming lumabas sa Lugar na iyon. Kahit gusto ko namang mamalagi doon di ko naman magawa kasi may iba pa raw kaming pupuntahan ni Acerdel. It will be a pleasure to me if we stayed longer here. Sabi pa naman ni Acerdel kanina sa akin na mas maganda raw sa gabi ang lugar na ito. Disneyland will transforms into a wondrous and wonderful place that will be filled with soft lights that would be perfectly for a dating couples, l-like us.
Shems! Nagiging talandi na yata ako.
I literally blush with that thought of mine.
Like us? Ang harot ko na.
But sad to say may ibang lugar pa raw kaming pupuntahan na mas romantic at nasisiguro niyang mas magugustohan ko.
Napatitig na lang ako sa sunod na pinuntahan namin. Di naman karoma-romantic ang lugar na ito. Puro usok lang naman ang nakikita ko at ang mga taong nakatayong kumakain sa gilid. I turned my gazed to Acerdel who's looking at the people who's happily eating.
"Why here?" Puno ng kuryosidad kong tanong.
I mean his a billionaire why would he bring me to a place that full of street foods.
Bumaling ito ng tingin sa akin habang nakangiti.
"Alam kong hindi mo pa nasubokang kumain sa mga lugar na tulad ng ganito pero gusto kong subokan mo ngayon kasama ako. Alam kong hindi romantic ang lugar na ito para sa mga dating couples but I found this place as one of them." Sabi niya bago ako hinarap ng maayos saka hinawakan ang magkabila kong kamay habang masuyo iyong hinahaplos gamit ang hinalalaki niya sa ibabaw ng kamay ko.
"Kahit saan namang lugar ay nagiging-romantik sa akin kapag kasama lang kita. At saka gusto ko ring ipatikim sa'yo ang Takoyaki na sinasabi ko." He said. I thought nabibili lang iyon sa mga fancy restaurants.
"I thought you could only buy it to fancy restaurants?" Salubong ang kilay kong tanong.
"Wells, yes it could be but it could also be here. Little do you know that Takoyaki is one of a famous street food here in Japan kaya siguro sine-serve na rin sa mga mamahaling restaurants. Pero gusto kong dito mo masubokan."
"Kumakain ka ba ng mga pagkain na mga ganiyan? Street foods?" Tanong ko.
"Oo naman. Kahit sa Pilipinas kumakain ako ng mga street foods natin katulad na lang nong isaw, betamax, alas, at iba pa. At kapag nandito naman ako sa Japan di mawawala sa listahan ng mga pupuntahan ko ang mga ganitong lugar. I love barbeque. I learned to eat those nong nineteen pa lang ako, 'yon yong panahon na pinalayas ako ni daddy. Nong una aaminin kong medyo may kakaibang epekto sa tiyan ko nong tumagal naman nakasanayan ko na rin. Kailangan kong magtipid lalo na't 'yong mga perang hawak ko non ay galing lang sa mga kaibigan ko. Pero wala akong pinagsisihan sa mga araw na 'yon kasi marami akong natutonan sa mga bagay na hindi ko pa nagagawa noon." Masaya siya habang nagku-kwento non. Hindi siya nahihiya sa pinagdaanan niya bagkus ay parang proud pa siya sa mga natutunan niya sa buhay.
"Ano naman ang natutunan mo?" Pag-uusisa ko.
"Those days are the days that I face hell. The real hell of life. Ang hirap bawat araw para sa akin non. Ang magtrabaho para lang may makakain." Mapait siyang ngumiti bago nagpatuloy sa pagbabahagi ng kwento niya.
"Kumain na palaging nasa isip na hindi pwedeng magsayang. Piniling mag-tricycle o di kaya maglakad na lang papuntang paaralan o sa kahit na anong lugar na puntahan ko. I learned to be independent at sa panahon lang na iyon doon ko lang naramdaman ang totoong kalayaan ko mula sa mga bagay na bumabagabag sa mga isipan ko, sa mga bagay na pilit kong matutunan kahit na ayaw ko namang matutunan, mula sa mga taong pakiramdam kong ginawa lang akong robot na napapasunod sa mga gusto nila."
Alam kong ang daddy ang tinutukoy niya sa huling katagang sinabi niya. Nakwento na ito ni tita sa akin pero mas may malalim pa siyang sugat na tinatago, alam ko.
"Your such a strong man." Sabi ko at hinaplos ang kaniyang magkabilang mukha bago iyon nanggigil na pinisil.
Hindi ko pa naranasan ang mga pinagdaanan niya pero ramdam ko ang hirap non. Kahit na wala siyang suportang natanggap galing sa papa niya he never doubted to pursue his dreams. Di ko man alam ang trabaho at paraan na ginawa niya para makakain pero alam kong may dignidad naman siya sa sarili na hindi gumawa ng kasamaan.
Those moment of him being far from what he is, is what makes him being an independent man, courageous, responsible, a caring person now.
He is open to show me, to introduce to me himself of what he is and who really Acerdel is. I'm so happy for being the reason of his smile this night.
...........
This is my first time to eat street foods. Though mukhang mas sosyaling street foods ang mga nakikita ko.
He introduced me a lot of them like; Takoyaki which is the squid balls, Shioyaki a salt-grilled fish on a stick, Yakitori, Okonomiyaki, Yakisoba, different kind of Dango, and many more. Halos mamutla ako sa kabusogan, masyadong napuno ang tiyan ko sa mga masasarap na pagkaing ipinatikim sa akin ni Acerdel.
Acerdel is such an amazing man. Akalain mo, he is a fucking billionaire but you find him eating street foods will literally make your jaw dropped in shock and amazement. Walang kaarte-arteng kinain niya ang mga pagkaing kinain namin. Pareho kaming nag-enjoy at masaya sa naging lakad namin.
Acerdel is an amazing person who dedicates himself for making me happy. His eyes, hand and feet, they're always eager to take me on adventures and explore various places just to bring a smile to my face. Acerdel's thoughtfulness and enthusiasm in ensuring my happiness make them a truly special and treasured companion in my life.
Acerdel's presence in my life is like a gentle breeze, bringing warmth and comfort. Their kindness and unwavering dedication to my happiness create a sweet melody of joy in my heart. In every moment spent with Acerdel, there's a sweetness that lingers, making life more beautiful and meaningful. Grateful to have such a sweet soul to share this journey with.
This night is the best night ever. Wala akong pagsisisi na sumama ako dito sa kaniya, na pumayag akong makipag-date kay Acerdel. I will always cherish this incredible memory.
Ayoko na tuloy matapos ang gabing ito natatakot ako na baka hanggang ngayon lang ang kaligayahang ito. Alam ko namang may limitasyon ang lahat. Kung sana may kapangyarihan lang sana akong ihinto ang oras gagawin ko o kahit ipabalikbalik man lang ang parteng ito ay walang pag-aalinlangan kong gagawin.
"Are you okay?" Kapagkuway pukaw sa akin ni Acerdel.
I pouted my lips as I face him.
"Ang sakit ng tiyan ko. Parang puputok na ata ito sa sobrang dami ng kinain natin." Reklamo ko habang himashimas ang tiyan kong nabusog.
Mahina naman siyang napatawa.
"Akala ko ba you love food?" he asked.
"Hunghang! Sa dami ba naman ng ipinakain at ipinatikim mo siguradong hospital na ang bagsak ko nito kung papakainin mo pa ako." Mataray kong sabi sabay irap ng bunggang-bungga.
Mahina na naman siyang natawa. Kainis naman.
"Oo na po uminom ka muna nang tubig at babalik na tayo sa vacation house." He said as he handed me a bottle of water.
A/N: Good evening ulit!☺️
Ginanahan akong magsulat kaya ito mag-a update na naman ako buti na lang wala kaming klase tomorrow.
Ilang chapters na lang po, kapit po muna kayo sana lang talaga 'wag akong topakin at nang matapos ko na ang story kong ito.
Thank you sa pag-support sa story ko. Sana masarap po palagi ulam niyo. Bless you and love lots. Mwuaah.... Sleep na muna si me. Babu.
Note: not sure kung makakapag update pa ba ako tomorrow.