Andrei
"Papa!"
Napalingon ako kay Joshua nang tawagin niya ako.
Agad kong pinatay ang TV at tumayo nang makita ko siyang buhat-buhat si Baby Yumi na umiiyak.
Kinuha ko mula sa kaniya si Baby Yumi at dinuya duyan ito.
"Anong nangyari?" Tanong ko dito.
"Hindi ko po alam kung bakit umiyak eh, tiningan ko naman po ang pampers niya kung puno pero hindi pa po, yun po kasi minsan ang dahilan ng pag-iyak niya."
"Kumain na ba siya?"
"Opo, mga biscuit po na dinurog durog."
Tumango tango ako dito.
"May laman pa ba milk bottle niya? Baka gusto niyang uminom ng gatas kaya umiiyak." Tanong ko dito.
"Meron po yun laman, hanapin ko lang po papa, tinapon niya po kasi kung saan-saan sa kwarto."
Tumango ako dito kaya tumakbo siya papasok sa kwarto.
Umupo naman ako habang buhat-buhat si Baby Yumi, habang nakaupo ay ginagalaw galaw ko ito para tumahan pero umiiyak pa din.
"Papa, ito na po." Binigay sakin ni Joshua ang milk bottle nito kaya agad ko naman tong inalog-alog at dahan-dahan na dinikit sa labi niya.
Napangiti ako nang agad niyang kagatin yung nipple nong bottle at tuluyan ng tumahan.
Gusto niya lang palang milkbottlefeeding.
Pinunasan ko ang pawis ni Yumi at hinalikan ito sa noo.
Lumingon ako kay Joshua. "Kumain ka na?" Tanong ko dito.
"Opo, nasan po pala si Nanay, papa?" Tanong nito.
"Magbilang ka ng limang araw na dadaan, yun, wala dito si Yaya kapag ganon."
"Ahh." Tumango-tango ito.
Napansin kong bumaling ang mata niya sa cellphone ko, ang tagal ng titig niya don bago niya binalik kay Baby Yumi ang tingin niya.
"Hiramin mo muna tong cellphone ko, maglaro o kaya manood ka."
Sabi ko dito at inabot sa kaniya.
Abot langit naman ang ngiti niya.
"Sige po, salamat po." Ngiting ngiti na sabi niya at umakyat pa sa sofa at hinalikan ang tuktok ng ulo ko.
Pinakawalan ko ang ngiti ko nang pumasok ito sa kwarto namin, dalawa lamang ang kwarto dito, yung isa okupado na ni Kuya habang yung isa naman ay saming tatlo.
Hindi na ako nanood ng TV, si Baby Yumi na lang pinanood ko habang pikit ito.
Sinandal ko ang likod ko sa sandalan ng sofa at nasa kisame ang tingin.
Parang magulang ang dating ko dito.
Nag-iisip ako ng kung ano-ano na hindi ko na namalayan ay nakatulog ako.
Nagising na lamang ako nang nakahiga at nang maramdamang may mabigat sa katawan ko at basa ang aking kaliwang dibdib.
Minulat ko ang mata at nanlaki ang mata ko sa nakita. Nakataas hanggang leeg ko ang damit ko.
Si Baby Yumi nakadapa sakin habang nasa nipple ko ang bibig niya at yon ang ginawa niyang milk bottle. Nakapikit siya, tulog na tulog.
"D*mn, i don't have milk, Baby Yumi."
Nakita ko ang milk bottle niya na nasa sahig.
Nahulog niya yata dahil nakatulog siya pero bakit ako ngayon nakahiga at nakadapa siya sakin, buti na lang hindi siya nahulog, maiuuntog ko sa dingding ulo ko kung sakali man.
Dahan-dahan kong binuhat si Baby Yumi para hindi magising.
Dinala ko siya sa kwarto ko at inihiga don, si Joshua ay nakahiga na ng maayos, nasa night stand din ang cellphone ko.
Tiningnan ko ang oras ko sa cellphone at 2 AM na f*ck hindi sila nakapanggabihan. Hindi rin yata dumating si Kuya, dahil kung dumating iyon, gigisingin ako non.
Humiga ako sa tabi ni Yumi at natulog din.
Nagluto agad ako nang nagising ako para sa pagkain nila, alam kong pupunta na dito ang yaya nila pero inunahan ko ito para pambawi ko kagabi. Napalingon ako nang marinig na tumunog ang hapag kainan.
Nakita ko si Joshua na nakaupo don habang nagkukusot ng mata.
"Papa, wala pa po si Nanay? Bakit ikaw nagluluto? Tulungan na kita, pa? Tinutulungan ko rin si Nanay eh." Sabi nito at lumapit sakin, ginulo ko ang buhok nito at pinaupo ko na lamang ulit sa upuan.
"Ikaw ba Joshua ang nagpahiga sakin?" Tanong ko dito.
"Ah opo, sorry po kasi sasakit po leeg niyo eh habang tulog kayo, ayoko naman po kayong gisingin kaya kinuha ko po muna si Yumi sa inyo tapos pinahiga ko na lang po kayo sa upuang malaki na yon, tutal kasya naman po kayo, tapos po si Yumi ay umiiyak nong dadalhin ko dapat siya sa kwarto kaya po pinahiga ko na lang po siya sa katawan niyo habang nadede sa bote niya. Tumigil po siya kaya hinayaan ko na lang po." Mahaba at magalang na sa got nito.
Tumango-tango ako dito at inihanda siya ng almusal niya, hanggang sa dumating na ang yaya nila, at ito na ang nag-asikaso, dumating na rin si Kuya, hindi ko alam kung saan galing, tingin ko business meeting, hanggang dito pa ba naman?
Nagbihis na rin ako non para pumasok sa school.
Ganon pa rin, may nang-aasar sakin, nanggugulo pero hindi nila ako ginagalaw. As if I'll let them.
Hindi ako lumabas ng classroom kahit na dumaan pa ang lunch.
Nang dumating ang alas tres ng hapon ay tinext ko si Nanay Marie na pumunta sila sa school ko kasama sila Joshua at Baby Yumi. para makapamasyal kami mamayang gabi, alam naman to ni Nanay, itong school na to, dahil malapit lang dito bahay nila.
Wala ang tc kaya malaya akong nakakapagtext pero ramdam ko na naman yung titig na yon, wala namang iba kundi kay Clark yon.
Tuwing hapon ay magkaklase kami.
Hindi ko pinansin yon at nagcellphone na lamang.
Dumating ang uwian kaya nagligpit agad ako ng gamit ko.
Tinawagan ko si Nanay kung nasan na sila, nandito na daw sila sa loob ng school kaya hinanap ko sila.
Nasa gilid ako ng puno, nakaupo sa may batong upuan, yung taas ng punong ito ay favorite spot ko pero ayoko na.
"Papa!" Napalingon ako sa boses ni Joshua. Napakunot ako ng noo ng makita siyang buhat-buhat si Baby Yumi, hindi pa marunong maglakad si Yumi, gumapang lamang ang kaya nito.
Agad akong lumapit dito at kinuha sa kaniya si Baby Yumi na may lobong lumalabas sa bibig dahil sa laway. Pareho silang nakabihis ng maayos. Kinuha ko ang panyo sa bulsang likod ko at pinunasan ang laway ni Baby Yumi.
Napatingin ako sa paligid nang maraming studyante ang nakatingin samin at nakatigil pa.
"T*ngina anak niya pre, that little boy called him Papa, I heard it, diba pre?" Sabi nong isang lalaki at tinatanong pa ang isa sa kasamahan niya.
"He's really a whore. Bi siya? Pinapatulan niya babae at lalaki."
"Dalawa pa huh."
F*ck ayaw na lang nilang magsiuwi tutal uwian na naman?
Hindi ko sila pinansin at hinawakan na lamang si Joshua at pinaupo sa upuang bato.
"Nasan si Nanay Marie?" Tanong ko dito.
"May tinulungan po kasing bata na pilay, pero po parang anak niya po yon eh, pinabantayan niya kami sa badigar sa gate tapos po nakita kita dito." Sagot naman nito.
"You're really a whore, should I thank you for being honest with me whenever we talk about yourself, I believed it now, you've been with a lot of women right? you said it, kaya ka nakabuntis? Hindi ako naniniwalang isa lang nabuntis mo dahil dalawa yang nasa kamay mo." Napatayo ako nang marinig ko ang boses ni Clark. Lumingon ako at nakita si Clark na bakas sa mukha ang sakit. Habang yung apat naman na kaibigan niya ay sobrang sama ng tingin sakin.
Alam kong kung ano-ano na naman sasabihin ni Clark kaya dahan-dahan kong ibinigay si Baby Yumi kay Joshua at tinuro yung kubo na walang tao.
"Doon muna kayo, hintayin niyo ako doon, wag kayong lilingon dito, maliwanag ba?" Tumango naman si Joshua at nagsimulang maglakad na habang buhat-buhat si Baby Yumi na nakatingin sakin habang tumatawa. Napangiti ako don.
Pinagmamasdan ko ang dalawang anak ko na makapunta don sa kubo na yon dahil ang dami na ring tao na nakapaligid samin,
Anak ko? Sounds good.
Balik tayo sa dami ng studyante na nakapalibot samin. Can't they just go and f*ck their selves?
"Ang cute ng baby."
"Ang gwapo din ng boy."
"Hindi na imposible yon dahil si Andrei ang ama."
Nakita ko ang anak ko na hirap makadaan don sa isang grupo dahil sinasadya itong harangan.
"Padadaanin niyo sila o may mamaalam ang buhay dyan sa grupong yan na nakaharang. Choose!" Sigaw ko, first time ko to dito sa school na sumigaw. It's Joshua and Baby Yumi we're talking about here anyway.
Agad naman silang tumabi at pinadaan ang mga anak ko.
Lumingon lang ako kay Clark nang makita ang mga anak ko na nasa kubo na, napangiti ako ng hindi gumagawi ang tingin dito ni Joshua. Masunurin talagang bata.
"Wala kang kwentang ama, hinayaan mo mga anak mo na pumunta don ng sila lang." Nakangising sabi ni Clark.
"Hahayaan mo ba akong humakbang? Kung oo sana eh naihatid ko pa." Sagot ko dito.
Tumawa ito.
"And Velasquez pwede ba, they are not my chi---" Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang putulin niya ako. See? he doesn't even let me explain.
"Shut up! At nakuha mo pang dalhin ang nanay ng isa sa kanila dito? Hindi ko pwedeng sabihing nanay ng dalawa ito dahil hindi lang isa ang nabuntis mo kundi dalawa. Kasi hindi mo naman bubuntisin ng dalawang beses ang isang babae mo diba? Oh bakit ka nagulat? Narinig ko ang dalawang studyante na kakapasok lang dito na may tinawag yong batang lalaking yon na na 'nanay" Natatawang saad ni Clark.
"Well, I already know what's your reason why did you ask them to go there." Dagdag nito at humakbang palapit sakin.
"Hmm." Tanging sagot ko lamang. Ayoko ng sumubok magpaliwanag.
Naramdaman ko na lamang ang suntok na tumama sa mukha ko na nagmula sa kaibigan niyang si Green na sobrang sama ng tingin sakin.
"You're too much VILLA!" Sigaw nito sakin.
Sinamaan ito ng tingin ni Clark, umangat ang kamao ni Clark, ramdam kong susuntukin niya si Green nang unahan ko ito.
Lumapit ako kay Green at sinuntok siya ng malakas sa mukha at hindi pa ako nakuntento ay sinipa ko ito sa tiyan dahilan para mapaupo ito sa sahig.
Susugod sana sakin si Rich nang hawakan ni Clark ang magkabilang balikat ko at nagulat ako ng isandal niya ang noo niya sa dibdib ko.
"Why? Masaya naman tayo dati ah? Bakit naging ganito?" Mahina niyang sabi at inangat sakin ang tingin. Sobrang pula ng mata niya, alam kong pigil na pigil niyang umiyak.
Lumunok ako para pigilan ang pag-iyak ko.
"Masaya? I'd never felt happy when I'm with you baka ikaw lang, and please stop this, ang drama mo masyado." Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa balikat ko at tumalikod sa kaniya pero hinila niya ako. Nagkapalit kami ng pwesto, nasa likod ko ang mga kaibigan niya kaya dapat alerto ako. Kitang kita ko si Joshua na inaaliw ang kapatid niya.
"ANDREI VILLA! T*ngina sumagot ka! Bakit mo ba lahat ginagawa sakin to?!" Sigaw niya sakin habang nakahawak ng mahigpit sa braso ko.
"I'm in pain right now, do you know that?" Mahina niyang sabi at tuluyan ng bumagsak ang luha niya. Sumandal ulit siya sa dibdib ko. "I'm in so much pain bae..." At sunod nito ang rinig kong paghagulgol niya.
"Trust." Mahina ko ding sabi, inilapat ko ang kamay ko sa pisngi niya at pinunasan ang pumapatak na luha niya.
"Kung pinagkakatiwalaan mo sana ako, hindi to hahantong sa ganto." Mahina kong sabi habang pinupunasan ko pa din yung luhang nagsisituluan sa mata niya. "Kung may tiwala ka lang sakin, masaya pa din tayo, Trust bae, wala ka non." Dagdag ko.
"But you already broke it." Nanghihinang sabi nito.
"I didn't, you just made yourself think like that." Mahina ko pa ring sabi dito. "And if you really trust me, you will let me explain myself that time but no, you did the opposite, you immediately go and embarrassed me in front of our school mate."
Inalis ko ang kamay ko sa pisngi niya at lumayo.
"Ilang beses akong nagtangkang mag explain pero sarado na utak mo, mas naniwala ka pa sa iba at nagalit ka na agad sa walang kwentang pictures na yon."
Tinapik tapik ko ang pisngi nito. "Trust, yun lang hinihingi ko bae na sana ibigay mo ng buo sa taong susunod na magpapasaya sayo, you said it, masaya naman tayo dati, I'm glad that I made you happy bae."
Nilapit ko ang katawan ko sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit.
"Let's end it all here bae, forget your all memories with me, i will do the same. I won't ask you to find someone new, nasa iyo yan."
Yeah I won't ask you kasi ayoko naman talagang maghanap ka ng iba.
Sinubsob ko ang mukha ko sa leeg niya at tahimik na lumuha.
"Wag mo kalimutan yung sinabi ko bae kapag may bago na, give all your trust to your future other half."
Inangat ko ang tingin sa kaniya at agad na pinunasan ang mata.
Ngumiti ako dito. Huling ngiti.
"So this is it?" Humalik ako sa pisngi niya ng marahan kasunod ng pagpatak ng isang kong luha.
"Goodbye bae, I love you." Sabi ko sa huling pagkakataon.
Dahan-dahan akong naglakad palayo sa kaniya, napatigil ako at napatingin ako sa kamay ko nang may humawak dito, nginitian ko si Clark na puno ng luha ang mata at sunod-sunod na pumatak ang mga ito, ngumiti ako dito at marahan kong tinanggal ang kamay niya sa kamay ko at tuluyan ng naglakad papunta sa mga anak ko.
Maybe, just maybe, in another life, we'll be happy together.
THE END