YANG JUNGWON.
"alam mo yung issue sa masscom na babae?" i continued walking when i heard people talking about it again. dire-diretso akong pumasok sa loob ng krispy kreme stall para bumili at dalhin kay sena.
she keeps pushing me away at sabi nya.. ayaw na nya, nakakapagod daw akong mahalin.. pero heto ako, umaasa na baka madami lang syang iniisip, baka pagod na sya at kailangan lang nya ako... sa mga panahon na ganito, kailangan nya ako.
and.. i never thought to kiss zane that night, i just cornered her so she can tell the truth. i want to explain kay sena kahit paulit-ulit pa.
after buying her favorite doughnuts i called bryce to inform him na pupuntahan ko ang pinsan nya. "won," salubong nya sa tawag.
"si sena? pupuntahan ko sa condo mo, nandyan naman sya.. hindi ba?" tatlong araw ko na sya binigyan ng panahon, at ayaw pa din nya akong kausapin.. gusto ko na syang puntahan.
"ahh.. wala eh" napakunot ang noo ko dahil sa sinabi nya. "nasaan sya?" lalo akong nagtaka noong hindi sya sumagot sa tanong ko.
"bryce?" i called his name again. narinig ko ang pagbuntong hininga nya. "jungwon... eh kasi..."
"may nangyari ba?" kinakabahan na saad ko kaya medyo binagalan ko ang pagd-drive.
"nasa airport na si sena, aalis na sya. ayaw nyang ipaalam ito pero, karapatan mo din naman. hindi ko na lang sasabihin kung saan sya pupunta kaya pasensya ka na ha.. sana maintindihan mo" he ended the call immediately. i totally understand.
i went at the airport at nagbaka sakali na makita pa sya bago umalis, kahit alam ko impossible na. pero kahit isang sulyap lang, makita ko lang ulit kung ayos ba sya.. pero wala eh.
"PUTANGINA MO!" sigaw ko kay suho at sinuntok sya sa mukha noong makita ko sya sa magnus. sa tagal kong nandito tuwing gabi ngayon ko lang sya ulit nakita, mabuti na lang at natyempuhan ko- matagal ko na syang gustong suntukin.
"ANONG GINAWA MO KAY SENA! GAGO KA! PARANG WALA KANG NANAY!" dahil natumba sya sa sahig ay pinangibabawan ko sya at kwinelyuhan.
"wala ka nang magagawa yang! iniwan ka lang non kaya galit na galit ka! tangina wala ka naman mapapala sa kanya-" at sinuntok ko ulit sya. sinugurado ko na matitikman nya ang sarili nyang dugo.
nagsighapan ang mga tao sa paligid noong punasan ni suho ang dugo sa gilid ng labi nya.
"JUNGWON!" rinig kong sigaw ni sunoo. "jungwon puta- tama na" sunghoon and heeseung hyung helped me na tumayo. gusto ko pa sya ulit saktan paulit-ulit kaya sinubukan kong magpumiglas.
"hayop ka! pagbabayarin kita" sigaw ko kay suho bago ako hilahin ng mga kaibigan ko palabas ng magnus dahil dumating na din ang mga bouncer.
"tita lasing na lasing na naman" bahagyang nakamulat ang mga mata ko dahil naikot ang paligid ko. basta nakaalalay sa akin si sunoo at riki dahil sila ang niyaya ko kanina papunta sa magnus.
"sorry po kung dito namin inuwi, ayaw nya kasi umuwi sa lola nya" haha, nahihiya ako kay lola at ate jia na makita nila akong ganito. putangina.
"ipasok nyo na sya," rinig kong saad ni mommy. hindi ko alam kung saan nila ako binagsak, basta malambot naman kaya gumanda ng bahagya ang pakiramdam ko.
"yang jungwon naman.." mukhang umalis na sila sunoo dahil nagsisimula na si mommy sa sermon nya. "ano bang nangyayari sayo..." she sounds so frustrated.
"mommy.. napagod ka din ba kay daddy?" i felt she seated beside me. "why does love change mommy..." she remained silent, probably watching me.
"mommy.. miss ko na si sena, miss ko na sya... gusto ko sya yakapin, gusto kong ipaalala sa kanya na nandito naman ako... na gagawin ko ang lahat kahit nakakapagod akong mahalin" kahit nakapikit ako nakikita ko sya.. her beautiful smile, her beautiful face, wavy hair, beautiful pair of eyes... it hurts.
"fix yourself, jungwon. she can't comeback na ganito ka..." my mom was right. pero hindi ang linyang iyon ang naging dahilan para ipagpatuloy ko ang buhay.
nagising na lang ako na parang wala na akong nararamdaman. i think i suddenly woke up living with the pain she leave to me.
i focused on my studies, sinubukan ko.
"jungwon, kamusta na kayo ni miss masscom? gago, maganda pala yun?" i remained silent while my blockmates was talking. nasa cafeteria kami dahil lunch.
busy na nga kami dahil ayusan na ng requirements dahil finals na next month. tapos christmas break na.
"gago, hindi na ata sila ni jungwon" saad noong isa ko pang blockmate.
"weh? break na kayo? nasaan na yun?" i looked at him and just shrugged. hindi ba nya nahahalata na ayaw kong pag-usapan yon?
"diba may scandal yun?" kapag hindi pa nila pinili na manahimik, babangasan ko talaga sila.
"gago, sa step brother!" i balled my fist.
"jungwon baka naman may nudes ka no-" and there i hit him, gago. "putangina mo manahimik ka" muli ko syang sinapak. napatigil na sa pagkain ang ilang studyante.
"bakit ka apektado?! putangina galit na galit ah. mahal na mahal mo? ang alin? ang katawan?" kinuwelyuhan ko sya.
"jungwon tama na yan!" pag-awat sa akin ng ilang blockmates ko. "hindi mo alam- wala kang alam kaya itikom mo yang bibig mo" hindi nila alam, kahit ako.. hindi ko alam kung anong nararamdaman ni sena noon. kaya wala silang karapatan magsalita kay sena ng mga bagay na ganoon.
palagi na lang ata akong nakipag-away sa school.. hindi ko kaya, hindi ko kayang tiisin sila na pinag-uusapan si sena na ganoon. nasasaktan ako at nagagalit. iniisip ko nga, paano pa si sena na nakita at narinig ang lahat ng sinasabi nila na direkta sa kanya. ang sakit siguro sa kanya, gusto ko syang yakapin.
noong matapos ang finals, wala akong inaksaya na oras at nag book ng flight.. sa iceland. i just knew she was there.
'kaya kapag bigla akong nawala, nasa iceland na ako non'
i won't forget that.
kinulit ko si tanya kung saan ko pwedeng makita si sena. ayaw pa nga nya pero nag promise ako sa kanya na hindi naman ako lalapit. tatlong buwan na ang lumilipas, hindi ko lang talaga kaya syang hindi makita pagkatapos ng lahat ng nangyari.
well.. that is what i thought. because when i saw her in the park crying.. i immediately felt how much i want to wipe her tears away.
before, i am afraid that i might fall out of love, but now seeing sena cry added in the list. but you know what topped now? her, falling out of love to me.
when she told me to leave, and everything happened because it was my fault.. it suddenly hit me. that she is right. baka nga kasalanan ko, kaya nawala din sya, kaya napagod din sya, kaya naubos na sya.
kaya bumalik ako sa bansa at nangako sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para makuha ang hustisya at ituwid ang kasalanan ko.
"si zane, ang makakatulong sa atin.." balita ni jay sa telepono.. nagpatulong ako sa kanya para mapadali ang proseso.
"no! i won't speak... hindi!" matigas na saad ni zane. pinuntahan ko pa sya isang photoshoot nya para makausap ko sya."hindi ko aaminin, wala akong kasalanan"
"i won't forgive you.. i won't forgive you..." madiin na saad ko sa kanya bago ko sya iwan doon sa loob ng dressing room nya.
in the end she chose to cooperate with us. and then, years passed.. we took one, two, and three trials just to prove that suho is guilty but we failed.
"hindi tayo susuko" saad ko sa mga kaibigan ko at kay bryce noong makauwi kami galing pangatlong trial.
"won.. we did our best" napalingon ako kay jake dahil sa sinabi nya. "hindi pa, hindi pa yun ang best kasi hindi pa tayo nananalo..."
"jungwon..." mahinang tawag sa akin ni bryce.
"we have to think first.. magpahinga muna tayo" ayokong pumayag, pero nakinig ako.. dahil hindi ko na din alam ang gagawin.
ayoko na mapunta sa wala lahat ng hirap namin. naalala ko pa na pinagsabay ko pa iyon sa review ko sa board exam, buti at nakapasa ako, kaya sinabi ko sa sarili ko na hindi ako titigil... hindi ako ititigil itama ang lahat.
"uuwi sya para kay hara" balita sa akin ni bryce.
alam ko naman na pero noong nakita ko sya ay parang bumalik ang lahat ng sakit. i can not look at her, nagu-guilty ako. baka kapag nilapitan ko sya.. baka masaktan ulit sya.
kaya ilang beses kong sinabi sa sarili ko na hindi ko na sya mahal.. hindi ko na sya mamahalin, pero tangina.. ang hirap, paanong hindi ko na sya mamahalin kung sa pag gising sa umaga, sa pagkain, at pagtulog iniisip ko sya?
"have you seen a boy na kulay blue ang shirt at hanggang dito ko sya" itinuro ko ang baba ng bewang ko. "wala eh, sorry" sagot noong lalaking nakasalubong ko.
muli akong lumingon sa paligid para hanapin ang kasama ni sena dito sa park na bata. wala na akong pakealam kung anak ba nya yun or what.. i just want her to find the kid dahil fuck, i can not see her crying again.
"hey! stop!" napatigil sa pagtakbo yung bata at nilingon ako. napahinga ako ng maluwag atsaka ko sya nilapitan.
"where are you going? hinahanap ka na ni mommy mo.." saad ko at lumuhod para makapantay ko sya. he's cute. ang daming features nya ang nakuha kay ashton ha. nice spermcells.
"mommy?" napakunot ang noo ng bata. "my.. balloon" he pointed the sky. "lumipad?" he nodded.
"oh.. i will buy you something new.. come here and let's wait for your mom" hinawakan ko ang kamay nya pero hindi sya sumama.
"who are you?"
"i am your mommy's friend" nagkwento pa ako tungkol kay sena hanggang sa maconvinced sya. grabe, may trust issues na agad itong batang to ha.
"tata!" tata? as in tita? oh... why the fuck i am so happy.
mas lalo ata akong sumaya noong kausapin ako ni ashton at kinuhang engineer para sa business ng asawa nya. hindi nya asawa si sena, at mas lalong hindi anak ni sena si dash. parang nabunutan ako ng malaking tinik doon ah.
everything went fast. we worked toegther.. get back together.. at ginawa kong muli ang makakaya ko para ibigay kay sena ang hustisya na nararapat nyang makamit at ng iba pang biktima ni suho. i even used the 'you owe me one' card.
god knows how much i feel so contended and happy seeing sena crying because of happiness that time at the court. it may wasn't pure but i know she have been waiting for this to happen as well.
her happiness matter to me kaya hinayaan ko syang hanapin muli ang sarili nya. ilang beses na nya akong handang piliin kahit ilang beses ko na sya binigyan ng sakit, kaya hindi ako nagdalwang isip na hayaan syang hanapin muli ang sarili nya.
our love.. wasn't selfish afterall.
ibinaba ko ang cardboard na hawak kong may nakasulat pang 'welcome back, my love' noong makita syang hila-hila ang maleta nya palapit sa akin. tatlong taon ko syang hinintay... at heto, sa akin pa din sya uuwi.
"i missed you!" salubong ko sa kanya at niyakap sya ng mahigpit. "i missed you too... thank you for waiting" she whispered back.
humiwalay kami sa yakap at tinitigan ko ang mukha nya. she.. looks happy now. her smile was so genuine.
she was back from modelling, hindi na sa runway at hindi naman malalaking projects ang tinatanggap nya like for billboards dahil ayaw nya na noong ganoon.. but she is doing it still. iniiwasan lang nya ang malalaking chance ng publicity.
ayos lang, she looks happy with it though, at naka focus din naman kasi sya sa the secrets na marami ng franchise sa iba't-ibang bansa.
"you look pretty.." i complimented her, the reason why she smiled at me and hit my arms. "ang aga mo mang-uto.."
"i'm telling the truth.. let's go?" she must have been so tired. kinuha ko sa kanya ang mga luggages na dala nya.
"jungwon wait..." i stopped walking when he held my hand. "hmmm?"
"i.. do" napakunot ang noo ko pero noong itaas nya ang daliri nyang mas singsing ay napangiti agad ako. she's still wearing it.
"i will marry you.." a tear fell from my eyes and hugged her again. i am so happy.. i am so happy. dahil kung i turn down man nya ang alok kong iyon three years ago.. hindi ko na nakikita ang sarili ko na magpakasal pa sa iba.
"i love you" i whispered on her ear. "i love you so much..."
"pa, i will get married tomorrow" she gently placed the flowers on her dad's thombstone. "matagal ko naman na tinanggap pa, pero i wish you were here.. sana ikaw ang maghahatid sa akin sa altar bukas... " i seated beside her and tapped her back to calm her down.
"pero ayos lang pa, nandyan naman si kuya bryce.. may girlfriend na yun! at sya ang maghahatid sa akin sa altar bukas.. kaya ayos lang kahit wala kayo dito, excited nga yun! limang buwan sya naghanda" i laughed at her a bit. she is so cute.
"atsaka, papa... hindi ko pa napapakilala sa inyo si jungwon ng pormal!" nilingon nya ako at saka sya ngumiti. "kilala nyo naman na sya dahil highschool pa lang ako lagi ko na syang kinukwento sa inyo hindi ba? sya yun.. sya yung palagi kong iniiyakan, at ang rason kung bakit pangit ang araw ko, o kaya naman kung bakit masaya.. sya yun papa.. sya lang parati" she loved me for too long huh. why am i so lucky for having her?
"hello tito" i awkwardly said when sena nudged me to talk. "your daughter is so pretty.. and corny sometimes but i love her so much"
"mas corny sya pa" i chuckled because of what she said.
"papa, i will make a family that full of love.. a family that i dreamed of... i will be happy, so please be happy up there as well.."
tit- papa, i will make sure to make her the happiest wife. i will make sure to love her for the rest of my life.
"ganito ba ang naramdaman mo last year sunghoon? gago natatae ata ako" narinig ko ang malakas na pagtawa ni riki at sunoo dahil sa sinabi ko.
"kumalma ka lang, pero true ganan nga ang feeling.. i feel you bro" last year kasi kinasal na sila ni irene.
the nervousness was faded the moment sena entered at the small chapel though. everything turned magical for me... and looking at her walking down the aisle wearing her white dress made me tear up.
paulit-ulit akong nagpasalamat sa langit because He gave me this girl who chose to love me for years... until now.
"... i promise to love you until my very last breath, sena. i, yang jungwon, take thee, secret natalie jung, to be my wedded wife, to have and to hold from this day forward, for better, for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, 'til death do us part, according to God's ordinance; and thereto I pledge thee my troth."
the entourage was so quick. i just cried on her wedding vow for me.
after noon ay pumunta naman kami sa reception sa may beach. the program went well, and everyone was so happy. hindi marami ang tao, mga kaibigan ko lang, family ko at ang ilang malalapit din kay sena.
she didn't invite her mother and i respect her decision. gusto ko man na maging maayos sila pero mukhang maayos naman na ang sitwasyon.. for sure she slowly forgave her mother already for the past years, and if not.. it's okay. masaya na sya, at sana masaya din ang mommy nya.
"lumuhod ka na sim jaeyun!" pang-aasar ni jay kay jake noong masambot ni psyche ang bouquet ni sena.
"baby, i am ready tho!" sigaw ni jake kaya naman nagkatyawan na naman ang lahat.
"take two dapat!" sigaw ni tanya, gustong-gustong makasalo ng bulaklak din. "baliw, maghanap ka muna ng jowa mo gaga" pang-aasar ni sena dito kaya napasibangot si tanya at naupo na.
everything was so fun until the sunset came. sinabihan kami ng mc na magsayaw sa gitna para sa unang sayaw namin as mag-asawa. damn, mag-asawa. parang dati sinasayaw ko lang sya as full stranger sa isang party.
who thought that girl who broke her heels would be my wife?
we stopped walking when we reached the middle part of the reception... the slow music played at the background and we started swaying.
"what's do you prefer? breakfast in bed, hmm? wife?" i told her and winked. halata namang kinilig sya at natawa.
"hmm.. i will cook for you, i should have been ask you that, won"
"i should have been build our house already but i want to consider your thoughts as well.. sa condo muna tayo uuwi" saad ko sa kanya bago sya iniikot. nagsimula na din magsayaw ang iba at makisabay sa amin.
"it's okay won, home is wherever you are. my home is you" she sweetly said and held my cheeks. she looked at me lovingly.
"you are a dream before, and now i am marrying you... paborito ako ni lord grabe" she chuckled, natawa din ako.
"crush na crush mo ako" pagmamayabang ko. "sabihin mo sa iba keep up sila"
"sige sasabihin ko kay tanya" thinking about waking up with these kind of conversation with her everyday excites me.
"thank you for being patient with me, and thank you for choosing me always"
"won.. ginayuma mo kasi ako, aminin mo na" she joked. "ng mukha kong gwapo, oo" she laughed because of that.
"but kidding aside, you are always worth the risk, my lover.. stop thanking me because kahit sa ibang mundo.. sa susunod na buhay, i will always choose to love you" she fixed my hair na hinangin.
"and i will still ask you for a dance then, just like how we dance on that party... where everything started" she chuckled. she probably remembered that.
"and i will let my heels broken again then, and let's take the wrong and right moves again..." i tucked some of her hairs behind her ears. i probably will... sena.
"and from now on my love, no matter how many right and wrong move will happen... remember that, i will always gonna choose you too. i will choose you and promise to choose you as my wife every day we wake." our eyes was locked to each other, we are staring at each other lovingly when her tears started to fall down her eyes.
"i will laugh with you, cry with you, scream with you, grow with you, i will celebrate your successes and mourn your losses as though they were my own." her eyes looks like shining because of her tears. i wiped it away...
"there's no one else i'd want to build a life with. i get to have you by my side, my love and my wife, for eternity" i placed a kiss on her forehead and i saw how she closed her eyes.
"mahal kita yang jungwon, and i will.. always.." she whispered after hugging my neck.
i unconciously smiled because of happiness i felt, with her in my arms.. finally.
sena proved to me that love... sometimes doesn't change. and falling out of love should not be scary when you are finally in the right person. she made me believed in soulmates though i don't believe in them... because i want to be her one.
"i love you, in all ways" choosing you, staying, waiting, and loving you will never be a wrong move.
---
<3