ေနမပူမျပင္းေသာေန႕လယ္၄နာရီအခ်ိန္တြင္ေမာင္သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ကြၽဲေက်ာင္းေနေလသည္။
လက္မွာလည္းႀကိမ္လုံး
ကိုကိုင္ကာဘယ္ညာေဝွ႕ယမ္းၿပီး...
🎶ေနညိုခ်ိန္တိမ္ေတာက္တဲ့အခါ႐ြာလမ္းကေလးမွာ..စာဥတို႔သူငယ္
ခ်င္းမေတြေရခပ္ဆင္းလို႔လာ...သီခ်င္းေလး🎶
သီခ်င္းဆိုရင္းကိုသာေဗ်ာလို႔ေခၚသည့္အသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"ေဟာမိေအးတို႔အုပ္စုပါလားေရခပ္ဆင္းမလို႔လားဗ်"
"ဟုတ္ပါ့ေတာ္ ေၾသာ္ ဒါနဲ႕ကြၽဲေက်ာင္းၿပီးရင္ သူႀကီးကအိမ္ျပန္လာခဲ့ပါဦးတဲ့"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"
ကြၽဲေက်ာင္းရင္းေနေတာင္ဝင္ေတာ့မည္။ညဘက္ေရာက္သြားရင္လည္းေမွာင္ေမွာင္မဲမဲႏွင့္
ကြၽဲေတြေပ်ာက္သြားရင္ေတာ့သာေဗ်ာအတြက္ခက္ရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ပိုင္ရွင္ဆီအပ္ကာအိမ္သို႔ျပန္မည္ဟုဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့၏။
"ဦးဖိုးတုတ္ေရက်ဳပ္ကြၽဲေတြကိုတင္းကုပ္ထဲအကုန္သြင္းခဲ့ၿပီဗ်ိဳ႕"
"ေအးေအးငါ့တူေရ....ေက်းဇူးပါကြယ္ဦးေလးလည္းမအား
လို႔အားနာလိုက္တာ"
"ရပါတယ္ဗ်ာအခုလိုကူညီရတာပဲေပ်ာ္ေနပါၿပီဗ် ေနာက္အကူအညီလိုရင္လည္းေျပာပါဦး"
"ဟုတ္ပါၿပီကြာ...အိမ္အျပန္လမ္းဂ႐ုစိုက္ဦး"
"ေက်းဇူးပါဗ်ာ"
ဦးဖိုးတုတ္သည္႐ြာေျမာက္ပိုင္းကျဖစ္ၿပီးသာေဗ်ာသည္အေရွ႕ပိုင္းကျဖစ္သည္။ဦးဖိုးတုတ္ဆီသြားမည္ဆိုပါကသခၤ်ိဳင္းတစ္ခုကိုျဖတ္ၿပီးသြားရသည္။သာေဗ်ာသည္သရဲဆိုသည့္အသံၾကားတာႏွင့္ေသးထြက္္မတက္ေၾကာက္ပါသည္။အခုေတာင္သာေဗ်ာတစ္ေယာက္သခၤ်ိဳင္းနားသို႔ေရာက္ေနၿပီးေခြးမ်ားဟာလည္းအလြန္အူလာပါသည္။
ဝုတ္..ဝုတ္..ဝူဝူဝူ..
*$ေခြးေတြအခ်ိန္ကိုမွန္လို႔ငါအိမ္္ေရာက္မွအူေတာ့ေသမွာဆိုးလို႔လားးးေျပာရင္းနဲ႕ပိုအူလာၿပီၾကည့္စမ္း။ေအးမင္းတို႔ လည္ေခ်ာင္းနာပါေစ။ဟြန့္..သာေဗ်ာကိုဘာမွတ္*
"ငါကြသာေဗ်ာသရဲလုံးဝမေၾကာက္ဘူးသရဲေကာင္ဆိုရင္ဖက္နမ္းမယ္အမဆ္ိုရင္ေတာ့ေျပးမယ္ဟဲဟဲ"
တစ္ေယာက္တည္းေၾကာက္စိတ္ျဖင့္ကေယာင္ကတန္းေတြေျပာၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ရာသခၤ်ိဳင္းေျမေတာင္ေက်ာ္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
"ဟီးးးးးဟင့္ဟင့္....ဟီးးး"
*ေတာက္စ္ငိုသံကဘယ္ကထြက္လာတာတုန္းေသလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ*
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ဖိနပ္ႏွစ္ဖက္ကိုေကာက္ကိုင္ၿပီးအေနာက္သို႔လွည့္မၾကည့္ဘဲသူႀကီးအိမ္ရွိရာသို႔တန္းေျပးေတာ့သည္။
"ေဟာဟဲ....သူႀကီးက်ဳပ္...က်ဳပ္ေရာက္ၿပီ...."
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္တစ္ကိုယ္လုံးေခြၽးမ်ား႐ႊဲကာပုဆိုးစကိုလက္တစ္ဖက္ကလည္းကိုင္ထားေသးသည္။
"ေဟ့ေကာင္မင္းဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲသူႀကီးသားတဲ့မင္းပုံစံမင္းျပန္ၾကည့္စမ္း"
ဟုတ္ပါသည္။သာေဗ်ာကသူႀကီးဦးသာေမာင္၏တစ္ဦးတည္းေသာသားပင္ျဖစ္သည္။ငယ္ငယ္ကတည္းကသူႀကီး"ဟုေနာက္ၿပီးေခၚရာကေန ႏႈတ္က်ိဳးသြားသျဖင့္သူႀကီးပဲေခၚေနေတာ့သည္။
"သူႀကီးကလည္းက်ဳပ္သရဲေတြ႕လို႔ပါ"
"ေတာ္ေတာ္..ငါမင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္...မနက္ျဖန္အိမ္ကိုဧည့္သည္လာလိမ့္မယ္...မင္းကိုေနာက္ေန႕ေတြကစၿပီးဒီလိုပုံစံလုံးဝမျမင္ခ်င္ဘူးၾကားလား.."
"ဟာသူႀကီးကလည္းဗ်ာ က်ဳပ္ကလူအမ်ားကိုကူညီေပးခ်င္႐ုံနဲ႕လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္႐ုံပဲကိုဗ်ာ..သူႀကီးေဖေဖနဲ႕ေတာ့ခက္ၿပီ...."
"တိတ္စမ္း...မင္းအေမမရွိ
ေတာ့ကတည္းကငါမင္းကိုထိန္းလာတာပါငါ့စကားနားမေထာင္ရင္ထိပ္တုံးနဲ႕ညားမယ္"
"ဟီးးသူႀကီးကလည္းထိပ္တုံးနဲ႕ေတာ့မညားခ်င္ဘူးBTSနဲ႕ဆိုရင္မဆိုးဘူး"
ထိုသို႔ေျပာၿပီးအိမ္ေပၚကိုေျပးတက္သြားေတာ့သည္။သူႀကီးတို႔အိမ္ေလးက
၂ထပ္တိုက္ေပ၂၀ေလး၊မိုးျပာေရာင္ေဆးသုတ္ထားၿပီးအေပၚထက္အိမ္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာမွာသစ္သားဝရံတာေလးတစ္ခုရွိသည္။ၿခံထဲမွာေတာ့ခေရပင္ႀကီးေအာက္တြင္ကြပ္ပ်စ္တစ္ခု
ထားရွိသည္။
ေမာင္သာေဗ်ာ၏အခန္းသည္ခရမ္းေရာင္အႏုေလးသုတ္ထားၿပီးBTSအဖြဲ႕ပုံေတြလည္းတစ္ခန္းလုံးအျပည့္ကပ္ထားသည္။ကုတင္ေဘးရွိမွန္တင္ခုံေပၚတြင္လည္းBTS logoတံဆိပ္ေတြအမ်ားႀကီးထားရွိ၏။
bts ကိုယ္စားျပဳအ႐ုပ္ေလးေတြလည္း
ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာစီစီရီရီရွိၾကၿပီး...အိပ္ျပန္ေတာ့လည္းတစ္ေယာက္တည္း
အေဖာ္မဲ့လို႔ဆိုကာဝက္ဝံ႐ုပ္ႀကီးလည္းရွိပါေသးသည္။ဒါေတြကိုသာေဗ်ာ၏အမျဖစ္သူအားမွာရျခင္းျဖစ္သည္။သာေဗ်ာ၏အမကရန္ကုန္တြင္ေက်ာင္းတက္ၿပီးအလုပ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။သာေဗ်ာေလးကေတာ့၁၀တန္းေအာင္ၿပီးစာမက်က္ခ်င္ေတာ့ဘူးဟုသူႀကီးကိုနားပူနားဆာလုပ္သျဖင့္တကၠသိုလ္ဆက္မထားေတာ့ေပ။အခုဆိုလွ်င္လည္းအလုပ္မရွိအကိုင္မရွိျဖင့္႐ြာရိုးကိုးေပါက္ေလွ်ာက္သြားကာလူေတြကိုလိုက္ကူညီေနပါေသးသည္။သာေဗ်ာတို႔႐ြာေလးကေရခ်မ္းစင္႐ြာလို႔အမည္ရၿပီးနာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ေအးခ်မ္းလြန္းပါေပသည္။သည္လိုႏွင့္သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ပင္ပန္းသမွ်အားလုံးကိုအတိုးခ်ကာအိပ္စက္အနားယူေတာ့၏။
ေရာင္နီထြက္သစ္စအခ်ိန္ငွက္ကေလးမ်ားက
လည္းတက်ီက်ီေအာ္ျမည္ေနၾကၿပီးေလေျပေလးေတြဟာလည္းညင္သာစြာတိုက္ခတ္ေနသည္။ေလယူရာယိမ္းႏႊဲ႕ေနေသာသစ္႐ြက္ကေလးမ်ားေပၚတြင္ေဆာင္းႏွင္းကေလးမ်ားအေရေပ်ာ္ကာေရစက္ကေလးမ်ားတင္က်န္ေနခဲ့သည္။ေဆာင္းဦးမို႔ေအးစိမ့္ေနၿပီးေဆာင္ထူထူေအာက္တြင္ေကြးေနေသာသာေဗ်ာအားသူႀကီးတစ္ေယာက္အသံၿပဲျဖင့္လာႏွိုးပါေတာ့သည္။
"ေဟ်ာင့္ေခြးမသားးမင္းကိုဒီေန႕ဧည့္ႀကိဳရမယ္လို႔ငါေျပာထားတယ္ေလအခုထိမထေသးဘူးလား"
သူႀကီး၏အသံေၾကာင့္သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လန့္နိုးသြားၿပီး...
"ဟာဗ်ာ..က်ဳပ္ကေခြးမသားဆိုေတာ့သူႀကီးကဘာႀကီးျဖစ္သြားၿပီလဲ"
မ်က္စိပင္မဖြင့္ေသးေအာ္၍ေျပာေနေတာ့သည္။
"အခုထေဟ်ာင့္ ဧည့္သည္ေနာက္က်ရင္မင္းကိုထိပ္တုံးနဲ႕ကိုခက္ထားပစ္မယ္"
"က်စ္....ထၿပီသူႀကီးရာ..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးshirtလက္တိုႏွင့္ပုဆိုးကိုဒူးဖုံးတဲ့ထိခပ္တိုတိုဝတ္လိုက္သည္။ဆံပင္ကိုGelႏွင့္သပ္မတင္ထားေသာေၾကာင့္ဆံႏြယ္စမ်ားနဖူးေပၚသို႔စီစီရီရီက်ေနေတာ့၏။လက္မွာလည္းဆိုင္ကယ္ေသာ့ကိုလွည့္လာၿပီးပါးစပ္မွ BTS၏Dynamiteသီခ်င္း ကိုညည္းေနေတာ့သည္။
🎶Cos ah ah I'm in the stars tonight ........So watch me bring the fire and set the night alight.......Shining throught the city with a little funk and soul.....So I'mma light it up like a dynamite........🎶
သီခ်င္းေလးတေအးေအးျဖင့္ေလွကားမွခုန္ဆြခုန္ဆြဆင္းလာခဲ့သည္။
*က်ဳပ္က10တန္းထိပဲတက္ၿပီးEng ကိုဘာလို႔ဆိုနိုင္လဲဆိုေတာ့Idolကိုခ်စ္ရင္မလုပ္နိုင္တာဘာအရာမွမရွိဘူးဆိုတာသိၾကတယ္မလား။နားေထာင္ပါမ်ားေတာ့ဦးႏွောက္ထဲအလြတ္ခ်ေရးထားသလိုေတာင္ျဖစ္ေနပါ့ဗ်ာ။ေတာသားဆိုၿပီးအထင္မေသးလိုက္နဲ႕ဗ်က်ဳပ္အမကရန္ကုန္မွာဆိုေတာ့သတင္းေတြIdolအေၾကာင္းေတြကိုသိသေလာက္သိပါ့ဗ်ာ။အိမ္ကသူႀကီးရဲ႕IDOLကဦးခင္ေမာင္တိုးေပါ့ဗ်။.ဦးခင္ေမာင္တိုးရဲ႕သီခ်င္းေတြဆိုbluetooth boxႀကီးနဲ႕ဖြင့္တာဗ်ိဴ႕။က်ဳပ္ကမႀကိဳက္ဘူးလည္းမဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာဖြင့္ရင္ေတာ့နားေထာင္လိုက္တာပဲ။
ေၾသာ္...ေမ့လို႔..က်ဳပ္အမနာမည္က ၿမိဳ႕နာမည္ေပါ့ဗ်ာသံစဥ္ခ်ိဳတဲ့။႐ြာနာမည္ကဂ်မ္းပုံတဲ့...ဟဲဟဲ။.အခုေတာ့ၿမိဳ႕ႀကီးသူျဖစ္ေနၿပီဗ်ိဳ႕႐ြာကိုအလည္ျပန္လာဖို႔ေျပာဦးမွပဲ။*
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခြၿပီးေရဒီယိုတစ္လုံးအားေဘးခ်ိတ္ကာစက္နိုးေနခ်ိန္တြင္....
"ေဟ်ာင့္ ဧည့္သည္ကိုေသခ်ာေခၚလာခဲ့ငါ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သားေနာ္...မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြလုပ္မလာနဲ႕"
"စိတ္ခ်ပါသူႀကီးကလည္းသာေဗ်ာပါမပိုင္ရင္ျဖဳတ္ကိုေတာင္မရိုက္ဘူး"
"ေလလုံးကေတာ့မင္းအေမဟာႀကီးေလာက္ရွိတယ္"
"ဗ်ာ....အေမ့ရဲ႕ဘယ္ဟာေလာက္"
"ပါးစပ္ေျပာတာပါကြာသြားေတာ့သြားေတာ့ၾကာေနၿပီ"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ၿပဳံးစိစိႏွင့္ဆိုင္ကယ္ေမာင္းၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။ဧည့္သည္ သည္ သူ႕၏ကား႐ြာထဲဝင္မရဘူးဆို႔လို႔သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ဆိုင္ကယ္နဲ႕သြားေခၚျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ေရဒီယိုေလးကလည္းသာေဗ်ာ၏သူငယ္ခ်င္းလိုပဲသြားေလရာပါလာတတ္သည္။အခုလည္းဆိုင္ကယ္ေမာင္းၿပီးေရဒီယိုထဲကသီခ်င္းႏွင့္ၿပိဳင္တူသီဆိုကာေလတေအးေအးျဖင့္ေမာင္းလာခဲ့ေတာ့သည္။
*ေျပာရင္းဆိုရင္းလမ္းမႀကီးကိုေရာက္ၿပီလမ္းမႀကီးကိုေရာက္ဖို႔႐ြာႏွစ္႐ြာေလာက္ျဖတ္ရတယ္ဗ်။.ေဟာဟိုမွာကားအျဖဴေဘးကိုမွီၿပီး
လက္ပိုက္ရပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္။သူပဲျဖစ္
ရမယ္။.*
သာေဗ်ာလည္းဆိုင္ကယ္ကိုထိုလူနားသို႔ေျဖးေျဖးေလးေမာင္းသြားၿပီး....
"ဟိတ္လူ ခင္ဗ်ားကေရခ်မ္းစင္႐ြာကသူႀကီးဦးသာေမာင္ဆီသြားမဲ့သူလားဗ်..."
စကားလွမ္းေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့...
*ဝိုးးးဆံပင္ကိုGelနဲ႕သပ္တင္ထားၿပီးးစုက်ဳံ႕ထားတဲ့မ်က္ခုံးတန္းအနက္ေရာင္ေအာက္ကညို႔ယူေနေသာမ်က္လုံးေတြ။စင္းေနေသာႏွာတံေအာက္ကတြန့္ခ်ိဳးေနေသာႏႈတ္ခမ္း။ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕အရပ္ကလည္း6ေပေလာက္ရွိမယ္..အကၤ်ီအျဖဴကိုေဘာင္းဘီအမဲအရွည္ထဲတစ္ဝက္ထည့္ထားၿပီးလုံးဝစမတ္က်တယ္ဗ်ာ။
ေသြးေၾကာစိမ္းေတြမ်ားျမင္လို႔မေကာင္း....လည္စိကလည္းေယာက္်ားပီသေၾကာင္းထင္ရွားစြာျပေန အင္းးဒီလူကိုရီးယားမင္းသားေတြနဲ႕ေတာင္ခပ္ဆင္ဆင္ အာဂ်ဴးရွီးေပါ့ ခစ္ခစ္*
"ဟိတ္ၾကည့္လို႔ဝၿပီလားကိုယ့္နာမည္ကျမတ္မင္းပိုင္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်က်ဳပ္နာမည္ကေမာင္သာေဗ်ာပါဗ်"
နာမည္ၾကားၾကားျခင္းတစ္ဖက္လူကမ်က္ႏွာရႈံံ့သြားၿပီး...
"ဒီမွာက်ဳပ္နာမည္ကိုသူႀကီးနဲ႕အေမကေပးထားတာက်ဳပ္နာမည္ကတစ္႐ြာလုံးမွာအေကာင္းဆုံးပဲဒါကိုခင္ဗ်ားကဘာလို႔မ်က္ႏွာရႈံ႕ရတာလဲ"
*ဟုတ္တယ္ဗ် သာေဗ်ာသာေျပာတာသူေလးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကလည္းသူမ်ားနဲ႕ယွဥ္ရင္ေတာ့မပု။ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ယွဥ္မွဘာေၾကာင့္ပုၿပီးေသးသြားမွန္းမသိ။သြယ္တန္းေနေသာမ်က္ခုံးေအာက္ကဝိုင္းဆက္ေနတဲ့မ်က္လုံး။ရယ္လိုက္ရင္လည္းမို႔တက္လာေသာပါးႏွစ္ဖက္။ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္းေဆးဆိုးထားျခင္းမရွိဘဲနဂိုပန္းႏုေရာင္ေလးသမ္းေနတာ။ေျခသလုံးေလးေတြဆိုလည္းေဖြးအုလို႔တကယ္ကိုေတာသားနဲ႕မတူဘူးဗ်ာ။ဒီေကာင္ေလးက်ားမေၾကာက္ဘာမေၾကာက္နဲ႕လွခ်င္တိုင္းလွေနေတာ့တာပဲ*
"ဟိတ္လူဘာၾကည့္ေနတာလဲ....လာတက္"
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္သာေဗ်ာ၏အလွမွာနစ္ေျမာၿပီးဆိုင္ကယ္ကိုအေရွ႕ကေနသာတက္ခြေနေတာ့သည္။
"ေဟ့လူခင္ဗ်ား႐ူးေနလားဆိုင္ကယ္မစီးဖူးဘူးလား ရႈပ္ရႈပ္ယွက္ယွက္မလုပ္နဲ႕တိုက္လိုက္လို႔ခင္ဗ်ားရဲ႕အဖိုးတန္ဥေလးအသက္ေပ်ာက္သြားမယ္..."
"အားပါးပါး...မင္းေလးကစိတ္ႀကီးတာပဲ...ကိုအေတြးထဲေမ်ာသြားလို႔ပါဗ်ာ..."
ေျပာၿပီးဆိုင္ကယ္အေနာက္သို႔ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။
"ေသခ်ာကိုင္ထားဆိုင္ကယ္ေမွာက္ရင္သခၤ်ိဳင္းဂုံးတန္းေရာက္ကုန္မယ္"
ျမတ္မင္းပိုင္ဟာသာေဗ်ာခါးသိမ္သိမ္ေလးသို႔လွမ္းဖက္ေတာ့သည္။
"ခင္ဗ်ားဘာလုပ္တာလဲဗ်..."
"မင္းေလးပဲေသခ်ာကိုင္ဆို"
"က်စ္....ခင္ဗ်ားကိုဆိုင္ကယ္ကိုေျပာေနတာဘယ္လိုလူလဲဟ"
"ေၾသာ္..ဟုတ္လားsryဟီးဟီး"
ေျပာၿပီးဆိုင္ကယ္ရဲ႕အေနာက္စြန္းသို႔အနည္းငယ္လက္ေနာက္ပစ္ကာကိုင္လိုက္ေတာ့သည္။
"ခင္ဗ်ားကားေရာဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ရတယ္ကိုယ္ကားဝပ္ေရွာ့ကိုလာယူခိုင္းလိုက္မယ္ထားခဲ့လိုက္."
စကားေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ဆိုင္ကယ္ေလးဟာဤေနရာမွထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။ေလေအးေလးေတြဟာလည္းအဆတ္မျပတ္တိုက္ခတ္ေနေတာ့၏။အေရွ႕ကေကာင္ေလးေၾကာင့္စိတ္ေတြတုန္ေနပါတယ္ဆိုမွေလေအးေလးကပါတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တိုးေဝွ႕လာေသာေၾကာင့္ဒီကျမတ္မင္းပိုင္ခင္ဗ်ာရင္ေတြတုန္ၿပီးေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြအားေအးစက္ေနေတာ့သည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းေရဒီယိုကလာသည့္သီခ်င္းသံေၾကာင့္ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္အေရွ႕ကေကာင္ေလးကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ရင္းသီခ်င္းႏွင့္စီးေမ်ာလာခဲ့သည္။ထိုနည္းတူဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းေနသည့္ေမာင္သာေဗ်ာဟာလည္းခံစားခ်က္ႏွင့္သီခ်င္းနည္း"တိုက္ဆိုက္သြားတာေၾကာင့္ၿပဳံးစိစိနဲ႕ရွက္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးျဖစ္ေန၏။ထိုမ်က္ႏွာကိုျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္မေတြ႕လိုက္ေလျခင္း........။
🎶ကမၻာေလာကႀကီး ခဏရပ္တန့္သြားသလိုပဲ.....ငါထင္တယ္မင္းနဲ႕ဆုံတိုင္းေလ....
အၾကည့္ေတြရင္ဖိုလွိုက္ေမာလို႔ေန..
သာယာတဲ့မင္းရဲ႕ရယ္သံေလး...
ရင္ခြင္ထဲအထပ္ထပ္ၾကားေယာင္ရင္းနဲ႕......ဘဝကိုသာယာယစ္မူးလို႔ေန........🎶