Bir zaman sonra yeniden
Açıyorsa çiçekler
Siliniyorsa ne varsa
En çetin kışlardan arda kalan izler
Tabiat çok mu unutkan yoksa
Bu denli acılardan bi'haber
Yoksa insan mı unutmayan
Sadece insanda mı bu keder
Hepsi el birliği içinde
Gök yüzü:
bile unutur boz bulanık bulutları
Bak yine mavilerini serer
Ağaçlar:
Dökülen bedenin yerine yenisini giyer
Toprak;
Binlerce ölümden sonra
Tekrar bahar ile gülümser
Bi' insan mı acı ile yaşar
Bi' insan mı bu kutlu dönence de
Kendini dünde hapseder
Bir insan mı sadece hep acılarından bahseder...
Vuslat Tuna