Ölümsüz bir sevdaya talip olan
Gönlü seni seçtip, tahtına koyan
Ama nezninde yar degil kul olan
Ben, utandım sen utanmadın mı
Seni ayırmazken hiç can özünden
Her duası sen oldun her sözü sen
Bağrımın yanan harlı közünden
Efkarlar utandı sen utanmadın mı
Sevda iki hece, dağlardan ağırdı
Hasretin meşakkat ikbalin sabırdı
Ben ağladıkça yağmurlar yağardı
Bulutlar utandı sen utanmadın mı
Dilime ruhun en uzak en sağırdı
Zaman sevdaya en son sığınakdı
Canın canıma ayrı bi kastı vardı
Yas lar utandı sen utanmadın mı
Sevda çile çekmek diye, katlandım
Sevda ilinde seven sevilir sandım
Beyhude kandım boşa dolandım
Yıllar utandı sen utanmadın mı
Revamı bunca gurbet yaban eller
Bu kadar zillet çekene deli derler
Ne gözle görür ne akıl ile bilirler
Ağıtlar utandı sen utanmadın mı
Bir degil beş değil ömre ferman bu
Yaz gününde kurur kış ın taşan su
Kül ile solar toprakta gül tohumu
Dallar utandı sen utanmadın mı
Bir illet ki bu sarar etini kemiğini
Şifalar anlamaz kurutur nefesini
Yetimlerin kaderi, elem değirmeni
Başlar utandı sen utanmadın mı
Vuslat Tuna
