/ჰანა/
_ერთ საათიანი ტანსაცმლის ძებნის შემდეგ გადავწყვიტე გუკის ნაჩუქარი კაბა ჩამეცვა, ძალიან უბრალო მაგრამ ლამაზი:
რამოდენიმე სამკაულიც და ეგაა_
-საით ჩემო გოგო? _ოთახის კარები შემოაღო მამამ_
-ამმ დიდი ხანია მე და ჰიუნჯინ არსად გავსულვართ და რადგან გამოცდები ჩავაბარეთ აღსანიშნავად მეპატიჟება _ხო დამავიწყდა მეთქვა მამამ ჩემზე და ჰიოზე მაშინ გაიგო როდესაც ჰიოსთან ერთად სახლიდან ვიპარებოდი... ნუ არცისე კარგად დამთავრდა ეს ამბავი მაგრამ მამას ჰიოსადმი დიდი სიმპატიების გამო ადვილად გამოვძვერით._
-კარგი, რამე ხოარ გინდა?
-არა მა, შეიძლება დამაგვიანდეს და არ დამელოდო დაიძინე
-კარგი,კარგი მალე მოდი იცოდე _გავუღიმე და ოთახიდან გამოვედი_
_და აი ჰიოც რეკავდა, ჩანთა ავიღე ფეხზე ჩავიცვი და სახლიდან გამოვედი. რაღაც მავიწყდებოდა ოღონდ რა ვერ ვიხსენებდი_
-ეი ჩემი ლამაზი _მაქნაზე აყუდებული ჰიუნჯინი ჩემსკენ წამოვიდა, კოცნითაც დამაჯილდოვა და ჯელტმენივით მანქანის კარები გამიღო_
-აბა საით გაგვიწევია?
-ნახავ.
/აქვე ჩავაკვეხებ ჩოის/
ამ დროსი მანძილზე ჩოი ამერიკაში გაფრინდა მამასთან ბოლოს და ბოლოს მომვალი ბიზნეს ვუმენია და ჭირდება რაღაც რაღაც საქმეებში გარკვევა, ძალიან მენატრება და იმედია მალე ჩამოვა_
/ჰანა/
ძალიან ლამაზ ადგილას მივედით, რესტორანი იყო ოღონდდ უცნაურად ლამაზი
-ღმერთო რალამაზიააა
-ვიცოდი რომ მოგეწონებოდა
_ვივახშმეთ და დესრტის მირთმევა ულამაზეს ტერესაზე გადავწყვიდეთ_
-გამოიხედე _უსაყვარლესი ფოტო გამოვიდა_
-ეი აწი გამაფრთხილე სანამ რამეს გადაიღებ
-როარ იცი რო გიღებ ეგრე უფრო საყვარელი ხარ
_kim_Hannah_
—date night with my love
liked by 2636
comments ^
-კარგი ახლა მთავარი რაღაცის დროა, წავედით?
-ღმერთო ახლა გული წამივა
_სადღაც 15 წუთში ჩანის სახლთან გავჩერდით, სახლში რომ შევედით ყველა იქ დაგვხვდა,ლინო, ჰანი, ჩანი, ჯეონგინი,ჩანგბინი, ნუ მოკლედ ყველა იქ იყო
-ბიჭებო როგორ მომენატრეთ ვერც კი წარმოიდგენთ _ეგრევე მათკენ გავიქეცი_
_დიდი ხნიანი მონატრება საბოლოოდ სასმლით დავარგვირგვინეთ, სანამ კარებზე ზარმა არ დარეკა. დავინახე ჰიომ თვალი როგორ ჩაუკრა ჩანს, რახდება აქქ?
-მე გავაღებ
_ თქვა ჰანმა და კარებისკენ წავიდა, კარში ორი ადამიანის სილუეტი ჩანდა, ალბათ საჭმელი მოვიდა და ტელეფონში თავი ჩავყე, მაგრამ ეს ბოხი ხმაა... ჯანდაბა ლიქსი და ჩოი, მაშინვე ტელეფონი დავდე და კარებისკენ რაკეტასავით გავვარდი, არ შევცდი! ნამდვილად ისინი იყვნენ... იმდენი ხანი ვეხუტებოდი ორივეს არვიცი სანამ ცრემლებად არ დავიცალე.
-ჯანდაბა როგორ მომენატრეთ... _ისევ ვტიროდი
-მეც ჩემო პატარა _უფრო მეკრობოდა ჩოი_
-აბა სახლში არ შემოხვალთ? _თავზე დაგვადგა ლინო_
-ჩემი ლიქსიი _ახლა ლიქსს გადავეფსკვენი_
_დიდი ხანი ვლაპარაკობდით და ამერიკის ამბებს მიყვებოდა ჩოი, როგორც აღმოჩნდა კომპანია უკვე ჩოისი იყო უბრალოდ სანამ სრულწლოვანი არ გახდებოდა სათავეში ვერ ჩაუდგებოდა.
-აბა ჩემო სიყვარულო რაიყო ის მნიშვნელოვანი ამბავი რაც უნდა გეთქვა? _გავხედე ჰიოს_
-უი ჰოჰო მოკლედ _8 ვე ბატი ერთად წამოდგა ფეხე_
-ალბათ გახსოვთ ჩვენი დებიუტის ამბავი_დაიწყო ჩანმა_ ხოდაა...გამარჯობა ჩვენ სთრეიქიდსი ვართ
-აააააააა _ვიკივლეთ მე და ჩოიმ ერთად_
-არარსებობსს, ღმერთო ვტირიი
-გილოცავთთ, აბა არ ვსვავთ?
-აბა რაა
-დებიუტის პირველი სიმღერა როდის იქნება? _იკითხა ჩოიმ_
- მალე ვიწყებთ ალბათ ამ კვირაში გადაღებები დაიწყება
-რთული იქნება ყველაფერი
-იმედია ეს ჩვენს ურთიერთობას ხელს არ შეუშლის არა ჰიო? _ცოტახანი დუმილის შემდეგ დადებითად მიპასუხა მაგრამ რატომღაც ვშფოთავდი, ძალიან გახარებული ვიყავი მათი ამბავით! ისინი ხო ამდენი ხანი შრომობდნენ რათა თავიანთი მიზნისთვის მიეღწიათ და ოცნებები აესრულებინათ მაგრამ ნამდვილად არმინდოდა ეს ამბავი ჩვენი ურთიერთობის დასრულებით დამთავრებულიყო... ბევრი აიდოლო ვიცი ვისსაც მათი ფანებისგამო მოუწიათ დაშორება... ამ უაზრო ფიქრების დასავიწყებლად თავი გავაქნიე და სმა გავნაგრძეთ..._
-ამ ჭიქით ჩვენი ოთხი გვრიტი მინდა დავლოცო _ჯონგინი უკვე გასული იყო_
-მადლობა აიენ
-ძალიან ბევრი გავერთეთ და დავლიეთ, საბოლოოდ ჩანმა მასთან დარჩენა შემოგვთავაზა მაგრამ გვიანი იყო და არ მინდოდა მამას ენერვიულა,ამიტომ სახლში წასვლა გადავწყვიტეთ.
რათქმაუნდა ის რაღაც რაც მავიწყდებოდა გასაღები იყო, ჯანდაბა რავქნა ახლა? მამასაც სძინავს არც ტელეფონს პასუხობს.
-წამო ჩემთან
-ხო მაგრამ მამა? დილას რომ ვერ მნახოს?
-შეტყობინება გაუგზავნე და დილით ნახავს _ხანდახან ჭკვიანია_
_სახლში შესვლა და ძილი ერთი იყო ისე მეძინებოდა ტანსაცმლის გახდაც კი საშინლად მეზარებოდა_
-მაიცა მასე აპირებ ძილს?
-კი _ვუპასუხე ძილში
-მოდი გამოგიტან ჩემ პიჟამებს და ჩაიცვი
-მეზარება
-ოხხხ _პიჟამები გამოიტანა და საწოლზე დააწყო_
-გამოიცვლი თუ გამოგიცვალო?
-მჰმმმ
-ჯანდაბა ჰანაა _პიჟამები უცბად ჩამაცვა და თვითონაც გვერდით მომიწვა_
-მიყვარხარ ჰიო
-მეც ჩემო პრინცესა
_ეს უაზრო აზრები ისევ არ მაძლევდა ძილის საშუალებას_
-ჯანდაბა _ვთქვი და წყლის დასალევად ქვემოთ ჩავედი, ორი ჭიქა ზედიზედ დავლიე_
-ასე გწყუროდა? _მოულოდნელმა ხმამ ჩემი შეშინება გამოიწვია_
-ჯანდაბა შემაშინე
-ბოდიში ბოდიში
-რამეზე ღელავ? _მოვიდა და ყურზე თმა გადამიწია ხელები კი ჩემს სახეზე მოათავსა_
-არა _ვიუარე_
-მისმინე რაც არ უნდა იყოს ჩვენს ურთიერთობას დავიცავ მაგაზე ნუ ღელავ კარგი?
-არა უბრალოდ...
-არა არა და არა მოიშორე ეგ სულელური აზრები თავიდან _ხელებმა წელზე გადაინაცვლა_
-წამოდი დავწვეთ ხვალ დილიდან საქმეები მაქვს
_ოთახში ავედით როგორც კი ლოგინში დავწექი მაშინვე ჩამეძინა_
/დილით/
_დილით უჩვეულოდ ადრე გამეღვიძა ამიტომ საუზმის მომზადება გადავწყვიტე_
-რა შეიძლება გავაკეთო _ჩავიბუტბუტე ჩემთვის_
_ძალიან მშვენიერია, ჩემი თავით აღფრთოვანებული ვიყავი_
-ღმერთო რა სუნებიააა
-მობრძანდით პრინცო _დილის კოცნითაც დამაჯილდოვა და მაგიდას მიუჯდა_
-ეს როდიისღა მოასწარი?
-სანამ შენ მეეცხრე სიზმრებს ნახულობდი მაშინ
-ასე ადრე გაიღვიძე? რას არ დავთმობდი ოღონდ მთელი დილა ასეთი საუზმე მხვდებოდეს და არა მარტო ყავა, ძალიან გემრიელიაა! შენ ჭამას არაპირებ?
-ისე გემრიელად ჭამ უკვე დავნაყრდი შენი ყურებით
-ნუხარ საყვარელი გთხოვვ _ჩხირები მაგიდაზე დადო და ჩემი ყურება განაგრძო_
-კაი ჰო შევჭამ _მაგიდას მეც მივუჯექი და მართლა გემრიელი იყო ყველაფერი ყოჩაღ ჰანა!_
_მაგიდა ავალაგე გამოვიცვალე ჰიოს სპორტულები ჩავიცვი და სახლში წავედი, სახლში მისულს მამა არ დამხვდა, ალბათ უკვე წავიდა ვთქი და შხაპის მისაღებათ აბაზანაში შევედი, ღმერთო რაკარგიაა. სადაღაც ერთი საათი აბაზანაში ვნებივრობდი, აბაზანიდან გამოსულს გუკი სახლში დამხვდა_
-ოჰჰ შენ სახლში ხარ? _გვერდი ავუარე და ოთახში შევედი, კუდივით ესეც უკან გამომყვა_
-ხო, დღეს არმქონდა არაფრის თავი _ლოგინზე წამოკოტრიალდა_
-ახალგაზრდავ უნდა გამოვიცვალო განრძანდით
-მაიცა რა, ძალიან მეძინება
-მერე შენი ოთახის მისამართი გასწავლო?
_ფანჯარისკენ თვალი გამეპარა და ჰიო
დავინახე, ვეით ეს ვინაა? ტანსაცმელი უცბად ამოვიცვი და მისი სახლისკენ გავვარდი
-ეი საით? _თავი წამოღო გუკმა_
-ორ წუთში მოვალ რაღაც მაქვს გასარკვევი
_კარებზე რაც ძალი და ღონე მქონდა დავაკაკუნე კიარა ჩამოვიღე, კარები იმ გოგომ გამიღო ფანჯარაში რომ დავინახე_
-შენ ვინ ხარ?
-მეც იგივე კითხვა მაქვს შენთან
______________________
არაფერი სერიოზული ხალხო დდ შედარებით დიდია ეს თავი და მალეც დავდე❤️❤️