'plagiarism is the outcome of jealousy'-Calypso
"ALAM mong delikado ang sumugod ng mag-isa. Saang binhi ka ba ipinaglihi ng nanay mo at ganyan katigas ang ulo mo? Xander, I'm here. Sasamahan kita," bakas na sa boses ni Lhemdion ang inis sa kaniya dahil hindi siya nakikinig sa mga sinasabi at opinyon nito. Wala naman talaga siyang balak makinig sa kung ano ang opinyon nito sa simula palang.
He want to do his plans his own way. Masisira lang ang plano niya kung sasama si Lhemdion sa kaniya. Alam niyang hindi ito papayag sa kung ano man ang gusto niyang mangyari kaya ngayon pa lang ay hindi na niya ito hahayaan na sirain ang plano niya. Higit sa lahat, ayaw niya itong madamay sa giyera niya. His plans were too risky and Lhemdion is not worth to risk for death. Mas mapapanatag siya kung alam niyang ligtas ito, because if he ever fails at balikan siya ng kalaban ay ayaw niya itong madamay.
"No, you stay. This my war. You're my haven, Vergabera. I want you safe so if ever I'll f*ck up, I'd be with my haven,hmm?" Nilapitan niya ito at hinawakan ang ilalim ng baba. He looked at his eyes as if he was pleading. Sandali silang nagkatitigan ngunit agad din itong napailing.
"You can't charm me Baltimore,enough with your nonsense. Sasama ako sayo and that's final." Ma awtoridad na wika nito sa kanya. He was starting to get mad on him, masyadong matigas ang ulo nito at alam niyang kahit ilang beses niya itong kumbinsihing huwag sumama ay sasama pa rin ito. He turned his back on him and walk to the balcony. He settled himself leaning on the railings. Hindi rin nagtagal ay sumunod ito sa kanya. Naka hubad na ito ng pang itaas na damit at may naka ipit na yosi sa gitna ng mga labi nito. Napalunok siya at nag iwas ng tingin ng dumako ang mga mata niya sa tiyan nito. Ayaw niyang nakikita ang katawan ng ibang lalaki,he hates it.It only reminds him of something. Someone.
Tumikhim si Lhemdion bago nagsalita.
"Sorry. I know you're upset seeing my body, but this calms me when I'm mad," tumango siya nang hindi ito tinitingnan. Naramdaman niya ang pagtabi nito sa kanya at umamba din ito sa railings. Iniabot nito sa kanya ang sigarilyo. Kinuha naman niya iyon sabay hithit. Ibinuga muna niya ang usok bago ito hinarap.
"You don't have to go.I want you out of my war," pagsisimula niya, nagbabaka sakaling magbago pa ang isip nito.
"Xander I'm your friend, hindi pwedeng hayaan kitang sumugod sa isang laro ng mag isa. I'm here man," kinuha nito ang yosi sa kamay niya at hinithit iyon.
"It's too risky, ayaw kitang mapahamak. At isa pa, kaya ko to ng mag-isa. Pitong taon akong naghintay at hinanap ang taong iyon. And I didn't spend seven years not planning how to destroy that motherf*cker," aniya habang nakatitig sa kawalan.
"Tutulungan kita. Tell me your plans, gagawin ko ang lahat para tulungan ka. Don't you trust me?" Tanong nito sa kanya sa malamig na boses.
"I trust you,Vergabera.You know that," malamig na sabi niya.
"Fuck that trust! You won't even let me help you Baltimore!" Napasigaw na ito at hinarap siya. Tumuwid siya ng tayo at inayos ang kwelyo ng damit niya.
"I want you safe, that's it." Madiin na sabi niya dito. Umiling ito at ngumisi.
"Hindi nako bata Baltimore. You don't tell me what to do and not to do. I'm telling you, pumayag ka man o hindi ay sasama ako," mas madiing sabi nito at ibinulong pa iyon sa tenga niya. Bigla naman siya natigilan dahil sa biglang paglapit nito sa kanya at pagbulong sa tenga niya.
"F*ck." He cursed and pushed him away.
"F*ck. Sorry," napahilamos ng palad sa mukha si Lhemdion dahil sa ginawa niya. He didn't mean to push him. Pero nagulat siya sa ginawa nito. Ni minsan ay hindi pa sila nagkadikit ng ganoon. Hindi padin nagagawa ni Lhemdion iyon sa kanya. Alam niyang wala lang iyon pero kakaiba ang dating nun para sa kanya. Surreal. That's what he calls it. Parang hindi lang iyon basta bulong dahil nanayo ang mga balahibo niya sa katawan at tila may mga paru-parong sumayaw sa tiyan niya ng ilang segundo.
"It's fine." Aniya.
"Xander I'll go with you. Let me," tumingin ito sa kaniya nang may nagsusumamong mga mata. He heaved a deep sigh. Alam niyang wala na siyang magagawa para baguhin ang desisyon nito. Napailing siya.
"You leave me no choice Vergabera," biglang namang nagliwanag ang ngiti nito dahil sa sinabi niya. Tipid niya itong ngitian pabalik at tinapik ang balikat nito.
"Sabi na eh,di mo'ko matitiis kasi lab moko, awittsss ka Baltimore," Lhemdion chuckled. Tinusok- tusok pa nito ang tagiliran niya na ikinailing niya. Hindi talaga maganda ang naidudulot ng mga tao kay Vergabera.
"Itigil mo ang kaka droga mo Vergabera. Mababaril kita ng wala sa oras," kinuha niya ang cellphone sa bulsa at may hinalungkat na kung ano doon at ibinalik iyon sa bulsa niya at hinarap si Lhemdion.
"You won't do that, you love me right?" Lhemdion pouted his lips that made him roll his eyes.
"I need to go, we'll talk about the plan tomorrow. I have business to deal with right now," naglakad na siya pabalik sa loob ng kwarto nito. Sumunod naman ito sa kanya.
"Naks,bukas huh. I date moko Mi Amore, pag usapan natin ang tungkol sa kasal hahaha," at tumawa pa ito ng malakas sabay gulo sa buhok niya. Napaungot siya.
"Fine. You just leave me no choice," aniya at tuluyan nang naglakad palabas ng kwarto nito. Hindi na niya pinansin ang katarantaduhan nito. Nang makalabas na siya ng tuluyan ay saka na lamang niya na naibulong ang mga katagang...
"You leave me no choice but to leave you Vergabera,"
NAPANGISI si Xander ng mabasa ang karagdagang impormasyong nakalap niya tungkol kay Juan Concado Casten. Kasalukuyan itong namamahala ng islang pag-aari na kilalang Pueblo Dela Cuesta. Ang islang kilalang-kilala dahil sa angkin nitong ganda ngunit ang hindi alam ng karamihan ay isa iyong isla na pag-aari ng isang demonyo. Demonyong nagngangalang si Juan Concado. Ang taong naging dahilan ng pagkasuklam at galit niya sa mundo.Ang taong sumira sa pamilya niya at kumuha sa nag-iisa niyang kapatid.
At ngayon na ang oras ng paghihiganti niya. Ngayon na magsisimula ay unti-unti niyang pagwasak sa lahat ng meron ang lalaking iyon.
Dinampot niya ang isang picture na may larawan ng isang babaeng nakasuot ng school uniform at nakasuot pa ng salamin.Too young, no one would ever believe that it was Casten's fiance. A grin formed on his lips.
"Pretty. I'll start with you," ibinulsa niya ang larawan nito.
"And then maybe destroying Dela Cuesta's beauty? Perfect," isinara niya ang folder at tumayo mula sa swivel chair niya. Lumabas siya sa opisina niya sa loob ng barkong sinasakyan niya. Yes, a ship. Papunta iyon ng Panay Islands.
Napagdesisyunan niyang umalis kaagad pagkaalis niya sa bahay ni Lhemdion. Hindi na niya ito hihintayin pa. He escaped from him to make him safe. Alam niyang mapapatay siya nito sa galit pero para din naman sa kapakanan ng kaibigan ang ginawa niya.
Tinungo niya ang isang kwartong pag-aari niya at doon ay nagsimulang magbihis. Binuklat niya ang isang maletang naglalaman ng mga damit na gagamitin niya sa loob ng mahabang panahon ng paghihiganti niya.
Hinugot niya sa loob niyon ang isang kulay asul na t-shirt at rugged jeans. Isinuot niya iyon at isinunod ang isang puting sapatos. Dali-dali niya ring inilipat ang mga damit sa isang malaking bag at kaagad na nilisan ang kwarto. Pagkalabas na pagkalabas niya ng kwartong iyon ay isinuot na niya ang maskara ng pagkukunwari na susuotin niya sa loob ng mahabang panahon.
Nanatili siya sa deck ng barko hanggang sa dumaong sila sa isang port. Doon siya bumaba at kaagad na naghanap ng bangkang maghahatid sa kanya sa isla ng Pueblo Dela Cuesta.
Palakad-lakad siya sa dalampasigan habang naghahanap ng bangkerong maghahatid sa kanya sa isla nang may makasalubong siyang isang binata na may dalang malakang isda na nakalagay sa isang malaking balde.
"Hey," tawag niya ng pansin dito. Tinasaan naman siya nito ng kilay kaya awtomatikong nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Nginitian niya ito ng malapad saka lumapit.
"Ey pare,san ba dito may bangkang bumabyahe papuntang Pueblo Dela Cuesta?" Nakangiting tanong niya dito. Ngumiti naman ito pabalik sa kanya at ipinatong ang dalang balde sa buhangin.
"Ano po bang kailangan niyo sa Pueblo sir?" Tanong nito sa kanya habang nagpupunas ng tumatagaktak na pawis dahil sa init ng sikat ng araw.
"Xander nalang, magtatrabaho kasi ako dun," kaswal na sabi at inilahad pa ang kamay dito na para bang sanay na sanay siya sa ganoong klase ng pakikisalamuha.
"Pwede kitang ihatid dun, pero iuuwi ko muna tong isda sa bahay,hintayin mo nalang ako sa bangka,ayun oh," may itinuro ito sa kanyang isang bangka na katamtaman lang ang laki. Tinanguan nito ito.
"Sige salamat, iintayin nalang kita dun," aniya at naglakad na patungo doon. Nang marating iyon ay umaamba siya sa bangka at huminga ng malalim. Kailangan niyang panindigan ang katauhan at personalidad na sinimulan niya na siyang magiging maskara niya sa paghihiganti.
Makalipas ang ilang minuto ay nakabalik narin ang binatilyo. Halos madapa na ito sa kakatakbo ng mabilis patungo sa bangkang kinaroroonan niya. Nginitian niya ito at kumaway.
"Pasensya na po,natagalan. Ayaw pa pumayag ni Inang eh," hinihingal na sabi nito sa harapan niya.
He chuckled and patted his shoulder.
"Tara na, tinatawag na din ako ng kalikasan eh haha" pabirong niyang sabi na ikinatawa ng binata.
"Teka ho, sigurado na ba kayong dun ang punta niyo?"Tila nag aalala nitong tanong.
"Oo naman, ba't mo natanong?"He asked, alanganin itong ngumiti na tila nagdadalawang isip kung ibubuka ang mga labi o hindi.
"Kase po... Baka mahirapan ka ng makabalik kapag hindi mo nahanap iyong sagot." His eyebrows met.
"Sagot sa? One plus one?"The boy chuckled faintly.
"O baka ho matagala niyo ng alam ang sagot pero ayaw niyo lang tanggapin."Tinapik siya nito sa balikat at maluwang na ngumiti. He was left confused but he didn't mind it. Wala siyang lugar sa utak niya upang isipin ang sinasabi nito.His mind was occupied with the thought that he could finally take revenge on Casten.
Sumampa na sila ng bangka at agad din naman nitong ipinaandar ang makina. Habang naglalakbay sila sa karagatan ay panay ang kwento sa kaniya ng binata. Nagpapanggap naman siyang aliw na aliw sa mga sinasabi nito kahit ang totoo ay gusto na niya itong itulak sa tubig dahil hindi siya makapag concentrate sa iniisip.
Halos kalahating oras ang naging biyahe nila bago niya natanaw ang isla.
A breath-taking scenery welcomed him.The sum was preparing to set and the rough white sand beneath his feet felt home. 'Home my ass'
He was amazed at first sight but knowing that it was owned by a devil... He snapped out of amusement and calmed his raging heart.
"Andito na tayo kuya, ingat ka ah." Sumaludo pa ito sa kanya at matamis na ngumiti. Iniabot niya ang bayad niya dito saka bumaba na ng bangka.
"Salamat,ingat din pabalik" sumaludo siya pabalik na ikinatawa ng binata. Pinanood muna niya ang pag-alis nito bago naglakad patungo sa isang entrance na may nakaharang na mga lalaki.
Inayos niya ang pagkakasuot ng bag niya at inihanda ang malapad at matamis niyang ngiti.
Nang makalapit, inakala niyang haharangin siya ng mga ito ngunit humawi ang mga ito sa daan at matamis siyang nginitian.
"Welcome to Pueblo Dela Cuesta, enjoy your stay sir,"
"Welcome to hell!" A soft voice echoed in his mind.
-bbusasaya💙