តឺត!...តឺត!..
សម្លេងសុីផ្លេឡានបន្លឺឡើងដោយមានឡើងទំនើបមួយគ្រឿងបើកមកអែបក្បែរជីមីននិងហូស៊ុកដែលកំពុងដើររួចក៏បើកកញ្ចក់ឡានបង្ហាញឲឃើញច្បាស់ៗថាជាលោកសុីងជំនិតរបស់ជុងហ្គុកពោះម៉ាយសាច់ចាំរបស់យើងនេះឯង។
« ក្មេងៗឆាប់ឡើងឡានមកខ្ញុំជូនទៅផ្ទះ »សុីង
« គឺមិនបាច់ទេនាំតែរំខានលោកពូប៉ុណ្ណោះ »ជីមីនរហ័សឆ្លើយទាំងមុខម៉ូវមើលទៅដូចជានៅខឹងនឹងរឿងជុងហ្គុកស្ដីថា ។
« អីយ៉ា!..មិនបានទេចាហ្វាយបញ្ជារមកឲជូនពួកឯងទៅផ្ទះដូច្នេះឆាប់ឡើងមកកុំឲខ្ញុំត្រូវមាត់គាត់អី »សុីងនិយាយលួងលោមពួកក្មេងៗមើលទៅហូស៊ុកដូចជាមិនអីទេណាស់តែជីមីនឯណោះទេដែលចិត្តសឿងហាមាត់បដិសេធ។
« ជីមីនហា៎យើងថាឡើងឡានសិនទៅព្រោះមេឃក៏ងងឹតណាស់ដែរ »ហូស៊ុកជួយនិយាយបញ្ចុះបញ្ជូលជីមីនដែលកំពុងតែប្រកាន់ខឹង ។
« ឆើស៎!... »ជីមីនគិតពិចារណាមួយសន្ទុះក៏ព្រមដើរតាំងៗបើកទ្វាចូលទៅក្នុងឡានទាំងមុខមិនរីកចំណែកហូស៊ុកក៏ចូលទៅតាមក្រោយព្រមទាំងលួចសើចតិចៗនិងចរឹតរបស់មិត្តរំពេចនោះឡានក៏បានបើកចាកចេញទៅ។
..........................
ងាកមកក្នុងភូមិគ្រឹះចនឯនេះវិញកំពុងតែមានស្ថានភាពតានតឹងជាខ្លាំងជុងហ្គុកអង្គុយគងពាក់ខ្លាអោបដៃនៅលើសាឡុងម្ខាងឯមីនជូក៏អង្គុយនៅសាឡុងម្ខាងទៀតទល់មុខជុងហ្គុកផងដែរ ។
« នាងដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងធ្វើអីដែលទេ? »ជុងហ្គុកហើបមាត់សួរនាងក្រោយស្ងាត់ជាងមួយម៉ោងមើលទៅទឹកមុខគេស្មើក៏ពិតមែនតែមានអារម្មណ៍ថាគួរអោយខ្លាចរអាខ្លាំងណាស់ ។
« ខ្ញុំ....ខ្ញុំ..ធ្វើបែបនេះក៏ព្រោះតែមកពីលោកដែរ!..បើលោកមិនបិទសិទ្ធខ្ញុំនោះខ្ញុំក៏មិនមកអុកឡុកដូច្នេះដែរ! »នាងនិយាយទាំងរាងភ័យតិចៗព្រោះពេលនេះជុងហ្គុកកំពុងប្រើក្រសែរភ្នែកពិឃាតសម្លក់មកខ្លួន។
« ខ្ញុំបានប្រាប់ហើយថានាងគ្មានសិទ្ធអីទៀតទេមីនជូ!....ស្ដាប់ឲច្បាស់នាងគ្មានសិទ្ធអ្វីឡើយចំពោះគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ!..នាងចង់ទាមទារស្អី?នាងបានជ្រើសចាក់ចេញហើយមិចក៏មិនរលុតចេញពីមុខពីមាត់ពួកយើងឲបាត់ទៅហើយឆុងហូក៏មិនត្រូវការម្ដាយដូចជានាងទៀតឡើយស្ដាប់បានទេ! »ជុងហ្គុកស្ដីថាឲនាងផាំងៗទាំងចិត្តមួម៉ៅហើយមីនជូក៏ក្ដៅក្រហាយមិនចាញ់គេប៉ុន្មានដែលក្រោយលឺនាយនិយាយបែបនេះ ។
« ខ្ញុំគ្មានសិទ្ធ?អញ្ចឹងមានតែនាងឆេយ៉ុនស្រីថ្មីលោកទេឬទើបមានសិទ្ធ? »ជុងហ្គុកហាក់ជ្រួញចញ្ចើមក្រោយលឺអតីតភរិយាលើកឈ្មោះមិត្តស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនមកលូកឡំជាមួយ។
« កុំយកឆេយ៉ុនមកពាក់ពន្ធ័ឲសោះមីនជូ!»ជុងហ្គុកស្រែកគំហកដាក់អតីតភរិយាខ្លាំងៗទាំងកម្រាលដោយបង្ហាញពីការការពារនិងក្ដីបារម្ភរបស់ខ្លួនចំពោះមិត្តស្រីទាំងស្រុង ។
« ហេតុអីនិយាយមិនបាន!..មីស្រីឆ្លៀតឪកាសនោះវាមានតម្លៃណាស់ណាដែលឲលោកការពារវាយ៉ាង....»និយាយមិនទាន់អស់សេចក្ដីក៏ត្រូវកាត់ដោយរាងក្រាស់ភ្លាមៗ ។
« បិទមាត់!...ឆេយ៉ុនមានតម្លៃជាងនាងឆ្ងាយណាស់...ឆេយ៉ុនតែម្នាក់គត់ដែលតែងតែនៅក្បែរមើលថែរបួសផ្លូវចិត្តខ្ញុំកន្លងមកដូច្នេះនាងគ្មានសិទ្ធមកតវ៉ាអ្វីឡើយ! អញ្ជើញទៅវិញបានហើយខ្ញុំមិនជូនដំណើរទេ! »ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏ក្រោកដើរចេញទៅបាត់ទុកឲមីនជូអង្គុយខាំមាត់ក្ដាប់ដៃខឹងចិត្តតែម្នាក់ឯង ។
....................
កន្លងផុតទៅមួយរយះក៏ដល់ថ្ងៃប្រឡងបញ្ចប់ការសិក្សារបស់សិស្សៗថ្នាក់ទី12ដោយក្នុងនោះរួមមានជីមីន,ឆុងហូ,ហូស៊ុកផងដែរដែលមានវត្តមានក្នុងការប្រឡងដ៏ស្វិតស្វាញមួយនេះ។
« ការប្រឡងបញ្ចប់នៅពេលណាដែល? »ជុងហ្គុកហើបមាត់សួរសុីងទាំងខ្លួនកំពុងអង្គុយសុីញ៉េឯកសារនៅលើតុក្នុងការិយាល័យរបស់ខ្លួន ។
« បាទ!..ម៉ោង5ល្ងាចការប្រលងនឹងបញ្ចប់ហើយ »សុីង
« ហឹម!...អញ្ចឹងដល់ពេលនោះកុំភ្លេចរំលឹកផងព្រោះយើងចង់ទៅទទួលឆុងហូដោយផ្ទាល់ »ជុងហ្គុកនិយាយទាំងភ្នែកនៅតែដក់ជាប់និងឯកសារប៉ុន្ដែមិនថារវល់យ៉ាងណាក៏នាយព្យាយាមបំពេញតួនាទីជាអាណាព្យាបាលល្អសម្រាប់កូនប្រុសខ្លួនដូចគ្នាផងដែរ ។
« បាទ! »សុីងអោនលំទោលហើយក៏ចាកចេញទៅទុកឲជុងហ្គុកបន្ដធ្វើការរបស់ខ្លួនយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់នៅក្នុងការិយាល័យប៉ុន្ដែខណះនោះដែលសម្លេងទូរសព្ទដៃរបស់រាងក្រាស់បន្លឺឡើងទើបធ្វើឲនាយត្រូវផ្អាកការងារងាកមកទទួលទូរសព្ទសិន ។
« ហាឡូឆេយ៉ុន!...អូនមានការអីមែនទេ? »ជុងហ្គុកសួរទៅកាន់ខ្សែបណ្ដោញម្ខាងទៀតទាំងមានស្នាមញញឹមនៅលើផ្ទៃមុខ។
[ គឺអូនចង់ខលមកសួរថាតើថ្ងៃនេះឆុងហូប្រឡងបញ្ចប់ការសិក្សាហើយមែនទេ? ]សម្លេងផ្អែមស្រទន់បន្លឺសួរពីអ្នកម្ខាងទៀតធ្វើឲជុងហ្គុកញញឹមសារជាថ្មីម្ដងទៀត។
« បាទមែនហើយ!...»ជុងហ្គុកតបយ៉ាងពិរោះទៅវិញ
[ អញ្ចឹងពេលណាបងប្រាប់ពីទំនាក់ទំនងពួកយើងឲឆុងហូបានដឹងទៅ? ]ជុងហ្គុកធ្មឹងបន្ដិចក្រោយលឺមិត្តស្រីសួរដូច្នេះ ។
« អឺ...គឺអញ្ចេះទៅ!នៅថ្ងៃទៅដើរលេងបងនឹងបង្ហាញពីទំនាក់ទនងពួកយើងទៅកាន់ឆុងហូតើល្អទេ? »ជុងហ្គុកនិយាយពីគម្រោងដែលខ្លួនគ្រោងទុក។
[ ល្អណាស់!..បន្ទាប់មកពួកយើងនឹងរៀបការសាងគ្រួសារជាមួយគ្នានេះអូនពិតជារំភើបចិត្តណាស់ជុងហ្គុក ]ឆេយ៉ុននិយាយឡើងដោយគ្រាន់តែស្ដាប់ត្រឹមសម្លេងក៏ដឹងថានាងរំភើបប៉ុណ្ណាដែរ ។
« បងក៏ដូចគ្នា! »ជុងហ្គុក
[ អញ្ចឹងប៉ុណ្ណឹងសិនហើយអូនរវល់បន្ដិច...អូនស្រលាញ់បង..ជុប! ] ឆេយ៉ុន
« បាទ!...បងក៏ស្រលាញ់អូនដូចគ្នា »និយាយចប់នាយក៏ចុចបិទហើយក៏ទម្លាក់ទូរសព្ទទៅលើតុរួចលើកដៃជ្រោងសក់ទៅក្រោយទាំងភាពតានតឹងបារម្ភខ្លាចថាឆុងហូនឹងមិនពេញចិត្តទំនាក់ទំនងខ្លួននិងឆេយ៉ុនឡើយ ។
« ហ្ហើយ!ដើរមួយជំហ៊ានគិតមួយជំហ៊ានចុះ »នាយវៀសការគិតចេញអស់ហើយក៏បន្ដធ្វើការងារខ្លួនបន្ដទៀត ។
...................
មួយសប្ពាហ៍ក្រោយមក
រឺង!...រឺង!..រឺង..
ជីមីនដើរចេញពីបន្ទប់ទឹករហ័សចុចទទួលទូរសព្ទដែលរោទ៍មួយថ្ងៃហើយនោះ ។
« អាឡូឆុងហូ!..ឯងមានការអីមែនទេ? »ជីមីន
[ នែក៎!...ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃទៅដើរលេងណា៎ឯងភ្លេចហើយឬ?ឆាប់លឿនមកពួកយើងកំពុងចាំឯងនៅខាងក្រោម ]សម្លេងឆុងហូនិយាយលឺបង្ហាញពីភាពអន្ទះសារ ។
« អឺ!..ដឹងហើយ! »ជីមីនឆ្លើយតបរួចក៏រហ័សចុចបិទនិងប្រញាប់ប្រញាល់ស្លៀកពាក់ព្រោះថាគេកំពុងរងចាំនៅខាងក្រោម។ជីមីនរៀបចំខ្លួនបណ្ដើរក្រហឹមច្រៀងបណ្ដើរទាំងសប្បាយចិត្តព្រោះបានទៅដើរលេងជុំមិត្តនិងបុរសដែលខ្លួនលួចពេញចិត្តថែមទៀត ។
នៅពេលរួចរាល់នាយក៏ទាញកាតាបធំល្មមមួយដែលមានសម្លៀកបំពាក់មួយចំនួនស្ពាយលើស្មារួចដើរចុះមកជាន់ក្រោមហើយក៏ឃើញឆុងហូនិងហូស៊ុកកំពុងនិយាយគ្នាលេងជាមួយជីន ។
« ចុះមកហើយហីលោកម្ចាស់!..នេះរៀបចំខ្លួនយូរៗនោះយូរ »ចុះមកដល់ភ្លាមក៏ត្រូវមាត់ហូស៊ុកភ្លាមតែម្ដង ។
« អើយឲយើងសុំទោស!...ប៉ុន្ដែក្រែងថាប្រញាប់ហីតោះឆាប់ទៅ!..អឺបងប្រុសខ្ញុំទៅសិនហើយ »ជីមីននិយាយថែមទាំងមិនភ្លេចលាបងប្រុសរបស់ខ្លួន ។
« ហឹម!..ដើរលេងឲសប្បាយណា »ជីនតបទាំងមានស្នាមញញឹមទៅកាន់ប្អូនប្រុសវិញ
« ហឹមតោះយើង!...អញ្ចឹងខ្ញុំសុំទៅសិនហើយបងប្រុស! »ដោយឆុងហូនិងហូស៊ុកមិនភ្លេចងាកមកអោនលាជីនជាការគួរសមឡើយ។
« បាទ!..ផ្ងើរមើលថែអាល្អិតជីមីនផងណា »ជីនផ្ដែផ្ដាំ
« បាទ! »ពួកគេឆ្លើយតបហើយក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅក្រៅផ្ទះដែលមានឡានចតចាំរួចជាស្រេច ។
ជីនតាមសម្លឹងមើលឡានដែលបើកចេញទៅរហូតដល់ផុតកន្ទុយភ្នែកទើបដើរចូលមកផ្ទះវិញក្នុងចិត្តក៏នៅនឹកបារម្ភចំពោះប្អូនប្រុសដែលមិនសូវដែលដើរឃ្លាតឆ្ងាយពីខ្លួនម្ដងណាឡើយ ។
Teaser ភាគក្រោយ...
« ខ្ញុំស្រលាញ់លោកពូ! »កម្លោះវ័យជំទង់ផាកជីមីនសារភាពត្រង់ៗមិនលាក់លៀមនៅចំពោះមុខបុរសវ័យចំណាស់មិនចេះចាស់ចនជុងហ្គុក
« ហើស៎..ខ្ញុំចាត់ទុកឯងដូចជាកូនប្រុសម្នាក់របស់ខ្ញុំអញ្ចឹងកុំមកនិយាយអីផ្ដេសផ្ដាស! »ជុងហ្គុកនិយាយតែមួយប្រយោគនេះក៏ប្រុងនឹងបែរខ្នងដើរចេញតែត្រូវជីមីនរហ័សក្រសោបអោបចង្កេះនាយជាប់មិនឲទៅណារួច
« អញ្ចឹងលោកពូមកធ្វើជាSugar Daddyខ្ញុំទៅ!..ខ្ញុំស្មាក់ព្រមតាមពូទាំងអស់ណាលោកពូណា »ជីមីន
« ផាកជីមីន!!..ឲវាល្មមៗបានហើយ!..ឯងគ្រាន់តែត្រឹមជាក្មេងម្នាក់ដែលមិនទាន់ធំដឹងក្ដីប៉ុណ្ណោះសម្រាប់ខ្ញុំហើយខ្ញុំក៏មិនមែនខ្ទើយខ្ញុំមានមនុស្សស្រីដែលខ្ញុំស្រលាញ់ហើយ..ឆើស៎ចំជាkidមែន! »ជុងហ្គុកដាក់ប្រាវៗទៅកាន់មាឌល្អិតតែថាជីមីនហាក់មិនញេញនឹងសម្ដីជុងហ្គុកឡើយ
« អញ្ចឹងតើវាយ៉ាងមិច?ចាំមើលទៅខ្ញុំនឹងធ្វើឲពូក្លាយជាខ្ទើយហើយមកស្រលាញ់ខ្ញុំឲបាន! »ជីមីនផ្ដាច់ជ្ញារតាមពាក្យសម្ដីដែលខ្លួននិយាយធ្វើឲជុងហ្គុកក្រវីក្បាលហួសចិត្តជាខ្លាំង
« ឈប់ស្រមៃទៅ!ទោះយើងGayក៏យើងមិនសុីក្មេងដែលជាមិត្តរបស់កូនប្រុសយើងដែរ..ខំតែរៀនទៅកុំមកគិតរឿងបែបនេះជាមួយយើង! »ជុងហ្គុកថាហើយក៏បេះដៃតូចៗចេញហើយដើរចេញទៅរុយមិនសូម្បីងាកក្រោយទុកឲជីមីនខាំមាត់ខឹងចិត្តតែឯង ។
« ចាំមើលចុះលោកពូថាខ្ញុំនឹងយកបេះដូងហើយនិងរាងកាយលោកពូនៅថ្ងៃណាមួយឲបានជាក់ជាមិនខាន!ឆើស៎... »
To be continue.....