Tunog ng espada lang ang tanging maririnig sa paligid at ang mga daing ng iba pang mga bampira at ng isang tao.
I groaned out loud when the buzzer buzzes. Mabuti naman kasi pagod na pagod na ako! Diyos ko!
“I am impressed! I really did see the improvements of my students in a short period of time. As reward, tomorrow will be your rest day in my subject.” mahabang saad ni Professor Bancroft na may ngiti sa kanyang mga labi.
Nakaginhawa ako ng maluwag sa narinig. Mabuti nalang talaga. Dahil nakasalampak na ako ngayon sa sahig ng arena ay kaagad na nagbalak na ako ng tumayo but before I did that ay may naglahad ng tubig saakin sa harapan.
Tiningnan ko muna kung sino ito bago tumayo. Pinagpagan ko ang pwetan ko at muling tiningnan si Kennedy na medyo namamasa na ang sulok ng kanyang mata habang nakalahad parin sa akin ang tubig na dala niya.
“I wasn't thirsty.” I told her in my natural voice pero tinanggap ko parin ang tubig na dala niya.
“But still thank you,” anas ko at ininuman ng kaunti ang tubig. Napapikit siya ng mariin kaya naman ay kaagad na tinalikuran ko na siya. Gutom na naman ako.
“K, I'm sorry. Forgive me. Please.” napahinto ako sa narinig at nilingon siya at doon ko na nakita na umaagos na pala ang masagana niyang mga luha.
“Are we in a fight? Why I can't remember a thing?” marahan kong tanong sakanya. She sobbed.
“I said hurtful words to you K. I'm so sorry.” she sobbed again. I sighed atsaka ko siya hinila para mayakap.
Hinagod-hagod ko ang likod niya as she continue to sob harder. “Stop crying will you? Baka masabi ni Theo na pinaiyak ko na naman ang prinsesa niya.”
Umuuga-uga ang balikat niya sa sinabi ko. Hanggang sa naramdaman ko nalang na unti-unti ng kumalma ang katawan niya mula sa pag-iyak.
“I'm sorry K. I was just worried about you and our safety. I was traumatized after what happened to Theo when he was captured and I don't want that to happen to you too.” mahina niyang saad habang nakayakap parin saakin.
“Stop apologizing alright? I wasn't hurt anyways when you said those words. I was immune.” malumanay kong saad sakanya. She pulled out of hug and smiled at me.
“I’m so glad that we have you K.” napailing nalang ako sakanya atsaka ko napansin ang paligid namin.
Theo and others are here and they're looking at us with teary eyes. I looked at them coldly. Tch.
Emma chuckled. “Oh, we haven't really seen our Kianna being so sweet. Right guys?”
Namula ang mukha ko sa hiya. Fuck.
“Yeah, such a soft hearted baby Kianna.” sinamaan ko ng tingin si Blue dahil sa narinig. Baby his ass.
“Wait K! Your face doesn't have the scar.” untag ni Ken.
Napabaling ako sakanya. “What?”
“Scarlett scratch you on the face. It was only yesterday. Bakit walang peklat or fresh scar sa mukha mo?” nakakunot-noong tanong niya.
Everyone seems to know about it too. Looks like I have to lie again.
“I went to the infirmary at night and ask an ointment for my scratch. Nagulat pa nga ako pagkagising ko na wala na yung peklat ko sa mukha. Kaya pala hindi na siya mahapdi.” mahaba-haba kong paliwanag. I hope it sounds convincing. Ayaw ko namang sabihin sakanila na naghilom kaagad ‘yung sugat ko sa pisngi. Baka isipan pa nila na isa ako sakanila o kung ano man.
Napatango-tango sila. “Alright! Let's go guys. May next class pa tayo! It's already 9pm!” aya ni Liam sa iba pa niyang kasama.
Kaagad na nagpaalam sila saakin habang ako naman ay nagbihis ng uniporme ko bago pumasok sa next class ko. Pero dumaan muna ako sa cafeteria para bumili ng malamig na inumin.
Minutes later ay pumasok na ang professor and we went on into serious lessons. The rest of the night went well. Kaya nang dumating ang umaga ay sobrang inantok talaga ako.
The class dismissed around 5am pero noong alas tres pa ng madaling araw ako inaantok.
Paglabas ko ng room ay kaagad na bumungad saakin si Ken at ang mga kasamahan kaya I raised my right hand. “I’m sorry Ken I’m tired. Maybe later.” antok na antok na sambit ko.
She smiled and nod her head kaya naman ay kaagad na nagtungo na sa dorm ay kahit wala pa akong bihis ay sumampa na ako sa kama. Hindi ko nga nahubad ang suot kong sapatos at natulog nalang. I heard someone chuckled at naramdaman ko ang marahan nitong paghubad sa suot kong sapatos. Napangiti ako. Now, I'm relaxed.
.
.
.
.
“Mi Reina..”
“Mi Reinaaa..”
“Miiii Reeeiiinaaaa..”
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko dahil parang kanina pa may nanggigising saakin. Sobrang dilim ng kwarto ko kaya pala sobrang sarap ng tulog ko.
“Mi Reina..”
I groaned. Damn! Masakit ‘yung katawan ko. “Cas?” nanghihinang sambit ko.
“Hmm..I’m here Mi Reina, kanina pa ako rito. Antagal mong magising.” may bahid pa ng pagtatampo ang boses niya. I chuckled lightly at muling ipinikit ang mga mata ko.
“Cas? Where are you?” ramdam kong lumubog ang bahagi ng kama ko hanggang sa may biglang humalik sa leeg ko.
“I’m here Mi Reinaaa....” napatawa na naman ako sa tono ng pananalita niya.
“What happened to you?” tanong ko habang nakapikit parin.
“It’s already 1pm Mi Reina. You haven't eaten your lunch yet and besides, I am planning to take you to the castle.”
Hindi ako nakaimik sa narinig dahil inaantok pa talaga ako hanggang sa nakaramdam ako ng isang malambot na bagay na lumapat sa labi ko. Naimulat ko ang mga mata at doon ko napagtantong nakailaw ang lamp shade ko sa night stand. Napagmasdan ko tuloy ang gwapong mukha ni Caspian habang nakabusangot na nakatingin saakin.
“Mi Reina naman eh.. I haven't spend any time with you yesterday at ngayon inaantok ka pa.” napailing ako sa narinig.
“What do you want Mi Rey?”
Natigilan siya sa narinig. “It sounds so good in my ears when you're the one who calls me that Mi Reina.” seryosong sambit niya.
I laughed. “Of course it does. Maganda boses ko eh.”
Ngumisi siya sa narinig. “I’m not yet certain though. Gusto mo i-testing natin? May alam akong laro.”
Tinaasan ko siya ng kilay. “Pa'no?”
Ngumiti siya ng malaki. “Alam mo ‘yung game na hinuhubaran ng lalaki ‘yung babae? Tapos hihiga sila sa kama tapos mamasahiin ng lalaki ‘yung babae? Tapos mapapakanta ‘yung babae sa sarap...” kaagad na hinampas ko ng unan ang mukha ni Caspian dahil sa sinabi niya kaya naman ay walan humpay ang tawa niya.
“Gago ka Cas! Bastos ka!”
Tawa-tawang sinalag niya ang unan na pinaghahampas ko sakanya. “W-what? What I said is not kabastosan Mi Reina..” then humalakhak na naman siya. Mas lalo tuloy siyang gumwapo. Hmm.
Nagulat ako ng bigla siyang tumigil sa pagtawa na tila may naalala.
“Mierda!” he cussed as he vanished immediately. Hindi ako nakagalaw sa ginawa niya but seconds later he appeared again holding a tray of my favorite foods.
Napangiti ako sa nakita. “Is that mine?” tanong ko pa.
Umiling siya. “Nope, it's mine. Get up and buy yours.”
Sinamaan ko siya ng tingin kaya naman ay tumawa siya at kaagad na binawi ang sinabi. “Of course it's for you Mi Reina.” nakangiting inilapag niya sa kama ang isang tray ng pagkain.
Napansin kong mainit pa ang mga ito kaya naman ay walang pagdadalawang isip na kinain ko ang mga ito.
“Go change and will go to the castle Mi Reina.”
Kaagad na tumalima ako. I switched on the light at naglakad na patungo sa banyo para magsipilyo. After that I change into something classy yet comfy clothing.
CASPIAN was cheerful the entire time not until we reached into their castle. His face become stoic again.
“The King has arrived!” malakas na namang anunsiyo sa palasyo ang pagdating niya.
When we enter as usual the maids greet us. Nalaman ko rin na wala ang mga magulang ni Caspian dahil naglakbay daw ang mga ito. Casper was also busy on fixing something kaya naman kami lang talaga ang naririto sa palasyo.
Kaagad na napahinto kami ng biglang may sumalubong kay Caspian at kaagad na nagbigay galang ito.
“Your highness, the daughter of the Cladisuos family is asking for your presence at the meeting your highness.”
Tinanguan lang siya ni Caspian at kaagad na iginayak ako sa itaas ng palasyo. Kita ko kung paano dumapo ang tingin ng lalaki saakin bago nagbigay-galang ulit.
When we arrived at Caspian's room ay kaagad na dumiritso ako sa balkonahe ng kwarto niya. Mariin kong naipikit ang mga mata sa malamig na simoy ng hangin na dumadapo sa katawan ko.
Nang sobrang lamig na ng hangin ay kaagad na bumalik na ako sa loob and I found Caspian changing his clothes. Napaubo ako bigla at kaagad na napaiwas ng tingin dahilan para mapatawa siya.
“Where are you going Cas?” tanong ko habang hindi parin ibinabalik sakanya ang mga mata ko.
“I'm having a quick meeting with the elders Mi Reina. I’m sorry. I forgot to clear my schedule for this day.” napatango-tango ako sa narinig.
He's now a king so I must expect na wala talaga siyang masyadong oras.
He went near me and pulled me into a hug. “I'll be back alright? Wait for me. You can freely roam the castle Mi Reina. But you can also stay in here if you want to.” tinanguan ko nalang siya. He kissed my lips before he went his way outside the room.
Now the room was only filled with his aromatic scent. Total nawala naman ang antok ko ay kaagad na nilibot ko nalang ang kwarto niya hanggang sa umabot ako sa secret library ng kwarto niya. I accidently press the crown that was displayed on his table kaya laking gulat ko ng biglang pumailalim ang mesa at bumukas ang dingding revealing a library.
Sobrang lawak ng library niya at andaming libro. Ngunit napahinto kaagad ako ng makakita ako ng isang napakalaking portrait ng isang sanggol. Nag-iisa lang ito.
Naglakad ako papunta rito at doon ko napansin na may pangalan palang nakaukit sa ibaba ng portrait.
Mi Princesa Reign Elizabeth
Hinaplos ko ang nakaukit na pangalan. Mukhang sobrang luma na ng portrait kasi hindi na masyadong malinaw ang portrait. Parang dumaan ata ito sa gyera.
Marami pa akong natuklasan sa loob ng library pero ang tanging tumatak lang talaga sa isip ko ay ang portrait ng batang nag-ngangalang Reign Elizabeth.
Ito lang ang natatanging portrait sa loob ng library at isa pa, nakadisplay ito sa tapat ng mesa ni Caspian. I am sure that this library serves as his office too. Ibig sabihin na kapag nagtratrabaho si Caspian rito sa mesa ay talagang tatapat lang sa mga mata niya ang portrait ng bata.
That kid must be important to him kasi mukhang ito ata ang pinakamahalagang bagay sa loob ng library.
“Mi Reina..” kaagad na napalingon ako sa likod ko ng may marinig akong tinig. Tinig ng lalaking nagmamay-ari ng kastilyong ito.
“I'm glad that you found this one.” aniya na para wala lang. Naglakad pa siya papunta sa gilid ko at kaagad na yinapos ako.
“Who’s Reign Elizabeth Cas?” tanong ko sakanya. Kasi hindi talaga mawala-wala sa isip ko ang nakita ko.
Hindi kaagad siya nakasagot. Mukhang nagdadalawang isip pa siguro siya kung sasabihin ba niya ang totoo o hindi.
“It’s okay if you don't want to tell —”
“It’s you.” napanganga ako sa narinig.
“That baby is not me Caspian. That baby was named Reign Elizabeth Cas.” tila hindi makapaniwalang sambit ko. There's no way that the baby was me. Fucking no way. I am Kianna Marie! Not Reign whatever! I am a Santiago!
Napatingin ako sakanya when he caress my face as he looked at me letting me read his emotion. This time he looks like an open book to me.
“That baby is you Mi Reina. You are Reign Elizabeth. My Reign Elizabeth Bathory.”
Parang may kung ano na dumapo sa puso ko. Para siyang namanhid. Then it all start flashing back into me. The swaddling clothes that Lester have before he dies, it has a Bathory word imbroidered on it. The Bathory is Caspian's enemy. The word Bathory is a forbidden word in Blood Kingdom.
Namalayan ko nalang na umiiyak na pala ako ng marahan na pinunasan ni Caspian ang mga luha ko.
“I—I don’t want to believe it.” nanghihinang saad ko.
Caspian got himself some book at may hinanap na page atsaka niya ito pinakita saakin. Mas lalong gumuho ang mundo ko ng makumpirmang ako nga ang anak ng kalaban nila.
The heiress of the Bathory has the crown emblem on the back of her left hip at nagkaroon ako niyan. Nuong time na ipinaso saakin ng mangkukulam ang isang salamin na parang pang-illuminati. Kaya pala marami ang nagtangka sa buhay ko ng makarating ako rito.
My life was never put on the line because I was with Caspian. My line was already in the line because I am a Bathory.
I looked at Caspian as I sobbed. “S-so... I..am your enemy then...”
He pull me into a hug and caress my back before he whispers.
“I don't see you as one Mi Reina. I see you as my wife and a Queen of this kingdom.”