Unicode
အခန်း(၁၈) - အိမ်ရှိ စုဆောင်းငွေလေး
စာရေးသူ - NanFangLiZhi Southern Lychee 南方荔枝
ဘာသာပြန်ဆိုသူ - Snowtowel
ဘေးဘက်အခန်းတွင် အကြီးဆုံးမရီးကလည်း ဒီနေ့ လင်းချင်းဟယ် ပို့ပေးလိုက်သည့် အရိုးအကြောင်း ပြောနေသည်။
သူမမှာ ဒုတိယမရီးကဲ့သို့ တူညီသော အတွေး မရှိသော်လည်း စိတ်ရှုပ်ထွေးသော အမှုအယာတော့ ပေါ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ကျိုးချင်းမုသည် စတုတ္ထရဲ့ဇနီးက အသိတရားရှိပြီး စဥ်းစားချင့်ချိန်တတ်လာပြီဟု ပြောသည်။
အကြီးဆုံးမရီးသည် သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။ အရင်တုန်းက စတုတ္ထရဲ့ဇနီး ဖြစ်ရပ်တွေ ဖန်တီးတဲ့အခါ သူမက ငယ်လွန်းပြီး မစဥ်းစား မချင့်ချိန်တတ်သေးဘူးလို့ သူမယောကျာ်းက ပြောခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ သူမက ကလေးသုံးယောက် အမေ ဖြစ်နေပြီ။ ဘယ်အချိန်က အသိတရားရှိသလို သူမ ပြုမှုနေလို့လဲ။
အခုမှ အသိတရား ရှိလာတယ်...?? ဘယ်သူက ယုံကြည်မှာလဲ။
" ဒါက အရမ်း ဖြုန်းတီးရာကျတယ်။ သူမ ခြင်းတောင်းနဲ့အပြည့် ပစ္စည်းတွေ သယ်လာတာ တွေ့တယ်လို့ ထောင်ဇီရဲ့အမေက ပြောတယ် " အကြီးဆုံးမရီးက ပြောသည်။
အဝတ်နဲ့ ဖုံးထားလို့ ဘာတွေလဲဆိုတာတော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမက အရိုးကြီးတစ်ကြီး ပေးဖို့ စိတ်ဆန္ဒ ရှိတယ်ဆိုတော့ သူမ အများကြီး ဝယ်လာတာ ဖြစ်ရမယ်။
ကျိုးချင်းမုလည်း ထိုအချက်ကို ထောက်ခံသည်။ ကောင်းမွန်စွာ နေနိုင်ဖို့ ဘယ်လောက်တောင် ဖြုန်းတီးနိုင်တာလဲ။ ပြီးတော့ ညီအစ်ကိုသုံးယောက်မှာ တစ်ယောက်က မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာ ငါးနှစ် ရှိသွားပြီ။ နှစ်သစ်ကူးပြီးရင် ခြောက်နှစ် ဖြစ်တော့မယ်။ ကလေးတွေ ကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ ပိုက်ဆံ မလိုနိုင်ဘူးလား။
အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူ့မှာ သားတစ်ယောက်ပဲ ရှိလို့ ကျိုးချင်းမုလည်း အနည်းငယ်တော့ မနာလိုဖြစ်မိသည်။ ပထမ ကလေးသုံးယောက်က သမီးတွေဖြစ်လို့ ဖိအားက တော်တော်လေး နည်းသည်။ ဒါပေမယ့် သူက ပိုပြီး စိတ်ဖိစီးမှု များရတာကို ပိုလိုလားသည်။
" ဒါလေးက သားလေး ဖြစ်မလား မသိဘူး " ကျိုးချင်းမုက အကြီးဆုံးမရီး၏ ထွက်ခါစ ဝမ်းဗိုက်လေးကို ထိကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
ထိုအကြောင်းက အကြီးဆုံးမရီးရဲ့ အာရုံကို ဆွဲဆောင်နိုင်လိုက်ပြီး သူမက မှတ်ချက်ပေးသည်။ " လောင်တက တတိယရဲ့ဇနီး ဗိုက်ကို တွေ့လိုက်တိုင်း ' ညီလေး ' လို့ပဲ ခေါ်နေတာ။ ဒါက သားလေး ဟုတ်လား မဟုတ်ဘူးလား ကျွန်မလည်း မသိဘူး "
တကယ်တော့ သူမ မစိုးရိမ်ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမတွင် သားတစ်ယောက် ရှိထားပြီးပြီ။ ဟုတ်တာပေါ့ ဒါက သားလေးဖြစ်ရင် ပိုကောင်းတယ် ။ ဒါပေမယ့် မဟုတ်ရင်လည်း ကိစ္စမရှိဘူး။
အခုအချိန်တွင် တတိယမရီးသည် လောင်တနှင့် လောင်အာ့အတွက် အထည်များကို ပြုလုပ်နေသည်။ အခုတော့ ရိတ်သိမ်းခြင်းလုပ်ငန်းက ပြီးသွားပြီ၊ အိမ်မှာလည်း ဘာအလုပ်မှ လုပ်စရာ မလိုအပ်သည့်အတွက် တစ်နေ့လုံး အထည်ချုပ်နိုင်ပြီး အရှိန်ကလည်း ပိုမြန်လာသည်။ သူမလက်ထဲရှိတစ်ခုက လောင်အာ့အတွက် ဖြစ်ပြီး တစ်ဝက်ပြီးနေပြီ။
ရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ လောင်တအတွက်လည်း ပြီးသွားလိမ့်မယ်။ ပြီးရင် သူမသမီးအတွက် အပေါ်ဝတ်တစ်ထည် လုပ်ပေးနိုင်ပြီ။
ကျိုးမိသားစုဝင် တစ်ယောက်စီ၌ သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်အတွေးတွေ ရှိနေသော်လည်း နေ့ရက်တွေက လိုက်လျောညီထွေရှိနေဆဲပင်။ တတိယမရီးသည် သန်းဝေပြီး အနားယူရန် ဝင်သွားချိန်တွင် လင်းချင်းဟယ်ကတော့ နိုးထလာပြီဖြစ်သည်။
ဒီည သူမ ဖက်ထုပ် လုပ်စားရန် ဆုံးဖြတ်ထားတာကြောင့် မုန့်ညက်ပြုလုပ်ရန် စပြင်ဆင်သည်။
သူမသည် နံရိုးအားလုံးကို ခုတ်ထစ်ထားပြီး နယ်မြေထဲတွင် ထည့်ထားသည်။ အရမ်း မအေးသေးသောကြောင့် ဆားနယ်ထားသော ဝက်ဝမ်းဗိုက်သားက လွှဲ၍ လတ်ဆတ်သောအသားနှင့် နံရိုးများသည် တာရှည်မခံပေ။ ရေခဲသေတ္တာနှင့် နှိုင်းယှဥ်နိုင်သည့် နယ်မြေရှိခြင်းက ဒီအချိန်မှာ အရမ်းကောင်းသည်။
လင်းချင်းဟယ် မီးဖိုချောင်ထဲ အလုပ်ရှုပ်နေစဥ် ညီအစ်ကိုတွေ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် နိုးလာသည်။ ညစာအတွက် ဖက်ထုပ်စားရမယ့်အကြောင်း သိလိုက်ကြတော့ သူတို့တွေ အရမ်းပျော်သွားကြသည်။
ကျိုးလောင်တသည် ကြွားရန် အပြင်သို့ တိုက်ရိုက် ထွက်သွားသည်။ ကျိုးလောင်အာ့လည်း ဆော့ရန် အပြင်ထွက်သွားပြီး လောင်စန်းက လင်းချင်းဟယ်နှင့်အတူ အိမ်မှာ နေခဲ့သည်။
လင်းချင်းဟယ်အနေနှင့်တော့ အကြီးနှစ်ယောက် အလွန်အကျူး မဆော့သရွေ့ သူမက သူတို့ကို တားမြစ်ချုပ်ထိန်းထားမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့က ယောကျာ်းလေးတွေ.... ဒါကြောင့် သူတို့ကို ချုပ်ထိန်းခြင်းဖြင့် ကျွေးမွေး စောင့်ရှောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ အရေးအကြီးဆုံးက မကြာခင် ဆောင်းရာသီ ရောက်လာတော့မယ်။ အဲအချိန်မှာ ဆော့လို့ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ထိုအချိန်မှာ ကျိုးလောင်တကို စာသင်ဖို့ သူမ စီစဥ်ထားသည်။
နောက်နှစ်ထိ စောင့်ပြီးရင် သူ့ကို မူလတန်းကျောင်း ပို့ရမယ်။
မူလတန်းကျောင်းက ငါးနှစ်ပုံစံ ဖြစ်ပြီး ဂျူနီယာအလယ်တန်းကျောင်း နှင့် အထက်တန်းကျောင်းက နှစ်နှစ်စီ စနစ် ဖြစ်သည်။
ခြောက်နှစ်အရွယ်က သိပ်မငယ်တော့ ကျောင်းတက်ရတာ မဆိုးဘူး။ အဲဒါက အိမ်မှာ ကြောင်တွေ ခွေးတွေနဲ့ ဆော့ကစားနေတာထက် ပိုကောင်းတယ်။
သူ၏ လွတ်လပ်သော နေ့ရက်များ လျော့နည်းလာတော့မည်ကို မသိသော ကျိုးလောင်တသည် အပြင်တွင် ပျော်နေပြီး ကျိုးလောင်အာ့က အမြီးကဲ့သို့ သူ့နောက်မှ ထပ်ကြပ်မခွာ လိုက်ပြေးနေသည်။
သူတို့တွေ အပြင်မှာ ဘာကစားကြမှန်း မသိသော်လည်း ပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ အမြဲတမ်း ညစ်ပတ်နေတတ်ကြသည်။
လင်းချင်းဟယ်သည် ဂျုံမုန့်ညက် အများစု ပြုလုပ်ပြီးသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး ညီအစ်ကိုတွေဆီသို့ တစ်ချက် လှမ်းကြည့်ပြီးနောက် သူတို့၏ လက်များနှင့် မျက်နှာကို ဆေးကြောရန် လွှတ်လိုက်သည်။
အိမ်မှာ ရေတွင်းတစ်တွင်း ရှိပြီး ကုန်ကျစရိတ် ကြီးသည်။ တစ်ရွာလုံးတွင် သူတို့ကိုယ်ပိုင်ဝင်းခြံ၌ ရေတွင်းရှိသော အိမ်သည် အများဆုံး အိမ်ထောင်စု ငါးစုသာ ရှိပြီး သူမသည် ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။
ညီအစ်ကိုတွေ ရှုပ်ပွညစ်ပတ်အောင် ဆော့ခြင်းမှ ကာကွယ်တားဆီးရန် များသောအားဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည်။
ဒီရေတွင်းကို တူးရန် ငွေအမြောက်အများ ကုန်ကျထားသည်။ မူလပိုင်ရှင်သည် လစဥ် ပေးပို့နေသော ကျိုးချင်းပိုင်၏ငွေများအပေါ် မှီခိုအားထားသောကြောင့် ငွေကုန်မှာကို သူမ စိတ်ထဲမထည့်ဘဲ ရေတွင်းတူးရန် လူများကို ငှားရမ်းခဲ့သည်။
ဒုတိယမရီးသည် ကိုယ့်ဘာသာ အားရကျေနပ်နေစဥ်အတွင်း မူလပိုင်ရှင်၏ အသားတင် ငွေစုဆောင်းမှုသည် သေချာပေါက် သူမထက် မပိုနိုင်ဘူးလို့ သူမ တွေးထင်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ကျိုးချင်းပိုင်၏ အရည်အချင်း စွမ်းရည်ကို သူမ လျှော့တွက်ခဲ့သည်။
အစောပိုင်းနှစ်များတွင် ကျိုးချင်းပိုင်သည် တစ်လလျှင် အနိမ့်ဆုံး ယွမ် ၂၀ သာ ပေးပို့ခဲ့ပြီး ပုံမှန်အားဖြင့် ၂၃ ယွမ် သို့မဟုတ် ၂၄ ယွမ်သာ ရှိသည်။ ပိုတဲ့အခါ ၂၅ ယွမ် သို့မဟုတ် ၂၆ ယွမ် ဖြစ်သည်။ အခြေခံအားဖြင့် သူက အားလုံးကို ပေးပို့သည်။
ဟိုမှာ ပိုက်ဆံသုံးစရာ မလိုသလို သုံးစရာနေရာလည်း မရှိတဲ့အတွက် သူ တတ်နိုင်သလောက် အကုန် ပို့ပေးခဲ့သည်။ ကူပွန်လက်မှတ်တွေလည်း အတူတူပဲ။
ဒါပေမယ့် လွန်ခဲတဲ့နှစ်နှစ်အကြာတွင် ကျိုးချင်းပိုင်မှ ပို့သောပိုက်ဆံသည် တစ်လလျှင် ယွမ် ၃၀ အထက် ဖြစ်လာသည်။ အများအားဖြင့်တော့ ၃၅ ယွမ် မဟုတ်ရင် ၃၆ ယွမ် လောက်ရှိသည်။
မူလပိုင်ရှင်က အလွန်အကျွံ ဖြုန်းတီးနေရင်တောင်မှ ဒီခေတ်တွင် ပိုက်ဆံရှိရင်တောင် ကမ္ဘာတစ်ပတ်ပတ်ခွင့် မရှိဘူး။ ကောင်လေးတွေက ကလေးတွေပဲ ဖြစ်သော်လည်း သူတို့ရဲ့စားနိုင်သည့် ပမာဏက ဆင်းရဲသွားလောက်တဲ့အထိ မကြီးသေးဘူး။ အထူးသဖြင့် မူလပိုင်ရှင်က သူတို့အတွက် ဆာလောင်ပြီး မသေနိုင်သည့် ကန့်သတ်ချက် သတ်မှတ်ပေးထားသည်။ ဒါဆို သူမ ဘယ်လောက်သုံးနိုင်မှာလဲ။ အိမ်မှာ အသုံးစရိတ် အများစုက သူမကိုယ်ပိုင် သုံးစွဲမှုကြောင့် ဖြစ်သည်။ အရေးအကြောင်းပျောက် အစိုထိန်းခရမ်ခ်၊ အဝတ်အစားအသစ်များ၊ ချညထည်အသစ်များ၊ လည်စည်းများ၊ ခေါင်းစည်းပဝါများ၊ ခြေအိတ်များနှင့် ဖိနပ်များ........ သူမမှာ ထိုအရာအားလုံး ရှိသည်။
သူမအတွက်ပဲ သူမ သုံးသောကြောင့် မူလပိုင်ရှင်သည် အနည်းငယ် စုဆောင်းထားနိုင်သေးသည်။
သူမအတွက် အများကြီး အကုန်ကျခံ သုံးခဲ့ပေမယ့် လင်းချင်းဟယ်သည် မိသားစု၏ချမ်းသာမှုကို ရေတွက်ပြီးနောက် ယွမ် နှစ်ရာကျော် သုံးရာနီးပါးအထိ စုဆောင်းသိမ်းဆည်းထားတာကို သိလိုက်ရသည်။
တစ်ကြိမ်တွင် တစ်ဆင့်သာ သုံးစွဲသည့်ခေတ်တွင် ယွမ်သုံးရာသည် ကြီးမားသော ငွေပမာဏ ဖြစ်သည်မှာ သေချာပါသည်။
ပိုက်ဆံဖြုန်းတီးပစ်သည့် မူလပိုင်ရှင်၏ ပုံရိပ်က လူတွေရဲ့စိတ်နှလုံးထဲ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အမြစ်တွယ်နေခဲ့တာပဲလေ။ သူမမှာ စုဆောင်းငွေ အများကြီး မရှိဘူးလို့ လူတိုင်းက တညီတညွတ်တည်း ယုံကြည်ကြသည်။
ဟုတ်ပါတယ် .... ရွာထဲက အဖွားကြီးတစ်ယောက်က သူမကို ငွေစုဆောင်းရန်နှင့် လိုအပ်မှသာ သုံးစွဲရန် အရင်တုန်းက ပြောခဲ့သည်။
ထိုအချိန်တွင် မူလပိုင်ရှင်က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြန်ပြောခဲ့သည်။ " ဒါက ကျွန်မအတွက်တောင် သုံးစွဲဖို့ မလုံလောက်ဘူး။ ဒါဆို ကျွန်မ ဘယ်လို စုဆောင်းနိုင်မှာလဲ "
ဒီစကားတွေက အခုအချိန်ထိ ရွာထဲတွင် ပျံ့နှံ့နေဆဲပင်။ သူမသည် အစိုထိန်းခရမ်ခ်ကို လိမ်းကာ ဝတ်စုံအသစ်နှင့် သားရေဖိနပ်အသစ်တွေကို ဝတ်ဆင်ထားသည်ကို မြင်တွေ့ရသော်လည်း ရွာသူ/သားအားလုံး ထိုအဆင့်မြင့်ထုတ်ကုန်များကို မဝယ်ရဲသလို ၎င်းတို့၏စျေးနှုန်းကိုလည်း မမေးရဲကြပေ။ သူမစကားတွေရဲ့ စစ်မှန်မှုကို သူတို့ သံသယမရှိကြဘူး။
" အမေ..... ဖက်ထုပ်ထဲမှာ ဘာထည့်ထားတာလဲ " ကျိုးလောင်တက သန့်ရှင်းဆေးကြောနေရင်း မေးသည်။
လင်းချင်ဟယ်က ပြန်ဖြေသည်။ " ဝက်သားဖက်ထုပ်တွေ "
" အမေရဲ့ဖက်ထုပ်တွေ သား ကြိုက်တယ်။ ဘာပဲထည့်ထည့် သားကတော့ စားရတာ ကြိုက်တယ် " ကျိုးလောင်အာ့က ဆိုသည်။
လောင်အာ့က နှစ်လိုဖွယ်ရာကောင်းနေကျ ဖြစ်သည်။ လင်းချင်းဟယ်လည်း သူ့ဘက် မျက်နှာလှည့်ပြီး သူ့ကို အပြုံးမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ လောင်အာ့က ပြုံးရယ်နေသည်။
" အမေ.... သား ကူညီပေးရမလား " သူ့မျက်လုံးတွေက တောက်ပစွာဖြင့် လက်ကမ်းရင်း ကျိုးလောင်တက မေးသည်။
အနာဂါတ်မှာ မင်းကို ငါ သေချာပေါက် လုပ်ခိုင်းမှာပါ။ ငါ မင်းကို စမ်းရေမထိဖူးတဲ့ သခင်လေးလို အလိုလိုက်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိဘူး။
ဒါပေမယ့် အခုတော့ မလိုသေးဘူး။ သူတို့အားလုံးက ရွှံ့ထဲက ထွက်လာသလိုပဲ။ သူတို့ရဲ့လက်သည်းတွေ အားလုံး ညစ်ပတ်နေတယ်။ သူမက သူတို့ကို ဆေးကြောပေးသော်လည်း တစ်ရက်အတွင်း မူလအခြေအနေသို့ ပြန်ရောက်သွားသည်။
" မနှောင့်ယှက်နဲ့ ဘေးမှာ သွားနေ " လင်းချင်းဟယ်က သူ့လက်ကို ဖယ်လိုက်သည်။
ကျိုးလောင်တက " အမေ.... သားကို မကြိုက်ဘူး "
" ငါ မင်းကို မကြိုက်တာ တစ်ရက် နှစ်ရက် ကိစ္စမဟုတ်ဘူး။ ဘာလို့ အရင်က အဲလိုပြောတာ ငါ မကြားမိတာလဲ။ ဟုတ်ပြီ ငါတို့မိသားစုက ကြက်တွေ မွေးတော့မယ်။ မင်း ဘာပြောစရာ ရှိလဲ " လင်းချင်းဟယ် အဆိုပြုသည်။
" ကြက်တွေ မွေးမှာလား " လောင်အာ့က တောက်ပသော မျက်လုံးများဖြင့် သံယောင်လိုက်ပြောသည်။
" အင်း " လင်းချင်းဟယ်က ခေါင်းငြိမ့်သည် " ကျိုးလောင်တ... မင်းညီရဲ့လက်ကို ဖယ်လိုက်။ သူ့ပါးစပ်ထဲ မကျွေးနဲ့ " သူမသည် လောင်စန်းကို မုန့်ညက်နည်းနည်းပေးပြီး ဒီမှာ ဆော့ရန် သူ့ကို ပြောလိုက်သည်။
**********************************
Zawgyi
အခန္း(၁၈) - အိမ္႐ွိ စုေဆာင္းေငြေလး
စာေရးသူ - NanFangLiZhi Southern Lychee 南方荔枝
ဘာသာျပန္ဆိုသူ - Snowtowel
ေဘးဘက္အခန္းတြင္ အႀကီးဆုံးမရီးကလည္း ဒီေန႔ လင္းခ်င္းဟယ္ ပို႔ေပးလိုက္သည့္ အ႐ိုးအေၾကာင္း ေျပာေနသည္။
သူမမွာ ဒုတိယမရီးကဲ့သို႔ တူညီေသာ အေတြး မ႐ွိေသာ္လည္း စိတ္႐ႈပ္ေထြးေသာ အမႈအယာေတာ့ ေပၚေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ိဳးခ်င္းမုသည္ စတုတၳရဲ႕ဇနီးက အသိတရား႐ွိၿပီး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္တတ္လာၿပီဟု ေျပာသည္။
အႀကီးဆုံးမရီးသည္ သူ႕ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။ အရင္တုန္းက စတုတၳရဲ႕ဇနီး ျဖစ္ရပ္ေတြ ဖန္တီးတဲ့အခါ သူမက ငယ္လြန္းၿပီး မစဥ္းစား မခ်င့္ခ်ိန္တတ္ေသးဘူးလို႔ သူမေယာက်ာ္းက ေျပာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူမက ကေလးသုံးေယာက္ အေမ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဘယ္အခ်ိန္က အသိတရား႐ွိသလို သူမ ျပဳမႈေနလို႔လဲ။
အခုမွ အသိတရား ႐ွိလာတယ္...?? ဘယ္သူက ယုံၾကည္မွာလဲ။
" ဒါက အရမ္း ျဖဳန္းတီးရာက်တယ္။ သူမ ျခင္းေတာင္းနဲ႔အျပည့္ ပစၥည္းေတြ သယ္လာတာ ေတြ႕တယ္လို႔ ေထာင္ဇီရဲ႕အေမက ေျပာတယ္ " အႀကီးဆုံးမရီးက ေျပာသည္။
အဝတ္နဲ႔ ဖုံးထားလို႔ ဘာေတြလဲဆိုတာေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမက အ႐ိုးႀကီးတစ္ႀကီး ေပးဖို႔ စိတ္ဆႏၵ ႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ သူမ အမ်ားႀကီး ဝယ္လာတာ ျဖစ္ရမယ္။
က်ိဳးခ်င္းမုလည္း ထိုအခ်က္ကို ေထာက္ခံသည္။ ေကာင္းမြန္စြာ ေနႏိုင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျဖဳန္းတီးႏိုင္တာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုသုံးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာ ငါးႏွစ္ ႐ွိသြားၿပီ။ ႏွစ္သစ္ကူးၿပီးရင္ ေျခာက္ႏွစ္ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ကေလးေတြ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ ပိုက္ဆံ မလိုႏိုင္ဘူးလား။
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ သူ႕မွာ သားတစ္ေယာက္ပဲ ႐ွိလို႔ က်ိဳးခ်င္းမုလည္း အနည္းငယ္ေတာ့ မနာလိုျဖစ္မိသည္။ ပထမ ကေလးသုံးေယာက္က သမီးေတြျဖစ္လို႔ ဖိအားက ေတာ္ေတာ္ေလး နည္းသည္။ ဒါေပမယ့္ သူက ပိုၿပီး စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားရတာကို ပိုလိုလားသည္။
" ဒါေလးက သားေလး ျဖစ္မလား မသိဘူး " က်ိဳးခ်င္းမုက အႀကီးဆုံးမရီး၏ ထြက္ခါစ ဝမ္းဗိုက္ေလးကို ထိၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
ထိုအေၾကာင္းက အႀကီးဆုံးမရီးရဲ႕ အာ႐ုံကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္လိုက္ၿပီး သူမက မွတ္ခ်က္ေပးသည္။ " ေလာင္တက တတိယရဲ႕ဇနီး ဗိုက္ကို ေတြ႕လိုက္တိုင္း ' ညီေလး ' လို႔ပဲ ေခၚေနတာ။ ဒါက သားေလး ဟုတ္လား မဟုတ္ဘူးလား ကြၽန္မလည္း မသိဘူး "
တကယ္ေတာ့ သူမ မစိုးရိမ္ေပ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမတြင္ သားတစ္ေယာက္ ႐ွိထားၿပီးၿပီ။ ဟုတ္တာေပါ့ ဒါက သားေလးျဖစ္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မဟုတ္ရင္လည္း ကိစၥမ႐ွိဘူး။
အခုအခ်ိန္တြင္ တတိယမရီးသည္ ေလာင္တႏွင့္ ေလာင္အာ့အတြက္ အထည္မ်ားကို ျပဳလုပ္ေနသည္။ အခုေတာ့ ရိတ္သိမ္းျခင္းလုပ္ငန္းက ၿပီးသြားၿပီ၊ အိမ္မွာလည္း ဘာအလုပ္မွ လုပ္စရာ မလိုအပ္သည့္အတြက္ တစ္ေန႔လုံး အထည္ခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီး အ႐ွိန္ကလည္း ပိုျမန္လာသည္။ သူမလက္ထဲ႐ွိတစ္ခုက ေလာင္အာ့အတြက္ ျဖစ္ၿပီး တစ္ဝက္ၿပီးေနၿပီ။
ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ေလာင္တအတြက္လည္း ၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၿပီးရင္ သူမသမီးအတြက္ အေပၚဝတ္တစ္ထည္ လုပ္ေပးႏိုင္ၿပီ။
က်ိဳးမိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္စီ၌ သူတို႔၏ကိုယ္ပိုင္အေတြးေတြ ႐ွိေနေသာ္လည္း ေန႔ရက္ေတြက လိုက္ေလ်ာညီေထြ႐ွိေနဆဲပင္။ တတိယမရီးသည္ သန္းေဝၿပီး အနားယူရန္ ဝင္သြားခ်ိန္တြင္ လင္းခ်င္းဟယ္ကေတာ့ ႏိုးထလာၿပီျဖစ္သည္။
ဒီည သူမ ဖက္ထုပ္ လုပ္စားရန္ ဆုံးျဖတ္ထားတာေၾကာင့္ မုန္႔ညက္ျပဳလုပ္ရန္ စျပင္ဆင္သည္။
သူမသည္ နံ႐ိုးအားလုံးကို ခုတ္ထစ္ထားၿပီး နယ္ေျမထဲတြင္ ထည့္ထားသည္။ အရမ္း မေအးေသးေသာေၾကာင့္ ဆားနယ္ထားေသာ ဝက္ဝမ္းဗိုက္သားက လႊဲ၍ လတ္ဆတ္ေသာအသားႏွင့္ နံ႐ိုးမ်ားသည္ တာ႐ွည္မခံေပ။ ေရခဲေသတၱာႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္သည့္ နယ္ေျမ႐ွိျခင္းက ဒီအခ်ိန္မွာ အရမ္းေကာင္းသည္။
လင္းခ်င္းဟယ္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ အလုပ္႐ႈပ္ေနစဥ္ ညီအစ္ကိုေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ႏိုးလာသည္။ ညစာအတြက္ ဖက္ထုပ္စားရမယ့္အေၾကာင္း သိလိုက္ၾကေတာ့ သူတို႔ေတြ အရမ္းေပ်ာ္သြားၾကသည္။
က်ိဳးေလာင္တသည္ ႂကြားရန္ အျပင္သို႔ တိုက္႐ိုက္ ထြက္သြားသည္။ က်ိဳးေလာင္အာ့လည္း ေဆာ့ရန္ အျပင္ထြက္သြားၿပီး ေလာင္စန္းက လင္းခ်င္းဟယ္ႏွင့္အတူ အိမ္မွာ ေနခဲ့သည္။
လင္းခ်င္းဟယ္အေနႏွင့္ေတာ့ အႀကီးႏွစ္ေယာက္ အလြန္အက်ဴး မေဆာ့သေ႐ြ႕ သူမက သူတို႔ကို တားျမစ္ခ်ဳပ္ထိန္းထားမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ေယာက်ာ္းေလးေတြ.... ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ခ်ဳပ္ထိန္းျခင္းျဖင့္ ေကြၽးေမြး ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ အေရးအႀကီးဆုံးက မၾကာခင္ ေဆာင္းရာသီ ေရာက္လာေတာ့မယ္။ အဲအခ်ိန္မွာ ေဆာ့လို႔ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ထိုအခ်ိန္မွာ က်ိဳးေလာင္တကို စာသင္ဖို႔ သူမ စီစဥ္ထားသည္။
ေနာက္ႏွစ္ထိ ေစာင့္ၿပီးရင္ သူ႕ကို မူလတန္းေက်ာင္း ပို႔ရမယ္။
မူလတန္းေက်ာင္းက ငါးႏွစ္ပုံစံ ျဖစ္ၿပီး ဂ်ဴနီယာအလယ္တန္းေက်ာင္း ႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္းက ႏွစ္ႏွစ္စီ စနစ္ ျဖစ္သည္။
ေျခာက္ႏွစ္အ႐ြယ္က သိပ္မငယ္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရတာ မဆိုးဘူး။ အဲဒါက အိမ္မွာ ေၾကာင္ေတြ ေခြးေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္။
သူ၏ လြတ္လပ္ေသာ ေန႔ရက္မ်ား ေလ်ာ့နည္းလာေတာ့မည္ကို မသိေသာ က်ိဳးေလာင္တသည္ အျပင္တြင္ ေပ်ာ္ေနၿပီး က်ိဳးေလာင္အာ့က အၿမီးကဲ့သို႔ သူ႕ေနာက္မွ ထပ္ၾကပ္မခြာ လိုက္ေျပးေနသည္။
သူတို႔ေတြ အျပင္မွာ ဘာကစားၾကမွန္း မသိေသာ္လည္း ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါ အၿမဲတမ္း ညစ္ပတ္ေနတတ္ၾကသည္။
လင္းခ်င္းဟယ္သည္ ဂ်ံဳမုန္႔ညက္ အမ်ားစု ျပဳလုပ္ၿပီးသြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရၿပီး ညီအစ္ကိုေတြဆီသို႔ တစ္ခ်က္ လွမ္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ သူတို႔၏ လက္မ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ေဆးေၾကာရန္ လႊတ္လိုက္သည္။
အိမ္မွာ ေရတြင္းတစ္တြင္း ႐ွိၿပီး ကုန္က်စရိတ္ ႀကီးသည္။ တစ္႐ြာလုံးတြင္ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ဝင္းျခံ၌ ေရတြင္း႐ွိေသာ အိမ္သည္ အမ်ားဆုံး အိမ္ေထာင္စု ငါးစုသာ ႐ွိၿပီး သူမသည္ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္။
ညီအစ္ကိုေတြ ႐ႈပ္ပြညစ္ပတ္ေအာင္ ေဆာ့ျခင္းမွ ကာကြယ္တားဆီးရန္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဖုံးအုပ္ထားသည္။
ဒီေရတြင္းကို တူးရန္ ေငြအေျမာက္အမ်ား ကုန္က်ထားသည္။ မူလပိုင္႐ွင္သည္ လစဥ္ ေပးပို႔ေနေသာ က်ိဳးခ်င္းပိုင္၏ေငြမ်ားအေပၚ မွီခိုအားထားေသာေၾကာင့္ ေငြကုန္မွာကို သူမ စိတ္ထဲမထည့္ဘဲ ေရတြင္းတူးရန္ လူမ်ားကို ငွားရမ္းခဲ့သည္။
ဒုတိယမရီးသည္ ကိုယ့္ဘာသာ အားရေက်နပ္ေနစဥ္အတြင္း မူလပိုင္႐ွင္၏ အသားတင္ ေငြစုေဆာင္းမႈသည္ ေသခ်ာေပါက္ သူမထက္ မပိုႏိုင္ဘူးလို႔ သူမ ေတြးထင္ခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ က်ိဳးခ်င္းပိုင္၏ အရည္အခ်င္း စြမ္းရည္ကို သူမ ေလွ်ာ့တြက္ခဲ့သည္။
အေစာပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ က်ိဳးခ်င္းပိုင္သည္ တစ္လလွ်င္ အနိမ့္ဆုံး ယြမ္ ၂၀ သာ ေပးပို႔ခဲ့ၿပီး ပုံမွန္အားျဖင့္ ၂၃ ယြမ္ သို႔မဟုတ္ ၂၄ ယြမ္သာ ႐ွိသည္။ ပိုတဲ့အခါ ၂၅ ယြမ္ သို႔မဟုတ္ ၂၆ ယြမ္ ျဖစ္သည္။ အေျခခံအားျဖင့္ သူက အားလုံးကို ေပးပို႔သည္။
ဟိုမွာ ပိုက္ဆံသုံးစရာ မလိုသလို သုံးစရာေနရာလည္း မ႐ွိတဲ့အတြက္ သူ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အကုန္ ပို႔ေပးခဲ့သည္။ ကူပြန္လက္မွတ္ေတြလည္း အတူတူပဲ။
ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲတဲ့ႏွစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ က်ိဳးခ်င္းပိုင္မွ ပို႔ေသာပိုက္ဆံသည္ တစ္လလွ်င္ ယြမ္ ၃၀ အထက္ ျဖစ္လာသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ၃၅ ယြမ္ မဟုတ္ရင္ ၃၆ ယြမ္ ေလာက္႐ွိသည္။
မူလပိုင္႐ွင္က အလြန္အကြၽံ ျဖဳန္းတီးေနရင္ေတာင္မွ ဒီေခတ္တြင္ ပိုက္ဆံ႐ွိရင္ေတာင္ ကမ႓ာတစ္ပတ္ပတ္ခြင့္ မ႐ွိဘူး။ ေကာင္ေလးေတြက ကေလးေတြပဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔ရဲ႕စားႏိုင္သည့္ ပမာဏက ဆင္းရဲသြားေလာက္တဲ့အထိ မႀကီးေသးဘူး။ အထူးသျဖင့္ မူလပိုင္႐ွင္က သူတို႔အတြက္ ဆာေလာင္ၿပီး မေသႏိုင္သည့္ ကန္႔သတ္ခ်က္ သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ ဒါဆို သူမ ဘယ္ေလာက္သုံးႏိုင္မွာလဲ။ အိမ္မွာ အသုံးစရိတ္ အမ်ားစုက သူမကိုယ္ပိုင္ သုံးစြဲမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အေရးအေၾကာင္းေပ်ာက္ အစိုထိန္းခရမ္ခ္၊ အဝတ္အစားအသစ္မ်ား၊ ခ်ညထည္အသစ္မ်ား၊ လည္စည္းမ်ား၊ ေခါင္းစည္းပဝါမ်ား၊ ေျခအိတ္မ်ားႏွင့္ ဖိနပ္မ်ား........ သူမမွာ ထိုအရာအားလုံး ႐ွိသည္။
သူမအတြက္ပဲ သူမ သုံးေသာေၾကာင့္ မူလပိုင္႐ွင္သည္ အနည္းငယ္ စုေဆာင္းထားႏိုင္ေသးသည္။
သူမအတြက္ အမ်ားႀကီး အကုန္က်ခံ သုံးခဲ့ေပမယ့္ လင္းခ်င္းဟယ္သည္ မိသားစု၏ခ်မ္းသာမႈကို ေရတြက္ၿပီးေနာက္ ယြမ္ ႏွစ္ရာေက်ာ္ သုံးရာနီးပါးအထိ စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းထားတာကို သိလိုက္ရသည္။
တစ္ႀကိမ္တြင္ တစ္ဆင့္သာ သုံးစြဲသည့္ေခတ္တြင္ ယြမ္သုံးရာသည္ ႀကီးမားေသာ ေငြပမာဏ ျဖစ္သည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
ပိုက္ဆံျဖဳန္းတီးပစ္သည့္ မူလပိုင္႐ွင္၏ ပုံရိပ္က လူေတြရဲ႕စိတ္ႏွလုံးထဲ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း အျမစ္တြယ္ေနခဲ့တာပဲေလ။ သူမမွာ စုေဆာင္းေငြ အမ်ားႀကီး မ႐ွိဘူးလို႔ လူတိုင္းက တညီတၫြတ္တည္း ယုံၾကည္ၾကသည္။
ဟုတ္ပါတယ္ .... ႐ြာထဲက အဖြားႀကီးတစ္ေယာက္က သူမကို ေငြစုေဆာင္းရန္ႏွင့္ လိုအပ္မွသာ သုံးစြဲရန္ အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ မူလပိုင္႐ွင္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပန္ေျပာခဲ့သည္။ " ဒါက ကြၽန္မအတြက္ေတာင္ သုံးစြဲဖို႔ မလုံေလာက္ဘူး။ ဒါဆို ကြၽန္မ ဘယ္လို စုေဆာင္းႏိုင္မွာလဲ "
ဒီစကားေတြက အခုအခ်ိန္ထိ ႐ြာထဲတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနဆဲပင္။ သူမသည္ အစိုထိန္းခရမ္ခ္ကို လိမ္းကာ ဝတ္စုံအသစ္ႏွင့္ သားေရဖိနပ္အသစ္ေတြကို ဝတ္ဆင္ထားသည္ကို ျမင္ေတြ႕ရေသာ္လည္း ႐ြာသူ/သားအားလုံး ထိုအဆင့္ျမင့္ထုတ္ကုန္မ်ားကို မဝယ္ရဲသလို ၎တို႔၏ေစ်းႏႈန္းကိုလည္း မေမးရဲၾကေပ။ သူမစကားေတြရဲ႕ စစ္မွန္မႈကို သူတို႔ သံသယမ႐ွိၾကဘူး။
" အေမ..... ဖက္ထုပ္ထဲမွာ ဘာထည့္ထားတာလဲ " က်ိဳးေလာင္တက သန္႔႐ွင္းေဆးေၾကာေနရင္း ေမးသည္။
လင္းခ်င္ဟယ္က ျပန္ေျဖသည္။ " ဝက္သားဖက္ထုပ္ေတြ "
" အေမရဲ႕ဖက္ထုပ္ေတြ သား ႀကိဳက္တယ္။ ဘာပဲထည့္ထည့္ သားကေတာ့ စားရတာ ႀကိဳက္တယ္ " က်ိဳးေလာင္အာ့က ဆိုသည္။
ေလာင္အာ့က ႏွစ္လိုဖြယ္ရာေကာင္းေနက် ျဖစ္သည္။ လင္းခ်င္းဟယ္လည္း သူ႕ဘက္ မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး သူ႕ကို အျပဳံးမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေလာင္အာ့က ျပဳံးရယ္ေနသည္။
" အေမ.... သား ကူညီေပးရမလား " သူ႕မ်က္လုံးေတြက ေတာက္ပစြာျဖင့္ လက္ကမ္းရင္း က်ိဳးေလာင္တက ေမးသည္။
အနာဂါတ္မွာ မင္းကို ငါ ေသခ်ာေပါက္ လုပ္ခိုင္းမွာပါ။ ငါ မင္းကို စမ္းေရမထိဖူးတဲ့ သခင္ေလးလို အလိုလိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးမ႐ွိဘူး။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မလိုေသးဘူး။ သူတို႔အားလုံးက ႐ႊံ႕ထဲက ထြက္လာသလိုပဲ။ သူတို႔ရဲ႕လက္သည္းေတြ အားလုံး ညစ္ပတ္ေနတယ္။ သူမက သူတို႔ကို ေဆးေၾကာေပးေသာ္လည္း တစ္ရက္အတြင္း မူလအေျခအေနသို႔ ျပန္ေရာက္သြားသည္။
" မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ ေဘးမွာ သြားေန " လင္းခ်င္းဟယ္က သူ႕လက္ကို ဖယ္လိုက္သည္။
က်ိဳးေလာင္တက " အေမ.... သားကို မႀကိဳက္ဘူး "
" ငါ မင္းကို မႀကိဳက္တာ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔ အရင္က အဲလိုေျပာတာ ငါ မၾကားမိတာလဲ။ ဟုတ္ၿပီ ငါတို႔မိသားစုက ၾကက္ေတြ ေမြးေတာ့မယ္။ မင္း ဘာေျပာစရာ ႐ွိလဲ " လင္းခ်င္းဟယ္ အဆိုျပဳသည္။
" ၾကက္ေတြ ေမြးမွာလား " ေလာင္အာ့က ေတာက္ပေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ သံေယာင္လိုက္ေျပာသည္။
" အင္း " လင္းခ်င္းဟယ္က ေခါင္းၿငိမ့္သည္ " က်ိဳးေလာင္တ... မင္းညီရဲ႕လက္ကို ဖယ္လိုက္။ သူ႕ပါးစပ္ထဲ မေကြၽးနဲ႔ " သူမသည္ ေလာင္စန္းကို မုန္႔ညက္နည္းနည္းေပးၿပီး ဒီမွာ ေဆာ့ရန္ သူ႕ကို ေျပာလိုက္သည္။