Jamie POV
A/N Pagpapatuloy ng 1st Anniversary celebration nila Cid.
Nakaalis na si Cid, nagdecide muna ako na magCR saglit. Kaya umalis muna ko sa VIP area and hinanap yung CR ng restaurant na ito. Agad agad ko naman nakita, sa tulong na din ng isang mabait na waitress.
Ng matapos ako sa CR, agad akong lumabas dito at para narin bumalik na sana sa table namin ni Cid ng makarinig ako ng ingay mula sa likod ko.
"Bakit kailangan nilang ipareserve ang buong lugar? Sino ba yang hinayupak na VIP na akala mo naman kung sino para ipareserve ang buong lugar na ito. Ganoon ba sya kayaman! Pwes mayaman din ako, magkano ba ang binayad nila para makapareserve ang restaurant na ito, dodoblehin ko!" Galit na sabi nung lalaki. Hindi ko nililingon kung sino sya pero isa lang ang masasabi ko! Napakasama ng ugali nya! Grabe! Mayaman si Cid pero never syang nagflaunt ng kayamanan ng pamilya nya ng walang dahilan!
Gosh! Iba talaga ang ibang mga mayayaman! Akala ko mo kung sino kung makaasta!
"I'm really sorry, Sir! But we value our integrity to our customer! Yan po ang trademark ng aming hotel and restaurant sa lahat ng branch na ito. Pasensya na po pero nauna po talaga yung VIP namin sa inyo! We are sorry sir, but we couldn't accommodate your offer. Please try to comeback nalang po once may available seat na po."
"And when will that happen?" Pagalit na tanong nung lalaki.
"Ah, base po sa calendar namin, may available seat po kami, by Monday!" Sabi nung employee ng restaurant.
"Okay, so Monday next week, right?" Tanong ulit nung aroganteng customer
"Oh, I'm sorry, Sir! It's not next week po, but it's for the last Monday of next month po ang available namin na schedule."
"What the fuck! Nagkakalokohan na ata tayo dito eh! Sino ba yun! Sino ba yung hinayupak na customer na yan na nagpareserve ng buong restaurant huh! Sino! Tell me now!"
"They are in the VIP area Sir, but I'm sorry! I can't disclose their name! It's the company policy po!" Sabi nung receptionist at. Nasa may pagpasok kasi ng entrance yung area nya kaya feeling ko receptionist sya.
"Fuck! Hindi mo ba talaga ako nakikilala! Gusto mo bang mapatanggal kita dito ngayon mismo! Wala kang galang sa nakakataas sayo ah! Sino ba yang pinagyayabang mo!" Pagalit na sabi ng Customer.
Oo, hindi ko alam kung sino sya pero ngayon alam ko na! Isa syang taong may mayabang at may masamang ugali. Grabe! Napakayabang talaga.
"I'm really sorry, Sir! I'm really sorry po!" Grabe naaawa ako kay ate, bakit sya nagsosorry sa isang bagay na wala naman syang kasalanan! Argh! Nakakairita! Makaalis na nga lang dito! Sinisira ng taong eto yung mood ko eh!" Nagsimula na kong maglakad pabalik na sana ng VIP area ng biglang may humawak sa arm ko mula sa likod at pinigilan akong maglakad.
"Hi!"
Agad agad akong lumingon para tingnan kung sino yung biglang tumawag sakin.
"Hi! I don't seem to know you? You doesn't look like you work here because of your attire right now. Don't tell me you are the VIP, who rented this place?" He asked me. Nakangiti sya pero alam mo yung ngiting maiinis at maiirita ka.
Mukhang sya arroganteng lalaki na nakikipagaway kanina sa receptionist. Ilang segundo kasi makalipas akong lapitan ng lalaking eto is nandito na din sa gilid ko yung receptionist.
"I'm really sorry, Sir! But you can't come in sir without appointment. I would like to request for you to leave sir!" Then hinarap ako nung babae
"I'm really sorry for the inconvenience, Sir! We didn't mean to disturb you!" Grabe yung takot sa mukha nung babae, so I just smiled at her.
"Oh no, don't worry! Okay lang!" Sabi ko nalang dun sa receptionist.
"Are you really that unprofessional? Nakikita mo nang kinakausap ko sya eh so bakit ka sumasabat jan! At saka anong nakakaistorbo sa kanya, so sinasabi mo bang istorbo ako! Aba talagang hindi ka nakakakilala! Talagang inuubus mo yung pasensya ko!" Pasigaw na sabi ng lalaki sa harap..
Usually, hindi ako nangingialam sa mga ganito pero hindi eh! Hindi ako makakapayag na may inaaping tao sa harap ko lalo na if hindi naman nila deserve it. Kaya hindi ko na napigilang harapin yung bwisit na lalaking ito at kausapin sya.
"Excuse me, Kuya! Kung sino ka man! Wala kang karapatan para magsalita sa kanya ng ganyan kasi in the first hindi ikaw ang nagpapasahod sa kanya. Kahit nga ikaw pa yun wala ka paring karapatang umakto ng ganyan sa ibang tao! Hindi ka ba naturuan ng magulang mo ng tamang asal. Sa tingin ko naman halos kaedaran lang kita, so mas lalong dapat matuto kang gumalang sa nakakatanda sayo! Di hamak na mas matanda sayo yung tao pero kung kausapin mo, parang kaedaran mo lang ah! At saka hindi ka ba nakakaintindi sa nakareserve! Sorry pero nakakaiirita na kasi yung naririnig ko kanina eh. Anong magagawa mo kung nakareserve na yung lugar na ito. Bakit ito lang ba ang restaurant sa mundo para umasta ka ng ganyan. Yes, given na gusto mong kumain dito pero anong magagawa mo! Nakareserve na eh! Hindi naman kontrolado ni Ate yun para sigawan mo sya. Bakit hindi ka kasi nagpareserve ng mas maaga para wala kang pinuputak jan! Pero wala eh, dahil sa mayaman ka! Akala mo laging ang sitwasyon ay naaayon sayo! Na pag ginusto mo ay mangyayari agad agad sayo yung gusto mo! Aba magising ka kuya! Hindi lang ikaw ang tao sa mundo! Hindi lang ikaw ang mayaman kaya please pakibago bago ang ugali mo." Then humarap ako kay ateng receptionist.
"Miss, mukha pong hindi mapapakiusapan yung lalaki na ito, mas okay po ata if hihingi na po kayo ng tulong sa security ng restaurant na ito. Tapos pag hindi parin po sya pumayag, pulis na po ang tawagin nyo! Wag po kayong matakot kasi kung magkataon, testigo nyo po ako! I will back you up, so you have nothing to worry about!" I said then I look at this guy again. Mukha syang gulat na gulat sa mga pinagsasabi ko.
"Kaya ikaw, kung ayaw mong mas lalong lumaki yung gulo na pinaggagawa mo, please umalis ka nalang!" I said then I turned around to step away na sana, pero nagulat ako ng bigla nanaman nya kong hawakan then pumunta sya sa harap you.
"Wow! You are first!" He sounded so amused
"First of what?" I asked him. He gave me a smile before answering me back.
"Ikaw ang kauna unahang taong sumagot at lumaban sakin ng ganito! Walang sino man ang naglalakas ng loob na lumaban o sumalungat sakin kailan man! Ikaw palang! Who are you! I find you interesting!" Ano daw? Interesting? Ako? Aba baliw pala ito eh
"Anong pinagsasabi mo jan? Baliw ka ba? Please lang ayokong makisalamuha sa tulad mo ah! Kaya please! Can you please just step away from my way! I don't have time to deal with you!" Aalis na sana ako pero pinigilan nya ulit ako.
"I said tell me your name!" Abaka talagang ang lakad ng apog ng lalaki eto ahhh.
Haharapin ko sana sya para sagutin pero may biglang nagsalita para tawagin ako sa di kalayuan.
"Love!" I quickly look at him. Sa wakas! Andito na sya! Patay kang baliw ka! Tingnan natin if kaya mong pagmayabangan si Cid.
Nagsimulang lumapit sakin si Cid. Agad agad ko din inalis yung kamay ng lalaki na nakahawak sakin at lumapit ako kay Cid.
Cid looked at me like like he is asking me, what is going on kaya ginitian ko nalang sya. Sana walang maging gulo! Anniversary pa naman namin, ayokong masira ang araw na ito. I felt his hand guide me to move beside him and then snake his arm around my body. Tsaka nya tinignan yung lalaki.
"You! Who are you! Are you bothering my boyfriend here?" Nakita kong nagulat yung lalaki, then ngumisi sya at tinignan kami ng seryoso.
"So may boyfriend na pala sya! I figure! Sayang! Korsonada ko pa naman sya! Ngayon lang kasi may naglakas ng loob na sumagot sakin! Sa tingin ko machachallenge ako sa kanya if magiging karelasyon ko sya! Pero I guess huli na ako! Pero wait!" Then tiningnan naman nya ko.
"Hi beautiful! Huli na nga ba ako?" He asked me sounded na parang he is taunting my boyfriend here. Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak sa bewang ko ni Cid, kaya napatingin ako sa mukha nya. Kitang kita ko yung pamumula ng tenga nya indicating na nagagalit na sya.
"Aba ang lakas naman ng loob mo na kausapin at magtanong ng ganyan sa boyfriend ko. Siraulo ka pala eh!" Aakma sanang susugod si Cid pero pinigilan ko sya by going in front of him, then I started to speak.
"Love! Please don't! Hindi nya deserve na pagaksayan mo sya ng panahon! Beside, he can tell anything he wants wala naman mangyayari kasi hinding hindi ko na sya papansinin ulit! Hindi sya ikaw kaya please just ignore him! I don't want someone like him to ruin our day! Right, Love?" I said to my boyfriend here trying to calm him down. My boyfriendseemed to be satisfied with my words kasi na sobrang napangiti sya.
"Okay, Love! You're right! He's not worth our day!" He said this while caressing my face. I smiled.
"Halika na? Balik na tayo sa table natin? Excited na kong malaman kung ano yung name ng food na nagustuhan ko talaga!" I said to him.
Maya maya ay dumating na din yung I think security para ata palabasin yung mayabang na lalaking muntik nang sumira ng araw na ito para samin ni Cid.
Tumalikod na kami para sana bumalik na sa table namin ng marinig ko ulit magsalita yung lalaki.
"Ako nga pala si Alas! Alas Maison! From the Maison Clan! I'm sure you know about our clan already, as I know yours! Mr. Cedric Alonzo! I'm not sure about it at first but now I know who you are! And you! Mr. Beautiful! I don't think na this is going to be our last encounter because I'm sure it is not! It definitely not!" He said.
Nakita ko kung paano natigilan si Cid sa paglalakad sa mga narinig nya. Nakita ko din kung paano nya kinuyom yung mga kamay nya. Nagbago din yung expression nya at evident yung galit sa mukha nya.
Should I be worried about this?
Should I?
Then we started to walk again.
"Love? Are you okay?" I ask him while we are walking. Hindi nya ko sinagot, nginitian nya lang ako then naging seryoso ulit ung mukha nya.
Ngayon ko lang sya nakitang ganito! Hindi lang sya mukhang galit! Mas mukha syang nagaalala or something.
Ay nako mali, baka nagaasume lang ako. Bakit naman sya magaalala! Alam ko naman sa sarili ko na never akong magkakagusto sa iba maliban sa kanya.
Yes! Tama! Baka namamalikmata lang ako!
TO BE CONTINUED
A/N
Anniversary celebration is not done yet 🙂. Ayokong ilagay sa isang Chapter lahat ng naiisip ko, masyadong mahaba!
Quota ko na yung 2k words for Chapter!
WAANJAIMJORA