Hogwarts'ın en son savaşında herhangi bir öğretmenin halinin ne olabileceğini düşündünüz mü?
Slughorn, Remus'u düşündü. Kendisi ölmeden çok zaman önce, kendi öğrencisinin hayata veda ettiğini görmenin acısını.
Profesör Sprout, Tonks'un bina başkanıydı. Şimdi o öldü, ve geriye bir çocuk bıraktı.
Bu kadar çok ölümün geleceğini öngöremeyen Trelawney'nin, bir çocukken ölen Colin'in ardından döktüğü gözyaşlarını düşünün.
Gizlice Weasley ikizlerinin kural tanımazlığına hayran olan Flitwick'in, Fred'in soğuk ve cansız bedenine şahit olduğunu hayal edin.
Ve Hogwarts'ın her bir çocuğuna arka çıkan McGonagall'ın bunların hepsine şahit olduğunu, şimdi de durup öğrencilerinin sararmış ölüsüne bakarken ne hissettiğini düşünün.
Hogwarts'ta öğretmen olmanın en üzücü yanlarından biri, sanıyorum ki, muhtemelen sevdiğin birçok öğrenciden uzun yaşayacak olmaktır.