ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ အခ်ိန္ေလးမို႔ မိုးသားညိဳေဆး႐ုံထပ္ခိုးေပၚသို႔တက္သြားသည္။ေဆး႐ုံစတက္ကတည္းကသူမြန္းၾကပ္တိုင္းဒီကိုလာေလ့ရွိသည္။တစ္ခါတစ္ရံတစ္ေယာက္တည္းေနရတာလည္းမ်ားေတာ့ အထီးက်န္ျခင္းဆိုတာမိုးသားဘဝအတြက္မရွိေတာ့ဘူး။
ခုံတန္းလ်ားေလးေပၚတြင္ သူ၏ခ်စ္လွစြာေသာအကိုက ေဆးလိပ္ထိုင္ဖြာေနသည္။သူမ်က္လုံးကိုေတာင္မယုံႏိုင္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။အကိုရွိရာအနားသို႔ေျဖးညႇင္းစြာေလွ်ာက္သြားလိုက္မိသည္။ဒီေျခလွမ္းေတြကလည္းအကိုနဲ႔ေတြ႕ၿပီးကတည္းကမရပ္တန႔္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
"အကို ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘာလာလုပ္တာလဲ"
ရွိန္းကဘာမွမေျပာထိုင္ၿမဲတိုင္းသားထိုင္ေန၍ေဆးလိပ္ေသာက္ေနသည္။မိုးသားလည္းဘာဆက္ေျပာမွန္းမသိတာနဲ႔အကို႔ေဘးနားေလးမွာဝင္ထိုင္လိုက္မိသည္။၁၅ မိနစ္ေလာက္အထိၿငိမ္သက္စြာေနထိုင္ၿပီးမွ အကိုကစကားတစ္ခြန္းဆိုလာခဲ့သည္။
"မိုးသား ငါနဲ႔ တြဲမလား"
႐ုတ္တရပ္ဆန္လြန္းေသာေမးခြန္းေၾကာင့္မိုးသားေၾကာင္သြားသည္။ "ကိုယ္"ဆိုတဲ့နာမ္စားေလးကိုအၿမဲသုံးတဲ့ အကိုက အခုက် " ငါနဲ႔တြဲမလား" ဆိုတာကမိုးသားအတြက္ေတာ့ထူးဆန္းေနသည္။ရွိန္းကလည္းေၾကာင္အမ္းေနေသာထိုေကာင္ေလးကိုေနာက္တစ္ခါထပ္ေမးသည္။
"မိုးသားမင္း မနက္ကေျပာေတာ့ ငါ့ကိုသေဘာက်တယ္ဆို ဒီေတာ့ငါနဲ႔တြဲမွာလားမတြဲဘူးလားေျပာ"
မိုးသားကအျမန္ေျပာလိုက္မိသည္။
"တြဲမယ္ ကြၽန္ေတာ္ အကို နဲ႔တြဲမယ္"
"ဒါဆိုလည္းၿပီးၿပီ ညီလည္းေဆး႐ုံမွာေနရတာပ်င္းေနေရာေပါ့မနက္ျဖန္က်ရင္ အကိုဂ်ဴတီအားတာမို႔ အျပင္ထြက္ရေအာင္"
မိုးသားပိုၿပီးအံဩသြားမိျပန္သည္။သူေရွ႕ကခ်စ္ရပါ ေသာဒီလူသားေလးကသူကိုခ်ိန္းေတြ႕ဖို႔ေျပာေနတာကိုသူမယုံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ေနျပန္သည္။
ရွိန္းက႐ုတ္တရပ္ေခ်ာင္းဟန႔္လိုက္ၿပီးေနာက္ထရပ္ကာမိုးသားကိုၾကည့္လိုက္သည္။
"အဟမ္း မင္းနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕ဖို႔ေျပာေနတာေလဘာေၾကာင္ေနတာလဲ မႀကိဳက္ဘူးလား"
မိုးသားကခ်က္ျခင္းၿပဳံးေပ်ာ္ကာ ခ်စ္လွစြာေသာအကိုကိုဖက္လိုက္မိသည္။
"မဟုတ္ဘူးမဟုတ္ဘူး ႀကိဳက္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ မနက္ျဖန္အတြက္ျပင္ဆင္ထားမယ္"
ရွိန္းတစ္ေယာက္ထိုလူသားေလးဖက္တာကိုမဖယ္ရပ္ႏိုင္ပဲအလိုက္တသင့္ေလးသာေနေပးမိသည္။
" မိုးသားညိဳ ဒီအျပင္မွာဒီေလာက္ေအးေနတာဘာထြက္လုပ္ေနတာလဲ "
"ဟိုဒါကေလ တစ္ေနလုံးေနရတာမေကာင္းတာနဲ႔အျပင္ေလ ေလးထြက္ရႈတာပါ "
"မင္းအေျခေနကိုမင္းမသိတာလား လာအထဲသြားမယ္"
ဒီဂ႐ုစိုက္မႈေလးကအတုေယာင္ဆိုရင္ေတာင္သူေပ်ာ္ပါသည္။သူကိုဂ႐ုစိုက္ေပးေနတာကတစ္ျခားလူမွမဟုတ္တာသူခ်စ္ရတဲ့အကိုေလ~
မိုးသားကို ရွိန္းက အခန္းထဲသို႔လိုက္ပို႔ၿပီးေနာက္ျပန္ထြက္သြားသည္။ရွိန္းကေတာ့ဘယ္လိုေနလဲမသိေပမယ့္မိုးသားကေတာ့ သူေမြးကတည္းကဒီေန႔အေပ်ာ္ဆုံးလို႔ေတာင္မွတ္ထားလို႔ရမည္။ေနာက္တစ္ေန႔မနက္အေစာတြင္ သူနာျပဳဆရာမႏွစ္ေယာက္ရဲ႕တီတိုးသံတစ္ခ်ိဳ႕ကိုမိုးသားၾကားလိုက္ရသည္။
"နင္ၾကားၿပီးၿပီလာ ငါတို႔ဆရာေလးရဲ႕ ခ်စ္သူ လမင္းေလ သူျပင္သစ္မွာလက္ထပ္လိုက္ၿပီတဲ့"
"ဟယ္တကယ္ႀကီးေျပာေနတာလား ငါတို႔ေဒါက္တာကလမင္းကိုအရမ္းခ်စ္တာေနာ္ လမင္းက ျပင္သစ္မွာေက်ာင္းသြားတက္မယ္ေျပာတုန္းကေတာင္ေဒါက္တာကမျငင္းပဲလႊတ္လိုက္တာ"
"အဲဒါေၾကာင့္မေန႔ညကေဒါက္တာအသဲကြဲေနတာသနားပါတယ္ဟယ္ ငါတို႔ေဒါက္တာကဒီေလာက္ခ်စ္တာကိုၿပီးေတာ့ ေဒါက္တာကေခ်ာလည္းေခ်ာတယ္ခ်မ္းလည္းခ်မ္းသားတာကိုငါဆိုရင္ ထားခဲ့မွာေတာင္မဟုတ္ဘူး"
မိုးသားညိဳထိုစကားမ်ားကိုၾကားၿပီးေနာက္ၿပဳံးကာရယ္ေနတာရပ္တန႔္သြားသည္။ သူမထင္ထားခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္သူထင္ထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္ေနလို႔သူပိုအံဩမိသြားပါသည္။သိုေပမယ့္ သူအဆင္ေျပပါတယ္သူကို အကိုက ဒီလို႔ေျပာတာနဲ႔တင္သူအတြက္ကထီေပါက္သလိုပင္ျဖစ္ေနသည္။ခဏအၾကာရွိန္းက အခန္းထဲသို႔ဝင္လာသည္။
"လာေလသြားရေအာင္ဒီေန႔သြားခ်င္တဲ့ေနရာရွိလား"
မိုးသားတစ္ေယာက္ သူေရွ႕ကအကိုကိုၾကည့္ၿပီးဝမ္းနည္းမိသည္။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဝမ္းနည္းေနမလဲမသိဘူးသူခ်စ္ရတဲ့သူကတစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႔လက္ထပ္သြားတာ။
"အင္း အကိုသြားခ်င္တဲ့ရာသြားပါကြၽန္ေတာ္ကအကိုရွိရာအရပ္မွာေပ်ာ္တာမို႔ "
"ဒါဆိုတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္တဲ့ေနရာေလးတစ္ခုကိုသြားရေအာင္လား"
"ဟုတ္ၿပီေလ"
ရွိန္းက႐ုတ္တရပ္မိုးသားညိဳလက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ထိုေကာင္ေလးဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားေနတာလဲမသိဘူးလက္ဖ်ားေတြကေအးစက္ေနတာပဲ။မိုးသားညိဳ႐ုန္းမိလိုက္သည္။
"အကိုဒါကေဆး႐ုံမွာဆိုေတာ့လူျမင္မေကာင္းဘူးေလ"
"မင္းဒီေလာက္လူေတြကိုလိုက္ဂ႐ုစိုက္ေနရင္ တစ္ျခားေနရာမွာဆိုမင္းဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ?အခုလက္ရွိမင္းက ငါေကာင္ေလးဒီေတာ့ငါဘာကိုဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ"
မိုးသားညိဳတစ္ေယာက္ေျပာစရာစကားပင္မရွိေတာ့ပါ သူ႔အကိုကသူကိုဒီလို႔ေျပာတယ္ဆိုတာသူအိမ္မက္ထဲမွာပဲရွိခဲ့ဖူးတာမဟုတ္ေလာ။
အခုက်သူေရွ႕မွာသူအကို႔က ထို႔သိုဆိုလိုက္ျခင္းေၾကာင့္သူေပ်ာ္သြားပါသည္။သို႔ေသာ္ သူအကိုက နာမည္ႀကီးဆရာဝန္တစ္ေယာက္တကယ္လို႔သာသူလို႔လူနဲ႔တြဲေနတာကိုသိရင္သူအကိုအရွက္ရမွာေတာ့သူေၾကာက္မိပါသည္။
"မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲ လူေတြအျမင္ကိုလိုက္စဥ္းစားေနတာလား? မင္းေျပာေတာ့ငါ့ကိုႀကိဳက္တယ္ဆို ဒါဆိုဒီတိုင္းငါ့လက္ကိုကိုင္ၿပီးလိုက္ခဲ့ "
သူအေတြးကိုေဖာက္ထြင္းၿပီးသူ႔အကိုျမင္ေနလားေတာင္မွတ္ရတယ္။
"အင္း ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကို သေဘာက်တာထက္ ပိုျမတ္ႏိုးတယ္ "
"ဒါဆိုၿပီးၿပီေပါ့ လာသြားမယ္ ေန႔လည္ (၄)နာရီက်ရင္လည္း မင္းဓါတ္မွန္႐ိုက္ဖို႔ရွိေသးတယ္"
"အင္း"
ဒီလိုနဲ႔ထိုလူသားေလးႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္ဆုပ္ကိုင္ကာထြက္သြားေလသည္။ေဆး႐ုံကသူနာျပဳတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ားေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာတီးတိုးေျပာေနၾကသည္။
အကိုေျပာသလိုပဲ သူဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။သူမွာအကိုရွိေနၿပီပဲ ဒီေတာ့က်န္တာဘာကိုမွမေၾကာက္ေဝာာ့ပါ ေသျခင္းတရားက
လြဲၿပီးေပါ့~~
Yuna🌸
*********
တိုသြားတဲ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္အရွည္ႀကီးေရးၿပီး ဇာတ္မေမ်ာခ်င္လို႔ပါ🌸