Break the deal
Kanina pa 'ko napapabuntong hininga at hindi mapakali sa upuan. Kanina pa ako kinakabahan sa hindi malamang dahilan. Sana naman ay pumayag siya sa sasabihin ko. Maybe that's the reason for me to lose my job, especially when her mom found out, I don't want that to happen. Wala si Iñigo ngayon, siguro ay may pinag-usapan sila ni Jared dahil nung binigay ko yung cellphone sakanya, bigla siyang naglakad palabas.
As I was dumbfounded and thinking what to say, when the door suddenly opened. Iñigo looked so tired and not in a mood . Sana naman ay hindi ako dumagdag sa sakit niya sa ulo. Sandali pa 'kong tumingin sa kanya bago mag-iwas ng tingin. Hindi ko alam ang gagawin.
I faked a cough. "Can we talk? Hindi dito, kung pwede sa labas nalang or sa iba. Basta 'wag dito" tinignan niya muna ako bago bahagyang tumango.
Sabay kaming lumabas ng pinto pero mas binilisan niya ang lakad niya papuntang parking lot. Nakasandal siya doon at mukhang malalim ang iniisip. I'm starting to worry about him. what's his problem?.
"Tama na ba dito o lalayo pa tayo?" Sabi niya nang makalapit ako sa kanya. I looked around first if there were people. It was just the two of us so I nodded.
"About the deal..Alam ko namang pumayag ako sa deal na 'yun pero sa tingin ko okay na yun. I mean..natulungan naman kita pero tuloy na tuloy na yata yung kasal niyo ni Clarice. Hindi na natin kailangang magpanggap.." nag-iwas ako ng tingin. "H-Hindi naman kasi natin g-ginalingang magpanggap eh y-yan tuloy" kunwaring natatawang sabi ko. "Na-appreciate ko naman yung mga tulong mo sa akin..Babayaran ko nalang yun kapag nakasahod na 'ko. Pag-iipunan ko rin."
He seriously looked me and arched a brow. "No need, you don't need to pay me. Ako mismo ang napresinta so no need to worry about it." Pumasok siya sa sasakyan niya. "Sakay." Maotoridad niyang sambit. Wala na 'kong nagawa kung hindi sumakay at umupo sa tabi niya. Seryoso niyang binuksan ang makina at pinaandar ito. Mabilis ito kaya naman inayos ko ang seatbelt ko.
"Magdahan-dahan ka naman. Ayoko pang mamatay." narinig naman niya ang sinabi ko pero seryoso parin ang mukha niya. Napatingin ako sa labas ng bintana at sa tingin ko'y nakalayo na kami. kakaunti nalang ang mga kotseng nakakasabay namin. "Where are we going? We're not done talking!"
"Hmm? I thought we're done talking." he sarcastic said. Inihinto niya ang kotse sa tabi ng dagat? what are we doing here? "Now let me speak." Sabi niya bago lumabas.
I bit my lip steadily as I followed him. Hindi ko alam kung bakit dito niya napiling mag-usap kami. Kapag nagalit siya ilulunod ko nalang sarili ko. Maraming tao dito pero mas pinili niya ang pinaka-dulo kung saan kami lang at tanging hangin at alon lang ang namamayani. Sandali siyang tumingin sa akin bago huminto sa dalampasigan. Agad akong tumabi sa kanya. I put both my hands behind my back and simply played with my fingers.
"Why do we need to go here? Bigla bigla mo nalang akong pinasakay sa kotse mo tapos dadalhin mo 'ko dito..Hindi ka ba magsasalita? Uuwi na 'ko–"
Hinawakan niya ang pupulsuhan ko. "No, Hindi ka aalis! Let me speak first"
"Sige na, pakibilisan po sir" he glared at me. "Ano na po? magsalita ka na po sir" naiirita.
"First of all, walang kasalang magaganap. I don't want to be with that girl. Mas gugustuhin ko pang makulong kesa kasama ang babaeng yun. Next, you don't need to pay me. As I've said tulong ko yun sayo. SA.YO. And last but not the least..Sure, let's break this fucking deal" I was stunned because of the last sentence he said. He wants to break the deal!!
Kunot-noo akong tumingin sa kanya. "Tsk! 'Yan lang pala sasabihin mo hindi mo nalang sinabi na 'let's break the deal' dami mo pang sinabi sa akin tapos yung sa kasal na yan ano bang paki-alam ko diyan—"
"Let's break the deal and make it real" dahan dahan siyang naglakad papunta sa akin at diretsong nakatingin sa mga mata ko. "We don't need to act in front of them because starting today...this is real no more acting."
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko dahil yung taong gusto ako ay gusto rin ako pero an'daming what if's na pilit na pumapasok sa utak ko. What if hindi sila maging okay ng papa niya, what if Clarice gets mad, what if mawalan ako ng trabaho kung malalaman yung ng mama niya.
Hinawakan niya ang aking mukha at hinaplos ito. "Wala kang ginagawa pero araw-araw na nakikita kita, nahuhulog ako. I want you to be mine" Sabi niya bago maglapat ang mga labi namin. Hindi ako nakagalaw o napakurap, wala akong nagawa kung hindi magpatianod sa mga halik niyang nakakalasing at nakakalunod. Napahawak ako sa kanyang batok dahilan para mas lumalim ang salitan namin ng mga halik. Parehas kaming naghabol ng hininga ng sandali siyang huminto. "Hindi mo 'ko pinigilan, I'll take that as your answer" Sabi niya sabay kindat.
"N-Nagulat ako kaya h-hindi na k-kita napigilan." Mahinang sambit ko bago nag-iwas ng tingin.
Mahina siyang napatawa, "But you respond, I think hahanap-hanapin mo na iyan." He held my hand and gently kissed it. "Itong mga kamay na 'to, lagi ko nang hahawakan 'to...Alam kong mabilis pero may gayuma ka 'ata, tinamaan agad ako sayo. I love you, I love you so much."
"I love you too, I really really love you Iñigo" ani ko. Akala ko kung anong gagawin niya dahil tumayo siya pero inabot niya ang kamay ko para alalalayan akong maglakad. Pinagsiklop niya ito at hinalikan. "Saan nanaman tayo pupunta? Napaka-gala mo" natatawang sabi ko.
He smiled, "Sa lugar kung saan alam kong magugustuhan mo"
****
Mukhang planadong planado ang lugar na 'to. There are small candles, flower petals scattered on the road, hanging lights in the trees and music that really makes you feel good. Ang ganda ganda dito.
"Hindi mo naman pinaghandaan noh? Mukhang biglaan eh" I said in sarcastic way.
"Jared helped me, magaling kasi 'yun sa mga ganito. Do you like it?" Tumango ako bilang sagot. "Mabuti naman" mahinang sabi niya.
Taas-kilay ko siyang tiningnan. "Paano kapag hindi ko nagustuhan 'to? Anong gagawin mo?"
"Wala naman, lilipat nalang siguro tayo sa restaurant" kamot-ulo niyang saad. "Are you hungry? Kain muna tayo"
"Pizza nalang kainin natin" masiglang ani ko.
Naningkit ang mga mata niya, "hindi ka pa kumakain, o-order na lang ako ng fast food, ano gusto mo?"
"Ahm..Mag Jollibee nalang tayo" nahihiyang sabi ko at nag-iwas ng tingin.
****
In less than an hour our order arrived. Habang busy sa pagkain ay biglang nag-iba ang tugtog, Biglang nagplay yung Mundo by IV of spades.
N/A: play niyo para dama
Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin. Natatawang inabot ko ang kamay niya at umiling
'Sa'n darating ang mga salita
Na nanggagaling sa aming dalawa?
Kung lumisan ka, 'wag naman sana'
"Mga pakulo mo, ang dami mong alam" I heard him chuckled so i am too.
'Ika'y kumapit na, nang hindi makawala
Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo
Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo
Mundo'y magiging ikaw'
He placed both his hands on my waist while my hands were wrapped around his neck. He kissed my hair and my forehead. I leaned my face against his chest.
'Wag mag-alala kung nahihirapan ka
Halika na, sumama ka, pagmasdan ang mga tala'
Tatlo na ang naging ex-boyfriend ko pero ni minsan ay hindi sila naging ganito sa akin. Pagkatapos ng date, uwi, usap sa cellphone. Parang cycle lang. Paulit-ulit, walang bago. All my life, he was the only one who did this. Siya lang nagparamdam sa akin ng tunay na pagmamahal at sa pagkakataon na 'to wala na 'kong ibang iisipin kung hindi ang mahalin siya araw-araw.
Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo
Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo
Mula sa pagkakahawak sa baywang ko ay niyakap niya ako. "Simula sa araw na 'to ikaw na ang magiging tahanan ko at mundo. Araw-araw kong ipaparamdam sayo na mahal na mahal kita. Araw-araw kong hahawakan ang mga kamay mo at hindi ko hahayang bumitaw ang mga ito sa pagkakahawak ko." mahinang sambit niya. "I'll never let go of them, hihigpitan ko pa ang mga ito."
"Ako rin, simula sa araw din na ito ikaw na am magiging tahanan ko at sayo lang iikot ang mundo ko. Marami mang humadlang, hindi natin sila hahayaan. Ganon kita kamahal." Sabi ko habang nakahilig parin sa dibdib niya. "Araw-araw kitang mamahalin at hindi ako magsasawa na gawin yun."
'Limutin na ang mundo
Nang magkasama tayo
Sunod sa bawat galaw
Hindi na maliligaw
Mundo'y magiging ikaw'
Pagsunod niya sa huling saknong sa kanta. Sana naman ay sa ginawa nating sariling mundo ay wala na sanang manggugulo kasi parang hindi ko matatanggap 'yun.