Unicode
"ခွေးသူတောင်းစား"
"ငါ့ကို လွှတ်ပေး အခုချက်ချင်း လွှတ်ပေးစမ်း!!!"
အော်ဟစ်နေသော သံတိုင်ကြားထဲမှ အော်သံများဟာ သူ့ကို ခြောက်လန့်စေခဲ့သည်။
တုန်ရီနေသော လက်တစ်စုံဟာ သံကြိုးများ ချိတ်ခတ်ထားလျှက်။
သံတိုင်ထဲတွင် ဘဝ ပျက်နေသော အမိုက်သားများရဲ့ ပုံစံများဟာ တုန်လှုပ်စရာကောင်းအောင် ကြောက်ဖို့ သိပ်ကောင်းသည်။
"ဝင်တော့.."
*ဘုန်း*
တွန်းလွှတ်လိုက်သော လက်တစ်စုံကြောင့် သံတိုင် ကြားမှ အခန်းတွင်းထဲသို့ ဝပ်ဝပ်ပြားပြား လဲကျသွားလေသည်။
"ကျွန်တော်ကို လွှတ်ပေးပါ ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ..ကျွန်တော် မှားပါတယ်.."
"ဟားဟား အမှားလုပ်ပြီးမှ မှားပါတယ်လို့ ပြောတိုင်း အရာအားလုံး ပြန်မကောင်းလာဘူး ကောင်လေး.."
လှောင်ရီသံများဟာ သူ့ကို အပြစ်သား တစ်ယောက်လို ခံစားစေသည်။အကျဥ်းသား တစ်ယောက်လို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သော ရဲများဟာ မြင်ကွင်းမှ ပျောက်တဲ့အထိ ထွက်သွားခဲ့သည်။
သွားပြီ..ကျွန်တော်ဘဝဟာ တကယ့်ကို ပြီးသွားပြီ..။
သံတိုင်များကို ပွတ်ဆွဲရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆီ အားလျော့စွာ လဲကျသွားပြီး သွပ်သွပ်ခါ ရူးသွားသော ရီသံနက်နက် ဖြင့် အော်ရီလေသည်။
"ဟားဟား ဒါငါ့အမှား မဟုတ်ဘူး ဒါ သူ့အမှား ဟုတ်တယ် ဒါသူ့အမှား.."
နှုတ်ခမ်းက ရီသံများဟာ မျက်လုံးမှ မျက်ရည်များကို လှောင်ရီပြနေသယောင်။
သူ သည် ရီရင်းနဲ့ မျက်ရည်တွေကျနေတာပဲ။အိုး သူ ရူးသွားပြီ..ဟုတ်တယ် သူ သွပ်သွပ်ခါအောင် ရူးသွားပြီ..။
"ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော်တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်.."
ဟော..အမှား မဟုတ်ဘူးလဲ ပြောသေးတယ် သူဟာ ထပ်ကာ တောင်းပန်နေပြန်ရော..။
ဟုတ်တယ် သူ ရူးသွားခဲ့ပြီ..။
တရားခွင် ရင်ဆိုင်တုန်းက အမေရဲ့ မျက်ရည်များဖြင့် စိတ်ပျက်သောတွေ လူအများရဲ့ ကဲ့ရဲ့သော အကြည့်တွေ သူမရဲ့ စူးနက်သော အကြည့်တွေ..ဒါတွေ..ဒါတွေကြောင့် သူ ရူးသွားခဲ့ရတာ..။
အကြည့်တွေဟာ သိပ်ကြောက်ဖို့ ကောင်းတာပဲ..။
"ဟားဟား သိပ်ကြောက်ဖို့ ကောင်းတယ်.."
သူ ရီနေတယ် ခံစားချက်မဲ့နေတဲ့ လူတစ်ယောက် အသွင်ဖြင့်..။
"အစာစားချိန်ရောက်ပြီ.."
ပွင့်ဟလာသော တံခါးကြောင့် မျက်ရည်များကို အစအနမကျန်အောင် လက်ရာဖျောက်လိုက်သည်။
"မြန်မြန်လာစမ်းပါ.."
သူ မနှစ်သတ်သော သံကြိုးတွေနဲ့ သူ့ကို ချိတ်နှောင်ကြပြန်တယ်။
တကယ် မနှစ်သက်ဘူး တကယ့်ကို မနှစ်သက်ဘူး..။
ကြိုးတွေကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲလိုက်တိုင်း ရလာတဲ့ နာကျင်မှုကိုတော့ သူ နှစ်သက်ပြန်တယ်..။
နာကျင်မှုတွေကို နှစ်သက်တယ် ကြိုးတွေကိုတော့ မနှစ်သက်လေဘူး။
"ဆယ့်ငါးမိနစ်အချိန်ရတယ် ကောင်လေး.."
တွန်းထုပ်ခံလိုက်ရသောကြောင့် အရှိန်ဖြင့် အခန်းကြီး တစ်ခုဆီသို့ စိုက်စိုက်မြိုက်မြိုက် ဝင်ရောက်သွားလေသည်။
"သောက်ကျိုးနည်း မင်းသေချင်နေတာလား.."
"ခွေးကောင် မင်းတော့ ပါးကွဲတော့မယ်.."
ရန်သတ်သော စကားသံများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေသော အခန်းကျယ်ကြီးဟာ သိပ်ကို တုန်လှုပ်စရာ ကောင်းလွန်းတယ်။
တန်းစီလိုရသော နေရာဆီသို့ သူ သွားခဲ့တယ်။အစီလိုက် စီထားတဲ့ ဗန်းကို ကိုင်ယူပြီး ဟင်းတွေ ထည့်ပေးနေတာကို စောင့်နေတဲ့ လူအတန်းကြီးဆီ သူ နောက်ဆုံးတွင် ဝင်စည်လိုက်တယ်..။
"ခွေးမသား ရှေ့က ဖယ်စမ်း.."
ကိုင်ထားသော ဗန်းကို ပစ်ထုပ်လိုက်ချိန် ကျယ်ပြန့်သွားသော ဗန်းကျသံ အနောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့ အဖွဲ့ ဖွဲ့ထားတဲ့ အတိုင်း ဗလအားကောင်းကောင်းနဲ့ လူ ငါးယောက်ဟာ သူ့ကို သတ်တော့မဲ့ အတိုင်း စိုက်ကြည့်နေကြတယ်။
ကျသွားသော ဗန်းကို အမြန်ပြန်ကောင်းရင်း သူတို့အတွက် နေရာဖယ်ပေးလိုက်သည်။
သူ ကြောက်တယ် တကယ့်ကို ကြောက်တာ။သူတို့တွေဟာ တုန်လှုပ်စရာ ကောင်းလောက်အောင် ကြောက်စရာကြီးတွေ။
"ဟက် ဒီလိုမှပေါ့.."
ထောင်သို့ ဝင်ဝင်ချင်း ညှပ်လိုက်ရသော ငတုံး ဆံပင်ပေါက် ပုံစံဖြင့် ဆံပင်ကေကို ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ လူဟာ ပုတ်ရင်း ပြောလာသည်။
"ရပြီးရင် မြန်မြန်သွား.."
အတော်အတန်ကြာ စောင့်ပြီး သူ့အလှည့်ရောက်လာခဲ့သည်။
ရန်ဖြစ်နေသော လူအများရှိရာနေရာကို ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ မီတာအနည်းငယ်အကွာက ထောင်ကျကျနေရာငယ်လေး တစ်ခု။
ထိုနေရာလေးတွင် သူ သွားထိုင်ခဲ့သည်။
ဗန်းထဲက ဟင်းများကို ကြည့်ရင်း တစ်ချက်သက်ပြင်း ချမိသည်။
ကြက်ဥ၊ဂင်ချီ၊ကြက်သားတုံး နှစ်တုံး၊ထမင်းဆုပ်။
ကြက်ဥကို စားလိုက်စဥ်မှာ ငံလွန်းသော အငံဓာတ်ကို ရရှိခဲ့သည်။
"ထွီး ငံလိုက်တာ.."
"ခွေးမသား မင်းကငါ့နေရာကိုယူပြီး အမှိုက်ဖွနေတယ်ပေါ့လေ.."
*ဝုန်း!!*
တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့ ကိုင်ပေါက်မှုကြောင့် ကြမ်းပြင်ခင်းပေါ်သို့ လွှင့်ကျသွားသော သူ၏ ကိုယ်ခန္ဓာ ။
*ခွပ်!!!"
ရုတ်တရက် ထပ်ကာ ဆွဲထိုးခံလိုက်ရပြီး မူးဝေသွားသော မြင်ကွင်းများရယ်ပါ။
"မင်းကို မမြင်ဖူးပါလား ဟားဟား လူသစ်လေးပဲ မင်းက လူသစ်ဆိုတော့ ငါခွင့်လွှတ်လိုက်မယ် အခု ဝေးဝေးသွားစမ်း.."
"ဝုန်း!!*
မထနိုင်ဖြစ်နေသော သူ၏ ဗိုက်သည် အကန်ခံလိုက်ရသ၍ ဗိုက်ဟာ အောင့်ထိုးသွားလေသည်။
အမာရွတ်များနဲ့ ယောကျာ်းရင့်မာရုပ်ရည်ရှိသော ထို ကောင်ရဲ့ ခုံမှ ဗန်းကို ယူပြီး နေရာ တစ်ခုကို အမြန်ပြောင်းခဲ့သည်။
နေရာရသွားစဥ် သူ၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ အနည်းငယ် ထွက်နေသော သွေးများကို လက်မဖြင့် သုပ်ယူလိုက်သည်။
လက်မ မှာ ပေနေသော သွေးများကို ကြည့်ရင်း သူအသံတိတ်ဖြင့် ရီမောခဲ့သည်။
"သောက်ချီးပဲ.."
---
ထိုနေ့ဟာ ရာသီဥတု သာယာနေသလောက် သူ့အတွက် ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခဲ့ရသော နေ့တစ်နေ့။
ရာသီဥတုဟာ အရင်နေ့များကလို အုပ်မှိုင်းမနေပဲ အနည်းငယ် သာယာနေသယောင် ရှိသည်။
"ချချ အဲ့ခွေးမသားကို ထိုး.."
နေ့တိုင်း ဖြစ်နေကျ ရှိသော ရန်သတ်ပွဲကြီးဟာ သိပ်ကို စိတ်ပျက်စရာကောင်းလှသည်။
အမြဲတမ်း သွေးသန်ရဲရဲများကို မြင်နေခဲ့ရတာ ရက်ပေါင်းဟာ မနည်းတော့ပေ။
ကိုယ်ကိုတိုင်ကလည်း သွေးထွက်ရတဲ့ ရက်တွေဟာ များပြားလျှက်။
"အဲ့ နှစ်ကောင်ထဲ ဘယ်သူနိုင်မယ် ထင်လဲ.."
ထောင်ထဲတွင် အယုံကြည်ရဆုံး သူ၏ သူငယ်ချင်းဟာ သူ့ကို မေးသည်။
ထိုးနေကြသော သူများက ဗလာတောင့်တောင့်နဲ့ လူမဲကောင်၊ဗလသိပ်မရှိတဲ့ အမေရိကန်ကောင်။
"အမေရိကန်ကောင်.."
"ဟမ် မင်းက ခန်းမှန်းတဲ့နေရာ တုံးလိုက်တာ လူမဲကောင်က ဗလတောင့်တောင့်နဲ့လေ ဟို သေးသေးကွေးကွေး အမေရိကန်ကောင်နဲ့ ယှဥ်လို့ကိုမရတာ.."
ထို အကောင် စကားကို သူဟာ ရီလိုက်သည် အကြောင်းအရင်းမဲ့စွာပေါ့..။
"ဒီပွဲမှာ အမေရိကန်ကောင် ရှုံးမှာသေချာပေမဲ့ စိတ်ဓာတ်မှာတော့ အမေရိကန်ကောင်က နိုင်မှာ အသေအချာပဲ ဟို လူမဲကောင်ကိုကြည့် ကစားနေတဲ့ပုံက လေးစားမှုကို မရှိဘူး.."
"ဟားဟား မင်းကတော့လေ ထောင်ထဲမှာတောင် လေးစားမှုတွေ ဘာတွေ ပြောနေသေးတယ်.."
အရှုံးကို အပြုအမူတွေက ဝန်ခံတတ်ကြပေမဲ့ ထိုလူတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ကတော့ ဝန်မခံကြဘူး သူတို့က ရှုံးနေရင်တောင် အနိုင်ရအောင် ကြိုးစားတတ်ကြတာမို့။
"ရော့ နည်းနည်းသောက် မင်းကြည့်ရတာ ပူလွန်းနေတယ်.."
ထိုအကောင် ပေးသော ရေဗူးကို ယူရင်း သူ မော့ချပစ်လိုက်သည်။
ရင်တွင်းသို့ အေးမျှသွားသော ရေများဟာ ထောင်ထဲမှာ သိပ်ရှားလွန်းပါသည်။
ရေတောင်မှ ဝယ်သောက်ရတဲ့ ဘဝ။
"ငါ ရေသောက်တာများသွားပြီ..အပေါ့သွားလိုက်အုန်းမယ်.."
"ငါပါလိုက်မယ်.."
နှစ်ယောက်အတူ သန့်စင်ခန်းဆီသို့ ထွက်လာကြသည်။
ရင်ထဲတွင် ပူလောင်မှုကို ဖြေးဖြေးချင်း ခံစားလိုက်ရတာကို သူ သတိထားမိလာသည်။
ကိုယ်ခန္ဓာ ဟာ ပူဟိုက်လွန်းလာခဲ့သည်။လေအေးများ တိုက်ခတ်နေသော်လည်း ချွေးစီးများဟာ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာသည်။
"မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ဘောထဲမှ ဒီလောက်အေးနေတာကို ချွေးတွေ ကျနေရတယ်လို့.."
ကျဆင်းလာသော ချွေးစက်များကို သုတ်ယူရင်း သန့်စင်ခန်းဆီသို့ အလျှင်အမြန်ပြေးဝင်ခဲ့သည်။
သန့်စင်ခန်း ရောက်သည်နဲ့ ရေကို မျက်နှာတွင် ပတ်ဖြန်းလိုက်ပေမဲ့ အပူဟာ လျော့မသွားခဲ့ပေ။
စိတ်ထဲ၊အသွေးသားထဲမှ တစ်ခုခုကို လိုချင်လာသော အတွေးများဟာ တစ်စိုက်တစ်မတ် ဝင်ရောက်လာလေသည်။
"ဟေ့ကောင် မင်း.မင်းဘာလုပ်တာလဲ.."
လက်ကို ကြိုးများနဲ့ လာရောက် ချည်နှောင်နေသော ထိုအကောင်ကို သူ ရှုန်းပေမဲ့လည်း တစ်ကိုယ်လုံးဟာ ပူလောင်နေပြီး အင်အားချည်းမဲ့နေခဲ့သည်။
"ဟား မင်းတို့ရောက်နေတာ စောလိုက်တာကွာ.."
သန့်စင်ခန်းအတွင်း ဝင်လာသော ယောကျာ်းသား ငါးဦး။ထို ယောကျာ်းသားများကို သူကောင်းကောင်းကြီး မှတ်မိနေသည်။
ရောက်ရောက်ချင်းမှာ ထိုးခံလိုက်ရပြီး သူ့ကို အမြဲတမ်း လိုက်နှောက်ယှက်နေသော သူများဟာ ထို ယောကျာ်းသားများ ဖြစ်သည်။
"ကဲ ခင်ဗျားပြောသလို ကျွန်တော်လုပ်ပြီးပြီး ပေးလိုက်တော့.."
သူငယ်ချင်း အဖြစ် ခင်တွယ်မိသော ထိုအကောင်ဟာ အမာရွတ်ဖြင့် ယုတ်မာသော ကောင် ပေးသော ပိုက်ဆံကို ငမ်းငမ်းတက်နေအောင် လှမ်းယူလိုက်သည်။
"မင်း..မင်း အား..!!"
ထောင်တတ်လာသော သူ၏ အရာကြောင့် သူ စိတ်များ တိုးတက်လာကာ အော်မိခဲ့လေသည်။
"ဟားဟား ဆေးအစွမ်းပြပြီထင်တယ် ၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ မင်းသိတဲ့ အတိုင်း ဒီထောင်ထဲက လူတွေက ယုံရတာ မဟုတ်ဘူး ဒါပေမဲ့ မင်းက ငါ့ကို ယုံခဲ့ပေးလို့ ငါတကယ် ကျေးဇူးတင်တယ်ကွာ သိလား မင်းကတကယ့်ကို တုံးအတာပဲ ဟားဟား နောက်ဆုံး တစ်ခေါက်အနေနဲ့ ထပ် ကျေးဇူးတင်လိုက်မယ်နော် မင်းကြောင့် ငါပိုက်ဆံရတာ အဲ့အတွက် ကျေး ဇူး ပါ ၊ ကဲ ငါသွားပြီ ကောင်းကောင်း ပျော်ကြ.."
ထို အကောင် စကား အဆုံး သူမယုံကြည်နိုင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
အရာအားလုံးကို ဆိုးတူကောင်းဖက် ရင်ဆိုင်ခဲ့သော သူငယ်ချင်းက သူ့ကို ဒီလိုလုပ်သွားတော့ သူ အရမ်းကို ခံပျင်းလှသည်။
"ဟာ့!! မင်းတို့ငါ့ကို..ငါ့ကို ဘာလုပ်ကြမှာလဲ.."
တင်းမခံနိုင်သော စိတ်ကြောင့် ကိုယ်ခန္ဓာ ဟာကြမ်းပြင် ဆီသို့ ခွေလဲကျသွားသည်။
တစ်ဖြေးဖြေး ရှေ့တိုးလာသော ထိုလူယုတ်မာများကြောင့် သူ နောက်သို့ အမြန်ပြန်ဆုပ်ခဲ့သည်။
ဆုပ်ပေမဲ့လည်း နောက်ဆုံးတွင် အဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။
သွားပြီ သွားပြီ..သူဘဝက ဒီတစ်ခါတော့ တစ်ကယ်သွားပြီ..။
"ဟားဟား မင်းကအလှလေးပဲ ကိုယ်တို့ နဲ့အတူ ပျော်စမ်းပါကွာ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးမှာ.."
"ဟားဟားဟားဟား.."
လှောင်ရီနေသော အော်သံများကို ပင် မကြားနိုင်လောက်အောင် သူ၏ အမြင်များဟာ ဝေဝါးစိုစွတ်လာခဲ့သည်။
ကျလာခဲ့သော မျက်ရည်စက်များမှာပင် နာကျဥ်းခြင်းများ ပါဝင်ခဲ့တော့လေသည်။
ဒါတွေ အားလုံး နင့်ကြောင့် ငါဒီလို ဖြစ်ရတာ နင့်ကြောင့် နင့်အလှည့် ဒီထက်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဖြစ်အောင် ငါလုပ်ပြမယ် ဂျန်းနီကင်...!!!!!
X
"ငါ..ငါ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ.."
မျက်လုံးဖွင့်ရာတွင် အရာအားလုံးဟာ မှောင်မှိုက်နေခဲ့သည် ၊ မျက်လုံးများကို အဝတ်စဖြင့် စည်းထားသယောင်။
ခန္ဓာကိုယ် ကို လှုပ်ခါလိုက်စဥ် လက်မှ နာကျင်မှုကို ခံစားစေသည်။တစ်ယောက်ယောက်က သူမ လက်များကို ကြိုးဖြင့် ချည်နှောင်ထားပုံရသည်။
"အာ့..ဘာလဲဟ!!!"
သူမ နားမလည်စွာ အော်ခဲ့သည်။ မျက်လုံး ၊ လက်များသာမက ခြေထောက်များကိုပါ ကြိုးဖြင့် တင်းကျပ်စွာ ချည်ထားခဲ့လေသည်။
ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာလဲ ၊ အစက သူမ ဆေးရုံမှာပါ အခု..အခု သူမဘယ်ကို ရောက်နေတာလဲ ။
"ဟားဟား နိုးလာပြီလား ကိုယ့်အသဲလေး ဂျန်းနီကင်.."
----------------------------------------------------
ညဥ်နက်မှ တင်မိလို့ တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ကိုယ့် စိတ်တွေ ဖျားနေလို့ ရေးချင်စိတ်တွေက ပုန်းနေတယ်။🥺🖤
အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပါ စာလုံး ပြန်မစစ်မိလို့><
-------------------------------------------------------
Zawgyi
Unicode
"ေခြးသူေတာင္းစား"
"ငါ့ကို လႊတ္ေပး အခုခ်က္ခ်င္း လႊတ္ေပးစမ္း!!!"
ေအာ္ဟစ္ေနေသာ သံတိုင္ၾကားထဲမွ ေအာ္သံမ်ားဟာ သူ႕ကို ေျခာက္လန့္ေစခဲ့သည္။
တုန္ရီေနေသာ လက္တစ္စုံဟာ သံႀကိဳးမ်ား ခ်ိတ္ခတ္ထားလွ်က္။
သံတိုင္ထဲတြင္ ဘဝ ပ်က္ေနေသာ အမိုက္သားမ်ားရဲ႕ ပုံစံမ်ားဟာ တုန္လႈပ္စရာေကာင္းေအာင္ ေၾကာက္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းသည္။
"ဝင္ေတာ့.."
*ဘုန္း*
တြန္းလႊတ္လိုက္ေသာ လက္တစ္စုံေၾကာင့္ သံတိုင္ ၾကားမွ အခန္းတြင္းထဲသို႔ ဝပ္ဝပ္ျပားျပား လဲက်သြားေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ကို လႊတ္ေပးပါ ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္ မွားပါတယ္.."
"ဟားဟား အမွားလုပ္ၿပီးမွ မွားပါတယ္လို႔ ေျပာတိုင္း အရာအားလုံး ျပန္မေကာင္းလာဘူး ေကာင္ေလး.."
ေလွာင္ရီသံမ်ားဟာ သူ႕ကို အျပစ္သား တစ္ေယာက္လို ခံစားေစသည္။အက်ဥ္းသား တစ္ေယာက္လို ေခၚေဆာင္လာခဲ့ေသာ ရဲမ်ားဟာ ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္တဲ့အထိ ထြက္သြားခဲ့သည္။
သြားၿပီ..ကြၽန္ေတာ္ဘဝဟာ တကယ့္ကို ၿပီးသြားၿပီ..။
သံတိုင္မ်ားကို ပြတ္ဆြဲရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚဆီ အားေလ်ာ့စြာ လဲက်သြားၿပီး သြပ္သြပ္ခါ ႐ူးသြားေသာ ရီသံနက္နက္ ျဖင့္ ေအာ္ရီေလသည္။
"ဟားဟား ဒါငါ့အမွား မဟုတ္ဘူး ဒါ သူ႕အမွား ဟုတ္တယ္ ဒါသူ႕အမွား.."
ႏႈတ္ခမ္းက ရီသံမ်ားဟာ မ်က္လုံးမွ မ်က္ရည္မ်ားကို ေလွာင္ရီျပေနသေယာင္။
သူ သည္ ရီရင္းနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာပဲ။အိုး သူ ႐ူးသြားၿပီ..ဟုတ္တယ္ သူ သြပ္သြပ္ခါေအာင္ ႐ူးသြားၿပီ..။
"ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
ေဟာ..အမွား မဟုတ္ဘူးလဲ ေျပာေသးတယ္ သူဟာ ထပ္ကာ ေတာင္းပန္ေနျပန္ေရာ..။
ဟုတ္တယ္ သူ ႐ူးသြားခဲ့ၿပီ..။
တရားခြင္ ရင္ဆိုင္တုန္းက အေမရဲ႕ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ စိတ္ပ်က္ေသာေတြ လူအမ်ားရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕ေသာ အၾကည့္ေတြ သူမရဲ႕ စူးနက္ေသာ အၾကည့္ေတြ..ဒါေတြ..ဒါေတြေၾကာင့္ သူ ႐ူးသြားခဲ့ရတာ..။
အၾကည့္ေတြဟာ သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတာပဲ..။
"ဟားဟား သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္.."
သူ ရီေနတယ္ ခံစားခ်က္မဲ့ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အသြင္ျဖင့္..။
"အစာစားခ်ိန္ေရာက္ၿပီ.."
ပြင့္ဟလာေသာ တံခါးေၾကာင့္ မ်က္ရည္မ်ားကို အစအနမက်န္ေအာင္ လက္ရာေဖ်ာက္လိုက္သည္။
"ျမန္ျမန္လာစမ္းပါ.."
သူ မႏွစ္သတ္ေသာ သံႀကိဳးေတြနဲ႕ သူ႕ကို ခ်ိတ္ေႏွာင္ၾကျပန္တယ္။
တကယ္ မႏွစ္သက္ဘူး တကယ့္ကို မႏွစ္သက္ဘူး..။
ႀကိဳးေတြကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲလိုက္တိုင္း ရလာတဲ့ နာက်င္မႈကိုေတာ့ သူ ႏွစ္သက္ျပန္တယ္..။
နာက်င္မႈေတြကို ႏွစ္သက္တယ္ ႀကိဳးေတြကိုေတာ့ မႏွစ္သက္ေလဘူး။
"ဆယ့္ငါးမိနစ္အခ်ိန္ရတယ္ ေကာင္ေလး.."
တြန္းထုပ္ခံလိုက္ရေသာေၾကာင့္ အရွိန္ျဖင့္ အခန္းႀကီး တစ္ခုဆီသို႔ စိုက္စိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ဝင္ေရာက္သြားေလသည္။
"ေသာက္က်ိဳးနည္း မင္းေသခ်င္ေနတာလား.."
"ေခြးေကာင္ မင္းေတာ့ ပါးကြဲေတာ့မယ္.."
ရန္သတ္ေသာ စကားသံမ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနေသာ အခန္းက်ယ္ႀကီးဟာ သိပ္ကို တုန္လႈပ္စရာ ေကာင္းလြန္းတယ္။
တန္းစီလိုရေသာ ေနရာဆီသို႔ သူ သြားခဲ့တယ္။အစီလိုက္ စီထားတဲ့ ဗန္းကို ကိုင္ယူၿပီး ဟင္းေတြ ထည့္ေပးေနတာကို ေစာင့္ေနတဲ့ လူအတန္းႀကီးဆီ သူ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဝင္စည္လိုက္တယ္..။
"ေခြးမသား ေရွ႕က ဖယ္စမ္း.."
ကိုင္ထားေသာ ဗန္းကို ပစ္ထုပ္လိုက္ခ်ိန္ က်ယ္ျပန့္သြားေသာ ဗန္းက်သံ အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အတိုင္း ဗလအားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ လူ ငါးေယာက္ဟာ သူ႕ကို သတ္ေတာ့မဲ့ အတိုင္း စိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္။
က်သြားေသာ ဗန္းကို အျမန္ျပန္ေကာင္းရင္း သူတို႔အတြက္ ေနရာဖယ္ေပးလိုက္သည္။
သူ ေၾကာက္တယ္ တကယ့္ကို ေၾကာက္တာ။သူတို႔ေတြဟာ တုန္လႈပ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္စရာႀကီးေတြ။
"ဟက္ ဒီလိုမွေပါ့.."
ေထာင္သို႔ ဝင္ဝင္ခ်င္း ညွပ္လိုက္ရေသာ ငတုံး ဆံပင္ေပါက္ ပုံစံျဖင့္ ဆံပင္ေကကို ဗလေတာင့္ေတာင့္နဲ႕ လူဟာ ပုတ္ရင္း ေျပာလာသည္။
"ရၿပီးရင္ ျမန္ျမန္သြား.."
အေတာ္အတန္ၾကာ ေစာင့္ၿပီး သူ႕အလွည့္ေရာက္လာခဲ့သည္။
ရန္ျဖစ္ေနေသာ လူအမ်ားရွိရာေနရာကို ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီတာအနည္းငယ္အကြာက ေထာင္က်က်ေနရာငယ္ေလး တစ္ခု။
ထိုေနရာေလးတြင္ သူ သြားထိုင္ခဲ့သည္။
ဗန္းထဲက ဟင္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္း တစ္ခ်က္သက္ျပင္း ခ်မိသည္။
ၾကက္ဥ၊ဂင္ခ်ီ၊ၾကက္သားတုံး ႏွစ္တုံး၊ထမင္းဆုပ္။
ၾကက္ဥကို စားလိုက္စဥ္မွာ ငံလြန္းေသာ အငံဓာတ္ကို ရရွိခဲ့သည္။
"ထြီး ငံလိုက္တာ.."
"ေခြးမသား မင္းကငါ့ေနရာကိုယူၿပီး အမွိုက္ဖြေနတယ္ေပါ့ေလ.."
*ဝုန္း!!*
တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုင္ေပါက္မႈေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ခင္းေပၚသို႔ လႊင့္က်သြားေသာ သူ၏ ကိုယ္ခႏၶာ ။
*ခြပ္!!!"
႐ုတ္တရက္ ထပ္ကာ ဆြဲထိုးခံလိုက္ရၿပီး မူးေဝသြားေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားရယ္ပါ။
"မင္းကို မျမင္ဖူးပါလား ဟားဟား လူသစ္ေလးပဲ မင္းက လူသစ္ဆိုေတာ့ ငါခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္ အခု ေဝးေဝးသြားစမ္း.."
"ဝုန္း!!*
မထနိုင္ျဖစ္ေနေသာ သူ၏ ဗိုက္သည္ အကန္ခံလိုက္ရသ၍ ဗိုက္ဟာ ေအာင့္ထိုးသြားေလသည္။
အမာ႐ြတ္မ်ားနဲ႕ ေယာက်ာ္းရင့္မာ႐ုပ္ရည္ရွိေသာ ထို ေကာင္ရဲ႕ ခုံမွ ဗန္းကို ယူၿပီး ေနရာ တစ္ခုကို အျမန္ေျပာင္းခဲ့သည္။
ေနရာရသြားစဥ္ သူ၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ အနည္းငယ္ ထြက္ေနေသာ ေသြးမ်ားကို လက္မျဖင့္ သုပ္ယူလိုက္သည္။
လက္မ မွာ ေပေနေသာ ေသြးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း သူအသံတိတ္ျဖင့္ ရီေမာခဲ့သည္။
"ေသာက္ခ်ီးပဲ.."
---
ထိုေန႕ဟာ ရာသီဥတု သာယာေနသေလာက္ သူ႕အတြက္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ့ရေသာ ေန႕တစ္ေန႕။
ရာသီဥတုဟာ အရင္ေန႕မ်ားကလို အုပ္မွိုင္းမေနပဲ အနည္းငယ္ သာယာေနသေယာင္ ရွိသည္။
"ခ်ခ် အဲ့ေခြးမသားကို ထိုး.."
ေန႕တိုင္း ျဖစ္ေနက် ရွိေသာ ရန္သတ္ပြဲႀကီးဟာ သိပ္ကို စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွသည္။
အၿမဲတမ္း ေသြးသန္ရဲရဲမ်ားကို ျမင္ေနခဲ့ရတာ ရက္ေပါင္းဟာ မနည္းေတာ့ေပ။
ကိုယ္ကိုတိုင္ကလည္း ေသြးထြက္ရတဲ့ ရက္ေတြဟာ မ်ားျပားလွ်က္။
"အဲ့ ႏွစ္ေကာင္ထဲ ဘယ္သူနိုင္မယ္ ထင္လဲ.."
ေထာင္ထဲတြင္ အယုံၾကည္ရဆုံး သူ၏ သူငယ္ခ်င္းဟာ သူ႕ကို ေမးသည္။
ထိုးေနၾကေသာ သူမ်ားက ဗလာေတာင့္ေတာင့္နဲ႕ လူမဲေကာင္၊ဗလသိပ္မရွိတဲ့ အေမရိကန္ေကာင္။
"အေမရိကန္ေကာင္.."
"ဟမ္ မင္းက ခန္းမွန္းတဲ့ေနရာ တုံးလိုက္တာ လူမဲေကာင္က ဗလေတာင့္ေတာင့္နဲ႕ေလ ဟို ေသးေသးေကြးေကြး အေမရိကန္ေကာင္နဲ႕ ယွဥ္လို႔ကိုမရတာ.."
ထို အေကာင္ စကားကို သူဟာ ရီလိုက္သည္ အေၾကာင္းအရင္းမဲ့စြာေပါ့..။
"ဒီပြဲမွာ အေမရိကန္ေကာင္ ရႈံးမွာေသခ်ာေပမဲ့ စိတ္ဓာတ္မွာေတာ့ အေမရိကန္ေကာင္က နိုင္မွာ အေသအခ်ာပဲ ဟို လူမဲေကာင္ကိုၾကည့္ ကစားေနတဲ့ပုံက ေလးစားမႈကို မရွိဘူး.."
"ဟားဟား မင္းကေတာ့ေလ ေထာင္ထဲမွာေတာင္ ေလးစားမႈေတြ ဘာေတြ ေျပာေနေသးတယ္.."
အရႈံးကို အျပဳအမူေတြက ဝန္ခံတတ္ၾကေပမဲ့ ထိုလူေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ ဝန္မခံၾကဘူး သူတို႔က ရႈံးေနရင္ေတာင္ အနိုင္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကတာမို႔။
"ေရာ့ နည္းနည္းေသာက္ မင္းၾကည့္ရတာ ပူလြန္းေနတယ္.."
ထိုအေကာင္ ေပးေသာ ေရဗူးကို ယူရင္း သူ ေမာ့ခ်ပစ္လိုက္သည္။
ရင္တြင္းသို႔ ေအးမွ်သြားေသာ ေရမ်ားဟာ ေထာင္ထဲမွာ သိပ္ရွားလြန္းပါသည္။
ေရေတာင္မွ ဝယ္ေသာက္ရတဲ့ ဘဝ။
"ငါ ေရေသာက္တာမ်ားသြားၿပီ..အေပါ့သြားလိုက္အုန္းမယ္.."
"ငါပါလိုက္မယ္.."
ႏွစ္ေယာက္အတူ သန့္စင္ခန္းဆီသို႔ ထြက္လာၾကသည္။
ရင္ထဲတြင္ ပူေလာင္မႈကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ခံစားလိုက္ရတာကို သူ သတိထားမိလာသည္။
ကိုယ္ခႏၶာ ဟာ ပူဟိုက္လြန္းလာခဲ့သည္။ေလေအးမ်ား တိုက္ခတ္ေနေသာ္လည္း ေခြၽးစီးမ်ားဟာ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာသည္။
"မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လား ေဘာထဲမွ ဒီေလာက္ေအးေနတာကို ေခြၽးေတြ က်ေနရတယ္လို႔.."
က်ဆင္းလာေသာ ေခြၽးစက္မ်ားကို သုတ္ယူရင္း သန့္စင္ခန္းဆီသို႔ အလွ်င္အျမန္ေျပးဝင္ခဲ့သည္။
သန့္စင္ခန္း ေရာက္သည္နဲ႕ ေရကို မ်က္ႏွာတြင္ ပတ္ျဖန္းလိုက္ေပမဲ့ အပူဟာ ေလ်ာ့မသြားခဲ့ေပ။
စိတ္ထဲ၊အေသြးသားထဲမွ တစ္ခုခုကို လိုခ်င္လာေသာ အေတြးမ်ားဟာ တစ္စိုက္တစ္မတ္ ဝင္ေရာက္လာေလသည္။
"ေဟ့ေကာင္ မင္း.မင္းဘာလုပ္တာလဲ.."
လက္ကို ႀကိဳးမ်ားနဲ႕ လာေရာက္ ခ်ည္ေႏွာင္ေနေသာ ထိုအေကာင္ကို သူ ရႈန္းေပမဲ့လည္း တစ္ကိုယ္လုံးဟာ ပူေလာင္ေနၿပီး အင္အားခ်ည္းမဲ့ေနခဲ့သည္။
"ဟား မင္းတို႔ေရာက္ေနတာ ေစာလိုက္တာကြာ.."
သန့္စင္ခန္းအတြင္း ဝင္လာေသာ ေယာက်ာ္းသား ငါးဦး။ထို ေယာက်ာ္းသားမ်ားကို သူေကာင္းေကာင္းႀကီး မွတ္မိေနသည္။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ ထိုးခံလိုက္ရၿပီး သူ႕ကို အၿမဲတမ္း လိုက္ေႏွာက္ယွက္ေနေသာ သူမ်ားဟာ ထို ေယာက်ာ္းသားမ်ား ျဖစ္သည္။
"ကဲ ခင္ဗ်ားေျပာသလို ကြၽန္ေတာ္လုပ္ၿပီးၿပီး ေပးလိုက္ေတာ့.."
သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ ခင္တြယ္မိေသာ ထိုအေကာင္ဟာ အမာ႐ြတ္ျဖင့္ ယုတ္မာေသာ ေကာင္ ေပးေသာ ပိုက္ဆံကို ငမ္းငမ္းတက္ေနေအာင္ လွမ္းယူလိုက္သည္။
"မင္း..မင္း အား..!!"
ေထာင္တတ္လာေသာ သူ၏ အရာေၾကာင့္ သူ စိတ္မ်ား တိုးတက္လာကာ ေအာ္မိခဲ့ေလသည္။
"ဟားဟား ေဆးအစြမ္းျပၿပီထင္တယ္ ၊ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ မင္းသိတဲ့ အတိုင္း ဒီေထာင္ထဲက လူေတြက ယုံရတာ မဟုတ္ဘူး ဒါေပမဲ့ မင္းက ငါ့ကို ယုံခဲ့ေပးလို႔ ငါတကယ္ ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ သိလား မင္းကတကယ့္ကို တုံးအတာပဲ ဟားဟား ေနာက္ဆုံး တစ္ေခါက္အေနနဲ႕ ထပ္ ေက်းဇူးတင္လိုက္မယ္ေနာ္ မင္းေၾကာင့္ ငါပိုက္ဆံရတာ အဲ့အတြက္ ေက်း ဇူး ပါ ၊ ကဲ ငါသြားၿပီ ေကာင္းေကာင္း ေပ်ာ္ၾက.."
ထို အေကာင္ စကား အဆုံး သူမယုံၾကည္နိုင္ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။
အရာအားလုံးကို ဆိုးတူေကာင္းဖက္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းက သူ႕ကို ဒီလိုလုပ္သြားေတာ့ သူ အရမ္းကို ခံပ်င္းလွသည္။
"ဟာ့!! မင္းတို႔ငါ့ကို..ငါ့ကို ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ.."
တင္းမခံနိုင္ေသာ စိတ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ဟာၾကမ္းျပင္ ဆီသို႔ ေခြလဲက်သြားသည္။
တစ္ေျဖးေျဖး ေရွ႕တိုးလာေသာ ထိုလူယုတ္မာမ်ားေၾကာင့္ သူ ေနာက္သို႔ အျမန္ျပန္ဆုပ္ခဲ့သည္။
ဆုပ္ေပမဲ့လည္း ေနာက္ဆုံးတြင္ အဆုံးသတ္သြားခဲ့သည္။
သြားၿပီ သြားၿပီ..သူဘဝက ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ကယ္သြားၿပီ..။
"ဟားဟား မင္းကအလွေလးပဲ ကိုယ္တို႔ နဲ႕အတူ ေပ်ာ္စမ္းပါကြာ အားရပါးရ ေဆာင့္ေပးမွာ.."
"ဟားဟားဟားဟား.."
ေလွာင္ရီေနေသာ ေအာ္သံမ်ားကို ပင္ မၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ သူ၏ အျမင္မ်ားဟာ ေဝဝါးစိုစြတ္လာခဲ့သည္။
က်လာခဲ့ေသာ မ်က္ရည္စက္မ်ားမွာပင္ နာက်ဥ္းျခင္းမ်ား ပါဝင္ခဲ့ေတာ့ေလသည္။
ဒါေတြ အားလုံး နင့္ေၾကာင့္ ငါဒီလို ျဖစ္ရတာ နင့္ေၾကာင့္ နင့္အလွည့္ ဒီထက္ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္ေအာင္ ငါလုပ္ျပမယ္ ဂ်န္းနီကင္...!!!!!
X
"ငါ..ငါ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ.."
မ်က္လုံးဖြင့္ရာတြင္ အရာအားလုံးဟာ ေမွာင္မွိုက္ေနခဲ့သည္ ၊ မ်က္လုံးမ်ားကို အဝတ္စျဖင့္ စည္းထားသေယာင္။
ခႏၶာကိုယ္ ကို လႈပ္ခါလိုက္စဥ္ လက္မွ နာက်င္မႈကို ခံစားေစသည္။တစ္ေယာက္ေယာက္က သူမ လက္မ်ားကို ႀကိဳးျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားပုံရသည္။
"အာ့..ဘာလဲဟ!!!"
သူမ နားမလည္စြာ ေအာ္ခဲ့သည္။ မ်က္လုံး ၊ လက္မ်ားသာမက ေျခေထာက္မ်ားကိုပါ ႀကိဳးျဖင့္ တင္းက်ပ္စြာ ခ်ည္ထားခဲ့ေလသည္။
ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲ ၊ အစက သူမ ေဆး႐ုံမွာပါ အခု..အခု သူမဘယ္ကို ေရာက္ေနတာလဲ ။
"ဟားဟား နိုးလာၿပီလား ကိုယ့္အသဲေလး ဂ်န္းနီကင္.."
----------------------------------------------------
ညဥ္နက္မွ တင္မိလို႔ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ကိုယ့္ စိတ္ေတြ ဖ်ားေနလို႔ ေရးခ်င္စိတ္ေတြက ပုန္းေနတယ္။🥺🖤
အမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ စာလုံး ျပန္မစစ္မိလို႔><
-------------------------------------------------------