Zaw//Uni
......This patner...Season 1..
......The end......
.....ကျွန်တော့်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေက...လေးလံနေခဲ့သည်...မိနစ်အနည်းငယ်နဲ့...ရောက်ရမဲ့နေရာက...အရမ်းကိုကြာမြင့်နေခဲ့သည်....ဘာတွေကထပ်ပြီး...ကျွန်တော့်ဘဝကို...ရောက်ရက်ခက်အောင်လုပ်ကြဦးမှာလဲ...၊....ဝေ့...ကို.ထပ်တလဲလဲတောင်းပန်းနေတဲ့မောင်...၊...ငေးကြည့်နေခဲ့တဲ့...ဝေက..မောင့်ကိုအရာရာခွင့်လွှတ်ပေးထားပုံပင်...၊...ဝေ့ပစ္စည်းတွေကိုထုပ်ပိုးခိုင်းနေတဲ့မောင်က...တကယ်ပဲ..ကျွန်တော်နဲ့ဝေးရာကို..သွားကြမယ်ပေါ့....ကလေးငယ်နဲ့မနက်မှသွားကြဖို့..တီဆွေကတားယူရသည်....ဖေဖေကတော့အရုပ်ကြိုးပျက်...ဖြစ်လို့နေသည်...ဖေဖေ့ကိုအိပ်ခန်းထဲတွဲပို့ပေးရင်...မောင်တတ်သွားပြီဖြစ်တဲ့အိပ်ခန်းကိုသာလျှောက်လာခဲ့သည်....
.....တံခါးဟာ...ပွင့်ရက်သာ...ပြန်ထွက်သွားမှာ...သိပေမဲ့..အပြင်ကနေ...ပြီးဆုံးတိုင်...ပိတ်ထားချင်မိသည်....မောင့်ကိုတကယ်ပဲလက်လွှတ်ခဲ့ရတော့မယ်ပေါ့...မောင့်အမိန်ကိုကျွန်တော်နာခံဖို့အဆင်သင့်ပါ...
....ကျွန်တော်ဝယ်ပေးထားတဲ့..T shit..တွေကိုဖယ်ထုတ်နေတဲ့မောင့်ကျောပြင်...၊..မောင့်ရဲ့..Luggage..ထဲတဝက်တပျက်ရောက်နေတဲ့...အကျီ်တွေက..ဘေးကိုပါကျနေသည်...ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း..မောင့်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကိုကြည့်နေခဲ့သည်...ဖေဖေကိုသာ....တားနိုင်ခဲ့ရင်...အခုလိုပြဿနာမျိုးတွေရှိလာဦးမှာမဟုတ်...အခုတော့..ကျွန်တော့်ကြောင့်...မောင်နဲ့ဝေးဖို့..ကျွန်တော်ကဖန်တီးသလိုဖြစ်နေခဲ့သည်...၊..မောင့်ကိုဆွဲထားချင်ပေမဲ့...ကျွန်တော်မလုပ်ရဲပေ...
....အဝတ်ကိုမွှေနောက်နေတဲ့မောင့်ရဲ့ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို..နောက်ကနေသိုင်းဖက်မိသည်....အလုပ်လုပ်ခဲ့ရတာ..ပင်ပန်းနေတဲ့မောင်က..ချွေ့နံသင်းသင်းကိုတောင်...ကျွန်တော်ရနေခဲ့သည်...မောင်က..ကျွန်တော့်ကြောင့်ပင်ပန်းနေခဲ့ရမှာ...၊....ကျွန်တော်မှားတာပါ...မောင့်ကို...ကျွန်တော်ထားခဲ့လိုအခုလို..ပြဿနာတွေဖြစ်ခဲ့ရတာ...၊....ကျွန်တော့်အပြစ်နဲ့ကျွန်တော်မို့လို့....၊..
"...မောင်..!!"
"...."
"...မောင်..ပင်ပန်းနေရင်..ကိုယ်ကူပေးမယ်လေ..."
"....."
"...မောင်ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ...အရင်လို..မောင့်ရွာကိုပြန်ပြီးရင်...ပြန်လာခဲ့မှာလား..."
"...ကျစ်...ပူတယ်..အနားမကပ်နဲ့..."
"...."
...ဖက်တွယ်ထားတဲ့ကျွန်တော့်လက်တွေကိုဆွဲဖြုတ်ပြီး..ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်....မောင့်ကိုရေချိုးခန်းရှေ့မှာပဲစောင့်နေခဲ့သည်....တံခါးဖွင့်သံကြားလို့..တံခါးဘေးကနေ..ရပ်စောင့်နေခဲ့သည်....ရေချိုးနေတာသိပေမဲ့...ကျွန်တော်ရပ်စောင့်နေခဲ့သည်...
"....မောင်...ထမင်စားပြီးပြီးလား.."
..မောင်သွားရာ..နောက်ကိုလိုက်ရင်းမေးတော့..ပြန်ရလိုက်တာက...မောင့်မျက်လုံးစိမ်းများ...မောင်မကြိုက်တာကိုသိပေမဲ့...မောင်နဲ့ဝေးရမယ်ဆိုတဲ့ခံစားချက်ကို..ကျွန်တော်ခုထိ...လက်မခံနိုင်ခဲ့ပေ....
...မျက်နှာသုတ်နေတဲ့သဘက်နဲ့မောင်က..ကျွန်တော့်ကိုပစ်ပေါက်ခဲ့သည်...ရင်ဘက်ကိုလာမှန်တဲ့သဘက်က...ကြမ်းခင်းပေါ်..ကြသွားသည်...အမှန်ဆို..သဘက်မှာအပြစ်မရှိဘူးမောင်...မောင်ကျွန်တော့်ကိုအသိဝင်အောင်...ခပ်နာနာထိုးပစ်ခဲ့ရင်ကောင်းမှာ...
"...ဒီမှာတင်ရပ်လိုက်တော့...ဓနမိုး...ငါကိုစိတ်တိုအောင်လာမလုပ်နဲ့.!!!"
"...ငါပင်ပန်းတယ်မောင်...ငါ..ငါ.."
"...ပင်ပန်းနေရင်...ကုတင်ပေါ်အေးဆေးနားလိုက်...ငါ့ကိုမနှောက်ယှက်နဲ့..ငါ့နဲ့လဲထပ်ပတ်သတ်စရာမရှိဘူး..ဓနမိုး..!!"
"...ကိုယ်..ကွာမပေးဘူးနော်...ကွာမပေးနိုင်ဘူး.."
"....."
...အောက်ကိုကျသွားတဲ့သဘက်ကိုကောက်ကာ..ကျွန်တော့်စီတည့်တည့်လျှောက်လာခဲ့သည်....၊...ရေတွေစီးကျနေတဲ့..ကျွန်တော်လက်မောင်းတစ်ချို့နဲ့ရင်အုပ်ပေါ်တွေကို..သဘက်ဖြင့်လိုက်သုတ်ပေးနေသည်..၊..ဝေးကွာနေတဲ့..ဓနမိုးအငွေ့အသက်တွေ..၊..အရိပ်တကြည့်ကြည့်ဂရုစိုက်ပေးတဲ့..ဓနမိုးရဲ့..ဂရုဏာတွေနဲ့ကျွန်တော်နေသားကျနေပါပြီ...၊ဒီလိုမြန်မြန်ဆန်ဆန်ဖြစ်လာဖို့ကိုလည်းကျွန်တော်..တွေးမထားသလို....ကလဲ့စားဆိုတာကိုလည်း...ကျွန်တော်မေ့ထားတာကြာပြီ...ဓနမိုးမရှိတဲ့အခန်းထဲ...ကျွန်တော်ပြန်မလာခဲ့တာ...ဘယ်လောက်တောင်ကြာနေပြီလဲ...၊...အိမ်ပြန်တာနဲ့...တွေ့နေကျမျက်နှာကိုကျွန်တော်မတွေ့ရတော့...ရင်ထဲမှာ..တစ်ခုခုလိုအပ်နေသလိုခံစားနေရသည်...၊...ဘယ်စီရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ဓနမိုးကို..ကျွန်တော်စိတ်ဆိုးချင်ပေမဲ့...သူ..ကျွန်တော်မရှိတဲ့ရပ်ဝန်းမှာ..အေးချမ်းပါစေလို့လဲ...ကျွန်တော်ဆုတောင်းတာအခါခါပါ....၊...ကျွန်တော့်ကိုထားသွားတဲ့ဓနမိုးက....ပြန်လာတော့ကောက်ခါငင်ကာ...ဂရုစိုက်ပြန်တော့...ကျွန်တော်...စိတ်တို့က...ပေါက်ကွဲချင်လာသည်....သူတခြားမှာသာယာချင်တိုင်းသာယာခဲ့ပြီးမှ..ကျွန်တော့်စီဘာလို့လဲ...
"...မောင်..."
...အေးစက်နေတဲ့မောင့်လက်မောင်းတွေကိုလှုပ်ခါပစ်တော့...နီဆွေဆွေမောင့်မျက်ဝန်းတို့က..မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေပြန်သည်...မောင်ရေးချိုးလာလို့...မျက်ဝန်းတို့နီဆွေဆွေဖြစ်လာပါစေလို့ပဲ...ဆုတောင်မိတယ်...
"....."
"....ဘာတွေကူပေးရဦးမလဲ..."လို့မေးတော့...အဝတ်ကို..တွေ့ရာကောက်စွတ်နေပြန်သည်...ဒီလိုပုံစံတွေနဲ့ဘယ်လိုများမောင်နေနိုင်ခဲ့တာလဲ...
.."...ခင်ဗျား..အေးဆေးနေဗျာ...ကျွန်တော့်ကိုမနှော်ယှက်ခြင်းနဲ့ကူညီပါ..."
..."...မောင်ကလေ..ခဏလေးတောင်ကိုယ့်ကို.."
အဝတ်တွေနဲ့ကျွန်တော်ကိုကောက်ပေါက်ကာဆိုသည်..
"...တော်တော့!!!...တော်ပါတော့...ကျွန်တော်လေ..ကျွန်တော်..မွန်းကြပ်လို့...ကျွန်တော်နဲ့ဝေးဝေးနေ.."
"..."
...ခေါင်းရေဆက်လက်နဲ့..ကုတင်ပေါ်တတ်အိပ်နေသည်...မောင်သွားရာနောက်ကိုလိုက်ကြည့်ရင်း..ကုတင်ခြေရင်းမတ်တတ်ရပ်နေမိသည်..လက်နှစ်ဖက်ကိုယှက်ပြီးပွတ်တိုက်နေမိလို့...မီးတောက်မတတ်ဖြစ်နေသည်...၊ဘာလို့များ..ကျွန်တော်တို့ဘဝလေးကမအေးချမ်းရတာလဲ..၊...ကျွန်တော်နဲ့နေခဲ့ရတဲ့တစ်လျှောက်မောင်မွန်းကြပ်မယ်ဆိုတာကျွန်တော်သိပါတယ်..နေ့တိုင်းမောင့်အနားပြေးပြေးကပ်နေတဲ့ကျွန်တော့်ကိုမောင်ပိုမုန်းမိမှာ..သေချာပါတယ်...၊..ဒါကိုမောင်ကဘာလို့ထပ်တလဲလဲပြောနေရတာလဲ..ငါလည်းမွန်းကြပ်တယ်မောင်...
မောင့်အရိပ်ကိုပဲကြည့်နေရလို့.မောင့်အရိပ်ကျရာနေရာမှာ..ကိုယ်နေပေးခဲ့တာမောင်...
"....မောင်...ကိုယ့်ကိုနည်းနည်းလေးတောင်မချစ်ခဲ့ဘူးလား..."
...မျိုသိပ်ခဲ့ရတာကိုအရဲစွန့်ပြီးမေးခဲ့ရပေမဲ့..မောင့်အဖြေကိုကိုယ်သိတယ်မောင်...မောင်စကားလက်ဆောင်ပြန်ပေးရင်တော့...ကိုယ်တွက်ပျော်စရာပေါ့...
"....."
...ရင်ဘက်ကနေ..ခေါင်းထိကို..ထိထိမိမိ..စောင်ကိုဆွဲခြုံမိသည်...ကျွန်တော်...ဓနမိုးအသံကိုလည်းမကြားချင်သလို...သူ့အဖြေကိုလဲကျွန်တော်ဖြေမှာမဟုတ်...ကျွန်တော်..သူ့ကိုချစ်ခွင့်ရှိလို့လား...လူသတ်သမားသားကိုကျွန်တော်ချစ်ရင်...ကျွန်တော်ဖေဖေနဲ့မေမေက..ခွင့်လွှတ်မှာတဲ့လား...ပြီးတော့ညီမလေး...ကျွန်တောတို့မိသားစုဘဝလေးကိုဖျက်စီးခဲ့တဲ့လူသတ်သမားသားကို...ကျွန်တော်က...ကျွန်တော်က..ချစ်ခွင့်ရှိတယ်လား...မင်းဘဝလေးကအရာရာပြည့်စုံပြီးအေးချမ်းပါတယ်...ကိုယ့်ဘဝနဲ့ကိုယ်နေခဲ့ပါ..ဓနမိုး...
....🎵🎵တစ်စုံတစ်ယောက်က🎵......အလွယ်တကူမုန်းသွားရင်...
.......မျှော်နေတဲ့...ညညမှာ...နင်အမြဲတမ်းမငိုပါနဲ့...
.....သံသရာရှည်တဲ့ခရီး..ဒီအိမ်ကြီးထဲမှာ...ကြုံဆုံရသောလူ့ဘဝဟာ...အော်...အရမ်းပဲဆန်းကြယ်တာ...ပျော်စရာများလည်းမင်းတွေ့နိုင်တယ်...ငိုစရာများလည်းမင်းတွေ့ရင်...ယိုင်လဲမသွားနဲ့နော်.🎵🎵🎵...အလွယ်လေးမင်းဖြတ်ကျော်....ဖြူစင်တဲ့အချစ်မင်းတွေ့နိုင်တယ်....အရောင်တွေဆိုးတဲ့အချစ်တွေ့ရင်...ယိုင်လဲမသွားနဲ့နော်...စိတ်အားတင်းထားနော်...ပင်လယ်ကြီးထဲရွက်လွှင့်သလိုပါ...လေမုန်တိုင်းထဲလမ်းလျှောက်သလို...ယိုင်လဲမသွားနဲ့နော်...အလွယ်လေးမင်းဖြတ်ကျော်...🎵🎵🎵🎵
.....အိမ်မက်တွေမက်ရင်း...သီချင်းများစွာဆိုရင်း...ရှေ့ဆက်လိုက်ပါ....🎵🎵🎵🎵
....အဲ့ညက...ကျောခိုင်းပြီးအိပ်နေတဲ့ကောင်လေးဟာလည်း...မျက်ရည်ပူများက..စီးကျနေခဲ့သည်...ရိုက်လိုက်တဲ့ပါးတစ်ဖက်ဟာလည်းပို၍ပို၍..ပူလာသည်...အံကိုခပ်တင်းတင်းကြိတ်ပြီး..မျက်လုံးကိုမှိတ်လို့...အိပ်ပျော်ဖို့ကြိုးစားနေခဲ့တဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်.....
....အချစ်ဟာ..ကျွန်တော့်ဘဝတွက်..ဆန်းကြယ်တယ်....မမြင်ရတဲ့အနာဂတ်မှာ...ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့လူက...ကလဲ့စားချေဖို့သက်သက်..ရောက်လာခဲ့တယ်...၊....မခံစားဖူးတဲ့ခံစားချက်တွေကြောင့်..အခုထိ..ကျွန်တော့်ရင်ဟာပူလောင်နေခဲ့တယ်...ဘယ်တော့များမှအဆင်ပြေမလဲလို့တွေးနေခဲ့ပေမဲ့...နောက်ဆုံးအဆင်မပြေမှုတွေနဲ့ပဲ...အဆုံးသတ်ခဲ့ရပြန်တယ်....၊ချစ်တယ်...ကျွန်တော်မောင့်ကိုချစ်တယ်...၊....ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..မောင့်ကျောပြင်ကြီးက...ကျွန်တော့်ကိုနှုတ်ဆက်နေခဲ့တာ....အစကနေ...ပြန်စလို့ရရင်...ကျွန်တော်မောင့်ကိုမတွေ့မိအောင်..ကျွန်တော်ကြိုးစားမယ်...အချစ်ဟာ..ဘယ်လောက်ပူလောင်တယ်ဆိုတာ...ကျွန်တော်သိတာမို့လို့...သေချာတာတစ်ခုကတော့..သေချာပေါက်ဒီညကလည်း...ကျွန်တော်အိပ်ပျော်မှာမဟုတ်ပေ...
....See U....
.....ဒီထက်ပိုပြီ..လွမ်းဆွေးနေအောင်..ရေးပေးချင်ပေမဲ့...ဖျားတဲ့အရှိန်နဲ့မျက်ရိုးတွေက..ကိုက်တုန်း..မျှော်နေတဲ့သူရှိမယ်ထင်လို့ကြိုးစားပြီးရေးပေးထားတယ်...ထောက်နေရင်ခွင့်လွှတ်..
....Season 1..ပြီးပြီ...page..follow..လည်းများလားသလို..page..like..လေးလည်းများလို့...အရမ်းပျော်မိတယ်...
....Season 1..နဲ့ပတ်သတ်ပြီး...fic..အကြောင်းလေးကို...you..တို့ရဲ့..review..အရှည်ကြီးတွေဖတ်ချင်တယ်...fic နဲ့ပတ်သတ်ပြီး..တစ်ခုခုခံစားခဲ့ရတာရှိရင်...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်..review..ပေးနိုင်တယ်...ရေးပေးမယ်မလား...
Zaw//Uni
......This patner...Season 1..
......The end......
.....ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြက...ေလးလံေနခဲ့သည္...မိနစ္အနည္းငယ္နဲ႕...ေရာက္ရမဲ့ေနရာက...အရမ္းကိုၾကာျမင့္ေနခဲ့သည္....ဘာေတြကထပ္ၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကို...ေရာက္ရက္ခက္ေအာင္လုပ္ၾကဦးမွာလဲ...၊....ေဝ့...ကို.ထပ္တလဲလဲေတာင္းပန္းေနတဲ့ေမာင္...၊...ေငးၾကည့္ေနခဲ့တဲ့...ေဝက..ေမာင့္ကိုအရာရာခြင့္လႊတ္ေပးထားပုံပင္...၊...ေဝ့ပစၥည္းေတြကိုထုပ္ပိုးခိုင္းေနတဲ့ေမာင္က...တကယ္ပဲ..ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေဝးရာကို..သြားၾကမယ္ေပါ့....ကေလးငယ္နဲ႕မနက္မွသြားၾကဖို႔..တီေဆြကတားယူရသည္....ေဖေဖကေတာ့အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္...ျဖစ္လို႔ေနသည္...ေဖေဖ့ကိုအိပ္ခန္းထဲတြဲပို႔ေပးရင္...ေမာင္တတ္သြားၿပီျဖစ္တဲ့အိပ္ခန္းကိုသာေလွ်ာက္လာခဲ့သည္....
.....တံခါးဟာ...ပြင့္ရက္သာ...ျပန္ထြက္သြားမွာ...သိေပမဲ့..အျပင္ကေန...ၿပီးဆုံးတိုင္...ပိတ္ထားခ်င္မိသည္....ေမာင့္ကိုတကယ္ပဲလက္လႊတ္ခဲ့ရေတာ့မယ္ေပါ့...ေမာင့္အမိန္ကိုကြၽန္ေတာ္နာခံဖို႔အဆင္သင့္ပါ...
....ကြၽန္ေတာ္ဝယ္ေပးထားတဲ့..T shit..ေတြကိုဖယ္ထုတ္ေနတဲ့ေမာင့္ေက်ာျပင္...၊..ေမာင့္ရဲ႕..Luggage..ထဲတဝက္တပ်က္ေရာက္ေနတဲ့...အက်ီ္ေတြက..ေဘးကိုပါက်ေနသည္...ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ရင္း..ေမာင့္ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြကိုၾကည့္ေနခဲ့သည္...ေဖေဖကိုသာ....တားနိုင္ခဲ့ရင္...အခုလိုျပႆနာမ်ိဳးေတြရွိလာဦးမွာမဟုတ္...အခုေတာ့..ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္...ေမာင္နဲ႕ေဝးဖို႔..ကြၽန္ေတာ္ကဖန္တီးသလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္...၊..ေမာင့္ကိုဆြဲထားခ်င္ေပမဲ့...ကြၽန္ေတာ္မလုပ္ရဲေပ...
....အဝတ္ကိုေမႊေနာက္ေနတဲ့ေမာင့္ရဲ႕ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကို..ေနာက္ကေနသိုင္းဖက္မိသည္....အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာ..ပင္ပန္းေနတဲ့ေမာင္က..ေခြၽ႕နံသင္းသင္းကိုေတာင္...ကြၽန္ေတာ္ရေနခဲ့သည္...ေမာင္က..ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ပင္ပန္းေနခဲ့ရမွာ...၊....ကြၽန္ေတာ္မွားတာပါ...ေမာင့္ကို...ကြၽန္ေတာ္ထားခဲ့လိုအခုလို..ျပႆနာေတြျဖစ္ခဲ့ရတာ...၊....ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္နဲ႕ကြၽန္ေတာ္မို႔လို႔....၊..
"...ေမာင္..!!"
"...."
"...ေမာင္..ပင္ပန္းေနရင္..ကိုယ္ကူေပးမယ္ေလ..."
"....."
"...ေမာင္ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ...အရင္လို..ေမာင့္႐ြာကိုျပန္ၿပီးရင္...ျပန္လာခဲ့မွာလား..."
"...က်စ္...ပူတယ္..အနားမကပ္နဲ႕..."
"...."
...ဖက္တြယ္ထားတဲ့ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကိုဆြဲျဖဳတ္ၿပီး..ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္....ေမာင့္ကိုေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕မွာပဲေစာင့္ေနခဲ့သည္....တံခါးဖြင့္သံၾကားလို႔..တံခါးေဘးကေန..ရပ္ေစာင့္ေနခဲ့သည္....ေရခ်ိဳးေနတာသိေပမဲ့...ကြၽန္ေတာ္ရပ္ေစာင့္ေနခဲ့သည္...
"....ေမာင္...ထမင္စားၿပီးၿပီးလား.."
..ေမာင္သြားရာ..ေနာက္ကိုလိုက္ရင္းေမးေတာ့..ျပန္ရလိုက္တာက...ေမာင့္မ်က္လုံးစိမ္းမ်ား...ေမာင္မႀကိဳက္တာကိုသိေပမဲ့...ေမာင္နဲ႕ေဝးရမယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကို..ကြၽန္ေတာ္ခုထိ...လက္မခံနိုင္ခဲ့ေပ....
...မ်က္ႏွာသုတ္ေနတဲ့သဘက္နဲ႕ေမာင္က..ကြၽန္ေတာ့္ကိုပစ္ေပါက္ခဲ့သည္...ရင္ဘက္ကိုလာမွန္တဲ့သဘက္က...ၾကမ္းခင္းေပၚ..ၾကသြားသည္...အမွန္ဆို..သဘက္မွာအျပစ္မရွိဘူးေမာင္...ေမာင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုအသိဝင္ေအာင္...ခပ္နာနာထိုးပစ္ခဲ့ရင္ေကာင္းမွာ...
"...ဒီမွာတင္ရပ္လိုက္ေတာ့...ဓနမိုး...ငါကိုစိတ္တိုေအာင္လာမလုပ္နဲ႕.!!!"
"...ငါပင္ပန္းတယ္ေမာင္...ငါ..ငါ.."
"...ပင္ပန္းေနရင္...ကုတင္ေပၚေအးေဆးနားလိုက္...ငါ့ကိုမႏွောက္ယွက္နဲ႕..ငါ့နဲ႕လဲထပ္ပတ္သတ္စရာမရွိဘူး..ဓနမိုး..!!"
"...ကိုယ္..ကြာမေပးဘူးေနာ္...ကြာမေပးနိုင္ဘူး.."
"....."
...ေအာက္ကိုက်သြားတဲ့သဘက္ကိုေကာက္ကာ..ကြၽန္ေတာ့္စီတည့္တည့္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္....၊...ေရေတြစီးက်ေနတဲ့..ကြၽန္ေတာ္လက္ေမာင္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ရင္အုပ္ေပၚေတြကို..သဘက္ျဖင့္လိုက္သုတ္ေပးေနသည္..၊..ေဝးကြာေနတဲ့..ဓနမိုးအေငြ႕အသက္ေတြ..၊..အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ဂ႐ုစိုက္ေပးတဲ့..ဓနမိုးရဲ႕..ဂ႐ုဏာေတြနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ေနသားက်ေနပါၿပီ...၊ဒီလိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္လာဖို႔ကိုလည္းကြၽန္ေတာ္..ေတြးမထားသလို....ကလဲ့စားဆိုတာကိုလည္း...ကြၽန္ေတာ္ေမ့ထားတာၾကာၿပီ...ဓနမိုးမရွိတဲ့အခန္းထဲ...ကြၽန္ေတာ္ျပန္မလာခဲ့တာ...ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေနၿပီလဲ...၊...အိမ္ျပန္တာနဲ႕...ေတြ႕ေနက်မ်က္ႏွာကိုကြၽန္ေတာ္မေတြ႕ရေတာ့...ရင္ထဲမွာ..တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလိုခံစားေနရသည္...၊...ဘယ္စီေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ဓနမိုးကို..ကြၽန္ေတာ္စိတ္ဆိုးခ်င္ေပမဲ့...သူ..ကြၽန္ေတာ္မရွိတဲ့ရပ္ဝန္းမွာ..ေအးခ်မ္းပါေစလို႔လဲ...ကြၽန္ေတာ္ဆုေတာင္းတာအခါခါပါ....၊...ကြၽန္ေတာ့္ကိုထားသြားတဲ့ဓနမိုးက....ျပန္လာေတာ့ေကာက္ခါငင္ကာ...ဂ႐ုစိုက္ျပန္ေတာ့...ကြၽန္ေတာ္...စိတ္တို႔က...ေပါက္ကြဲခ်င္လာသည္....သူတျခားမွာသာယာခ်င္တိုင္းသာယာခဲ့ၿပီးမွ..ကြၽန္ေတာ့္စီဘာလို႔လဲ...
"...ေမာင္..."
...ေအးစက္ေနတဲ့ေမာင့္လက္ေမာင္းေတြကိုလႈပ္ခါပစ္ေတာ့...နီေဆြေဆြေမာင့္မ်က္ဝန္းတို႔က..မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနျပန္သည္...ေမာင္ေရးခ်ိဳးလာလို႔...မ်က္ဝန္းတို႔နီေဆြေဆြျဖစ္လာပါေစလို႔ပဲ...ဆုေတာင္မိတယ္...
"....."
"....ဘာေတြကူေပးရဦးမလဲ..."လို႔ေမးေတာ့...အဝတ္ကို..ေတြ႕ရာေကာက္စြတ္ေနျပန္သည္...ဒီလိုပုံစံေတြနဲ႕ဘယ္လိုမ်ားေမာင္ေနနိုင္ခဲ့တာလဲ...
.."...ခင္ဗ်ား..ေအးေဆးေနဗ်ာ...ကြၽန္ေတာ့္ကိုမႏွော္ယွက္ျခင္းနဲ႕ကူညီပါ..."
..."...ေမာင္ကေလ..ခဏေလးေတာင္ကိုယ့္ကို.."
အဝတ္ေတြနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ကိုေကာက္ေပါက္ကာဆိုသည္..
"...ေတာ္ေတာ့!!!...ေတာ္ပါေတာ့...ကြၽန္ေတာ္ေလ..ကြၽန္ေတာ္..မြန္းၾကပ္လို႔...ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေဝးေဝးေန.."
"..."
...ေခါင္းေရဆက္လက္နဲ႕..ကုတင္ေပၚတတ္အိပ္ေနသည္...ေမာင္သြားရာေနာက္ကိုလိုက္ၾကည့္ရင္း..ကုတင္ေျခရင္းမတ္တတ္ရပ္ေနမိသည္..လက္ႏွစ္ဖက္ကိုယွက္ၿပီးပြတ္တိုက္ေနမိလို႔...မီးေတာက္မတတ္ျဖစ္ေနသည္...၊ဘာလို႔မ်ား..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘဝေလးကမေအးခ်မ္းရတာလဲ..၊...ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေနခဲ့ရတဲ့တစ္ေလွ်ာက္ေမာင္မြန္းၾကပ္မယ္ဆိုတာကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္..ေန႕တိုင္းေမာင့္အနားေျပးေျပးကပ္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမာင္ပိုမုန္းမိမွာ..ေသခ်ာပါတယ္...၊..ဒါကိုေမာင္ကဘာလို႔ထပ္တလဲလဲေျပာေနရတာလဲ..ငါလည္းမြန္းၾကပ္တယ္ေမာင္...
ေမာင့္အရိပ္ကိုပဲၾကည့္ေနရလို႔.ေမာင့္အရိပ္က်ရာေနရာမွာ..ကိုယ္ေနေပးခဲ့တာေမာင္...
"....ေမာင္...ကိုယ့္ကိုနည္းနည္းေလးေတာင္မခ်စ္ခဲ့ဘူးလား..."
...မ်ိဳသိပ္ခဲ့ရတာကိုအရဲစြန့္ၿပီးေမးခဲ့ရေပမဲ့..ေမာင့္အေျဖကိုကိုယ္သိတယ္ေမာင္...ေမာင္စကားလက္ေဆာင္ျပန္ေပးရင္ေတာ့...ကိုယ္တြက္ေပ်ာ္စရာေပါ့...
"....."
...ရင္ဘက္ကေန..ေခါင္းထိကို..ထိထိမိမိ..ေစာင္ကိုဆြဲၿခဳံမိသည္...ကြၽန္ေတာ္...ဓနမိုးအသံကိုလည္းမၾကားခ်င္သလို...သူ႕အေျဖကိုလဲကြၽန္ေတာ္ေျဖမွာမဟုတ္...ကြၽန္ေတာ္..သူ႕ကိုခ်စ္ခြင့္ရွိလို႔လား...လူသတ္သမားသားကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရင္...ကြၽန္ေတာ္ေဖေဖနဲ႕ေမေမက..ခြင့္လႊတ္မွာတဲ့လား...ၿပီးေတာ့ညီမေလး...ကြၽန္ေတာတို႔မိသားစုဘဝေလးကိုဖ်က္စီးခဲ့တဲ့လူသတ္သမားသားကို...ကြၽန္ေတာ္က...ကြၽန္ေတာ္က..ခ်စ္ခြင့္ရွိတယ္လား...မင္းဘဝေလးကအရာရာျပည့္စုံၿပီးေအးခ်မ္းပါတယ္...ကိုယ့္ဘဝနဲ႕ကိုယ္ေနခဲ့ပါ..ဓနမိုး...
....တစ္စုံတစ္ေယာက္က......အလြယ္တကူမုန္းသြားရင္...
.......ေမွ်ာ္ေနတဲ့...ညညမွာ...နင္အၿမဲတမ္းမငိုပါနဲ႕...
.....သံသရာရွည္တဲ့ခရီး..ဒီအိမ္ႀကီးထဲမွာ...ႀကဳံဆုံရေသာလူ႕ဘဝဟာ...ေအာ္...အရမ္းပဲဆန္းၾကယ္တာ...ေပ်ာ္စရာမ်ားလည္းမင္းေတြ႕နိုင္တယ္...ငိုစရာမ်ားလည္းမင္းေတြ႕ရင္...ယိုင္လဲမသြားနဲ႕ေနာ္....အလြယ္ေလးမင္းျဖတ္ေက်ာ္....ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္မင္းေတြ႕နိုင္တယ္....အေရာင္ေတြဆိုးတဲ့အခ်စ္ေတြ႕ရင္...ယိုင္လဲမသြားနဲ႕ေနာ္...စိတ္အားတင္းထားေနာ္...ပင္လယ္ႀကီးထဲ႐ြက္လႊင့္သလိုပါ...ေလမုန္တိုင္းထဲလမ္းေလွ်ာက္သလို...ယိုင္လဲမသြားနဲ႕ေနာ္...အလြယ္ေလးမင္းျဖတ္ေက်ာ္...
.....အိမ္မက္ေတြမက္ရင္း...သီခ်င္းမ်ားစြာဆိုရင္း...ေရွ႕ဆက္လိုက္ပါ....
....အဲ့ညက...ေက်ာခိုင္းၿပီးအိပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးဟာလည္း...မ်က္ရည္ပူမ်ားက..စီးက်ေနခဲ့သည္...ရိုက္လိုက္တဲ့ပါးတစ္ဖက္ဟာလည္းပို၍ပို၍..ပူလာသည္...အံကိုခပ္တင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး..မ်က္လုံးကိုမွိတ္လို႔...အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္.....
....အခ်စ္ဟာ..ကြၽန္ေတာ့္ဘဝတြက္..ဆန္းၾကယ္တယ္....မျမင္ရတဲ့အနာဂတ္မွာ...ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့လူက...ကလဲ့စားေခ်ဖိဳ႕သက္သက္..ေရာက္လာခဲ့တယ္...၊....မခံစားဖူးတဲ့ခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္..အခုထိ..ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဟာပူေလာင္ေနခဲ့တယ္...ဘယ္ေတာ့မ်ားမွအဆင္ေျပမလဲလို႔ေတြးေနခဲ့ေပမဲ့...ေနာက္ဆုံးအဆင္မေျပမႈေတြနဲ႕ပဲ...အဆုံးသတ္ခဲ့ရျပန္တယ္....၊ခ်စ္တယ္...ကြၽန္ေတာ္ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္...၊....ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..ေမာင့္ေက်ာျပင္ႀကီးက...ကြၽန္ေတာ့္ကိုႏႈတ္ဆက္ေနခဲ့တာ....အစကေန...ျပန္စလို႔ရရင္...ကြၽန္ေတာ္ေမာင့္ကိုမေတြ႕မိေအာင္..ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားမယ္...အခ်စ္ဟာ..ဘယ္ေလာက္ပူေလာင္တယ္ဆိုတာ...ကြၽန္ေတာ္သိတာမို႔လို႔...ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့..ေသခ်ာေပါက္ဒီညကလည္း...ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ေပ...
....See U....
.....ဒီထက္ပိုၿပီ..လြမ္းေဆြးေနေအာင္..ေရးေပးခ်င္ေပမဲ့...ဖ်ားတဲ့အရွိန္နဲ႕မ်က္ရိုးေတြက..ကိုက္တုန္း..ေမွ်ာ္ေနတဲ့သူရွိမယ္ထင္လို႔ႀကိဳးစားၿပီးေရးေပးထားတယ္...ေထာက္ေနရင္ခြင့္လႊတ္..
....Season 1..ၿပီးၿပီ...page..follow..လည္းမ်ားလားသလို..page..like..ေလးလည္းမ်ားလို႔...အရမ္းေပ်ာ္မိတယ္...
....Season 1..နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး...fic..အေၾကာင္းေလးကို...you..တို႔ရဲ႕..review..အရွည္ႀကီးေတြဖတ္ခ်င္တယ္...fic နဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး..တစ္ခုခုခံစားခဲ့ရတာရွိရင္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..review..ေပးနိုင္တယ္...ေရးေပးမယ္မလား...