Sandali akong napatulala dahil sa narinig bago matauhan dahil isang malakas na kalabog na sinundan nang alarm ng isang sasakyan. Sa pagkataranta ko ay dali-dali akong tumakbo papasok ng venue. Sinipa ng malakas ni Joshua ang sasakyan dahilan para ma-trigger ang alarm ng sasakyan. Ganoon ba talaga siya kagalit?
Nasa hall na ako at patuloy pa rin ako sa pagtakbo. Habang tumatakbo ay tinitignan ko ang likuran ko dahil baka nakasunod sila Joshua and it fear me. In recklessness bumanga tuloy ako sa kasalubong ko. Gulat na nilingon ko ang taong nakabangga ko. It was Cosmer.
"Hon, what's wrong? Why are you running?" Cosmer asked worriedly as his arms embrace my waist.
"Uhm, kasi sasakyan sa labas biglang nag-alarm pero hindi ako 'yong may gawa nun, promise." Tinaas ko kanang kamay ko.
"Okay?" Natatawang sagot nito. "But what are you doing there?"
"Oum, I-I don't know too."
At the end hindi na lamang nagsalita si Cosmer. Inaya na lamang niya ako pumasok sa loob kahit labag sa loob ko ay nagpaakay na lamang ako. Ito na naman po tayo sa pakikipagplastikan. Mabait kapag nakaharap pero kalaban kapag nakatalikod.
Buong magdamag akong nagtiis sa party although Cosmer was there and never leave me. Still, the people around suffocate me. It's almost midnight when the party got over. On the way out of the venue, Cosmer's parents come along and decided to stay in the mansion for a while with us and with Collen, yes, Collen is going with us.
Awkward para sa akin ang mangyayari bukas. Breakfast with Cosmer's family, thinking about it makes me nervous.
THE next morning, naunang nagising si Cosmer. Nagising na lamang ako na wala na si Cosmer sa tabi ko pero may naririnig akong pag-agos ng tubig sa bathroom. Baka si Cosmer iyon. Nagmamadali akong bumangon at tumakbo sa kuwarto ko. Nakapagluto na kaya si Manang?
Hindi ko na sinunod ang ritwal ko sa paliligo at wisik-wisik na lamang ang ginawa ko. Pagkatapos ng mabilisang pag-aayos ay dumiretso na ako sa kuwarto ni Cosmer. Pero bago pa ako makarating sa kuwarto ni Cosmer ay nakasalubong ko si Collen. Paakyat ito ng hagdan and in his last step ay napahinto ito.
"Hey," casual na bati ni Collen. May hawak itong tasa.
"Hay?" awkward na sagot ko na ikinatawa niya.
I don't know how should I skip here without being rude to him.
"Uhm, mauna na ako. Baka hinihintay na ako ng Kuya mo," lakas-loob na turan ko.
"Yeah, sure." He gesture his hand that is holding a cup on the way. Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi niya at tahimik na umalis sa harap niya. "Wait, are you two come back together for real?"
Napahinto ako sa tanong ni Collen. I slowly faced him as I took a deep breath. I already decided to be with Cosmer pero ayokong may ibang makakaalam niyon sa ngayon dahil baka mangielam sila sa sitwasyon namin. Collen might pressure me and asking me this way is giving me a feeling of being pressure.
"Uhm... Well, Cosmer and I are doing good."
"Yes, we came back together for real," Cosmer answered out of nowhere.
Pareho kaming napalingon ni Collen sa likuran ko. Naroon si Cosmer cool na naglalakad palapit. Napalunok naman ako sa kaba. Ugali na ba niya ang sumusulpot-sulpot kung saan-saan kapag hindi naman siya hinahanap pero kapag hinahanap nagtatago. Baliktad din ang utak nitong si Cosmer.
Yumakap agad ang braso ni Cosmer sa bewang ko, mannerism niya na yata 'yan. Masama ang tingin ni Cosmer kay Collen. Don't tell me mag-aaway na naman sila. Come to think of it, nakita ni Cosmer na nakikipaghalikan ako kay Collen, ang sagwa ng word of choice ko. Pero hanggang ngayon clueless ako sa nangyari ng araw na iyon. Collen has this mocking smile on his lips. Habang tumatagal ay mas lalong nagiging tumataas ang tensyon. Pekeng umubo ako para kunin ang atensyon nila. Cosmer asked me worriedly if I am fine.
"Ahm, sorry. 'Yong lalamunan ko kasi. Anyway, nagugutom na ako. Mabuti pa kumain na tayo baka ma-late ka pa sa trabaho mo."
After the breakfast with Cosmer's family ay bumalik na kami sa kuwarto ni Cosmer. Good thing I survive the meal. Wala naman kasing interogation na nangyari, konting tanong lang about us thinking the church wedding since walang nangyaring ganoon. Habang paakyat kami ng hagdan, Cosmer opened a conversation. It's about Collin. He looks so aggitated thinking that Collin is here and I am staying here too.
Cosmer requested if puwede ko raw bang iwasan si Collin, para na rin sa katahimikan niya at katahimikan ng lahat. I felt so unfaithful dahil kailangan pa talaga sabihin ni Cosmer ang ganitong bagay. I am married with him when that kissed with Collin happened but I am not awared of what happened. In guiltiness, I answered yes.
PAGKAALIS ni Cosmer ay dumiretso ako sa kuwarto niya. Magkukulong na lamang ako rito para mas effective at hindi awkward ang pag-iwas ko kay Collen. Isang oras pa lang ang lumilipas ay hindi ko na matagalan ang apat na sulok ng kuwarto.
Lumabas ako ng kuwarto at dumiretso sa kuwarto para mag-ayos. I am planning to go out. Pupunta na lang ako sa cafe ni Jana rather than staying at the mansion while trying to avoid Collin and Cosmer's parents.
Nasa kotse na ako nang maisipan kong bisitahin muna si Cosmer sa office niya. Sa pagkakaalam ko nasa main branch ng hotel ang office niya at kung saan siya naglalagi. Sobrang focus ako sa pagmamaneho nang biglang may narinig akong malakas na busina sa likuran ng kotse. Parang busina ng malaking truck. Parang naging isang malaking trigger iyon sa akin.
Napa-preno agad ako habang habol habol ang hininga. Sobrang bilis ang tibok ng puso ko kaya naipatong ko ang ulo ko sa manibela nang bigla ay may mga imahing lumalabas sa isipan ko.
It was me laying on my bed while busy on my laptop. Isang social media application ang nasa screen ng laptop ko. I was enjoying the alone time when suddenly a notification bell of my phone hugged the silence of the room. Nasa tabi ko lang ang cellphone ko kaya agad kong kinuha iyon. Pagkabukas ko ay bumungad sa akin ang isang Telegram message. The user is anonymous.
Thinking that it was just a meme video, plinay ko iyon. Magulo ang lugar, I guess nasa bar ang setting. Maingay masyado ang music at hiyawan ng mga tao.
Biglang nag-zoom ang camera at nag-focus iyon sa babae na nakaupo sa hita ng lalaki. Is this rated 18? Paharap ang upo niya sa lalaki kaya hindi ko kita kung sino ang babae at lalaki. Puno ng hiyawan ang paligid. Biglang gumalaw ang camera palapit sa right ang dalawang bida kuno sa video. Gusto ko mang patayin na ay nangibabaw ang curiousity ko lalo na at pamilyar ang mga boses na naririnig ko.
I was clueless the whole time but when a familiar face of Cosmer show on the screen. Saka ko lang din nakilala ang babaing nakapatong sa kaniya. It was Jona, Jana's sister. Napabalikwas ako ng bangon at muling inulit ang video. It was indeed Cosmes and Jona. Cosmer cheated on me.
Nasa isang familiar na kuwarto ako habang tulalang umiiyak pagkatapos panuorin ang video. Parang wala ako sa sariling tumayo ay kinuha ang car key at lumabas sa condo? I do have a condo? Is that even my condo? Dumiretso ako sa elevator hanggang bumiyahe ako. Dito na ba ako maaksidente?
Lumipas ang ilang minuto hanggang sa huminto ang sasakyan sa pamilyar na hotel, ang main branch ng Carreon Hotel. Dumiretso ako hanggang sa marating sa isang opisina. Nadatnan kong kausap ni Cosmer ang sekretarya niya and he was shocked to see me. Ano ba ang ginagawa ko rito?
Pagkatapos palabasin ni Cosmer ang sekretarya niya ay agad siyang lumapit sa akin pero bago niya pa ako mahawakan ay dumapo na ang kanang kamay ko sa pisngi niya. Malutong at matunog...
"Hon?" gulat na tumingin sa akin si Cosmer.
"Dapat lang 'yan sayo. Sabi ko sayo 'diba? I won't tolerate a cheater. Now, we're done." I almost walked out pero nahawakan ni Cosmer ang braso ko para pigilan.
"Wait, Heaven. Ano ba ang sinasabi mo?"
"Maang-maangan? Si Jona... You kissed her! Iyon nga lang ba ang ginawa niyo? Pinapayagan kita makasama ang mga kaibigan mo mapa-bar man 'yan o out of town trip kahit may kasamang babae ang tropa mo dahil may tiwala ako sayo. Hindi naman kita sinasakal sa oras at atensyon a. Malaya ka sa maraming bagay at pagkakataon, faithfulness mo na nga lang ang hinihingi ko, hindi mo pa maibigay?!"
"Hon, hindi-"
"Ganiyan ba talaga kayong mga lalaki? Na sa tuwing hindi nakatingin ang girlfriend niyo o asawa niyo, gumagawa kayo ng milagro at kapag nakaharap kayo sa amin, daig niyo pa ang mabait na tuta, kunwari masunuring bata?" Pinusan ko ang luhang kumawala sa pisngi ko. "First cheat is enough for me to choice myself. Hindi ko hahayaan na masundan pa 'yon ng pangalawa, pangatlo and so on kasi once a cheater always a cheater."
Patakbo akong lumabas sa opisina ni Cosmer. Nang makarating ako sa lobby ng hotel ay bumuhos ang malakas na ulan. Walang hiya naman o, mukang nakikiramay pa sa sakit na nararamdaman ko. Tinakbo ko ang pagitan ng lobby at kotse ko. Mabuti na lang at hind ako gaanong nabasa dahil sa bubong ng hotel. Nabasa lamang ako ng pumasok ako sa kotse dahil hindi na gaanong sakop iyon ng bubong.
Umiiyak na pinatakbo ko ang sasakyan. Lumalabo ang paningin ko sinamahan pa ng ulan at nakakasilaw na liwanag hanggang sa may malakas na busina akong narinig at sinabayan ng nakakasilaw na liwanag.
"Miss?!" tawag ng kung sino at sinabayan pa ng pagkatok.
Saka lamang ako natauhan nang mapansin ang mga iilang tao na nakapalibot sa sasakyan ko. Agad kong binaba ang bintana ng sasakyan ko kahit ramdam ko ang luhang tumutulo sa mga pisngi ko.
"Ano ho 'yon?"
"Miss, kanina ka pa kasi namin kinakatok, nakatulala ka lang. Ang bigat na ng daloy ng trapiko dahil nakaharang ang sasakyan mo," pagalit na turan ng matandang lalaki at sinabayan pa ng masamang tingin nito maging ang mga kasama niyang nakapalibot sa sasakyan ko.
"Sorry po, aalis na po ako."
Nang magsitabihan ang mga tao ay agad akong umalis. Buti na lamang at hindi na nila inalam ang pangalan ko. Nakakahiya, I just made a scene. May forever na nga sa traffic, mas lalo ko pang pinatunayan. Buti na lang walang nakakakilala sa akin doon.
Iyon pa ba ang iisipin ko gayong mayroon akong dapat na mas pagtuonan ng pansin. Cosmer cheated on me, this solve everything happened. Kung bakit ako na-aksidente, kung bakit nabura ang alaala ko at kung bakit ako ngayon clueless at nagmumukang tanga sa mga nangyayari.
Wow... ang mga lalaki nga naman. They will never even feel contented lalo na kung maraming nakapaligid na tukso. Guys on the books are still the best, I can always write a faithful man for me.
Habang nagmamaneho ay hindi ko maiwasang umiiyak. Parang falls ang luha ko dahil tuloy-tuloy sila sa pag-agos. It hurt like hell, thinking that the man of your dreams, the man you thought of as a knight in shining armor will be the one who will break your dream and just will throw you away like you are not enough for him.
Nagtuloy-tuloy lamang ako sa pagmamaneho hanggang sa makarating ako sa Carreon Hotel main branch. At wala akong ideya kung ano ang ginagawa ko rito at kung ano ang gagawin ko rito. Huminga ako ng malalim at inayos ang sarili.
Pagkapasok ko pa lang sa Carreon Hotel ay hindi na nakakagulat na binabati nila ako at binibigyang paggalang, lalo na ngayon inilabas na sa publiko ang secret wife kuno ng panganay na anak ng Carreon Clan.
Parang kabisadong-kabisado ko ang lugar. Napaka-pamilyar at natural ng pakiramdam sa akin habang lulan ako ng elavator. Nang bumukas ang pinto ng elavator sa destinasyon ko ay mabigat ang mga paang lumabas ako.
Parang kahapon lang, ngayon mas naging sariwa ang alaala ko dahil sa muli kong pag-apak sa lugar na 'to. Dahil naging mas sariwa ang alaala mas naging sariwa rin ang sakit at sugat. Habang papalapit ako nang papalapit sa opisina ni Cosmer parang isang movie clip na bumabalik ang alaala ko. Naging pasok sa isang tenga at labas sa kabila ang sinabi ng sekretarya ni Cosmer sa akin na nasa meeting si Cosmer.
Ngayon na alam ko na ang lahat, kaya ko pa bang panindigan ang marriage namin ni Cosmer? Nangako ako sa kaniya pero nangako rin ako sa sarili ko na hinding-hindi ako tutulad kay Daddy na I-to-tolerate ang affairs. Hindi ako gaya ni Daddy na mabait para patawarin ang taong nanloko sa kaniya.
Paulit-ulit na nanlalaki si Mommy and once a cheater always a cheater. Mom can prove it. Cosmer will never change, does he? "May nagawa akong kasalanan pero hindi ko sinasadya 'yon. Planado ang lahat, hindi mo pinakinggan ang side ko at basta ka na lang nakipaghiwalay." Parang konsensya na sumulpot ang boses ni Cosmer sa utak ko.
Kailangan ko siyang kausapin about this. Baka puwede ko pang kainin ang mga sinabi ko na hindi ko I-to-tolerate ang ganoon. Baka puwede pa akong magbigay ng chance, kahit isang chance na lang. May exception naman lagi 'diba? No! Hindi ako marupok! Marupok pa ba tawag doon o baka katangahan na?