Song to vibe: Best friend by Saweetie ft. Doja Cat.
Chapter Seven
The Bitches
Ipinarada ni Zell ang kaniyang yellow subaru hatchback car sa parking lot ng kaniyang coffee shop.
So, dito niya ko balak dalhin, huh?
Binuksan ko ang sports car niya at bumaba. Nauna na siyang bumaba. Ako naman pinagmasdan ko pa muna ang coffee shop niya. The moment I laid my eyes on his coffee shop, namangha ako. Parang kelan lang kasi nagbabalak palang siyang mag business at kinontra ko pa siya, ngayon naman ay heto at manghang-mangha ako dahil tapos na ang kaniyang dream business. Oh well, he's a business major afterall.
Napatango-tango ako sa laki at ganda ng labas ng interior design nito.
Hmm. Not bad.
Pero the moment na makita ko ang pangalan ng coffee shop niya, hindi ko alam kung mapapataas kilay ako o matatawa.
The hell?
Mr. Bean Café?
"Seriously?! Mr. Bean Café?" Natatawang sinundan ko siya papunta sa entrance ng coffee shop. "Bitch, where the hell did you get your coffee shop's name? That's weird. Idol mo ba si Mr. Bean?"
"Shhh!" Sinenyasan niya kong tumahimik. Kaagad naman tuloy ako napahinto.
"Bitch, what's the problem?" Kunot-noo kong pabulong na tanong sa kaniya. Hindi siya sumagot, may tinuro lang siya. Tinignan ko naman ang tinuro niya. Napakunot-noo lalo ako nang makita ko ang isang babaeng nahihirapang buksan ang pintuan ng entrance ng coffee shop niya.
"What is she doing?" Pinigilan ko ang hindi matawa dahil mukhang matatae na ang babae para mabuksan lang pintuan pero ayaw nitong mabuksan.
"Fucking idiot." Malutong naman na mura ni Zell na tuluyan kong ikinatawa dahil sa itsura nito. Para kasi itong na-offend sa ginawa ng babae.
Nilapitan niya ang babae. Pagkalapit niya ay tinapik niya ito sa balikat. Kaagad naman napatigil ang babae sa ginagawa nito at inosenteng tinignan siya. Napatirik ang mata ni Zell, pinamewangan ang babae at maarteng sinenyas nito ang kamay para mausog ang babae dahil siya na ata ang magbubukas ng pinto. Kaagad naman tumalima ang babae at gumilid nga para bigyan siya ng daan.
Napa flip hair muna si Zell ng kaniyang imaginary long hair bago nito buksan ng walang kahirap-hirap ang pintuan. Ang pintuan kasi ay kailangan i-push papasok. Nahirapan ang babae dahil she keep on pulling the door handle. Tinignan ni Zell ang babae na parang pinipigilan nito ang sariling kutusan ito.
"Bitch, this is how you open these fucking door, okay? Come!"
Pagkasabi nun ay sinenyasan pa nitong maunang pumasok ang babae pero pareho kaming napatanga ni Zell dahil imbes na pumasok ay parang manghang-mangha ito dahil sa ginawa ni Zell at pumalakpak pa.
Nagkatinginan kami ni Zell. Na-weird-uhan ako. Ganun rin ata siya? Pero nagkibit-balikat lang ako sa kaniya. Napairap tuloy si Zell at tuluyan nalang pumasok sa loob. Sinundan ko ito pero bago iyon, huminto ako sa harap ng babae at nginitian ito. Pero dapat pala hindi ko na ginawa dahil biglang napamulagat ang mata nito pagkakita sa'kin na parang nakakita ng multo? Nawala tuloy ang ngiti ko at biglang naalala ang itsura.
Damn, I'm a mess nga pala..
Tinalikuran ko na tuloy ito at pumasok nalang sa loob. Pagpasok ay bumungad sa'kin tunog ng wind chime na nakasabit sa entrance at ang kanta ni Saweetie at Doja Cat na Best friend ang title. I looked around. Napansin kong brown, white and black lang ang kulay ng interior sa loob pero halos lahat ay transparent na salamin lalo na ang mga dingding. It has also a touch of European style because Zell is a half British.
"God! What a day! Don't let weird people come in, okay, Sena Bitch?" Nang marating ni Zell ang counter, naupo ito sa kalapit na table nun. Ang tinukoy ata nito na 'Sena' ay ang part timer ata nito na nakatalikod sa'min ngayon? Just my guess. Pero sigurado ako kung sino ang tinukoy nitong 'weird'. 'Yun ay ang babae sa labas kanina. Natawa tuloy ako bago padekwatrong naupo sa harap niya.
"Bitch, don't blame the poor girl. She could be a potential loyal customer. Just change your door."
Umirap ito at parang hindi ata makapaniwala sa sinabi ko. "Bitch, do you know how much money ang winaldas ko para lang sa fucking door na 'yon. Bitch huwag na. Palit nalang ako ng customer. Sigurado naman ako na dadami ang customer ko in the near future lalo na't malapit lang 'tong café ko sa mga University rito."
"Talaga lang, huh?" Hamon ko sa kaniya.
Tinaasan niya ko ng kilay. "I swear, Bitch. Anyway, kunin ko lang ang first-aid kit ko rito at gamutin natin 'yang sugat mo at nandidiri na ko diyan."
"Oh?" Dahil sa sinabi niya, napatingin tuloy ako sa mga braso ko. Maraming galos akong nakita at may isang sugat sa kaliwang balikat. Hindi naman gaanong malala iyon pero typical na Zell, OA masyado kaya napatango nalang ako sa kaniya. Tumayo naman siya kaagad, tumalikod at naglakad papunta sa isang silid doon na may karatulang 'Authorized personnel only'.
Pagkaalis ni Zell ay napatingin ako sa paligid. Nakita kong marami ngang customers kahit kakabukas niya lang nitong café niya. Napaisip ako sa sinabi niya kanina, malapit nga itong café niya sa University namin at sa mga karatig na Universities. Bigla tuloy may naisip akong idea. What if ito nalang ang tambayan ko sa pagnagsusulat ako ng kwento?
Hmm. Sounds great. Baka lagi pa kong libreng kape kay Zell..?
Don't get me wrong, though. I'm not poor. May pambayad ako. Pero iba parin ang libre lalo na't adik ako sa kape. Sobrang adik na habang nagsusulat ako ay hindi ko namalayang nakalimang baso na pala ko. But gonna admit, gonna fix that habit. Speaking of kape.. I want one kaya naman napabaling ang paningin ko sa counter para umorder. Only to be shocked when I saw another bitches..
What is she doing her?
Daughter of the president of the Philippines, slash Zell's cousin, slash my dearest best friend since highschool---Melbourne Macapagal---is doing a part timer's duties?
Wait, is this the end of the world?
Dahil gulat at curious, dali-dali ko tuloy itong nilapitan. Seryoso itong gumagawa ng coffee mixture or something sa counter nang magsalita ako para kunin ang atensiyon nito.
"What is the effing daughter of the Philippines doing here and doing some part timer's duties? Is this some kind of an honor for having you, Princess Mel?" Mahabang lintaniya ko rito. 'Mel' ang tawag rito ng nakararami pero 'Princess Mel' naman ang tawag namin ni Zell rito kapag inaasar namin ito. Pero no one can beat our for all occasions pet names for each other, that is calling each other the 'bitches'.
Kaagad naman itong napaangat ng ulo sa'kin nang marinig ang boses ko.
"What the?! What happened to you?" Gulat na reaction nito as soon as makita ako nito. Siguro dahil sa itsura ko.
Napairap tuloy ako. Another OA.
"I'm asking you first bitch, what are you doing here and why are you doing that? Where's Zell's part timer? And when did you learned that, huh? Wow, you got some amazing skills, huh?"
Sunod-sunod kong tanong na ikinatawa niya. "Slow down. You can asked me any questions one by one." Nagpatuloy siya sa ginagawa. Pinanuod ko naman siya at nagsimula na ngang tanungin siya.
"So, where did you learned that?"
"I just knew." She said it as if it's a secret?
Wait. She said I can asked anything?
"You said, I can asked anything. Why you can't elaborate then?"
Natawa na naman ito. "You can asked anything. Except that one."
Napairap ako sa kaniya. "Tch. Whatever. Answer this nalang, what are you doing here? Done stalking my cousin?"
Ito naman ang napairap dahil sa huli kong sinabi. Crush kasi nito ang pinsan ko na si Arenzo since highschool kami. Sa pagka crush nito, sinundan pa nito ang pinsan ko sa University'ng pinasukan nito. Naalala ko tuloy ang tampo ni Zelle sa ginawa nito na hanggang ngayon hindi nawawala. Can't blame Zell though because before I become friends with them, they're already close to each other since they're cousins. Pero nagtampo din ako ng konti pero nang malaman ko ang dahilan nito ay ginamit ko nalang iyon pang-blackmail rito o pang-asar. Gaya ngayon..
"Don't start with me bitch, huh. I'm not stalking your cousin."
"Oh, yeah?" I pretend to stared at my nails for a while. Then look at her again. Doubting her.
"Tch. I'm not. I'm here because I just want to take a look at this Zell's café then I caught his part timer stealing all his money here on the counter. So, the rest is history."
Napakurap-kurap ako.
What did she just said?
Nang maiproseso ko ang sinabi niya. Napanganga ako. "For real?"
Napatango-tango siya.
Pero pinaningkitan ko rin ito ng mata. "Really? Or you just wanted to dodge my question about my cousin?"
Nag-isang linya ang singkit na mata nito dahil sa inis siguro. May lahi kasi itong Chinese kagaya ko pero ito ay half, ako naman ay one fourth lang.
Pinanuod ko itong ibinigay ang order sa customer, minaniobra ang cashier, tinanggal ang apron nito bago humarap sa'kin at sagutin ang tanong ko. "Yes and yes."
Natawa ako sa honest na sagot nito. Siya namang paglabas ni Zell sa room na pinang-galingan nito. Nilapitan ako nito at binigay sa'kin ang first-aid kit. "Here, bitch. Ikaw na gumamot dyan."
Tumango lang ako.
Bumaling si Zell sa counter at nagsimulang kausapin ang akala niyang part timer niya..
"Sena, give us drinks please--THE FUCK?! WHAT ARE YOU DOING THERE, BITCH?! WHERE'S SENA!?" Gulat na reaction nito pagkatapos ay umaktong hinahanap ang part timer niya sa kahit saang sulok only to saw nothing but his cousin he hate who's infront of him.
"You're welcome, bitch." Sarkastikong sagot naman ni Mel.
Napairap ako sa kanila.
I don't have time for this.
Iniwan ko sila roon na nagsimulang magbangayan. Pumunta nalang ako sa dati kong pwesto at nagsimulang gamutin ang sugat ko sa balikat. Patapos na ko sa pag-gamot nang biglang may tumawag sa pangalang iniiwasan kong tawagin sa publiko..
"Beauty Belle?"
Nanlalaki ang mata kong nag-angat ng tingin rito only to be more shocked nang magpagsino iyon. Why? Siya lang naman ang babae kanina sa may entrance na nahirapan buksan ang pintuan. Tinignan ko siya baba-taas. She's wearing a colorful dress that does not suit her cute face.
Wait. How the hell this cute looking girl knew me behind that username in writerpad?!
The last time I checked, I keep a low profile even though I'm not that popular there ... Well, not yet.
Bago ko pa man masagot ang tanong ng babae ay nakalapit na sa table ko sila Zell at Mel. Nawala tuloy ang atensiyon ko rito at napunta sa dalawa na hanggang ngayon ay nagbabangayan parin.
"So, sino na ngayon ang magiging part timer ko, huh? Aber? You just fired her. You didn't even gave her a chance. Ikaw ba ang boss, huh?" Nilapag ni Zell ang dalang americano sa tapat niya at binigay naman sa akin ang cappuccino bago naupo.
"Duh. Magaling ka nga sa business, hindi ka naman magaling kumilatis ng tao. At least nalaman natin kaagad na ganun siya. Come on, just thank me already." Pairap na sagot naman ni Mel, may dala itong juice lang at naupo rin. Well, hindi kasi ito mahilig sa kape.
Nakinig ako sa usapan nila. I'm guessing, naikwento na ni Mel ang nangyari sa kanila ng part timer ni Zell. I was about to mingle with their stories nang biglang naunahan akong sumabat ng cute looking girl na nakatayo parin pala sa harap ko.
"Ako! Ako! Mag-aapply po ako as part timer. "
Pare-pareho kaming napalingon sa gawi niya at pare-pareho ring napa-taas kilay.
On the other hand. It's looks like it's my advantage because I assume that this girl is my fan? Unti-unti akong napangisi dahil sa naisip. Pero nawala ang ngisi ko nang magsalita bigla si Zell.
"Seriously? No." Tinignan niya ito baba-taas, judging her looks.
Ganun rin ang ginawa ni Mel at natawa pa. "Oh my ... we can't hire you. Especially ... with that look."
Napamulagat ako sa dalawa pero kalaunan napailing-iling.
Seriously?! What's wrong with this two? Judging her too soon?
And what if she's really my fan?
Oh no ... I can't let this pass.
I smiled sweetly at the cute girl. "You're hired. You can start today."
As soon as I said it, I saw the cute girl beam in happiness and I felt the two instantly reacted.