"ချာတိတ်...ရေခဲမုန့်စားမလား"
"တော်ပြီ...Hyung..."
Jungkook နဲ့ Taehyung ကအခုကစားကွင်းမှာရောက်နေတာဖြစ်သည်...Taehyung က date လုပ်မယ်ဆိုတော့ Jungkook ထင်ထားတာကစျေးကြီးကြီးနေရာတွေကိုခေါ်သွားမယ်လို့ထင်ထားခဲ့တာဖြစ်သည်...သို့သော်အခုကစားကွင်းကိုခေါ်လာပေးတာကြောင့် Jungkook စိတ်သက်သာရာရသွားလေသည်...သူ့ကြောင့်မို့လို့ Taehyung ကိုအခက်မတွေ့စေချင်တာအမှန်ပါ...ကစားကွင်းရောက်တော့လည်း Taehyung ကသူ့ထက်ပင်ပို၍ပျော်ရွှင်နေလေသည်...
"ဘာလို့လဲ ချာတိတ်ကလည်းစားပါ"
"တော်ပါပြီဆို Hyung ကလည်း..."
"ဘာလို့မစားတာလဲ ပြော"
"Hyung ပိုက်ဆံကုန်နေမှာပေါ့..."
"အမလေးဗျာ ချာတိတ်ရယ် ရေခဲမုန့်လေးတစ်ခု၊နှစ်ခုလောက်နဲ့ဘယ်လောက်မှမကုန်ပါဘူးကွာ"
Jungkook ရဲ့အဖြေကို Taehyung ကသဘောကျစွာရီမောရင်းပြောသည်...
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗျာ...Hyung ပိုက်ဆံကုန်သွားမှာပေါ့..."
"ချာတိတ်နဲ့လက်ထပ်ပြီးရင်အိမ်ရဲ့အသုံးစရိတ်တွေကိုချာတိတ်ပဲတာဝန်ယူတော့နော် ကပ်စီးကုတ်လေး..."
Jungkook ရဲ့ဆံပင်ကိုလက်ထိုးဖွကာ Taehyung ပြောသည်..
Taehyung ရဲ့စကားကြောင့် Jungkook ရဲ့မျက်နှာလေးကချက်ချင်းဆိုသလိုနီရဲတက်လာလေသည်...
"Taehyungie Hyung!!"
"အားးးးကပ်စီးကုတ်လေးကိုကြောက်တယ်ဗျို့!!"
ပြောရင်းဆိုရင်း Taehyung ကရေခဲမုန့်သည်ဆီကိုပြေးထွက်သွားလေသည်...သူ့ထက်ပင်ကလေးဆန်ကာအူမြူးနေသည့် Taehyung ကိုကြည့်ကာ Jungkook ရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးဟာလည်းသူ့အလိုလိုအပြုံးလှလှလေးတစ်ပွင့်ကိုဖန်တီးလိုက်လေသည်...
"Hyung!!စောင့်အုံး"
Jungkook လည်း Taehyung အနောက်ကိုပြေးလိုက်သွားရလေတော့သည်...
"Hyung...."
"အွန်း...ပြောလေ ချာတိတ်.."
"ဘာလို့ကစားကွင်းကိုခေါ်လာတာလဲ..."
ပန်းပင်တွေအနားမှာရှိသည့်ထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်ကာရေခဲမုန့်စားရင်း Jungkook ပြောသည်...ထိုအခါ Taehyung က Jungkook ဘက်ကိုလှည့်လာလေသည်...
"ဘာလို့လဲ ချာတိတ်မပျော်ဘူးလား..."
Taehyung ရဲ့မေးခွန်းထဲတွင်စိုးရိမ်မှုတွေပျော်ဝင်နေသည်..
"အာ..မဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းသိချင်လို့"
"အော် မသိပါဘူး ကိုယ်ကချာတိတ်မပျော်ဘူးထင်သွားတာ...အွန်း...ဘာလို့ခေါ်လာတာလဲဆိုတော့ချာတိတ်ကကလေးမို့လို့လေ"
"အာ...Taehyungie Hyung!!"
"တကယ်ပြောတာချာတိတ်ရဲ့..."
"Hyung!!"
"ကဲပါဗျာ စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကပ်စီးကုတ်လေးရယ်...အဲ့တာကအကြောင်းအရင်းတစ်ခုဖြစ်သလိုနောက်တစ်ခုလည်းရှိသေးတယ်..ချာတိတ်ပြုံးလိုက်ရင်အရမ်းလှတယ်ဆိုတာကိုသိလား"
"ဘာ...ဘာဆိုင်လို့လဲ"
Taehyung ရဲ့စကားကြောင့် Jungkook ရှက်သွားကာမျက်နှာကိုငုံ့ထားလေသည်...
"ဆိုင်တာပေါ့ချာတိတ်ကလည်း...ကျောင်းမှာလည်းချာတိတ်ပျော်တယ်ဆိုပေမယ့်ဒီလိုကစားကွင်းထဲကိုခေါ်လာလိုက်ရင်ချာတိတ်ပိုပြုံးမယ်ဆိုတာကိုသိလို့ခေါ်လာတာ...တစ်ချက်ခုတ်၊နှစ်ချက်ပြတ်ပဲ ချာတိတ်လည်းပျော်တယ် ကိုယ်လည်းချာတိတ်ရဲ့အပြုံးလှလှလေးကိုကြည့်ပြီးပျော်တယ်..."
Taehyung ရဲ့စကားလုံးတိုင်းဟာချိုမြိန်လွန်းလှသည်...
"Hyung...."
"အွန်း..."
"ဒီလိုစကားတွေကို Hyung နဲ့ date လုပ်တဲ့သူတိုင်းကိုပြောတာလားဟင်..."
Taehyung ရဲ့စကားတွေကိုကြားပြီးနောက် Jungkook ခေါင်းထဲကိုအတွေးတစ်ခုဝင်လာလေသည်...ဒီလိုစကားတွေကသူတစ်ယောက်တည်းအတွက်သီးသန့်မဟုတ်ဘူးဆိုရင်၊တွဲဖူးတဲ့လူတိုင်းကို Taehyung ကဒီလိုတွေပြောတာဆိုရင်ရောဟူသည့်အတွေးဖြစ်သည်...
"ဟာ...မပြောပါဘူး ချာတိတ်ကလည်း ဒီလိုပြောတာဒါကိုယ့်ရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ ပြီးတော့ဒီစကားတွေကိုချာတိတ်ကလွဲပြီးဘယ်သူ့ကိုမှလည်းပြောမှာမဟုတ်ဘူး"
Taehyung ရဲ့အဖြေကြောင့် Jungkook စိတ်သက်သာရာရသလိုခံစားလိုက်ရသည်...
"အဲ့တာဆိုအရင်တုန်းကသူများတွေနဲ့ date လုပ်ရင်ဘယ်ကိုခေါ်သွားတာလဲ..."
"အရေးမပါတာတွေကိုဘာလို့သိချင်နေတာလဲ ချာတိတ်ရာ..."
"ဟာ...သိချင်လို့ပါဆို Hyung ကလည်း ပြောပြပါ..."
"ဟူးးးးမှတ်တောင်မမှတ်မိတော့ဘူး ဒါပေမယ့်ဒီလိုကစားကွင်းကိုလာဖူးတာချာတိတ်နဲ့ပထမဆုံးပဲ...ကိုယ်ကအရက်ကတည်းကကလေးဆန်တာတွေကိုမကြိုက်ဘူး ချာတိတိနဲ့မတွေ့ခင်အထိပေါ့..."
"ကျွန်တော်ကကလေးမဆန်ပါဘူး..."
ကလေးမဆန်ဘူးဟုပြောနေသည့် Jungkook ဟာနှုတ်ခမ်းလေးဆူကာကလေးများစိတ်ဆိုးသလိုမျက်နှာလေးလုပ်နေလေသည်...အသည်းယားစွာဆွဲညှစ်ဖက်လိုက်ချင်ပေမယ့် Jungkook စိတ်ဆိုးမှာစိုးတာကြောင့် Taehyung သူ့ကိုယ်သူထိန်းလိုက်ရသည်...
"ကဲ....ဟုတ်ပါပြီ လူကြီးလေးရယ်...ဒီလိုအတူတူထိုင်နေတော့ကိုယ်တို့ကချစ်သူတွေကျနေတာပဲနော်..."
Taehyung ကထိုသို့ပြောလိုက်လျှင်ချက်ချင်းဆိုသလို Jungkook မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်...
"ပြန်...ပြန်ကြစို့ Hyung..."
"ဟင်...နေပါအုံး ချာတိတ်ကလည်း...ထိုင်အုံးမယ်လေ"
"တော်ပြီ ပြန်ကြစို့"
"အတူတူမထိုင်တာနဲ့ပဲချစ်သူလို့အထင်မခံရဘူးထင်မနေနဲ့နော်...ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ကလိုက်ကိုလိုက်ဖက်တာ.."
နားရှက်စရာစကားတွေပြောကာမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည့် Taehyung အား Jungkook မျက်စောင်းထိုး၍ကြည့်ရုံမှတစ်ပါးမတတ်နိုင်တော့ပေ...
"နေခဲ့တော့ဗျာ..."
Taehyung ကိုထားခဲ့ကာ Jungkook တစ်ယောက်တည်းထွက်လာခဲ့လေသည်...
"ဟာ...ချာတိတ်နေအုံးလေ!!"
ထို့ကြောင့် Taehyung လည်းစားလက်စရေခဲမုန့်ကိုပင်ဆက်မစားနိုင်တော့ဘဲ Jungkook အနောက်ကိုလိုက်ရလေတော့သည်...ကစားကွင်းကပြန်ခဲ့ပြီးနောက်ညနေစောင်းနေပြီဖြစ်တာကြောင့် Taehyung က Jungkook ကိုညစာလိုက်ကျွေးမယ်ဟုပြောသော်လည်း Jungkook ကဇွတ်ငြင်းနေတာကြောင့် Taehyung လည်းအိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးဖို့ပဲဆုံးဖြတ်လိုက်ရတော့သည်...
"ဒီနေ့တကယ်ပျော်ခဲ့ရပါတယ် ကျေးဇူးပါ Kim Taehyungshi...."
အခုဆိုရင် Jungkook ရဲ့အခန်းရှေ့ကိုရောက်နေကြပြီဖြစ်သည်...
"ဟာ...ဘယ်လိုကြီးခေါ်နေတာလဲကွာ..."
"ဟင်...date ကနေပြန်လာရင်အဲ့လိုပြောကြတာမဟုတ်ဘူးလား..."
ယဉ်ကျေးစွာကျေးဇူးတင်စကားပြောသင့်သည်ထင်တာကြောင့် Jungkook ထိုသို့ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်...သို့သော် Taehyung ကတော့ထိုသို့ခေါ်ခြင်းကိုမနှစ်သက်ပေ...
"ချာတိတ်...."
"ဗျာ..."
"ဇာတ်ကားကြည့်တာတွေလျော့တော့ ဇာတ်ကားထဲကပုံစံတွေလိုက်လုပ်နေတယ် အတုမြင်အတတ်သင်လေးရဲ့...ဟုတ်ပြီလား"
"Hyung ကဗျာ...."
Taehyung က Jungkook ရဲ့ပါးကိုဆွဲဖဲ့ကာပြောသောအခါ Jungkook ရှက်ပြီးမျက်နှာကိုငုံ့လိုက်လေသည်...
"ချာတိတ်...."
နူးညံ့သည့်အသံနှင့်တကွ Jungkook ရဲ့မေးစေ့ကို Taehyung ကိုင်ကာမျက်နှာကိုမော့စေသည်...ရှက်နေတာကြောင့်ပါးလေးနှစ်ဖက်ကနီရဲနေသည်မှာခရမ်းချဉ်သီးလေးတွေလို....
"ဘာ...ဘာဖြစ်လို့လဲ Hyung...."
စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲစိုက်ကြည့်နေသည့် Taehyung ကို Jungkook မေးသည်...ထိုအခါ Taehyung က Jungkook ကိုဘာမှပြန်မပြောဘဲသူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ Jungkook ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုထပ်တူကျအောင်လုပ်လိုက်လေသည်...အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာရုတ်တရက်လျင်မြန်စွာဖြစ်သွားတာကြောင့် Jungkook လန့်သွားကာဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်ဘဲမျက်လုံးလေးပြူးကာကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လိုဖြစ်နေလေသည်...ထိုအခြေအနေကိုအခွင့်ကောင်းယူကာ Taehyung က Jungkook ရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးအားအပေါ်တစ်လှည့်၊အောက်တစ်လှည့်စုပ်ယူနေလေသည်....
Taehyung က Jungkook ရဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းကိုအသာအယာကိုက်လိုက်တော့နာသွားကာပါးစပ်လေးဟသွားလေသည်...ထိုအခါ Taehyung ကလျင်မြန်စွာလျှာကို Jungkook ရဲ့ခံတွင်းထဲသို့တိုးဝင်ကာနေရာလပ်မကျန်အောင်အရသာမြည်းစမ်းနေလေသည်...Jungkook ရဲ့လျှာနဲ့သူနဲ့လျှာအားရစ်ပတ်ကာဆော့ကစားနေလေသည်...Jungkook ကတော့အခြေအနေကိုဘယ်လိုတုံ့ပြန်ရမှန်းမသိတာကြောင့် Taehyung ရဲ့င်္အကျီကိုသာစုပ်ကိုင်ထားကာအနမ်းတွေအားမတုံ့ပြန်သလိုငြင်းလည်းမငြင်းဆန်ဘဲ Taehyung ရဲ့အပြုအမူတိုင်းကိုကျေနပ်စွာခံယူနေလေသည်...အချိန်အားဖြင့်စက္ကန့်ပိုင်းကြာသောအခါ Jungkook နဲ့ဘေးချင်းကပ်ရပ်အခန်းကတံခါးဖွင့်ကိုကြားရလေသည်...ထိုအခါကျတော့မှ Jungkook အသိစိတ်ပြန်ကပ်စွာ Taehyung အားတွန်းထုတ်လိုက်လေသည်...သူတို့နမ်းနေတာလူသွားလမ်းဖြစ်နေမှန်းလည်းထိုအခါကျမှသတိထားမိတော့သည်...
"ကောင်း...ကောင်းကောင်းပြန်ပါ...ကျွန်...ကျွန်တော်သွားပြီနော်..."
ရှက်စိတ်ကြောင့်စကားတွေပင်ထစ်ကာအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့်တုန်ယင်စွာတံခါးဖွင့်ပြီးအခန်းထဲကို Jungkook ဝင်သွားလေသည်...Taehyung ကတော့ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကိုယ်လက်ဖြင့်ထိကာ Jungkook ရဲ့နူးညံ့တဲ့နှုတ်ခမ်းအရသာကိုပြန်လည်ပုံဖော်ကြည့်နေလေသည်...
__________________❣︎________________
Kiss scene မရေးတာကြာပြီမို့လို့ဖတ်ရတာတစ်မျိုးဖြစ်သွားရင် sorry ပါနော်။Love you😾🤍
Zawgyi
"ခ်ာတိတ္...ေရခဲမုန့္စားမလား"
"ေတာ္ၿပီ...Hyung..."
Jungkook နဲ႔ Taehyung ကအခုကစားကြင္းမွာေရာက္ေနတာျဖစ္သည္...Taehyung က date လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ Jungkook ထင္ထားတာကေစ်းႀကီးႀကီးေနရာေတြကိုေခၚသြားမယ္လို႔ထင္ထားခဲ့တာျဖစ္သည္...သို႔ေသာ္အခုကစားကြင္းကိုေခၚလာေပးတာေၾကာင့္ Jungkook စိတ္သက္သာရာရသြားေလသည္...သူ႔ေၾကာင့္မို႔လို႔ Taehyung ကိုအခက္မေတြ႕ေစခ်င္တာအမွန္ပါ...ကစားကြင္းေရာက္ေတာ့လည္း Taehyung ကသူ႔ထက္ပင္ပို၍ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္...
"ဘာလို႔လဲ ခ်ာတိတ္ကလည္းစားပါ"
"ေတာ္ပါၿပီဆို Hyung ကလည္း..."
"ဘာလို႔မစားတာလဲ ေျပာ"
"Hyung ပိုက္ဆံကုန္ေနမွာေပါ့..."
"အမေလးဗ်ာ ခ်ာတိတ္ရယ္ ေရခဲမုန့္ေလးတစ္ခု၊ႏွစ္ခုေလာက္နဲ႔ဘယ္ေလာက္မွမကုန္ပါဘူးကြာ"
Jungkook ရဲ့အေျဖကို Taehyung ကသေဘာက်စြာရီေမာရင္းေျပာသည္...
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ...Hyung ပိုက္ဆံကုန္သြားမွာေပါ့..."
"ခ်ာတိတ္နဲ႔လက္ထပ္ၿပီးရင္အိမ္ရဲ့အသုံးစရိတ္ေတြကိုခ်ာတိတ္ပဲတာဝန္ယူေတာ့ေနာ္ ကပ္စီးကုတ္ေလး..."
Jungkook ရဲ့ဆံပင္ကိုလက္ထိုးဖြကာ Taehyung ေျပာသည္..
Taehyung ရဲ့စကားေၾကာင့္ Jungkook ရဲ့မ်က္ႏွာေလးကခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုနီရဲတက္လာေလသည္...
"Taehyungie Hyung!!"
"အားးးးကပ္စီးကုတ္ေလးကိုေၾကာက္တယ္ဗ်ိဳ႕!!"
ေျပာရင္းဆိုရင္း Taehyung ကေရခဲမုန့္သည္ဆီကိုေျပးထြက္သြားေလသည္...သူ႔ထက္ပင္ကေလးဆန္ကာအူျမဴးေနသည့္ Taehyung ကိုၾကည့္ကာ Jungkook ရဲ့ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးဟာလည္းသူ႔အလိုလိုအျပဳံးလွလွေလးတစ္ပြင့္ကိုဖန္တီးလိုက္ေလသည္...
"Hyung!!ေစာင့္အုံး"
Jungkook လည္း Taehyung အေနာက္ကိုေျပးလိုက္သြားရေလေတာ့သည္...
"Hyung...."
"အြန္း...ေျပာေလ ခ်ာတိတ္.."
"ဘာလို႔ကစားကြင္းကိုေခၚလာတာလဲ..."
ပန္းပင္ေတြအနားမွာရွိသည့္ထိုင္ခုံေပၚမွာထိုင္ကာေရခဲမုန့္စားရင္း Jungkook ေျပာသည္...ထိုအခါ Taehyung က Jungkook ဘက္ကိုလွည့္လာေလသည္...
"ဘာလို႔လဲ ခ်ာတိတ္မေပ်ာ္ဘူးလား..."
Taehyung ရဲ့ေမးခြန္းထဲတြင္စိုးရိမ္မွုေတြေပ်ာ္ဝင္ေနသည္..
"အာ..မဟုတ္ပါဘူး ဒီတိုင္းသိခ်င္လို႔"
"ေအာ္ မသိပါဘူး ကိုယ္ကခ်ာတိတ္မေပ်ာ္ဘူးထင္သြားတာ...အြန္း...ဘာလို႔ေခၚလာတာလဲဆိုေတာ့ခ်ာတိတ္ကကေလးမို႔လို႔ေလ"
"အာ...Taehyungie Hyung!!"
"တကယ္ေျပာတာခ်ာတိတ္ရဲ့..."
"Hyung!!"
"ကဲပါဗ်ာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ကပ္စီးကုတ္ေလးရယ္...အဲ့တာကအေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုျဖစ္သလိုေနာက္တစ္ခုလည္းရွိေသးတယ္..ခ်ာတိတ္ျပဳံးလိုက္ရင္အရမ္းလွတယ္ဆိုတာကိုသိလား"
"ဘာ...ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
Taehyung ရဲ့စကားေၾကာင့္ Jungkook ရွက္သြားကာမ်က္ႏွာကိုငုံ႔ထားေလသည္...
"ဆိုင္တာေပါ့ခ်ာတိတ္ကလည္း...ေက်ာင္းမွာလည္းခ်ာတိတ္ေပ်ာ္တယ္ဆိုေပမယ့္ဒီလိုကစားကြင္းထဲကိုေခၚလာလိုက္ရင္ခ်ာတိတ္ပိုျပဳံးမယ္ဆိုတာကိုသိလို႔ေခၚလာတာ...တစ္ခ်က္ခုတ္၊ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ပဲ ခ်ာတိတ္လည္းေပ်ာ္တယ္ ကိုယ္လည္းခ်ာတိတ္ရဲ့အျပဳံးလွလွေလးကိုၾကည့္ၿပီးေပ်ာ္တယ္..."
Taehyung ရဲ့စကားလုံးတိုင္းဟာခ်ိဳၿမိန္လြန္းလွသည္...
"Hyung...."
"အြန္း..."
"ဒီလိုစကားေတြကို Hyung နဲ႔ date လုပ္တဲ့သူတိုင္းကိုေျပာတာလားဟင္..."
Taehyung ရဲ့စကားေတြကိုၾကားၿပီးေနာက္ Jungkook ေခါင္းထဲကိုအေတြးတစ္ခုဝင္လာေလသည္...ဒီလိုစကားေတြကသူတစ္ေယာက္တည္းအတြက္သီးသန့္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္၊တြဲဖူးတဲ့လူတိုင္းကို Taehyung ကဒီလိုေတြေျပာတာဆိုရင္ေရာဟူသည့္အေတြးျဖစ္သည္...
"ဟာ...မေျပာပါဘူး ခ်ာတိတ္ကလည္း ဒီလိုေျပာတာဒါကိုယ့္ရဲ့ပထမဆုံးအႀကိမ္ပဲ ၿပီးေတာ့ဒီစကားေတြကိုခ်ာတိတ္ကလြဲၿပီးဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းေျပာမွာမဟုတ္ဘူး"
Taehyung ရဲ့အေျဖေၾကာင့္ Jungkook စိတ္သက္သာရာရသလိုခံစားလိုက္ရသည္...
"အဲ့တာဆိုအရင္တုန္းကသူမ်ားေတြနဲ႔ date လုပ္ရင္ဘယ္ကိုေခၚသြားတာလဲ..."
"အေရးမပါတာေတြကိုဘာလို႔သိခ်င္ေနတာလဲ ခ်ာတိတ္ရာ..."
"ဟာ...သိခ်င္လို႔ပါဆို Hyung ကလည္း ေျပာျပပါ..."
"ဟူးးးးမွတ္ေတာင္မမွတ္မိေတာ့ဘူး ဒါေပမယ့္ဒီလိုကစားကြင္းကိုလာဖူးတာခ်ာတိတ္နဲ႔ပထမဆုံးပဲ...ကိုယ္ကအရက္ကတည္းကကေလးဆန္တာေတြကိုမႀကိဳက္ဘူး ခ်ာတိတိနဲ႔မေတြ႕ခင္အထိေပါ့..."
"ကၽြန္ေတာ္ကကေလးမဆန္ပါဘူး..."
ကေလးမဆန္ဘူးဟုေျပာေနသည့္ Jungkook ဟာႏွုတ္ခမ္းေလးဆူကာကေလးမ်ားစိတ္ဆိုးသလိုမ်က္ႏွာေလးလုပ္ေနေလသည္...အသည္းယားစြာဆြဲညႇစ္ဖက္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ Jungkook စိတ္ဆိုးမွာစိုးတာေၾကာင့္ Taehyung သူ႔ကိုယ္သူထိန္းလိုက္ရသည္...
"ကဲ....ဟုတ္ပါၿပီ လူႀကီးေလးရယ္...ဒီလိုအတူတူထိုင္ေနေတာ့ကိုယ္တို႔ကခ်စ္သူေတြက်ေနတာပဲေနာ္..."
Taehyung ကထိုသို႔ေျပာလိုက္လၽွင္ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို Jungkook မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္...
"ျပန္...ျပန္ၾကစို႔ Hyung..."
"ဟင္...ေနပါအုံး ခ်ာတိတ္ကလည္း...ထိုင္အုံးမယ္ေလ"
"ေတာ္ၿပီ ျပန္ၾကစို႔"
"အတူတူမထိုင္တာနဲ႔ပဲခ်စ္သူလို႔အထင္မခံရဘူးထင္မေနနဲ႔ေနာ္...ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလိုက္ကိုလိုက္ဖက္တာ.."
နားရွက္စရာစကားေတြေျပာကာမတ္တပ္ရပ္လိုက္သည့္ Taehyung အား Jungkook မ်က္ေစာင္းထိုး၍ၾကည့္႐ုံမွတစ္ပါးမတတ္နိုင္ေတာ့ေပ...
"ေနခဲ့ေတာ့ဗ်ာ..."
Taehyung ကိုထားခဲ့ကာ Jungkook တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာခဲ့ေလသည္...
"ဟာ...ခ်ာတိတ္ေနအုံးေလ!!"
ထို႔ေၾကာင့္ Taehyung လည္းစားလက္စေရခဲမုန့္ကိုပင္ဆက္မစားနိုင္ေတာ့ဘဲ Jungkook အေနာက္ကိုလိုက္ရေလေတာ့သည္...ကစားကြင္းကျပန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ညေနေစာင္းေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ Taehyung က Jungkook ကိုညစာလိုက္ေကၽြးမယ္ဟုေျပာေသာ္လည္း Jungkook ကဇြတ္ျငင္းေနတာေၾကာင့္ Taehyung လည္းအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ပဲဆုံးျဖတ္လိုက္ရေတာ့သည္...
"ဒီေန႔တကယ္ေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္ ေက်းဇူးပါ Kim Taehyungshi...."
အခုဆိုရင္ Jungkook ရဲ့အခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္...
"ဟာ...ဘယ္လိုႀကီးေခၚေနတာလဲကြာ..."
"ဟင္...date ကေနျပန္လာရင္အဲ့လိုေျပာၾကတာမဟုတ္ဘူးလား..."
ယဥ္ေက်းစြာေက်းဇူးတင္စကားေျပာသင့္သည္ထင္တာေၾကာင့္ Jungkook ထိုသို႔ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္...သို႔ေသာ္ Taehyung ကေတာ့ထိုသို႔ေခၚျခင္းကိုမႏွစ္သက္ေပ...
"ခ်ာတိတ္...."
"ဗ်ာ..."
"ဇာတ္ကားၾကည့္တာေတြေလ်ာ့ေတာ့ ဇာတ္ကားထဲကပုံစံေတြလိုက္လုပ္ေနတယ္ အတုျမင္အတတ္သင္ေလးရဲ့...ဟုတ္ၿပီလား"
"Hyung ကဗ်ာ...."
Taehyung က Jungkook ရဲ့ပါးကိုဆြဲဖဲ့ကာေျပာေသာအခါ Jungkook ရွက္ၿပီးမ်က္ႏွာကိုငုံ႔လိုက္ေလသည္...
"ခ်ာတိတ္...."
ႏူးညံ့သည့္အသံႏွင့္တကြ Jungkook ရဲ့ေမးေစ့ကို Taehyung ကိုင္ကာမ်က္ႏွာကိုေမာ့ေစသည္...ရွက္ေနတာေၾကာင့္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကနီရဲေနသည္မွာခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးေတြလို....
"ဘာ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ Hyung...."
စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲစိုက္ၾကည့္ေနသည့္ Taehyung ကို Jungkook ေမးသည္...ထိုအခါ Taehyung က Jungkook ကိုဘာမွျပန္မေျပာဘဲသူ႔ရဲ့ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ Jungkook ရဲ့ႏွုတ္ခမ္းကိုထပ္တူက်ေအာင္လုပ္လိုက္ေလသည္...အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ႐ုတ္တရက္လ်င္ျမန္စြာျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ Jungkook လန့္သြားကာဘာမွျပန္မလုပ္နိုင္ဘဲမ်က္လုံးေလးျပဴးကာေက်ာက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုျဖစ္ေနေလသည္...ထိုအေျခအေနကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ Taehyung က Jungkook ရဲ့ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးအားအေပၚတစ္လွည့္၊ေအာက္တစ္လွည့္စုပ္ယူေနေလသည္....
Taehyung က Jungkook ရဲ့ေအာက္ႏွုတ္ခမ္းကိုအသာအယာကိုက္လိုက္ေတာ့နာသြားကာပါးစပ္ေလးဟသြားေလသည္...ထိုအခါ Taehyung ကလ်င္ျမန္စြာလၽွာကို Jungkook ရဲ့ခံတြင္းထဲသို႔တိုးဝင္ကာေနရာလပ္မက်န္ေအာင္အရသာျမည္းစမ္းေနေလသည္...Jungkook ရဲ့လၽွာနဲ႔သူနဲ႔လၽွာအားရစ္ပတ္ကာေဆာ့ကစားေနေလသည္...Jungkook ကေတာ့အေျခအေနကိုဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ရမွန္းမသိတာေၾကာင့္ Taehyung ရဲ့အၤက်ီကိုသာစုပ္ကိုင္ထားကာအနမ္းေတြအားမတုံ႔ျပန္သလိုျငင္းလည္းမျငင္းဆန္ဘဲ Taehyung ရဲ့အျပဳအမူတိုင္းကိုေက်နပ္စြာခံယူေနေလသည္...အခ်ိန္အားျဖင့္စကၠန့္ပိုင္းၾကာေသာအခါ Jungkook နဲ႔ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္အခန္းကတံခါးဖြင့္ကိုၾကားရေလသည္...ထိုအခါက်ေတာ့မွ Jungkook အသိစိတ္ျပန္ကပ္စြာ Taehyung အားတြန္းထုတ္လိုက္ေလသည္...သူတို႔နမ္းေနတာလူသြားလမ္းျဖစ္ေနမွန္းလည္းထိုအခါက်မွသတိထားမိေတာ့သည္...
"ေကာင္း...ေကာင္းေကာင္းျပန္ပါ...ကၽြန္...ကၽြန္ေတာ္သြားၿပီေနာ္..."
ရွက္စိတ္ေၾကာင့္စကားေတြပင္ထစ္ကာအထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္တုန္ယင္စြာတံခါးဖြင့္ၿပီးအခန္းထဲကို Jungkook ဝင္သြားေလသည္...Taehyung ကေတာ့ကိုယ့္ႏွုတ္ခမ္းကိုယ္လက္ျဖင့္ထိကာ Jungkook ရဲ့ႏူးညံ့တဲ့ႏွုတ္ခမ္းအရသာကိုျပန္လည္ပုံေဖာ္ၾကည့္ေနေလသည္...
__________________❣︎________________
Kiss scene မေရးတာၾကာၿပီမို႔လို႔ဖတ္ရတာတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားရင္ sorry ပါေနာ္။Love you😾🤍