“Ma'am Safira, Pakipirmahan nalang po!” Kinuha ko ang papel mula sa kamay niya at binasa ito bago tuluyang pumirma.
“4 pm ma'am you have meeting at Chanela Hotel,” wika ni Magda, ang secretary ko. Napatingin naman ako sa kaniya. “Sino ang kameeting ko today Mag?” I asked.
She checked her notes. “Si Mr. Devera po ma'am. 'Yong magfrafranchise ng isang branch ng Saje Restaurant!”
Napatango ako. Nagpaalam na ang aking sikretarya saakin habang naiwan akong mag-isa sa aking opisina.
Tumayo ako mula sa aking swivel chair at napatitig sa kabuuan ng aking opisina. Ilang minuto nalang at alas kwatro na.
Dumako ang tingin ko sa glass wall ng aking opisina. Kitang-kita ko ang matataas at matatayog na building na katapat lang ng kompanya ko.
“Magandang hapon Ms.Ellison!” Napalingon ako sa pintuan, hindi nga ako nagkakamali.
“Lei!” sigaw ko nang makita ko na siya. Dali-dali akong lumapit sa kaniya at niyakap ito. Matagal nadin kaming hindi nagkita sapagkat masyado siyang abala sa law firm na pinagtatarabahuan niya.
“Gaga ang ganda mo na!” sigaw niya. Napailing na lamang ako. Iginiya ko siya paupo sa couch.
Tinitigan niya ang sout kong palda. “Taray girl, boss na boss dating mo!” Natawa ako sa sinabi niya dahilan para hampasin ko siya ng mahina.
“Ang oa mo talaga kahit kailan!” saad ko.
Tumawa lang siya at inilibot na ang tingin sa paligid. “Ang yaman mo na talaga dear. Libre naman diyan oh!”
Sumandal ako sa couch. “Sige ba, kailan ka free?” I asked back. Napangiti naman siya. “Ang charot mo na talaga Saf! Bongga kana!” aniya.
“Ah mamaya nalang bar tayo!” excited na saad niya. Naging adik na talaga 'to sa pagbabar. Ngayong nakapagtapos na kami ng pag-aaral lang kasi niya nadiscover na may hidden talent pala siya, ang pagiging lasinggera.
“Ayoko' no! Ikaw nalang.” Tinaasan naman niya ako ng kilay. She even crossed her arms for the drama. Alam ko namang hindi papayag 'to.
“Girl samahan mo na ako, besides nagcecelebrate ako kasi ang daming benta ng libro ko so please celebrate with me! Wag kang nega!” Napaisip ako sandali. Ilang beses nadin akong niyaya ni Lei na mag bar kasi para naman daw maexperience ko bago ako maging gorang. Ayoko naman talaga kasi hindi ako mahilig sa maingay na lugar pero since magcecelebrate nga siya. Why not?
These past few days masyado rin akong madaming ginagawa at wala man lang akong break from everything.
“Fine!” I surrendered. Napangiti naman siya.
“Anyways sikat na sikat kana sa mundo ng pagsusulat ah?” I asked back. That's true, Leisel is one of the most famous writer in the country. She's an architect at the same time she still make time for writing. Kaya bilib na bilib ako sa kaniya.
“Hala! Hindi naman masyado!” Natawa na lamang ako. Pahumble.
Since then, isa si Leisel sa mga taong hindi ako iniwan. She have been there through my ups and downs. She helped me to live my life again after those bunches of uncountable trials.
I'm now a successful business woman. After I came back to college I never pursue nursing since it wasn't really my dream instead I pursue BSBA. Pinasukan ko lahat para lang maigapang kami ni Jeje.
It's been 8 years and I'm still Safira Ellison. I'm standing still and I'm living my life happily.
“Ate where are you going?” Pababa na sana ako sa hagdan nang magkasabay kami ni Jeje.
“I will be with your ate Lei Je. I will be back don't worry!” wika ko. Tumango lang siya at naunang bumaba.
Binata na si Jeje. Hindi nga ako nagkamali noon. Mas lalong gumwapo ang kapatid ko. Pinaaral ko siya sa malaking University dahil ayokong maranasan niya ang naranasan ko dati. I'm always reminding him to value the things na meron sa kaniya.
Lumaking mabait at magalang si Jeje kaso nga lang nagbibinata na ito kaya medyo abala na ito sa mga bagay-bagay.
Nagmadali akong maabutan siya. “Jeje! Goodbye kiss mo para kay ate!” wika ko. Napalingon siya saakin at paramg nandiri pa.
“I'm not a nine years old kid ate!” umiiling na wika niya. Nakapamewang akong tinitigan siya.
“Aba! Nagbabago kana Jeje? Lumalayo kana ba sa ate mo?” tanong ko. Napakamot na lamang siya at lumapit sa pwesto ko. Humalik siya sa pisnge ko.
“That's my brother!” wika ko. Napailing na lamang siyang dumiretso sa kusina.
May sarili na kaming bahay ni Jeje. May dalawang katulong kami sa bahay. Gustuhin ko mang ako na ang magluto para kay Jeje pero hindi pwede dahil sa rami ng ginagawa ko.
Lumabas na ako sa bahay. Dumiretso ako sa parking lot ng bahay at agad ko namang nakita ang kulay blue ko na Mercedes-Benz.
Maingat akong pumasok dito at pinaandar na ito paalis sa bahay. Napag-usapan namin ni Lei na magkita sa mismong bar na. Alam ko naman kung saan ang bar na 'yon at malapit lang ito sa kompanya ko.
May meeting pa nga ako bukas kaya hindi ako dapat malasing ngayong gabi. Umiinom naman ako pero light lang, hindi naman kasi maiiwasan lalo na kapag nasa mundo ka ng business. Invitations are everywhere.
Agad bumungad saakin ang pangalan ng bar na may iba't-ibang ilaw. I hope I can survive this night. Literally, hindi ako sanay sa ganitong lugar. Pahamak talaga si Lei.
I made a deep sighed. Hinanap ko muna ang parking lot. Maraming sasakyan ang nakahilera katabi ng akin. As far as I know this bar is known for elite people.
Pagkatapos kong nasigurado na safe na ang sasakyan kong iwan ay dumiretso na ako sa entrance. I already texted Lei and she's waiting on the entrance.
Napatingin ako sa aking repleksiyon nang mapadaan ako sa isang sasakyan. I'm wearing a jeans paired with my spaghetti na medyo croptop, medyo nakikita kasi ang tiyan ko. I'm also wearing a not-so-high heels and a light make up. Nangangamba nga ako at baka hindi fit sa lugar ang outfit ko but so far this what I usually observe sa mga party girl. Lol para akong tanga.
“Girl!” Napatingin ako sa entrance and I saw Lei waving her hands. I waved back and smiled.
“Ganda mo naman. Parang hindi first time!” bungad niya.
“Tse! Magpapalibre ka lang mambobola ka pa!” tugon ko. Natawa na lamang siya. Kumapit siya sa braso ko at sabay kaming pumasok.
“Ako bahala sa'yo. Let's rock the world!” sigaw niya dahilan para mapatabon ako sa tenga ko but as soon as we entered the place, ang maingay at mausok na loob ang bumungad saamin.
Sari-saring amoy then it feels like dejavu? Parang nangyari na saakin ang ganito. Ang amoy ng sigarilyo at artificial na usok ay parang may pinapaalala saakin.
Napatigil ako sandali nang maalala ko iyon. Yeah this wasn't my first time on a bar because my first time is I'm with that person.
“Hoy? Okay ka lang?” I came back to my senses. I blinked twice nang marami ng taong bumabangga saakin.
“Ah may naalala lang. Tara?” sagot ko. Hinila ako ni Lei palapit sa isang maliit na kwarto. Pagpasok namin ay wala kanang ingay na madidinig but still you can see people outside but they can't see us of course. Ang galing lang.
“Kaibigan ko ang may-ari kaya VIP tayo!” masayang wika niya.
“Ayoko namang uminom sa labas at masyadong madaming tao ngayon!” dagdag niya.
Napatango naman ako. “Palagi kang nandito?” I asked.
Tumango naman ito. “Usually sa labas lang talaga ako umiinom hindi rito kasi ang mahal kaya nito! But since my millionaire friend is with me nakakahiya namang doon lang tayo sa labas eh 'no!” natatawang wika niya. Inirapan ko lang siya. “Lasinggera ka talaga!” wika ko.
“I know. So what's your drink?” tanong niya. Hindi ako familiar sa mga pangalan ng mga wines or whatsoever. “Kahit ano!” tugon ko.
Ngumiti si Lei ng nakakaloko. “Baka pagsisihan mo 'yan!”
Hindi nga siya nagkamali at pinagsisihan ko talaga na siya ang pinapili ko ng maiinom namin. I'm still on my three shots pero parang umiikot na ang paligid.
“How dare you Lei!” I said at isinandal ang sarili sa couch. Tumawa siya ng mahina sa reaksiyon ko.
“We're still starting Saf 'wag kang ano riyan!” she mockingly said. Napahawak na lamang ako sa aking ulo.
She gave me another shot the reason why parang babaliktad na ang sikmura ko. Therefore I realised that my alcohol tolerance is very low.
“Nasusuka na ako! I need to go in the comfort room!” natatarantang wika ko. Natatawa lang siya sa mukha ko at pinagtatawanan ang pagka ignorante ko.
I exit the place. Mas lalo akong nasusuka sa gulo ng ilaw at sa lakas ng tugtog. Idagdag mo pa ang masakit sa ilong na baho ng paligid.
Matagal kong nahanap ang cr. Kahit nahihirapan akong maglakad ay pinilit kong maging normal ito. Kanina pa ako pigil nang pigil sa suka ko.
Finally I'm here! Pumasok ako agad sa isang cubicle at sumuka. Damn. I really hate this place.
Medyo umayos na ang pakiramdam ko. Lumabas ako at naghilamos para umayos naman ang init na nararamdaman ko. I hope it helps.
Pagewang-gewang akong lumabas sa cr but as soon as I exit the place, I bumped into someone.
“I'm sorry I'm just—” I almost jumped. Parang nawala ang lasing ko nang makita ko kung sino ang nasa harapan ko.
His familiar scent that always reminds me of him. Mas lumaki narin ang katawan niya, his hair was kinda messy at mas naging matured ang mukha niya. Still, he's freakin stunning. Apollo Fuevos!
Pati siya'y nanlaki rin ang mata nang makita ako. “Babe!” Nawala ang tingin ko kay Apollo at napatingin sa isang babae. She smiled at me but I can't dare to smile back. She's not Joy? Maybe she divorce with Joy and found his true love and maybe that girl is the lucky one. We don't know, 8 years nadin ang lumipas. Things changed.
“Uwi na tayo?” the girl asked. Apollo slowly nodded. Iniwas niya na ang tingin saakin at umalis na sila sa harapan ko.
I smiled. He's now happy and maybe I can do that too.