******
Umalis ako sa buhay na nakasanayan ko. Sa pagtakas ko, ano nga ba ang eksaktong dahilan kung bakit ko ito nagawa? Is it because I don't want to get married out of convenience? Or is it because I'm tired of living the life I've been living in?
Sa isang resort sa isang isla kami napadpad. Hindi ko na alam kung papaano ko pa nabitbit ang sabit na 'to sa pagtakas ko papunta rito. Kung tutuusin hindi naman din kami napalayo sa bahay namin. Nasa kabilang isla kami at anumang oras ay malamang na mahahanap din kami rito.
But who cares? Gusto ko lang naman na hindi mai announce ang pesteng engagement between me and Dmitri.
I stared at his sleeping body, lying on the bed. I sigh deeply because I'm so tired carrying him or more like kaladkarin siya. He keeps on murmuring something that I cannot understand. I just rolled my eyes on him and went inside of the bathroom to change into a comfortable clothes.
After I change my clothes, I went out of the bathroom. I stared at him once more before I went out of the suite and went to the shore. Naupo ako roon habang hawak ang isang bote ng wine at glass wine. I poured wine on my glass and drunk it straight to my mouth. After that, I stared blankly at the dark sea in front of me.
Ipinatong ko ang baba ko sa tuhod ko habang iniisip kung ano ang dapat kong susunod na gawin.
Tumakas na ako sa amin at mahahanap din nila ako, nila kami. Ipinikit ko ang mga mata ko at sinabunutan ang sariling buhok.
Alam kong tutol ako sa kasal pero kahit na anong gawin ko, alam ko naman na hindi masusunod ang gusto ko. Should I try to harm myself for them to realize that I don't want to get married? Or should I just really kill myself?
"Aish! Susunod na lang ba ako sa gusto nila? But, I don't want to. Ayoko," I said to myself.
I drunk more wine and I hug myself tighter when a cold wind pass by me. Kaagad na nag angat ako ng ulo ng may maramdaman akong naglagay ng kumot sa balikat ko.
" U-Umer? What are you doing here? "
Ngumisi lamang siya bago tumabi sa akin ng upo. "Naaalala mo pala ang pangalan ko. Kinikilig ako."
I disgustingly rolled my eyes on him at itinuon ang atensyon sa dagat.
"Anong ginagawa mo rito? Nasa party ka lang kanina ah?," I asked after a long silence between us.
"Eh ikaw? Anong ginagawa mo rito? Nasa party ka lang din naman kanina hindi ba?," balik tanong niya.
Napatingin ako sa kaniya at natagpuan siyang nakangiti ng malawak sa akin. But for me, that's creepy.
"Alam mo? Ewan ko sayo. Umalis kana nga rito. Tsk."
Umiling iling siya at ngumuso na parang bata. "Ah-huh I don't want. Dito lang ako kasi nandito ka. Whenever you need me, I, Umer Auldus Sin De Chavez will be there for you," sabi niya na may pataas taas pa ng isang kamay na nangangako.
Napangiwi ako. "Hindi kita kailangan. Kaya, makakaalis kana. Shoo!," pagtataboy ko sa kaniya.
Sumimangot siya sa sinabi ko pero hindi parin umalis sa tabi ko. Instead, itinuon niya rin ang atensyon niya sa dagat. Inalis ko anh tingin ko sa kaniya at ibinalik iyun sa madilim na dagat.
" You don't really love him," he said after a long silence. Napatingin ako sa kaniya habang siya ay nasa dagat ang tingin. "I mean, hindi ka naman tatakas sa engagement party mo earlier kung mahal mo naman talaga yung pakakasalan mo hindi ba?" This time, tumingin na siya sa akin.
"Nowadays, no one really cares if they really love each other for them to get married. For some, marriage is just a game. It is a sacrament thing and should be embrace wholeheartedly but for some, it is a joke."
"Your point is?"
Tumayo na ako sa pagkakaupo ko at pinagpagan ang sarili para matanggal ang buhangin sa mga binti ko.
"Ang sinasabi ko, kahit na ano pa ang gawin ko, matutuloy at matutuloy parin ang kasal between me and my fiancé because they don't care about our feelings and business is all that matters to them. Isa pa, sa panahon ngayon, feelings? Huh! It is just nothing now," sabi ko.
" There's a way to your problem," sabi niya at tumayo na rin.
Napaangat ako ng tingin sa kaniya at kinunutan ko siya ng noo.
" A way? What is it?, " desperado kong sabi.
" Magpakasal ka sa taong totoong gusto mo o mahal mo," he said.
I have to really kick his both knee because of what he said. I made face in front of him. Ngumiwi siya sa ginawa ko at napaluhod sa buhanginan.
"What was that for?! I was just suggesting!," he said.
"Yung sinabi mo, dagdag problema ko lang yan. Sa tingin mo ba may mahal or gusto akong tao ngayon?! My ex boyfriend just cheated on me and I don't love him anymore. I have a lot of ex boyfriends but I don't love them anymore! Sa tingin mo, saan ako hahanap ng taong gusto or mahal ko?! Aish!, " sabi ko at napapadyak na ako sa inis.
" Hindi ko naman sinabing ngayon eh. I mean, figure it out? It's not like ikakasal kayo kaagad nung fiancé mo at nagmamadali ka," sabi niya habang nakanguso at pahina ng pahina ang boses.
" Aish! "
Dahil sa inis ko, iniwan ko na lang siya doon at bumalik na suite room ko. Pagkapasok ko, I have to calm my breathing kasi baka itapon ko lahat ng bagay na mahawakan ko. Nang masiguro ko nang kalmado na ako, dumiretso ako sa kung nasaan natutulog si Dmitri. Pero kaagad akong napatalikod nang makita kong wala na siyang saplot sa katawan niya.
"What the... I left him na may suot pang mga damit but, what is this? Naghubad ba siya habang natutulog?," I murmured to myself.
I peep a little on him but I immediately turn my gaze away because he's really naked. Akala ko namamalikmata lang ako.
"Walanghiya naman oh! Saan ako matutulog niyan? Aish! This is so annoying!" Napapadyak na ako dahil sa nadagdagan pa lalo ang inis ko. "Urrrgh!"
Inis na dumiretso ako at pasalampak ng nahiga sa long sofa na naroon. I hug one of the pillow and I started drifting to sleep.
The next morning, I woke up because I fell down from the sofa to the cold floor.
"Aish!," daing ko dahil sumakit yung likod ko dahil sa sofa nga ako natulog tapos nalaglag pa ako.
Tumayo ako mula sa sahig at tinanggal ang kumot sa akin. I rubbed my fingers to my head dahil tumama pa yata ang ulo ko sa center table na naroon. I stay still when my eyes landed on the comforter I am holding.
"Wait. Natulog ba ako na may gamit na kumot? I can't remember. Sa pagkakaalam ko, wala akong gamit na kumot kagabi," pagkausap ko sa sarili ko.
"Ako ang naglagay sayo niyan kaninang madaling araw dahil nilalamig kana."
Kaagad akong napatingin sa nagsalita pero kaagad ding iniwas ang tingin nang makita ko siyang top less. At least top less na hindi kagaya kagabi na wala ni isang saplot.
Nang maalala ko iyun parang biglang namula ang pisngi ko. Aish!
" Ah, ganun ba? E 'di thank you," nakangiwi kong sabi.
"May ginawa ba ako sayo kagabi? Bakit hindi ka makatingin sa akin?"
And that's my cue to turn to him and looked straight into his eyes. He looked taken aback by my sudden stare at him.
" Can you wear your upper clothes or shirt and leave this room or better, leave this area?, " walang emosyon kong sabi.
" I can't, I don't have any shirt to wear. Yung damit ko kagabi, it smells bad. I don't want to wear that anymore. And besides, hindi ko alam kung saan mo ako dinala kaya dito muna ako hanggang sa hindi ka pa umaalis. "
This is so annoying. Ang plano kong pagtakas ay hindi maayos. Fail! Fail! Fail! Umagang umaga naiinis ako!
I rolled my eyes on him and went to my bag. Kumuha ako ng white shirt ko na oversized and I went straight to him at hinagis ko sa kaniya ang damit na kinuha ko.
"Move!," sigaw ko sa kaniya. Napakurap kurap pa siya sa akin bago tumabi kaya nakadaan ako papuntang CR.
Pumasok ako sa CR atsaka ako sumigaw ng malakas.
"Arrrrrgh! Aaaaah!"
Inis na inis kasi talaga ako. This isn't what I have imagined if I escaped from our house. Walang asungot!
Eh bakit ko naman kasi sinama ano? Iniwan ko na lang sana siya dun sa likod bahay namin.
"Arrrrrgh!," sumigaw pa ako ulit.
Matapos kong sumigaw ng makailang ulit at mag ayos ng sarili, lumabas na ako ng CR na parang hindi ako sumigaw sa loob ng CR. Pagkalabas ko, mayroon nang pagkain na naroon sa lamesa. Umupo ako sa kaharap niyang upuan.
" I already ordered food," walang emosyon niyang sabi.
"Tsk." I started to dig in and eat what he ordered for our breakfast.
Subo lang ako ng subo at kain lang nang kain nang mapagtanto kong hindi manlang niya inaangat ang kubyertos niya para kumain. Iniangat ko ang tingin ko sa kaniya at natagpuan siyang nakatitig sa akin.
"What? Habang hindi pa kita pinagbabawalan na kumain, kumain kana," masungit kong sabi at nagpatuloy sa pagkain pero napatigil ako ulit at nag angat ulit ng tingin sa kaniya ng hindi parin siya kumakain.
Umayos ako ng upo at pinunasan ang bibig ko nang table napkin. " Kung ayaw mong kumain, huwag mo akong titigan. "
Sa sinabi ko, doon siya napaiwas ng tingin pero kalaunan ay ibinalik rin ang tingin sa akin. I heard him sigh.
" I have decided to pursue you even more." Seryoso niyang sabi.
"W-what? What do you mean?," I asked.
Bakit bigla akong kinabahan sa tono ng pananalita niya? Pakiramdam ko may sasabihin siya na ayokong marinig.
"What I mean is..."
Unti unti siyang tumayo sa pagkakaupo niya at dumiretso sa akin. He leaned forward on me and whispered through my ear.
"I'll make you... fall inlove... in me."
Napatingin ako sa kaniya na nasa kaliwa ko. Ilang centimeter lamang ang pagitan nang aming mga mukha. Seryoso siyang nakatingin sa akin pero kalaunan ay ngumisi rin. Seryoso din akong nakatingin sa kaniya pero hindi nagtagal ay napatawa na lamang ako bigla nang mag sink in sa akin ang sinabi niya.
"pffft. Bwahahahaha! Anong sabi mo? Make me fall in love in you?! Wahahaha! Are you a clown?! Patawa ka hahahaha!"
Napahawak pa ako sa tiyan ko habang tawa ng tawa. Hindi ko rin kasi mapigilang matawa sa sinabi niya.
"Why are you laughing at me?! I am serious about it!," sabi niya.
Napatingin ako sa kaniya. Nakakunot ang noo niya sa akin at dumistansya na nang kaunti dahil sa ginagawa kong pagtawa sa kaniya.
"You're serious about it?," natatawa kong tanong. "Serious my foot hahahaha!"
Dumistansya na siya ng tuluyan sa akin at mukhang naiinis na dahil sa ginawa kong pagtawa sa kaniya. Like yeah? As if maniniwala ako sa kaniya. He looked so serious pa nung sinabi niya yun. It sounds joke to me knowing how glass breaker he is. He's such a joke.
"This won't do. I think I have to prove how serious I am." Narinig kong sabi niya.
I am still laughing while holding my belly. Tawang tawa kasi talaga ako. Siya serious? Kailan pa siya naging seryoso? Nung nagkagusto siya kay Danny? Hahahaha! Patawa talaga eh.
But, my laughter was cut off when I felt a soft lips landed on mine. My eyes widen and I saw how he closed his eyes while kissing me. Wala akong ibang nagawa kundi ang manatiling nakaupo. He's kisses is so tempting to return. For a minute, he just continue kissing me and I didn't even bother to stop him!
What's wrong with me?! Why didn't I stop him?! I should stop him, right?! I should! I must! But why can't I?!
When I didn't kiss him back, he let got of my lips and stared at me.
"Did you kiss me thinking I was Danny?," I asked almost whispering.
Because I know how he is so in love with her and I'm done with that kind of situation. I was once a rebound girl. Almost of my exes cheated on me. And some even betray me.
Hindi siya nakasagot. Instead, he left the room kung nasaan kami.
"I knew it. He's just serious to Danny at wala nang iba pa," I said to myself.
Night came, hindi parin siya bumabalik. Siguro bumalik na siya kay Danny. That's suck though. He loves Danny while Danny is so in love with his twin. Tsk.
Sumisid ako sa ilalim ng swimming pool. Nagtagal ako sa ilalim at nang mauubusan na ako ng hininga, umahon na ako. Ngunit pagka ahon ko, I saw him standing near the pool. Hindi ko siya pinansin at lumubog ulit sa ilalim ng pool. I closed my eyes to control my breathing underneath the pool but I opened them when I felt a hands embrace my waist. Tumingin ako sa kung sino iyun and there he is.
Sabay kaming umahon and we stared at each other's eyes. "Akala ko umalis kana."
Iniangat niya ang katawan niya atsaka naupo sa side nung pool. I did the same pagkatapos ay kinuha ko ang towel at ibinalot sa sarili ko.
Katahimikan ang bumalot sa pagitan naming dalawa. Walang gustong magsalita at nakatingin lamang sa tubig sa pool. Until he started speaking.
" Hindi ako umalis. Nandito lang ako mula kanina pa. Dahil kagaya mo, ayoko munang bumalik."
Hindi ako nagsalita.
" Alam ko, ayaw mong makasal sa akin. Pero pwede bang pumayag ka na lang. This marriage for convenience is not bad as you think it is. We could work it out. "
" Sinasabi mo ba yan para makumbinsi mo ako? Hindi mo ako makukumbinsi kahit na ano pang sabihin mo. Marriage is full of pain. I don't want that. Lalo na kung yung pakakasalan mo, may mahal na iba. "
Tumayo na ako at aalis na sana nang mahigit niya ang kamay ko.
" You're scared, right? I know you're scared but can't we take the risk of it? "
Humarap ako sa kaniya. Tinanggal ko ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko. And then I looked straight into his eyes.
"You looked desperate. You're desperate to let Danny see that you're going to marry me and you'll forget her. Gusto mong patunayan sa kaniya na dapat ikaw ang piliin niya at hindi ang kakambal mo. Kasi ano? Pareho naman kayo ng mukha pero mas maaalagaan mo siya? Huh! You looked pathetic. Huwag mo akong idamay sa problema mo pwede? "
I turn my back on him and started to walk away but then, I halted when started to say whatever he want to say.
" You're right about me being desperate. Yes! I am desperate. Pero mali ka na pinapalabas mong umaasa pa ako kay Danny. I am desperate because I want to forget her. I want to moved on from her," he said.
"And then you'll use me to forget her?Jerk," I murmured to myself.
Naglakad na ako ulit pero napahinto ako nang tumunog ang cellphone ko at tumatawag si Venice. Hindi ko sana iyun sasagutin nang bigla siyang mag text ng 911 and it looks like something is going on. An emergency perhaps.
I immediately answered her call when she called me again.
"Hello?"
"Thank God! You now answered my call!" She sounded worried and at the same time parang natataranta siya.
"What's going on?" I asked.
"Your Dad..."
Kaagad akong naalarma. "What happened to my Dad?"
"Your Dad got shot. Nagkagulo kagabi sa engagement party mo. Basta sobrang gulo. Natamaan ang Daddy mo. Kahapon pa kita tinatawagan pero hindi kita ma contact! Nasaan ka ba?! Bumalik kana! Nag aalala na kami rito!"
Kaagad akong tumakbo pabalik sa suite room nang matapos ang tawag. I need to go back.
Just what happened?!
******
K I A Z Y H Y U N