"Malapit na ba?" I asked again while my eyes and attention is on the road.
Mahina siyang tumawa bago hawakan ang binti ko gamit ang kanan niyang kamay habang ang kaliwa ay nakahawak sa manibela. "Chill, mi. Medyo malayo pa tayo."
I can't wait to see our house. Atat na atat na ako!
LNaka simangot na sumandal ako sa upuan bago ihilig ang ulo sa bintana. I waited a while until he spoke again.
"Oh sige na, isuot mo na ang blind fold dali." Dahil sa hindi na ako makapag hintay ay isinuot ko na kaagad ang panakip sa mata.
Narinig kong nag bukas-sara ang pinto ng sasakyan bago ko maramdaman ang pagbukas naman ng pinto sa tabi ko, "alalayan mo ako." I said then hold his hand tightly.
Nang makababa ay dahan-dahan kaming nag lakad patungo sa kung saan. "Ang lamig ng kamay mo hahaha," he said then laugh.
Nawala ang ngiti sa mukha ko dahil sakaniya, "bilisan mo nalang, excited na ako." Ilang hakbang pa ang ginawa namin bago kami huminto.
Akmang tatanggalin ko na ang naka-takip sa mga mata nang pigilan niya ako at muling humalakhak. "Wait lang, mahal. Kalma ka muna."
Kumunot ang noo ko dahil sa irita. "Pinag lololoko mo nalang ako, eh!" Singhal ko dito pero lalong kumunot ang noo ko nang makarinig ng tawanan sa paligid namin.
"Sungit!" Bulong niya na rinig na rinig ko.
Saglit pa akong nag hintay bago ko maramdaman ang kamay niyang tinatanggal ang tali sa likod ng ulo ko.
Literal na nanglaki ang mata ko dahil sa nakita. Parang nananag-inip ako!
His dream house for us!
"L-Love, totoo ba ito?" I asked while still looking at the house.
Narinig ko na naman ang tawanan sa paligid kasabay ng tawa ni Ethan. "Oum, natayo na ang dream house ko para sa atin..." sabi niya bago ko maramdaman ang yakap niya sa likod ko at ang pag haplos niya sa tiyan, "...at para sa magiging pamilya natin."
I immediately turned around in front of him before hugging him, I couldn't stop crying because of the happiness. "T-Thank you... thank you kasi hindi mo ako sinukuan, sa mga pangarap natin na natupad na at tutuparin pa kasama ng magiging pamilya natin." Emosyonal na sabi ko.
"Shh, you don't need to say thank you. Ako dapat ang mag sabi niyan sayo... kaya thank you, kasi dumating ka sa buhay ko. Thank you kasi binigyan mo ako ng second chance," he said before kissing me on the top of my head.
Oh ghad! I love him so much.
I moved away from him a little before wiping the tears from my cheeks. "Drama," sabi ko bago ilibot ang paningin.
Napanganga ako nang makita ang mga kaibigan at pamilya namin ni Ethan. Si tito Liam na katabi sila tita Ali at Aliza, si tita Lia na katabi si tito Niel na karga si Nadia, si Mama na naka-akbay kay Levi at si tito Hary na katabi ang nine years old naming kapatid. Lahat sila nakangiti habang nakatingin samin.
When I entered the house, I was even more amazed. Totoo na talaga ito! Natupad na iyung pinapangarap niyang bahay para samin. Simula sa kulay ng bahay na gray, white at brown hanggag sa bilang ng kwarto at sa design ng kusina.
Halos kumpleto na din ang lahat, may sofa set na, may flat screen tv at ang mga gamit sa kusina.
"Gusto mo makita ang master bedroom?" Tanong ni Ethan na naka-sunod sakin.
Tumingin ako sakaniya bago ngumiti at tumango. Hawak-kamay kaming nag tungo sa kwarto namin bago niya buksan ang pinto.
"Tadaaa!" Saad niya pagbukas na lalong nakapag pangiti sakin, "iyong request mong vintage style."
Excited akong yumakap at humalik ang kaniyang labi. Saglit lang sana iyon pero hinawakan niya ang likod ng ulo ko para hindi ako maka-alis. Sinara niya ang pinto bago ko maramdaman ang malambot na mattress sa aking likod.
I followed the way he kissed before parting from his lips. I laugh. Mahigpit ko siyang niyakap ng patagilid dahil naiiyak na naman ako sa sobrang saya.
Saglit kaming nasa ganoong higa bago siya tumayo at kumutan ako, "pahinga kana muna,mi. Mamayang two p.m pa po tayo aalis," ani niya bago halikan ang noo ko, tumango naman ako bago tumagilid ang higa at ipikit ang mga mata.
"Love, bili mo ako ng malunggay pandesal." Sabi ko kay Ethan paglabas ng kwarto habang kinukusot-kusot pa ang mga mata.
"Okay, mag titingin ako kung may bukas pang pandesalan." He replied before leading me to the kitchen.
Bakit naman kasi katanghaliang tapat tapos pandesal ang hinahanap ko!?
"Ate, may alam ka pa bang nag titinda ng pandesal dito?" Tanong niya kay tita Ali na akala mo ay hindi nakatira dito.
"Sa bayan, madaming nag titinda doon." Sagot ni tita bago lumingon at ngumiti sakin.
"One thirty na din naman, tara na kaya? Naka-ready na ba mga gamit niyo?" Tito Liam asked.
"Kagabi pang nasa trunk ng sasakyan ang mga gamit," sabi ni Levi bago umiling. "Sobrang excited lalo na ni mama, halos hindi mag kanda-ugaga kaka-tupi ng mga damit hahahaha."
Nag tawanan ang lahat dahil doon lalo na ang mommy ni Ethan, "nako hijo, ganoon talaga ang mga nanay. Kapag ang ate mo ay nanganak na at lumaki ang baby niya, makikita mo."
Napailing nalang din ako bago tumawa, I can't wish for more. Sobrang contented na ako sa pamilya na mayroon ako.
"Ano pa ang hinihintay niyo, tara na at baka umiyak na naman si buntis dahil sa pagkain na gusto." Saad ni Ethan bago ako akbayan at nag simulang maglakad palabas ng bahay, ngumuso lang ako dahil sa sinabi niya.
"Nasaan na ang mga kaibigan mo?" Tanong ko dito nang hindi makita ang mga kaibigan niya.
Tumango nalang ako nang sabihin niyang nauna na sa pupuntahan. Hinintay muna namin na makasakay na sa sari-sariling sasakyan ang mga kasama bago niya simulang paandarin ang sasakyan. Dalawa lang kami sa sasakyan niyang fj cruiser habang magkakasama naman sa iisang sasakyan ang mga magulang ni Ethan kasama ang pamilya ni tito Liam. Nasa iisang sasakyan naman sila mama at ang pamilya ni tita Lia.
Nakahilig lang ang ulo ko sa bintana hanggang sa makarating kami sa bayan para bumili ng pandesal. Si Ethan na ang bumaba para bumili, saglit lang din naman iyon kaya mabilis din siyang nakabalik sa sasakyan.
"Malayo ba ang pupuntahan?" Tanong ko habang busy sa pagkain ng pandesal.
"Hindi naman," tanging sagot niya habang tutok sa pagmamaneho.
Tumango nalang ako bago din ilipat ang atensiyon sa dinadaanan. Wala namang ibang mga nakikita kung hindi ang malawak na mga taniman lamang at kaunting bahay.
Sa loob ng walong taon, ngayon nalang ulit ako nakapunta dito. Kaya medyo namamangha na naman sa ganda ng mga nakikita. Puro green kasi, pero nakakabilib din dahil wala ka halos makitang bundok.
When I saw us enter the small alley I frowned, "sabi mo maganda ang pupuntahan natin?" Tanong ko.
Narinig ko ang mahinang tawa niya bago hawakan ang kamay ko, "makikita mo mamaya." Sabi niya, nag kibit balikat nalang ako bago manahimik.
Mabilis akong tumingin kay Ethan nang pumasok ang sasakyan sa malaking gate. Pag pasok palang namin sa pinaka entrance ay may mga staff nang bumungad at bumati samin.
"Welcome to our Farmhouse po," sabi nila bago i-gayak kami sa daan.
We just smiled before walking in. I look around because of the beauty of the surroundings. Ang sarap sa paningin, ang ganda at linis ng paligid.
"Lahari!" Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa mga yumakap sakin.
Pero mas nagulat ako sa nakita, "Aria, Adva! Gagi, namiss ko kayo!" I said happily before hugging them.
"Namiss ka din naman! Gaga ka ang tagal mong nawala!" Sabi ni Aria with matching palo pa sa pwet!
Natawa nalang kami sa inasta niya hanggang sa maagaw ng poging batang lalaki ang atensiyon namin.
"Mama, bad po iyong ginawa mo po." Sabi nito bago hawakan ang dulo ng damit ni Aria.
Takang lumingon ako dito, "anak mo na ito?" I asked as he nodded. "Loka ka! Ang poging bata!" Dagdag ko bago pumantay sa anak niya.
"Ikaw po si tita Lahari po?" Tanong nito habang titig na titig sa akin.
Tumango naman ako, "hi, anong pangalan mo?"
"I'm Lucio po," pakilala niya.
"Sinong tatay mo at ganiyan ka kapogi?" Tanong ko ulit bago pisilin ng bahagya ang tungki ng ilong niya.
"Hoi! Ako ang tatay niyan! Kita mo na ngang mag kamukha, eh!" Medyo sigaw ni Alex.
Natatawang nilingon ko siya at inilingan. Ganun padin ang ugali, buti nalang hindi nagmana ng ugali sakanila ni Aria ang anak.
Naguguluhang humarap ako kay Ethan, "anong meron, bakit sama-sama tayong lahat?" I asked.
Anong pakulo ito?
Nag kibit balikat lang siya, "wala lang." He only answered before holding my hand.
Malilim naman kaya nag-aya akong mag libo't-libo't habang ang ibang kasama namin ay tumuloy muna sa kani-kanilang villa para ayusin ang mga gamit at para din siguro makapag pahinga.
Grabe sobrang ganda talaga dito. Nakaka-relax, sobra.
"Ang peaceful dito, ano?" Tanong ko sa lalaki na ngayon ay naka-tabi sakin na nakaupo sa isang cottage.
Tumango naman siya habang ang lawak nga ngiti sa labi, "yup, lalo na mamaya kapag malapit na mag sunset may mga tupa na mag lilibo't." Ani niya na lalong nag pa-excite sakin.
"Excited ako doon, pero sa ngayon pahinga muna tayo. Ang sakit na ng binti ko, eh." Sabi ko na sinang-ayunan niya, lumapit siya sakin bago ako akbayan papunta sa villa namin.
Sa kama agad ang diretsyo ko pag pasok palang ng pinto dahil ang sakit talaga ng binti ko. Nalulukot ang mukha dahil sa sakit.
"Okay ka lang, mi?" Tanong ni Ethan bago maupo sa tabi ko.
Tipid lang akong tumango, bearable pa naman ang sakit. Simula kasi talaga nang mag one month ang tiyan ko napapadalas ang sakit, kaya kung maaari nga sana naka-higa lang ako.
I laughed softly when I felt the man's hand squeezing my leg, "hindi mo naman kailangan gawin iyan, love, eh." Sabi ko dito.
He turned to me then shake his head a bit, "baka makatulong para atleast mabawasan ang sakit. Pahinga ka nalang muna jan."
Wala akong nagawa kung hindi hayaan nalang siya, hindi din naman ako inaantok kaya nag-isip nalang ako nag pagkukwentuhan namin.
"Da, nung nag hiwalay tayo noon, nagkaroon ka pa ng ibang girlfriend?" Kuryosong tanong ko.
"Hindi na kasi ikaw padin ang laman ng puso ko, eh." Saad niya habang nasa akin ang tingin
"Corny naman niyan hahaha." I joked, pero lintek kinikilig ako!
"Mahal mo naman," tawa din niya. Napailing nalang ako dahil sa ugali namin na hindi nag bago sa isa't-isa, ganoon padin parang isip bata.
Saglit pa kaming nag kwentuhan bago ako ayain na lumabas ulit dahil malapit na mag sunset kasabay ng paglilibo't ng mga tupa.
Naka dress lang ako dahil dito ako mas komportable, pinasuot nalang sakin ni Ethan ang sombrero niya dahil baka daw mahamugan ako.
Our companions were already outside waiting in the cottage so Ethan and I went there as well. "Papa, nasaan na po iyung mga sheep po?" Rinig kong tanong ni Lucio sa papa niya.
"Wala pa, anak. Wait natin," Alex answered.
Wala sa sariling napapangiti ako, iniisip ko kapag lumabas na at lumaki ang anak namin ni Ethan, anong klaseng daddy kaya siya? Pero I'm sure magiging best daddy siya sa sarili niyang version.
"Ate, tito, say hi to my vlog po." Saba'y kaming napalingon kay Aliza ni Ethan nang mag salita ito.
Hindi ko alam na nag v-video siya. Grabe may future itong bata na ito. "Hi" sabi ko bago kumaway sa camera niya.
"Hi, guys! Kung hindi pa kayo nakakapag subscribe, just tap the subscribe bottom and tap the notification bell para parati kayong updated sa lahat ng video." Hyper na sabi ni Ethan, napatakip nalang ako sa bibig ko.
"Tito, that's my line po." Aliza groaned so everyone laughed because of the strength of her voice.
Lalo kaming natawa nang ngumiwi at mag kamot ng batok si Ethan bago lumapit sakin, "mi, inaaway ako ni Aliza." Parang bata na sumbong niya.
Napa-iling nalang ako bago pisilin ang dalawa niyang pisnge, "isip bata ka na naman." Bulong ko na lalong kina-ngiwi ng labi niya.
"Omyghadd! Ang daming sheep, look guys." Aliza caught our attention before turning to where she was referring to.
Halos mapanganga ako nang makita ang madaming tupa, more than twenty iyon. Nauna akong lumapit habang si Ethan naman ay naka-sunod sa likod ko.
"Ang c-cute nila," ani ko bago i-tap ng bahagya ang ulo ng isang tupa.
"Pero mas cute ako," the man said not to lose.
Hindi ko pinansin ang sinabi niya bagama't ay pinuri na lamang ang buong farmhouse habang hinahaplos ang mga balahibo ng tupa.
"Ang ganda dito," sabi ko.
"Yup," sagot ng lalaki bago mahinang tumawa, "k-kaya nga sabi ko noong bata ako, idadala ko dito iyung... b-babae na gusto kong makasama hanggang sa pagtanda ko."
Napakunot ang noo ko nang marinig ang sinabi niya, kasaba'y ng putol-putol na pag sasalita. I turned to face him, but my mouth was immediately closed when I saw him on his knees.
"E-Ethan,---" I hardly knew what to say especially when my tears started to flow because of what he did next.
"Love, can we fight every wave in life together? Pwede bang ratingin natin ang dulo ng karagatan na magkasama?" He asked as he open the small box. "Mimi, can you spend the rest of your life with me?"
Sunod-sunod na tumango ako, "yes, of course! We will fight every wave in life together, sabay nating aabutin ang dulo ng karagatan ng magkasama. I'll spend the rest of my life with you, mahal ko."
Wala akong dahilan para hindi mag pakasal sakaniya.
Nanginginig niyang pinadausdos ang singsing sa pang-apat kong daliri bago yumakap ng mahigpit sakin na agad ko din namang ginantihan.
"I love you. Mahal kita, sobra." He said then kissed my temple.
Ghad! Sobra-sobra sa saya ang nararamdaman ko ngayon. "Mahal na mahal din kita," sobrang mahal na mahal kita.