Keyifli okumalar.
🪄
Uzay arabayı kullanıyor, bende Bufi'yle beraber ön koltukta oturuyordum. Almanya'da olduğum sürece, Uzay'ın çalıştığı yerde staja gidecektim. İlk deneyimim olduğu için oldukça heyecanlansam da, uykum daha ağır basıyordu.
Normalde mesai 08.45'de başlıyordu, ama stajyerler için 07.45'di. Bende Uzay'la beraber geldiğim için o Karan beyle konuşmuş, halletmişti.
"Güzelim?"
Uzay'ın seslenmesiyle, gözlerimi ona sabitledim.
"Mavişim?"
Gülümseyip, ışıklarda durdu. O da aynı şekilde bana bakarken, dudaklarını araladı.
"Sessizsin, neden?"
Işıkları kontrol edip, sürmeye devam ederken arada gözlerini yine bana değdiriyordu.
"Heyecanlıyım sanırım, ondan olabilir."
Sadece kafasını sallayıp, sessiz kaldı. Aynı şekilde ben de sessiz kalırken, aramızdaki tek ses açtığı kısık sesli müzik sesiydi.
Sonunda vardığımızda arabadan inip, girişe doğru ilerledik. İnerken Bufi'yi arabada bırakmıştım. İlkokula gelmiş çocuklar gibi hissediyordum kendimi, bu hâlime kendi kendime gülümsemeden edememiştim.
Uzay personel kartını okutunca, ben de okutmuş ve beraber girmiştik. İlk kez geldiğim için bir yandan etrafı inceliyor, diğer yandan da Uzay'ı takip ediyordum.
Uzay bazı şeyleri evden bana anlattığından ne yapılacağından biraz haberim vardı, ama yine de heyecanım gitmiyordu.
Asansöre binip, düğmeye bastı. Kaybolmaktan korkan çocuklar gibi yanından ayrılmamaya özen gösteriyordum.
"Bu kadar gerilme." Deyip gülümsedi.
"Alışacağım artık." Deyip ben de aynı şekilde gülümsedim.
Kısa süre sonra kata varınca, kapılar açıldı. Herkes Uzay'a selam verirken, o da baş selamıyla onlara karşılık veriyordu.
"Ben kendi odama geçiyorum, birkaç dakikaya sistemi öğretmek için geleceğim." Deyince kafamı olumlu anlamda salladım.
,
"Anladın mı tamamen?" Deyip bakışlarını bilgisayardan çekip, bana yönlendirdi.
Alt dudağımı dişleyip, sessiz kaldım. Pek bir şey anlamamıştım çünkü.
"Şey, pek anlayamadım. Bir kez daha anlatsan olur mu mavişim?"
Gelen öksürük sesiyle kafamı kaldırınca, Karan'la göz göze geldik.
"Yaka kartlarımıza bakalım lütfen."
Ciddiyetle konuşunca, yutkunmadan edememiştim. Sözün bana olduğunu biliyordum çünkü.
Uzay'a yaklaşıp sessizce fısıldadım; "Bu beni hiç sevmiyor sanki, çok iş verecek bak demedi deme."
Uzay gülümseyip, konuştu.
"Yok hiç böyle biri değil aslında. İşi ciddiyetle yapıyor sadece."
"Ona biz terör estiriyor diyoruz, canım." Diye sessizce konuştum.
Uzay pek dediğimizin üstünde kalmamış, tekrardan anlamadığım kısımları anlatmaya başlamıştı.
,
Mesai bittiği gibi çıkmış, eve gelmiştik. İlk gün olduğu için pek bir şey yapmamış, neyin nerede olduğunu ezber yapmaya çalışıyordum.
Yemeklerimi yedikten sonrada oturmuş, polisiye dizisi izliyorduk. Polisiye dizileri pek izlemediğim için biraz beynim karışıyordu, ama Uzay çok seviyordu.
"Kesin yer değiştirdi bunlar."
Ellerimi birleştirip, sordum.
"Nasıl yani?"
Gözlerini televizyondan ayırmadan, konuştu.
"Bence evlatlık almaya gelen aile büyük ikizi almaya gelmişlerdi, ama yurtta her ne oluyorsa büyük ikiz yer değiştirmeye karar verdi."
Merakla sordum; "Yurtta ne olabilir ki?"
"Yurtta istismar ediliyor olabilirler."
Hemen ona doğru çevrilip, şaşkınlıkla sordum.
"Olabilir mi?"
O da gözlerini kısacık bana değdirip, konuştu.
"Ben öyle düşünüyorum."
Bölüm o kadar karışıktı ki, bir şey anlamam uzun sürüyordu. Onu anlayana kadar da, diğer olay başlıyordu.
"Abiyi kim öldürdü?"
"Deniz görünümlü Nazlı sanırım."
Kaşlarımı çatıp, sordum.
"O ne öyle?"
"Yer değiştirdiler bence. İkizler arasında çok oluyor bu."
Kısa süre sessiz kalınca tekrardan konuştum.
"Şey,"
Bana doğru dönüp, dudaklarını araladı.
"Ney?"
"Bölüm bittikten sonra bana özetini anlatır mısın? Pek anlayamadım, kafam karıştı."
Gülmeye başlayınca, suratımı astım. Uzay tam bir polisiye bağımlısıydı ve olacakları önceden doğru tahmin edebiliyordu. Ama ben öyle değildim, o yüzden de haliyle daha geç anlıyordum.
"Anlatırım civcivim."
Gülümseyip, sessiz kaldım.
Kısa süre sonra dizi bitince, Uzay tamamen bana doğru dönüp konuştu.
"Bak şimdi."
"Bakim şimdi."
Ps: Dizi hakkında spoiler var bu kısımlarda.
"İkizler var. Büyük olan Deniz, diğeri Nazlı. Nurcan vardı ya, yetimhanede. Hatırladın mı onu?"
Kafamı olumlu anlamda salladım.
"Deniz, Nurcan'ın yüzünü kaynar suyla yaktı önce. Evlatlık almaya gelen aile de Deniz'i istedi. Ama yurt müdürü olan orospu çocuğu bazı kızlara taciz ettiği gibi Nazlı'ya da ediyordu. Deniz'de bunun üzerine Nazlı'yla oyun oynamak adına yer değiştirdi. Yani Deniz yerine, artık Deniz'in yerine geçen Nazlı evlatlık verildi." Deyip uzun süre konuştuğundan nefessiz kaldığı için derin nefes aldı.
"Buraya kadar anladın mı?"
"Evet, anladım."
"Bak, Nazlı'dan sonra Deniz'de evlatlık verildi. Toplam 20 yıl sonra Deniz'i buldu. Deniz üvey abisi yüzünden eskortluk yapıyordu. Bu sürede de Nazlı kanser olduğunu öğrendi. Ve eğer o ölürse, Deniz Nazlı'nın yerine geçeceği için üvey abiyi öldürdü."
"Ha tamam. Ben de diyorum bu abiyi kim öldürüyor."
"Sonra da intihar etti zaten."
Kafamı olumlu anlamda sallayıp, konuştum.
"Teşekkür ederim mavişim. Tam anladım şimdi."
Yerinden kalkınca montunun cebinden sigara aldığını görünce derin nefes verdim. Bırakmıyordu bunu.
"Çakmak bulamıyorum ya."
Yanına doğru ilerleyip, arkasından sarıldım.
"İçmesen olmaz mı?"
Biraz sessiz kalsa da, sonrasında konuştu.
"Olur, çakmağım yok."
Ellerimi çözüp, yüzümü astım.
"Çakmağın olmadığı için içiyorsun yani?"
Bir süre yüzüme bakıp, sonrasında gülmeye başladı.
"Çakmak olmadığı için içiyorum evet, sana da doldurayım mı?" Deyip gülmeye devam etti.
Cümleyi yanlış kurduğum için böyle dediğini anlarken, dizinin beynimi karıştırdığına da emindim artık.
"Ay benim beynim karışmış. Cümleyi toparlayayım, dur."
Gülmeye devam ederken, soluklanıp konuştu.
"Sana polisiye izletmek yok daha."
Alnımı ovup, dudaklarımı araladım.
"Yok izleyelim. Bir şey olmaz."
"Aynen, aynen." Deyip tekrardan kahkaha attı. Tekrardan salona geçince ben de oraya gittim.
"Romantizm insanı Neva'ya polisiye izletince böyle oluyormuş demek ki."
🪄
Bölüm Sonu.