Zaitel's POV
"You want chicken curry?"
"Gusto mo ng beefsteak?"
Sabay na tanong ni Acerdel at Vien sa akin habang hawak ang dalawang potaheng inaalok nila.
Nagkatitigan sila.
Super awkward naman nito. Pinaggigitnaan kasi nila akong dalawa dito sa loob ng dinning room.
"A-amh mag-a-adobong baboy na lang ako." Anunsyo ko nang hindi man lang sila tinitignan.
They continue eating their lunch, as well as me.
Nang matapos na akong kumain ay inabot ko ang baso na nasa harapan ko mismo ng biglang......
"Tubig"
"Juice?"
Sabay na naman nilang alok. Tinignan ko si Acerdel na nasa right side ko, may hawak itong isang pitcher na tubig nilingon ko naman si Vien sa left side ko, may hawak rin itong pitcher na may lamang juice.
Magtu-tubig ba ako o juice na lang ang iinomin ko? Nakakalito naman. Ginogolo ng magkakapatid na ito ang isip ko.
Atsaka ni hindi man nila ako tinanong kung gusto ko rin bang magpaligaw sa kanila. Wala na ba akong karapatan na gumawa ng sariling desisyon.
"I prefer a glass of milk as of now." Naiilang kong sabi saka tumayo at naglakad patungong refrigerator.
Pinagmasdan ko sila mula rito sa ref. Walang imik lang silang nagpatuloy sa kanilang kinakain.
Tama bang magpatuloy 'tong panliligaw nila sa akin?
Magkakaroon talaga kami ng problema sa isa't-isa lalo na sa kanilang dalawa. Magkapatid sila. Dapat hindi sila nagko kompetensyahan. Hindi pa naman sila close sa isa't isa mas lalong nilalayo nila ang kanilang mga sarili, sila nga ba ang rason o ako iyon?
Marahas akong napabuntong hininga.
.......
"Let's go to the arcade." Biglang sabi ni Vien.
Nandito kami ngayon sa sala nanonood ng tv. Aakyat na sana ako patungong kwarto pagkatapos kong kumain kanina pero pinigilan nila akong makaakyat sa hagdanan.
"No. Let's go to the mall instead. I don't prefer crowded places but for Zaitel I will love it because she loves going to the mall." Suhestiyon naman ni Acerdel.
"Let's just ask Zaitel which one she'll pick." Suhestiyon ni Vien. Kaya pareho na silang nakatingin sa akin ngayon.
"Let's bake some pastry." Masaya kong anunsyo.
Tinignan ko silang dalawa nang bigla na lang silang tumahimik. They look unwanted to my decision.
"ACERDEL knead it properly." Utos ko kay Acerdel. "ikaw nga ang ni-assign ko diyan kasi alam kong mas malakas ka kumpara kay Vien tapos ganiyan ang ipapapkita mong performance, tsk nakakahiya ka." Sita ko sa kaniya, nagulat pa ako nang malakas niyang minasahe ang dough.
Pailing-iling akong tumingin sa gawi ni Vien na kasalukoyan ng isinasalang ang mga cookies sa loob ng oven na ginawa namin kanina.
"Done." Malakas na anunsyo ni Vien ng maisara na niya ang oven.
"Also done here." Sabi naman ni Acerdel.
"Okay. I want you two to mix that?" Sabi ko sa kanila sabay turo nong mga dry ingredients at mga wet ingredients sa kabilang side ng table.
"No. I can do it by myself." May pagmamalaking pagre-represinta ni Vien na sinabayan pa ng pagtaas ng kaliwang kamay.
"Yeah, he can do it." Acerdel said cooly.
Pinanlakihan ko sila ng mata with a look 'gagawin niyo o hindi?'.
"We will do it." Said by Vien.
"But how about that dough I kneaded?" Acerdel asked. Parang ayaw niyang katulong si Vien. It's obvious. It's all written to his handsome face.
"Ako na ang bahala nito." Sabi ko sabay punta sa lababo para maghugas ng kamay.
"What should we do?" Acerdel asked a question.
"Just like we do earlier. Mix the dry ingredients first." Sabi ko at pinabayaan na lang sila.
I get the soft dough kneaded by Acerdel. I slice it with my desires sizes. Roll it into a ball shape using my two hands and put a whole in the middle of it. I'm making a doughnut without filling, I've been craving for it.
Napatingin ako sa gawi nila Acerdel at Vien nagtutulakan sila na sanhi ng pagkatapon ng iilang mixture sa sahig.
"Pakiabot nga non kuya o." I heard Vien talking to Acerdel.
"What's the use of your feet and hands?" Acerdel said full of sarcasm. "At ilang ulit ko bang sasabihin sayo na huwag na huwag mo akong tatawaging kuya." Singhal ni Acerdel kay Vien.
"Yon ang utos ni mommy, mas matanda ka pa kaya kaysa sa akin baka nakakalimotan mo." Singhal rin pabalik ni Vien kay Acerdel.
Their arguments sounds funny and not trouble. Ang saya nilang panoorin, nakakatawa para silang mga bata.
"I want you to stop calling me kuya." Kalmadong sabi ni Acerdel.
"Ikaw na pala ang mommy ko ngayon kuya?" Natatawang pagsasarkasmo ni Vien sa kapatid niya, emphasizing the word 'kuya' sa nakikita ko mukhang iniinis niya talaga si Acerdel.
"I said stop it." Acerdel warned.
"Ku-ya." Emphasizing the two syllable.
"I'm warning you Ace. Stop it before I purr this flour into your ugly face." Acerdel's threatened with a calm voice.
"No. I won't." Pagmamatigas ni Vien, ang kulit.
"Yes. You should and you will." Acerdel said.
"Kuya you should not call me ugly we're brothers what you look thats what I am also." Sabi si Vien na inakbayan pa si Acerdel. Magkasing tangkad lang din sila kaya walang kahirap-hirap niyang naakbay si Acerdel.
Nakakatawa sila.
Pinabayaan ko na lang silang magtalo at pinagpatuloy na sa ginagawa.
"One." Acerdel warning count. Lagot! Here comes his warning but short count. Vien is in danger. Let's see what he'll do this time to his brother.
"Let me know you one thing. If you said ugly to your brother it means your ugly too. Everything bounces back to you, kuya.........."
"Hey." Gulat na sabi ni Vien kaya napatingin akong muli sa kanilang gawi.
Nagtatakang tinignan ko si Vien na may harina na sa kaniyang mukha. I want to laugh hard. He look mess and funny. Para siyang multo na gawi sa peryahan, hindi ang manakot kondi ang magpatawa ng audience.
I look at Acerdel. Lumulubo 'yong makabilang pisngi niya. I think his holding his laugh.
"The fuck! Ikaw lang ang kilala kong nasa unang bilang pa lang a-action na." Sigaw na dagdag ni Vien.
"I've warned you." Pagpapaalala ni Acerdel at mahinang natawa.
"I think my kuya wants to play with me." Vien's smirk like an ediot clown. Hindi na ako nagtaka ng sabuyan din niya ng harina si Acerdel sa mukha nito na sinabayan pa niya ng halakhak ng makita ang resulta ng kaniyang ginawa.
Seconds pass but Acerdel didn't make any step nor move. He looks like a stunned statue. Gusto ko pa sanang makihalakhak kay Vien but that would be a bad idea, I think.
Vien stop his laughed and take a look to his brother's face.
Bumilog ng pagkalakilaki ang dalawa kong mata nang makita kong inabot ni Acerdel ang bowl na may lamang harina at ibinuhos iyon sa mismong ulo ni Vien. Mukhang mag-aaway na ata sila. Lagot.
"That's too much." Nakangusong sabi ni Vien. I saw his lips pouting like a chicken's nasal.
Napagdesisyonan ko na lang na lapitan sila baka magrambolan pa kasi sila rito sa loob. Siguradong kalat na naman.
Napaatras akong muli ng bigla na lang silang nagsasabuyan ng mga harina at iba pang mga ingredients sinasabayan pa nila ng mga tawa at mga halakhak. 'Yong totoong tawa dahil sa saya ganon ang nakikita ko ngayon. They look sweet with this scenario. Sweet and close siblings.
Gustohin ko pa mang pagmasdan sila sa ganoong pangyayari pero kasi last bag na ng harina kasi 'yong pinaglalaroan nila. Siguradong hindi na kami makakapagbake nitong muli. Konti pa naman 'yong nai-bake namin.
"Tigilan niyo nga 'yan." Pero hindi ata nila ako narinig, ni hindi nila ako tinignan.
"Kayo talaga ang maglilinis nito."
"Ano ba! Sabing itigil niyo na 'yan!"
"Magsitigil nga kayo." Saway kong sigaw sa kanila. Sabay naman silang napatingin at nahinto sa pagsasaboy. Ang kalat na tuloy. Mukha silang mga multo. Multong naligaw sa maaraw na panahon.
"Alam niyo bang last bag na 'yang harinang pinaglalaroan niyo." Singhal ko sa kanila.
Nanatiling tahimik na nakatingin lang sila sa akin. Their like a statue that all they could do is to blink there pair of eyes.
Not until Acerdel flush a wide smirk to his handsome face and Vien also did the same. Oh no! Don't tell me! No they didn't. I'm feeling bad with their smirks.
"Stop! Get closer and I will kick your asses." I shouted when they slowly walks towards me. But they didn't listen.
I gave them a glared.
"I'm warning you two. Try one's and............." I wasn't able to continue my words when they did their naughty plan.
I tried to stop them but they didn't listen. They continue purring me a lot of white powder and take note, ang saya nilang dalawa. Pinagkakaisahan nila ako na walang kalabanlaban.
Wala akong ibang maisip na makakapagpatigil sa ginagawa nila kaya ginaya ko rin sila. Kumuha rin ako ng mga powder na maari kong isaboy sa kanilang mga mukha.
"Hoy!"
"Heyy!"
"Lalaban naman pala"
"Attack!"
"My God napuwing ako."
"Ano 'to?"
"Aray ang sakit."
"Asin 'yan mga loko haha."
"Outch rock salt pa talaga?"
"Pasensya ka ubos na kasi ang harina, inubos niyo na....ayyyyyy!" Napitlag ako nang buhosan ni Acerdel si Vien ng tubig mula sa likod. Ang dugyot niya na tuloy haha.
"Kuya bakit binuhosan mo ako ng tubig?"
"Hahahah"
"And here comes the powder!" Sigaw ni Acerdel sabay saboy ng natitira at tinatagong harina ni Acerdel kay Vien. Mas lalong nagmukhang dugyot si Vien. Para siyang mudman. Nakakatawa 'yong itsura niya.
"Hahahah you look epic!"
"Hey Mr. Mudman na magnanakaw hahaha!"
"You! Huwag niyo nga akong pagtawanan. Try to look at your face too."
Kaniya kaniya naming sigawan.
Para kaming mga bata na nakatakas sa kanilang mga nanay para lang makipaglaro sa mga kalaro.