CHAPTER 69 y'all! Hope you enjoy reading this one♡♡♡
I hope y'all are doing fine and safe
©lavien_liu
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
DAINE's POV
We we're done eating and Taehyung was doing planks to burn some cals.
Ako naman ay nakaupo lang dito at nagce-cellphone dahil pinayagan naman niya akong tumigil muna sa pagwo-work out at bukas nalang daw ulit ako.
I was scrolling through my social medias and decided to check my Instagram and as i refreshes my feed his post pop out.
It was our picture as expected from him.
-------------------------------------------------------------------------
@Kim_Taehyung
You and 6,789 others
Kim_Taehyung Gymtime with my girl
-------------------------------------------------------------------------
Para akong tanga sa picture jusme.
Napailing nalang ako dahil dito at pinagpatuloy ang pag-scroll.
Taehyung: Heyy...
Napatingin naman ako sakanya at napaangat nang kilay.
Taehyung: You okay?
Tanong niya at umupo sa tabi ko at nagpunas nang pawis.
"Yeah I'm fine."
Simpleng sagot ko.
Taehyung: U wanna go home already?
Tanong naman niya habang nagpupunas parin.
He was sweating a lot to the point that he's body goes visible underneath his cloth and those mus----
*Finger Snaps*
Nagulat naman ako at muling nabalik sa katinuan sa ginawa niya.
Taehyung: Kung san-san umaabot mata natin ah.
Asar naman nito saakin.
I rolled my eyes at him and put my attention back on my phone.
Maya-maya pa umagaw nang pansin ko ang ilang lalaki na nagsipasok.
They we're students from a university here in korea...how do i know? Well they we're on there school uniform.
Napatingin naman si Taehyung sa kanila...sino ba namang hindi papansin eh ang ingay nila.
Galawang mayabang eh.
I rolled my eyes and smirked.
"Takas Mental."
Bulong ko at ibinalik ang atensyon sa cellphone ko.
Taehyung: Uwi na tayo?
Tanong niya ulit saakin.
"You decide...baka gusto mo pang mag work out then i can wait."
Sagot ko naman.
Taehyung: No I'm done...are we going home now?
"Okay...cge."
Taehyung: Wait here I'll just go change.
I just nodded without even looking at him while scrolling through my phone.
He took his bag and went straight to the restroom.
Mga ilang minuto ang nakakipas nang nakaalis si Taehyung ako lang mag isa sa kinuupuan kong couch at syempre andito parin ang nga lalaking estudyante na nagsipasok kanina.
I think Gym isn't the place to go to when cutting some classes.
Nakatingin ako sa kanila na nag-uusap sa isang sulok at mukhang tambay nga lang talaga ang ipinunta nila dito.
Apat silang andito ngayon.
Biglang namamg napatingin ang isa sa kanila saakin at agad naman akong napaiwas nang tingin, hoping that they didn't caught me.
Ibinaling ko ulit ang pansin sa cellphone ko.
Maya-maya pa nasulyapan kong papalapit ang isa sa kanila sa direksyon ko at hindi naman ako tumingin at isinawalang bahala lang ito.
Subukan lang talagang mambwesit neto saakin at makikita talaga nito ang bituin sa umagang kay sikat ng araw.
B1: Uhmm Hi?...
Bungad naman nito saakin na inaasahan ko naman na.
I smirk and then looked up to him with my eyebrows raised.
TARAY LOOK jpeg.
Nagsitawan naman ang mga kasama niya sa ekspresyong ginawa ko.
B2: The face tho.
Sabi naman nang isa sa kasama niya at tipong inaasar ang lalaking nasa harap ko ngayon.
B3: You can't do this man... I'm telling you.
Sabi pa ulit nang isa na nakangisi at nang-aasar naman.
Napangiti naman ang lalaking nasa harap ko at napalingon sakanila.
B1: Can u please just shut the fuck up back there?!
Pagpapatigil naman nito sa mga kasama niya.
Nagsitahimik naman ang nga kasama niya sa likod at nagsi ngisi lang sa isa't-isa.
Muli namang bumaling saakin ang atensyon nang lalaki sa harap ko wearing his confident smile while my expression didn't change.
Ayokong mag mukhang marupok sa harap nang nilalang na ito and as if interesado naman ako.
B1: I'm sorry about them...uhmm btw I'm Jae im from Kyung Hee University how about you? What's your name?
Pagpapakilala naman nito at pagtatanong.
I gave him a fake smile.
"Well nice to meet you Jae...I'm from Konkuk and....i think you don't have to know my name coz you don't stand a chance from me."
Derestsahang sabi ko at nagsitawa naman ang mga kaibigan niyang nakikinig saamin.
He seem to not like my attitude towards him and so am i to him.
B1: Ohh really how can u say so?
Tanong naman niya.
I smirk at him then raised my left hand were my engagement ring was worn.
Napatingin naman siya dito at napaangat nang kilay.
B1: Nice ring.
Simpleng saad naman niya na mas lalo ko lang ikinainis.
He be just dumb or just acting like one.
"You know what.. if i just gonna base everything on the way you look right now...you're in very good family and you seem to be an intellectual person."
Sabi ko naman.
B1: You're absolutely right miss.
Sagot naman nito at mukhang dinama naman talaga ang pagpupuring sinabi ko sakanya.
Feelingero be like.
"Yes and i think you don't have to be like a dumbass pretending to not know nothing hmm.."
Prangkang saad ko sabay galaw-galaw nang mga daliri ko sa kaliwang kamay flexing my ring.
B1: You just put that on there..you can't fool me.
Natatawang saad nito.
I rolled my eyes at him.
Di ako tanga para maglagay nang singsing sa ring finger ko para matakasan ang mga lalaki kagaya nito noh.
Taehyung: Hi love...
Nagulat naman ako nang biglang sumulpot si Taehyung at hinalikan ako sa pisnge.
Good thing andito na siya.
Napatayo naman ako at dumikit kay Taehyung sabay kuha sa bag ko.
"You're here love... shall we go?"
Sabi ko sabay ngiti kay Taehyung.
Taehyung: Who's this guy right here?
Tanong naman ni Taehyung saakin at tipong walang alam.
"Ohhh uhm his Jae."
Sagot ko naman.
B1: Is he your boyfriend?
Tanong naman nito.
Taehyung: Her "Fiancee"....man.
Taehyung said as he emphasized the word.
Ngumiti naman ako at tumango.
B1: Ohh really i thought he was your brother.
Sabi nito at nasa tono nang pang-aasar at nagsitawanan naman ang mga kasama niya.
Hindi naman nagustuhan ni Taehyung ang sinabi niya at sa ekspresyon nang mukha nito ay mukhang mananapak na ito anytime.
Umigting naman ang panga nito at masama anh tingin sa lalaki.
Hinawakan ko naman ang braso niya para pigilan siya at napansin naman niya ito at napatingin saakin saka umiling ako.
He again looked at the guy and faked a smile at him.
Taehyung: If i kill you right now...Are you dead or just not breathing?.
Sarkastikong saad ni Taehyung at binigyan nang isang nakakainis na ngiti ang lalaki at saka hinawakan ako sa bewang at kami ay umalis na.
Paniguradong nainis nang sobra yung unggoy na yun and he deserves it.
Palabas na kami nang building at wala paring kibo si Taehyung.
Sa konting panahon na magkasama kami alam kong mababa ang pasensya niya sa mga taong ganun umasta sa harap niya.
"Uyyy okay ka lang?"
Tanong ko naman sakanya.
Taehyung: No.
Seryosong sagot naman niya.
Wala namang nagbago sa ekspresyon nang mukha niya at ganun parin ito simula nang lumabas kami sa gym kanina.
Nasa parking area na kami at pinagbuksan niya'ko nang pinto nang kotse saka pumasok na ako at ganun din siya.
Minaneho niya na ang kotse paalis.
Time Skip---Apartment
Sa wakas ay nakauwi na din kami at wala paring kibo si Taehyung.
I wonder kung nainom ba nito gamot niya dahil baka di na pagkapikon dinadamdam nito ngayon at ang ulo na niyang----alam nyu na....medyo lumuluwag turnilyo.
Kasi nga may migraine siya diba....yun yon!! I'm not saying na nabubuang na si Taehyung 😂.
Offended nga talaga siguro siya sa sinabi nung lalaki kanina na kuya ko daw siya.
Pero.....kung iisipin.......di naman dapat siya ma offend kasi first of all wala naman talagang something saamin so i don't see any reasons for him to get offended so bad.
We both went to our room.
He took a shower at ako naman ay nagpunas lang saka nag palit na nang damit at lumabas na nang kwarto to make our lunch.
I was on the kitchen preparing our lunch meal when Taehyung came and went to the fridge and took a can of drink...i wasn't just sure if its a soda or a can of beer.
Umalis din siya pagkakuha nito.
Nagpatuloy lang din ako sa pagluluto.
Time Skips
The dining table was all set for lunch and i walked heading to the living room to look for Taehyung.
He was sitting on the couch facing his phone and with a can of Heineken beer placed on the table.
Nilapitan ko naman siya at sinilip kong anong kinabibisihan niya sa phone niya.
He was randomly scrolling through IG.
Tinapik ko naman ang likod niya.
"Kain na tayo."
Sabi ko sabay ngiti at lumingon naman siya sakin.
Taehyung: You go ahead I'll eat later.
Wala sa mood nitong sagot at ibinaling namang muli ang atensyon sa cellphone niya.
Mukhang malakas tama neto ah.
"Ano ka ba... okay lang yun! Move na tayo dun noh."
Sabi ko sa masayang tono.
Taehyung: Ba't mo ba'ko pinigilan kanina? I would've punched that whore.
Sabi naman niya at sa tono nito ay nang gagalaiti talaga sa lalaking yun.
"O yan ka nanaman...kalmahan mo nga din paminsan-minsan yang pag alburuto nang kulo mo."
Pagpapa-alala ko naman sakanya.
"Dyan ka lang lalo mapapasana niyan eh."
Dagdag ko pa.
Nanatili naman siyang tahimik.
Taehyung: Kumain ka na dun at wag mo'kong talakan.
Sabi naman niya at tipong nang-aasar naman.
"Sabay na tayo."
Pamimilit ko naman.
Taehyung: Mauna ka na nga.
Ayaw talagang magpapilit eh.
"Bahala ka nga diyan."
Inis kong saad saka tumalikod na sa kanya at akmang aalis pero hinigit nito ang braso ko kaya naman ako napabalik.
Taehyung: Teka.
"Ano yun?"
Mataray ko namang tanong.
Taehyung: Asan na yung bracelet mo?
Napaangat naman ang mga kilay ko sa biglang tanong niya.
Anong connect?...napaisip naman ako.
"Nasa kwarto...what about it?"
Taehyung: Why are you not wearing it?
Tanong naman niya na tila kinukwestyon talaga ang hindi ko pagsuot nito.
"Sinuot ko kanina yun tinanggal ko lang baka kasi mawala pa."
Katwiran ko naman.
Taehyung: Oh...okay.
Simpleng saad niya saka ako binitawan at ibinaling na ang atensyon muli sa cellphone niya.
I was still confused about it.
"Di ka ba talaga sasabay sakin sa pagkain?"
Tanong ko naman.
Taehyung: Di na... I'll eat later.
Sagot naman niya.
What more can i expect from him he won't change his mind.
Napakibit-balikat nalang ako.
"Okay...lagay ko nalang sa ref yung pagkain at initin mo nalang mamaya...wag mo din kalimutan inumin gamot mo."
Pag-papaalala ko naman sakanya saka iniwan na siya sala.
Kumain naman na ako mag-isa at pagkatapos ay nilagay ang iniwan kong pagkain para kay Taehyung sa ref saka hinugasan ang pinagkainan ko at pumasok na nang kwarto.
Tumunog naman ang cellphone ko kaya agad ko itong tiningnan at tumatawag nga si Sang Won.
OTP
"Hi dai..anong chika?"
Saad ko naman.
Sang Won: Wala naman...makikichika lang.
"Di nga pala ako nakapasok kanina dahil biglang nagbalak mag gym si Taehyung."
Paliwanag ko naman.
Sang Won: Oh yes...i know,nakita ko post niya sa IG kanina...I didn't get to call you para magtanong dahil baka busy kaya din di kayo nakapasok.
Sabi naman nito.
"Buti naman.....abala din kasi sa gym kaya ayun ni hindi na'ko nakatawag sayo."
Paliwanag ko ulit.
Sang Won: That's okay ano ka ba....You know what doing things like this would help you two develop your relationship towards each other.
Sabi nanan niya na medyo ikinadismaya ko nanan.
"I don't think so..."
Simpleng saad ko.
Sang Won: Well...going to gym should "Work Things Out"....you know.
Pang-aasar naman nito sabay highlight pa talaga nang salita.
I kindda smiled because of it.
Kahit kelan talaga tong babae na toh.
"Ewa ko sayo...napilitan nga lang ako eh."
Sang Won: You have no one to blame but your mother... sa pag pasok sayo sa modelling na yan.
"Sino pa nga ba...pero paninindigan ko nalang toh... andito na eh."
Sang Won: Yieee maygawddd...Sama mo'ko sa photoshoot nyu ah.
Nagagalak naman nitong saad.
Siya pa itong excited eh.
"Pwede naman... tutal sabado naman yun kaya walang pasok."
Sang Won: Yey! Excited na'ko....what does it feels like to be on a magazine?
Sa tono nang pananalita niya interesadong-interesado nga talaga siya.
"Hmmm...di pa nga nangyayari eh."
Sang Won: Dzuhhh! I've never pictured or get any interests in modeling but now....i kindda want to try it.
Sabi naman niya.
Napabuntong hininga naman ako.
"Hay naku dai...kung pwede ko lang talaga ipasa ito sayo ngayon ay kanina ko pa ginawa."
Ani ko naman.
Hanggang ngayon ay di ko parin matanggap na mag mo-model ako.
Dagdag stress lang kaya ito sakin.
Sang Won: Just accept the faith dear...you can't back out from this.
Sabi naman ni Sang Won na di ko alam kung ine-encourage ba'ko o mas lalo lang pinapasama loob ko.
She's right tho.
"Oo na... paninindigan na."
Napipilitan kong saad naman.
Ilang beses ko nang bukang bibig na paninindigan ko na ito pero parang hirap talaga ako.
Di ko lang talaga siguro matanggap na rarampa ako soon na naka bikini lang.
Sang Won: Basta ah wag mo'kong kakalimutan sa Saturday.....I wanna see you wear some bikini's girl.
Pang-aasar naman niya saakin na ikinainis ko naman.
Nakakaloka itong babaitang ito talaga minsan...sana pala di ko na sinabi sakanya dahil paniguradong pagtatawanan ako nitong bruhildang ito.
"Wag mo'kong maasar dai dahil di kita isasama."
Pambabanta ko naman sakanya at natahimik naman siya.
Sang Won: Yahh! I was just kidding.... I'll be your number 1 supporter sa shoot niyo.
I just rolled my eyes at her words.
Takot lang na di maisama.
"Hayy ewan ko sayo bruha ka!"
Sabi ko naman sakanya.
Sang Won: Sige na...may gagawin pa'kong report.Kitakits nalang bukas.
Pagpapaalam naman niya.
"Baka di muna ako makapasok bukas dahil ipagpapatuloy namin yung work out thingy na ito."
Sang Won: O eh hanggang kelan ka absent?
"Hanggang sa matapos itong kabaliwan na ito."
Sagot ko sabay buntong hininga.
Sang Won: Ah okay...sige na update mo nalang ako ah.
"Sure will."
Walang ka gana-gana kong sagot.
Sang Won: Byee dai
"Byeee....see u soon."
After we said goodbye's to each other i hanged up the call.
It was kindda a bad decision to let Sang Won be with me,us on Saturday at the photoshoot....pero on the other hand it was also a good thing coz i have someone to be with whom i was close and would entertain me the whole time dahil paniguradong out of place ako dun dahil alam ko namang hindi sa lahat nang oras ay mananatili si Taehyung sa tabi ko.
Marami na siyang kakilala doon for sure at ako na baguhan palang at walang kaalaman-alam ay maa-out of place.
Maya-maya pa pumasok si Taehyung sa kwarto at walang ano-ano ay itinapon ang sarili sa kama na tila pagod na pagod.
Napatingin naman ako sakanya na
nakaupo sa kabilang bahagi nang kama.
Nakadapa siya at parang natutulog.
"Oyy! Taehyung!"
Ani ko sabay alog sakanya nang marahan.
Hindi naman siya sumagot o umimik manlang kahit konti at nanatili sa posisyon niyang nakadapa.
"Kumain ka na ba?"
Tanong ko namang muli.
Taehyung: Di pa.
Simpleng sagot niya ay nakasubsub ang mukha sa unan.
"Kumain ka na dun tsaka inumin mo gamot mo."
Sabi ko naman na inuutusan siya.
Hindi naman siya sumagot at nakadapa parin sa kama na di ko alam kung natutulog ba o kung sadyang pagod lang.
"Hmmp! Bahala ka na nga diyan."
Saad ko sabay tayo at tumungo sa cr para gawin ang night routine ko.
Malaki naman na siya at kaya na niya sarili niya basta ako pinagsabihan ko siya.
Di naman ako magkakasakit eh.
I brushed my teeth then did my night skin care then after it i dimmed the lights then went off to bed.
Si Taehyung naman ay komportable nang nakahiga sa kama plano na nga talagang matulog nito.
Napatingin naman ako sakanya.
"Uyyy Taehyung! Kumain ka muna dun!"
Makulit na kung makulit basta ako ay concern lang naman sa kalusugan niya noh at hindi naman siya itong magpupuyat once he got sick...ako naman eh.
Taehyung: Busog ako! At pwede ba hayaan mo muna akong magpahinga... matulog ka na din.
Aniya na naiinis na pero nakapikit parin.
Nagtaray naman ako sa inis sakanya....bahala na nga siya.
Nahiga na ako sa kama at tumalikod sa direksyon niya para matulog.
Siya pa yata itong napuruhan kanina sa pagwo-work out eh ako nga itong first time palang pero kinaya ko naman sakit nang katawan...hinimatay nga lang kanina.
Pero bahala siya at matutulog na ako.
Pinikit ko na ang aking mga mata at natulog na.
End of DAINE's POV
TAEHYUNG's POV
She ate first coz i keep on refusing from her for us to eat dinner together.
I was drinking a can of Heineken beer so i lost my appetite to eat.
After a while i was still sitting at the living room when i suddenly felt my head went heavy and caused me to get a little bit dizzy.
It may because of drinking alcohol without eating something.
I was about to stood up from the couch when felt even dizzier and made myself throw back to the couch to where was i sitting.
I held onto my head and bared the pain.
I knew those medicines won't help.
I stood up once again and hopefully balanced myself and tried to take a step towards the kitchen.
I dropped the empty can to the trash bin and drink a glass of water.
I stood Infront of the counter top for a while and listened to the beat of my heart that was pounding in a maximum speed.
Matapos ang ilang sandali ay bumuti naman na ang ulo ko at nawala na ang pagkahilo ko.
Naglakad muli ako at ngayon ay patungo na sa kwarto namin.
Mamaya nalang ako kakain dahil nawalan nanaman ako na ako nang gana.
Pumasok ako sa kwarto at andito nga si Daine nakaupo at nagce-cellphone.
I didn't bother him and just throwed myself on the bed.
Ipinikit ko ang mata ko at ipinahinga ang sarili dahil muli nanaman akong nakaramdam nang hilo.
Daine: Oyy! Taehyung!
Rinig ko namang tawag ni Daine saakin sabay alog sa katawan ko nang kaunti.
Hindi ko naman siya inimik dahil paniguradong tatanungin lang niya ako kung kumain na ba ako o hindi pa.
Daine: Kumain ka na ba?
Tanong naman niya...o diba tama ako.
"Di pa."
Sagot ko habang nakasubsub ang mukha sa unan.
Daine: Kumain ka na dun tsaka inumin mo na din gamot mo.
Pag-uutos naman nito saakin.
Mas lalo lang akong nawawalan nang gana sa pag mamadali niya saakin.
Hindi na ako sumagot at nagtulog-tulugan nalang para hindi na niya ako kulitin pa.
Mas lalo lang akong nahihilo sa babaeng toh eh.
Minsan walang pakialam tapos minsan naman grabe makialam.
Hayy naku ang hirap intindihin nang mga babae talaga.
Daine: Hmmp! Bahala ka na nga diyan!
Pagdadabog nito at naiinis na saka naramdaman kong tumayo siya sa kama at umalis.
The next thing i heard was the water flashing from the bathroom.
Hindi ko na ito pinansin at pinagpatuloy nalang ang pag papahinga.
After A While....
Daine: Uyyy! Taehyung! Kumain ka muna dun!
Agad naman akong nagising sa pagka-idlip ko nang marinig ko ang pagsalita nito.
Hindi parin pala talaga siya tapos sa pangungulit niya.
That's it! I'm so done with this girl!
"Busog ako! At pwede ba hayaan mo muna akong magpahinga... matulog ka na din."
Inis kong saad at habang nanatili sa parehong posisyon.
Natahimik naman siya.
Ang kulit eh kaya ayun...but i tried to not sound scary and angry towards her para iwas sama nang loob.
Hindi na nga siya umimik pa at naramdaman kong nahiga na din siya para matulog.
Mainis na siya kung mainis basta ako ay gusto ko lang namang magpahinga dahil nahihilo na ako at siya itong napakakulit noh.
Lagi naman siyang ganyan pag nagsalita na ako...di pa ba ako nasanay.
End of TAEHYUNG's POV
To be continued.......
Yey! Naka pag update na din sa wakas!
And I'm so sorry for the delay and of course sa fools update hehe namali yung pindut ni Author kaya sorry talaga.
Thank you so much for reading and don't forget to vote...luv you y'all and please be safe.
©lavien_liu