Unicode
8နာရီနီးပါး လေယာဉ်စီးခဲ့ပြီးနောက် Aနိုင်ငံကိုပထမဆုံးခြေချနိုင်ခဲ့ပြီ။ လေဆိပ်ကရှုပ်ရှပ်နေတဲ့ လူအုပ်ကတောင် သူတို့မြို့တမြို့လုံးစာလောက်ရှိတယ်။
"များလိုက်တဲ့လူတွေ "
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ခေါင်းက ချာချာလည်နေတယ်။ သူ့မှာဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ဘာကိုမှအလွတ်မပေးကြည့်လဲကြည့်ချင် ကြည့်လို့လဲမကုန်နိုင်။ လေထုထဲမှာ အနံ့တွေကလဲအစုံပဲ။ လူရှေ့သူရှေ့မရှောင်ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေကြတဲ့ အတွဲတွေကိုလဲတွေ့ရတယ်။
ဆေးတွေကိုကိုယ်နဲ့မကွာဆောင်ထားပြီး အချိန်မှန်သောက်ရမယ်။ ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ heat ဝင်ရင်သူ့ဘဝတော့မတွေးရဲစရာပဲ။ ဒါပေမဲ့ သိပ်တော့စိတ်မပူပါဘူး။ အခုသူ့ပုံစံအနေအထားက rut ဖြစ်နေတဲ့ alpha တောင် ရှောင်းကျန့်ကိုမြင်တာနဲ့ ချက်ချင်းပန်းသေသွားနိုင်တယ်။
ကြိုတင်ချိန်းဆိုထားတဲ့အတိုင်း ကျဲရဲ့ရှေ့နေက စောင့်ကြိုနေတယ်။ ကျဲတို့လင်မယားရဲ့ အရိုးပြာထားတဲ့နေရာကိုပဲ အရင်ဆုံးသွားလိုက်ပါတယ်။ အကန့်လေးတွေစီထားတဲ့နေရာမှာ ကျဲရဲ့ဓာတ်ပုံဘေး ပန်းတပွင့်ကိုအသာချပေးလိုက်တယ်။
"ဒီကမ္ဘာမှာ အလှဆုံး၊ စိတ်ကောင်းအရှိဆုံး နတ်သမီးလေး၊ အေးချမ်းရာကိုရောက်ပါစေ ၊ ကျင်းလင်လေးကိုလဲ ကျွန်တော်ကအကောင်းဆုံးပျိုးထောင်ပေးမှာမို့ စိတ်ချနော် "
ငူငူကြီးရပ်နေမိတာ အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာသွားခဲ့သည်မသိ။ ရှေ့နေကြီးက သတိပေးမှ့ သူမျက်ရည်တွေကိုသုတ်လိုက်ရင်း....
"ကလေးက ဘယ်မှာလဲ "
"ကလေးကလေ ဦးလဲ အဲ့ဒါပြောမလို့ကွယ်
သူ့အဖေဘက်ကအမျိုးတွေက ခေါ်ထားတယ်"
"ဟုတ်လား ဒါဆို ကျွန်တော်တို့
သွားခေါ်ရမှာပေါ့"
"အင်း သူတို့ကလဲ မင်းနဲ့တွေ့ချင်တယ်တဲ့ "
*********************************
ရှေ့နေကြီးပေးတဲ့ စာချုပ်တွေကို သေချာစစ်ဆေးပြီးလက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်တယ်။ ကိစ္စတွေအမြန်ဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ပြန်ရမယ်။ ဝမ်အိမ်တော်က လွှတ်လိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ကားပေါ်ပါလာခဲ့ပြီး နန်းတော်တမျှကြီးမားတဲ့ အိမ်ကြီးရှေ့ရောက်ခဲ့ရပြီ။ ရှောင်းကျန့်က အိမ်ကိုခေါင်းမော့လို့အထပ်ကိုရေကြည့်တယ် ။ အားလုံး ၁၂ထပ်ရှိတာပဲ။
သူ့ယောက်ဖရဲ့အမျိုးတွေက အတော်ချမ်းသာပုံပဲ....
"အထဲကိုဝင်ပါ သခင်ကြီးတို့စောင့်နေပါတယ်"
ရှောင်းကျန့်က ဟိုဒီအကဲခပ်ကြည့်ရင်း ဓာတ်လှေကားထဲဝင်လိုက်တယ်။ ၅လွှာရောက်တော့ သူ့ကိုအရိုအသေပေးနေတဲ့ ဆင်တူဝတ်အလုပ်သမားလေးယောက်က ရှေ့ကလမ်းပြပြီး အခန်းတစ်ခုထဲဝင်ဖို့ပြောတယ်။ အလုပ်သမားတွေအားလုံးက Beta တွေဖြစ်တယ်။ ချမ်းသာတဲ့အိမ်တော်တွေမှာ အလုပ်သမားတွေကို Beta ပဲခန့်ထားလေ့ရှိကြတယ်။ ဒါကမလိုလားအပ်တဲ့ပြသနာတွေကို မပေါ်ပေါက်စေတော့ဘူးပေါ့။
ဒီအိမ်ကတံခါးတွေက လက်ဗွေ system ဆိုတာ သတိပြုမိတယ်။ အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ Hall လိုအခန်းရှည်ကြီးရဲ့ စားပွဲမှာ လူငါးယောက်ထိုင်နေတယ်။ စားပွဲထိပ်ဆုံးမှာထိုင်နေတဲ့အဖိုးကြီးရဲ့အနောက်မှာတော့ လူကြီးတယောက်ရပ်နေတယ်။
အစည်းအဝေးလုပ်နေကြတာလား ???
ရှောင်းကျန့်ဝင်လာတာနဲ့ မျက်လုံး ၆ စုံက သူ့စီကို လေဆာပစ်သလိုပြေးဝင်လာကြတယ် ။ ပြီးတော့ အံ့ဩသွားကြတဲ့ မျက်နှာတွေ...။ ကြိုမျှော်လင့်ထားပြီးဖြစ်လို့ ရှောင်းကျန့်ကတော့ ခပ်တည်တည်ပဲပြန်ကြည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တဖက်ကတော့ အချင်းချင်းမျက်စပစ်ပြီး အသံတိတ်စကားပြောနေကြပြီ။
သူတို့လန့်မယ်ဆိုလဲလန့်ချင်စရာပါပဲ ။ ရှောင်းရန်လီရဲ့မောင်က ဒီလောက်တော့ရုပ်ဆိုးဖို့မသင့်ဘူးမလား။ အခုဟာက ရုပ်ဆိုးတယ်ဆိုတာထက် ဝကလဲဝ့နေသေးတယ်။ ပေါင်၂၀၀လောက်အနည်းဆုံးရှိလောက်မဲ့ ဝဝတုတ်တုတ်ဖက်တီးကြီး၊ ဝပါတယ်ဆိုမှ့ မျက်နှာမှာက မှဲ့ခြောက်လိုအမဲအစက်တွေ ပါးအပြည့်ပေါက်နေသေးတယ်။ ပြီးတော့ မှန်ကြောင် လေးလုံး ။မျက်မှန်ကလဲအမဲရောင်ကိုင်းအထူကြီး။ ဝတ်ထားတာကလဲ ခေါင်းစွပ်လက်ရှည်ကိုမှ့ လက်နေရာကရှည်လွန်းတာကြောင့် လက်ချောင်းပါအကျီထဲပျောက်နေသေးတယ်။ ဘဝမှာ ဒီလောက်ရုပ်ဆိုးပြီးဝလဲဝ၊ ဝတ်စားပုံလဲ ပုံမလာတဲ့ male omega မျိုး ဒီတသက်ဒီတယောက်မြင်ဖူးတာပါပဲ။
စည်ပိုင်းကြီးတလုံးအိပဲ့အိပဲ့နဲ့ လိမ့်လာနေသလိုမျိုးကြီး.....
"မင်း...မင်းက ရှောင်းကျန့်လား "
ဝမ်မေလိက မထိန်းနိုင်တော့ပဲထ့မေးတယ်။
ဝမ်ရိပေါ်ကတော့ သူ့အဒေါ်အပျိုကြီးဖြစ်နေတဲ့ရုပ်ကိုကြည့်ပြီးရယ်ချင်နေပြီ။ အခုနကထိ သူ့ကို ဒါကြီးနဲ့ယူဖို့အတင်းနားချနေသေးတာ။ အခုသူ့အဒေါ် ဘာဆက်လုပ်မလဲ ကြည့်ပါဦးမယ် ။
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ရှောင်းကျန့်ပါ ၊ ရန်လီကျဲရဲ့မောင်အရင်းပါ "
အသံလေးကတော့ ကြည်အေးအေးလေးနဲ့ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့အသံမျိုးပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီလူက omega ရောဟုတ်ရဲ့လားလို့ ရိပေါ်ကတွေးနေမိတယ်။
"ထိုင် ကလေး ၊ ဒီမှာထိုင် "
အိမ်တော်ထိန်းကြီးကျန်းဖုချီက ရှောင်းကျန့်အတွက်နေရာချပေးလိုက်တယ်။ ဝိုင်းကြည့်နေကြတဲ့ လူတသိုက်ကြောင့် ရှောင်းကျန့်က အနေခက်လာတယ်။ စားပွဲထိပ်က အဖိုးကြီးကပဲ စကားစပြောပါတယ်။
"မင်းကို အားလုံးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ် ၊ အဖိုးနာမည်က ဝမ်ကျားရန် ၊ ဇီရွှမ်းက အဖိုးရဲ့အငယ်ဆုံးသားလေးပါ ။ ဒီဘက်က အဖိုးရဲ့သားကြီးဝမ်ဟောင်ရန် ၊ သူ့ mate ချင်ရိဟွား ၊ သူက အဖိုးရဲ့မြေးကြီးဝမ်ရိပေါ် ..ဟောင်ရန်ရဲ့သားပေါ့ ၊ သူကအဖိုးရဲ့သမီးလတ် ဝမ်မေလိ "
"ဟုတ်ကဲ့ ၊ ကျင်းလင်ကိုမတွေ့ပါလား
ကျွန်တော် ကျင်းလင်လေးကိုလာခေါ်တာပါ
ဒီညနေပဲ ကျွန်တော့်ဇာတိကိုပြန်ဖို့ စီစဉ်ထားလို့ "
ရှောင်းကျန့်ရဲ့စကားကြောင့် အားလုံးလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားကြတယ်။
"ဖြည်းဖြည်းပေါ့ ၊ မလောပါနဲ့ ဒီနေ့မှ့ရောက်တာကို ခရီးပန်းလာမှာပေါ့ ၊ ဒီတရက်တော့ ဒီအိမ်မှာပဲအနားယူလိုက်ပါ။ ဖုချီ သူ့အဝတ်အိတ်ကို အိပ်ခန်းထဲပို့ထားပြီးပြီမလား"
"ပို့ထားပါပြီ "
အဖိုးကြီးက သူ့ဘာသာနေရာချ ၊ သူ့ဘာသာဆုံးဖြတ်လို့ သူ့သဘောသူဆောင်ပြီးပြောနေတယ်။ Alpha တွေက ဗီဇကိုက ဒီလိုတွေချည်းပဲ ...သူတပါးအဆင်ပြေသည်မပြေသည် သိပ်မတွေးပေးတတ်ကြဘူး။
"ကဲကဲ ဧည့်သည်က ဗိုက်ဆာနေလောက်ပြီ
ထမင်းစားခန်းသွားရအောင် အားလုံးအသင့်ပြင်ထားလိုက်တော့ "
ဝမ်မေလိက စပြီးထရပ်တော့ အားလုံးအလျိုလျိုထရပ်ကြတယ်။ ရှောင်းကျန့်က ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်။
"ကျင်းလင်ရော "
"သူလား မူကြိုသွားတယ်လေ ပြန်မလာသေးဘူး ၊ လာပါ ထမင်းစားခန်းသွားမယ် "
ဒီလိုနဲ့ အခန်းနောက်တစ်ခုထဲရောက်သွားရပြန်တယ်။ စတွေ့ကတည်းက စကားပြောနေတာ ဝမ်အဖိုးကြီးနဲ့ သူ့သမီးလတ်အဒေါ်ကြီးသာဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့သားကြီးမိသားစုက ခပ်အေးအေးပဲဆိုတာကို ရှောင်းကျန့်က သတိပြုမိတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကတော့ ရှောင်းကျန့်ထက်တောင်ငယ်ဦးမယ်။ သူလဲ မျက်နှာသေနဲ့ပါပဲ စကားတခွန်းမှ့ဝင်မပြောပါဘူး။ ကောင်လေးက မျက်နှာကျတော်တော် ကြည့်ကောင်းပြီး ချောတဲ့အထဲမှာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မျက်နှာထားမချိုတာကြောင့် ခင်စရာတော့မကောင်းဘူး။
ဟင်းတွေလာချတော့ သံအုပ်ဆောင်းလိုအုပ်ထားတဲ့ ဟာကို တယောက်တပန်းကန်ရတယ်။ ကြက်ကင်လား၊ ဘဲကင်လား အမှတ်နဲ့ စိတ်ကူးယဉ်နေတဲ့ရှောင်းကျန့်က အုပ်ဆောင်းကိုဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ထ့မအော်မိအောင်အမြန်ထိန်းထားရတယ်။ သူ့ပန်းကန်ထဲမှာ အနီရောင်သွေးလိုအရည်ကြည်တွေပြည့်နေတဲ့အေးစက်စက်နဲ့ အတုံးကြီး ...
ဒါဘာကြီးလဲ ၊ အသည်းလား ...ဘာသတ္တဝါရဲ့အစိတ်အပိုင်းလဲ...ဒါကြီးကအစိမ်းကြီးလား ၊ ဒီအိမ်ကလူတွေက အသားစိမ်းတွေစားတာလား ....
ဒီကို မလာခင်ညက ယွီပင်းပြောတဲ့စကားတွေကိုအမှတ်ရတယ်။
"A နိုင်ငံက လူတွေက လူလဲသတ်တယ်။ လူသားလဲစားတယ်တဲ့ ။ သွေးသန့် Alpha တွေက ပိုဆိုးတယ်တဲ့။ ဥပဒေရှိပေမဲ့ ဘယ်သူမှ့ အင်အားကြီးတဲ့ သွေးသန့်တွေကိုမထိရဲကြဘူး၊ မင်းလဲ သတိထားဦး ၊ ပြီးတော့ သူတို့က မူးယစ်ဆေးတွေ လက်နက်တွေလဲမှောင်ခိုတင်သွင်းတဲ့နေရာမှာ ဆရာကြီးတွေ... ကြမ်းတမ်းတယ်၊ မညှာတာတတ်ဘူး၊ ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် မင်းကိစ္စပြီးတာနဲ့ အမြန်ဆုံးပြန်လာ ကြားလား "
နောက်ပြီးရှင်းချန်မှာတဲ့စကားတွေ။
"မင်းနဂိုပုံစံကို လုံးဝသူတို့မြင်လို့မဖြစ်ဘူးနော်၊ သူတို့စီမှာ male omega ကတန်ဖိုးရှိတယ်။ မင်းကို mateမရှိမှန်းသိရင် ဝိုင်းပြီး ဆွမ်းကြီးလောင်းလိမ့်မယ်။ ကံမကောင်းရင် လူကုန်ကူးခံရနိုင်တယ်။ အကောင်းဆုံးကတော့ သိုသိုသိပ်သိပ်နေ၊ စကားအများကြီးမပြောနဲ့ ၊ ဘယ်သူ့ကိုမှမယုံနဲ့ "
ရှောင်းကျန့်က တွေးရင်းကြောက်လာတာကြောင့် သူ့လက်တွေတုန်လာတယ်။ ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်လေးဝမ်မေလိက အသည်းပန်းကန်ကိုဇွန်းကြီးနဲ့အရသာရှိရှိကော်စားနေပြီ။ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းမှာ သွေးစတွေတောင်ကပ်နေသေးတယ်။ ပျို့မိမလိုဖြစ်သွားတဲ့ စိတ်ကိုအနိုင်နိုင်ထိန်းရင်း ဝမ်အဖိုးကြီးကိုကြည့်တော့ သူ့အသည်းပန်းကန်က ကုန်တောင်ကုန်သွားပြီ။
ဘယ်လိုများစားလိုက်ပါလိမ့် ....
ဝမ်ဟောင်ရန်နဲ့ ဇနီး ( ချင်ရိဟွား ) ကတော့ တို့တိတို့တိနဲ့စားနေတယ်။ ချင်ရိဟွားက တူကိုမြောက်လို့ အရှေ့က ဟင်းပန်းကန်ကိုနှိုက်တယ်။ တူမှာပါလာတာ လက်တွေအများကြီးနဲ့ မဲနက်နေတဲ့ကင်းမြီးကောက်လိုအကောင်ကြီး ....
ရှောင်းကျန့်က စိတ်ထဲကအသံမျိုးစုံနဲ့အော်နေပေမဲ့ အသံကထွက်မလာဘူး။ သူ့ရဲ့ရှေ့တည့်တည့်က ဝမ်ရိပေါ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ တော်သေးတယ်။ သူကတော့ဘာကိုမှ့ မစားနေဘူး။
ဟင့်အင်း ...မတော်ဘူး။ သူကဘာလို့ ရှောင်းကျန့်ကိုထိုင်ကြည့်နေတာလဲ။
Alpha ကောင်လေးနဲ့ Omega အစ်ကိုကြီးတို့ရဲ့ပထမဆုံး အကြည့်ချင်း စီးချင်းထိုးမှု့က civil war ဖြစ်သွားတယ်။
ဒီအိမ်က လူတွေက တစ်ယောက်မှ့ ပုံမှန်မဟုတ်ကြဘူးပဲ........
ဝမ်ရိပေါ်ကလဲ စားစရာရှိတာမစားပဲ အရပ်ဆယ်ပါးလျောက်ကြည့်နေတဲ့ ရှောင်းဝတုတ်ကိုသေချာအကဲခတ်နေတယ်။ သွေးသန့် Alpha တွေဖြစ်တာကြောင့် သူတို့မိသားစုက အချင်းချင်း စိတ်ချင်းဆက်သွယ်လို့ရကြတယ်။ အပြင်ပန်းမှာ စားသောက်နေကြပေမယ့် အားလုံးက စိတ်ထဲငြင်းခုန်နေကြတာ။ ရှောင်းကျန့်ကတော့ကြားမှာမဟုတ်ဘူး။
ဝမ်မေလိ - [ သူက omega ဆိုတာ သေချာလား၊ ဒီကမ္ဘာမှာ ဒီလောက်သောက်ရုပ်ဆိုးပြီး ဝတုတ်ပြဲနေတဲ့ အိုမီဂါမျိုးစိတ်က ရှိသေးတာလား ]
ဝမ်ဖိုးဖိုး - [ သူများသားသမီးကိုပုတ်ခတ်မနေနဲ့ သူ့ကိုဒီအိမ်မှာ ကြာကြာနေဖို့ အချိန်ဆွဲထားရမယ် ]
ရိပေါ်အဖေဝမ်ဟောင်ရန် - [ ပိုက်ဆံပေးလိုက်ပါဆို ၊ ပိုက်ဆံမကြိုက်တဲ့သူ ဘယ်သူမှမရှိဘူး။ စားသောက်ပြီးတာနဲ့ ငွေပေးပြီးညှိလိုက်မယ် ]
ရိပေါ်အမေချင်ရိဟွား - [ ကောင်လေးကရိုးသားတဲ့ပုံလေးပါ၊ ပြောလိုက်မှ့ ကျင်းလင်လေးကိုခေါ်ပြီး တခါထဲထပြန်သွားရင် ဒုက္ခများမယ်နော် ]
ဝမ်ဖိုးဖိုး - [ ငါ့မြေးငယ်ကိုတော့ မြို့ငယ်ဇနပုဒ်မှာနေဖို့ မထည့်ပေးလိုက်နိုင်ဘူးနော် ]
ဝမ်မေလိ - [ တခုခုကြံကြပါဦး ]
ဝမ်ရိပေါ် - [ ဒါကဘာများခက်လို့လဲ ဘာတွေဒီလောက်ခေါင်းစားနေကြတာလဲ ကျွန်တော်ဖြေရှင်းပေးမယ် ]
အစကတော့ သဘာဝတရားနဲ့ကိုင်တုတ်ပြီး နားလည်အောင်နားချ ကလေးတောင်းမလို့ပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီဝတုတ်အိုမီဂါကြည့်ရတာ ဒီတသက် mate ရမဲ့ပုံလဲမပေါ်တာကြောင့် တိုက်ကွက်ပြောင်းရတော့မယ်။
"အဟမ်း "
ဘာစားရမှန်းမသိတဲ့ရှောင်းကျန့်က အလှဆင်ပုံဖော်ထားတဲ့ ပန်းကန်ထောင့်က ပန်းပုံစံမုန်လာဥနီလေးကို လက်လှမ်းနေတုန်း ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အဟမ်းကြောင့် ကိုယ်ကတောင့်ခနဲဖြစ်ပြီး သတိအနေအထားပြင်ထားလိုက်တယ်။
"ဒီက ရှောင်းကျန့်နော် .. ဇာတိကိုအမြန်ပြန်ချင်နေပုံရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခဗျားပြန်လို့မရသေးဘူး "
"ဘာလို့ပြန်လို့မရ ရမှာလဲ "
ရှောင်းကျန့်ကပက်ခနဲပြန်မေးတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်ဆိုတဲ့ ဒီသောက်ကလေး အသက်ကအလွန်ဆုံးရှိလှ ၂၂/၂၃ပေါ့ ၊ အကြီးကိုများမလေးမစားနဲ့ ၊ အစ်ကိုတပ်ခေါ်တော့သေမှာမို့လား ။ ကြောက်ပေမဲ့လည်း အနှိမ်တော့မခံနိုင်ပါဘူး။
"ဦးလေးငယ်ရဲ့ရှေ့နေနဲ့ တွေ့ရဦးမှာမို့ "
"ဘာရယ် ...နေ့လည်ကပဲ တွေ့ခဲ့ပြီးပါပြီနော် "
"မဟုတ်ဘူး အဲ့ဒါက ခဗျားအမရဲ့ရှေ့နေ
အခုက ကျွန်တော့်ဦးငယ် ခဗျားယောက်ဖရဲ့ရှေ့နေနဲ့တွေ့ရမှာ ၊ ဦးငယ်ကအခြေအနေမဲ့မှ့မဟုတ်တာ သူ့သားကျင်းလင်အတွက် company တစ်ခုနဲ့ အမွေတွေအများကြီးချန်ပေးသွားတယ်။ ခဗျားက အုပ်ထိန်းသူအဖြစ်တာဝန်ယူလိုက်ပြီဆိုတော့ ဒါတွေကိုခဗျားကပဲဆက်ပြီးထိန်းသိမ်းပေးရမှာပဲလေ ၊ ကလေးအရွယ်ရောက်လာတဲ့အချိန်အထိ့ပေါ့ "
ရှောင်းကျန့်က ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့စကားကြောင့် ချာချာလည်သွားတယ်။ သူဒါကိုဘာလို့မတွေးခဲ့မိတာလဲ ။ ဟုတ်သားပဲ ကျင်းလင်လေးက သူ့အမရဲ့သားဆိုပေမဲ့ အမွေကိစ္စဘာညာရှိဦးမှာပဲ။ စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ။
"အဲ့ဒါတွေကို ဒီဘက်က ဝမ်ရိပေါ်တို့ကပဲ တာဝန်ယူထားပေးလို့မရဘူးလား။ ကလေးကြီးလာမှ့ပြန်ပြီးလွှဲပြောင်းပေးလိုက်ပေါ့ ၊ ကျွန်တော်က ကလေးကိုစောင့်ရှောက်ဖို့ တာဝန်ယူပေးမယ်လေ "
"ကျွန်တော်မှာလဲ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်
နောက်ထပ် company တစ်ခုဦးစီးဖို့မအားဘူး"
"ဘယ်ဖြစ်မလဲ ကလေးကို ဦးတို့လဲတာဝန်ယူချင်တာပေါ့၊ ဦးတို့ဝမ်အိမ်တော်ရဲ့သွေးသားပဲလေ "
"ဟုတ်တယ် ကလေးကိုခေါ်သွားဖို့ကတော့
မဖြစ်နိုင်ဘူး"
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ အဖေနဲ့ ဒေါ်လေးကလဲ ဝင်ကန့်ကွက်တယ်။ ရှောင်းကျန့်ကတဖြည်းဖြည်းသဘောပေါက်လာတယ်။ ဒီလူတွေ ကလေးကိုမပေးချင်လို့ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်နေတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ကလေးကို ဒီမိသားစုနဲ့ ဖြစ်သလိုပစ်ထားခဲ့ရအောင်ကလဲ သူ မလုပ်နိုင်။ စားသောက်တဲ့လူနေမှု့ပုံစံကိုက ကြောက်စရာAlphaတွေ။ ကျဲကျဲက သူ့ကိုပဲစိတ်ချပြီးအပ်သွားတာကို ။
"ဒီလိုလုပ်ပါလား ကလေး ၊ မင်းလဲ အဆင်ပြေ အဖိုးတို့လဲ မြေးကျင်းလင်လေးနဲ့မခွဲရအောင် မင်းဒီအိမ်မှာပဲနေလိုက်ပါ။ ကလေးကိုလဲ စောင့်ရှောက်ခွင့်ရမယ်။ company ကိစ္စကိုတော့ အဖိုးမြေးဝမ်ရိပေါ်နဲ့ အတူတိုင်ပင်ပြီးကောင်းသလိုစီစဉ်ကြပေါ့..."
"ကျွန်တော်က အွန်လိုင်းမှာ ဒီဇိုင်းဆွဲစားတဲ့သူဗျ ဘာcompany အလုပ်မှနားမလည်ဘူး တာဝန်လဲမယူတတ်ဘူး "
" ကူညီပေးမှာပေါ့ "
ဝမ်ရိပေါ်စကားကြောင့် လူတပိုင်းဝက်တပိုင်း အိုမီဂါဝတုတ်က ဘာဆက်ပြောရမယ်မသိဖြစ်သွားတယ်။
အမွေတွေ လိုချင်တဲ့လူယူလိုက်။ ငါတော့ကလေးခေါ်ပြီးပြန်ပြီ လုပ်လို့လဲမရဘူး။ အဲ့ဒါက ကျင်းလင်လေးရဲ့ရပိုင်ခွင့်တွေလေ။ ထိန်းသိမ်းထားပေးရမှာက ဦးလေးတယောက်ဖြစ်တဲ့ ရှောင်းကျန့်ရဲ့တာဝန်ပဲ ...ကျဲကသူ့အပေါ်ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းခဲ့တာလဲ .....
"ကျွန်တော် စဉ်းစားကြည့်ပါဦးမယ် "
***********************************
Paung~pus ♡.
(28.10.2021)
Zawgyi
8နာရီနီးပါး ေလယာဥ္စီးခဲ့ၿပီးေနာက္ Aႏိုင္ငံကိုပထမဆုံးေျခခ်ႏိုင္ခဲ့ၿပီ။ ေလဆိပ္က႐ႈပ္႐ွပ္ေနတဲ့ လူအုပ္ကေတာင္ သူတို႔ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕လုံးစာေလာက္႐ွိတယ္။
"မ်ားလိုက္တဲ့လူေတြ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ေခါင္းက ခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္။ သူ႕မွာဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ဘာကိုမွအလြတ္မေပးၾကည့္လဲၾကည့္ခ်င္ ၾကည့္လို႔လဲမကုန္ႏိုင္။ ေလထုထဲမွာ အနံ႔ေတြကလဲအစုံပဲ။ လူေ႐ွ႕သူေ႐ွ႕မေ႐ွာင္ေပြ႕ဖက္နမ္း႐ႈံ႕ေနၾကတဲ့ အတြဲေတြကိုလဲေတြ႕ရတယ္။
ေဆးေတြကိုကိုယ္နဲ႔မကြာေဆာင္ထားၿပီး အခ်ိန္မွန္ေသာက္ရမယ္။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ heat ဝင္ရင္သူ႕ဘဝေတာ့မေတြးရဲစရာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သိပ္ေတာ့စိတ္မပူပါဘူး။ အခုသူ႕ပုံစံအေနအထားက rut ျဖစ္ေနတဲ့ alpha ေတာင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုျမင္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပန္းေသသြားႏိုင္တယ္။
ႀကိဳတင္ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့အတိုင္း က်ဲရဲ႕ေ႐ွ႕ေနက ေစာင့္ႀကိဳေနတယ္။ က်ဲတို႔လင္မယားရဲ႕ အ႐ိုးျပာထားတဲ့ေနရာကိုပဲ အရင္ဆုံးသြားလိုက္ပါတယ္။ အကန္႔ေလးေတြစီထားတဲ့ေနရာမွာ က်ဲရဲ႕ဓာတ္ပုံေဘး ပန္းတပြင့္ကိုအသာခ်ေပးလိုက္တယ္။
"ဒီကမ႓ာမွာ အလွဆုံး၊ စိတ္ေကာင္းအ႐ွိဆုံး နတ္သမီးေလး၊ ေအးခ်မ္းရာကိုေရာက္ပါေစ ၊ က်င္းလင္ေလးကိုလဲ ကြၽန္ေတာ္ကအေကာင္းဆုံးပ်ိဳးေထာင္ေပးမွာမို႔ စိတ္ခ်ေနာ္ "
ငူငူႀကီးရပ္ေနမိတာ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာသြားခဲ့သည္မသိ။ ေ႐ွ႕ေနႀကီးက သတိေပးမွ႔ သူမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္လိုက္ရင္း....
"ကေလးက ဘယ္မွာလဲ "
"ကေလးကေလ ဦးလဲ အဲ့ဒါေျပာမလို႔ကြယ္
သူ႕အေဖဘက္ကအမ်ိဳးေတြက ေခၚထားတယ္"
"ဟုတ္လား ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔
သြားေခၚရမွာေပါ့"
"အင္း သူတို႔ကလဲ မင္းနဲ႔ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့ "
*********************************
ေ႐ွ႕ေနႀကီးေပးတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြကို ေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီးလက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္တယ္။ ကိစၥေတြအျမန္ျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ရမယ္။ ဝမ္အိမ္ေတာ္က လႊတ္လိုက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ကားေပၚပါလာခဲ့ၿပီး နန္းေတာ္တမွ်ႀကီးမားတဲ့ အိမ္ႀကီးေ႐ွ႕ေရာက္ခဲ့ရၿပီ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က အိမ္ကိုေခါင္းေမာ့လို႔အထပ္ကိုေရၾကည့္တယ္ ။ အားလုံး ၁၂ထပ္႐ွိတာပဲ။
သူ႕ေယာက္ဖရဲ႕အမ်ိဳးေတြက အေတာ္ခ်မ္းသာပုံပဲ....
"အထဲကိုဝင္ပါ သခင္ႀကီးတို႔ေစာင့္ေနပါတယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဟိုဒီအကဲခပ္ၾကည့္ရင္း ဓာတ္ေလွကားထဲဝင္လိုက္တယ္။ ၅လႊာေရာက္ေတာ့ သူ႕ကိုအ႐ိုအေသေပးေနတဲ့ ဆင္တူဝတ္အလုပ္သမားေလးေယာက္က ေ႐ွ႕ကလမ္းျပၿပီး အခန္းတစ္ခုထဲဝင္ဖို႔ေျပာတယ္။ အလုပ္သမားေတြအားလုံးက Beta ေတြျဖစ္တယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့အိမ္ေတာ္ေတြမွာ အလုပ္သမားေတြကို Beta ပဲခန္႔ထားေလ့႐ွိၾကတယ္။ ဒါကမလိုလားအပ္တဲ့ျပသနာေတြကို မေပၚေပါက္ေစေတာ့ဘူးေပါ့။
ဒီအိမ္ကတံခါးေတြက လက္ေဗြ system ဆိုတာ သတိျပဳမိတယ္။ အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ Hall လိုအခန္း႐ွည္ႀကီးရဲ႕ စားပြဲမွာ လူငါးေယာက္ထိုင္ေနတယ္။ စားပြဲထိပ္ဆုံးမွာထိုင္ေနတဲ့အဖိုးႀကီးရဲ႕အေနာက္မွာေတာ့ လူႀကီးတေယာက္ရပ္ေနတယ္။
အစည္းအေဝးလုပ္ေနၾကတာလား ???
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဝင္လာတာနဲ႔ မ်က္လုံး ၆ စုံက သူ႕စီကို ေလဆာပစ္သလိုေျပးဝင္လာၾကတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ အံ့ဩသြားၾကတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ...။ ႀကိဳေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးျဖစ္လို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲျပန္ၾကည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ တဖက္ကေတာ့ အခ်င္းခ်င္းမ်က္စပစ္ၿပီး အသံတိတ္စကားေျပာေနၾကၿပီ။
သူတို႔လန္႔မယ္ဆိုလဲလန္႔ခ်င္စရာပါပဲ ။ ေ႐ွာင္းရန္လီရဲ႕ေမာင္က ဒီေလာက္ေတာ့႐ုပ္ဆိုးဖို႔မသင့္ဘူးမလား။ အခုဟာက ႐ုပ္ဆိုးတယ္ဆိုတာထက္ ဝကလဲဝ့ေနေသးတယ္။ ေပါင္၂၀၀ေလာက္အနည္းဆုံး႐ွိေလာက္မဲ့ ဝဝတုတ္တုတ္ဖက္တီးႀကီး၊ ဝပါတယ္ဆိုမွ႔ မ်က္ႏွာမွာက မွဲ႔ေျခာက္လိုအမဲအစက္ေတြ ပါးအျပည့္ေပါက္ေနေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မွန္ေၾကာင္ ေလးလုံး ။မ်က္မွန္ကလဲအမဲေရာင္ကိုင္းအထူႀကီး။ ဝတ္ထားတာကလဲ ေခါင္းစြပ္လက္႐ွည္ကိုမွ႔ လက္ေနရာက႐ွည္လြန္းတာေၾကာင့္ လက္ေခ်ာင္းပါအက်ီထဲေပ်ာက္ေနေသးတယ္။ ဘဝမွာ ဒီေလာက္႐ုပ္ဆိုးၿပီးဝလဲဝ၊ ဝတ္စားပုံလဲ ပုံမလာတဲ့ male omega မ်ိဳး ဒီတသက္ဒီတေယာက္ျမင္ဖူးတာပါပဲ။
စည္ပိုင္းႀကီးတလုံးအိပဲ့အိပဲ့နဲ႔ လိမ့္လာေနသလိုမ်ိဳးႀကီး.....
"မင္း...မင္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔လား "
ဝမ္ေမလိက မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲထ့ေမးတယ္။
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ သူ႕အေဒၚအပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေနတဲ့႐ုပ္ကိုၾကည့္ၿပီးရယ္ခ်င္ေနၿပီ။ အခုနကထိ သူ႕ကို ဒါႀကီးနဲ႔ယူဖို႔အတင္းနားခ်ေနေသးတာ။ အခုသူ႕အေဒၚ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ၾကည့္ပါဦးမယ္ ။
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေ႐ွာင္းက်န္႔ပါ ၊ ရန္လီက်ဲရဲ႕ေမာင္အရင္းပါ "
အသံေလးကေတာ့ ၾကည္ေအးေအးေလးနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈ႕႐ွိတဲ့အသံမ်ိဳးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလူက omega ေရာဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ရိေပၚကေတြးေနမိတယ္။
"ထိုင္ ကေလး ၊ ဒီမွာထိုင္ "
အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီးက်န္းဖုခ်ီက ေ႐ွာင္းက်န္႔အတြက္ေနရာခ်ေပးလိုက္တယ္။ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူတသိုက္ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔က အေနခက္လာတယ္။ စားပြဲထိပ္က အဖိုးႀကီးကပဲ စကားစေျပာပါတယ္။
"မင္းကို အားလုံးနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္ ၊ အဖိုးနာမည္က ဝမ္က်ားရန္ ၊ ဇီ႐ႊမ္းက အဖိုးရဲ႕အငယ္ဆုံးသားေလးပါ ။ ဒီဘက္က အဖိုးရဲ႕သားႀကီးဝမ္ေဟာင္ရန္ ၊ သူ႕ mate ခ်င္ရိဟြား ၊ သူက အဖိုးရဲ႕ေျမးႀကီးဝမ္ရိေပၚ ..ေဟာင္ရန္ရဲ႕သားေပါ့ ၊ သူကအဖိုးရဲ႕သမီးလတ္ ဝမ္ေမလိ "
"ဟုတ္ကဲ့ ၊ က်င္းလင္ကိုမေတြ႕ပါလား
ကြၽန္ေတာ္ က်င္းလင္ေလးကိုလာေခၚတာပါ
ဒီညေနပဲ ကြၽန္ေတာ့္ဇာတိကိုျပန္ဖို႔ စီစဥ္ထားလို႔ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕စကားေၾကာင့္ အားလုံးလႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္သြားၾကတယ္။
"ျဖည္းျဖည္းေပါ့ ၊ မေလာပါနဲ႔ ဒီေန႔မွ႔ေရာက္တာကို ခရီးပန္းလာမွာေပါ့ ၊ ဒီတရက္ေတာ့ ဒီအိမ္မွာပဲအနားယူလိုက္ပါ။ ဖုခ်ီ သူ႕အဝတ္အိတ္ကို အိပ္ခန္းထဲပို႔ထားၿပီးၿပီမလား"
"ပို႔ထားပါၿပီ "
အဖိုးႀကီးက သူ႕ဘာသာေနရာခ် ၊ သူ႕ဘာသာဆုံးျဖတ္လို႔ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ၿပီးေျပာေနတယ္။ Alpha ေတြက ဗီဇကိုက ဒီလိုေတြခ်ည္းပဲ ...သူတပါးအဆင္ေျပသည္မေျပသည္ သိပ္မေတြးေပးတတ္ၾကဘူး။
"ကဲကဲ ဧည့္သည္က ဗိုက္ဆာေနေလာက္ၿပီ
ထမင္းစားခန္းသြားရေအာင္ အားလုံးအသင့္ျပင္ထားလိုက္ေတာ့ "
ဝမ္ေမလိက စၿပီးထရပ္ေတာ့ အားလုံးအလ်ိဳလ်ိဳထရပ္ၾကတယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနတယ္။
"က်င္းလင္ေရာ "
"သူလား မူႀကိဳသြားတယ္ေလ ျပန္မလာေသးဘူး ၊ လာပါ ထမင္းစားခန္းသြားမယ္ "
ဒီလိုနဲ႔ အခန္းေနာက္တစ္ခုထဲေရာက္သြားရျပန္တယ္။ စေတြ႕ကတည္းက စကားေျပာေနတာ ဝမ္အဖိုးႀကီးနဲ႔ သူ႕သမီးလတ္အေဒၚႀကီးသာျဖစ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕သားႀကီးမိသားစုက ခပ္ေအးေအးပဲဆိုတာကို ေ႐ွာင္းက်န္႔က သတိျပဳမိတယ္။ ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ထက္ေတာင္ငယ္ဦးမယ္။ သူလဲ မ်က္ႏွာေသနဲ႔ပါပဲ စကားတခြန္းမွ႔ဝင္မေျပာပါဘူး။ ေကာင္ေလးက မ်က္ႏွာက်ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ေကာင္းၿပီး ေခ်ာတဲ့အထဲမွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာထားမခ်ိဳတာေၾကာင့္ ခင္စရာေတာ့မေကာင္းဘူး။
ဟင္းေတြလာခ်ေတာ့ သံအုပ္ေဆာင္းလိုအုပ္ထားတဲ့ ဟာကို တေယာက္တပန္းကန္ရတယ္။ ၾကက္ကင္လား၊ ဘဲကင္လား အမွတ္နဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔က အုပ္ေဆာင္းကိုဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ထ့မေအာ္မိေအာင္အျမန္ထိန္းထားရတယ္။ သူ႕ပန္းကန္ထဲမွာ အနီေရာင္ေသြးလိုအရည္ၾကည္ေတြျပည့္ေနတဲ့ေအးစက္စက္နဲ႔ အတုံးႀကီး ...
ဒါဘာႀကီးလဲ ၊ အသည္းလား ...ဘာသတၱဝါရဲ႕အစိတ္အပိုင္းလဲ...ဒါႀကီးကအစိမ္းႀကီးလား ၊ ဒီအိမ္ကလူေတြက အသားစိမ္းေတြစားတာလား ....
ဒီကို မလာခင္ညက ယြီပင္းေျပာတဲ့စကားေတြကိုအမွတ္ရတယ္။
"A ႏိုင္ငံက လူေတြက လူလဲသတ္တယ္။ လူသားလဲစားတယ္တဲ့ ။ ေသြးသန္႔ Alpha ေတြက ပိုဆိုးတယ္တဲ့။ ဥပေဒ႐ွိေပမဲ့ ဘယ္သူမွ႔ အင္အားႀကီးတဲ့ ေသြးသန္႔ေတြကိုမထိရဲၾကဘူး၊ မင္းလဲ သတိထားဦး ၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က မူးယစ္ေဆးေတြ လက္နက္ေတြလဲေမွာင္ခိုတင္သြင္းတဲ့ေနရာမွာ ဆရာႀကီးေတြ... ၾကမ္းတမ္းတယ္၊ မညႇာတာတတ္ဘူး၊ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ မင္းကိစၥၿပီးတာနဲ႔ အျမန္ဆုံးျပန္လာ ၾကားလား "
ေနာက္ၿပီး႐ွင္းခ်န္မွာတဲ့စကားေတြ။
"မင္းနဂိုပုံစံကို လုံးဝသူတို႔ျမင္လို႔မျဖစ္ဘူးေနာ္၊ သူတို႔စီမွာ male omega ကတန္ဖိုး႐ွိတယ္။ မင္းကို mateမ႐ွိမွန္းသိရင္ ဝိုင္းၿပီး ဆြမ္းႀကီးေလာင္းလိမ့္မယ္။ ကံမေကာင္းရင္ လူကုန္ကူးခံရႏိုင္တယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သိုသိုသိပ္သိပ္ေန၊ စကားအမ်ားႀကီးမေျပာနဲ႔ ၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွမယုံနဲ႔ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေတြးရင္းေၾကာက္လာတာေၾကာင့္ သူ႕လက္ေတြတုန္လာတယ္။ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေလးဝမ္ေမလိက အသည္းပန္းကန္ကိုဇြန္းႀကီးနဲ႔အရသာ႐ွိ႐ွိေကာ္စားေနၿပီ။ သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေသြးစေတြေတာင္ကပ္ေနေသးတယ္။ ပ်ိဳ႕မိမလိုျဖစ္သြားတဲ့ စိတ္ကိုအႏိုင္ႏိုင္ထိန္းရင္း ဝမ္အဖိုးႀကီးကိုၾကည့္ေတာ့ သူ႕အသည္းပန္းကန္က ကုန္ေတာင္ကုန္သြားၿပီ။
ဘယ္လိုမ်ားစားလိုက္ပါလိမ့္ ....
ဝမ္ေဟာင္ရန္နဲ႔ ဇနီး ( ခ်င္ရိဟြား ) ကေတာ့ တို႔တိတို႔တိနဲ႔စားေနတယ္။ ခ်င္ရိဟြားက တူကိုေျမာက္လို႔ အေ႐ွ႕က ဟင္းပန္းကန္ကိုႏိႈက္တယ္။ တူမွာပါလာတာ လက္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ မဲနက္ေနတဲ့ကင္းၿမီးေကာက္လိုအေကာင္ႀကီး ....
ေ႐ွာင္းက်န္႔က စိတ္ထဲကအသံမ်ိဳးစုံနဲ႔ေအာ္ေနေပမဲ့ အသံကထြက္မလာဘူး။ သူ႕ရဲ႕ေ႐ွ႕တည့္တည့္က ဝမ္ရိေပၚကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္။ သူကေတာ့ဘာကိုမွ႔ မစားေနဘူး။
ဟင့္အင္း ...မေတာ္ဘူး။ သူကဘာလို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုထိုင္ၾကည့္ေနတာလဲ။
Alpha ေကာင္ေလးနဲ႔ Omega အစ္ကိုႀကီးတို႔ရဲ႕ပထမဆုံး အၾကည့္ခ်င္း စီးခ်င္းထိုးမႈ႕က civil war ျဖစ္သြားတယ္။
ဒီအိမ္က လူေတြက တစ္ေယာက္မွ႔ ပုံမွန္မဟုတ္ၾကဘူးပဲ........
ဝမ္ရိေပၚကလဲ စားစရာ႐ွိတာမစားပဲ အရပ္ဆယ္ပါးေလ်ာက္ၾကည့္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းဝတုတ္ကိုေသခ်ာအကဲခတ္ေနတယ္။ ေသြးသန္႔ Alpha ေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔မိသားစုက အခ်င္းခ်င္း စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္လို႔ရၾကတယ္။ အျပင္ပန္းမွာ စားေသာက္ေနၾကေပမယ့္ အားလုံးက စိတ္ထဲျငင္းခုန္ေနၾကတာ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ၾကားမွာမဟုတ္ဘူး။
ဝမ္ေမလိ - [ သူက omega ဆိုတာ ေသခ်ာလား၊ ဒီကမ႓ာမွာ ဒီေလာက္ေသာက္႐ုပ္ဆိုးၿပီး ဝတုတ္ၿပဲေနတဲ့ အိုမီဂါမ်ိဳးစိတ္က ႐ွိေသးတာလား ]
ဝမ္ဖိုးဖိုး - [ သူမ်ားသားသမီးကိုပုတ္ခတ္မေနနဲ႔ သူ႕ကိုဒီအိမ္မွာ ၾကာၾကာေနဖို႔ အခ်ိန္ဆြဲထားရမယ္ ]
ရိေပၚအေဖဝမ္ေဟာင္ရန္ - [ ပိုက္ဆံေပးလိုက္ပါဆို ၊ ပိုက္ဆံမႀကိဳက္တဲ့သူ ဘယ္သူမွမ႐ွိဘူး။ စားေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ ေငြေပးၿပီးညႇိလိုက္မယ္ ]
ရိေပၚအေမခ်င္ရိဟြား - [ ေကာင္ေလးက႐ိုးသားတဲ့ပုံေလးပါ၊ ေျပာလိုက္မွ႔ က်င္းလင္ေလးကိုေခၚၿပီး တခါထဲထျပန္သြားရင္ ဒုကၡမ်ားမယ္ေနာ္ ]
ဝမ္ဖိုးဖိုး - [ ငါ့ေျမးငယ္ကိုေတာ့ ၿမိဳ႕ငယ္ဇနပုဒ္မွာေနဖို႔ မထည့္ေပးလိုက္ႏိုင္ဘူးေနာ္ ]
ဝမ္ေမလိ - [ တခုခုၾကံၾကပါဦး ]
ဝမ္ရိေပၚ - [ ဒါကဘာမ်ားခက္လို႔လဲ ဘာေတြဒီေလာက္ေခါင္းစားေနၾကတာလဲ ကြၽန္ေတာ္ေျဖ႐ွင္းေပးမယ္ ]
အစကေတာ့ သဘာဝတရားနဲ႔ကိုင္တုတ္ၿပီး နားလည္ေအာင္နားခ် ကေလးေတာင္းမလို႔ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီဝတုတ္အိုမီဂါၾကည့္ရတာ ဒီတသက္ mate ရမဲ့ပုံလဲမေပၚတာေၾကာင့္ တိုက္ကြက္ေျပာင္းရေတာ့မယ္။
"အဟမ္း "
ဘာစားရမွန္းမသိတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔က အလွဆင္ပုံေဖာ္ထားတဲ့ ပန္းကန္ေထာင့္က ပန္းပုံစံမုန္လာဥနီေလးကို လက္လွမ္းေနတုန္း ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အဟမ္းေၾကာင့္ ကိုယ္ကေတာင့္ခနဲျဖစ္ၿပီး သတိအေနအထားျပင္ထားလိုက္တယ္။
"ဒီက ေ႐ွာင္းက်န္႔ေနာ္ .. ဇာတိကိုအျမန္ျပန္ခ်င္ေနပုံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခဗ်ားျပန္လို႔မရေသးဘူး "
"ဘာလို႔ျပန္လို႔မရ ရမွာလဲ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကပက္ခနဲျပန္ေမးတယ္။ ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့ ဒီေသာက္ကေလး အသက္ကအလြန္ဆုံး႐ွိလွ ၂၂/၂၃ေပါ့ ၊ အႀကီးကိုမ်ားမေလးမစားနဲ႔ ၊ အစ္ကိုတပ္ေခၚေတာ့ေသမွာမို႔လား ။ ေၾကာက္ေပမဲ့လည္း အႏွိမ္ေတာ့မခံႏိုင္ပါဘူး။
"ဦးေလးငယ္ရဲ႕ေ႐ွ႕ေနနဲ႔ ေတြ႕ရဦးမွာမို႔ "
"ဘာရယ္ ...ေန႔လည္ကပဲ ေတြ႕ခဲ့ၿပီးပါၿပီေနာ္ "
"မဟုတ္ဘူး အဲ့ဒါက ခဗ်ားအမရဲ႕ေ႐ွ႕ေန
အခုက ကြၽန္ေတာ့္ဦးငယ္ ခဗ်ားေယာက္ဖရဲ႕ေ႐ွ႕ေနနဲ႔ေတြ႕ရမွာ ၊ ဦးငယ္ကအေျခအေနမဲ့မွ႔မဟုတ္တာ သူ႕သားက်င္းလင္အတြက္ company တစ္ခုနဲ႔ အေမြေတြအမ်ားႀကီးခ်န္ေပးသြားတယ္။ ခဗ်ားက အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္တာဝန္ယူလိုက္ၿပီဆိုေတာ့ ဒါေတြကိုခဗ်ားကပဲဆက္ၿပီးထိန္းသိမ္းေပးရမွာပဲေလ ၊ ကေလးအ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္အထိ့ေပါ့ "
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဝမ္ရိေပၚရဲ႕စကားေၾကာင့္ ခ်ာခ်ာလည္သြားတယ္။ သူဒါကိုဘာလို႔မေတြးခဲ့မိတာလဲ ။ ဟုတ္သားပဲ က်င္းလင္ေလးက သူ႕အမရဲ႕သားဆိုေပမဲ့ အေမြကိစၥဘာညာ႐ွိဦးမွာပဲ။ စိတ္႐ႈပ္လိုက္တာ။
"အဲ့ဒါေတြကို ဒီဘက္က ဝမ္ရိေပၚတို႔ကပဲ တာဝန္ယူထားေပးလို႔မရဘူးလား။ ကေလးႀကီးလာမွ႔ျပန္ၿပီးလႊဲေျပာင္းေပးလိုက္ေပါ့ ၊ ကြၽန္ေတာ္က ကေလးကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ တာဝန္ယူေပးမယ္ေလ "
"ကြၽန္ေတာ္မွာလဲ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္
ေနာက္ထပ္ company တစ္ခုဦးစီးဖို႔မအားဘူး"
"ဘယ္ျဖစ္မလဲ ကေလးကို ဦးတို႔လဲတာဝန္ယူခ်င္တာေပါ့၊ ဦးတို႔ဝမ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ေသြးသားပဲေလ "
"ဟုတ္တယ္ ကေလးကိုေခၚသြားဖို႔ကေတာ့
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး"
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ အေဖနဲ႔ ေဒၚေလးကလဲ ဝင္ကန္႔ကြက္တယ္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကတျဖည္းျဖည္းသေဘာေပါက္လာတယ္။ ဒီလူေတြ ကေလးကိုမေပးခ်င္လို႔ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ကေလးကို ဒီမိသားစုနဲ႔ ျဖစ္သလိုပစ္ထားခဲ့ရေအာင္ကလဲ သူ မလုပ္ႏိုင္။ စားေသာက္တဲ့လူေနမႈ႕ပုံစံကိုက ေၾကာက္စရာAlphaေတြ။ က်ဲက်ဲက သူ႕ကိုပဲစိတ္ခ်ၿပီးအပ္သြားတာကို ။
"ဒီလိုလုပ္ပါလား ကေလး ၊ မင္းလဲ အဆင္ေျပ အဖိုးတို႔လဲ ေျမးက်င္းလင္ေလးနဲ႔မခြဲရေအာင္ မင္းဒီအိမ္မွာပဲေနလိုက္ပါ။ ကေလးကိုလဲ ေစာင့္ေ႐ွာက္ခြင့္ရမယ္။ company ကိစၥကိုေတာ့ အဖိုးေျမးဝမ္ရိေပၚနဲ႔ အတူတိုင္ပင္ၿပီးေကာင္းသလိုစီစဥ္ၾကေပါ့..."
"ကြၽန္ေတာ္က အြန္လိုင္းမွာ ဒီဇိုင္းဆြဲစားတဲ့သူဗ် ဘာcompany အလုပ္မွနားမလည္ဘူး တာဝန္လဲမယူတတ္ဘူး "
" ကူညီေပးမွာေပါ့ "
ဝမ္ရိေပၚစကားေၾကာင့္ လူတပိုင္းဝက္တပိုင္း အိုမီဂါဝတုတ္က ဘာဆက္ေျပာရမယ္မသိျဖစ္သြားတယ္။
အေမြေတြ လိုခ်င္တဲ့လူယူလိုက္။ ငါေတာ့ကေလးေခၚၿပီးျပန္ၿပီ လုပ္လို႔လဲမရဘူး။ အဲ့ဒါက က်င္းလင္ေလးရဲ႕ရပိုင္ခြင့္ေတြေလ။ ထိန္းသိမ္းထားေပးရမွာက ဦးေလးတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕တာဝန္ပဲ ...က်ဲကသူ႕အေပၚဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းခဲ့တာလဲ .....
"ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးမယ္ "
***********************************
Paung~pus ♡.
(28.10.2021)