"I won't run Amarah away from you, but can you promise to protect us?" — Jasmine Illyza Martin Relova
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
BUMILIS ang pagpintig ng puso ni Illyza. Hindi niya alam bakit hindi siya makagalaw, siguro ay dahil sa dahil hindi niya ito inaasahan. Napapikit nalang siya at tumulo ang luha habang mahigpit na niyayakap ang anak.
Sampung metro nalang ang layo ng sasakyan nang may biglang humila sa kanya. The car almost hit them when a man saved them.
Ang tagpong 'yon ang naabutan ni Vaughn. Kumuyom ang mga kamay nitong nakahawak sa steering wheel. Walang sabi-sabing sinundan niya ang sasakyang muntik ng sagasaan ang mag-ina niya.
"Are you alright?"
Biglang umiyak si Amarah. Dahan-dahang binuksan ni Illyza ang mga mata at tinignan ang lalaki. Nanginginig ang buong katawan niya sa sobrang takot. Nilibot niya ang paningin, may ibang nakiusyoso, may iba naman na walang pakialam.
"Hey! Are you alright Ms.?" Muling tanong ng lalaki.
Hindi niya alam tumulo na pala ang mga luha niya kaya pinunasan niya ito at tumango. Abut-abot ang kanyang hininga, hindi siya makapagsalita sa sobrang gulat at takot. She hussed Amarah.
"Nice meeting you, I'm Black."
-----
TINUDO ni Vaughn ang pagtapak sa gasolinador hanggang sa makilala niya ng malapitan kung sino ang may-ari ng sasakyan na 'yon.
The car stopped and an old man get off from the driver's side. Agad na hininto ni Vaughn ang sasakyan sa gitna ng daan, hinugot niya ang kanyang baril at sinuksok sa likod pagkatapos ay umibis. Pabalibag niyang sinarado ang pinto ng kanyang sasakyan.
"You fvcking old man!"
"The former member of the Air Force Special Operation Unit." The old man mocked. Kumaway ito at prenteng sumandal sa sasakyan nito. "Hi, captain!... Or should I say," binaba nito ang sunglasses. "Ex-captain!"
Tumaas-baba ang dibdib ni Vaughn sa sobrang galit.
The old man smirked. "I see you have a cute daughter and a beautiful wife. You're married now?"
"I'm not married," Vaughn said plainly.
"The child looks exactly like you, and you seemed very close to that woman. Who are you kidding?" Biglang nag-iba ang anyo ng mukha nito. "I wonder why you quit the Air Force two years ago?"
He smirked. "That's none of your business. I'm telling you, if you touch them, I will kill you..." Mariin at galit na sabi ni Vaughn.
"You took two important people in me, I would do the same for quits."
Dahil sa sinabi nito ay hindi nakapagpigil si Vaughn, huhugutin na sana niya ang baril sa likod nang magsalita ito.
"Not too fast captain, that would be soon, very soon. Always remember..." pumurma ng V ang dalawang daliri nito pagkatapos ay nilapit sa mata, tinuro din nito si Vaughn gamit 'yon. "I have my eyes on you."
He looked at him sarcastically. "You're digging your own grave old man, funny."
The man snapped his fingers. "An international terrorist leader like me has something to do with your woman. Right now, one of my men is busy talking to her. He simply adore your girl."
Tudo-tudo ang kabang naramdaman ni Vaughn nang marinig nito ang sinabi. Naiinis siya dahil kaya nitong takutin siya.
"I'm not in the mode to joke, captain. I'm telling you, you might regret for not going back." Ngumisi ang matanda. "Remember the man who saved them?" Makahulugan nitong sabi.
Walang sabi-sabing tumalikod si Vaughn at sumakay sa kotse, pinihit niya pabalik ang sasakyan at pinaharurot ito pabalik sa World Plaza. Tudo ang tapak niya sa gasolinador hanggang sa makarating siya sa lugar.
Nawala ang kaba niya nang dumako ang paningin niya sa entrance ng mall. Akala niya may nangyari nang masama sa mag-ina niya.
"Vaughn!" Tawag ni Illyza nang makalabas siya sa kotse. "We have been waiting for you. Where have you been?"
"Are you alright?" Tinignan nito ang kabuoan niya. "Amarah sweetheart, are you alright?" Kinuha nito ang anak at tinignan ang kabuoan.
Nakahinga siya ng maluwag nang malamang maayos lang ang dalawa.
"Vaughn..." Mahinang banggit ni Illyza sa pangalan niya. Nakita niyang nanubig ang mga mata nito. The next thing she did was unexpected, nagulat siya nang yakapin siya nito. "Vaughn, let's go home now, please?" Umiiyak na sabi ng babae.
Hinagod ng isang kamay niya ang buhok ni Illyza. Napatiim bagang siya, the old man is trying to intimidate him.
Pagkatapos patulugin ang anak ay lumabas si Illyza sa kwarto. He found Vaughn in the dining area, seryoso itong nakatutok sa laptop nito habang umiinom ng kape.
"Vaughn..."
Napahinto ito at dahan-dahan siyang nilingon.
"Illyza..."
Napangiti siya nang tawagin siya nito sa ikalawang pangalan. Marunong talaga itong sumunod sa kanya.
"I have something to tell you." She sighed. "Earlier at the entrance of the mall, we were almost hit by a car." Mahina niyang sabi. "And I don't know where have you been that it took us twenty minutes to wait for you."
Bumalik ang mga mata ni Vaughn sa screen ng laptop. Illyza waited for him to at least utter words, pero wala. He heaved a deep sigh at napahilamos, this is very confidential. Will he tell her? Dalawang taon na mula noong umalis siya sa USAF, siguro naman tama lang na sabihan niya ito tungkol dito dahil kahit anong gawin niya, dawit na ito at ang anak sa paghihiganti ng isang demonyong terorista sa kanya.
"I have something to tell you... But promise me one thing, you won't run Amarah away from me."
"How would I promise when I actually don't know why would I promise."
"Please?" Nagsusumamong anang Vaughn.
"I can't, I'm sorry..."
Tipid na ngumiti si Vaughn. "Alright, just try to understand me." Hinila niya paatras ang upuan sa tabi niya at nilingon ito. "Sit here,"
Sinunod ito ni Illyza. She sat beside him at tinignan ang lalaki.
"This is very confidential. I shouldn't tell you about this, but... I think you deserve to know." He sighed. "Have you remembered the incident earlier at the convenience store? Where I brought my gun and telescope with me? Before we reached the store we passed by those 6 men, and I have suspicion that it was them. To confirm my suspicion I stopped the car at the convenience store... and I was right."
Tumango si Illyza. Tinagilid ni Vaughn ng kunti ang laptop para makita nito ang nadoon.
"They are the Harraya Black Terrorist and they call themselves Black."
Umawang ng kunti ang bibig ni Illyza, may naalala siya sa huling sinabi nito.
"Black?" Kinakabahan niyang sabi.
'Nice meeting you, I'm Black.'
Yun ang pakilala ng isang Amerikano sa kanya kanina matapos sila nitong iligtas. Tinanong lang siya nito kung maayos lang ba sila ng anak niya pagkatapos ay nakangisi itong umalis.
Umiling-iling si Illyza. "I don't understand, why are you involved to this?" Nakakunot ang noo niyang tinignan ang lalaki.
Bumuga ng hangin si Vaughn at tinignan ito.
"I am not just a simple pilot and a captain in the USAF, I am also a member of the Air Force Special Operation Unit. I've accomplished many mission, and the last one I did was three years ago." May pinindot si Vaughn at lumabas ang tatlong litrato ng babae at dalawang lalaki. "The Harraya Black is an international terrorist group known for being hijackers, that caused their fortune. Just three years ago, they hijacked a plane; the Air S.O team came to salvaged the passengers... That I shot the leader's daughter and jailed his brother." Bumalik ang tingin ni Vaughn sa laptop. "Because of that, the Harraya Black leader Douglas Adams gave off a statement of vengeance for his daughter and brother. I didn't give it a care not until today."
Napahinga ng malalim si Illyza. Umiling siya. "I-I don't understand, why are you telling this to me?" May hinala na siya kung ano ang susunod nitong sasabihin. Doble-doble na ang kaba ng dibdib niya.
"The car that almost hit you and Amarah... was owned by certain Douglas Adams, the Harraya Black leader." Nilingon ito ni Vaughn. "I was there when the incident happened. I was furious so I go after the car only to find out it was Adams."
"The reason why it took you twenty minutes before you pick us?" Halos bulong ng sabi ni Illyza.
Tumango si Vaughn at dahan-dahan itong niyakap.
"I'm sorry, I'm sorry for dragging you and Amarah into trouble. I didn't expect this gonna happen, I'm sorry." His voice is so calm and sincere.
Pakiramdam ni Illyza hinaplos ang kanyang puso sa sinabi nito. She really admire Vaughn for being true to her; his honestly makes her feel comfortable. And with him on her side, she felt secured.
As for Vaughn, hindi man halata sa panlabas na anyo pero sa loob-loob tudo na ang kabang nararamdaman niya. When Illyza kept her mouth shut para din siyang yelo na unti-unting natutunaw sa kaba. She has something that makes him weak, at sa babae lang na ito niya ito nararamdaman. Strange.
"Vaughn..." Naramdaman ni Illyza na humigpit ng kunti ang yakap nito. Pero kahit gano'n, hindi niya ito niyakap pabalik. She stayed still.
"Hmm?"
"I have met one of them earlier," mahinang sabi ni Illyza.
"I know, he saved you, it was their plan."
She sighed. "Vaughn?"
"Hmm?"
"I won't run Amarah away from you, but can you promise to protect us?"
Humiwalay si Vaughn rito at tinignan ito ng mariin sa mga mata. "I cannot promise you that, but one thing I'm sure about. I will do everything to keep you and Amarah safe."
She tightly smiled and slowly tap his cheek. "I'm holding on to that."
"Aren't you scared?"
"I am, but I am confident that you can protect us. You saved people, and you jailed bad guys. You've made accomplishments and you were trained to death, right? So why would I be scared?" Masiglang anang Illyza.
Sa sinabi niya ay napangiti si Vaughn. Hindi nito alam kung gaano kalakas ang epekto nito sa kanya.
Ngingiti na din sana si Illyza nang may maalala.
Nabigla si Vaughn nang lumayo siya ng kunti at halos mag-abot na ang kanyang kilay.
"Willa Jenica told me something... Is it true that your family owned the World Plaza? Or she was just lying to hit on me?"
Inayos ni Vaughn ang ilang hibla ng buhok na tumatabing sa mukha niya.
"It's my parents..." He said calmly.
"Why you didn't tell me? I was like a fool earlier." Napalunok siya. "Vaughn, I'm sorry but I don't like her, she always start a quarrel with me." Parang bata na sumbong niya.
"I'm sorry, I didn't tell you because I want you to feel comfortable... When we were at the mansion, I always see how uncomfortable you were. And everytime you step your foot on the ground here in the AVENUEWORLD, the uneasiness in you is visible. I don't want you to feel that, I want you to be yourself..." He held her shoulder tenderly. "I don't want to show off what we have, if that makes you uncomfortable, I better not to tell you."
Napatanga si Illyza sa sinabi nito. Napaka-humble naman. Okay lang naman sa kanya na hindi nito sabihin ang tungkol sa bagay na ito, sino lang naman siya rito. Nainis lang talaga siya sa sinabi ni Willa Jenica kanina kaya niya ito natanong tungkol dito. At totoo, sa tuwing tumatapak siya sa pag-aari ng pamilya nila, hindi siya komportable, nanliliit siya sa sarili. She's just nothing compare to him.
"Uy, good morning!"
Masiglang anang Mihira nang makita si Illyza sa locker room.
"Mihira!" Nakangiting tawag ni Illyza dito at nilapitan pagkatapos ay niyakap. "Good morning! Kumusta?"
"Okay lang. Ang aga natin ah!"
"Ano kaba! Maaga naman ako palagi ah,"
"Ngayon lang ulit kita naabutan dito. Usually kasi nando'n ka palagi sa opisina ng Señora. Kumusta ka din?"
Napabuga ng hangin si Illyza. "Hayy, salamat! Pakiramdam ko sasabog na ang ulo ko kapag puro native speaker ang kaharap ko. Minsan ang hirap mag-ingles mabuti sana kung nakakaintindi sila ng lengguwahe natin, eh hindi. Ang hirap kaya mag-adjust. Unfair no, kapag sila pumunta sa lugar natin, tayo ang mag-aadjust. Kapag naman tayo sa lugar nila, tayo parin ang mag-aadjust."
Natapik tuloy ni Mihira ang braso niya. "Hoy, ano ka ba! Wala eh, ganyan dapat eh, tsk. Isipin mo na lang na mas matalino tayo sa kanila, dahil tayo nakakaintindi at nakakasalita sa lengguwahe nila, sila hindi! Hahaha."
"Ewan. Itong si Vaughn minsan ayaw kong kausapin, dumudugo ang ulo ko hindi lang ang ilong ko."
"Haha, perks of having an American live-in partner."
Nanlaki ang mata ni Illyza sa sinabi nito. Natapik niya tuloy ang balikat nito. "Hoy! Live-in partner ka dyan! Baka may makarinig sa'yo!"
"Hoy ka din, ano naman? Totoo naman diba? Sige nga sabihin mo anong tawag niyang sa inyo?" Pinanlakihan siya ng mata ni Mihira. "Siya ang ama ng anak mo, nagsasama kayo, plus hinahatid sundo ka pa niya. Anong tawag mo do'n?"
"Pwede namang friends lang,"
Mihira crossed her arms at tinaasan siya ng kilay. "At sinong maniniwala?"
"O nagsasama because of responsibility,"
Inikutan siya ng mata nito at bagot na tinignan. "Sino ngang maniniwala? Lalo na siguro kung asa Pilipinas tayo kapag ganyang setup ng sa inyo, sa tingin mo ano ang iisipan ng ibang tao?"
Napailing-iling si Illyza at bumuga ng hangin.
"Ay! Muntik ko ng makalimutan, connected ka pa rin ba sa mga showbiz ganap sa Pilipinas?"
Umiling si Illyza. "Hindi, deactivated lahat ng social media accounts ko."
"Ha? Hindi ka ba nag-google man lang?"
"Hindi. Nag-change sim ako. Hindi ko ni-log in lahat ng accounts ko pati na email ko. Bakit?"
"May lumabas na balita tungkol sa'yo,"
Nanlaki ang mata niya. "Ha?"
Pinakita ni Mihira ang phone niya at nagulat siya nang makita ang sarili. Iyon 'yong panahon na umattend siya sa sana'y kasal ni Vaughn na naging kasal ni Evander. Iyon 'yong nagpapicture sa kanya ang mga pinsan at kaibigan ni Willa Jenica.
'ILLYZA MARTIN IS LIVING LIKE A QUEEN IN THE U.S.'
Blurred ang mukha ng iba maliban sa kanya na nasa gitna. She was smiling widely in the picture at mukhang walang problema na kabaliktaran sa totoong nararamdaman niya ng araw na 'yon.
Napabuga siya ng hangin. Masyadong sarkastik ang dating ng headline.
"Nag-upload kasi ng picture yung pinsan ng kaibigan ko, at may taga-media na nakakita kaya isa ka sa trending simula kahapon."
Napapikit ng mariin si Illyza at umiling-iling. Bagsak ang balikat na tumingin siya sa ibang direksyon. She sighed. Napangiti siya ng hilaw.
"Prinaybit agad ng pinsan ni Mihira ang post na iyon, pero huli na."
She looked at her. "Okay lang, hahayaan ko nalang 'yan. Mawawala din 'yan kapag nagsawa na sila." She tried to lighten up the atmosphere. "Patingin nga ng mga comments,"
"Sure ka? Oo, maraming sumusuporta sa'yo, masaya pa nga yung iba pero may iilan ding nambash sa'yo. Kaya mo?"
She tightly smiled. "Once na naging celebrity ka, tanggap mo na meron talagang mga taong mambabash sa'yo kahit gaano ka pa kabuting tao. Wala eh, may mga tao talagang basta-basta nalang nanjujudge kahit hindi nila alam ang totoo. Ganyan naman eh, kaya okay lang, nasanay na ako."
"Sa akin na alam ang totoo, nakakainis ang headline, masyadong sarkastik." Anang Mihira.
"Ano pa bang inaasahan mo? Ganyan naman talaga ang ibang taga-media, kaya nilang pagandahin ang pangalan mo, kaya din nilang papangitin ang pangalan mo. And I'd rather choose the latter, kasi mas maraming maniniwala sa purong kasinungalingan kesa sa purong katutuhanan. What's the point of depending yourself kung mas papaniwalaan ng mga taong walang alam ang kasinungalingan? Nakakapagod lang. Nakakastress, ayoko nalang patulan. Bahala sila."
"Pero diba, karapatan mo din namang ipagtanggol ang sarili mo?"
"Kung nasa korte tayo, ipagtatanggol ko ang sarili ko. Pero sa social media lang? Ayoko. Bahala na sila, hahayaan ko nalang sila, wala naman silang alam sa totoong kaganapan sa buhay ko. At isa pa, hindi ko sila kailangan para mabuhay ako." Bumuga siya ng hangin. "Ang ibang taga-media, nagbebenta yan ng sala, 'pag binili mo, nakasakit kana nga, dinagdagan mo pa ang mga kasalanan mo. Kaya, hayaan na. Mas magpakumbaba nalang tayo, mas maganda, mas marami pang dadating na blessings."
To be continued...
✴ever_minah✴