Dedicated to kapatidNiAlas😊🖤
Zaitel's POV
"HOY ACERDEL BUKSAN MO NGA ITONG PINTO. ANO BA?" Malakas kong sigaw nang hindi pa rin niya bunubuksan ang pinto nang kaniyang kwarto.
Buti na lang talaga okay na 'yong paa ko. Di na gaanong makirot.
Kanina pa ako sumisigaw rito halos gibain ko na rin yong pinto sa pagsipa at pagkatok ng malakas.
"ALAM KONG NANDIYAN KA SA LOOB KAYA BUKSAN MO ITONG PINTO." muli kong sigaw.
"TA*NA BUBUKSAN MO ITO O IPAPAGIBA KO ITONG PINTO NA'TO?" sigaw kong tanong. Ano ba kasing ginagawa niya sa loob.
Balak talaga niyang paghintayin ako dito sa labas?
Patuloy pa rin ako sa pagkatok hanggang sa may narinig na akong mga yapag papalapit sa pintoan. Kaya itinigil ko na ang pagkatok.
Agad akong pumasok sa loob ng walang sabi-sabi nang bumokas ito. As I enter his room I can smell how clean it is.
Without seeing him I started talking as fast as I could.
"Ano ba kasing ginagawa mo dito sa loob at ang tagal mong binuksan yong pinto. Sumasakit na lang yong lalamonan ko sa kakasigaw at yong mga kamay ko ramdam ko nang bugbog na." I remain facing the wall. I could still feel his presence behind me so I continue murmuring.
"Umagang umaga beni-bw*sit mo na ako. You never failed to make me annoyed and pissed." I slowly turn my body to face him.
"Bakit ang tahi................Oh sh*t can you put your clothes on." his topless, only a white towel was covering his thing down there.
I immediately turn my back again.
"Sino ba ang nagsabing pumasok ka tsk. Infact your so lucky you saw how hot and yummy my body is." hambog niyang sabi.
Ang kapal.
Nang dahil sa sinabi niya naglakas loob akong harapin siya ulit. Diretsyo lang sa mata niya ang tingin ko.
I laughed ironically.
"Talaga lang, ha. Lucky? Who? Me? Nakikita mo ba sarili mo? Asan banda ang hot at ang yummy na sinasabi mo. Sa payat mong yan walang magkaka-interest na tumingin kahit sandali diyan." I said as I cross my arms in my chest.
'Liar self. I know you know na malakas ang karisma na lalaking yan. Saksi ang dalawa mong mata kung paano siya tignan ng mga kababaihan kapag lumalabas kayo. Mga matang naiinggit sayo kasi nga ikaw ang kasama at hindi sila' sigaw ng utak ko. Ipinilig ko na lang ang aking ulo dahil kung sa ano-ano na ang iniisip ko.
I see him smirking.
"Really? Why are you looking me like that? Stop eye raping me Zaitel and stop drooling ayaw kong bumaha ng laway mo dito sa loob ng kwarto ko." He said and chuckled.
"You don't have to stare me 'cause I'm all yours and I'm willing to give you this hot body of mine. Everything you want." hambog niyang sabi at inisang hakbang ang pagitan namin.
"All?" I sarcastically said and smirk. "I don't need you 'cause I have everything. Whatever I want I get." I said. Nilabanan ko siya sa mga titig na ipinupokol niya sa akin.
"Not all Zaitel." makahulogan niyang sabi saka naglakad patungo sa kaniyang closet.
"I already have money and power." mataray kong sabi.
"Money can buy anything but not everything." makahulogan niyang sinabi that's strike me the truth. Okay. Maybe his right. Pero ayokong magpatalo sa sinabi niya.
"Oh really? What should i ask more than that?" I asked.
Nakataas kilay akong naghintay sa kaniyang sagot. Kumuha muna ito ng mga damit sa closet at nang makakuha na inilapag niya muna iyon sa kaniyang kama saka humarap muli sa akin.
"There is something or should I say someone." makahulogan na naman niyang sabi. Lumapit ito sa gawi ko. He stop 2½ feet away from me and then he spoke. "There's someone out there you doesn't own" he added.
"I don't need that 'someone' in my life." mataray kong sabi.
"Yes of course you need that 'someone'. If that 'someone' is your future." makahulogan niya pa ring sabi.
"Are you referring to yo............." Naputol ang sasabihin ko nang may nagsalita sa labas nang kwarto.
"Ma'am nandiyan po si sir Vien sa sala hinahanap po kayo." sabi ng katulong.
"Susunod na ako."
"I'm here because daddy ask me to tell you that you need to go to Anderson's company." mataray kong sabi. Bago pa ako umalis muli akong nag iwan ng salita.
"We're not done yet." Banta ko.
Tumalikod na ako at nagsimula nang maglakad papalayo sa kaniya.
"Of course we're not we're just starting Zaitel." Huli kong narinig bago ako makalabas ng tuloyan sa kaniyang kwarto.
............
"Hey!" agaw pansin ko kay Vien na nakaupo sa sofa dito sa sala.
"Good morning Chepipay." masayang bati nito saka tumayo at lumapit sa akin. Nang makalapit na ito agad niya akong niyakap.
"Good morning Mr-magnanakaw-ng-cheetos-ko." asar ko. Bumitaw naman siya sa pagkakayakap sa akin.
"Hindi ko ninakaw Cheetos mo." sabi niya na mahina kong ikinatawa.
Naglakad ako papunta sa isang sofa at naupo umopo din naman siya sa tabi ko.
"As I remember 7 years ago there's a man who still my Cheetos. And that man is you." Sabi ko habang nakaturo sa kaniya.
Napakamot ulo naman ito.
"Hehehe....."
"Hindi ko nga yon ninakaw." tanggi niyang muli.
"So anong tawag mo don pangungupit?" Sarkastiko kong sabi.
"Hindi rin." sagot niya.
"Bakit mo pala ninakaw Cheetos ko noon?" curious kong tanong. Namula naman siya sa tanong ko. Hala anyari? Natatae ba siya?
"Hindi ko nga ninakaw yon." pagpupumilit niya.
"Kasi..... naniniwala ako sa kasabihang kapag hindi ka pinansin ng taong gusto mo pakialaman mo ang gamit na pagmamay-ari niya." Sabi niya na di ko naman na intindihan.
"Sino naman ang b*bong nagturo sayo ng kasabihan na yan?" tanong ko.
"I just made it up." proud nitong sabi.
Ang corny.
"So ano ang ipinupunto mo? At anong pagpapansin iyang sinasabi mo e unang pagkikita natin 'yon. Ni hindi ko nga alam kung kilala mo na ba ako non?" nakakunot nuong tanong ko.
"Simple lang. Papansin kasi ako." hinihintay ko pa sana ang idudugtong niya pero nanatili lang itong tahimik.
"Yon lang?" Inis kong tanong.
Lumingo-lingo naman ito.
"Hindi mo ba naiintindihan gusto kita kaya ko dinagit yong chitchirya mo." sabi nito na hindi man lang ako tinitignan.
"Ahh ganon ba." nasabi ko na lang. Di ko pa rin kasi gets, e.
Mabilis naman itong napabaling ng tingin sa akin.
"Yon lang ang sasabihin mo?" nagtataka nitong tanong. Mabilis naman akong tumango.
"Ano ba dapat ang isasagot ko. E, di ko naman kasi naiintindihan yong sinabi mo." Pag-amin ko rito.
Tumikhim ito saka ako tinignan mata sa mata.
"Chepipay gusto kita. I like you. I like you more than a friend of mine. I don't want you to be my friend, forever." Sinsero nitong sabi.
Nagulat naman ako sa sinabi niya. Di ako makasagot na pepe na siguro ako. Bumuntong hininga ito atsaka inilapat ang likod sa sandigan nang sofa.
"I like you since the day I saw you at the party 2 months before we met at school. Kaya nong makita kita nong araw nang pasokan hindi ako mapakali sa kinatatayoan ko. Di ko maintindihan ang sarili ko. Kinakabahan ako kahit wala naman akong ginagawang masama. Pinagpapawisan ako na para bang tumakbo ako ng ilang libong milya. But that day was my lucky day." Nakangiti niyang sabi sa mga katangahan niya haha.
"Nagawa nga kitang sundan sa first subject mo non. First day na first day nag skip na kaagad ako sa klase. Ang tanging iniisip ko lang kasi sa panahong iyon ay kung paano mo kaya ako mapapansin."
"So I started to make a stupid plan." mahina itong natawa saka nagsalita muli. "Kaya dinagit ko na lang ang chitchiryang dala mo baka sakaling habulin mo ako. Pero di naman ganon ang nangyari kasi pagkatapos kong dagitin ang nag-iisang Cheetos na dala-dala mo ay nakita lang kitang naglakad papalayo. Di ko alam kung galit o nainis ka ba sa ginawa ko. But one thing is sure, I failed. So I make another way. Bumili ako nang iba't ibang chitchirya. Ibibili sana kita nang kaparehong chitchirya na dala mo kaso di ko mahanap. Di ko alam kung saan mo 'yon nabili. Dumating ang lunch nakita kita sa cafeteria kaya nilakasan ko na 'yong loob kong lapitan ka kahit nagdadalawang isip ako dahil sa mga bulongang naririnig ko sa paligid non na kesyo maldita ka raw at masungit. Kahit na ganon tumuloy pa rin ako. Desidido akong makilala ka at maging kaibigan." pagku-kwento nito. Ganon pala yon.
Sa party niya pala ako unang nakita. Birthday party 'yon ng isa sa mga investors ni daddy kaya imbitado kami.
Di ko alam kung ano ang dapat kong i-react. Tatahimik lang ba ako o magsasalita? Mukhang seryoso din naman siya. Baka nman isa lang ito sa mga prank niya.
Peke na lang akong humalakhak.
"Hahaha prank 'to no? Wag mo na akong lokohin Vien. Tigilan mo na kaya yan. Nagmumukha ka kasing tanga." peke muli akong humalakhak pero seryoso lang akong tinititigan ni Vien kaya napilitan akong huminto. Nakakangawit rin pala sa panga ang pagtawa ng peke.
"I'm deadly serious Chepipay." Seryosong sabi nito.
Tumikhim ako nang ilang beses para sana ihanda ang sariling magsalita ng bigla na lang sumulpot si Acerdel sa may dulo nang hagdan.
"What are you doing here?" Seryoso nitong tanong kay Vien bago naupo sa tapat namin.
"Nothing. I'm just asking Chepipay to court her." swabeng sagot naman ni Vien. Hala gago confession pa nga lang yong nagaganap.
"Back off." Acerdel. Ewan, pero parang may tonong pagbabanta akong nakikitaan sa salitang iyon ni Acerdel.
Mahina namang natawa ni Vien. Hala nababaliw na 'tong magkapatid na'to.
"And why, kuya? Is she your daughter?" Vien asked.
"Back off 'cause I'm already courting her." dugtong ni Acerdel na nagpaluwa sa mga mata ko. Anak nang.
"What? When?" Gulat na tanong ni Vien sabay tingin sa akin.
"Just today." Acerdel simply said while looking at Vien chillen'.
"And you agree Chepipay?" Gulat niyang tanong sa akin. Nakakagulat 'yong pagsigaw niya.
"Wa..........."
E-epal pa sana ako nang bigla na lang sinabi ni Vien na............
"Okay. We should court her. This is gonna be challenging knowing that we're both Montefalco's. Your my kuya." Sabi niya habang titig na titig kay Acerdel na seryoso lamang siya kung titigan.
Seryoso? GHAD! Nasa harapan lang nila ako. Am I not allowed to speak?
"Are you afraid? Then back off." Nakangising sabi ni Acerdel.
"No I won't. You should do it instead. We both knows that I have more advantage than you. I know what Chepipay likes and she dislikes." hambog na sabi ni Vien sa kapatid niya na para bang kilalang na niya ako sa lagay niyang 'yan.
"What a confident manner." Acerdel response. He seems relaxed and confident when he said that too.
He smirks.
Tumahimik na silang dalawa kaya kinuha ko ang pagkakataon na makisingit sa pag-uusap nila.
"Baka gusto niyong tanongin na muna ako?" Sarkastiko kong tanong sakanilang dalawa.