"တစ်ပတ် ကျော်တဲ့ထိနိုးထမလာသောကလေးငယ် ပြန်လည်နိုးထလာပါသော်ဘာကိုမှ မှတ်မိမနေ"
"ပြောရမှာစိတ်မကောင်းပါဘူး"
"ဒေါက်တာ ကျွန်တော် ဝါဂွမ်းလေးအခြေနေက ဘယ်လိုလဲ "
"သူဘာလို့ မမှတ်မိတော့လဲ သူဘာဖြစ်သွားတာလဲ သူကိုဘာလုပ်လိုက်တာလဲ ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ'
"စိတ်ကိုလျော့စမ်းပါ Tae Hyungရာ Jiminသတိပြန်ရလာပီပဲ ပီးတော့ မင်းကိုလဲ မေ့သွားတာမှ မဟုတ်တာ'
"ကျုပ်အတက်နိုင်ဆုံးကာကွယ်ခဲ့ပါတယ် မစ္စတာKimTae ....အခု MD parkကိစ္စက တော်တော်ကို နက်နဲပါတယ်"
"ပြောရမှာလဲ အားနာတယ်"
'ပြောမဲ့သာ ပြော စမ်းပါ လျှာမရှည်စမ်းနဲ့'
"ဟို .....ကျုပ်ပြောပါ့မယ် အတိတ်က မေ့သွားတာကိုပြန်သတိရပီး လက်ရှိအခြေနေကိုမေ့သွားတဲ့သဘောပါ "
"လက်ရှိအခြေနေကိုမေ့သွားတယ်ဆိုတာဘာသဘောလဲ"
"အရှင်းဆုံးပြောရရင် အတိတ်ကမေ့သွားတဲ့လူနေရာမှာ လက်ရှိလူကို အစားထိုးသတိရစေတဲ့သဘောပါ
MD park jiminရဲ့ ဦးနှောက်ကအရင်ကချစ်ခဲ့ဖူးဘူးရှိတယ်ထင်တယ် သူကို ခွဲစိတ်တုန်းက လုံးဝ အသက်ပြင်းပြ နေတာ"လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်က နောက်ဆုံး ဖြစ်ခဲ့တာကလွဲရင် သူမမှတ်မိတော့ပါဘူး""
"ရှိခဲ့ဖူးပါတယ် ကျုပ်အကို"
"အဲ့ဒါကြောင့်ထင်တယ် ...အရင်က ချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့လူကိုသတိရပီး အခုလက်ရှိချစ်တဲ့သူကို မေ့သွားတာပါ"
ပြန်သတိရဖို့ဆိုတာက မဖစ်နိုင်သလောက်လဲ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သွေးက ဦးနှောက်ကို ရောက်ဖို့နည်းနည်းပဲလိုတော့တာ ...အချိန်မှီရောက်လာတာ ကံကောင်းသွားတယ်ပြောရမယ်'
"ပီးတော့ စိတ်ဖိစီးမှုတွေအရမ်းများနေတာကိုတွေ့ရတယ် ...
"သူကစိတ်ကျလွယ်တက်သလို တင်းမာတာလဲလွယ်မဲ့ပုံပါ
MD parkကို စိတ်ဖိစီးမှု မ များအောင် အတက်နိုင်ဆုံးရှောင်ပေးပါ"
"သူမသိတဲ့အရာတွေကိုအတင်းဖိအား ပေးပီးမမေးပါနဲ့အကယ်လို့ အတင်းဖိအားပေးပီး မေးရင်
ဦးနှောက်က အလုပ်လုပ်ဖို့ ခတ်ခဲသွားပါလိမ့်မယ် "
*စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားဖို့နဲ့ စိတ်ဖိစီးမှု မများအောင် ထားဖို့ အကြံပေးပါရစေ "
"MD park jiminရဲ့ စိတ်အခြေနေကတော့
သူအပေါ်ပဲမူတည်ပါတယ်"
"ဒါဆို လက်ရှိချစ်သူကိုမေ့သွားတာလား*
"ဟုတ်ပါတယ် မစ္စတာKim Tae"
"ကောင်းတယ် လုံးဝ မေ့ပလိုက် ...အကောင်းဆုံးပဲ မေ့ပစ်လိုက် jimin မင်းမှတ်ဉာဏ်ထဲက jeon jungkookဆိုတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို...
တစ်သက်လုံးပြန်သတိမရနဲ့ ""
"မင်းအပေါ်ပစ်ပစ်ခါခါ ရက်စက်ခဲ့တဲ့သူကို မင်းတန်ရာတန်ရာပဲ ပြန်ပေးဆက်လိုက် ""
"ဝဋ်ကြွေးတွေ ကျေသွားတယ် မှတ်လိုက်..
မင်းနဲ့သူက ဒီလောက်ပဲ ပဲပါလာလို့
ငါကြင်နပ်တယ် ပျော်တယ်...
"မင်းမျက်ရည် ကျရင် ငါမှာ အခါခါ နာကျင်ရတယ်..
နှလုံးသားတွေ ကွဲမတက်ခံစားရတယ်.
ငါ့ လဲ ဒီထိပဲ ခံစားချင်တော့တယ်
နောက်ထပ် မင်းမချစ်တဲ့ ဘဝမှာမရှင်သန်ခြင်တော့ဘူး ...
"မင်းနဲ့တော့ ငါနီးစပ်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာပီလို့ငါထင်တယ်
ကျေးဇူးပြုပီး မင်းငါ့အချစ်တွေ မြင်အောင်ကြည့်ပေးပါ ဝါဂွမ်း လေးရာ....
"ဆေးရုံထဲက ရယ်သံဟာ သွားလာသူတိုင်းငေးမောလျှက် "
"တစ်ကမ္ဘာလုံးကို အော်သာပြောပစ်လိုက်ချင်တာ
ဝါဂွမ်းကို ပိုင်ရဖို့ ကျွန်တော်မှာ အခွင့်ရေးရပီလို့
ပျော်လွန်းလို့ကျလာတဲ့ မျက်ရည်ဟာ ဘယ်အရာနဲ့မှလဲလို့မရ.."
"Tae Hyung စိတ်ကို ထိန်းစမ်း"
"Yoongi Hyung ကျွန်တော် jiminကို ပိုင်ဆိုင်ရတော့မှာပေါ့နော်
ကျွန်တော်မှာအခွင့်ရေးရပီပေါ့"
"မင်းလွတ်သွားတာလား စိတ်ကိုထိန်းရမ်း Tae Hyung...."
"ရူးသွားပီ။ Hyung .... park jiminမှပြန်မချစ်ရင်ရူးသွားတော့မဲ့ ကောင်ဖစ်နေပီ"
"စကားတွေ ပြောနေပင်မဲ့ အတိုင်းအဆနရှိရယ်သံ တွေကြောင့် အနောက်က ကလေးငယ်ရဲ့ ငြီးသံကသဲသဲ ထွက်လာတယ်"
"Hyung.... yoongi Hyung......."
"ပြောလက်စကားကိုကြားဖြတ်ကာ လူနာကုတင်ပေါ်က jiminဆီ ကိုအပြေးလေး သွား"""
""ညီလေး အဆင်ပြေလား""
"ပြေပါတယ် Hyung....ဒါနဲ့အမောင်ရော'
"ဟန်"
"မထင်မှတ်ထားသော နာမည်ကိုကြားလိုက်ရတာကြောင့် Tae yမျက်နှာဟာ တင်းခနဲ့""
"မောင်... အမောင်ကဘယ်သူလဲ ငါ့ပါစပ်ဖျားက အမောင်ဆိုတာကြီးကဘာလို့ထွက်လာတာလဲ...
Joon Hyung ပါ ...ဟုတယ် သေချာပေါက် Joon Hyung..."
"Joon Hyungကောဟင် သူ မလာဘူးလား"
"သူကမရှိတော့ဘူး ညီလေး..... သူက..... ထားပါတော့ နောက်မှဆက်ပြောရအောင်"
""ဘာလို့မရှိတာလဲ ကျွန်တော်တို့ အကျီကိုတူတူ ချီပီး မခွဲသွားဖို့ဂတိတွေပေးထားခဲ့တာလေ "
"စိတ်ကိုထိန်းပါ ညီလေးရာ.."..
"အ ..အ...ကျွန်တော် ခေါင်း....အား"
"Jimin Jimin Jimin...ရလား အဆင်ပြေရဲ့လား "
"ဘေးနားကို အပြေးလေးသွားကာ ဝါဂွမ်းလေးနားသို့ လက်တစ်ဖက်ကိုခပ်ဖွဖွလေးဆုတ်ကိုင်ရင်း ကလေးငယ်ကိုဂရုဏာ သတ်သွာ ကြည့်နေမိသည် "
"""အဲ့လိုပါပဲ ကျွန်တော်က ဘယ်လောက်ပဲ တင်းခံနေပါစေ သူရဲ့ အရာရာတိုင်းက
ကျွန်တော်စိတ်ကိုချက်ခြင်း ပြောင်းလဲစေတယ်""
"ထားရက်ခဲ့တယ် Hyungရယ် ကျွန်တော်ကို _
"ညိုးကြသွားတဲ့ မျက်နှာလေးဟာ Yoongiအကျီကိုဆွဲထားတဲ့ လက်ကလေး ပြေလျှော့သွားပီး လွတ်ချလိုက်ကာ
မျက်နှာတစ်ဘက်လွဲသွား...
ကလေးငယ် စကားလုံးများ တိတ်စိတ်လျှက်......
'ညီလေး အရမ်းကြီးမတွေးရဘူးလေကွာ ....နော်.... လာ......လာ....
လှဲနေ အရမ်းကြီးမစဉ်စားနဲ့ ..."
"Tae Hyungnni....."
"မှတ်မှတ် မိမိ ခေါ်လိုက်သော နာမ်စားလေးဟာ လုံးဝ နူးနူးညံညံလေး
ရင်ခွင်ထဲ ကိုအတင်းလာပီး ခါးကို ဖက်ကာ ငိုနေသော ဝါဂွမ်းလေး....
"Tae Hyung .
...Joon Hyungက ငါ့ကိုထားခဲ့ပီ ငါကိုဂတိမတည်ဘူး ငါ့ကိုချစ်တယ်ပြောပီးတော့ ငါ Joon Hyungပေါ်ကို မဆိုးပါဘူးကွာ ငါလိမ်လဲလိမာပါတယ် ဘာလို့လဲ....ဘာလို့ဘဲ'""
"မင်းကရော .....မင်းကတော့ ငါ့ကိုထားမသွားဘူးမို့လား ...."
"ကို့က ဘာလို့ထားခဲ့ရမှာလဲ
မထားခဲ့ဘူး ဘယ်တော့မှမထားခဲ့ဘူး
မင်းဘေးနားမှာ တစ်သက်လုံးရှိနေပေးမှာ....
မင်းထွက်သွားခိုင်းတာတောင် ကိုထွက်သွားမှာမဟုတ် ဘူး ကို့က မင်းဘေးနားမှာအရိပ်လို ကပ်တွယ်နေမှာ"""
""ငိုကြွေးနေသော ဝါဂွမ်းလေးဟာ အခုမှ ကျွန်တော်ဖစ် စေချင်တဲ့ ကလေးပုံစံလေးလို ...
မျက်ရည်တွေ ကျရင်း အကိုကြီးကို လွမ်းသတဲ့လေ "
"သိပ်သိတာပေါ့ ...အကိုကြီးကို သူဘယ်လောက်ချစ်လဲဆိုတာ
အတန်းမတူတူတောင် အကိုကြီး အတန်းကိုသွားသွားခိုးကြည့်နေတာ ဒီအဆိုးလေးပေါ့"
"ဘာစကားမှမပြောတော့ပဲ ရင်ခွင်ထဲမှထွက်ကာ မျက်နှာထား တည်သွားတဲ့ ဝါဂွမ်းလေးမျက်နှာဟာ ကြောက်စရာကောင်းလွန်းလှသည် "
"ရက်တ္တရာတွေ ဘယ်လောက် ချေချေစိတ် ပြောင်းလဲအောင်ချေချေ park jiminရဲ့ စိတ်ထားက ဒီတိုင်းက ဒီတိုင်းပဲ"
'အခန်းထဲလူတွေ တစ်ယောက်ချင်းစီ မျက်ထမျက်နှနဲ့ အပြင်သို့ ပထုပ်လိုက်ပီး တံခါးကိုပိတ်လိုက်သည် '
"စားပွဲပေါ်က ကြက်စွပ်ပြုတ် ပန်ကန်ကိုယူပီ ကျောပေးထိုင်ထားသော ဝါဂွမ်းလေးနားသို့ ချဉ်းကပ်ကာ စကားကိုစပြောသည်"
"Jimin တစ်ခုခု စားထားပါလား အစာမရှိသေးဘူးလေ ဒါလေးစားနော်"
"မစားခြင်ဘူး "
'စားလိုက်ပါ လိမ်မာတယ်နော်
နေကောင်းရင် ကစားကွင်းသွားကြမယ်လေ ပီးနော့ ငါလက်ဆောင်တွေဝယ်ပေးမယ်"""
"တစ်ဘက်သို့ ပြန်လှည့်တာလဲ သွေးမရှိတဲ့မျက်နှာဘေး "
'တစ်ကယ်နော်'
"တစ်ကယ်ပေါ့ ကိုက လိမ်စရာလား မင်းလိုချင်တာတွေအားလုံးဝယ်ပေးမှာ ကြိုက်တာသာဝယ် "
"မင်းကအကောင်းဆုံးပဲ ..ငါ့ကိုခွံကြွေး"
*အမ်း....ဟ'
"စားလို့ကောင်းလား"
"သိပ်မကောင်းဘူး အရသာ သိပ်မရှိဘူး"
"နေကောင်းရင် ကို ကိုယ်တိုင် ချက်ကြွေးမယ်ဟုတ်ပီလား"
"ဟုတ်"
"စားပီးသွားပီဆိုတော့..ရော့ ဆေးလေးသောက်...
"မသောက်ချင်ဘူး ခါးတယ်"
"သောက်ပါ မဝါးပဲနဲ့ အလုံးလိုက် မျိုချပီးရေသောက်လိုက်"
"အဲ့လို ရှိတာလား"
"ရှိတာပေါ့""သောက်ကြည့် ကိုပြောသလို'လုံးဝမခါးစေရဘူး"
"အင်း""
"ဆေးသောက်ပီးတာနဲ့ ရေပတ်တိုက်ပေးနေပြန်တယ်...
ကျွန်တော် သူလေးနားက တစ်မိနစ်တောင် မခွာနိုင်အောင်ဖြစ်နေတယ်
သူအချစ်ကိုရဖို့ နောက်ဆုံးအခွင့်ရေး ရတာ ဘယ်လောက်ကံကောင်းလိုက်မလဲ....
""ဒါကြောင့် အချိန်တိုင်း နာရီတိုင်း..စက္ကန့်တိုင်း..ဝါဂွမ်းဘေးနားပဲ ကပ်နေခြင်တာ...
"ငါ ဆေးရုံဆင်းတော့မယ်..
"ဟန် မရသေးဘူးလေ ဆရာဝန်က ဘာမှမပြောသေးဘူး"
"သူပြောတာကိုငါက နာခံရမှာလား မရဘူး အခုဆင်းမယ်"
"လိမ်မာတယ်ကွာ နောက်နေ့မှ ဆင်းရအောင်နော် နေကောင်းသေးတာလဲမဟုတ်ပဲနဲ့"
"မရဘူးကွာ အခုဆင်းမှာ'
"ဂျီကျနေသော ကျွန်တော် ကလေးလေးကို ဘယ်လိုမှချော့မရ"
"အဆို ခနနေအုန်း ကို ဆရာဝန်ကိုသွားပြောပေးမယ် နော်"
"""ဆရာဝန်ကိုအကျိုးကြောင်းပြောပီး လိုအပ်တဲ့ ဆေးတွေယူကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်
Yoongi Hyungရဲ့ခွင့်ပြူချက်နဲ့
""Jungkook နဲ့တူတူ နေတဲ့ အိမ်ကိုခေါ်သွားတာတော့မဟုတ် ...အမြဲတမ်းငယ်ငယ်ထဲက တစ်ယောက်ထဲ လာလာငိုနေရတဲ့ အိမ်လေးဆီသို့....
Jungkookနဲ့နေတဲ့အိမ်ဆို ပြန်သတိရလာမှာဆိုးတာကြောင့်ဖစ်သည်
ဘယ်ဖစ်မလဲ ပြန်သတိရလာလို့
ကျွန်တော် ထပ် အဆုံးရှုံးမခံနိုင်တော့လို့ပါ'''
၊""ပေးဆပ်နိုင်သလောက်လဲ ပေးစပ်ခဲ့ပီးပြီမို့ လေ""
"Tae Hyung အရင်က ငါဒီမှာနေတာလား"
*အင်းမင်းနဲ့ကိုယ်နဲ့ တူတူနေတာလေ မမှတ်မိဘူးလား"
"ဟင်အင် ငါမမှတ်မိဘူး'
"ထားပါတော့ မမှတ်မိရင်ကိုပြောပြပေးသွားမယ်"
'"အခန်းထဲ လှည့်ပတ်ကြည့်ပီး တ ဝါး..ဝါးနဲ့အံဩနေ..
'"ဆရာဝန်ပြောတာ ငါကြား ငါအတိတ်မေ့နေတာဆို"
"အင်း"
"ဖစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ငါဘာမှသတိမရဘူး ငါ့ကိုမင်းပြောပြပေးနော်""
"ကဲပြောလို့ပီးရင် ရေချိုးရမယ်နော်"
""ရေကို ရေနွေးနဲ့ ရောဆပ်ပေးကာ နှင်းဆီချက်လေးတွေ ထည့်ထားပီး မက်မွန် သီး အနံနဲ့ သေချာလေးပြင်ဆင်ပေးထားသည်...
"(ချစ်လို့ပါ) ကျွန်တော် အရမ်းချစ်လို့
Jimimကို အရမ်း ချစ်မိသွားလို့ သူ စိတ်အလိုကျ သူအကြိုက် သူစိတ်ကျင်နပ်အောင် ကျွန်တော်ဖန်တီးပေးမှာ...
""Tae Hyungnni."
"ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ jimin ဘာထိခိုက်သွားလို့လား .
"မဟုတ်ပါဘူး .ငါ့ကို အကျီ ထုပ်ထားပေးလား"
"ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါ်ထုပ်ထားပေးတယ်နော် ထွက်လာရင် ယူဝတ်လိုက်
ကို ဟင်းချက်နေလို့ ခနနော်""
"မသေချာ မရေ ရာပင်နဲ့ သူနဲ့ကိုယ်နဲ့က ဘယ်လို ပတ်သတ်မှု ရှိနေတာလဲ.
အရမ်းသိခြင်တယ် .Tae Hyungမျက်လုံးတွေက ကျွန်တော်ကို လိုတာထပ်ပိုပီး ဂရုစိုက်ပြနေတာလား...ဒါမှမဟုတ်...တစ်ခုခု ပတ်သတ်ခဲ့ဖူးတာလား"""
"အသင့်ထုပ်ထားသော အကျီကို ယူဝတ် နေချိန် မသေချာ မရေယာတဲ့ စကားသံတစ်ချို့က နားထဲဝဲနေလျက်""
"အမောင် ""ရေချိုးပီးရင် အဝတ်ထားလေ အအေးပတ်မယ်""အမောင် '"ရေချိုးတော့""အမောင် ""အကျီထုပ်ထားပေးတယ်""အမောင်'"ကတော့ ရေမွေးစွတ်အုန်းလေ""အမောင်..အမောင်..အမောင်''''
အား.....~~~~~~~~အား
"အပေါ်ထပ်က ဝါဂွမ်းလေး အော်သံကြောင့် ...ချက်လက်စ ဟင်းအိုးကိုဘေးချကာ အပေါ်သို့ ပြေးတက်သွားသည်""
'jiminဘာဖစ်တာလဲ ခေါင်းကိုက်လို့လား..ဘာဖစ်သွားသေးလဲ...ထိခိုက်သွားသေးလား""
""ငါ ...ငါ ...ငါမသိတဲ့လူတစ်ယောက်ကို ငါက အမောင်လို့ ခေါ်နေတာ ငါကြားနေရတယ်..Tae Hyung....'
"စိတ်ကိုလျော့ လျောက်တွေးမနေနဲ့နော် ထမင်းစားပီးရင် ကောင်းကောင်း အနားယူလိုက်ပါ""
""ခေါင်းသာငြိမ်ပြနေသော ကလေးငယ်ကို ပွေ့ကာ ထမင်းစားခန်းသို့ ခေါ်သွားလိုက်သည်"
"စိတ်မချတော့ဘူး မင်းသူနဲ့ပတ်သတ်တာတွေ အတက်နိုင်ဆုံးရှောင်ပီးထားရမယ်"မင်းသာ ပြန်သတိရသွားရင် ငါ ဘယ်လိုရှင်သန်ရမလဲ မတွေးတက်တော့ဘူး"""
_____
""ဂရုစိုက်နော် ကိုကို...
"ငါသိတယ် ...."
"
'ဂျူးကို စိတ်ဆိုးနေတာလား...
"မင်းကို စိတ်ဆိုးရအောင် မင်းကဘာလုပ်ထားလို့လဲ..
"ကိုကို...💢💢"
"ဂျူးကိုမအော်ပါနဲ့ park jiminကို ရှာမတွေ့တာနဲ့ ဂျူးနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ဘူး ..
ကိုကို ကိုယ်မတွေ့ချင်တော့လို့ ရှောင်နေတာကို ကိုကိုက အခုထိ မေ့မရနိုင်သေးဘူးလား"""
""မင်းပါစပ်ကို ပိတ်ထား"
"မပိတ်နိုင်ဘူး Jiminကို မုန်းလွန်းလို့""
""အေး မင်းမုန်းပင်မဲ့ ငါချစ်တယ်..."
ကြာသွားတယ်မို့လား ဟီးဟီး
Zawg
"တစ္ပတ္ ေက်ာ္တဲ့ထိနိုးထမလာေသာကေလးငယ္ ျပန္လည္နိုးထလာပါေသာ္ဘာကိုမွ မွတ္မိမေန"
"ေျပာရမွာစိတ္မေကာင္းပါဘူး"
"ေဒါက္တာ ကြၽန္ေတာ္ ဝါဂြမ္းေလးအေျခေနက ဘယ္လိုလဲ "
"သူဘာလို႔ မမွတ္မိေတာ့လဲ သူဘာျဖစ္သြားတာလဲ သူကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ'
"စိတ္ကိုေလ်ာ့စမ္းပါ Tae Hyungရာ Jiminသတိျပန္ရလာပီပဲ ပီးေတာ့ မင္းကိုလဲ ေမ့သြားတာမွ မဟုတ္တာ'
"က်ဳပ္အတက္နိုင္ဆုံးကာကြယ္ခဲ့ပါတယ္ မစၥတာKimTae ....အခု MD parkကိစၥက ေတာ္ေတာ္ကို နက္နဲပါတယ္"
"ေျပာရမွာလဲ အားနာတယ္"
'ေျပာမဲ့သာ ေျပာ စမ္းပါ လွ်ာမရွည္စမ္းနဲ႕'
"ဟို .....က်ဳပ္ေျပာပါ့မယ္ အတိတ္က ေမ့သြားတာကိုျပန္သတိရပီး လက္ရွိအေျခေနကိုေမ့သြားတဲ့သေဘာပါ "
"လက္ရွိအေျခေနကိုေမ့သြားတယ္ဆိုတာဘာသေဘာလဲ"
"အရွင္းဆုံးေျပာရရင္ အတိတ္ကေမ့သြားတဲ့လူေနရာမွာ လက္ရွိလူကို အစားထိုးသတိရေစတဲ့သေဘာပါ
MD park jiminရဲ႕ ဦးႏွောက္ကအရင္ကခ်စ္ခဲ့ဖူးဘူးရွိတယ္ထင္တယ္ သူကို ခြဲစိတ္တုန္းက လုံးဝ အသက္ျပင္းျပ ေနတာ"လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ခဲ့တာကလြဲရင္ သူမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး""
"ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ က်ဳပ္အကို"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ ...အရင္က ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူကိုသတိရပီး အခုလက္ရွိခ်စ္တဲ့သူကို ေမ့သြားတာပါ"
ျပန္သတိရဖို႔ဆိုတာက မဖစ္နိုင္သေလာက္လဲ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေသြးက ဦးႏွောက္ကို ေရာက္ဖို႔နည္းနည္းပဲလိုေတာ့တာ ...အခ်ိန္မွီေရာက္လာတာ ကံေကာင္းသြားတယ္ေျပာရမယ္'
"ပီးေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈေတြအရမ္းမ်ားေနတာကိုေတြ႕ရတယ္ ...
"သူကစိတ္က်လြယ္တက္သလို တင္းမာတာလဲလြယ္မဲ့ပုံပါ
MD parkကို စိတ္ဖိစီးမႈ မ မ်ားေအာင္ အတက္နိုင္ဆုံးေရွာင္ေပးပါ"
"သူမသိတဲ့အရာေတြကိုအတင္းဖိအား ေပးပီးမေမးပါနဲ႕အကယ္လို႔ အတင္းဖိအားေပးပီး ေမးရင္
ဦးႏွောက္က အလုပ္လုပ္ဖို႔ ခတ္ခဲသြားပါလိမ့္မယ္ "
*စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားဖို႔နဲ႕ စိတ္ဖိစီးမႈ မမ်ားေအာင္ ထားဖို႔ အႀကံေပးပါရေစ "
"MD park jiminရဲ႕ စိတ္အေျခေနကေတာ့
သူအေပၚပဲမူတည္ပါတယ္"
"ဒါဆို လက္ရွိခ်စ္သူကိုေမ့သြားတာလား*
"ဟုတ္ပါတယ္ မစၥတာKim Tae"
"ေကာင္းတယ္ လုံးဝ ေမ့ပလိုက္ ...အေကာင္းဆုံးပဲ ေမ့ပစ္လိုက္ jimin မင္းမွတ္ဉာဏ္ထဲက jeon jungkookဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို...
တစ္သက္လုံးျပန္သတိမရနဲ႕ ""
"မင္းအေပၚပစ္ပစ္ခါခါ ရက္စက္ခဲ့တဲ့သူကို မင္းတန္ရာတန္ရာပဲ ျပန္ေပးဆက္လိုက္ ""
"ဝဋ္ေႂကြးေတြ ေက်သြားတယ္ မွတ္လိုက္..
မင္းနဲ႕သူက ဒီေလာက္ပဲ ပဲပါလာလို႔
ငါၾကင္နပ္တယ္ ေပ်ာ္တယ္...
"မင္းမ်က္ရည္ က်ရင္ ငါမွာ အခါခါ နာက်င္ရတယ္..
ႏွလုံးသားေတြ ကြဲမတက္ခံစားရတယ္.
ငါ့ လဲ ဒီထိပဲ ခံစားခ်င္ေတာ့တယ္
ေနာက္ထပ္ မင္းမခ်စ္တဲ့ ဘဝမွာမရွင္သန္ျခင္ေတာ့ဘူး ...
"မင္းနဲ႕ေတာ့ ငါနီးစပ္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာပီလို႔ငါထင္တယ္
ေက်းဇူးျပဳပီး မင္းငါ့အခ်စ္ေတြ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေပးပါ ဝါဂြမ္း ေလးရာ....
"ေဆး႐ုံထဲက ရယ္သံဟာ သြားလာသူတိုင္းေငးေမာလွ်က္ "
"တစ္ကမၻာလုံးကို ေအာ္သာေျပာပစ္လိုက္ခ်င္တာ
ဝါဂြမ္းကို ပိုင္ရဖို႔ ကြၽန္ေတာ္မွာ အခြင့္ေရးရပီလို႔
ေပ်ာ္လြန္းလို႔က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ဟာ ဘယ္အရာနဲ႕မွလဲလို႔မရ.."
"Tae Hyung စိတ္ကို ထိန္းစမ္း"
"Yoongi Hyung ကြၽန္ေတာ္ jiminကို ပိုင္ဆိုင္ရေတာ့မွာေပါ့ေနာ္
ကြၽန္ေတာ္မွာအခြင့္ေရးရပီေပါ့"
"မင္းလြတ္သြားတာလား စိတ္ကိုထိန္းရမ္း Tae Hyung...."
"႐ူးသြားပီ။ Hyung .... park jiminမွျပန္မခ်စ္ရင္႐ူးသြားေတာ့မဲ့ ေကာင္ဖစ္ေနပီ"
"စကားေတြ ေျပာေနပင္မဲ့ အတိုင္းအဆနရွိရယ္သံ ေတြေၾကာင့္ အေနာက္က ကေလးငယ္ရဲ႕ ၿငီးသံကသဲသဲ ထြက္လာတယ္"
"Hyung.... yoongi Hyung......."
"ေျပာလက္စကားကိုၾကားျဖတ္ကာ လူနာကုတင္ေပၚက jiminဆီ ကိုအေျပးေလး သြား"""
""ညီေလး အဆင္ေျပလား""
"ေျပပါတယ္ Hyung....ဒါနဲ႕အေမာင္ေရာ'
"ဟန္"
"မထင္မွတ္ထားေသာ နာမည္ကိုၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ Tae yမ်က္ႏွာဟာ တင္းခနဲ႕""
"ေမာင္... အေမာင္ကဘယ္သူလဲ ငါ့ပါစပ္ဖ်ားက အေမာင္ဆိုတာႀကီးကဘာလို႔ထြက္လာတာလဲ...
Joon Hyung ပါ ...ဟုတယ္ ေသခ်ာေပါက္ Joon Hyung..."
"Joon Hyungေကာဟင္ သူ မလာဘူးလား"
"သူကမရွိေတာ့ဘူး ညီေလး..... သူက..... ထားပါေတာ့ ေနာက္မွဆက္ေျပာရေအာင္"
""ဘာလို႔မရွိတာလဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အက်ီကိုတူတူ ခ်ီပီး မခြဲသြားဖို႔ဂတိေတြေပးထားခဲ့တာေလ "
"စိတ္ကိုထိန္းပါ ညီေလးရာ.."..
"အ ..အ...ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္း....အား"
"Jimin Jimin Jimin...ရလား အဆင္ေျပရဲ႕လား "
"ေဘးနားကို အေျပးေလးသြားကာ ဝါဂြမ္းေလးနားသို႔ လက္တစ္ဖက္ကိုခပ္ဖြဖြေလးဆုတ္ကိုင္ရင္း ကေလးငယ္ကိုဂ႐ုဏာ သတ္သြာ ၾကည့္ေနမိသည္ "
"""အဲ့လိုပါပဲ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ တင္းခံေနပါေစ သူရဲ႕ အရာရာတိုင္းက
ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကိုခ်က္ျခင္း ေျပာင္းလဲေစတယ္""
"ထားရက္ခဲ့တယ္ Hyungရယ္ ကြၽန္ေတာ္ကို _
"ညိုးၾကသြားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးဟာ Yoongiအက်ီကိုဆြဲထားတဲ့ လက္ကေလး ေျပေလွ်ာ့သြားပီး လြတ္ခ်လိဳက္ကာ
မ်က္ႏွာတစ္ဘက္လြဲသြား...
ကေလးငယ္ စကားလုံးမ်ား တိတ္စိတ္လွ်က္......
'ညီေလး အရမ္းႀကီးမေတြးရဘူးေလကြာ ....ေနာ္.... လာ......လာ....
လွဲေန အရမ္းႀကီးမစဥ္စားနဲ႕ ..."
"Tae Hyungnni....."
"မွတ္မွတ္ မိမိ ေခၚလိုက္ေသာ နာမ္စားေလးဟာ လုံးဝ ႏူးႏူးညံညံေလး
ရင္ခြင္ထဲ ကိုအတင္းလာပီး ခါးကို ဖက္ကာ ငိုေနေသာ ဝါဂြမ္းေလး....
"Tae Hyung .
...Joon Hyungက ငါ့ကိုထားခဲ့ပီ ငါကိုဂတိမတည္ဘူး ငါ့ကိုခ်စ္တယ္ေျပာပီးေတာ့ ငါ Joon Hyungေပၚကို မဆိုးပါဘူးကြာ ငါလိမ္လဲလိမာပါတယ္ ဘာလို႔လဲ....ဘာလို႔ဘဲ'""
"မင္းကေရာ .....မင္းကေတာ့ ငါ့ကိုထားမသြားဘူးမို႔လား ...."
"ကို႔က ဘာလို႔ထားခဲ့ရမွာလဲ
မထားခဲ့ဘူး ဘယ္ေတာ့မွမထားခဲ့ဘူး
မင္းေဘးနားမွာ တစ္သက္လုံးရွိေနေပးမွာ....
မင္းထြက္သြားခိုင္းတာေတာင္ ကိုထြက္သြားမွာမဟုတ္ ဘူး ကို႔က မင္းေဘးနားမွာအရိပ္လို ကပ္တြယ္ေနမွာ"""
""ငိုေႂကြးေနေသာ ဝါဂြမ္းေလးဟာ အခုမွ ကြၽန္ေတာ္ဖစ္ ေစခ်င္တဲ့ ကေလးပုံစံေလးလို ...
မ်က္ရည္ေတြ က်ရင္း အကိုႀကီးကို လြမ္းသတဲ့ေလ "
"သိပ္သိတာေပါ့ ...အကိုႀကီးကို သူဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာ
အတန္းမတူတူေတာင္ အကိုႀကီး အတန္းကိုသြားသြားခိုးၾကည့္ေနတာ ဒီအဆိုးေလးေပါ့"
"ဘာစကားမွမေျပာေတာ့ပဲ ရင္ခြင္ထဲမွထြက္ကာ မ်က္ႏွာထား တည္သြားတဲ့ ဝါဂြမ္းေလးမ်က္ႏွာဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္ "
"ရက္တၱရာေတြ ဘယ္ေလာက္ ေခ်ေခ်စိတ္ ေျပာင္းလဲေအာင္ေခ်ေခ် park jiminရဲ႕ စိတ္ထားက ဒီတိုင္းက ဒီတိုင္းပဲ"
'အခန္းထဲလူေတြ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ မ်က္ထမ်က္ႏွနဲ႕ အျပင္သို႔ ပထုပ္လိုက္ပီး တံခါးကိုပိတ္လိုက္သည္ '
"စားပြဲေပၚက ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ ပန္ကန္ကိုယူပီ ေက်ာေပးထိုင္ထားေသာ ဝါဂြမ္းေလးနားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ကာ စကားကိုစေျပာသည္"
"Jimin တစ္ခုခု စားထားပါလား အစာမရွိေသးဘူးေလ ဒါေလးစားေနာ္"
"မစားျခင္ဘူး "
'စားလိုက္ပါ လိမ္မာတယ္ေနာ္
ေနေကာင္းရင္ ကစားကြင္းသြားၾကမယ္ေလ ပီးေနာ့ ငါလက္ေဆာင္ေတြဝယ္ေပးမယ္"""
"တစ္ဘက္သို႔ ျပန္လွည့္တာလဲ ေသြးမရွိတဲ့မ်က္ႏွာေဘး "
'တစ္ကယ္ေနာ္'
"တစ္ကယ္ေပါ့ ကိုက လိမ္စရာလား မင္းလိုခ်င္တာေတြအားလုံးဝယ္ေပးမွာ ႀကိဳက္တာသာဝယ္ "
"မင္းကအေကာင္းဆုံးပဲ ..ငါ့ကိုခြံေႂကြး"
*အမ္း....ဟ'
"စားလို႔ေကာင္းလား"
"သိပ္မေကာင္းဘူး အရသာ သိပ္မရွိဘူး"
"ေနေကာင္းရင္ ကို ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေႂကြးမယ္ဟုတ္ပီလား"
"ဟုတ္"
"စားပီးသြားပီဆိုေတာ့..ေရာ့ ေဆးေလးေသာက္...
"မေသာက္ခ်င္ဘူး ခါးတယ္"
"ေသာက္ပါ မဝါးပဲနဲ႕ အလုံးလိုက္ မ်ိဳခ်ပီးေရေသာက္လိုက္"
"အဲ့လို ရွိတာလား"
"ရွိတာေပါ့""ေသာက္ၾကည့္ ကိုေျပာသလို'လုံးဝမခါးေစရဘူး"
"အင္း""
"ေဆးေသာက္ပီးတာနဲ႕ ေရပတ္တိုက္ေပးေနျပန္တယ္...
ကြၽန္ေတာ္ သူေလးနားက တစ္မိနစ္ေတာင္ မခြာနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနတယ္
သူအခ်စ္ကိုရဖို႔ ေနာက္ဆုံးအခြင့္ေရး ရတာ ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းလိုက္မလဲ....
""ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုင္း နာရီတိုင္း..စကၠန႔္တိုင္း..ဝါဂြမ္းေဘးနားပဲ ကပ္ေနျခင္တာ...
"ငါ ေဆး႐ုံဆင္းေတာ့မယ္..
"ဟန္ မရေသးဘူးေလ ဆရာဝန္က ဘာမွမေျပာေသးဘူး"
"သူေျပာတာကိုငါက နာခံရမွာလား မရဘူး အခုဆင္းမယ္"
"လိမ္မာတယ္ကြာ ေနာက္ေန႕မွ ဆင္းရေအာင္ေနာ္ ေနေကာင္းေသးတာလဲမဟုတ္ပဲနဲ႕"
"မရဘူးကြာ အခုဆင္းမွာ'
"ဂ်ီက်ေနေသာ ကြၽန္ေတာ္ ကေလးေလးကို ဘယ္လိုမွေခ်ာ့မရ"
"အဆို ခနေနအုန္း ကို ဆရာဝန္ကိုသြားေျပာေပးမယ္ ေနာ္"
"""ဆရာဝန္ကိုအက်ိဳးေၾကာင္းေျပာပီး လိုအပ္တဲ့ ေဆးေတြယူကာ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္
Yoongi Hyungရဲ႕ခြင့္ျပဴခ်က္နဲ႕
""Jungkook နဲ႕တူတူ ေနတဲ့ အိမ္ကိုေခၚသြားတာေတာ့မဟုတ္ ...အၿမဲတမ္းငယ္ငယ္ထဲက တစ္ေယာက္ထဲ လာလာငိုေနရတဲ့ အိမ္ေလးဆီသို႔....
Jungkookနဲ႕ေနတဲ့အိမ္ဆို ျပန္သတိရလာမွာဆိုးတာေၾကာင့္ဖစ္သည္
ဘယ္ဖစ္မလဲ ျပန္သတိရလာလို႔
ကြၽန္ေတာ္ ထပ္ အဆုံးရႈံးမခံနိုင္ေတာ့လို႔ပါ'''
၊""ေပးဆပ္နိုင္သေလာက္လဲ ေပးစပ္ခဲ့ပီးၿပီမို႔ ေလ""
"Tae Hyung အရင္က ငါဒီမွာေနတာလား"
*အင္းမင္းနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ တူတူေနတာေလ မမွတ္မိဘူးလား"
"ဟင္အင္ ငါမမွတ္မိဘူး'
"ထားပါေတာ့ မမွတ္မိရင္ကိုေျပာျပေပးသြားမယ္"
'"အခန္းထဲ လွည့္ပတ္ၾကည့္ပီး တ ဝါး..ဝါးနဲ႕အံဩေန..
'"ဆရာဝန္ေျပာတာ ငါၾကား ငါအတိတ္ေမ့ေနတာဆို"
"အင္း"
"ဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ ငါဘာမွသတိမရဘူး ငါ့ကိုမင္းေျပာျပေပးေနာ္""
"ကဲေျပာလို႔ပီးရင္ ေရခ်ိဳးရမယ္ေနာ္"
""ေရကို ေရႏြေးနဲ႕ ေရာဆပ္ေပးကာ ႏွင္းဆီခ်က္ေလးေတြ ထည့္ထားပီး မက္မြန္ သီး အနံနဲ႕ ေသခ်ာေလးျပင္ဆင္ေပးထားသည္...
"(ခ်စ္လို႔ပါ) ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္လို႔
Jimimကို အရမ္း ခ်စ္မိသြားလို႔ သူ စိတ္အလိုက် သူအႀကိဳက္ သူစိတ္က်င္နပ္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ဖန္တီးေပးမွာ...
""Tae Hyungnni."
"ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ jimin ဘာထိခိုက္သြားလို႔လား .
"မဟုတ္ပါဘူး .ငါ့ကို အက်ီ ထုပ္ထားေပးလား"
"ကုတင္ေပၚမွာ ေပၚထုပ္ထားေပးတယ္ေနာ္ ထြက္လာရင္ ယူဝတ္လိုက္
ကို ဟင္းခ်က္ေနလို႔ ခနေနာ္""
"မေသခ်ာ မေရ ရာပင္နဲ႕ သူနဲ႕ကိုယ္နဲ႕က ဘယ္လို ပတ္သတ္မႈ ရွိေနတာလဲ.
အရမ္းသိျခင္တယ္ .Tae Hyungမ်က္လုံးေတြက ကြၽန္ေတာ္ကို လိုတာထပ္ပိုပီး ဂ႐ုစိုက္ျပေနတာလား...ဒါမွမဟုတ္...တစ္ခုခု ပတ္သတ္ခဲ့ဖူးတာလား"""
"အသင့္ထုပ္ထားေသာ အက်ီကို ယူဝတ္ ေနခ်ိန္ မေသခ်ာ မေရယာတဲ့ စကားသံတစ္ခ်ိဳ႕က နားထဲဝဲေနလ်က္""
"အေမာင္ ""ေရခ်ိဳးပီးရင္ အဝတ္ထားေလ အေအးပတ္မယ္""အေမာင္ '"ေရခ်ိဳးေတာ့""အေမာင္ ""အက်ီထုပ္ထားေပးတယ္""အေမာင္'"ကေတာ့ ေရေမြးစြတ္အုန္းေလ""အေမာင္..အေမာင္..အေမာင္''''
အား.....~~~~~~~~အား
"အေပၚထပ္က ဝါဂြမ္းေလး ေအာ္သံေၾကာင့္ ...ခ်က္လက္စ ဟင္းအိုးကိုေဘးခ်ကာ အေပၚသို႔ ေျပးတက္သြားသည္""
'jiminဘာဖစ္တာလဲ ေခါင္းကိုက္လို႔လား..ဘာဖစ္သြားေသးလဲ...ထိခိုက္သြားေသးလား""
""ငါ ...ငါ ...ငါမသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ငါက အေမာင္လို႔ ေခၚေနတာ ငါၾကားေနရတယ္..Tae Hyung....'
"စိတ္ကိုေလ်ာ့ ေလ်ာက္ေတြးမေနနဲ႕ေနာ္ ထမင္းစားပီးရင္ ေကာင္းေကာင္း အနားယူလိုက္ပါ""
""ေခါင္းသာၿငိမ္ျပေနေသာ ကေလးငယ္ကို ေပြ႕ကာ ထမင္းစားခန္းသို႔ ေခၚသြားလိုက္သည္"
"စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး မင္းသူနဲ႕ပတ္သတ္တာေတြ အတက္နိုင္ဆုံးေရွာင္ပီးထားရမယ္"မင္းသာ ျပန္သတိရသြားရင္ ငါ ဘယ္လိုရွင္သန္ရမလဲ မေတြးတက္ေတာ့ဘူး"""
_____
""ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ကိုကို...
"ငါသိတယ္ ...."
"
'ဂ်ဴးကို စိတ္ဆိုးေနတာလား...
"မင္းကို စိတ္ဆိုးရေအာင္ မင္းကဘာလုပ္ထားလို႔လဲ..
"ကိုကို...💢💢"
"ဂ်ဴးကိုမေအာ္ပါနဲ႕ park jiminကို ရွာမေတြ႕တာနဲ႕ ဂ်ဴးနဲ႕ ဘာမွမဆိုင္ဘူး ..
ကိုကို ကိုယ္မေတြ႕ခ်င္ေတာ့လို႔ ေရွာင္ေနတာကို ကိုကိုက အခုထိ ေမ့မရနိုင္ေသးဘူးလား"""
""မင္းပါစပ္ကို ပိတ္ထား"
"မပိတ္နိုင္ဘူး Jiminကို မုန္းလြန္းလို႔""
""ေအး မင္းမုန္းပင္မဲ့ ငါခ်စ္တယ္..."
ၾကာသြားတယ္မို႔လား ဟီးဟီး