At saka kumuha na nga siya ng wine maya maya nakakuha na siya ng wine kaya bumalik na siya sa sofa.
"Oh ito na ang wine inom na tayo, sambit ni Prosecutor Park.
At sabay uminom na sila ng wine.
"Btw since nabanggit mo din naman yang insomnia if ok lang sayo may i ask something?, sambit ni Prosecutor Park.
"Hmm.. sige ano ba yun, sambit ni Atty Lee.
"Ask ko lang ano nga bang naging dahilan ng pagkakaroon mo insomnia, di kita pinipilit na magkwento ah if kaya mo ng ikwento now go ahead makikinig ako, sambit ni Prosecutor Park.
"Hmm... actually ganito kasi yun simula bata pa ako lagi akong binubully ng mga classmate ko, then nung nagkataon na nagpaalam ako sa teacher ko na mag ccr lang ako saglit nagkataon na nandun din yung mga nangbubully sakin, nung nag cr na ako nilock ako ng mga nangbubully sakin sa loob ng cr tapos yung cr na yun may wire na nakalaylay at malapit ng masunog kaya bibihira na lang ang gumagamit sa cr na yun, pagkatapos nagkataon na bigla na lang pumutok yung wire na un sa cr na nag cause ng sunog, muntik na akong mamatay nun ng dahil sa sunog wala kahit na sino ang naglakas loob na iligtas ako nung mga araw na yun maliban sa isang taong hinangaan at kinilala kong bayani ang papa ko, ang papa ko ang nagligtas sakin sa sunog nun since na mangyari sakin yun doon ako nagsimula na madepress at matrauma, simula nun everytime na nakakakita ako ng apoy o kahit makarinig ako ng salitang apoy or fire natutrauma ako, bigla na lang akong umiiyak ng mag isa kaya simula nun nag ingat na sila mama kahit ang mga kaibigan ko na di makapagbanggit ng salitang fire, apoy or sunog, mahabang kwento ni Atty Lee.
"Ah ganun pala ang nangyari, sambit ni Prosecutor Park.
"Oum, pero alam mo mas lalong lumala ang insomnia ko simula nung namatay si papa birthday ko kasi nung araw na mamatay siya eh, nag promise sakin si papa na sasamahan niya daw kaming mag celebrate ng birthday ko malalate lang dw siya ng konti dala ung gift niya sakin, pero bigla na lang namin nabalitaan na namatay na daw si papa sa sunog pero walang nakakaalam kung pano at bakit siya namatay sa sunog, ayaw sana akong isama ni mama nun sa crime scene pero nagpumilit ako kahit na alam kung makakasama sakin ang pumunta dun dahil sa sunog nga ang pupuntahan namin crime scene, sumama parin ako dun ng makita ko ang nangyari sa papa ko mas lalo akong na depress at na trauma na cause pa ng pagkalala ng insomnia ko kaya simula nun hindi talaga nagsasalita sila mama maging ang mga kaibigan ko ng salitang sunog or fire kahit apoy, Dagdag pa ni Atty Lee.
"Grabe pala ang nangyari sayo nung bata kapa, halos pareho lang tayo ang pinagkaiba lang both parents ko ang namatay nung bata pa ako kaya lumaki akong may inggit sa mga batang nakasama pa ang mga parents nila hanggang sa paglaki nila(at sabay napayuko siya), malungkot na sambit ni Prosecutor Park.
At hinimas himas naman ni Atty lee ang likod niya at sabay sabing.
"Ok lang yan Chan woo naiintindihan ko ang nararamdam mo, kung ok lang sayo pwede mo bang ikwento sakin kung paano namatay ang parents mo, sambit ni Atty Lee.
"Actually unang namatay si mommy birthday ko nung namatay siya, nasa ibang bansa si mommy nun sabi niya pupunta daw siya sa birthday ko dala ang gift niya sakin pero di na siya nakapunta dahil biglang nag crash yung sinakyan niyang eroplano, sinubukan naming puntahan kung saan bumagsak yung eroplanong sinakyan ni mommy pero wala kaming nakitang kahit na anong parte man lang ng katawan ni mommy sobrang nalungkot ako nun, halos araw araw, gabi gabi ako umiiyak, tapos lahat ng laruan kong eroplano nun pinagsisira at pinagtatapon ko kasi everytime na nakikita ko ang mga laruan na yun naalala ko lang si mommy at mas lalo akong sinusumpong ng insomnia ko nun, pero mas lumalala pa yun nung mamatay si daddy sa mismong bahay namin nun, namatay siya dahil biglang nagkasunog sa bahay namin nun sa aming dalawa ni daddy ako lang ang nakaligtas sa sunog pero si dad tuluyan ng namatay nun, yung naramdaman ko nung mamatay si mommy mas lalong lumala simulang mamatay si daddy, sobrang sakit para sakin ang mamatay ang both parents ko nung bata pa ako, pero buti na lang nandyan ang mommy at daddy ni beom soo sila ang nagpa aral at umampon sakin(at tumulo ang luha niya at sabay napayuko siya), mahabang kwento ni Prosecutor Park.
"Tahan na Chan woo wag ka ng umiyak grabe pala ang nangyari sa parents mo, sorry dapat pala di na kita tinanung about dyan, sambit ni Atty lee habang pinapakalma niya ito.
Sabay pasimple niyang pinunasan ang luha niya.
"Ok lang gusto ko rin naman ishare sayo ang nangyari sa parets ko, sorry ah masyado akong imosyonal, sambit ni Prosecutor Park.
"Ayos lang yan naiintindihan ko ang nararamdaman mo, kasi ganyan din ako alam ko kung gaano kasakit ang mawalan ng mahal sa buhay pwede ka naman mag kwento sakin anytime, kung nalulungkot ka magkwento ka sakin makikinig ako at handa kitang damayan, sambit ni Atty Lee.
"Thank you Soojin, sambit ni Prosecutor Park.
"Btw ask ko lang pano mo nagagawang hindi maging malungkot sa kabila ng pagkamatay ng papa mo, sambit pa ni prosecutor park.
"Hmmm.. dinadaan daan ko lang lahat sa patawa tawa with my friends but deep inside nalulungkot at nasasaktan ako, pero ok lang kasi nandyan naman ang mga friends ko para pasayahin ako, sambit ni Atty lee.
"Pero kung ako sayo kalimutan mo lahat ng sakit na nararamdaman mo, oo i know na mas mahirap ang pinagdaanan at nararamdaman mo kaysa sakin pero mas ok kung idadaan mo lang lahat sa patawa tawa, pangiti ngiti with your friends para naman di ka masyadong nalulungkot, sambit pa ni Atty Lee.
Habang nagsasalita ito ay nakatingin naman sa kanya sa si Prosecutor Park at napansin naman niya ito.