Pababa na si Karylle ng hagdan ng bigla siyang hinawakan ni Vice sa braso. "Wait..." At that moment, ay sobrang kabado naman siya. "Bago tayo bumaba. Pwede ko bang malaman ang sagot mo?"
"I'll consider it, Vice. Laters, baby." answered Karylle with a big pretty smile on her face sabay kindat. Nauna siyang bumaba kaya Vice was left frozen and speechless. Hindi yung frozen na nag away sila ha. Iba yon.
------------------------------
Vice's POV
While the both of us are up here spending the night together, busy naman ang iba sa ilalim. I needed this. Yung ma solo siya. It's finally here. Eto na yun, Vice. This is the perfect time to finally tell her how you feel. You've been hiding your feelings for a long time, siguro ngayon at hiwalay na sila ni Yael pwede ka na umamin.
As I heard her say those words, hindi ko alam kung ano ang dapat ko magiging reaction eh. First time na nangyari to, naintindihan niya ang sinabi ko. Hindi na siya slow. #WeProudofYouKarylle
Ang saya ko. Hindi ko talaga maexplain. Pumayag siya. Seryoso ba siya dun?
------------------------------
"Vice.." lumingon si Vice sa kaliwa niya at nakita naman niyang nakatitig sa kanya si Karylle.
He shook his head kaya natawa naman si K. "Are you okay? Ang lalim ng iniisip mo ah."
"Ah.. Eh. Ano na nga ba pinaguusapan natin?"
"May problema ka nga.." napayuko nalang si Karylle. "Wala Vice I just said na sobrang gentleman mo kahit bakla ka.."
"Ah.. Syempre. Pinalaki akong maginoo ng mga magulang ko kahit maagang nawala si Tatay 'no." napangiti nalang silang dalawa at nagpatuloy sa kanilang inuman. Nagsimula naman magkwento pa si Karylle tungkol sa plano niyang pagpunta ng Bora sa nalalapit na Holy Week, at habang nagsasalita ay litong lito naman si Vice sa mga nangyayari.
#PanaginipLangPala
"Karylle, your Tito Eric and his family are about to leave na. You'll have to say goodbye muna." napatingin naman ang dalawa sa likod at nakita nila ang Mommy ni Karylle. Kaya naman agad din silang tumayo.
Karylle noticed na parang hindi sumusunod sa kanya si Vice kaya lumingon siya. "Hey, let's talk pagbalik ko. Magpapaalam lang ako." he just nodded in return and went back to his seat.
She headed papunta sa gate nila at isa-isa namang nagbeso sa mga kamag-anak niya. Her Tito gave her a tight hug and wished her well.
"Happy happy birthday again, Karylle. Stay mabait ha. Continue making your mom and all of us proud. 'tong anak kong si Siey alam mo namang role model ka" bigla namang napatakbo ang batang si Siey sa kanyang Ate Karylle para yakapin ito.
"Of course Tito. At ikaw bata ka, ang kulit kulit mo ha! I'll see you soon!" she said while hugging back her little cousin.
"And ang love life, gawing inspiration. Yael!" nagulat naman si K nang biglang lumapit si Yael sa kanila who looked clueless. "Alagaan mo 'tong pamangkin ko. Malalagot ka saming lahat pag sinaktan mo 'to."
Yael just grinned and nodded. "Opo sir..." bigla namang hinawakan ng ex niya ang kanyang kamay. Little did she know, pinapanood pala sila ni Vice sa taas na siyang nagpipigil lang ng galit sa mga ginagawa ng ex ni Karylle sa mahal niya.
"Babe, mauna na ako ah? Tita thanks for inviting me over. Happy birthday again, K. I'll see you soon sa Bora." sabay halik sa pisngi ni Karylle na nakita din ni Vice. He couldn't do anything dahil wala naman siya sa tamang posisyon para magalit.
Pagbalik naman ni Karylle sa taas ay wala na doon si Vice. She asked her mom kung nakita nito si Vice pero hindi naman daw ito bumaba. Pati mga kapatid at mga kaibigan ay hindi rin siya nakita. Nalungkot naman siya dahil hindi man lang daw nagpaalam si Vice bago ito umalis.
She pulled out her phone from her pocket and texted him.
To: Vice
You could've said goodbye before you left you know.
Nagpaalam na ang iba pa niyang mga bisita pati na rin ang kanilang mga malalapit na kaibigan. They were all concerned kung nasaan si Vice, pero sanay na rin sila dahil halatang may pinagdadaanan na naman ito. Karylle's mom gave her a big hug nang makasalubong niya ito sa living room.
"Thank you for today, ma. I had fun." wala na siyang ibang sinabi dahil mabilis na siyang umakyat papunta sa kwarto niya. Nagtaka naman ang mommy niya pero hinayaan na lang siya nito.
As she entered her room, ay muli na naman siyang nagulat sa kanyang nakita.
Si Vice.
Nakadapa sa kama niya.
She walked closer to him and she could smell the alcohol. "Lasing..." she thought to herself. She started poking him pero hindi ito kumikibo.
"Vice.. Wake up." pamimilit niya.Tinutulak niya na rin ito pero hindi ito sumasagot. Wala na siyang magawa kundi hayaan nalang ang kaibigan na magpahinga dahil sa sobrang kalasingan nito. She took a shower at tumabi na kay Vice para makatulog.
Kinabukasan, maagang nagising si Vice. Sobrang sakit ng ulo niya pero pinipilit niyang hindi sumigaw dahil sa ayaw niyang magising si Karylle.
"Vice.." pero nagkakamali siya. Gising na pala ito kanina pa.
"Karylle mauna na ako.." tumayo na si Vice pero mas sumakit naman bigla ang ulo niya. Umupo naman siya ulit at pilit na tinitiis ang sakit. "Kailangan ko na umalis.."
"No.. Stay." she warned. "Naglasing ka kagabi tapos ayan. Ayan ang napala mo. Ano bang problema Vice? Hindi na kita maintindihan!"
"Don't mind me. Please lang Karylle hayaan mo akong umalis. Ayaw kitang makausap ngayon."
"Bakit ba Vice?! Ano na naman bang ginawa ko sa'yo ha! Iniwan na nga ako ni Yael, tapos ngayon--"
"Tigilan mo ang pagbanggit sa pangalan na yan Karylle! Nasasaktan ako!" she didn't understand. Hindi niya alam kung ano ang tinutukoy ni Vice kaya nanatili siyang manahimik. "Nasasaktan ako.. Dahil sa nakita ko kagabi. Na sa tingin ng pamilya niyo, kayo pa rin. Na mahal niyo parin ang isa't isa. Bakit? Totoo ba? Mahal mo pa rin siya?"
She couldn't believe it. She stepped back at pinigilan naman niya ang pag-iyak.
"Vice, alam mo kung ano ang nangyari.. Alam mong pinili kita kesa sa kanya. Kayo. Dahil ayaw kong malayo kayo sakin dahil lang sa kanya." hindi na niya napigilan ang sarili kaya napaiyak na siya. "Tapos ngayon sasabihin mo sakin, na mahal ko pa siya? Wag ganun, Vice."
"I'm sorry..." dahan-dahang lumapit si Vice kay Karylle at niyakap ito. "I'm so sorry.. Takot lang ako na masaktan ka niya ulit. Takot lang akong mawala ka pa sakin."
"I love you, Vice. Hindi mangyayari yun."
Kinilig naman siya kaya mas hinigpitan niya ang pagyakap.
"Ugghh!!! Araaay!" napahawak siya sa ulo niya kaya naman pinahiga na ulit siya ni Karylle sa kama.
"San? San ang masakit?" umupo naman siya sa tabi niya at pinisil-pisil ang kamay ni Vice. When he heard her question ay napangiti naman siya.
"Dito.. Sobrang sakit." napangiti naman si Karylle. She saw him pointing sa dibdib niya kaya naman hinampas niya ito ng unan. "Ang drama mo. Ano ba kasing problema?"
From there ay napaface-palm na naman muli si Vice. Kaya naman mabilis niyang inangat ang ulo niya at nilapit ito sa mukha ni Karylle.
"Maganda ka sana.. Matalino.. Mabait. Nasa'yo na sana lahat, kaso.. Bakit ang slow mo?" tahimik lang si Karylle na nakatingin pa rin sa mga mata ni Vice. (insert Buko here and Vice's kilig smile)
They just kept staring at each other for a few minutes hanggang sa nagsalita muli si Vice. "Hindi ko alam kung magugulat ka, mandidiri, magagalit o matutuwa. Pero Karylle, pwede ba kiitang.. Ligawan?"
"Se-seryoso ka ba talaga sakin?"
"Karylle sa tingin mo kung nagbibiro ako, tatanungin kita? Walang baklang magtatanong nito sa babae kung hindi siya seryoso.."
"Kasi.. But Vice ano kasi eh alam mong---"
"At walang baklang gagawin 'to kung nagbibiro siya.." bigla namang sinugod ni Vice ang mga labi ni Karylle. At first she wanted to stop, pero bigla siyang nakaramdam ng kakaiba. Pagmamahal. As Vice pulled off the kiss, ay bigla silang nagkailangan.
He cleared his throat and looked at her. "So.. Ano, naniniwala ka na ba? Pwede ba kitang ligawan?"
.
.
.
.
"Yes, Vice." Karylle shyly answered. Napangiti naman si Vice at niyakap nalang bigla si Karylle.
--------------------------------
A week later, ay nasa Boracay naman si Karylle kasama ang pamilya niya while Vice was at New York. Sinorpresa kasi siya ng kanyang kapatid at nanay na ipapasyal siya nila doon sa Amerika para sa kanyang kaarawan.
Even though they were a thousand miles away from each other, ay patuloy pa rin ang kanilang paguusap. Binigyan si Vice ng bagong cellphone kaya naman nakakapagchat sila ni Karylle sa Facebook.
"Happy birthday, anak!!!" napatigil siya sa pagtype nang biglang dumating ang Nanay Rosario niya na may dalang cake.
Napaluha naman siya sa tuwa kaya pagkatapos niya hipan ang kandila ay niyakap agad niya ang ina at kapatid. "Thank you.. Maraming salamat sa lahat. Hindi ko talaga inexpect 'to, nay."
"Wag kang mag-alala nay, kapag nakapagtapos na ako at nakahanap ng trabaho, hindi mo na kailangan magpakahirap dito sa Amerika.."
"Ay nako Tutoy. Our mother will become a queen one day. Aalagaan ka namin ng bongga nay!" sabi naman ng Ate Emma niya. "Tama na! Let's prep up. We'll bring you sa Times Square na Tutoy. Let's goooo!!!" agad namang naexcite si Vice sa kanyang narinig kaya kinuha na agad niya ang kanyang mga gamit at umalis na rin sila kaagad.
Karylle Tatlonghari:
Happy birthday Vice!!!! Miss you na :)
"Tutoy? Bakit iba ata ang pagngiti mo dyan sa cellphone mo?" tanong ng Nanay Rosario niya.
"Wala nay." pagdedeny niya. "Naaaliw lang ako. Alam niyo naman, first time magkaganito."
Jose Marie Viceral:
Clingy baby!
Karylle Tatlonghari:
Baby?
Jose Marie Viceral:
Edi wag. Haha! Papunta kami ng Times Square. Kumusta naman ang Bora with your pet dog Yael?
Karylle Tatlonghari:
Baliw. It's good. Naghahanap nga ako ng perfect time to tell Mama about sa breakup namin. Better sana if you were here:(
Jose Marie Viceral:
Good luck. Kaya mo yan. Ikaw pa, i'm sure maiintindihan ka niya. Hayaan mo pag mayaman na ako dadalhin kita dyan. At magkakaroon tayo ng magagandang memories dyan sa Bora. I promise :) Pero...
Karylle Tatlonghari:
Pero?
Jose Marie Viceral:
Pero dapat sagutin mo muna ako ;)
Karylle Tatlonghari:
Haha! You'll have to work on that birthday BOY! :P
------------------------------
Karylle's POV
It's been a week since we last saw each other. Been a week since nangyari yung first kiss namin. And until now, I can't get over the fact na nagawa namin yun. Knowing that he's gay. Ganun na ba talaga kalakas ang tama ko sa kanya?
Although i'm still having doubts about this. Hindi ko alam kung maniniwala na ba talaga ako. Ang hirap naman kasi talaga isipin na magiging boyfriend ko ang best friend ko? Tapos bakla pa siya? Maraming magtataka.. Maninira.. Kakayanin kaya namin silang harapin?
Paano na ang pamilya ko? What if they find out about this? Sigh.. Okay. Karylle stop worrying about it masyado. I'm sure if it's meant to be, it will be.
"Babe, let's eat dinner na." I turned around and saw Yael holding a flower. He started walking closer to me until I told him to stop.
"Pwede ba? Tigilan mo na 'tong kalokohan mo Yael. Wag ka ng umasa na babalikan pa kita kasi hindi na mangyayari yun." inirapan ko siya nang bigla niya akong hinawakan sa braso.
"I am not giving up on you. At hindi ako papayag na mapunta ka lang sa walang kwentang baklang yun."
Hindi ko na napigilan. Sinampal ko na siya.
"Kung wala man siyang kwenta sa paningin mo, at least hindi siya manloloko katulad mo." I left my room and headed to the resto kung saan naman naroon ang pamilya ko.
---------------------------------
Malalim na ang gabi at si Karylle naman ay mag-isang nakaupo sa beach chair na malapit sa dagat. Katabi naman niya ang isang bonfire. She had with her a glass of mango shake and her phone as well. Vice kept sending her pictures of him sa New York and she was very happy to see him with his family.
Jose Marie Viceral:
Sinabi mo na ba?
Karylle Tatlonghari:
Not yet.
Jose Marie Viceral:
Wag kang kabahan. Kaya mo yan! :) *insert vice's selfie with pa cute smile here*
Karylle Tatlonghari:
Hahaha! Ang adorable mo naman bes!
Jose Marie Viceral:
Araaaaay!! #BestFriendZoned
"Karylle, anak. Bakit gising ka pa?" she was surprised to see her Mom na gising pa. Umurong naman siya kaya umupo na rin sa tabi niya ang kanyang ina.
"Something bothering you right now?"
"Ah.. Ma.. I have something to tell you, but please.. Don't get mad at me."
Bigla namang nag-iba ang expression sa mukha ni Zsazsa kaya bigla ring kinabahan si Karylle. "Sige anak.. What is it? Just don't tell me na buntis ka."
She covered her face with her two hands when she heard her mom say those words.
"Ma, me and Yael are over. Matagal na." and as expected ay ikinagulat naman ito ng mommy niya.
"Kailan pa? Eh di sana ko na siya sinama nung birthday mo and dito sa Boracay?"
"Ma, okay lang. Andito na tayo. Nangyari na. Wala na tayong magagawa." napangiti nalang si Karylle.
"Are you okay? Moving on process ka pa rin ba? Come on tell me what happened."
"You told me before to make the right decision, Ma. And this is it. I broke up with him." her mom hugged her right away to comfort her dahil nahalata nitong paiyak na si K. "Hindi ko na gusto yung attitude niya. He's dragging me away from people na sobrang malapit sa puso ko.."
Zsazsa cupped her daughters' cheeks and looked into her eyes saying. "Don't worry anak. I'm sure you'll find someone better okay?"
"Actually, ma." napangiti naman siya bigla nang harapin niya ang kanyang ina. She wanted to laugh dahil hindi rin siya mismo makapaniwala.
.
.
.
.
"I think I already found him.." pigil kilig namang sagot ni Karylle.
Author's POV
Ehhhmeeeegeeeerrddddd aamin na ba si Karylle?! :))
Christine Andrea Bautista, ayan na ang cameo mo. Keri na yan. Hahahaha!!!