" jeon.. "
" ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုပေးမယ်မလား "
Jinခေါင်းလေးမော့ရင်းjeonမျက်နှာကိုကြည့်လိုက်မိသည်။ကြည့်မိမှအမှားကြီးမှားသွားတာပဲညှိ့အားပြင်းတဲ့jeonမျက်မျက်၀န်းတွေကနေရုံးမထွက်နိုင်တော့
Jeonကjinပါးလေးကိုလက်ဖဝါးဖြင့်ထိကိုင်ရင်းjinနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရှိုက်တယ်။နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကိုစုပ်ယူနမ်းရှိုက်ပီးတော့လည်တိုင်တစ်လျှောက်ကိုအမှတ်အသားတွေပေးတယ်
Jinကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီရင်းကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီးနှစ်ယောက်စလုံးရဲ့၀တ်ရုံတွေကိုချွတ်လိုက်သည်။
ရင်ဘက်တစ်၀ိုက်အကျင်နာတွေပေးပြီးတော့
Jinချယ်ရီပွင့်လေးတွေကိုစုပ်ယူတယ်
" အ့ အဟင်း jeon.. "
" စိတ်လျှော့ထားjin."
"Jeon~~"
"ကိုယ်စတော့မယ် "
" အင်းမ် .. အ့... "
Jinပေါင်တံကိုမြှောက်ရင်းခါးစပ်နားတွေကိုjeonကနမ်းရှိုက်တယ်
Jinနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်းအချစ်ခရီးကိုစတင်လိုက်တယ်
" အ့jeon အဟ့ ဖြေး..ဖြေး "
" အင်းမ် ခနလေးပဲသည်းခံjin "
ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုကိုင်ရင်းဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်နေတော့jinကမျက်လုံးတွေမှေးရင်းခံစားတွေမြင့်လာသည်။သူ့လည်ကိုတင်းတင်းဖက်ကိုင်နေရင်းတစချက်ဆောင့်တိုင်းခါးကိုပိုကော့ပေးလာသည်။
" အဟင့် jeon အဲ့ ..နား မြန်မြန် "
"oh ! jin ...ရူးလောက်တယ် "
"အ့.ပြီးတော့မယ်"
"ကိုယ်.ကိုယ်ရော.တူတူ"
ပီးဆုံးသွားပီးတော့jinကိုယ်လေးကိုရေဇလုံထဲချီမသွားရင်းသန့်ရှင်းပေးလိုက်တယ်
" jinဘာသာ၀တ်ပါ့မယ် "
" ငြိမ်ငြိမ်လေးနေပါအချစ်ရယ်..ကိုယ်ကစိတ်ပူလို့ကို "
" စိတ်ပူတဲ့သူကလည်း "
" ဟား....စူပုပ်မနေပါနဲ့ကိုယ်အသဲယားလို့ပါ "
" ချစ်တယ်jeon "
" ကိုယ်ကပိုချစ်တာသိတယ်မို့လား "
" အွန်း "
" ခနလှဲနေလိုက်နော် "
" ဟင့်အင်း jinပြန်ရတော့မယ်နောက်ကျနေပီ "
" ဟက်.. လမ်းလျှောက်နိုင်လို့လား "
" အာ..jeon "
" ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ် "
" ဟင်ဘလိုလိုက်ပို့မှာလဲ "
" ဟော့.သလိုချီပီးတော့ပေါ့ "
Jeonကjinကိုယ်လေးကိုဆွေ့ခနဲပွေ့ချီရင်းပြုံးစစမျက်နှာနဲ့ပြောလာတယ်
" မ..မလုပ်နဲ့jeon jinဘာသာပြန်ပါ့မယ် "
" ငြိမ်ငြိမ်နေပြီးလိုက်ခဲ့ပါ "
Jinကိုယ်လေးကိုချီရင်းသမားတော်ဆောင်ကိုသွားလိုက်သည်
ကိုယ်ချီထားတော့အပျိုတော်တွေကရင်ခွင်ထဲက
ကောင်လေးကိုအတင်းမျက်လုံးကျွတ်ကျမတတ်လာ
ကြည့်နေကြတာမလို့ကိုယ်မှာမျက်စောင်းလိုက်ထိုးနေရတာအမော
သမားတော်အဆောင်ကjinနေတဲ့အဆောင်းခန်းဘက်ရောက်ji yoonထွက်လာရင်းအ့ဩသလိုကြည့်နေတယ်
Jinကိုယ်လေးကိုအောက်ချပေးရင်း
" ကိုယ်သွားတော့မယ် "
" ဟုတ် "
" ကောင်းကောင်းသွားပါအိမ်ရှေ့စံ "
Jeonပြန်သွားတာနဲ့jinအခန်းထဲကို၀င်တော့နောက်က
ji yoonကပါလိုက်၀င်လာတယ်ဘာတွေဆက်စုအုံးမလဲမသိဘူး
" jinအိမ်ရှေ့စံကနင့်ကိုဘာလို့ချီလာတာလည်း "
" အဲ့.. အဲ့တာက ဟို..ဟို .. "
" ဧကန်ဏ နင်နဲ့အိမ်ရှေ့စံနဲ့မေတ္တာမျှနေတာလား "
" အင်းမ် .. "
" Jin... "
" ဟာ ဘာလို့အော်တာလဲ "
" ဒီမှာjinနင်တို့နှစ်ယောက်ချစ်တာအပစ်မဟုတ်ပေမဲ့ပေါင်းဖတ်လို့တော့မရတာသိတယ်မလား "
" ..... "
" နင်ကယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့အတွက်နိုင်ငံအတွက်နန်းသွေးကိုမမွေးပေးနိုင်ဘူးတကယ်လို့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဆိုရင်တောင်သာမန်သမားတော်လေးတစ်ယောက်ကိုအိမ်ရှေ့စံကြင်ယာတော်အဖြစ်လက်မခံဘူး "
" ငါ..ငါ မသိတော့ဘူးငါ jeonကိုချစ်တယ် "
" နင်ဖြစ်လာသမျှကိုလက်ခံနိုင်လား "
" အွန်း.. "
" နင်လက်ခံနိုင်ရင်ရောအိမ်ရှေ့စံကနင့်အတွက်နဲ့သူ့ထီးနန်းကိုစွန့်မတဲ့လား "
" jeon ..ကလည်းငါ့ကိုချစ်တယ် "
" ပြသာနာတွေဖြစ်လာရင်နစ်နာရမှာနင့်ဘက်ကပဲjin
ဟင်းးးး..ငါနင်တို့အဆင်ပြေဖို့ပဲဆုတောင်းတယ် "
jinစိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးပဲ ji yoonပြောသွားတာတွေကအကြိုးအကြောင်းဆီလျော်နေတယ်မဟုတ်လား.တကယ်ပါပဲသူများစိတ်ညစ်အောင်ပြောသွားတယ် ji yoon
စိတ်ပုပ်
နှုတ်ခမ်းလေးဆူရင်းနေရင်းအတွေးများနေတဲ့jinလေးဟာညစာစားဖို့ကိုတော့မမေ့လျော့ခဲ့
ထမင်းနဲ့ဟင်းတွေကိုစူပုပ်ပုပ်လေးစားနေတဲ့jin ရယ်ပါ..
--------------
" အိမ်ရှေ့စံအရှင်မင်းကြီးကအခေါ်တော်လွှတ်လိုက်ပါတယ် "
"ခမည်းတော်က .."
" ဟုတ်ကဲ့ "
" အင်း ကိုယ်တော်အခုပဲသွားလိုက်ပါ့မယ် "
အရှင်မင်းကြီးနန်းဆောင်ရောက်တော့အထဲကစကားပြောသံတွေကြောင့်မယ်မယ်ပါရောက်နေတယ်ဆိုတာသိလိုက်တယ်
" အရှင်မင်းကြီးနဲ့မယ်မယ်ကိုဂါ၀ရပြုပါတယ် "
" လာသားလေး မယ်တော်ကသားလေးကိုလွမ်းနေတာဘာလို့မယ်မယ်ကိုလာမတွေ့တာလဲ "
" မအားလပ်ဖြစ်နေလို့ပါကျတော်လည်းမယ်မယ်ကိုလွမ်းပါတယ် "
" မအားလပ်တဲ့သူကတခြားတစ်ယောက်ကိုတော့ချီပီးအိပ်ဆောင်ထိလိုက်ပို့ဖို့တော့အချိန်ရှိတယ်ပေါ့ "
မင်းကြီးစကားကြောင့်Jung kookမျက်နှာအနည်းငယ်ပျက်သွားပေမဲ့ဘာမှတော့ပြန်မပြော
" စိတ်ကစားတာဆိုလည်းတော်ရုံပဲကောင်းတယ် "
" ကျွန်ုပ်စိတ်ကစားတာမဟုတ်ပါဘူးသူ့ကိုတကယ်
ချစ်မြတ်နိုးတာပါ "
" ဘာ.....အဲ့တာယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်လေ "
" ယောကျ်ားလေးချင်းချစ်ကြိုက်တာအပြစ်မဟုတ်ပါဘူး "
" အဲ့ကောင်လေးနဲ့မပတ်သတ်နဲ့တော့အဲ့တာငါ့အမိန့်ပဲ "
" ကျွန်ုပ်သူ့ကိုတကယ်ချစ်တာ "
" အိမ်ရှေ့စံ အခုမင်းအမိန့်ကိုလွန်ဆန်နေတာလား "
" စိုးရွံ့မိပါတယ် မင်းကြီး "
" မင်းးးထွက်သွားအခုထွက်သွားတော့ငါပြောစရာကုန်ပီ "
" ပြန်လိုက်ပါသားတော်ရယ် "
" သွားခွင့်ပြုပါအုံး မင်းကြီးနဲ့မယ်မယ် "
Jung kookစိတ်ထဲလေးနေတာတော့အမှန်မင်းကြီးကသူ့ကိုတားလို့မရရင်jinကိုဘာလုပ်မလဲမသိဘူးလေ
စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတာကြောင့်ဝါးရုံပင်တွေနောက်ကရေတံခွန်ဘက်ကိုထွက်လာလိုက်တော့တွေ့လိုက်ရတဲ့သူလေးကြောင့်jeonမျက်နှာတွင်အပြုံးများဖြစ်ပေါ်လာတယ်
________________________________
+ခန်းမှာအသုံးအနှုန်းတွေကိုအတတ်နိုင်ဆုံးအရမ်းမရိုင်းအောင်ရေးထားပါတယ်
နှစ်ခြိုက်ကြပါရဲ့လားရှင်
Thanks you Readers😘
(Edit~ခုဆိုရေးတာပိုပွင့်လင်းလာ.ကိုယူအရူး -,-)
.
zawgyi ver
" jeon.. "
" ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳေပးမယ္မလား "
Jinေခါင္းေလးေမာ့ရင္းjeonမ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္မိသည္။ၾကည့္မိမွအမွားႀကီးမွားသြားတာပဲညွိ့အားျပင္းတဲ့jeonမ်က္မ်က္၀န္းေတြကေန႐ုံးမထြက္နိုင္ေတာ့
Jeonကjinပါးေလးကိုလက္ဖဝါးျဖင့္ထိကိုင္ရင္းjinႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းရွိုက္တယ္။ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေတြကိုစုပ္ယူနမ္းရွိုက္ပီးေတာ့လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ကိုအမွတ္အသားေတြေပးတယ္
Jinကိုယ္ေလးကိုေပြ႕ခ်ီရင္းကုတင္ေပၚတင္လိုက္ၿပီးႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕၀တ္႐ုံေတြကိုခြၽတ္လိုက္သည္။
ရင်ဘက်တစ်၀ိုက်အကျင်နာေတြေပးၿပီးေတာ့
Jinခ်ယ္ရီပြင့္ေလးေတြကိုစုပ္ယူတယ္
" အ့ အဟင္း jeon.. "
" စိတ္ေလွ်ာ့ထားjin."
"Jeon~~"
"ကိုယ္စေတာ့မယ္ "
" အင္းမ္ .. အ့... "
Jinေပါင္တံကိုျမႇောက္ရင္းခါးစပ္နားေတြကိုjeonကနမ္းရွိုက္တယ္
Jinႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းရင္းအခ်စ္ခရီးကိုစတင္လိုက္တယ္
" အ့jeon အဟ့ ေျဖး..ေျဖး "
" အင္းမ္ ခနေလးပဲသည္းခံjin "
ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုကိုင္ရင္းေျဖးေျဖးခ်င္းေဆာင့္ေနေတာ့jinကမ်က္လုံးေတြေမွးရင္းခံစားေတြျမင့္လာသည္။သူ႕လည္ကိုတင္းတင္းဖက္ကိုင္ေနရင္းတစခ်က္ေဆာင့္တိုင္းခါးကိုပိုေကာ့ေပးလာသည္။
" အဟင့္ jeon အဲ့ ..နား ျမန္ျမန္ "
"oh ! jin ...႐ူးေလာက္တယ္ "
"အ့.ၿပီးေတာ့မယ္"
"ကိုယ္.ကိုယ္ေရာ.တူတူ"
ပီးဆုံးသြားပီးေတာ့jinကိုယ္ေလးကိုေရဇလုံထဲခ်ီမသြားရင္းသန့္ရွင္းေပးလိုက္တယ္
" jinဘာသာ၀တ္ပါ့မယ္ "
" ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနပါအခ်စ္ရယ္..ကိုယ္ကစိတ္ပူလို႔ကို "
" စိတ္ပူတဲ့သူကလည္း "
" ဟား....စူပုပ္မေနပါနဲ႕ကိုယ္အသဲယားလို႔ပါ "
" ခ်စ္တယ္jeon "
" ကိုယ္ကပိုခ်စ္တာသိတယ္မို႔လား "
" အြန္း "
" ခနလွဲေနလိုက္ေနာ္ "
" ဟင့္အင္း jinျပန္ရေတာ့မယ္ေနာက္က်ေနပီ "
" ဟက္.. လမ္းေလွ်ာက္နိုင္လို႔လား "
" အာ..jeon "
" ကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
" ဟင္ဘလိုလိုက္ပို႔မွာလဲ "
" ေဟာ့.သလိုခ်ီပီးေတာ့ေပါ့ "
Jeonကjinကိုယ္ေလးကိုေဆြ႕ခနဲေပြ႕ခ်ီရင္းၿပဳံးစစမ်က္ႏွာနဲ႕ေျပာလာတယ္
" မ..မလုပ္နဲ႕jeon jinဘာသာျပန္ပါ့မယ္ "
" ၿငိမ္ၿငိမ္ေနၿပီးလိုက္ခဲ့ပါ "
Jinကိုယ္ေလးကိုခ်ီရင္းသမားေတာ္ေဆာင္ကိုသြားလိုက္သည္
ကိုယ္ခ်ီထားေတာ့အပ်ိဳေတာ္ေတြကရင္ခြင္ထဲက
ေကာင္ေလးကိုအတင္းမ်က္လုံးကြၽတ္က်မတတ္လာ
ၾကည့္ေနၾကတာမလို႔ကိုယ္မွာမ်က္ေစာင္းလိုက္ထိုးေနရတာအေမာ
သမားေတာ္အေဆာင္ကjinေနတဲ့အေဆာင္းခန္းဘက္ေရာက္ji yoonထြက္လာရင္းအ့ဩသလိုၾကည့္ေနတယ္
Jinကိုယ္ေလးကိုေအာက္ခ်ေပးရင္း
" ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ "
" ဟုတ္ "
" ေကာင္းေကာင္းသြားပါအိမ္ေရွ႕စံ "
Jeonျပန္သြားတာနဲ႕jinအခန္းထဲကို၀င္ေတာ့ေနာက္က
ji yoonကပါလိုက္၀င္လာတယ္ဘာေတြဆက္စုအုံးမလဲမသိဘူး
" jinအိမ္ေရွ႕စံကနင့္ကိုဘာလို႔ခ်ီလာတာလည္း "
" အဲ့.. အဲ့တာက ဟို..ဟို .. "
" ဧကန္ဏ နင္နဲ႕အိမ္ေရွ႕စံနဲ႕ေမတၱာမွ်ေနတာလား "
" အင္းမ္ .. "
" Jin... "
" ဟာ ဘာလို႔ေအာ္တာလဲ "
" ဒီမွာjinနင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္တာအပစ္မဟုတ္ေပမဲ့ေပါင္းဖတ္လို႔ေတာ့မရတာသိတယ္မလား "
" ..... "
" နင္ကေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္နိုင္ငံအတြက္နန္းေသြးကိုမေမြးေပးနိုင္ဘူးတကယ္လို႔မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာင္သာမန္သမားေတာ္ေလးတစ္ေယာက္ကိုအိမ္ေရွ႕စံၾကင္ယာေတာ္အျဖစ္လက္မခံဘူး "
" ငါ..ငါ မသိေတာ့ဘူးငါ jeonကိုခ်စ္တယ္ "
" နင္ျဖစ္လာသမွ်ကိုလက္ခံနိုင္လား "
" အြန္း.. "
" နင္လက္ခံနိုင္ရင္ေရာအိမ္ေရွ႕စံကနင့္အတြက္နဲ႕သူ႕ထီးနန္းကိုစြန့္မတဲ့လား "
" jeon ..ကလည္းငါ့ကိုခ်စ္တယ္ "
" ျပသာနာေတြျဖစ္လာရင္နစ္နာရမွာနင့္ဘက္ကပဲjin
ဟင္းးးး..ငါနင္တို႔အဆင္ေျပဖို႔ပဲဆုေတာင္းတယ္ "
jinစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ ji yoonေျပာသြားတာေတြကအႀကိဳးအေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ေနတယ္မဟုတ္လား.တကယ္ပါပဲသူမ်ားစိတ္ညစ္ေအာင္ေျပာသြားတယ္ ji yoon
စိတ္ပုပ္
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူရင္းေနရင္းအေတြးမ်ားေနတဲ့jinေလးဟာညစာစားဖို႔ကိုေတာ့မေမ့ေလ်ာ့ခဲ့
ထမင္းနဲ႕ဟင္းေတြကိုစူပုပ္ပုပ္ေလးစားေနတဲ့jin ရယ္ပါ..
--------------
" အိမ္ေရွ႕စံအရွင္မင္းႀကီးကအေခၚေတာ္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ "
"ခမည္းေတာ္က .."
" ဟုတ္ကဲ့ "
" အင္း ကိုယ္ေတာ္အခုပဲသြားလိုက္ပါ့မယ္ "
အရွင္မင္းႀကီးနန္းေဆာင္ေရာက္ေတာ့အထဲကစကားေျပာသံေတြေၾကာင့္မယ္မယ္ပါေရာက္ေနတယ္ဆိုတာသိလိုက္တယ္
" အရွင္မင္းႀကီးနဲ႕မယ္မယ္ကိုဂါ၀ရျပဳပါတယ္ "
" လာသားေလး မယ္ေတာ္ကသားေလးကိုလြမ္းေနတာဘာလို႔မယ္မယ္ကိုလာမေတြ႕တာလဲ "
" မအားလပ္ျဖစ္ေနလို႔ပါက်ေတာ္လည္းမယ္မယ္ကိုလြမ္းပါတယ္ "
" မအားလပ္တဲ့သူကတျခားတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ခ်ီပီးအိပ္ေဆာင္ထိလိုက္ပို႔ဖို႔ေတာ့အခ်ိန္ရွိတယ္ေပါ့ "
မင္းႀကီးစကားေၾကာင့္Jung kookမ်က္ႏွာအနည္းငယ္ပ်က္သြားေပမဲ့ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာ
" စိတ္ကစားတာဆိုလည္းေတာ္႐ုံပဲေကာင္းတယ္ "
" ကျွန်ုပ်စိတ်ကစားတာမဟုတ်ပါဘူးသူ့ကိုတကယ်
ခ်စ္ျမတ္နိုးတာပါ "
" ဘာ.....အဲ့တာေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ေလ "
" ေယာက်္ားေလးခ်င္းခ်စ္ႀကိဳက္တာအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး "
" အဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕မပတ္သတ္နဲ႕ေတာ့အဲ့တာငါ့အမိန့္ပဲ "
" ကျွန်ုပ်သူ့ကိုတကယ်ချစ်တာ "
" အိမ္ေရွ႕စံ အခုမင္းအမိန့္ကိုလြန္ဆန္ေနတာလား "
" စိုး႐ြံ႕မိပါတယ္ မင္းႀကီး "
" မင္းးးထြက္သြားအခုထြက္သြားေတာ့ငါေျပာစရာကုန္ပီ "
" ျပန္လိုက္ပါသားေတာ္ရယ္ "
" သြားခြင့္ျပဳပါအုံး မင္းႀကီးနဲ႕မယ္မယ္ "
Jung kookစိတ္ထဲေလးေနတာေတာ့အမွန္မင္းႀကီးကသူ႕ကိုတားလို႔မရရင္jinကိုဘာလုပ္မလဲမသိဘူးေလ
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနတာေၾကာင့္ဝါး႐ုံပင္ေတြေနာက္ကေရတံခြန္ဘက္ကိုထြက္လာလိုက္ေတာ့ေတြ႕လိုက္ရတဲ့သူေလးေၾကာင့္jeonမ်က္ႏွာတြင္အၿပဳံးမ်ားျဖစ္ေပၚလာတယ္
________________________________
+ခန္းမွာအသုံးအႏႈန္းေတြကိုအတတ္နိုင္ဆုံးအရမ္းမရိုင္းေအာင္ေရးထားပါတယ္
ႏွစ္ၿခိဳက္ၾကပါရဲ႕လားရွင္
Thanks you Readers😘
(Edit~ခုဆိုေရးတာပိုပြင့္လင္းလာ.ကိုယူအ႐ူး -,-)