#Zawgyi
ဘာလိုလိုနဲ႕ လူစီးရပ္စ္ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကိုေရာက္တာေတာင္ တစ္လေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္..။
စာသင္ရတာလည္း အဆင္ေျပသလို ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးလည္း ပို၍ အဆင္ေျပလာသည္..။
ခက္ေနသည္ကား ေဆးဗားရပ္စ္စနိပ္!
တစ္ေန႕တစ္ခါေတာင္ စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာ..ေတြ႕တိုင္း ဘုကလန႔္ပဲ ေျပာေနေသာေၾကာင့္ အရင္က ကိစၥေတြကို စိတ္ဆိုးမေျပေသးမွန္း သိသာသည္...။
တစ္ခုထူးျခားသည္က ေဆးဗားရပ္စ္ ႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္မနိုင္ျဖစ္ေနတတ္သည္..။
သူနဲ႕စကားေျပာေနသည့္အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္မပိုင္ေတာ့သလို...တစ္ျခားတစ္ေယာက္က ထိန္းခ်ဳပ္ထားသလိုျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္...။
ေတြ႕လိုက္လွ်င္ပင္ လူစီးရပ္စ္၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားက မ်က္လုံးထဲတြင္ တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေပၚလာတတ္သည္...။
ေသခ်ာသည္...ထိုသည္မွာ တကယ့္ လူစီးရပ္စ္၏ ဝိဉာဥ္ပင္ျဖစ္သည္..။
"အဟမ္း!"
ေခ်ာင္းဟန႔္သံၾကား၍ အေတြးစမ်ားကို ျဖတ္ကာ အသံလာရာကို ၾကည့္မိေတာ့ ေဆးဗားရပ္စ္ ျဖစ္ေနသည္..။
"Sev...!!"
ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ကိုယ္အေရွ႕ေတာင္ေရာက္လာေလၿပီ!ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္လာလဲေတာင္မသိ...။
"ေအး...ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ညေနက်ရင္ ႐ုံးခန္းခနလာခဲ့ပါဦးတဲ့"
ေဆးဗားရပ္စ္ က သူ႕ရဲ႕အသံနက္ႀကီးျဖင့္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေျပာသည္..။
"ေအာ္...ေအး!!"
လူစီးရပ္စ္ ဆီက ေထာက္ခံေၾကာင္းလက္မွတ္ရၿပီးေနာက္ ျပန္ေတာ့မည္အလုပ္....
"Sev...!!"ဆိုေသာအသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန႔္သြားရျပန္သည္...။
"ေျပာ..!!!"
"ဟို.... ငါနဲ႕ Date မလား?"
လခြမ္း...ငါေျပာခ်င္တာ အဲ့လို မဟုတ္ဘူးေလ..!
အဲလစ္စ္၏ ဝိဉာဥ္ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က လက္ဦးသြားျပန္သည္...။
တျခားအခ်ိန္တြင္ အဆင္ေျပေနေသာ္လည္း ေဆးဗားရပ္စ္ နဲ႕ ေတြ႕ရင္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မပိုင္ေတာ့..။
ေဆးဗားရပ္စ္ ကို ၾကည့္မိေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာက္႐ုပ္မ်က္ႏွာ...။
"ေအး!!"
"ဟင္...!"
မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အေျဖေၾကာင့္ 'ဟင္'ဆိုေသာ အာေမဋိတ္သံက ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာသည္..။
ကဲ!real Lucius ေရ..!ေပ်ာ္ေပေတာ့..!*
အဲလစ္စ္မွာေတာ့ ထြက္သြားတဲ့ ေဆးဗားရပ္စ္ ၏ ေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ၿပီး သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ခ်ကာ ကိုယ္ထဲ၌ ပုန္းကြယ္ေနေသာ လူစီးရပ္စ္ ကို စိတ္ထဲကေန ေျပာလိုက္မိသည္...။
________________________
"ေအာင္မေလး!ဘုရားမလို႔..!!"
ေဆးဗားရပ္စ္ တစ္ေယာက္ သူ႕႐ုံးခန္းထဲသို႔ ရင္ဘတ္ကို ဖိကာ ေျပးဝင္လာခဲ့သည္...။
"မခုန္စမ္းနဲ႕!အေကာင္ေပါက္!!"
လက္ျဖင့္ ဖိထားေသာ ရင္ဘတ္ဘယ္ဘက္ျခမ္းကို ၾကည့္ကာေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္...။
ထိုသို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ပင္ ေဟာ့ဝပ္ေက်ာင္းက ေက်ာက္႐ုပ္မ်က္ႏွာ ပေရာ္ဖက္ဆာႀကီးကို ရင္ခုန္ေအာင္ လုပ္နိုင္တဲ့သူ ရွိေနခဲ့ၿပီေလ...။
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဒမ္ဘယ္ေဒါ က ညေနက်ရင္ က်င္းပမယ့္ ဆရာအစည္းအေဝးပြဲအတြက္ လူစီးရပ္စ္ ကိုပါ ေခၚဖို႔ေျပာလာသည့္ အတြက္ ႐ုံးခန္းသို႔ သြားေခၚခဲ့သည္...။
အရင္ကတည္းက ထိုစတိုင္က်က် ဆံျဖဴအဖိုးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္တိုင္း ရင္ဘတ္ထဲက အေကာင္က ခုန္ေပါက္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႕ေရွ႕တြင္ ေက်ာက္႐ုပ္မ်က္ႏွာ ျဖစ္ေအာင္ မနည္း ဟန္ေဆာင္ထားခဲ့ရသည္... ။
ဟန္ေဆာင္မစ္ရွင္ေအာင္ျမင္ခါနီးေလးမွာပဲ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ အဲ့ေနရာမွာပဲ အသက္ရႈေတြမွားၿပီး ေသေတာ့မလိုလို...။
ကိုယ္္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိလိုက္ဘဲ သူ႕အလိုလို ထြက္သြားေသာ 'ေအး'ဆိုေသာ အေျဖေၾကာင့္ ဆက္ၿပီးဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ႐ုံးခန္းသို႔ အျမန္ေျပးလာခဲ့သည္...။
ဟူး.....ေမာလိုက္တာ!!
__________________
"ကြစ္ဒစ္ၿပိဳင္ပြဲေတာင္ နီးလာၿပီပဲ!ဟယ္ရီ...မင္းေရာ အသံဆိုးေတြ ထပ္ၾကားရေသးလား?"
ပေရာ္ဖက္ဆာ လူစီးရပ္စ္ ၏ စာသင္ခ်ိန္အၿပီး အေဆာင္သို႔ ျပန္လာရာ လမ္းတြင္ Draco ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္..။
"အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ မၾကားရေတာ့ဘူး!Hermioneက ငါ့အတြက္ဆိုၿပီး ကာကြယ္ေရး အေဆာင္တစ္ခုလုပ္ေပးတယ္ေလ!"
ဟယ္ရီက Draco ရဲ႕ေမးခြန္းကို ေျဖရင္း သူ႕၏ လက္က လက္ပတ္ေလးကို Draco ကို ျပလိုက္သည္... ။
"ဒါနဲ႕ ငါ...မင္းကို ေမးစရာရွိလို႔ !!"
Draco ၏ မဝ့ံမရဲစကားေၾကာင့္ ဟယ္ရီလည္း လမ္းေလွ်ာက္ေနသည့္ ေျခလွမ္းမ်ားကို ရပ္ကာ အေရွ႕က ဆံျဖဴေကာင္ေလး၏ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္သည္.. ။
"ေျပာစရာရွိတာေျပာေလ..ငါနားေထာင္ေပးမယ္!"
"ဟို......မင္း ငါနဲ႕ Date မလား?"
Draco ရဲ႕ မဝံ့မရဲေမးခြန္းေၾကာင့္ ဟယ္ရီ႕ ပါးေလးေတြ နီရဲလာသည္...။
"ဟယ္ရီ..ျပန္ေျဖဦးေလ....!"
ဘာမွ ျပန္မေျဖဘဲ ေျပးထြက္သြားတဲ့ အေကာင္ေပါက္စေၾကာင့္ ဒေရကို လိုက္ေမးရျပန္သည္...။
"ဟယ္ရီ...မေျပးနဲ႕ေတာ့!ငါေမာလာၿပီ!!"
ဟယ္ရီနဲ႕ Draco တို႔ စိန္ေျပးလိုက္တမ္း ကစားေနသည္မွာ ေက်ာင္းထဲကေန ကြစ္ဒစ္ကြင္းဆီသို႔ ေရာက္လာေလၿပီ...။
အေျပးသန္လြန္းတဲ့ ေပါက္စကို Draco ဆက္မလိုက္နိုင္ေတာ့..။
"ေအး!!"
ဟယ္ရီတစ္ေယာက္ အေနာက္မွာ က်န္ေနခဲ့ေသာ draco ကို ၾကည့္ကာ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္.. ။
အေဝးႀကီးကေန လွမ္းေအာ္တာေၾကာင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မၾကားရ..။
"ဘာေျပာတာလဲဟ!"
Draco ကလည္း ေမာေမာနဲ႕ ျပန္ေအာ္ရျပန္သည္..။
"မင္းနဲ႕ Date မယ္လို႔!!"
ထိုစကားကိုေတာ့ Draco ၏ နားထဲမွာသာ မက ႏွလုံးသားထဲမွာပါ စြဲက်န္ေနခဲ့ေလၿပီ..။
To be continue...
____________________>>
ဟယ္လို!ေနာက္က်သြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္!!
ေနာက္လည္း ထပ္ေနာက္က်သြားမွာပါ..။
ေက်းဇူး....😁😁
#Unicode
ဘာလိုလိုနဲ့ လူစီးရပ်စ် တစ်ယောက် ကျောင်းကိုရောက်တာတောင် တစ်လကျော်နေပြီဖြစ်သည်..။
စာသင်ရတာလည်း အဆင်ပြေသလို ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးလည်း ပို၍ အဆင်ပြေလာသည်..။
ခက်နေသည်ကား ဆေးဗားရပ်စ်စနိပ်!
တစ်နေ့တစ်ခါတောင် စကားကောင်းကောင်းမပြော..တွေ့တိုင်း ဘုကလန့်ပဲ ပြောနေသောကြောင့် အရင်က ကိစ္စတွေကို စိတ်ဆိုးမပြေသေးမှန်း သိသာသည်...။
တစ်ခုထူးခြားသည်က ဆေးဗားရပ်စ် နှင့်တွေ့လျှင် ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ဖြစ်နေတတ်သည်..။
သူနဲ့စကားပြောနေသည့်အချိန်မျိုးတွင် ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မပိုင်တော့သလို...တစ်ခြားတစ်ယောက်က ထိန်းချုပ်ထားသလိုဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်...။
တွေ့လိုက်လျှင်ပင် လူစီးရပ်စ်၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားက မျက်လုံးထဲတွင် တဖြည်းဖြည်း ပြန်ပေါ်လာတတ်သည်...။
သေချာသည်...ထိုသည်မှာ တကယ့် လူစီးရပ်စ်၏ ဝိဉာဉ်ပင်ဖြစ်သည်..။
"အဟမ်း!"
ချောင်းဟန့်သံကြား၍ အေတြးစမ်ားကို ဖြတ်ကာ အသံလာရာကို ကြည့်မိတော့ ဆေးဗားရပ်စ် ဖြစ်နေသည်..။
"Sev...!!"
ကြည့်မိလိုက်တော့ ကိုယ်အရှေ့တောင်ရောက်လာလေပြီ!ဘယ်အချိန်ရောက်လာလဲတောင်မသိ...။
"အေး...ကျောင်းအုပ်ကြီးက ညနေကျရင် ရုံးခန်းခနလာခဲ့ပါဦးတဲ့"
ဆေးဗားရပ်စ် က သူ့ရဲ့အသံနက်ကြီးဖြင့် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြောသည်..။
"အော်...အေး!!"
လူစီးရပ်စ် ဆီက ထောက်ခံကြောင်းလက်မှတ်ရပြီးနောက် ပြန်တော့မည်အလုပ်....
"Sev...!!"ဆိုသောအသံကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်သွားရပြန်သည်...။
"ပြော..!!!"
"ဟို.... ငါနဲ့ Date မလား?"
လခွမ်း...ငါပြောချင်တာ အဲ့လို မဟုတ်ဘူးလေ..!
အဲလစ်စ်၏ ဝိဉာဉ်ကို တစ်စုံတစ်ယောက်က လက်ဦးသွားပြန်သည်...။
တခြားအချိန်တွင် အဆင်ပြေနေသော်လည်း ဆေးဗားရပ်စ် နဲ့ တွေ့ရင်တော့ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်မပိုင်တော့..။
ဆေးဗားရပ်စ် ကို ကြည့်မိတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျောက်ရုပ်မျက်နှာ...။
"အေး!!"
"ဟင်...!"
မမျှော်လင့်ထားတဲ့အဖြေကြောင့် 'ဟင်'ဆိုသော အာမေဋိတ်သံက ရုတ်တရက် ထွက်လာသည်..။
ကဲ!real Lucius ရေ..!ပျော်ပေတော့..!*
အဲလစ်စ်မှာတော့ ထြက္သြားတဲ့ ဆေးဗားရပ်စ် ၏ ကျောပြင်ကို ကြည့်ပြီး သက်ပျင်းတစ်ချက်ချကာ ကိုယ်ထဲ၌ ပုန်းကွယ်နေသော လူစီးရပ်စ် ကို စိတ်ထဲကနေ ပြောလိုက်မိသည်...။
________________________
"အောင်မလေး!ဘုရားမလို့..!!"
ဆေးဗားရပ်စ် တစ်ယောက် သူ့ရုံးခန်းထဲသို့ ရင်ဘတ်ကို ဖိကာ ပြေးဝင်လာခဲ့သည်...။
"မခုန်စမ်းနဲ့!အကောင်ပေါက်!!"
လက်ဖြင့် ဖိထားသော ရင်ဘတ်ဘယ်ဘက်ခြမ်းကို ကြည့်ကာပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်...။
ထိုသို့ ပြောရလောက်အောင်ပင် ဟော့ဝပ်ကျောင်းက ကျောက်ရုပ်မျက်နှာ ပရော်ဖက်ဆာကြီးကို ရင်ခုန်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့သူ ရှိနေခဲ့ပြီလေ...။
ကျောင်းအုပ်ကြီး ဒမ်ဘယ်ဒေါ က ညနေကျရင် ကျင်းပမယ့် ဆရာအစည်းအဝေးပွဲအတွက် လူစီးရပ်စ် ကိုပါ ခေါ်ဖို့ပြောလာသည့် အတွက် ရုံးခန်းသို့ သွားခေါ်ခဲ့သည်...။
အရင်ကတည်းက ထိုစတိုင်ကျကျ ဆံဖြူအဖိုးကြီးကို တွေ့လိုက်တိုင်း ရင်ဘတ်ထဲက အကောင်က ခုန်ပေါက်နေသောကြောင့် သူ့ရှေ့တွင် ကျောက်ရုပ်မျက်နှာ ဖြစ်အောင် မနည်း ဟန်ဆောင်ထားခဲ့ရသည်... ။
ဟန်ဆောင်မစ်ရှင်အောင်မြင်ခါနီးလေးမှာပဲ မမျှော်လင့်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရတော့ အဲ့နေရာမှာပဲ အသက်ရှုတွေမှားပြီး သေတော့မလိုလို...။
ကိုယ််ကိုယ်တိုင်တောင်မသိလိုက်ဘဲ သူ့အလိုလို ထွက်သွားသော 'အေး'ဆိုသော အဖြေကြောင့် ဆက်ပြီးဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘဲ ရုံးခန်းသို့ အမြန်ပြေးလာခဲ့သည်...။
ဟူး.....မောလိုက်တာ!!
__________________
"ကွစ်ဒစ်ပြိုင်ပွဲတောင် နီးလာပြီပဲ!ဟယ်ရီ...မင်းရော အသံဆိုးတွေ ထပ်ကြားရသေးလား?"
ပရော်ဖက်ဆာ လူစီးရပ်စ် ၏ စာသင်ချိန်အပြီး အဆောင်သို့ ပြန်လာရာ လမ်းတွင် Draco မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။
"အခုနောက်ပိုင်းတော့ မကြားရတော့ဘူး!Hermioneက ငါ့အတွက်ဆိုပြီး ကာကွယ်ရေး အဆောင်တစ်ခုလုပ်ပေးတယ်လေ!"
ဟယ်ရီက Draco ရဲ့မေးခွန်းကို ဖြေရင်း သူ့၏ လက္က လက်ပတ်လေးကို Draco ကို ပြလိုက်သည်... ။
"ဒါနဲ့ ငါ...မင်းကို မေးစရာရှိလို့ !!"
Draco ၏ မဝ့ံမရဲစကားကြောင့် ဟယ်ရီလည်း လမ်းလျှောက်နေသည့် ခြေလှမ်းများကို ရပ္ကာ အရှေ့က ဆံဖြူကောင်လေး၏ မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်လိုက်သည်.. ။
"ပြောစရာရှိတာပြောလေ..ငါနားထောင်ပေးမယ်!"
"ဟို......မင်း ငါနဲ့ Date မလား?"
Draco ရဲ့ မဝံ့မရဲမေးခွန်းကြောင့် ဟယ်ရီ့ ပါးလေးတွေ နီရဲလာသည်...။
"ဟယ်ရီ..ပြန်ဖြေဦးလေ....!"
ဘာမွ ပြန်မဖြေဘဲ ပြေးထွက်သွားတဲ့ အကောင်ပေါက်စကြောင့် ဒေရကို လိုက်မေးရပြန်သည်...။
"ဟယ်ရီ...မပြေးနဲ့တော့!ငါမောလာပြီ!!"
ဟယ်ရီနဲ့ Draco တို့ စိန်ပြေးလိုက်တမ်း ကစားနေသည်မှာ ကျောင်းထဲကနေ ကွစ်ဒစ်ကွင်းဆီသို့ ရောက်လာလေပြီ...။
အပြေးသန်လွန်းတဲ့ ပေါက်စကို Draco ဆက်မလိုက်နိုင်တော့..။
"အေး!!"
ဟယ်ရီတစ်ယောက် အနောက်မှာ ကျန်နေခဲ့သော draco ကို ကြည့်ကာ အော်ပြောလိုက်သည်.. ။
အဝေးကြီးကနေ လှမ်းအော်တာကြောင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မကြားရ..။
"ဘာပြောတာလဲဟ!"
Draco ကလည်း မောမောနဲ့ ပြန်အော်ရပြန်သည်..။
"မင်းနဲ့ Date မယ်လို့!!"
ထိုစကားကိုတော့ Draco ၏ နားထဲမွာသာ မက နှလုံးသားထဲမှာပါ စွဲကျန်နေခဲ့လေပြီ..။
To be continue...
____________________>>
ဟယ္လို!နောက်ကျသွားတာ တောင်းပန်ပါတယ်!!
နောက်လည်း ထပ်နောက်ကျသွားမှာပါ..။
ကျေးဇူး....😁😁