"ေတာက်...."
မင်းကြီးနန်းေဆာင်ကပြန်ေရာက်တာနဲ့ မြင်မြင်သမျှဟာ ေဒါသထွက်စရာကြီးပဲ....ကန်ပစ်လိုက်ရ....ထိုးပစ်လိုက်ရဆုိတဲ့စိတ်တေွသည် တွန်းတိုက်လုိ့ တိုးထွက်ေနတာ မြင်မကောင်း....
"အိမ်ေရှ့စံ...ဘာဖြစ်လာလုိ့လဲ....မင်းကြီးက ဘာေပြာလိုက်လုိ့လဲ...."
အိမ်ရေှ့စံေဒါသတေွသာ မင်းကြီးမြင်ရင်ပြစ်ဒဏ်ေပးေနမှာ...ကလေးလုိပြုမူကောင်းရလားဆုိပြီးေပါ့....
"Hyung....jimin...ဘယ်မှာလဲသိလား..."
"သခင်ေလးလား...ရှာလုိ့....မဟုတ်မှ..."
အတေွးထဲက ေပါ်ထွက်လာတဲ့မင်းတရားကြိီးပုံရိပ်....မဟုတ်မှဆုိတဲ့ေနာက္္ကွယ်မှာ အဓိပ္ပာယ်ေပါင်းများစွာဆီးကြိုေနတယ် မဟုတ်ပါေစနဲ့လုိ့ပဲ...လက်အုပ်ချီ ရှိခိုးတိုင်တည်ရတော့မလုိပဲ....
"ဟုတ်တယ်....hyungထင်တာအမှန်ပဲ..."
ဖခမည်းေတာ်ဘာေတွလုပ်ေနသလဲ ေတွးရင်ေတာင်မူးေဝလာတဲ့ေခါင်းကို တိုင်နဲ့ေပြးေစာင့်ပြီး အပြစ်ေပးလုိက်ချင်တယ်....ေကြာက်စိတ်ကပြင်မရသေးဘူး....ေကြာက်ဆဲကြောက်္မြဲပဲ....သူ့ကုိေတာ့အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး....
"မင်းကြိီးဆီမှာလား....အဲ့ဒါေကြာင့်..."
စကားပင်မဆုံးသေးဘူး....ေဒါသသံေနှာေနတဲ အိမ်ေရှ့စံရဲ့အသံဟာ သိပ်ပူေလာင်ေနမှန်း ေတွးကြည့်စရာတောင်မလုိဘူး....မြင်ရုံနဲ့သိနိုင်တဲ့မျက်္နှာေတာ်ဟာ ငရုတ်နီလုိပဲ ေတာက်ေလာင်ေနတယ်....မျက်လုံးအစုံဟာ မီးေတာက်တဝင်းဝင်းနဲ့ လောင်မြိုက်ေနတာ ေသွးလွှမ်းေနတဲ့ ေခြာက်ခြားစရာပန်းချီကားတစ်ချပ်ပမာ....တုန်လှုန်စရာေကာင်းလွန်းတယ်....
"ဟုတ်တယ်!!!!!..jiminကုိဖမ်းေခါ်သွားတာ ဖခမည်းေတာ်ေစခိုင်းခဲ့တာ..!!!!"
"ဘာလုိ့လဲ....မယ်ေတာ်ကုိ....မယ်ေတာ့်ကုိ....အား!!!!!"
"အိမ်ရေှ့စံ.....jungkook ah.....hyungရှိတယ်ေလ....hyungရှိတယ်ေနာ်...."
ေဒါသနဲ့ပူေလာင်မူေရာေထွးခဲ့ေတာ့ ကြားခံမျက်ရည်ေတွဟာ ေချာ်ရည်ပမာစီးဆင်းလာတာ....အနားကလူကုိပါပူေလာင်ေစတယ်....
"ဘာလုိ့လဲ....ဘာလုိ့....အခုလုိေတွလုပ်ေနခဲ့တာလဲ.....မယ်ေတာ်တုန်းကရော...အခုေရာ...ကျွန်ေတာ်ကိုနာကျင်စရာေတွ...မုန်းတီးစရာေတွပေးေနခဲ့တာလဲ...."
"မုန်းတယ်....မုန်းတယ်....မင်းကြီးကုိမုန်းတယ်.....ဟိုမိန်းမကိုပုိမုန်းတယ်....မယ်ေတာ်ကုိေသစေခဲ့တဲ့လူေတွ သိပ်မုန်းတယ်...အား!!!!!....."
ေပါက်ကွဲထွက်လာေဒါသကြောင့် မှတ်ဉာဏ်အချို့ဟာေပါ်လုိက် ေပျာက်လုိက်....
"Jungkook ah....စိတ်ထိန်းေလ....စိတ်ထိန်း....hyungရှိတယ်ေနာ်....."
အနှစ်နှစ်အလလ ထိန်းချုပ်မြိုသိပ်ထားတဲ့ ေဒါသတေွဟာ လှိုင်းခတ်သလုိ တက်လာေလတော့ ကြမ်းတမ်းေချပြီ....ခုန်ထွက်လာတဲ့ လှုိင်းငယ်ေလးဟာ ကြီးပြင်းလာေလတော့ ပင်လယ်ဟာကြမ်းတမ်းစွာလှိုင်းပုတ်ေလတော့ နှလုံးသားငယ်ဟာ လက္မခံနိုင်သည်မို့...သမုတ္တရာအလှဟာ ေကာင်းကင်ေအာက် ပြိုပျက်လျက်......ဝမ်းနည်းဖွယ်အတိ...
"ဟင့်.....အင့်....ဟင့်....အင့်...ရက်စက်လိုက်တာ.....ဘယ်လိုေတာင်မှမေတ္တာမထားနိုင်ရတာလဲ....သားေတာ်ေမွးလာတာ အမှားလားဖခမည်းေတာ်ရယ်...."
"မဟုတ်ပါဘူး...အိမ်ရေှ့စံရယ်"လုိ့စိတ်ထဲကနေပဲ နှစ်သိမ့်နိုင်တယ်....ရင်ခွင်ထဲကငယ်စဥ်ကတည်းက ကြည့်ရူစောင့်ရေှာက်လာတဲ့ ယုန်ငယ်ဟာ သန်မာချင်ေယာင်ေဆာင်ခဲ့တာ သိခဲ့တာေပါ့....အခုတော့မာန်တင်းထားတဲ့ ယုန်ငယ်ေလး နှလုံးသားမြှားစိုက်သလိုမျိုး ေကြကွဲဖွယ် ဖြစ်ရပ်တူမျိူး ထပ်ဖြစ်ေလမလားလုိ့ ေတွးပူေနပုံပါပဲ......
"သံတမန်ကုိ ဆင့်ေခါ်လုိက်..."
"မှန်လှပါ့ မင်းကြီး..."
"သံတမန်...ေရာက်ရှိကြောင်းပါ...."ဆိုတဲ့ အဆောင်ဝက အထိန်းေတာ်ချုပ်ရဲ့အသံေကြာင့်...
"ဝင်လာခဲ့..."
"ကျွန်ေတာ်မျိုး ရောက်ရှိေကြာင်းပါ ဘုရား..."
ဘာကိ္စ္စကြောင့် ဆင့်ေခါ်မှန်းမသိရ..နန်းေတာ်ထဲေရာက်တာ jeonနဲ့မီးပုံးလွှတ်ပွဲညထဲကဆုိရင် ေလးရက်္မြောက်တော့မယ်....မင်းကြီးဟာေခါ်ခိုင်းခဲ့တဲ့ဆိုတဲ့အမိန့်တော်ကြောင့် နန်းတွင်းထဲေရာက်ခဲ့ပေမယ့်...တစ်မိုးေအာက်တစ်မြေထဲ နေရာချင်းအတူ ခြေလှမ်းအသာေရွ့ရင် ေရာက်နိုင်ေပမယ့် တေွ့ခွင့်မရသေးဘူး....မင်းကြိိီးအမိန့်မပါပဲ အပြင်မထွက်ရဘူး...အနားမှာhoseokတောင်ရှိမနေဘူး....jeonကုိတော့လွမ်းေလတယ်...ရှစ်နှစ်ေလာက်ေစာင့်နိုင်ခဲ့ေပမယ့်....အခုတော့တစ်စက္ကန့်ေတာင် မမြင်ရရင်ေသတော့မလုိ ရူးေတာ့မလုိ ခံစားချက်က ရယ်စရာေတာ့ေကာင်းလှပါတယ်....
"သက်ေသာင့်သက်သာေနပါ....ကုိယ်ေတာ်ေပြာစရာရှိတယ်...နည်းနည်းေတာ့ရှည်မယ်...အိမ်ရေှ့စံ သားေတာ်ရဲ့အကြောင်းပဲ....."
ေပြာပြသင့်တယ်ထင်တယ်....ဒီေကာင်လေးဟာ သားေတာ်ကုိကာကွယ်ေပးမယ့် တံတိုင်းေလးဖြစ်လာလိမ့်မယ်ဆုိတာ ယုံကြည်တယ်....လမ်းမှားမရောက်ေအာင် ထိန်းေပးမယ့်သူက ဒီေကာင်လေးပဲရှိလိမ့်မယ်....ယုံကြည်ပြီးေပြာဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့မိတယ်....သားေတာ်ေနာင်ေရးအတွက် စိတ်ချခဲ့ချင်တယ်....
"နားေထာင်ဖို့အဆင့်သင့်ပါမင်းကြိီး..."
သားေတာ်တဲ့....မင်းကြီးနဲ့jeonနဲ့လွဲတာေတွရှိမှာေသချာတယ်...ငါဖြန်ေြဖပေးလုိ့ရမယ်...လမ်းစပဲ...မင်းကြိီးကိုယ်တုိင်ေပြာမှာဆုိေတာ့....လန့်လုိက်တာ....
"ေကာင်းပြီ....."
"သားေတာ်ေလး5နှစ်အရွယ်မှာ သားေတာ်ရဲ့မယ်ေတာ်မှာကုလုိ့မရနိုင်တဲ့ ေရာဂါတစ်မျိုးရှိေနခဲ့တယ်....အဲ့ကိ္စ္စကုိ သမားေတာ်ရယ်..ကုိယ်တော်နဲ့ကိုယ်ေတာ့်မိဖုရားပဲသိခဲ့ကြတယ်...သတင်းကိုအပြင်မပေါက်ကြားေစချင်ခဲ့ဘူး....မပျောက်ကင်းနိုင်ဘူးဆုိေပမယ့်...ေရာဂါကုိထိန်းနိုင်ေသးတယ်...အဲ့ဒီအချိန်ကိုယ်ေတာ်ဟာ နန်းတက်ခါစ နှစ်နှစ်ေမြာက်တိုင်းပြည်ဟာ မငြိမ်သက်တဲ့အချိန်....ကုိယ်ေတာ်ရဲ့အကုိေတာ်ဟာ သူထီးနန်းမရလုိ့ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့ ကုိယ်ေတာ်ရဲ့အားနည်ချက်ဖြစ်တဲ့ မိဖုရားကုိေဆးခတ်လုိ့ေရာဂါတွယ်ေစခဲ့တာပဲ..."
"ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ"လု့ိေရရွတ်မိတယ်...မင်းကြိီးဟာလည်း နာကျင်စရာအတိတ်ေတွထဲက မရုန်းထွက်နိုင်ေသးပါလား....မင်းကြိီးဟာ ပြတင်းေပါက်တံခါးအပြင်ဘက်ရဲ့ မိဘုရားေခါင်နန်းေဆာင်ဆီ မျက်နှာမူလုိ့ အတိတ်ကိုတူးဆွပြောပြနေတာ ရင်ထဲမှာတော့ မီးပြင်းပြင်းနဲ့ေတာက္ေလာင်ေနတဲ့မိီးဖိုေပါ်ကရေနွေးအိုလို ပွက်ပွက်ဆူေနမှာ အသေအချာပဲ.....
မင်းကြိိီးဟာ နာကျင်မူကို မြိုသိပ်လုိ အတိတ်ကိုဆက်ရှာတယ်....
______________________________
စိတ်ဝင်စားစရာမကောင်းေတာ့ဘူးလား....ပျင်းေနကြပြီလား....
Thank my readers,
💜Minna💜
______________________________**zawgyi**
"ေတာက္...."
မင္းႀကီးနန္းေဆာင္ကျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ ေဒါသထြက္စရာႀကီးပဲ....ကန္ပစ္လိုက္ရ....ထိုးပစ္လိုက္ရဆုိတဲ့စိတ္ေတြသည္ တြန္းတိုက္လုိ့ တိုးထြက္ေနတာ ျမင္မေကာင္း....
"အိမ္ေရွ႕စံ...ဘာျဖစ္လာလုိ့လဲ....မင္းႀကီးက ဘာေျပာလိုက္လုိ့လဲ...."
အိမ္ေရွ႕စံေဒါသေတြသာ မင္းႀကီးျမင္ရင္ျပစ္ဒဏ္ေပးေနမွာ...ကေလးလုိျပဳမူေကာင္းရလားဆုိၿပီးေပါ့....
"Hyung....jimin...ဘယ္မွာလဲသိလား..."
"သခင္ေလးလား...ရွာလုိ့....မဟုတ္မွ..."
အေတြးထဲက ေပၚထြက္လာတဲ့မင္းတရားႀကိီးပုံရိပ္....မဟုတ္မွဆုိတဲ့ေနာက္ၠြယ္မွာ အဓိပၸာယ္ေပါင္းမ်ားစြာဆီးႀကိဳေနတယ္ မဟုတ္ပါေစနဲ႕လုိ့ပဲ...လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခိုးတိုင္တည္ရေတာ့မလုိပဲ....
"ဟုတ္တယ္....hyungထင္တာအမွန္ပဲ..."
ဖခမည္းေတာ္ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ ေတြးရင္ေတာင္မူးေဝလာတဲ့ေခါင္းကို တိုင္နဲ႕ေျပးေစာင့္ၿပီး အျပစ္ေပးလုိက္ခ်င္တယ္....ေၾကာက္စိတ္ကျပင္မရေသးဘူး....ေၾကာက္ဆဲေၾကာက္ၼျဲပဲ....သူ႕ကုိေတာ့အဆုံးရႈံးမခံနိုင္ဘူး....
"မင္းႀကိီးဆီမွာလား....အဲ့ဒါေၾကာင့္..."
စကားပင္မဆုံးေသးဘူး....ေဒါသသံေႏွာေနတဲ အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕အသံဟာ သိပ္ပူေလာင္ေနမွန္း ေတြးၾကည့္စရာေတာင္မလုိဘူး....ျမင္႐ုံနဲ႕သိနိုင္တဲ့မ်က္္ႏွာေတာ္ဟာ င႐ုတ္နီလုိပဲ ေတာက္ေလာင္ေနတယ္....မ်က္လုံးအစုံဟာ မီးေတာက္တဝင္းဝင္းနဲ႕ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတာ ေသြးလႊမ္းေနတဲ့ ေျခာက္ျခားစရာပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ပမာ....တုန္လႈန္စရာေကာင္းလြန္းတယ္....
"ဟုတ္တယ္!!!!!..jiminကုိဖမ္းေခၚသြားတာ ဖခမည္းေတာ္ေစခိုင္းခဲ့တာ..!!!!"
"ဘာလုိ့လဲ....မယ္ေတာ္ကုိ....မယ္ေတာ့္ကုိ....အား!!!!!"
"အိမ္ေရွ႕စံ.....jungkook ah.....hyungရွိတယ္ေလ....hyungရွိတယ္ေနာ္...."
ေဒါသနဲ႕ပူေလာင္မူေရာေထြးခဲ့ေတာ့ ၾကားခံမ်က္ရည္ေတြဟာ ေခ်ာ္ရည္ပမာစီးဆင္းလာတာ....အနားကလူကုိပါပူေလာင္ေစတယ္....
"ဘာလုိ့လဲ....ဘာလုိ့....အခုလုိေတြလုပ္ေနခဲ့တာလဲ.....မယ္ေတာ္တုန္းကေရာ...အခုေရာ...ကြၽန္ေတာ္ကိုနာက်င္စရာေတြ...မုန္းတီးစရာေတြေပးေနခဲ့တာလဲ...."
"မုန္းတယ္....မုန္းတယ္....မင္းႀကီးကုိမုန္းတယ္.....ဟိုမိန္းမကိုပုိမုန္းတယ္....မယ္ေတာ္ကုိေသေစခဲ့တဲ့လူေတြ သိပ္မုန္းတယ္...အား!!!!!....."
ေပါက္ကြဲထြက္လာေဒါသေၾကာင့္ မွတ္ဉာဏ္အခ်ိဳ႕ဟာေပၚလုိက္ ေပ်ာက္လုိက္....
"Jungkook ah....စိတ္ထိန္းေလ....စိတ္ထိန္း....hyungရွိတယ္ေနာ္....."
အႏွစ္ႏွစ္အလလ ထိန္းခ်ဳပ္ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့ ေဒါသေတြဟာ လွိုင္းခတ္သလုိ တက္လာေလေတာ့ ၾကမ္းတမ္းေခ်ၿပီ....ခုန္ထြက္လာတဲ့ လႈိင္းငယ္ေလးဟာ ႀကီးျပင္းလာေလေတာ့ ပင္လယ္ဟာၾကမ္းတမ္းစြာလွိုင္းပုတ္ေလေတာ့ ႏွလုံးသားငယ္ဟာ လကၼခံနိုင္သည္မို႔...သမုတၱရာအလွဟာ ေကာင္းကင္ေအာက္ ၿပိဳပ်က္လ်က္......ဝမ္းနည္းဖြယ္အတိ...
"ဟင့္.....အင့္....ဟင့္....အင့္...ရက္စက္လိုက္တာ.....ဘယ္လိုေတာင္မွေမတၱာမထားနိုင္ရတာလဲ....သားေတာ္ေမြးလာတာ အမွားလားဖခမည္းေတာ္ရယ္...."
"မဟုတ္ပါဘူး...အိမ္ေရွ႕စံရယ္"လုိ့စိတ္ထဲကေနပဲ ႏွစ္သိမ့္နိုင္တယ္....ရင္ခြင္ထဲကငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကည့္႐ူေစာင့္ေရွာက္လာတဲ့ ယုန္ငယ္ဟာ သန္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ သိခဲ့တာေပါ့....အခုေတာ့မာန္တင္းထားတဲ့ ယုန္ငယ္ေလး ႏွလုံးသားျမႇားစိုက္သလိုမ်ိဳး ေၾကကြဲဖြယ္ ျဖစ္ရပ္တူမ်ိဴး ထပ္ျဖစ္ေလမလားလုိ့ ေတြးပူေနပုံပါပဲ......
"သံတမန္ကုိ ဆင့္ေခၚလုိက္..."
"မွန္လွပါ့ မင္းႀကီး..."
"သံတမန္...ေရာက္ရွိေၾကာင္းပါ...."ဆိုတဲ့ အေဆာင္ဝက အထိန္းေတာ္ခ်ဳပ္ရဲ႕အသံေၾကာင့္...
"ဝင္လာခဲ့..."
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ေရာက္ရွိေၾကာင္းပါ ဘုရား..."
ဘာကိၥၥေၾကာင့္ ဆင့္ေခၚမွန္းမသိရ..နန္းေတာ္ထဲေရာက္တာ jeonနဲ႕မီးပုံးလႊတ္ပြဲညထဲကဆုိရင္ ေလးရက္ၼျောက္ေတာ့မယ္....မင္းႀကီးဟာေခၚခိုင္းခဲ့တဲ့ဆိုတဲ့အမိန့္ေတာ္ေၾကာင့္ နန္းတြင္းထဲေရာက္ခဲ့ေပမယ့္...တစ္မိုးေအာက္တစ္ေျမထဲ ေနရာခ်င္းအတူ ေျခလွမ္းအသာေ႐ြ႕ရင္ ေရာက္နိုင္ေပမယ့္ ေတြ႕ခြင့္မရေသးဘူး....မင္းႀကိိီးအမိန့္မပါပဲ အျပင္မထြက္ရဘူး...အနားမွာhoseokေတာင္ရွိမေနဘူး....jeonကုိေတာ့လြမ္းေလတယ္...ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာင့္နိုင္ခဲ့ေပမယ့္....အခုေတာ့တစ္စကၠန့္ေတာင္ မျမင္ရရင္ေသေတာ့မလုိ ႐ူးေတာ့မလုိ ခံစားခ်က္က ရယ္စရာေတာ့ေကာင္းလွပါတယ္....
"သက္ေသာင့္သက္သာေနပါ....ကုိယ္ေတာ္ေျပာစရာရွိတယ္...နည္းနည္းေတာ့ရွည္မယ္...အိမ္ေရွ႕စံ သားေတာ္ရဲ႕အေၾကာင္းပဲ....."
ေျပာျပသင့္တယ္ထင္တယ္....ဒီေကာင္ေလးဟာ သားေတာ္ကုိကာကြယ္ေပးမယ့္ တံတိုင္းေလးျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္တယ္....လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ ထိန္းေပးမယ့္သူက ဒီေကာင္ေလးပဲရွိလိမ့္မယ္....ယုံၾကည္ၿပီးေျပာဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့မိတယ္....သားေတာ္ေနာင္ေရးအတြက္ စိတ္ခ်ခဲ့ခ်င္တယ္....
"နားေထာင္ဖို႔အဆင့္သင့္ပါမင္းႀကိီး..."
သားေတာ္တဲ့....မင္းႀကီးနဲ႕jeonနဲ႕လြဲတာေတြရွိမွာေသခ်ာတယ္...ငါျဖန္ေျဖေပးလုိ့ရမယ္...လမ္းစပဲ...မင္းႀကိီးကိုယ္တုိင္ေျပာမွာဆုိေတာ့....လန့္လုိက္တာ....
"ေကာင္းၿပီ....."
"သားေတာ္ေလး5ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ သားေတာ္ရဲ႕မယ္ေတာ္မွာကုလုိ့မရနိုင္တဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးရွိေနခဲ့တယ္....အဲ့ကိၥၥကုိ သမားေတာ္ရယ္..ကုိယ္ေတာ္နဲ႕ကိုယ္ေတာ့္မိဖုရားပဲသိခဲ့ၾကတယ္...သတင္းကိုအျပင္မေပါက္ၾကားေစခ်င္ခဲ့ဘူး....မေပ်ာက္ကင္းနိုင္ဘူးဆုိေပမယ့္...ေရာဂါကုိထိန္းနိုင္ေသးတယ္...အဲ့ဒီအခ်ိန္ကိုယ္ေတာ္ဟာ နန္းတက္ခါစ ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္တိုင္းျပည္ဟာ မၿငိမ္သက္တဲ့အခ်ိန္....ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕အကုိေတာ္ဟာ သူထီးနန္းမရလုိ့ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕အားနည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ မိဖုရားကုိေဆးခတ္လုိ့ေရာဂါတြယ္ေစခဲ့တာပဲ..."
"ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ"လု႔ိေရ႐ြတ္မိတယ္...မင္းႀကိီးဟာလည္း နာက်င္စရာအတိတ္ေတြထဲက မ႐ုန္းထြက္နိုင္ေသးပါလား....မင္းႀကိီးဟာ ျပတင္းေပါက္တံခါးအျပင္ဘက္ရဲ႕ မိဘုရားေခါင္နန္းေဆာင္ဆီ မ်က္ႏွာမူလုိ့ အတိတ္ကိုတူးဆြေျပာျပေနတာ ရင္ထဲမွာေတာ့ မီးျပင္းျပင္းနဲ႕ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့မိီးဖိုေပၚကေရေႏြးအိုလို ပြက္ပြက္ဆူေနမွာ အေသအခ်ာပဲ.....
မင္းႀကိိီးဟာ နာက်င္မူကို ၿမိဳသိပ္လုိ အတိတ္ကိုဆက္ရွာတယ္....
______________________________
စိတ္ဝင္စားစရာမေကာင္းေတာ့ဘူးလား....ပ်င္းေနၾကၿပီလား....
Thank my readers,
💜Minna💜