Keyifli okumalar...
Kendimi yine ağrılı bir ana uyandırmıştım.
Ne kadardır böyle uyanıp geri bilincimi kaybediyordum bilmiyorum ama her geri gelen bilincin beni daha da yorduğunun farkındaydım.
Boğazım kurumuş ne kadar ses çıkarmaya çalışırsam çalışayım küçük anlamsız mırıtılardan başka bir şey çıkmıyordu.
Birilerinin artık beni bulmasını ümit ediyordum. Canım yanıyordu ve dayanamıyordum.
Elim arasında bulunan kolyemden güç almaya çalıştım. Ama ne kadar gücüm kalmış emin değildim.
Öyleki hareket etmek bile benim için artık yüz ton kaldırmak gibi bir şeydi.
Eğer ki halimi anlatacak bir sözcük söylersem bu heralde " bitik " olurdu.
Gözlerim doldu.
Kızımı özlemiştim. Küçük kızımı çok özlemiştim.
Annemin gelip saçlarımı okşamasını istiyordum.
Babamın gelip " güzel kızım " deyip yanağımı öpmesini bekliyordum.
Abilerimin elimi tutup " geçecek " demelerini bekliyordum.
Karan 'ın gelip emir veren cümlelerini bile istiyordum.
Gücüm kalmamıştı artık.
Belimde anlamadığım bir şekilde fazlası ile ağrı vardı. Beni korkutmuyor değildi. Biraz hareket etmeye çalışsam ne olduğuna bakardım , lakin yapamıyordum.
Çok acınası duruyordum.
Gözlerim sessiz haykırışlarını seslendiriyordu. Göz yaşlarım toprağı ıslatıyordu.
Tekrar bilincimin kendini kaybettiğini hissettiğimde yine bir uykuya çekilirken buldum kendimi.
Gözlerim yavaş yavaş geri kapandılar.
Bir daha uyanırmıydım ya da uyandığım zaman sadece ormanın ve kendi benliğimi mi bulurdum bilemiyordum.
Ama umuyordum ki artık bir şeyler olsundu.
***
Miran SARIHAN
Kendimi dipsiz bir kuyuda bulmuş gibi yerime çakılı kalmıştım. Gördüklerim gerçekmiydi?
B-benim küçük güzelim mi o?
Yerde bilinçsiz vücudunda kanlar ile duruyordu.
Başının hemen yanında bir taş vardı. Başını çarpmış.
Yutkunamıyordum. O bile zor geliyordu benim için.
Hepimiz ona bakıyorduk. Felç kalmışız gibi.
Daha bu sabah telefonda gülen kardeşim şimdi kanlar içinde yatıyordu.
Aramızda ilk hareketlenen kişi Karan oldu.
Sonradan Mirza ve Aram'ın sesi karıştı.
Mirza" k-küçüğüm "
Aram" F-fah..riye "
Gözlerim dolmuştu. Hepimizin dolmuştu.
Karan anlamadığım bir şekilde bakıyordu.
Yerimizden hareket edebildiğimiz de Karan 'ın hemen arkasında küçüğüme doğru ilerlemiştik.
Attığım adımlar bana zor geliyordu.
Her adımımda yaşıyor olması için dua ediyordum.
Ölü gibi yatıyordu. Sanki bir daha kalmayacakmış gibi.
Bir daha o okyanus gözlerini açmayacakmış gibi.
Yanına vardığımızda hiç birimiz hareket edemiyorduk. Çok kötü durumdaydı. Hemde çok.
Heryeri kan içindeydi.
Gözüm Karan ' a takıldığında inanamıyor gibi gözlerini ondan ayıramıyordu.
Bir eli yumruk olmuş kendini tutmak ister gibiydi.
Küçüğüme geri baktım.
Donmuş kalmıştık.
Aramızda ilk kendine gelen bu sefer Aras olmuştu. Başının yanına gidip elini boynuna attı.
Nefeslerimizi tutmuş ona bakıyorduk.
Aras " n-nabzı çok zayıf. Kendinde de değil. "
Yerimde sendeledim.
Karan yanına çömelip yüzüne düşen saçları çekti.
Karan" bir şey yap! "
Aras' a doğru bağırmıştı.
Aras" burada bir şey yapamam. Yerinden kaldıramayız. Ne olduğunu bilmiyorum. Hareket ettirdiğiniz anda canı yanabilir. Boynu kırılmış....... ya da kırılabilir. Ambulansı arayın abi. Babamlara da haber verin gelsinler. "
Karan" nasıl bir şey yapamam lan. "
Emir" abi bir şey yapın. " diyerek Fahriye 'nin sol elini tutmuştu.
Yüzüne bakıyor sonra da vücudunda gözlerini dolandırıyordu. Gözleri yaşarmış korkulu bir şekilde bakıyordu.
Hepimiz korkuyorduk.
Başını.yanına gelip saçlarını okşadım. Saçları kan boyamıştı.
Ellerim titriyordu. Kaybetme duygusu hepimizin içine işlemişti.
Mirza" gülüm? Fahriye' m. Uyan meleğim "
Başına minik bir öpücük kondurarak kulağına fısıldamıştı.
Tepki vermiyordu.
Aram biraz uzağımızda amcalarımı arıyordu.
Gözleri Fahriye de iken kulağı telefonda idi. Elini sert bir şekilde saçlarının arasından geçirip duruyordu.
Fahriyeme geri döndüm. Hareketsiz bir şekilde yatıyordu hâlâ.
Karan' a baktığımda ise kaşları çatılmış ve sinirli bir şekilde Fahriye 'nin vücudunu süzüyor du.
Gözleri kanlara kaydığın da bir anda kalkıp elini ağaca geçirmişti.
Aram telefonunu kapatıp ona doğru dönüp tutmuştu.
Aram" sakin ol lan. "
Karan ateş saçan gözlerini ona çevirmişti.
Karan" sakin olmamı nasıl bekliyorsun! "
Eli ile Fahriye 'yi gösterek devam etmişti.
" Haline bak! Daha sabah bana diklenen kadın şimdi ne halde! Kızım annesini bekliyor. Annesi ise.... "
Bakışları Fahriye 'yi tekrar taradığında gözleri daha da kararıp elini ağaca geçirmişti.
Aras'a baktım.
Fahriye 'nin başındaki yaraya ve vücudundan yere akmış kanın nereden geldiğini anlamaya çalışıyordu.
" Aras durma bir şey yap! Her yeri kanla kaplı. Dayanamaz. Kaldirmamiz gerekiyor! "
Birden bana döndü.
Aras" sakın abi! Sakin kaldırayım demeyin. Daha kötü olur. Yerinden hareket etmesi bile her şeyi bitirebilir. "
Elimi saçlarıma atıp sert bir şekilde çektim.
" ne yapalım lan. Kaybedemeyiz bir daha! Burda canı yanıyor ve biz bir şey yapamıyoruz. "
Gözlerimdeki yasarmayi elimin tersi ile sertçe sildim.
Emir" abi ne yapacaz? Durumu kötü görünüyor. Ya bir şey olursa. Ya bizi bırakıp giderse? Bulmuşken kaybedecekmiyiz? "
Kaşlarım çatılmıştı.
Karan duyduğu ile Emir' e bakmış ve resmen kükremişti.
Karan" NE DİYORSUN LAN SEN. "
Aram onu tutmuştu.Ama o da sinirli bakıyordu Emir' e.
Aras elini Fahriye 'nin başından çekip Emirin yakasına asılmıştı.
Aras" saçma sapan konuşma lan. Ona bir şey olmayacak. Yaşayacak. Tekrar küçük kız kardeşimiz olacak. "
Mirza da Emir' e öldürecek gibi bakıyordu.
Mirza" ağzından çıkanı kulağın duysun lan! O bizim kardeşimiz. O istese biz izin vermeyeceğiz. "
Gözlerini tekrar Fahriye 'ye çevirip başına korkarak bir öpücük kondurmuştu tekrar.
Elleri titriyordu benim ki gibi.
" Fahriye' m hadi be güzelim. Aç şu gözlerini. "
Aras Fahriye'ye geri dönüp gözlerine bakmış ve yaraya tekrar odaklanmıştı.
Aras" güzelim? Uyan güzelim. Biz geldik bebeğim. Abilerin geldi. Hadi uyan artık güzelim. Artık yalnız değilsin. "
Tuttuğu elini nazik bir şekilde öpüp okşamıştı.
Mirza tuttuğu elini alıp kendi ellerinin içine almıştı. Bu durumda bile kıskanmıştı. Kıskanç herif.
Gözlerim kanın yoğun olduğu bölgeye gittiğinde nereden geldiği ve niçin bu kadar akmış olduğunu düşündüm.
Kan belinden ayaklarına doğru bulanmıştı. Bu da işi zorlaştırıyordu.
Elimi alıp tereddütlü bir sekilde bel bölgesine doru götüreceğim anda arkadan gelen ses ile oraya bakmıştım.
Amcamlar gelmişti.
Hepsi öylece buraya bakıyordu.
Aydın amcamın dolu olmuş her iki gözlerinden de damlalar akmıştı.
Gözlerini kırpmadan buraya bakıyordu.
Bir anda sendeleyince yanında bulunan babam ve amcamdan destek almıştı.
Aydın amcam" K-kızım "
Amcamlar şok ile bakıyorlardı buraya.
Berdanlar bile ağızları açık bakıyorlardı.
Berkan , Arat , Baran ve Ayaz gözleri kızarmış bir şekilde koşarak bize doğru geldiler.
Emir yerinden kalkıp amcama yol açtı.
Arat ve Berkan sol tarafa geçerken Ayaz ve Baran sağ tarafa geçmişlerdi.
Berkan" abla. Ablama ne olmuş abi? " beklenti dolu bir şekilde bana bakıyordu.
Arat" ablamız iyi ....olacak değil mi? Gözlerini.... açacak. "
Kendilerini tutmaya çalışıyorlardı ama pek başarılı değillerdi.
Mirza" iyi olacak lan. İyi olacak. O bizim küçüğümüz. Onu bekleyen bir ailesi bir meleği var. Onu bırakmaz. Bırakmayacak! "
Hiçbirimiz kötü düşünmemeye çalışıyorduk. Kendimizi buna inandırıyorduk.
Babamlar amcamı kollarında bir şekilde sağ tarafına gelince amcam zar zor oturup kızının yüzüne bakmıştı.
Berdan ve Berzanlar Karan 'ın yanına gitmiş onu sakinleştirmeye çalışıyorlardı.
Karan gözlerini Fahriye 'nin yüzünden ayırmıyordu.
Berdan kulağına bir şeyler söylüyordu ama o bunu hiç dinliyormuş gibi değildi.
Gözlerim amcamı buldu.
Yıkılmış bir şekilde bakıyordu.
Berkan ve Arat yerlerinden kalkıp Fahriye 'nin ayak ucuna oturdular.
Aydın amcam yerde duran elini elleri arasına alıp avuç içine dudaklarını bastırmıştı.
Başını eline yaslayıp başını eğip ağlamaya başlamıştı. Koskoca adam kızı için ağlıyordu.
23 yıl sonra yeni bulduğu kızı için ağlıyor , gidecek diye ödü kopuyordu.
Bir kaç dakika öyle kalıp başını kaldırarak Fahriye 'nin yüzünde gezdirmişti gozlerini. Yarılmış başından vücudunda olan kanlara kadar bakmıştı.
İki de bir yutkunup duruyor ve nefes almaya çalışıyordu.
Eğilerek saçlarını okşayıp öpmüştü. Gözlerinden yaşlar akıp gidiyordu.
Bir babanın en büyük korkusunu yaşıyordu.
Fahriye'nin elini diğer eline aldığında yerde bulunan bir şey dikkati çekmiş ve eline almıştı.
Avucunun arasına aldığında bunun dağ evinde ona vermiş olduğu kolye olduğunu anlamıştım.
O da anlamıştı.
Aydın amcam" küçük kızım bu halde bile elinde bunu tutuyormuş. Benim küçük kızım ne olmuş böyle. Aras bir şey yap oğlum. Bizden gitmesine izin verme. Evlat acısı yaşayamaz bu adam. Küçük torununa ne der sonra. Kurtar onu oğlum. Küçük kızımı kurtar. "
Elini alıp tekrar bir öpücük kondurup başını yaslamıştı.
Herkesin gözleri dolmuş kendilerini zor tutuyorlardı.
Aras başına tuttuğu bezi çekmiş ve yeniden koymuştu. Bez kana bürünmüştü.
Hepimiz sessizlik içinde ambulansın gelmesini bekliyorduk bir türlü gelmiyordu.
Aras kaldırmayın demeseydi şimdiye hastane de soluğu almıştık.
Düşüncelere dalmış bir şekilde dururken bir anda Duyduğum ses ile Fahriye 'ye döndüm.
" Fahriye' m "
Aydın amcam" kızım "
Arat" abla "
Herkesin dikkati ona dönmüştü. Amcam başını kaldırmış ona heyecanla bakıyordu.
Karan yerinden kalkıp Baran ve Ayaz 'ı kaldırarak oturmuştu.
Fahriye ağzından hırıltılı seseler ile gözlerini açmaya çalışıyordu.
Canı yapıyordu. Yüzü acı çeker gibi oluyordu.
***
Fahriye'den
Bilincim tekarar kendini getirdiğinde ayılmaya çalıştım.
Canım hala yanıyordu.
Boğazım kuruduğu için hırıltılı nefesler alıyordum.
Etrafımda sesler duydum ama algım fazlası ile kötüydü. Uzaktan uzaktan geliyordu sesler.
Elimde eller ve başımda da olunca gözlerimi açmaya çalıştım.
Yavaş yavaş açıldığında bulanık bulanık görüyordum.
Başımın üstünde birinin olduğununu gördüm ve daha iyi bakmaya çalıştım.
Miran abim di.
Onu görmem ile ufak bir tebessüm ettim.
Saçlarımı okşayıp bana sesleniyordu. Eğilip alnıma küçük bir öpücük bıraktı.
Miran abim" küçüğüm? Beni duyuyor musun meleğim? Konuş güzelim. "
Elimdeki eller kendini hatırlatmak ister gibi sıkınca oraya baktım.
Babam vardı. Gözleri kızarmış bir şekilde bana bakıyordu.
Arkasında bulunan kişilere baktım. Bütün abilerim , Berdan abiler , Bırakanlar ve amcalarım hepsi buradaydı.
Karan' a baktım.
Gözlerimin içine baktı. Bu sefer soğuk bakmıyordu. Kaybetmekten korkar gibiydi. Birazda sinirli gibiydi.
Ona baktığımı farkettiğinde elimi sıkmıştı.
Uzun bir süre gözlerine baktım. Elimi okşamıştı.
Elini sıktım bende.
Babam" babam. Küçük kızım. Şükürler olsun. "
Gözlerimi ondan ayırıp babama baktım. Dolmuş gözleri ile bakıyordu.
Benimde gözlerim dolmuştu. Boğazımı temizleyip konuşmaya çalıştım. Kuruduğu için yanıyordu.
Benim bu çabama gözleri daha çok dolmuştu. Karan 'ın elimde bulunan eli bile sıklaşmıştı.
" N....uur.... na...sıl.... baba? Î....yi mi? "
Bu halde bile onu düşünmem tebessüm etmelerini sağlamıştı. Karan da avuç içimi okşamıştı.
Babam" i-iyi babacım. Seni bekliyor. İyileşip ona dönmeni bekliyor bizim gibi. "
Gözlerimden yaşlar dökülmüştü. Beni bekliyordu değil mi? Annesinin ona gelmesini bekliyordu.
Ama ben gidemiyordum.
Benim ağlamam ile Mirza ve Miran abim göz yaşlarımı silmişlerdi.
Mirza abim" ağlama güzelim. İyi olacaksın. "
Fırat abi" tabi iyi olacak oğlum. Onu bekleyen minik bir cadı var. "
Aras abim" Nasılsın gülüm? "
Ona baktım. Basimdaki bezi tutarak bana bakıyordu.
" ca....nım y-ya...nıyor abi. "
Sözlerim ile canı yanıyormuş gibi gözleri dolmuştu.
Aram abim" geçecek abim. Geçecek. "
Gürkan abim" iyi olacak bizim kızımız. Hepsi geçecek. "
" geçecek " derken inanarak söylüyordu.
Aras abim yanağımı okşayarak gözlerini bedenimde dolaştırdı.
Aras abim" neren ağrıyor bebeğim söyle bana. "
" be...lim ve ba...şım ağ..rıyor abi. "
Herkesin bakışı belime ve başıma düşmüştü. Ama daha çok belimde oyalanmışlardı.
Neden bu kadar çok ağrıyordu bilmiyorum ama canımı çok yakıyordu.
Aras abim bezi Karan' a verip babamın yanına geçti.
Karan başımdaki bezi tutarken bir yandan da bakışlarını yüzümde tutuyor ve tepkilerime bakıyordu.
Bezi tutan parmaklarından biri yanağımı okşuyordu.
Belime bir acının girmesi ile çığlık attım.
" ahhh "
Karan ve babamın elindeki elimi tüm gücüm ile sıkmıştım.
Nasıl bir acıydı bu. Gözlerimi sımsıkı kapattım.
Karan" dikkatli olsana LAN! "
Babam" güzelim. İyi misin meleğim? "
Karan 'ın Aras abime kızdığını işittim. Ama canım yandığı için bakamıyordum.
Babama başım ile hafif cevap verdim.
Aras abim" oğlum dokunmadım daha. Güzelim belini hafif kaldırıp ne olduğuna bakıcam. Endişelenecek bir şey yok tamam mı meleğim? Sadece bakacağım. "
Miran abim" dikatli ol Aras? Canı biraz daha yandığı an bitiririm seni. "
Gözlerimi tekrar açtığım da herkesin endişe ile bir yüzüme bir de belime baktıklarını gördüm.
Aras abim belime bakmadan önce elime küçük bir öpücük kondurup bana güven vermişti.
Karan dikkat ile Aras' a bakıp kaş çatıyordu.
Aras abim" şimdi amcam ile birlikte belini hafif kaldıracağım. Ama çok değil. Sadece ne olduğuna bakacağım. Amca bana yardım et. Emirhan ve Mirza abi sizde bacaklarını tutun. "
Mirza ve Emirhan abim ayaklarımı tutarken , babam ve Aras abim belimi hafif kaldırmaya başlamışlardı.
Canım acımış ama bunu belli etmemistim. Karan ve abilerim yüzümü dikkat ile inceliyorlardı.
Aras abim" siktir "
Babam" olamaz "
Babam ve Aras abim ne görmüşlerse donmuş bir şekilde oraya bakıyorlardı.
Amcamlarda bakıp korkulu biçimde birbirlerine bakmaya başlamışlardı.
Ne olmuştu.
Karan kaşları çatık onlara bakıyordu.
Etrafımın tekrar puslu görünmesi ve gözlerimin kaymaya başlaması ile tekrar basılacağımı anlamıştım.
Bilincimin tekrar kendini kaybetmesi ile gözlerim tekrar kapanmaya başlamıştı.
Karan ve babamın tuttuğum eli gevşemeye başladı.
Başım yana düşerek bayıldığım esnada
Karan 'ın " Fahriye " diye bağırdığını duydum en son.
Herkesin yüzü daha çok korku dolu olmuştu.
Merhaba arkadaşlar.
Umarım bölümü beğenirsiniz. Çok geç geldi. Üzgünüm.
Bölüm Nasıldı?
Sizce Ne gördüler?
Fahriye 'ye ne oldu?
Babasının Fahriye 'ye olan sevgisi?
Gelecek bölümdeki istekleriniz?
Sizleri seviyorum.
Kendinize iyi Bakın.
Aras: kuzen
Miran: kuzen
Mirza: abi