"Let's be matured enough to settle this thing" — Vaughn Vestager
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
HER eyes widen in shock when it darted on a frame of a man setting on the wall wearing an Air Force uniform.
No! This is a trap!
"I got you"
Illyza couldn't move hearing a voice from behind. She swallowed hard; her heart pumped erratically.
Hindi siya nag-iisip! May guest restroom ba sa ikalawang palapag ng bahay? Napailing siya, she fooled her own. Huminga siya ng malalim trying to calm herself but she failed as she heard footsteps coming towards them dagdagan pa ni Amarah na naglilikot nang may makita.
"Mama oh!" Masaya nitong sabi at tinuro ang nasa likuran niya. Kilala na ng bata ang lalaki dahil ilang beses na nito itong nakita, the saddest thing here is that, hindi nito alam na ito pala ang kanyang ama.
Hindi na talaga niya makalma ang sobrang bilis ng tibok ng puso niya. Napakagat labi siya. One long sighed at dahan-dahan siyang tumalikod just to see Vaughn standing a few distance away from them.
She was expecting a man in a huge fury who wants to eat her alive but she sees an opposite one. Sa itsura nito, hindi ito nakangiti pero makikita sa mga mata nito ang kasiyahan.
May tinuro ito.
"That way to the toilet," kalmang sabi nito pero hindi si Illyza kumilos. Nakatitig lang siya sa lalaki.
Vaughn sighed and walk closer. As soon as he reached in front of them he immediately took Amarah from her arms.
"Vaughn!"
"Am gonna wash Amarah's hands," sabi ng lalaki at diretsong naglakad. He was so calm opposite of her.
She turned to him with eyes widen in shock. "Stop!" Illyza in a faint voice.
He shook his head while walking, he didn't bother to look at her. "It's so sticky,"
"Vaughn, stop!" She said almost whisper but he didn't listen. Kumuyom ng mahigpit ang kamao niya. This should not be happen! Ikakasal na ito mamaya! Baka mag-iba ang isip nito, papaano nalang? Ayaw niyang makasakit, ayaw niyang masisi. Hindi nalang sana siya pumunta dahil hindi imposibleng hindi sila magkita ng lalaki. "I said stop!" There, she exclaimed. Pero huli na dahil nakapasok na ito ng banyo at nahugasan ang kamay ng bata.
Mabilis siyang naglakad palapit sa dalawa pero nahinto siya nang makita ang saya sa mukha ng anak. Kahit hindi pa nito alam na ito ang ama makikita kung gaano ito kasaya habang hinuhugasan ni Vaughn ang kamay nito.
"The water is cold hehe..." Narinig niyang sabi ng anak na may malawak na ngiti habang nakatingin sa lalaki. Naaawa siya rito, sobrang inosente nito, hindi nito alam kung ano na ang nangyayari sa paligid. "You like playing water po?" Malambing nitong sabi.
Tinignan ito ni Vaughn at nginitian. He kissed her temple. "We can play water next time sweetheart,"
Nanlaki ang mga mata ng bata at pumurma ng bilog ang bibig nito. "Really po?"
"Uh huh!" He nodded kahit hindi nito naiintindihan ang huli nitong sinabi.
Huminga ng malalim si Illyza at kumurap-kurap. Gustong tumulo ng mga luha niya pero pinigilan niya nito. Muli siyang huminga ng malalim at lumapit. Kinuha niya si Amarah at dali-daling tumalikod.
"Jasmine..."
Nilingon ito ni Illyza. "Vaughn, stop!" She bit her lower lip and sigh. "Alright! I was invited and I'm sorry for coming here without your knowledge. Honestly, I have no plan in ruining your wedding. I just want to pay respect to your mom and aunt for being good to me, for Amarah, that's all." Lumunok siya at lumingon sa ibang direksyon. "I'm sorry, we better get going."
His forehead creased. "Why are you sorry? Jasmine you did nothing!"
Umiling-iling lang si Illyza at tumalikod.
"Amarah needs me, she needs her father alright! You can't run away from me this time. You can't."
She gaped and smile sarcastically. Umikot ang kanyang mga mata.
She sighed and turn to see him again. "I didn't run away from you, it was you who chase us away!"
"Because I was a fool that time!"
Dahil sa kainosentehan ay biglang umiyak si Amarah. Hindi nito naiintindihan kung ano ang nangyayari, natatakot ito sa boses nila.
Nahinto si Vaughn sa iyak ng bata. Hearing the child crying makes his heart clinched in pain.
Hinaplos-haplos ni Illyza ang likod ng anak at pinatahan ito.
"Don't make excuses Vaughn! You can still father Amarah even when your married! But no! You just pushed her away. Reason? You're getting married and you're not ready for parental responsibility."
Bumuga ng hininga ang lalaki, para na itong nae-stress. "Jasmine, I am ready to compensate everything just please give me a chance." He said trying to lower down his voice.
Inalis ni Illyza ang tingin rito. "Give you a chance?" She said sarcastically. "Huh!"
"I will stop this wedding,"
Nanlaki ang mata ni Illyza sa narinig. "You're not serious," She said in not a question.
"I am,"
Umiling-iling siya. "You don't need to stop this wedding. You can still father Amarah even when you're married!"
-----
KUMUYOM ang kamao ni Evander nang makalabas sa kwarto kung saan pansamantalang nanatili si Willa Jenica. Sobrang sakit ng kanyang nararamdaman ngayon pero iniinda niya. Ikakasal na ang babaeng minamahal niya pero wala man lang siyang magawa. Kahit sa huling pagkakataon ng pagiging dalaga nito, hindi niya kayang sabihin ang totoong nararamdaman rito. He loves her, he respects her and he's happy that finally, matutupad na ang matagal nitong pangarap, ang makasal kay Vaughn.
"Oh Evander, son!" nakangiting salubong ng kanyang ina sa may living room, kasama nito ang kanyang ama.
He sighed and fake a smile. Wala man lang silang alam sa nararamdaman niya.
"Mom! Dad!"
"We're going to see Vaughn. Wanna come with us, honey?"
He nodded. "Of course! I want to congratulate him."
Habang naglalakad panay salita naman si Leticia.
"My eldest is really getting married. Oh! I can't wait for the time to tick at four."
Habang papalapit ang oras hindi mapigilan ni Evander ang lalong masaktan, it was like his heart was sliced into pieces. He heaved a deep sigh trying to ease the pain, of all people why Vaughn? Why his older brother?
He shook his head, mahirap ipaglaban ang pag-ibig na sa una palang talo ka na.
"What's wrong Evander? Why are you shaking your head?" He turned to see his mom.
"Uh, nothing. I was thinking of something... about work that I left in Pennsylvania." He lied.
Leticia held his shoulder affectionately and smiled. "Honey, have a break. Today's your brother's wedding you should be happy and enjoy."
Natawa siya sa sinabi ng ina at nagpatuloy sa paglalakad. "Yeah. Happy and enjoy," he whispered sarcastically.
As they've reached upstairs, nahinto sila nang may marinig na ingay. It's not just a simple noise but an argument to be precise. The voices are familiar, may inga bata na umiiyak.
"I don't want to marry this woman. I cannot marry her, I don't love her!"
"You're crazy!"
That voice is quite familiar.
"Let's give it a try for Amarah, alright? I don't love her."
"You don't love me either! What's the difference? Come on, don't make excuses again!"
Mabilis na tinahak ni Evander ang daan papunta sa kwarto ni Vaughn, nanggaling sa kwarto na iyon ang boses. Kilala niya ang boses na iyon. Habang naglalakad he felt something happiness at the same time sadness.
"I want to be there for Amarah. I want to guide her as she grows up."
"Then why stop your wedding? You don't need to do that! As I have said you can still father Amarah even when you're married!"
"You don't understand me, do you?"
Nang makarating sa pintuan ay nabato siya sa nakita.
Right, it's her!
-----
"WHAT'S going on here?"
Pakiramdam ni Illyza pinagkaisahan siya sa araw na ito. Nagsisisi na talaga siya kung bakit siya pumunta rito. Kumabog ng husto ang puso niya at nanlamig ang mga kamay sa boses na narinig sa kanyang likuran.
Señora Leticia?
Tikom na tikom ang bibig niya, she knew hindi lang ito ang tao sa likuran niya.
Pinahid niya ang luha na tumulo sa kanyang mata dahil sa halong inis at galit.
Naiinis at nagagalit siya sa sarili, kahit na sasama ang loob ng dalawang Señora hindi nalang sana siya pumunta kahit pinipilit siya. Ayaw niyang siya at ang anak niya ang dahilan ng hindi pagtuloy nito sa kasal. Ayaw niyang masisi. Ayaw niyang maging masama ang tingin nila sa kanya lalo na sa anak niya. Amarah is too young and innocent to know what's happening around her. She had done enough in the Philippines, 'wag naman sana dito.
"Illyza?" Napalingon siya kay Leticia na ngayon ay nakatayo na sa gitna nila. Tinignan siya nito ng may pagtatanong pagkatapos ay nilingon ang anak. "Vaughn?"
But he didn't answer. Muling bumalik sa kanya ang mga mata ng Señora. Her brows almost into a line. "What's happening here?"
Kaagad niyang hinaplos ang likod ng anak nang iiyak na naman sana ito.
"Let's be matured enough to settle this thing," said Vaughn while looking at her intently. Nilingon nito ang ina. "Let's call off the wedding, mom." Diretso nitong sabi.
Nanlaki ang mga mata ng Señora.
"Vaughn!" An old man came in her sight from behind. Galit na galit ang ekspresyon nitong tinignan ang anak.
"It would be a crying shame if we call off this wedding Vaughn!"
Evander?
Sunod na nagpakita ang lalaki sa kanya. Her sight landed on his fists, kuyom na kuyom ito.
"I am not able to continue this wedding, I'm sorry..."
"For what?" Galit na tanong ng kapatid nito.
Tinuro nito ang anak. "Amarah, my daughter needs me. She needs a father on her side, to be with her always, to guide her as she grows up." He sincerely said. "I can't do that if I marry Willa Jenica. I'm sorry, I don't want to regret things..." He breathes out and shook his head. "I don't wanna run away from my responsibility... I'm sorry for disappointing you all. I'm sorry, mom, dad. I understand if you cut all of my inheritance."
-----
"MIHIRA, may hinahanap ka?"
Tanong ni Willa Jenica nang makita ang kaibigan. Kakalabas lang niya sa kwarto.
"Ah, oo..." Ngumiti ito ng pilit. "Yung kaninang batang sinama ko, nawawala."
"Si Amarah?"
"Oo, pagkatapos naming lumabas do'n sa kwarto mo tumigil kami saglit do'n malapit sa may pinto. Kaso nawala nang dumating ang ina niya."
"Ha? Baka nandiyan lang, o nando'n sa labas naglalaro. Alam mo naman ang bata naglilikot talaga."
Tumango si Mihira. "Sana nga lang nasa labas,"
"Willa Jenica," napalingon sila sa may katandaang lalaki kadarating lang.
"Papa," tawag ni Willa Jenica rito.
"Ah, sige Willa Jenica. Aalis na muna ako..." Paalam ni Mihira.
Tumango lang siya pagkatapos ay umalis na ito.
"Papa," she hugged her father.
"Ang kaisa-isang kong anak ikakasal na..." Hinawakan nito ang balikat niya at ngumiti. "Ang ganda-ganda mo anak. Naalala ko tuloy ang mama mo, kamukhang-kamukha mo siya."
Lumabi siya. "Papa naman eh, mamimiss mo na naman si mama." Marahan niyang tinapik ito sa balikat. Natawa ang lalaki.
"Pupunta ako sa taas, kakausapin ko si Vaughn."
Lumawak ang ngiti sa labi ni Willa Jenica. "Papa sama ako," she said sounded like a kid.
"Haha makikita mo naman siya mamaya,"
"Pero gusto ko siyang makita, sama ako, please papa?"
Wala ng nagawa ang ama niya ng kinulit niya ito ng kinulit. She wants to see Vaughn, hindi na siya makapaghintay pa ng mamaya.
Habang naglalakad papunta sa hagdan an organizer came in.
"Excuse me, ma'am, sir."
"Yes?" She replied.
"The wedding will start in 25 minutes. Please get ready ma'am."
"Okay, thank you..." Then she smiled. Ngumiti din ang babaeng organizer.
"Such a gorgeous bride. May I know where's the groom please?"
"Oh, there! We'll go up to see him. Come, follow us."
The woman nodded. Napahinga ng malalim si Willa Jenica, kinakabahan siya na naeexcite. Hindi na siya makakahintay pa na makasal sa lalaki.
Nang marating nila ang ikalawang palapag naglalakad palang sila palapit sa kwarto ni Vaughn nang makarinig ng usapan.
"You knew each other for a long time?"
It was Frederic talking. Kumunot ang noo niya.
"Just two years ago,"
"And you fathered Amarah? Why did you keep this secret from us?" It was Leticia. Naguguluhan siya, anong nangyayari? "Son, you're getting married today! We cannot just cancel this wedding, it would be a huge shame in our family!"
Pakiramdam ni Willa Jenica binuhusan siya ng napakalamig na tubig sa narinig. Nanginginig ang mga kamay niya at bumilis ang pagtibok ng puso niya. Mas lalo siyang naguguluhan, anong ibig sabihin no'n?
"But I cannot marry Willa Jenica! I cannot choose her over my child!"
"Then why you let this day come? You should have cancelled this wedding earlier before today! Look how it affects much in our family especially to Willa Jenica! Man, why aren't you thinking straight?!" Galit na galit na boses ni Evander.
"Vaughn you've created a huge mess. You just disappoint me son." Said Frederic.
Tumulo ang luha ni Willa Jenica. Pati ang ama niya at ang organizer na kasama nila ay nagulat sa narinig. Paano na ito ngayon? Bumyahe pa ang malalapit na kaibigan at pamilya niya dito sa U.S para masaksihan ang kasal niya pero mapupunta lang ba ito sa wala?
"I'm sorry, I'm sorry..."
She stopped hearing an unfamiliar voice. Who is that woman?
-----
"I'M sorry..."
Huling sinabi ni Illyza pagkatapos ay tumalikod. Aalis nalang sila ng anak. Hindi pa nga nakakarating sa pinto nang may dumating. A woman in her white long dress blocked the way.
Pareho silang dalawa ng babae na nagulat.
"Illyza Martin?"
Nanlaki ang mata at nakaawang ang bibig ni Willa Jenica habang nakatingin kay Illyza at sa anak nito. Nagulat siya nang makita sa personal ang iniidolong artista. Habang si Illyza hindi makontrol ang sobrang bilis ng pagpintig ng puso niya sa kaba. Napalunok siya at hinawakang mabuti ang anak, sobra na ang panginginig ng kamay niya. If she's not strong enough kanina pa siguro nahulog ang bata na buhat niya.
"Mama..." Salita ni Amarah habang nakayakap sa kanya.
"Willa Jenica..."
Narinig niyang mahinang banggit ni Leticia sa pangalan ng babae.
Huminga ng malalim si Willa Jenica at pinatigas ang ekspresyon. "You're looking for the groom? There he is." Malamig na sabi nito at diretsong nakatingin kay Vaughn.
Kumunot ang noo ni Vaughn.
Naguguluhan sila sa sinabi nito.
"Willa Jenica—"
"Papa I'm talking to the organizer. She's looking for the groom? There he is! The man in his white suit." She stopped her father; walang makapang emosyon sa mga mata ng babae. Tinignan nito ang organizer. "You want to say something?"
Napalunok ang babaeng organizer. Parang ayaw nitong magsalita, she wants to leave already. "Uh, ahm..." Muli itong napalunok at tinignan ang relo pagkatapos ay tinignan ang mga tao sa loob ng kwarto. "The wedding will start in 15 minutes..." Kimi itong ngumiti. "Excuse me." Dali-dali itong umalis hindi man lang hinintay kung may sasabihin ba sila.
The room is filled with silence wala man lang nagtangkang magsalita. Maski ang bata ay hindi nag-ingay, nakayakap lang ito kay Illyza.
Hinagkan ni Illyza ang noo ng anak at niyakap ito. Her strength is Amarah. Only Amarah can maintain her sanity.
"Let's continue the wedding," awakened by Evander.
Umiling-iling ang bride.
"No! I cannot accept him. I cannot accept a man, who—" Willa Jenica stopped and gaze Illyza. "...has a child to somebody." She said emphatically pagkatapos ay nilingon si Vaughn.
"I don't wanna marry you! I hate you Vaughn!"
To be continued...
✴ever_minah✴