Zawgyi
"Hogwart ေက်ာင္းႀကီးကေန အားလံုးကိုႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္!&^*$^..."
ပါေမာကၡ ဒမ္ဘယ္ေဒါ ရဲ႕ အဖြင့္စကားအၿပီးမွာ ေက်ာင္းသားအားလံုး လက္ခုပ္တီးၿပီး အားေပးၾကသည္...
"ကဲ!အခု House ေတြလည္း ခြဲျပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ အခုစာသင္ႏွစ္ရဲ႕ ဆရာေတြကို မိတ္ဆက္ေပးပါမယ္!ပေရာ္ဖက္ဆာ မက္ေဂၚနဂယ္.... "
ပေရာ္ဖက္ဆာမက္ေဂၚနဂယ္ က ထိုင္ခံုမွ ထၿပီး ဂါရဝျပဳသည္...
"ပေရာ္ဖက္ဆာ စနိပ္!"
ပေရာ္ဖက္ဆာ စနိပ္ကလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ဂါရဝျပဳသည္...
"and...ပေရာ္ဖက္ဆာ မက္ဖြိဳင္း!"
ပေရာ္ဖက္ဆာစနိပ္ ရဲ႕ ေဘးနားက ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ့ လူစီးရပ္စ္ ကလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ဂါရဝျပဳသည္...
"ပေရာ္ဖက္ဆာ မက္ဖြိဳင္းက ေမွာ္နက္ကာကြယ္ေရးကို သင္မယ့္ဆရာအသစ္ပဲ!"
ဒမ္ဘယ္ေဒါ ရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ ဒမ္ဘယ္ေဒါ နဲ႔ မက္ေဂါနဂယ္ မွလြဲ၍ တျခားလူေတြအကုန္ အံျသသြား
ၾကသည္...ေမွာ္ေလာက မွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ လူစီးရပ္စ္ မက္ဖြိဳင္းလို လူက Hogwart မွာ ဆရာလာလုပ္တယ္ေပါ့...
အံျသဘ ကေမာၻဇ....😑😑
ဒမ္ဘယ္ေဒါ က ေျပာစရာ႐ွိတာ ေတြကို ဆက္ေျပာၿပီး သူတို႔ရဲ႕ စာသင္ႏွစ္အစကို စတင္လိုက္သည္...
တကယ္ပါ..ဒီစာသင္ႏွစ္ကေတာ့ သမိုင္းတြင္မယ့္စာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ က်ိန္းေသေပါက္ ျဖစ္လာမွာပင္....။
_______________
"အေဖ!"
Hall ခန္းထဲကထြက္ထြက္ခ်င္း အေနာက္ကေန ေျပးလိုက္လာတဲ့ ဒေရကို...။
"ေျပာ...သားေလး!"
"အေဖ တကယ္ႀကီး သင္မလို႔လား?ေမွာ္နက္ကာကြယ္ေရးကိုေလ!"
"ေအးေလ!ငါသင္မလို႔ ပေရာ္ဖက္ဆာေတာင္ျဖစ္ေနၿပီကို"
"အေဖက ဘာလို႔သင္မွာလဲ?"
ဒေရကို ေမးမိလိုက္သည္...ေမွာ္နက္အသံုးျပဳသူ death eater တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေသာ အေဖက ေမွာ္နက္ကာကြယ္ေရးကို ျပန္သင္ေပးမယ္တဲ့လား?
ဒေရကို သိပါသည္...သူငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သူ႔အိမ္ကုိ
ေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ့ ဝတ္႐ုံအနက္ေရာင္လူႀကီးေတြကို....
ၿပီးေတာ့ အေဖရဲ႕လက္ေပၚက အမွတ္အသားကိုလည္း ျမင္ဖူးသလို အေမ့ရဲ႕လက္ေပၚက အမွတ္အသားကိုလည္း ျမင္ဖူးပါသည္...။
"ဒီမွာ ငါ့သား..ငါက ဒီကို စာသင္ဖို႔လာတာ မဟုတ္ဘူးကြ!"
လူစီးရပ္စ္ ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ဒေရကို သူ႔ရဲ႕အေတြးစမ်ားကို ျဖတ္လိုက္သည္....
"ဒါဆို ဘာလာလုပ္တာလဲ?"
"ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း..🌚🌚🌚"
လူစီးရပ္စ္ ၏ evil smile ႀကီးက ဒေရကို႔ကုိ သာမက ျမင္သူတိုင္း စိတ္ေခ်ာက္ခ်ားေစမွာ အမွန္ပင္...
တစ္ခါမွ ေသခ်ာ မျပံဳးမရယ္ဘူးတဲ့ အေဖက ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီးကတည္းက ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ရြလာ..အဲေလ.ျပံဳးလာတယ္...
ငါ့ အေဖမ်ား ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ေတာင္ျပန္ေတြးယူရမယ့္အျဖစ္!
"ကဲ!သား...ဆက္မေမးနဲ႔ေတာ့! သားလည္း သြားစရာ႐ွိတာသြား..အေဖလည္း ကိုယ့္အခန္းကို သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္!"
ျပံဳးျပံဳးႀကီး ျပန္ထြက္သြားေလေသာ အေဖ့ကို ၾကည့္ၿပီး ဒေရကို႔စိတ္ထဲ ရင္ေမာရသည္မွာ အမွန္...။
အုန္း....ဒုန္း..ဒုန္း
"တံခါးကလည္း က်ပ္လိုက္တာကြာ!"
(Host! ျဖည္းျဖည္းလုပ္စမ္းပါ!အခုမွေရာက္တယ္ ဖ်က္ဆီးေတာ့မလို႔လား)
(ငါဖ်က္ဆီးတာ မဟုတ္ပါဘူးဟ..ဒီဟာက ဘယ္ႏွရာစုက တံခါးလဲ..ဖြင့္လို႔ကို မရဘူး..)
(ဂါထာနဲ႔ဖြင့္လိုက္ေလဗ်ာ..)
(ငါမွမရတာ...ကို! ပါးစပ္ပိတ္ထားေတာ့!ငါ့အားနဲ႔ငါဖြင့္မယ္..ဘယ္Magic မွ မလို...)
"Alohomora!"
"ေအာင္မေလး"
အုန္း......
System နဲ႔ စကားေျပာေနတုန္း အေနာက္က ဂါထာသံႀကီးေၾကာင့္ တံခါးက အုန္းကနဲ ဖြင့္သြားၿပီး လူစီးရပ္စ္ လည္း အ႐ွိန္လြန္ၿပီး အခန္းထဲသို႔ ေရာက္သြားသည္...
"ဘယ္မေအ....ဟင္!ေဆးဗားရပ္စ္!"
"ေအး!ငါပဲ!"
အသံနက္ႀကီးနဲ႔ စူးစိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားက လူတိုင္းကို ေသြးပ်က္ေစႏိုင္ေလာက္သည္..အမ္း....
...ႏွာေခါင္းကေတာ့...
(A/N ငါမေျပာေတာ့ပါဘူးေလ...)
"ထေလ!မင္းအဲ့မွာပဲ တစ္သက္လံုးထိုင္ေနေတာ့မွာလား"
"ဟမ္!ေအး...ဟုတ္သား"
လူစီးရပ္စ္ လည္း အလ်ွင္အျမန္ ထလိုက္ၿပီး Snape ေ႐ွ႕တြင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရပ္လိုက္သည္....
"မင္းကို ငါမႏိုင္ဘူးဆိုတာငါသိတယ္!"
Snape က လူစီးရပ္စ္ ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္တဲ့ ေလသံႀကီးနဲ႔ ေျပာသည္..
"ေအး...ငါလည္း သိတယ္!"
"ဘာကိုလဲ?"
"မင္းငါ့ကို စိတ္ပူေနတယ္ဆိုတာ😏😏"
ဒါပဲေလ.. အဲလစ္စ္ တို႔က နည္းနည္းေတာ့ ro လိုက္ရမွ...
လူစီးရပ္စ္ မ ro ရင္ ေန...အဲလစ္စ္ ကေတာ့ ro တယ္...
ရည္းစားေတာင္ တစ္ရက္တစ္ေယာက္ထားတာ..
႐ွင္းလား...😏😏!!
"ငါ မင္းကို စိတ္မပူဘူး! လူစီးရပ္စ္!မင္းမိသားစုကိုပဲ စိတ္ပူတာ!"
"ငါသိ...."
"မင္းဘာမွမေျပာနဲ႔!"
စနိပ္ရဲ႕ အသံနက္ႀကီးေၾကာင့္ လူစီးရပ္စ္ ပါးစပ္ေလး ဇစ္ဆြဲလိုက္ရသည္...
"မင္းသာ Azkaban ျပန္ေရာက္သြားရင္ မင္းမိသားစု ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ထင္လဲ?"
...ဘာလား..ငါ Azkaban ေရာက္ဖူးတာလား....
(System ေရ...)
(ဗ်ာ...)
(ငါ Azkaban ကို ေရာက္ဖူးတယ္ေပါ့!)
(ေရာက္ဖူးပါတယ္!Host!ပေရာ္ဖက္ဆာ စနိပ္ေၾကာင့္ ျပန္လြတ္လာတာပါ!)
(ေအာ္..)
(မဟုတ္ရင္ အ႐ုိးေဆြးေနမွာ ေသခ်ာတယ္!)
(System! နင့္အေပါက္ပိတ္ထား...)
"ေအး..ပါကြာ...ငါသိပါတယ္!ဒီတစ္ေခါက္ ငါတကယ္စာသင္ခ်င္လို႔ပါ..သားေလးကိုလည္း ေသခ်ာၾကည့္ရင္း ငါ့ဘဝေလးကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းမလို႔ပါ!"
...တကယ္ေတာ့ အေမွာင္ဇာတ္ ခင္းမလို႔..ဟိ!ဟိ!...
"မင္းစကားကို ငါယံုလိုက္မယ္!လူစီးရပ္စ္! "
"ေအးပါကြာ.. ငါလည္းမင္းကိုယံု...."
ဒုန္း......
စကားေတာင္မဆံုးေသးဘူး..တံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္ခ်ၿပီး ထြက္သြားတဲ့ ေဆးဗားရပ္စ္ကိုၾကည့္ရင္ လူစီးရပ္စ္ မွာ သက္ျပင္းသာခ်ႏိုင္ေတာ့သည္....။
(A/N ဒီလိုစိတ္ပူေပးမယ့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳး႐ွိၾကလား?)
ကဲ...ငါလည္း စာသင္ဖို ့သြားဦးမွပဲ...
_________________________
"မဂၤလာပါ ေက်ာင္းသားတို႔!"
"မဂၤလာပါ ပေရာ္ဖက္ဆာ! !!"
ေဘးဘယ္ကို ေဝ့ဝိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စေလသရင္းစားပြဲက သူ႔သားေလးနဲ႔ ဂရင္းဖင္းေဒါ စားပြဲက ဟယ္ရီ႕ကို ေဘးခ်င္းဆိုင္လ်က္ေတြ႔ရသည္...လူသြားလမ္းေတာ့ ျခားေနတာေပါ့ေလ....
"ကဲ!အခု စသင္မယ့္ အေၾကာင္းအရာက..."
(ဟဲ့!System ေရ...)
( chapter 1- ေမွာ္နက္ပညာဆိုတာ ဘာလဲပါ ! host!)
(ေအာ္..ေအး)
"Chapter 1- 'What's dark magic... ေမွာ္နက္ဆိုတာ ဘာလဲ' ကို ဖြင့္လိုက္ပါ!စာမ်က္ႏွာ 3.."
(A/N အေ႐ွ႕က ႏွစ္ရြက္က မာတိကာ ေလ...)
"ဖြင့္ၿပီးပါၿပီ ပေရာ္ဖက္ဆာ! !!"
"ေအး..အဲ့တာက ႐ွင္းပါတယ္!ေမွာ္နက္ဆိုတာ ေမွာ္နက္ပဲေပါ့"
(A/N ႐ွင္းလား....😎😎)
"အမ္!!"
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပံုစံက နားမလည္သလိုလို..ဒီေလာက္႐ွင္းေအာင္ေျပာေနတာကို.. ဘယ္လိုေတာင္ ႏံုၾကတာလဲ....
"အမ္း..အဲဒီေမွာ္နက္ဆိုတဲ့ ဟာကို တို႔ေတြက တိုက္ထုတ္ၾကရမွာ...!"
"ဟုတ္ကဲ့!!!"
"အဲ့ဒီ ေမွာ္နက္ဆိုတာကို အက်ယ္ဖြင့္လိုက္ရင္...........ခဏေလး ..Text book ျပဦး!"
အေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ့ Gryffindor ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဆီက Text book ကို ေတာင္းၾကည့္လိုက္တယ္..။
(A/N ဖတ္စာအုပ္ေတာင္ ေက်ာင္းသားဆီက ျပန္ေတာင္းရတဲ့ အျဖစ္..🤦♀️🤦♀️)
"ဟုတ္ၿပီ!ရၿပီ!ေမွာ္နက္ဆိုတာ မေကာင္းတဲ့အရာ..ေမွာ္ပညာကို ညစ္ႏြမ္းသြားေစႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခု..သူ႔စြမ္းအားက ႀကီးမားတယ္!ေမွာ္နက္အသံုးျပဳသူ ေတြဟာ တအားရက္စက္တတ္သလို တအားလည္း အစြမ္းႀကီးမားၾကတယ္...သိၿပီလား?"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ...ဆရာ!"
"ေအး....."
ေအာင္မေလး...ဆရာလုပ္ရတာ ပင္ပန္းလိုက္တာ...
~~~~~~~~~~~~~
To be continue......
ဒီေန႔ေရးတာ စာလံုးေရ 2000 ေက်ာ္သြားတယ္..အ႐ွည္ႀကီး up ေပးထားတယ္ေနာ္...
ဟိုတစ္ေယာက္..အေျဖျပန္ေပးေတာ့..😁😁
Unicode
"Hogwart ကျောင်းကြီးကနေ အားလုံးကိုကြိုဆိုလိုက်ပါတယ်!&^*$^..."
ပါမောက္ခ ဒမ်ဘယ်ဒေါ ရဲ့ အဖွင့်စကားအပြီးမှာ ကျောင်းသားအားလုံး လက်ခုပ်တီးပြီး အားပေးကြသည်...
"ကဲ!အခု House တွေလည်း ခွဲပြီးသွားပြီဆိုတော့ အခုစာသင်နှစ်ရဲ့ ဆရာတွေကို မိတ်ဆက်ပေးပါမယ်!ပရော်ဖက်ဆာ မက်ဂေါ်နဂယ်.... "
ပရော်ဖက်ဆာမက်ဂေါ်နဂယ် က ထိုင်ခုံမှ ထပြီး ဂါရဝပြုသည်...
"ပရော်ဖက်ဆာ စနိပ်!"
ပရော်ဖက်ဆာ စနိပ်ကလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း ဂါရဝပြုသည်...
"and...ပရော်ဖက်ဆာ မက်ဖွိုင်း!"
ပရော်ဖက်ဆာစနိပ် ရဲ့ ဘေးနားက ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတဲ့ လူစီးရပ်စ် ကလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း ဂါရဝပြုသည်...
"ပရော်ဖက်ဆာ မက်ဖွိုင်းက မှော်နက်ကာကွယ်ရေးကို သင်မယ့်ဆရာအသစ်ပဲ!"
ဒမ်ဘယ်ဒေါ ရဲ့ စကားအဆုံးမှာ ဒမ်ဘယ်ဒေါ နဲ့ မက်ဂေါနဂယ် မွလြဲ၍ တခြားလူတွေအကုန် အံသြသွား
ကြသည်...မှော်လောက မွာ နာမည်ကြီးတဲ့ လူစီးရပ်စ် မက်ဖွိုင်းလို လူက Hogwart မွာ ဆရာလာလုပ်တယ်ပေါ့...
အံသြဘ ကမေ္ဘာဇ....😑😑
ဒမ်ဘယ်ဒေါ က ပြောစရာရှိတာ တွေကို ဆက်ပြောပြီး သူတို့ရဲ့ စာသင်နှစ်အစကို စတင်လိုက်သည်...
တကယ်ပါ..ဒီစာသင်နှစ်ကတော့ သမိုင်းတွင်မယ့်စာသင်နှစ်တစ်နှစ် ကျိန်းသေပေါက် ဖြစ်လာမှာပင်....။
_______________
"အေဖ!"
Hall ခန်းထဲကထွက်ထွက်ချင်း အေနာက္ကေန ပြေးလိုက်လာတဲ့ ဒေရကို...။
"ပြော...သားလေး!"
"အေဖ တကယ်ကြီး သင်မလို့လား?မှော်နက်ကာကွယ်ရေးကိုလေ!"
"အေးလေ!ငါသင်မလို့ ပရော်ဖက်ဆာတောင်ဖြစ်နေပြီကို"
"အေဖက ဘာလို့သင်မှာလဲ?"
ဒေရကို မေးမိလိုက်သည်...မှော်နက်အသုံးပြုသူ death eater တစ်ယောက်ဖြစ်နေသော အေဖက မှော်နက်ကာကွယ်ရေးကို ပြန်သင်ပေးမယ်တဲ့လား?
ဒေရကို သိပါသည်...သူငယ်ငယ်လေးကတည်းက သူ့အိမ်ကို
ရောက်ရောက်လာတတ်တဲ့ ဝတ်ရုံအနက်ရောင်လူကြီးတွေကို....
ပြီးတော့ အဖေရဲ့လက်ပေါ်က အမှတ်အသားကိုလည်း မြင်ဖူးသလို အမေ့ရဲ့လက်ပေါ်က အမှတ်အသားကိုလည်း မြင်ဖူးပါသည်...။
"ဒီမွာ ငါ့သား..ငါက ဒီကို စာသင်ဖို့လာတာ မဟုတ္ဘူးကြ!"
လူစီးရပ်စ် ရဲ့စကားကြောင့် ဒေရကို သူ့ရဲ့အတွေးစများကို ဖြတ်လိုက်သည်....
"ဒါဆို ဘာလာလုပ္တာလဲ?"
"ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း..🌚🌚🌚"
လူစီးရပ်စ် ၏ evil smile ကြီးက ဒရေကို့ကို သာမက မြင်သူတိုင်း စိတ်ချောက်ချားစေမှာ အမှန်ပင်...
တစ်ခါမှ သေချာ မပြုံးမရယ်ဘူးတဲ့ အေဖက နေမကောင်းဖြစ်ပြီးကတည်းက တော်တော်ကြီးကို ရွလာ..အဲလေ.ပြုံးလာတယ်...
ငါ့ အေဖမ်ား ဟုတ်ရဲ့လားလို့တောင်ပြန်တွေးယူရမယ့်အဖြစ်!
"ကဲ!သား...ဆက်မမေးနဲ့တော့! သားလည်း သွားစရာရှိတာသွား..အဖေလည်း ကိုယ့်အခန်းကို သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်!"
ပြုံးပြုံးကြီး ပြန်ထွက်သွားလေသော အေဖ့ကို ကြည့်ပြီး ဒရေကို့စိတ်ထဲ ရင်မောရသည်မှာ အမှန်...။
အုန်း....ဒုန်း..ဒုန်း
"တံခါးကလည်း က်ပ္လိုက္တာကြာ!"
(Host! ဖြည်းဖြည်းလုပ်စမ်းပါ!အခုမှရောက်တယ် ဖျက်ဆီးတော့မလို့လား)
(ငါဖ်က္ဆီးတာ မဟုတ်ပါဘူးဟ..ဒီဟာက ဘယ်နှရာစုက တံခါးလဲ..ဖွင့်လို့ကို မရဘူး..)
(ဂါထာနဲ့ဖွင့်လိုက်လေဗျာ..)
(ငါမွမရတာ...ကို! ပါးစပ်ပိတ်ထားတော့!ငါ့အားနဲ့ငါဖွင့်မယ်..ဘယ်Magic မွ မလို...)
"Alohomora!"
"အောင်မလေး"
အုန်း......
System နဲ့ စကားပြောနေတုန်း အေနာက္က ဂါထာသံကြီးကြောင့် တံခါးက အုန်းကနဲ ဖွင့်သွားပြီး လူစီးရပ်စ် လည်း အရှိန်လွန်ပြီး အခန်းထဲသို့ ရောက်သွားသည်...
"ဘယ္မေအ....ဟင်!ဆေးဗားရပ်စ်!"
"အေး!ငါပဲ!"
အသံနက်ကြီးနဲ့ စူးစိုက်ကြည့်နေသော မျက်လုံးများက လူတိုင်းကို သွေးပျက်စေနိုင်လောက်သည်..အမ်း....
...နှာခေါင်းကတော့...
(A/N ငါမပြောတော့ပါဘူးလေ...)
"ထေလ!မင်းအဲ့မှာပဲ တစ်သက်လုံးထိုင်နေတော့မှာလား"
"ဟမ်!အေး...ဟုတ္သား"
လူစီးရပ်စ် လည်း အလျှင်အမြန် ထလိုက်ပြီး Snape ရှေ့တွင် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ရပ်လိုက်သည်....
"မင်းကို ငါမနိုင်ဘူးဆိုတာငါသိတယ်!"
Snape က လူစီးရပ်စ် ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ပျက်တဲ့ လေသံကြီးနဲ့ ပြောသည်..
"အေး...ငါလည်း သိတယ်!"
"ဘာကိုလဲ?"
"မင်းငါ့ကို စိတ်ပူနေတယ်ဆိုတာ😏😏"
ဒါပဲလေ.. အဲလစ်စ် တို့က နည်းနည်းတော့ ro လိုက်ရမှ...
လူစီးရပ်စ် မ ro ရင် နေ...အဲလစ်စ် ကေတာ့ ro တယ်...
ရည်းစားတောင် တစ်ရက်တစ်ယောက်ထားတာ..
ရှင်းလား...😏😏!!
"ငါ မင်းကို စိတ်မပူဘူး! လူစီးရပ်စ်!မင်းမိသားစုကိုပဲ စိတ္ပူတာ!"
"ငါသိ...."
"မင်းဘာမှမပြောနဲ့!"
စနိပ်ရဲ့ အသံနက်ကြီးကြောင့် လူစီးရပ်စ် ပါးစပ်လေး ဇစ်ဆွဲလိုက်ရသည်...
"မင်းသာ Azkaban ပြန်ရောက်သွားရင် မင်းမိသားစု ဘယ်လိုဖြစ်မယ်ထင်လဲ?"
...ဘာလား..ငါ Azkaban ရောက်ဖူးတာလား....
(System ရေ...)
(ဗ်ာ...)
(ငါ Azkaban ကို ရောက်ဖူးတယ်ပေါ့!)
(ရောက်ဖူးပါတယ်!Host!ပရော်ဖက်ဆာ စနိပ်ကြောင့် ပြန်လွတ်လာတာပါ!)
(အော်..)
(မဟုတ်ရင် အရိုးဆွေးနေမှာ သေချာတယ်!)
(System! နင့်အပေါက်ပိတ်ထား...)
"အေး..ပါကြာ...ငါသိပါတယ်!ဒီတစ်ခေါက် ငါတကယ်စာသင်ချင်လို့ပါ..သားလေးကိုလည်း သေချာကြည့်ရင်း ငါ့ဘဝေလးကို အေးအေးချမ်းချမ်း ဖြတ်သန်းမလို့ပါ!"
...တကယ်တော့ အမှောင်ဇာတ် ခင်းမလို့..ဟိ!ဟိ!...
"မင်းစကားကို ငါယုံလိုက်မယ်!လူစီးရပ်စ်! "
"အေးပါကွာ.. ငါလည်းမင်းကိုယုံ...."
ဒုန်း......
စကားတောင်မဆုံးသေးဘူး..တံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ချပြီး ထြက္သြားတဲ့ ဆေးဗားရပ်စ်ကိုကြည့်ရင် လူစီးရပ်စ် မွာ သက်ပြင်းသာချနိုင်တော့သည်....။
(A/N ဒီလိုစိတ်ပူပေးမယ့် သူငယ်ချင်းမျိုးရှိကြလား?)
ကဲ...ငါလည်း စာသင်ဖို ့သြားဦးမွပဲ...
_________________________
"မင်္ဂလာပါ ကျောင်းသားတို့!"
"မင်္ဂလာပါ ပရော်ဖက်ဆာ! !!"
ဘေးဘယ်ကို ဝေ့ဝိုက်ကြည့်လိုက်တော့ စလေသရင်းစားပွဲက သူ့သားလေးနဲ့ ဂရင်းဖင်းဒေါ စားပြဲက ဟယ်ရီ့ကို ဘေးချင်းဆိုင်လျက်တွေ့ရသည်...လူသွားလမ်းတော့ ခြားနေတာပေါ့လေ....
"ကဲ!အခု စသင်မယ့် အကြောင်းအရာက..."
(ဟဲ့!System ရေ...)
( chapter 1- မှော်နက်ပညာဆိုတာ ဘာလဲပါ ! host!)
(အော်..အေး)
"Chapter 1- 'What's dark magic... မှော်နက်ဆိုတာ ဘာလဲ' ကို ဖွင့်လိုက်ပါ!စာမျက်နှာ 3.."
(A/N အရှေ့က နှစ်ရွက်က မာတိကာ လေ...)
"ဖွင့်ပြီးပါပြီ ပရော်ဖက်ဆာ! !!"
"အေး..အဲ့တာက ရှင်းပါတယ်!မှော်နက်ဆိုတာ မှော်နက်ပဲပေါ့"
(A/N ရှင်းလား....😎😎)
"အမ်!!"
ကျောင်းသားတွေရဲ့ ပုံစံက နားမလည်သလိုလို..ဒီလောက်ရှင်းအောင်ပြောနေတာကို.. ဘယ်လိုတောင် နုံကြတာလဲ....
"အမ်း..အဲဒီမှော်နက်ဆိုတဲ့ ဟာကို တို့တွေက တိုက်ထုတ်ကြရမှာ...!"
"ဟုတ်ကဲ့!!!"
"အဲ့ဒီ မှော်နက်ဆိုတာကို အကျယ်ဖွင့်လိုက်ရင်...........ခဏေလး ..Text book ပြဦး!"
အရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ Gryffindor ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဆီက Text book ကို တောင်းကြည့်လိုက်တယ်..။
(A/N ဖတ်စာအုပ်တောင် ကျောင်းသားဆီက ပြန်တောင်းရတဲ့ အဖြစ်..)
"ဟုတ်ပြီ!ရပြီ!မှော်နက်ဆိုတာ မကောင်းတဲ့အရာ..မှော်ပညာကို ညစ်နွမ်းသွားစေနိုင်တဲ့ အရာတစ္ခု..သူ့စွမ်းအားက ကြီးမားတယ်!မှော်နက်အသုံးပြုသူ တွေဟာ တအားရက္စက္တတ္သလို တအားလည်း အစွမ်းကြီးမားကြတယ်...သိပြီလား?"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ...ဆရာ!"
"အေး....."
အောင်မလေး...ဆရာလုပ်ရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာ...
~~~~~~~~~~~~~
To be continue......
ဒီနေ့ရေးတာ စာလုံးရေ 2000 ကျော်သွားတယ်..အရှည်ကြီး up ပေးထားတယ်နော်...
ဟိုတစ်ယောက်..အဖြေပြန်ပေးတော့..😁😁