Cenk gelecekti ve ailem bunun için çok mutluydu. Kararımızı duyduklarında üzüleceklerini biliyordum ama yapmak zorundaydım. Cenk'te tuhaf değişimler vardı ve bu işin sonu bir yere varmıyordu. Ayrıca ailemi daha fazla ümitlendirmek istemiyordum.
Üzerime deniz mavisi bir elbise giyindim ve saçlarımı dağınık topuz yaptım. Cenk geldiğini söyleyen bir mesaj attığında aşağı indim. Ailem bahçe mobilyalarına yerleşmiş oturuyorlardı ve Cenk kapıdan henüz girmişti. Bize doğru geliyordu ama tuhaf bir şekilde fazla özenliydi. Siyah pantolon ve beyaz ütülü bir gömlek giyinmişti, saçlarını her zamankinden daha özenli taramıştı ve parfüm kokusu buraya kadar geliyordu. Üzerinde de akşam serinine uygun ince spor bir ceket vardı. Bu şıklığa anlam veremeden yanımıza gelmişti bile.
"Hoş geldin canım," dedi ona sarılan Yasmin abla.
"Hoş bulduk efendim."
Doğu tabi ki geleceğini bilmiyordu. Her zamanki gibi onu gören suratı muşmulaya döndü ve kafasını çevirdi. Cenk zaten onu umursamıyordu.
"Gel otur evlat," dedi babam. Evlat mı? Gerçekten birkaç haftada bir çocuğu nasıl bu kadar benimsediniz?
Ona evlat denmesi Cenk'in aşırı hoşuna gitmişti. Pişmiş kelle gibi sırıtarak bana göz kırptı. "O kadar gülümseme, birazdan ayrılacağız. Ona göre rol yap," diye mesaj attım ama okumasına rağmen suratını hiç düşürmedi. Başladılar sohbet etmeye. Konuya nasıl gireceğimi düşünürken bu sıkıntılı halim Doğu'nun dikkatini çekmişti. Bana çaktırmadan göz kırparak ne olduğunu sordu. Hiç diyerek omuz silktim ve daha fazla dayanamadım.
"Aslında biz size bir şey söyleyeceğiz," dememle Cenk araya girdi.
"Önce bana izin verir misin hayatım?"
Konuyu benden alıp kendisinin söylemesi beni rahatlatmıştı. Gülümseyip kafa salladım. "Tabi."
Cenk kalktı, yanıma geldi ve cebini karıştırdı. Eline bir şey almıştı ama göremiyordum, uzun parmaklarıyla sıkıca kavrayıp saklamıştı. "Biliyorum birlikte vakit geçireli çok kısa zaman oldu, birbirimizi tam tanımıyoruz." Ayrılık konuşması hazırlaması sanırım işine olan saygısını gösteriyordu. Yine de gerek var mıydı emin olamadım. O sırada onunla ilk kez ilgilenen Doğu olayın nereye varacağını merak ederek kaşlarını çatarak doğruldu ve onu izlemeye başladı.
"Belki birbirimize biraz daha vakit ayırmalıydık emin değilim ama hayat çok kısa. Yarın nasıl bir güne uyanacağımızı, ya da uyanabilecek miyiz bilmiyoruz. O yüzden nasıl istiyorsak öyle davranmalıyız." Derin bir nefes aldı ve aileme döndü. "Tabi sizin de izniniz olursa..." Aniden yere diz çöktü ve elindeki kutuyu açtı. Tektaş el sallayarak bana bakıyordu. "Benimle evlenir misin Talya?"
Şokla bakakaldım, gözlerim resmen yuvalarından çıkacaktı. Biz böyle konuşmamıştık! Doğu hışımla yerinden fırladı, bana o kadar dehşet verici bakıyordu ki tüylerim ürpermişti. Ve her şeye rağmen Yasmin abla ve babam bizi alkışlıyordu.
"Bunu sizin yanınızda yapmak istedim, Talya'nın mutlu anına tanık olmanızı istedim. Biliyorum çok erken, eğer kabul edersen okul bitene kadar nişanlı kalırız. Ben parmağımızda birbirimizi simgeleyen bir yüzük olsun istiyorum."
"Cenk," diye fısıldadım. "Ne yapıyorsun sen?"
"Kızım," dedi babam. "Karar senin ama bu genç adamı reddedersen çok üzülürüm. Baksana, nasıl konuşma bile hazırlamış."
Ay duygulandım," dedi Yasmin abla gözlerindeki yaşları silerek.
"Lütfen hayır deme," dedi Cenk gülümseyerek.
"Talya," diye bağırdı Doğu. "İyi düşün."
"Düşünmeme gerek yok, tabi ki hayır!"
Doğu derin bir rahatlama nefesi verirken Cenk hayal kırıklığıyla ayağı kalktı. "Ben daha on sekiz yaşındayım Cenk, okul bitene kadar da nişanlı kalmak istemiyorum. Aslında biz yollarımızı ayırsak daha iyi olacak, ayrılalım."
Hayal kırıklığıyla kalktı, kutuyu kapattı ve cebine koydu.
"Ama neden?" dedi Yasmin abla. "Kabul etmeyebilirsin elbette ama neden bunun için ayrılıyorsun?"
"Lütfen soru sormayın." Arkamı döndüm ve telaşla içeri koştum. Cenk neden yapmıştı ki bunu? Sürpriz dediği bu muydu? Her şeyi mahvetmişti.
Her şeyi bizimkilere anlattım. Özellikle Nil resmen çıldırdı.
"Kızım ne yaptı bu salak? Böyle konuşmamıştık. Ben onu arıyorum şimdi."
"Arama boşuna, zaten olan oldu."
"Senden hoşlanıyormuş demek ki," dedi Ela. "Sen oyunu bitirelim diyince de panikledi. Oha kızım yüzük bile almış. Manyağın tekiymiş."
"Kızım ben bilsem hiç seninle tanıştırır mıyım ya? Özür dilerim."
"Özür dilenecek bir şey yok."
"Ucuz yırtmışsın," dedi Atlas. "Gelelim mi? İster misin?"
"Hayır, kalabalık hala aşağıda."
O sırada kapım açıldı ve Doğu içeri girdi. "Sizi sonra ararım," dedim ve telefonu kapattım.
Doğu geldi ve beni elimden tutup yataktan kaldırdı. Bana sıkıca sarıldı. "Özür dilerim, her şey için özür dilerim. Her şey numaraydı, Duru ile sevgili değilim. Baban, bu numarayı yaparsam buraya gelebileceğini yoksa Amerika'da kalmaya devam edeceğini söyledi. Yapmak zorundaydım."
"Ben de numara yaptım," diye itiraf ettim. "Ama neden böyle bir şey yaptı bilmiyorum."
"Artık her şey geçti, ben yanındayım." Eliyle çenemi tuttu ve uzanıp dudaklarımdan uzun uzun öptü. "Bunu o kadar uzun süredir bekliyorum ki."
Sıkıca sarıldım ona. "Seni çok özledim Doğu."
"Ben de seni bir tanem, artık her şey geçti. O piçin senden uzak durması için elimden geleni yapacağım. Seni onun yanında görmek o kadar zordu ki. Ona saldırmamak, yumruğu basmamak için çok zor dayandım."
"Ama iyi rol yapıyor, kabul et."
"Asla şüphelenmedim, çok iyi oynuyor puşt."
Kahkaha attım. "Hadi çık odadan, birileri gelebilir."
"Lütfen biraz daha kalayım," dedi boynumdan öperek.
"Olmaz, yarın dışarı çıkarız. Olur mu?"
"Tamam." Bir kez daha öptü ve benden ayrıldı. Ellerini cebine soktu ve sırıtarak bana döndü. Geri geri yürürken göz kırptı ve odadan çıktı.
Cenk beni aradı. Açmadım. Bir daha aradı. Bir daha açmadım. Mesaj attı.
"Lütfen konuşabilir miyiz Talya?" Cevap vermedim. Uyuyacaktım, zaten geç olmuştu. Sonunda bu karmaşadan kurtulduğum için huzurluydum. Onunla kafamı kurcalayamazdım.
Fakat gece yarısı yeniden telefonum çaldı. Saat üçtü, bu saatte Cenk beni neden arıyordu ki? Sinirle telefonu açtım. "Bu saatte niye arıyorsun beni? Daha doğrusu beni niye arıyorsun? Saatin bir önemi yok, bu oyun bitti. Her şeyi batırdın."
"Lütfen," dedi oldukça hüzünlü bir sesle. "En azından son kez konuşalım, kapıdayım. Sadece konuşmama izin ver, sonra gideceğim. Sana o kadar yardım ettim, bir veda konuşmasını çok görme ban Talya."
Bir yandan haklıydı, bana karşılıksız yardım etmişti. En azından gidip onu biraz teselli etmeliydim, sonuçta benden hoşlanması yanlış bir şey değildi. "Geliyorum," dedim ve kalktım. Pijamamın üzerine sabahlığımı giyindim ve ayağıma terlik geçirip bahçeye çıktım. Kapıyı açtım ve Cenk'in yanına, yola çıktım. Arabasının yanında duruyordu.
"Efendim."
"Seni seviyorum Talya, beraberken çok eğleniyorum. Lütfen izin ver, biraz deneyelim." Gözleri kızarmıştı, elleri titriyordu. Harap durumdaydı.
"Olmaz Cenk, saçmalıyorsun şuan."
"Talya, hemen kestirip atma. Sadece bir gün bile olsa deneyelim. Bana biraz zaman ver, senin istediğin kişi olurum."
"İstemiyorum Cenk, ben senden hoşlanmıyorum."
Suratı ciddileşti. "Neden? Doğu'nun sevgilisi var, neden hala onun peşindesin?"
"O da tıpkı bizimki gibi numaraymış. Biz barıştık."
Cenk resmen çılgına döndü. Arabasını yumruklamaya başladı. "Gerçekten bu kadar aptal mısın? Beni göremiyor musun? Seni daha çok mutlu edeceğimi göremiyor musun?"
Korkuyla geri çekildim. "bu kadar yeter, ben gidiyorum."
Kapıyı açıp içeri koşacaktım ki beni kolumdan tuttu ve çekti. "Bu kadar yeter, fazla uzattın," dedi ve ağzıma bir bez dayadı. Nefes almamak için o kadar direndim ki... En sonunda dayanamadım ve bayıldım.
Daha neler olacak neler.... Arkadaşlar günde en az 3 4 bölüm peş peşe atıyorum. Ne yorum var ne oy... Lütfen üzmeyin beni ama.