CHAPTER 30
Pasado alas-siyete na ng hapon nang magising ako. Masyado atang napasarap ang tulog ko at gabi na nang magising. Sobrang napagod din ng katawan ko kaya rin siguro gano'n. Nagtaka pa ako dahil nakadamit na ako. Hindi naman ako nagbihis kanina kaya possibleng si Kenzo ang nagbihis sa'kin.
Naligo muna ako dahil sa sobrang lagkit ng katawan ko. Mahina pa akong napamura nang makaramdam ng pangangalay sa magkabilang binti. Pagpasok ko sa banyo ay tinignan ko ang kabuuan ko sa salamin.
"What the! What did he do to my body?" Wala sa sariling sambit ko habang nakatingin sa mapupulang marka na nasa buong katawan ko.
From my neck, my chest, my stomach, and even on my legs. All of them have hickeys. Not one, but more than one. My goodness! Nasapo ko nalang ang noo ko.
Pagkatapos kong maligo at magbihis ay lumabas na rin ako ng guest room. Nagsuot ako ng pajama at turtleneck shirt para itago ang marka sa katawan ko. I look weird but I have no other choice but to wear this. Magtatanong ang anak ko sa'kin kapag nakita ang pulang marka sa katawan ko.
Nadatnan ko sila Kenzo at Lia na nanonood ng palabas sa sala. I smiled when I noticed their position. Nasa gilid ni Kenzo si Lia habang nakasandal sa mga braso ng ama nito. Nanonood sila ng We Bare Bears which is favorite cartoon movie ni Lia. It's cute to see na nanonood din si Kenzo ng ganiyan para lang masamahan ang anak niya.
"Kanina pa 'yan sila magkasama, Yna. Para ngang hindi mahiwalay sa isa't-isa. Alagang-alaga ni Kenzo si Lia kanina. Siya na rin ang nagpaligo at nagpakain sa anak niyo." Biglang usal ni Nanay sa gilid ko.
Anak niyo. Bakit naman ang ganda pakinggan ng sinabi ni Nanay?
"Kumain na ba sila ng haponan, Nay?" Tanong ko.
"Hindi pa at hinihintay ka ata nilang magising. Gigisingin ka nga sana ni Lia kanina pero pinigilan siya ni Kenzo. Pagod ka raw kaya hayaan ka nalang daw muna." Nakita ko pa ang kakaibang ngisi at tingin ni Nanay dahilan para mangunot ang noo ko.
"Anong klaseng tingin 'yan, Nay?" I asked.
"Ang ingay niyo kagabi..."
Halos mahigit ko ang hininga ko nang mapagtanto ang gustong sabihin ni Nanay. Bakit hindi ko naisip na kasunod lang pala ng guest room ang kwarto nito? Don't tell me narinig niya? Nakakahiya!
Mas lalo akong nakaramdam ng pagkahiya nang marinig ang mahinang pagtawa ni Nanay sa gilid nang makita ang reaksyon ko.
"Hindi na rin ako nagtaka kung bakit tulog ka buong araw. Sa lakas ba naman ng halinghing niyo at sa tagal niyong natapos---"
"Nay!" Diing putol ko sa sasabihin nito.
Tumawa ito. "Oh siya, wala na akong sasabihin. Normal lang din naman na gawin niyo 'yun, Iha. May trabaho at nasa tamang edad na kayo. Alam niyo na ang ginagawa niyo."
Hindi na ako magawang makasagot nang marinig ko ang tawanan nila Lia at Kenzo. Sabay kaming napatingin do'n ni Nanay at nakitang natawa sila sa pinapanood nitong palabas.
Ngumiti muna ako kay Nanay bago lumapit sa gawi nila Kenzo. Hindi nila ako nakikita dahil nakatalikod sila sa'kin at nakafocus din sa pinapanood.
"Daddy?" I heard Lia called her dad while I was at their back.
"Yes, princess?" Malambing na sagot ni Kenzo at hinaplos ang ulo ng anak ko.
"Can we buy strawberry ice cream again po?" Lia answered.
Strawberry ice cream is Lia's favorite. Hindi na rin ako nagtaka dahil naglilihi ako sa strawberry dati habang binubuntis siya. Hindi ko lang siya masyadong binibigyan dahil baka masira ang ngipin niya. May time pa nga dati na nagkatonsil siya dahil sa pagkain ng ice cream.
"We already ate ice cream earlier. Ang dami mo ng naubos. Baka pagalitan tayo ng Mommy mo kapag nalaman niya." Sagot naman ni Kenzo.
"Please dad... Mommy won't let me eat ice cream because of my tonsil po; but I really wanted to eat. Please, daddy..." Lia even twinkled her eyes.
Matagal nakasagot si Kenzo na parang nag-iisip ng isasagot. But later on, I heard him sighed. "Fine, but don't tell mommy---"
"You're spoiling my child, Kenzo." Putol ko sa sasabihin sana nito.
I saw both of their eyes widened. They look at me na parang may ginawang masama and they felt sorry for doing it.
"Our child, baby." Pagtatama nito. "Kanina ka pa ba?" Kenzo then asked but I didn't answer him. Instead, I looked at Lia.
"I told you not to eat ice cream too much, Lia." Pangaral ko pa. Hindi naman nakatakas sa paningin ko ang pagkapit niya sa damit ni Kenzo at ang bahagyang paghila do'n.
"Yna, you're scaring her. She just wanted to eat." Pagtatanggol pa ni Kenzo.
Sinamaan ko naman siya ng tingin kaya napalunok ito. Kinarga niya si Lia saka tumayo.
"Nagugutom ka na ba? Nagtira ako ng pagkaing niluto ko para sa'yo. I cooked your favorite." Kenzo added habang buhat si Lia.
"Daddy cooked for us, Mom." Masayang ani Lia at tumingin sa'kin. "He even told me not to wake you up po because you're tired doing some exercise with daddy last night daw po."
"Lia..." Mahina ngunit dinig kong saway ni Kenzo dito.
Lia looks at him innocently. "Why daddy? You told me that po, diba?"
Mariin kong tinignan si Kenzo. "Kung ano-ano ang tinuturo mo sa bata."
"Are you mad?" He asked with his worried expression.
Nang-aamo ang emosyon sa mukha nito pero inikot ko lang ang mata ko bago lumapit sa kanila. Tatangkain ko sanang kunin si Lia sa kaniya nang umiwas ito at mas yumakap lang sa leeg ni Kenzo. Narinig ko naman ang mahinang hagikhik ni Kenzo at inayos pa ang pagbuhat kay Lia.
"Lia, let me carry you. Baka nabibigatan na ang daddy mo sa'yo." Usal ko at sinubokang kunin siya ulit pero siniksik nito ang sarili niya kay Kenzo.
"Daddy can carry me, mommy..."
Ngiting aso naman si Kenzo dahil sa sinabi ng anak niya. Huminga nalang ako ng malalim at hinayaan sila. Ako nga 'yung nagpalaki pero dumating lang 'yung tatay, parang mas pinipili pa sa'kin. Ang daya!
Dumiretso ako sa kusina dahil nakaramdam na'ko ng gutom. Nakita ko namang may kinuha si Nanay sa microwave nang makita ako sa kusina.
"Ito Yna," may nilagay itong pagkain sa lamesa. "Luto 'to ni Kenzo. Tinira niya 'to kanina para sa'yo."
Tortang talong ang niluto niya na ikinangiti ko. This is my favorite. He stills remembered it.
Umupo naman na ako at nagsimula ng kumain. Hindi rin nagtagal ay dumating ang mag-ama at sinabayan ako sa pagkain. Malapit na rin naman mag 8 PM kaya nagdinner na rin kami. Sumabay na si Nanay at may niluto rin pala siyang chicken curry.
Pagkatapos kumain ay nanood kami ng movie ni Kenzo at Lia sa sala. Nasa gitna namin si Lia at nasa sandalan naman ng sofa ang braso ni Kenzo kaya para itong nakaakbay sa'min.
"Mommy?" Lia uttered in the middle of the movie.
"Yes, princess?" I asked.
Lia looked at me and held my hand.
"Can daddy stay here with us? I want to sleep with you both, mom."
Bigla akong natigilan sa sinabi ng anak ko. Maski si Kenzo sa gilid ay nakita kong natigilan din.
"Lia..."
"Please, mom." She twinkled her eyes. "Gano'n po diba ang family? Dapat po magkakasama. Bakit tayo po hindi?" She then asked, almost a whisper.
Nagkatitigan kami ni Kenzo dahilan para makita ko rin ang lungkot sa mga mata nito. I cleared my throat and looked at Lia again.
"I know you're a smart girl, anak, but there's also some other things that you can't still understand."
"I know you broke up, mommy, but..." her voice was shaking so I hold her hand tighter. "But can't... can't you just be with each other again, mom?"
Natigilan ako sa sinabi ng anak ko. I can't answer her question, because even I, do not know the answer.
"I wish you can be together again, mommy. I wish you and daddy to get back together." My daughter added.
"How I wish that to happen too," I heard Kenzo suddenly whisper while looking at us. He mouthed those 3 sweet words at me but I immediately averted my gaze.
"I'm sleepy, mommy," she looked at her dad for a seconds. "And I want to sleep with you and daddy beside me. P-Please, mommy. I really want to experienced that mom." She pleaded.
Oh, good. Paano ko mahihindian ang anak ko? She's my weakness. Seeing her sad makes me sad too. I sighed and caressed her hair. Kung ito ang kasiyahan ng anak ko, then I will give it to her.
"If that's my princess want, okay..." I looked at Kenzo who's also looking at us with hope and love on his eyes. "Let's sleep together this night as a family."