Browse

ဖက်ရှင်ကျသည့် မစ္စတာ ||မြန်မာ...

By BI_BI_DAA

361K 64K 1.4K

This is just a fan translation.I don't own this novel.All Credit to Original Author & Eng Translator \^•^/ Ti... More

Description
[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21.1]
[21.2]
[22.1]
[22.2]
[23.1]
[23.2]
[24.1]
[24.2]
[25.1]
[25.2]
[26.1]
[26.2]
[27.1]
[27.2]
[28.1]
[28.2]
[29.1]
[29.2]
[30.1]
[30.2]
[31.1]
[31.2]
[32.1]
[32.2]
[33.1]
[33.2]
[34.1]
[34.2]
[35.1]
[35.2]
[36.1]
[36.2]
[37.1]
[37.2]
[38.1]
[38.2]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49.1]
[49.2]
[49.3]
[50]
[51]
[52]
[53.1]
[53.2]
[53.3]
[53.4]
[53.5]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
[67]
[68]
[69]
[70]
[71]
[72]
[73]
[74]
[75]
[76]
[77]
[78]
[79]
[80]
[81]
[82]
[83]
[84]
[85]
[86]
[87]
[88]
[89]
[90]
[91]
[92]
[93]
[94]
[95]
[96]
[97]
EXTRA-1
EXTRA-2
EXTRA-3
EXTRA-4
EXTRA-5
EXTRA-6
EXTRA-7
EXTRA-8
EXTRA-9
EXTRA-10
EXTRA-11
EXTRA-12
EXTRA-13[END]

You are reading

ဖက်ရှင်ကျသည့် မစ္စတာ ||မြန်မာဘာသာပြန်||

Romance

This is just a fan translation.I don't own this novel.All Credit to Original Author & Eng Translator \^•^/ Title - Mr.Fashionable Original Author...

novelupdate translation

[32.2]

2.5K 462 5
By BI_BI_DAA

[Unicode]

ခရမ်းချဉ်သီးကြက်ဥ​ခေါက်ဆွဲနှင့် တုပ်​ကွေးဝင်ပြီး ဖျားနာခြင်း

ချိုးကျီယန် မိမိကိုယ်ကို ရဲရင့်တဲ့စစ်သား တစ်​ယောက်လို သဘောထားပြီး ဂျင်းပြုတ်ရည်ကို ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ သောက်ချလိုက်ရသည်။

"ကျွန်တော် အကိုကျိရန်အတွက် ဆန်ပြုတ်,ပြုတ်​ပေးမယ်" ထန်​ရှောင်းယွီ မေးလိုက်သည်။ " ဆန်ပြုတ်အချိုစားချင်လား? အငန်စားချင်လား?"

"ဘာမှ မစားချင်ဘူး " ချိုးကျီယန် ဘာတစ်ခုကိုမှ စားချင်စိတ်မရှိ​ပေ။ သူ အိပ်ယာ​ပေါ်ကို ပြန်လှဲချလိုက်ပြီး အိပ်ဖို့သာ စဥ်းစားလိုက်သည်။

"ဒါဆိုရင် ကျွန်တော် မိုင်ခယ့်ကို ခေါ်လိုက်မယ်" ထန်​ရှောင်းယွီ အိပ်ယာ​ခေါင်းရင်းမှာ ရှိ​နေတဲ့ဖုန်းကို လှမ်းယူလိုက်သည်။

"ခရမ်းချဉ်သီးကြက်ဥ​ခေါက်ဆွဲ " ချိုးကျီယန် ချက်ချင်းကို အရှုံး​ပေးလိုက်ရသည်။

မိုင်ခယ့်ကို ပြောလိုက်တယ်ဆိုတာက အ​မေ့ကို ပြောလိုက်တာနဲ့ တူတူပဲ။ ဒါ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သေ​ကြောင်းကြံလိုက်တာထက် ပိုဆိုးတယ်။ ဒီဒုက္ခက​နေ လွတ်ဖို့အတွက် ခေါက်ဆွဲတစ်ပန်းကန် စားလိုက်တာက ပို​ကောင်းပါတယ်လေ။

"အို​ခေ " ထန်​ရှောင်းယွီ ဖုန်းကို ပြန်ချလိုက်သည်။
ချိုးကျီယန် သူ့ရဲ့မျက်နှာ​သေး​သေး​လေး​ပေါ်က အကြံစည်အောင်မြင်သွားလို့ ပြုံးလိုက်တဲ့အပြုံးလေးကို မြင်လိုက်ရသည်။

တကယ် အကြင်နာတရားကင်းမဲ့လိုက်တာ!

အိပ်ယာ​ပေါ်မှာလှဲ​ပြီး ဟိုဘက်ဒီဘက် လှည့်​နေတာနဲ့ပဲ အိပ်မ​ပျော်​တော့တာခြင်းအတူတူ ချိုးကျီယန် စောင်ကို ကန်ထုတ်လိုက်ပြီး အိပ်ယာ​ပေါ်ကနေ ထလိုက်သည်။

မီးဖိုချောင်ထဲမှာ​တော့ ထန်​ရှောင်းယွီက ဂျုံနယ်တဲ့​နေရာမှာ အာရုံစိုက်နေသည်။ မုန့်နှစ်​တွေကို နယ်ပြီး စက်ဝိုင်းပုံ​လေး​တွေလုပ်နေ၏။ ပြီးရင် လှိမ့်တယ် ပြီး​တော့ ဂရုတစိုက်နဲ့ ဖြတ်ပြီး ပြုတ်လိုက်ပြီး​နောက် ထည့်ဖို့လုပ်ထားတဲ့ ပန်းကန်လုံးထဲကို သေချာဆယ်ထည့်လိုက်သည်။

ဒယ်အိုးထဲမှာ ဆီပူလာ​တော့ ကြက်ဥနဲ့ ခရမ်းချဉ်သီးကို ပေါင်းထည့်ပြီး ကြော်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ကြက်သွန်မြိတ်တွေကို အ​ပေါ်က​နေ ဖြူးလိုက်ပြီး မီးပိတ်လိုက်ကာ ပန်းကန်လုံးထဲကို ပြောင်းထည့်လိုက်သည်။ စိုရဲ​နေတဲ့ ခရမ်းချဉ်သီးဆော့ကို အ​ပေါ်က​နေ ဆမ်းထားပြီး အဝါ​ရောင်သမ်း​နေတဲ့ကြည့်ဥရယ်, အစိမ်း​ရောင် ကြက်သွန်မြိတ်တို့နဲ့ အ​ကောင်းဆုံး ပေါင်းစပ်ထားသည်။

ချိုးကျီယန် မီးဖိုချောင်အပါက်ဝမှာ တိတ်တိတ်လေး ရပ်​နေပြီး တစ်ကိုယ်တည်း အလုပ်ရှုပ်​နေတဲ့ သူ့ကို ကြည့်​နေသည်။

"ဘာလို့ ထွက်​ပြေးလာတာလဲ!!! " ထန်​ရှောင်းယွီ ခေါက်ဆွဲချက်ပြီးလို့ ပြန်အလှည့်မှာ တွေ့လိုက်ရသည့်မို့ လန့်သွားရသည်။

ထွက်​ပြေးလာတယ်...ဆိုတာ....ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ချိုးကျီယန် ရယ်ရခက်ငိုရခက်ဖြင့်.....မသိရင်ဘဲ စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံနံရံတွေကို ဖြိုကျပြီးတော့ ထွက်ပြေးလွတ်မြောက်လာတဲ့ သူကျ​နေတာပဲ!

"ဒါဝတ်ထား" ထန်​ရှောင်းယွီ ခေါက်ဆွဲပန်းကန်ကို ခုံ​​ပေါ်မှာ တင်ထားခဲ့ပြီး အဝတ် ဗီရိုထဲက​နေ ဂျာကင်အပါး​လေးတစ်ထည် ထုတ်လာခဲ့သည်။

"ခုက သြဂုတ်လကြီး​နော်!" ချိုးကျီယန် သိုး​မွှေးဂျာကင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်ရှုပ်​ထွေးလာရသည်။

"ခင်ဗျားက ဖျား​နေတာ​လေ!" ထန်​ရှောင်းယွီ ချက်ချင်းပဲ ပြန်တုံပြန်လိုက်သည်။ "ပြီး​တော့လည်း လွန်ခဲ့တဲ့နာရီဝက်​လောက်ကပဲ ချမ်းတယ်လို့ ပြော​နေခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား! " ချိုးကျီယန် သူရဲ့ကံကြမ္မာကိုသာ အပြစ်တင်လိုက်နိုင်ပြီး ဖက်ထုပ်ကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကိုထုပ်ပိုးလိုက်ရသည်။

တကယ့်ကို အရမ်း,အရမ်း အားနည်းတာပဲ!

လက်လုပ်​ခေါက်ဆွဲ​တွေက အရမ်းကို အရသာရှိလွန်း၏။ ခေါက်ဆွဲသားနဲ့ ကြက်ဥတွေရဲ့ ရနံက မွှေးပျံ့စွာ ရောယှက်သွားပြီး သူ စား​နေတာကို မရပ်​နိုင်​တော့​ပေ။

အစား,စားချင်စိတ်မရှိဘူးလို့ ပြောတဲ့သူက ပန်းကန်လုံးအပြည့်ကြီးကို အမြန်နှုန်းနဲ့အကုန်စားလိုက်ပြီးတာ​တောင် မဝ​သေးဘူးလို့ ခံစားနေရ​သေး၏။

"အိုးထဲမှာ မရှိ​တော့ဘူး " ထန်​ရှောင်းယွီ အရမ်းကို စိတ်ဓါတ်ကျသွားရသည်။ အစက​တော့ ညဥ်ွ့လည်း နက်​နေပြီ ဖြစ်သည့်အပြင် သူကလည်း တုပ်​ကွေးမိထား​တော့ အများကြီးမစားနိုင်ဘူးလို့ ထင်ထားခဲ့သည်ပင်။ အဲဒါ​ကြောင့်မို့လို့လည်း နှစ်​ယောက်စာပဲ လုပ်ထားလိုက်တာဖြစ်သည်။

မစ္စတာချိုးက စိတ်အ​နှောင့်အယှက်မဖြစ်တဲ့အတိုင်း ထန်​ရှောင်းယွီပန်းကန်ထဲမှ ခေါက်ဆွဲအချို့ကို တူနဲ့လှမ်းယူလိုက်သည်။

"......."ထန်​ရှောင်းယွီ ဘာ​ပြောရမှန်းမသိ​တော့​ပေ။

ချိုးကျီယန် ထန်​ရှောင်းယွီရဲ့ ပန်းကန်လုံးကို ယူလိုက်ကာ ကျန်နေသေးတဲ့ ပန်းကန်လုံးထဲက ခေါက်ဆွဲတစ်ဝက်ကို စားလိုက်ပြီး ကျေနပ်စွာပြောလိုက်သည်။ "ရေခဲသေတ္တာထဲမှာဆူရှီရှိတယ်။ မင်းဗိုက်ဆာရင်စားလို့ရတယ်"

ထန်​ရှောင်းယွီ အနည်းငယ် စိတ်မသက်မသာခံစားလိုက်ရသည်။ သူရဲ့အကျန်ခေါက်ဆွဲတွေကို သူဘယ်လိုများ စားနိုင်ရတာလဲ!

ဒါပေမယ့် ချိုးကျီယန်က​တော့ ဂရုမစိုက်ဘဲ သူ့ရဲ့ဖိနပ်ကိုကောက်စီးလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းကိုပြန်သွားကာ ဆက်အိပ်နေလိုက်သည်။

ထန်​ရှောင်းယွီ တူ​တွေနဲ့ ပန်းကန်လုံး​တွေကို ဆေး​နေရင်း "ထူးဆန်းတဲ့ နာမည်ကြီးဆယ်လီတစ်မျိုးပဲ " လို့ တွေးနေမိသည်။

မီးဖိုချောင်ထဲက မီး​တွေက မှိတ်တုပ်မှိတ်တုပ် ဖြစ်ပြီးနောက် ရုတ်တရက်ကြီး မီးပြန်မလင်းလာ​တော့​ပေ။

"ရှောင်းယွီ" မစ္စတာချိုး အိပ်ခန်းထဲက​နေ လှမ်း​အော်လိုက်သည်။ " မီးပျက်သွားပြီ!"

ငါလည်း သိတာ​ပေါ့ ဟင်း......
ထန်​ရှောင်းယွီ ရယ်ရမှာလားငိုရမှာလားတောင် မသိ​တော့ပေ။ သူ အ​မှောင်ထဲမှာပဲ လက်​ဆေးလိုက်သည်။

အဲကွန်း မရှိဘဲနဲ့ နွေလည်​ခေါင်ညကြီးကို ဖြတ်သန်းဖို့ဆိုတာ မလွယ်​ကူ​ပေ။ ချိုးကျီယန်က တုပ်​ကွေးပါ မိထားတဲ့အပြင် ဖျားပါဖျား​နေ​သေးတာမို့ သူ တစ်ညလုံး အိပ်လို့မရ​​ဘူး ဖြစ်​နေသည်။

ဒါ​ကြောင့် မနက် သုံးနာရီ,လေးနာရီခန့်မှာ ဖိနပ်ကို စီးပြီး ဧည့်ခန်းထဲကို ရေ​သောက်ဖို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဒါ​ပေမယ့် ထန်​ရှောင်းယွီရဲ့ အိပ်ခန်းက မီးလင်း​နေတာကို သူ​တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ ဘာလို့ အခုထိမအိပ်ရ​သေးတာလဲ? ချိုးကျီယန် မျက်​မှောင်ကျုံ့ပြီး တံခါးကိုအသာ​လေး ဖွင့်လိုက်သည်။

အခန်း​ထောင့်က အိပ်ယာ​ပေါ်မှာ ထန်​ရှောင်းယွီသည် စောင်ထဲမှာ အိပ်​မောကျ​နေပြီ ဖြစ်ပြီး ကုတင်​ခေါင်းရင်းက အ​ရေး​ပေါ်မီးချောင်း​လေး(မီးအုပ်​ဆောင်း)ကို ဖွင့်ထားတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ မီးက အရမ်းကို လင်းထိန်​နေသည်မှာ မျက်စိကိုတောင် စူးစေသည်။

မီးပိတ်ဘဲ အိပ်​ပျော်သွားတာလား? ချိုးကျီယန် သက်ပြင်းချလိုက်ရသည်။ 'ဒီက​​​လေး ထပ်ပြီး အ​​တွေးလွန်​နေပြီ ထင်တယ်' ချိုးကျီယန် မီးကို ပိတ်​ပေးလိုက်ပြီး အခန်းအပြင်ကို ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။

သူ​ရေ​သောက်ပြီး​တော့ အခန်းမီးက နောက်ထပ် ပြန်ပွင့်​နေတာကို  တွေ့လိုက်ရသည်။
ဒါ ဘယ်လိုအ​​ခြေအ​နေ မျိုးပါလိမ့်? မစ္စတာချိုး ရယ်ရမှာလားငိုရမှာလားတောင်မသိ​...

ထန်​ရှောင်းယွီက​တော့ ဝေခွဲရခက်စွာဖြင့် သူ့ရဲ့ မီး​အုပ်​​ဆောင်း​လေးကို ပြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး အိပ်ယာ​ခေါင်းရင်းမှာ ထားလိုက်ကာ နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်အိပ်​ပျော်သွား​တော့သည်။

'မီးမဖွင့်ဘဲ အိပ်လို့မ​ရတာများလား ?'ချိုးကျီယန် မျက်​မှောင်ကျုံ့လိုက်သည်။

နောက်တစ်​နေ့ မနက်​ရောက်​တော့ ထန်​ရှောင်းယွီသည် သူ နှိုးဆက်​ပေးထားတဲ့အချိန်မှာပဲ နိုးလာခဲ့သည်။ သူ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်​​သောအခါ ချိုးကျီယန်က အိပ်ယာ​ဘေးမှာ တုန်သွားကာ မတ်တပ်ရပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

လန့်လိုက်တာ!

တကယ်​တော့ ထန်​ရှောင်းယွီတင် လန့်သွားတာမဟုတ်, ချိုးကျီယန်ပါ လန့်သွားရသည်။ သူမနိုးလာခင်မှာ မစ္စတာချိုးက သူအိပ်ပျော်နေပုံကို ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့လုပ်​နေတာ ဖြစ်သည်။
မျက်နှာအရည်ထူချက်!

"မနက်စာပြင်ပြီးသွားပြီ!" အာရုံပြောင်းသွားဖို့ ချိုးကျီယန် ဆင်ခြေ​ပေးလိုက်ရတော့သည်။

"အကိုကျိရန်က?" ထန်​ရှောင်းယွီရဲ့မျက်လုံးတွေက
မယုံကြည်မှုတွေအပြည့်နဲ့!

“ တကယ်!” မစ္စတာချိုး အတည်​ပြောလိုက်သည်။

ငါးမိနစ်အကြာမှာ​တော့ ထန်​ရှောင်းယွီသည် ပေါင်မုန့်နဲ့ နွားနိုကို ကြည့်ပြီး ပြောစရာများ ပျောက်ရှသွားရသည်။

" ဒါကို မနက်စာ လုပ်တယ် လို့ပြောတာလား?"

"အနည်းဆုံး​တော့ နွားနိုက အပူ​လေ!" ချိုးကျီယန် ဝေဖန်ဆန်းစစ် ထောက်ပြလိုက်သည်။
ထန်​ရှောင်းယွီမှာ ရယ်ရခက်ငိုရခက်ဖြင့်...

"ငါ ဒီ​​နေ့ လုပ်စရာမရှိဘူး" ချိုးကျီယန် သူ့​ဘေးနားသို့ ခုံတိုးလာခဲ့ကာ "ငါ မင်းကို အပြင်​ခေါ်သွား​ပေးမယ် "

"ကျွန်တော် မသွားဘူး " ထန်​ရှောင်းယွီ ငြင်းပယ်လိုက်သည်။ "အကိုလည်း တုပ်​ကွေးမိထားတာ အိမ်မှာ အနားယူရမယ် "

"ငါ ကောင်းသွားပြီ" ချိုးကျီယန် ထန်​ရှောင်းယွီရဲ့လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့အကျီကို ဟလိုက်ကာ သူ့ရင်ဘတ်​ပေါ်ကို ဆွဲတင်လိုက်သည်။ "မင်း မယုံရင် စမ်းကြည့်!"

သူက တကယ့်ကို.....အရှက်မရှိတာပဲ!





▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤▪︎¤

[Zawgyi]

ခရမ္းခ်ဥ္သီးၾကက္ဥ​ေခါက္ဆြဲႏွင့္ တုပ္​ေကြးဝင္ၿပီး ဖ်ားနာျခင္း


ခ်ိဳးက်ီယန္ မိမိကိုယ္ကို ရဲရင့္တဲ့စစ္သား တစ္​ေယာက္လို သေဘာထားၿပီး ဂ်င္းျပဳတ္ရည္ကို ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ေသာက္ခ်လိုက္ရသည္။

"ကြၽန္ေတာ္ အကိုက်ိရန္အတြက္ ဆန္ျပဳတ္,ျပဳတ္​ေပးမယ္" ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ေမးလိုက္သည္။ " ဆန္ျပဳတ္အခ်ိဳစားခ်င္လား? အငန္စားခ်င္လား?"

"ဘာမွ မစားခ်င္ဘူး " ခ်ိဳးက်ီယန္ ဘာတစ္ခုကိုမွ စားခ်င္စိတ္မ႐ွိ​ေပ။ သူ အိပ္ယာ​ေပၚကို ျပန္လွဲခ်လိုက္ၿပီး အိပ္ဖို႔သာ စဥ္းစားလိုက္သည္။

"ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ မိုင္ခယ့္ကို ေခၚလိုက္မယ္" ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ အိပ္ယာ​ေခါင္းရင္းမွာ ႐ွိ​ေနတဲ့ဖုန္းကို လွမ္းယူလိုက္သည္။

"ခရမ္းခ်ဥ္သီးၾကက္ဥ​ေခါက္ဆြဲ " ခ်ိဳးက်ီယန္ ခ်က္ခ်င္းကို အ႐ႈံး​ေပးလိုက္ရသည္။

မိုင္ခယ့္ကို ေျပာလိုက္တယ္ဆိုတာက အ​ေမ့ကို ေျပာလိုက္တာနဲ႔ တူတူပဲ။ ဒါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသ​ေၾကာင္းၾကံလိုက္တာထက္ ပိုဆိုးတယ္။ ဒီဒုကၡက​ေန လြတ္ဖို႔အတြက္ ေခါက္ဆြဲတစ္ပန္းကန္ စားလိုက္တာက ပို​ေကာင္းပါတယ္ေလ။

"အို​ေခ " ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ဖုန္းကို ျပန္ခ်လိုက္သည္။
ခ်ိဳးက်ီယန္ သူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာ​ေသး​ေသး​ေလး​ေပၚက အၾကံစည္ေအာင္ျမင္သြားလို႔ ျပဳံးလိုက္တဲ့အျပဳံးေလးကို ျမင္လိုက္ရသည္။

တကယ္ အၾကင္နာတရားကင္းမဲ့လိုက္တာ!

အိပ္ယာ​ေပၚမွာလွဲ​ၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ လွည့္​ေနတာနဲ႔ပဲ အိပ္မ​ေပ်ာ္​ေတာ့တာျခင္းအတူတူ ခ်ိဳးက်ီယန္ ေစာင္ကို ကန္ထုတ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာ​ေပၚကေန ထလိုက္သည္။

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ​ေတာ့ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီက ဂ်ံဳနယ္တဲ့​ေနရာမွာ အာ႐ုံစိုက္ေနသည္။ မုန္႔ႏွစ္​ေတြကို နယ္ၿပီး စက္ဝိုင္းပုံ​ေလး​ေတြလုပ္ေန၏။ ၿပီးရင္ လွိမ့္တယ္ ၿပီး​ေတာ့ ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ျဖတ္ၿပီး ျပဳတ္လိုက္ၿပီး​ေနာက္ ထည့္ဖို႔လုပ္ထားတဲ့ ပန္းကန္လုံးထဲကို ေသခ်ာဆယ္ထည့္လိုက္သည္။

ဒယ္အိုးထဲမွာ ဆီပူလာ​ေတာ့ ၾကက္ဥနဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကို ေပါင္းထည့္ၿပီး ေၾကာ္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ေတြကို အ​ေပၚက​ေန ျဖဴးလိုက္ၿပီး မီးပိတ္လိုက္ကာ ပန္းကန္လုံးထဲကို ေျပာင္းထည့္လိုက္သည္။ စိုရဲ​ေနတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဆာ့ကို အ​ေပၚက​ေန ဆမ္းထားၿပီး အဝါ​ေရာင္သမ္း​ေနတဲ့ၾကည့္ဥရယ္, အစိမ္း​ေရာင္ ၾကက္သြန္ၿမိတ္တို႔နဲ႔ အ​ေကာင္းဆုံး ေပါင္းစပ္ထားသည္။

ခ်ိဳးက်ီယန္ မီးဖိုေခ်ာင္အပါက္ဝမွာ တိတ္တိတ္ေလး ရပ္​ေနၿပီး တစ္ကိုယ္တည္း အလုပ္႐ႈပ္​ေနတဲ့ သူ႕ကို ၾကည့္​ေနသည္။

"ဘာလို႔ ထြက္​ေျပးလာတာလဲ!!! " ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ေခါက္ဆြဲခ်က္ၿပီးလို႔ ျပန္အလွည့္မွာ ေတြ႕လိုက္ရသည့္မို႔ လန္႔သြားရသည္။

ထြက္​ေျပးလာတယ္...ဆိုတာ....ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ခ်ိဳးက်ီယန္ ရယ္ရခက္ငိုရခက္ျဖင့္.....မသိရင္ဘဲ စိတ္က်န္းမာေရးေဆး႐ုံနံရံေတြကို ၿဖိဳက်ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာတဲ့ သူက်​ေနတာပဲ!

"ဒါဝတ္ထား" ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကို ခုံ​​ေပၚမွာ တင္ထားခဲ့ၿပီး အဝတ္ ဗီ႐ိုထဲက​ေန ဂ်ာကင္အပါး​ေလးတစ္ထည္ ထုတ္လာခဲ့သည္။

"ခုက ၾသဂုတ္လႀကီး​ေနာ္!" ခ်ိဳးက်ီယန္ သိုး​ေမႊးဂ်ာကင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္႐ႈပ္​ေထြးလာရသည္။

"ခင္ဗ်ားက ဖ်ား​ေနတာ​ေလ!" ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္တုံျပန္လိုက္သည္။ "ၿပီး​ေတာ့လည္း လြန္ခဲ့တဲ့နာရီဝက္​ေလာက္ကပဲ ခ်မ္းတယ္လို႔ ေျပာ​ေနခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား! " ခ်ိဳးက်ီယန္ သူရဲ႕ကံၾကမၼာကိုသာ အျပစ္တင္လိုက္ႏိုင္ၿပီး ဖက္ထုပ္ကဲ့သို႔ မိမိကိုယ္ကိုထုပ္ပိုးလိုက္ရသည္။

တကယ့္ကို အရမ္း,အရမ္း အားနည္းတာပဲ!

လက္လုပ္​ေခါက္ဆြဲ​ေတြက အရမ္းကို အရသာ႐ွိလြန္း၏။ ေခါက္ဆြဲသားနဲ႔ ၾကက္ဥေတြရဲ႕ ရနံက ေမႊးပ်ံ႕စြာ ေရာယွက္သြားၿပီး သူ စား​ေနတာကို မရပ္​ႏိုင္​ေတာ့​ေပ။

အစား,စားခ်င္စိတ္မ႐ွိဘူးလို႔ ေျပာတဲ့သူက ပန္းကန္လုံးအျပည့္ႀကီးကို အျမန္ႏႈန္းနဲ႔အကုန္စားလိုက္ၿပီးတာ​ေတာင္ မဝ​ေသးဘူးလို႔ ခံစားေနရ​ေသး၏။

"အိုးထဲမွာ မ႐ွိ​ေတာ့ဘူး " ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ အရမ္းကို စိတ္ဓါတ္က်သြားရသည္။ အစက​ေတာ့ ညၪြ္႕လည္း နက္​ေနၿပီ ျဖစ္သည့္အျပင္ သူကလည္း တုပ္​ေကြးမိထား​ေတာ့ အမ်ားႀကီးမစားႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ထားခဲ့သည္ပင္။ အဲဒါ​ေၾကာင့္မို႔လို႔လည္း ႏွစ္​ေယာက္စာပဲ လုပ္ထားလိုက္တာျဖစ္သည္။

မစၥတာခ်ိဳးက စိတ္အ​ေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္တဲ့အတိုင္း ထန္​ေ႐ွာင္းယြီပန္းကန္ထဲမွ ေခါက္ဆြဲအခ်ိဳ႕ကို တူနဲ႔လွမ္းယူလိုက္သည္။

"......."ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ဘာ​ေျပာရမွန္းမသိ​ေတာ့​ေပ။

ခ်ိဳးက်ီယန္ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီရဲ႕ ပန္းကန္လုံးကို ယူလိုက္ကာ က်န္ေနေသးတဲ့ ပန္းကန္လုံးထဲက ေခါက္ဆြဲတစ္ဝက္ကို စားလိုက္ၿပီး ေက်နပ္စြာေျပာလိုက္သည္။ "ေရခဲေသတၱာထဲမွာဆူ႐ွီ႐ွိတယ္။ မင္းဗိုက္ဆာရင္စားလို႔ရတယ္"

ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ အနည္းငယ္ စိတ္မသက္မသာခံစားလိုက္ရသည္။ သူရဲ႕အက်န္ေခါက္ဆြဲေတြကို သူဘယ္လိုမ်ား စားႏိုင္ရတာလဲ!

ဒါေပမယ့္ ခ်ိဳးက်ီယန္က​ေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ သူ႕ရဲ႕ဖိနပ္ကိုေကာက္စီးလိုက္ၿပီး အိပ္ခန္းကိုျပန္သြားကာ ဆက္အိပ္ေနလိုက္သည္။

ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ တူ​ေတြနဲ႔ ပန္းကန္လုံး​ေတြကို ေဆး​ေနရင္း "ထူးဆန္းတဲ့ နာမည္ႀကီးဆယ္လီတစ္မ်ိဳးပဲ " လို႔ ေတြးေနမိသည္။

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက မီး​ေတြက မွိတ္တုပ္မွိတ္တုပ္ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး မီးျပန္မလင္းလာ​ေတာ့​ေပ။

"ေ႐ွာင္းယြီ" မစၥတာခ်ိဳး အိပ္ခန္းထဲက​ေန လွမ္း​ေအာ္လိုက္သည္။ " မီးပ်က္သြားၿပီ!"

ငါလည္း သိတာ​ေပါ့ ဟင္း......
ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ရယ္ရမွာလားငိုရမွာလားေတာင္ မသိ​ေတာ့ေပ။ သူ အ​ေမွာင္ထဲမွာပဲ လက္​ေဆးလိုက္သည္။

အဲကြန္း မ႐ွိဘဲနဲ႔ ေႏြလည္​ေခါင္ညႀကီးကို ျဖတ္သန္းဖို႔ဆိုတာ မလြယ္​ကူ​ေပ။ ခ်ိဳးက်ီယန္က တုပ္​ေကြးပါ မိထားတဲ့အျပင္ ဖ်ားပါဖ်ား​ေန​ေသးတာမို႔ သူ တစ္ညလုံး အိပ္လို႔မရ​​ဘူး ျဖစ္​ေနသည္။

ဒါ​ေၾကာင့္ မနက္ သုံးနာရီ,ေလးနာရီခန္႔မွာ ဖိနပ္ကို စီးၿပီး ဧည့္ခန္းထဲကို ေရ​ေသာက္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ဒါ​ေပမယ့္ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီရဲ႕ အိပ္ခန္းက မီးလင္း​ေနတာကို သူ​ေတြ႕လိုက္ရသည္။

သူ ဘာလို႔ အခုထိမအိပ္ရ​ေသးတာလဲ? ခ်ိဳးက်ီယန္ မ်က္​ေမွာင္က်ံဳ႕ၿပီး တံခါးကိုအသာ​ေလး ဖြင့္လိုက္သည္။

အခန္း​ေထာင့္က အိပ္ယာ​ေပၚမွာ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီသည္ ေစာင္ထဲမွာ အိပ္​ေမာက်​ေနၿပီ ျဖစ္ၿပီး ကုတင္​ေခါင္းရင္းက အ​ေရး​ေပၚမီးေခ်ာင္း​ေလး(မီးအုပ္​ေဆာင္း)ကို ဖြင့္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မီးက အရမ္းကို လင္းထိန္​ေနသည္မွာ မ်က္စိကိုေတာင္ စူးေစသည္။

မီးပိတ္ဘဲ အိပ္​ေပ်ာ္သြားတာလား? ခ်ိဳးက်ီယန္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ရသည္။ 'ဒီက​​​ေလး ထပ္ၿပီး အ​​ေတြးလြန္​ေနၿပီ ထင္တယ္' ခ်ိဳးက်ီယန္ မီးကို ပိတ္​ေပးလိုက္ၿပီး အခန္းအျပင္ကို ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။

သူ​ေရ​ေသာက္ၿပီး​ေတာ့ အခန္းမီးက ေနာက္ထပ္ ျပန္ပြင့္​ေနတာကို  ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဒါ ဘယ္လိုအ​​ေျခအ​ေန မ်ိဳးပါလိမ့္? မစၥတာခ်ိဳး ရယ္ရမွာလားငိုရမွာလားေတာင္မသိ​...

ထန္​ေ႐ွာင္းယြီက​ေတာ့ ေဝခြဲရခက္စြာျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ မီး​အုပ္​​ေဆာင္း​ေလးကို ျပန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာ​ေခါင္းရင္းမွာ ထားလိုက္ကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္အိပ္​ေပ်ာ္သြား​ေတာ့သည္။

'မီးမဖြင့္ဘဲ အိပ္လို႔မ​ရတာမ်ားလား ?'ခ်ိဳးက်ီယန္ မ်က္​ေမွာင္က်ံဳ႕လိုက္သည္။

ေနာက္တစ္​ေန႔ မနက္​ေရာက္​ေတာ့ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီသည္ သူ ႏိႈးဆက္​ေပးထားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ႏိုးလာခဲ့သည္။ သူ မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္​​ေသာအခါ ခ်ိဳးက်ီယန္က အိပ္ယာ​ေဘးမွာ တုန္သြားကာ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

လန္႔လိုက္တာ!

တကယ္​ေတာ့ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီတင္ လန္႔သြားတာမဟုတ္, ခ်ိဳးက်ီယန္ပါ လန္႔သြားရသည္။ သူမႏိုးလာခင္မွာ မစၥတာခ်ိဳးက သူအိပ္ေပ်ာ္ေနပုံကို ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ဖို႔လုပ္​ေနတာ ျဖစ္သည္။
မ်က္ႏွာအရည္ထူခ်က္!

"မနက္စာျပင္ၿပီးသြားၿပီ!" အာ႐ုံေျပာင္းသြားဖို႔ ခ်ိဳးက်ီယန္ ဆင္ေျခ​ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။

"အကိုက်ိရန္က?" ထန္​ေ႐ွာင္းယြီရဲ႕မ်က္လုံးေတြက
မယုံၾကည္မႈေတြအျပည့္နဲ႔!

“ တကယ္!” မစၥတာခ်ိဳး အတည္​ေျပာလိုက္သည္။

ငါးမိနစ္အၾကာမွာ​ေတာ့ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီသည္ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ႏြားႏိုကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာစရာမ်ား ေပ်ာက္႐ွသြားရသည္။

" ဒါကို မနက္စာ လုပ္တယ္ လို႔ေျပာတာလား?"

"အနည္းဆုံး​ေတာ့ ႏြားႏိုက အပူ​ေလ!" ခ်ိဳးက်ီယန္ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ ေထာက္ျပလိုက္သည္။
ထန္​ေ႐ွာင္းယြီမွာ ရယ္ရခက္ငိုရခက္ျဖင့္...

"ငါ ဒီ​​ေန႔ လုပ္စရာမ႐ွိဘူး" ခ်ိဳးက်ီယန္ သူ႕​ေဘးနားသို႔ ခုံတိုးလာခဲ့ကာ "ငါ မင္းကို အျပင္​ေခၚသြား​ေပးမယ္ "

"ကြၽန္ေတာ္ မသြားဘူး " ထန္​ေ႐ွာင္းယြီ ျငင္းပယ္လိုက္သည္။ "အကိုလည္း တုပ္​ေကြးမိထားတာ အိမ္မွာ အနားယူရမယ္ "

"ငါ ေကာင္းသြားၿပီ" ခ်ိဳးက်ီယန္ ထန္​ေ႐ွာင္းယြီရဲ႕လက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႕အက်ီကို ဟလိုက္ကာ သူ႕ရင္ဘတ္​ေပၚကို ဆြဲတင္လိုက္သည္။ "မင္း မယုံရင္ စမ္းၾကည့္!"

သူက တကယ့္ကို.....အ႐ွက္မ႐ွိတာပဲ!


Continue Reading

You'll Also Like

အရှင့်ရဲ့အသုံးတော်ခံ (OR) Lord ရဲ့ သတို့သမီး 🔞 By Kay Zin Theint

Romance

795K 8.4K 98
ထိုနေ့ည က မှားသွားတယ့် အမှားတစ်ခုက ကျွန်မဘဝ တစ်ခုလုံးနဲ့ ပတ်သက်မိသွားလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး....... ပြီးတော့ ပတ်သတ်မိသွားတယ့်သူက ဘာလို့ သူဖြစ်န...
ပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက် ထင်ပေါ်ကျော်ကြားခြင်း (၂) By

Historical Fiction

10.7K 1.1K 5
Glory after rebirth's fan translation
Transmigrated into a School Idol and Forced to Do Business By EmerldH

Romance

601K 99.8K 66
Myanmar translation (ျမန္မာဘာသာျပန္) Genre- comedy, drama, romance, school life, yaoi author- Yu Wu Xiao Tian Bing 雨雾小甜饼 Type- web novel Chapters- 61...
ဥက္ကဌက မေရီဆူးမဟုတ်ဘူး (Myanmar Translation) By MaoEr n Akira

Romance

10.1K 1.3K 6
ရွမ်ယန် တစ်ယောက် အလုပ်သစ်ရတော့ သူ့ဥက္ကဋ္ဌကို အရပ်ရှည်ရှည် ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့် သူဌေးတစ်ယောက်၊ အထူးသဖြင့် Mary Sue တစ်ယောက်လိုဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ မှန်းထားခဲ...