Chapter 61
ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ အဖြားလင္းေပါင္ မဆုံးမီ တစ္ပတ္အလိုက ညေနခင္းကို သတိရလိုက္မိသည္ ။
" ခ်န္းေကာ ... ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေဂဟာက ဖုန္းဆက္လာတယ္... အဖြားလင္းေပါင္ ေနမေကာင္းဘူးတဲ့... ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတူ သြားၾကည့္ၾကရေအာင္ေလ... ေနာ္... ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚသြားေပးေနာ္.. "
ထိုစဥ္က ကေလးသာသာ အ႐ြယ္သာ ရွိေသးေသာ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ေဂဟာကို တစ္ေယာက္ထဲ မသြားတတ္ေသာေၾကာင့္ ခ်န္းေကာကို အကူညီေတာင္းခဲ့ရသည္ ။
အဖြာလင္းေပါင္ ထိုေနရာတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနမည္ကို ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္ခဲ့မိသည္ ။
သူ႕ေျမးအရင္း အျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ရင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဖြားအနားတြင္ ေနေပးခ်င္ခဲ့မိသည္ ။
" သူက ဖ်ားတာပဲေလ... ေသခါနီး ျဖစ္ေနတာမွ မဟုတ္တာ... မင္းသြားခ်င္ရင္ မင္းဘာသာမင္း သြားေပါ့... "
ခ်န္းေကာ အသံက ေအးစက္လ်က္ ။
" ခ်န္းေကာ... ဘာလို႔ အဖြားကို မုန္းရတာလဲ... ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဖြားက ေကာရဲ႕ မိသားစုဝင္ပဲေလ... "
" ငါ့မွာ မိသားစု ဆိုတာ မရွိဘူး... ငါက တစ္ေကာင္ႂကြက္ ... "
ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စပ္ဆုတ္သလို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလာေလသည္ ။
" မင္းေရာပဲ... မင္းကလည္း ငါ့အတြက္ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး... ငါတို႔ ၾကားထဲကို ဝင္ရႈပ္နိုင္တာနဲ႕ပဲ မင္းကိုယ္မင္း ငါတို႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးမေနနဲ႕ ... ဘယ္သူကမွ ဒီလို အတုအေယာင္ကို မလိုခ်င္ဘူး.. "
ကြၽန္ေတာ္ ထိုစဥ္က ခ်န္းေကာကို ဝမ္းနည္းစြာ ျပန္ၾကည့္ခဲ့မိသည္ ။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝတြင္ ခ်န္းေကာကို ဘယ္ေသာအခါမွ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးဟု ေတြးခဲ့မိပုံပင္ ။
ထိုေန႕က ကြၽန္ေတာ္ လြန္စြာ အရွက္ရခဲ့ၿပီး ခ်န္းေကာကို ဘယ္ေသာအခါမွ တစ္သက္လုံး ျပန္မေတြ႕ေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့သည္ ။
သို႔ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကို ေရွာင္ခဲ့ေသာအခါ ခ်န္းေကာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္လာရွာခဲ့ၿပီး ၾကင္နာမႈတို႔ ျပခဲ့ ျပန္ေလသည္ ။
" ေယာ့ဝန္း... အိပ္ေနတာလား... ေရာ့ .. ငါမင္းအတြက္ ဒါေလး ယူလာေပးတယ္ ... ဒါ ေရွာင္လင္း အခန္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ပိုစတာ ... မင္း အၿမဲတမ္းလိုခ်င္ေနခဲ့တာေလ... "
ထိုပိုစတာသည္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းတြင္ ယခင္က အၿမဲ ခ်ိတ္ထားခဲ့ေသာ ဘ႐ုစလီပုံ ပိုစတာပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္ ။
**************
ကြၽန္ေတာ္ ခ်န္းေကာ အိမ္ေရွ႕တြင္ အတန္ၾကာ ရပ္ေနရင္း လူေခၚဘဲလ္ကို ႏွိပ္သင့္ မႏွိပ္သင့္ စဥ္းစားေနခဲ့မိသည္ ။
ထို႔ေနာက္တြင္မူ စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္ၿပီး ႏွိပ္လိုက္ေလသည္ ။
ခဏအၾကာ၌ ခ်န္းေကာ တံခါးလာဖြင့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္ေတာ့ အံ့ၾသသြားပုံရေလသည္ ။
" မင္း... ေယာ့ဝန္း... "
" ေယာ့ဝန္း... မင္း ဘယ္လို ေရာက္လာတာလဲ... "
ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ထဲ ဝင္သြားလိုက္ေတာ့ ခ်န္းေကာက အေနာက္က လိုက္လာေလသည္ ။
မို႔အစ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ပူစြာ ေမးေလသည္ ။
" မင္း... မင္းငိုထားတာလား... "
ကြၽန္ေတာ္ ျပန္မေျဖေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ရင္း ၾကင္နာစြာ ထပ္ေမးေလသည္ ။
" ေယာ့ဝန္း... ဘာလို႔ ငိုထားတာလဲဟင္ ... "
" ခ်န္းေကာ အကၤ်ီေလးက အေရာင္လွသားပဲ... "
ကြၽန္ေတာ္ စကားလႊဲ၍ ေျပာလိုက္သည္ ။
" မင္း သေဘာက်လိဳ႕လား ... သေဘာက်ရင္ ယူေလ... ငါေပးမယ္ ... "
ခ်န္းေကာက သူ႕ အေပၚအကၤ်ီကို ခ်က္ခ်င္း ခြၽတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲ ထည့္ေပးလာေလသည္ ။
" ေတာ္ပါၿပီ... ကြၽန္ေတာ္ မလိုပါဘူး... "
" ေယာ့ဝန္း ဒီကို ဘာလို႔ လာတာလဲ ငါ့ကို ေျပာျပပါဦး... "
ကြၽန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ လာတာ တဲ့လဲ ။
ကြၽန္ေတာ္ အေႂကြးေတြ ခ်န္းေကာ အေပၚ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေအာ္ဟစ္ ႂကြားဝါခ်င္ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္နိုင္သည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ခ်န္းေကာကို ေအာ္ဟစ္ က်ိန္ဆဲ ပစ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ လာသည္လည္း ျဖစ္နိုင္သည္ ။
စိတ္သက္သာရာ ရမႈ ။
ေဒါသတရား ။
အမုန္းတရား ။
ကြၽန္ေတာ့္တြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ျဖစ္တည္ခဲ့ေသာ အဆိပ္အေတာက္ ႏွစ္မ်ားစြာ တို႔အတြက္ မည္သည့္ခံစားခ်က္ကို တစ္ခုတည္းအေနျဖင့္ ေ႐ြးျခယ္ရမွန္း မသိနိုင္ေတာ့ေပ ။
" အရာအားလုံး ၿပီးဆုံးသြားၿပီဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာကို ဘာလို႔ လာမိမွန္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာမသိဘူး... "
" အရာအားလုံး... ဟုတ္လား... "
ခ်န္းေကာက နာက်င္စြာ ရယ္ေမာလာေလသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ ဘဏ္အေကာင့္ထဲသို႔ အေႂကြးမ်ား အားလုံး ဆပ္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်န္းေကာ မသိေသးသည္လည္း ျဖစ္နိုင္ပါသည္ ။
" ခ်န္းေကာ ေပးခဲ့တဲ့ စာေတြ ဖတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အရင္က ေန႕ရက္ေတြကို သတိရခဲ့တယ္... "
" ဟုတ္လား... ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ... "
" ကြၽန္ေတာ္ ခ်န္းေကာ အေပၚမွာ ဆိုးခဲ့မိတယ္... ေကာရဲ႕ ညီနဲ႕ တူေအာင္လည္း ဟန္ေဆာင္ခဲ့မိတယ္ ... ကြၽန္ေတာ္ ရွက္မိပါတယ္... ကြၽန္ေတာ္ မေက်ာ္သင့္တဲ့စည္းကို ေက်ာ္ခဲ့မိပုံပါပဲ... ဒါေပမယ့္... ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္နိုင္ခဲ့ဘူး.. ခ်န္းေကာ ဘာေၾကာင့္မို႔ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚ ႐ုတ္တရက္ စိမ္းကားၿပီး သူစိမ္းတစ္ေယာက္လို ၾကမ္းတမ္းသြားခဲ့ရသလဲ ဆိုတာကို ... "
" မင္းရဲ႕ အခ်စ္ကို ဖုံးကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေလ... မင္းက ပိုၾကမ္းတမ္းလာေလပဲ ဆိုတဲ့စကားကို မင္း နားလည္နိုင္မလား ေယာ့ဝန္း... "
" ဒါကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို နားလည္ေပးရမယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္တဲလား ခ်န္းလွ်ို႔... ခင္ဗ်ား ဘာလို႔ ကိစၥေတြကို ရႈပ္ေထြးေအာင္ လုပ္ခဲ့ရတာလဲ... ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ဒီလို လုပ္ရက္ခဲ့ရတာလဲ... "
ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ့္ အသံတို႔ က်ယ္လာေလသည္ ။
" ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ရႈပ္ေထြးတဲ့လူ ျဖစ္ေနရတာလဲ ခ်န္းလွ်ို႔... "
" ငါလည္း ေသခ်ာ မသိဘူး ေယာ့ဝန္း... မင္းေမးတဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဖို႔ ငါ့မွာလည္း တိက်တဲ့ အေျဖမရွိဘူး... အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္မွ နားမလည္နိုင္ခဲ့ဘူး... "
ခ်န္းေကာသည္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ေခါင္းကို ငုံ႕ထားကို ကြၽန္ေတာ့္အၾကည့္မ်ားကို ေရွာင္ေနခဲ့ေလသည္ ။
" ဟုတ္တာေပါ့ ... ေသခ်ာတာေပါ့... "
ကြၽန္ေတာ္ ထြက္သြားဖို႔ လုပ္ေတာ့ ခ်န္းေကာက ကြၽန္ေတာ့္ လက္ကို ဆြဲလာေလသည္ ။
" ပတ္ေယာ့ဝန္း... "
" ဒါေပမယ့္ မင္းကို Mcqueen ဆိုတဲ့အေကာင္နဲ႕ အတူတူ တြဲေတြ႕ၿပီးေနာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပို နားလည္လာခဲ့တယ္... အရင္တုန္းက ငါ မင္းအေပၚ အရမ္း ဆိုးခဲ့မိတယ္... မင္းကို ပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ဖို႔အတြက္ကိုေတာင္မွ ဝန္မေလးခဲ့ဘူး... ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြကို ျပန္ေတြးမိတဲ့ အခါမွာ ... ကိုယ္ ဘာအတြက္ ဒါေတြကို လုပ္ခဲ့မိတာလဲလို႔ ေတြးခဲ့မိတဲ့အခါမွာ... အေၾကာင္းအရင္းကို ငါ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ လက္မခံနိုင္ခဲ့ဘူး ေယာ့ဝန္း... "
ကြၽန္ေတာ္ ခ်န္းေကာ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ကို ျပန္႐ုန္းလိုက္သည္ ။
" ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုမွ အသိအမွတ္ မျပဳနိုင္ဘူး ခ်န္းလွ်ို႔... အခုအခ်ိန္မွေတာ့ ဘာတစ္ခုမွလည္း ေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး... "
" ဒါေပမယ့္ ငါမက္ေမာခဲ့ရတဲ့ မင္းကေတာ့ ငါ့ဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ရွိလာေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ... "
ခ်န္းလွ်ို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝမ္းနည္းေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္လာကာ စကား ဆိုေလသည္ ။
" ေရွာင္လင္း ေသၿပီးေနာက္မွာ အဖြားလင္းေပါင္က ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကို ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္... သူ႕ဘဝမွာ အသက္ရွင္စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့သလို ေနခဲ့ၿပီး ငါ့ကိုလည္း အရမ္းကို မုန္းတီးခဲ့တယ္... "
" .... "
" ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ မင္းေရာက္လာခဲ့တယ္... မင္းက ေရွာင္လင္းလိုမ်ိဳး ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေနေနတာဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို အဆင္မေျပခဲ့ဘူး... ငါ့ရဲ႕ နာက်င္စရာ အတိတ္ေတြကို ျပန္ဆြေပးေနခဲ့သလိုပဲ... ၿပီးေတာ့အဖြားလင္းေပါင္က မင္းကို ေရွာင္လင္းအမွတ္နဲ႕ ဆက္ဆံခဲ့တယ္... "
" .... "
" မင္းဟာ မင္းရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘဝဆိုတာ မရွိေလာက္ေတာ့တဲ့အထိ ေရွာင္လင္းနဲ႕ တူေအာင္ လိုက္လုပ္ေနတာကို ငါ သည္းမခံနိုင္ခဲ့ဘူး... မင္း ေရွာင္လင္း သေဘာက်တယ္ဆိုတဲ့ ဘ႐ုစလီကိုလည္း လိုက္သေဘာက်ခဲ့တယ္... မင္းဟာ ရယ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို အက္ရွင္မင္းသားေတာင္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့လိုက္ေသးတယ္.. "
" .... "
" ငါ စိတ္ပူခဲ့မိတယ္... မင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ ျဖစ္တည္မႈ ဆိုတာေတာင္ ရွိပါ့ေတာ့မလား ဆိုၿပီးေတာ့... "
" ဒါေတြအားလုံး ကြၽန္ေတာ္သိတယ္... "
" အဖြားလင္းေပါင္က ဘယ္လိုေတြးလဲ ငါ မသိေပမယ့္ ငါ့အတြက္ေတာ့ ငါ့ကို မုန္းတဲ့လူကို မိသားစုအျဖစ္ မလိုအပ္ခဲ့ဘူး... "
" ကြၽန္ေတာ္ သိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါေတြက ၿပီးခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ ... "
" ကံမေကာင္းစြာနဲ႕ပဲ ငါ့အတြက္ေတာ့ မၿပီးဆုံးနိုင္ခဲ့ဘူး... "
" ဒါဆို ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို မုန္းရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားညီလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး ခင္ဗ်ား မိသားစုဝင္လို ျပဳမူခဲ့မိလို႔တဲ့လား... "
" မဟုတ္ဘူး... အဲ့တာေတြက ငါ မင္းကို သေဘာက်ေစခဲ့မိတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ ေယာ့ဝန္း... "
" ..... "
" အဲ့တာက ငါ့ကို ပိုၿပီး နာက်င္ခံစားေစရတယ္... ဒါေၾကာင့္လည္း ငါမင္းကို လစ္လ်ႉရႈၿပီး မုန္းတီးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့မိတယ္နဲ႕ တူပါရဲ႕... "
" ... "
" ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္... ေယာ့ဝန္း... ပတ္ေယာ့ဝန္း... "
" ..... "
ခ်န္းလွ်ို႔၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ ကေလးဘဝက သူ႕ကို အၿမဲ ခ်စ္ခင္စြာ ၿပဳံးျပၿပီး သူ႕အနား အၿမဲ ရွိခဲ့ေသာ ကေလးငယ္ေလး ပတ္ေယာ့ဝန္းကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနမိခဲ့ေလသည္ ။
" ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္ ... နားလည္ရဲ႕လား ေယာ့ဝန္း... ဒါေပမယ့္ ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားက အခုအခ်ိန္မွာ ဘာမွ အဓိပ္ပါယ်မရှိတော့တဲ့စကားဖြစ်သွားပြီလေ... "
ခ်န္းလွ်ို႔သည္ နာက်င္စြာျဖင့္ ညည္းတြားလိုက္ရင္း သူ႕ဆံပင္ကိုသူ ဆြဲဖြေနခဲ့ေလသည္ ။
ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ခ်န္းေကာ၏ ခ်စ္သည္ဟူေသာ ဝန္ခံမႈသည္ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚတြင္ ဘာမွ သက္ေရာက္မႈ မရွိခဲ့ေပ ။
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ားစြာ... ကြၽန္ေတာ္ ကားအက္ဆီးဒင့္ မျဖစ္မီ ႏွစ္မ်ားကသာ ထိုစကားကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားခဲ့မိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ လွပေသာ ေန႕ရက္မ်ား ရွိေကာင္း ရွိလာခဲ့နိုင္ေပသည္ ။
ခ်န္းေကာသည္ သူ႕အခ်စ္ကိုသူ ေဖာ္ျပဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္ ။
သူ႕ကိုယ္သူအေပၚ သူသည္ မရိုးသားခဲ့ေပ ။
သူသည္ သူ႕ကိုယ္သူ သန္မာေသာေၾကာင့္ အရာရာကို သည္းခံ ျဖတ္ေက်ာ္နိုင္သည္ဟု ယုံၾကည္ခဲ့ပုံ ရေလသည္ ။
" ယူလိုက္ပါ ေယာ့ဝန္း... "
ခ်န္းေကာက ခုနက သူ ခြၽတ္ေပးေသာ အေပၚဝတ္ အကၤ်ီကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ လွမ္းေပးေလသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ မယူေတာ့ဘဲ တစ္ဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ေလသည္ ။
" ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဘဏ္အေကာင့္ကို စစ္ၾကည့္လိုက္ပါ... အဲ့တာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေျဖပဲ... "
ကြၽန္ေတာ္ တံခါးဆီသို႔ ဦးတည္ၿပီး သြားလိုက္သည္ ။
" အကယ္၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေတြ႕ျဖစ္ၾကရင္ ခင္ဗ်ားဆီက ေတာင္းပန္စကားကို အရင္ဆုံး ၾကားရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္... "
ခ်န္းလွ်ို႔ ေယာ့ဝန္း၏ ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ား ဝဲလာေလသည္ ။
" ဒါမွ မဟုတ္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မေတြ႕ေတာ့တာလည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ခ်န္းလွ်ို႔... "
ေယာ့ဝန္းက တံခါးကို ဖြင့္၍ ထြက္သြားေလၿပီ ။
ခ်န္းလွ်ို႔ တစ္ေယာက္ အေပၚဝတ္ အကၤ်ီ ကို ကိုင္ရင္း မ်က္ရည္က်ကာ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့ေလသည္ ။
တံခါးဝမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ ေယာ့ဝန္းကို ၾကည့္ရင္း သူ နာက်င္စြာ ရယ္ေမာလိုက္ေသာ္လည္း သူ႕မ်က္ရည္မ်ားသည္ သူ႕ခံစားခ်က္ကို မလွည့္ဖ်ားနိုင္ခဲ့ပါေပ ။
****************
ကြၽန္ေတာ္ေနေသာ တိုက္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ Mcqueen ၏ ကားကို လွမ္းေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဟင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ Mcqueen ႏွင့္ မခ်ိန္းထားပါဘဲ Mcqueen က ဘာလို႔ ေရာက္ေနရသလဲ ။
ကြၽန္ေတာ္ တိုက္ေပၚေရာက္ေတာ့ Ryan ကို လွမ္းေျပာဖို႔ လုပ္လိုက္သည္ ။
" Ryan... ငါ ျပန္ေရာက္... "
" ရႉး... တိုးတိုး... "
Cecil ေလးက ေဘးက ေရာက္လာၿပီး သူ႕အသံ ေသးေသးေလးျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို တိတ္တိတ္ေလး ေနဖို႔ ေျပာေလသည္ ။
တစ္ဖက္အကြယ္တြင္ Mcqueen ႏွင့္ Ryan တို႔ စကားေျပာေနၾကေလသည္ ။
" Edd... Mcqueen က ခုနက ေရာက္လာၿပီး Daddy ကို စကားေျပာစရာရွိတယ္ဆိုၿပီး ေျပာလာတယ္... ၿပီးေတာ့ သူက Daddy ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ေျပာတယ္... ဘာလဲ ေယာ့ဝန္း... သူတို႔ ရန္ျဖစ္ထားၾကတာလား... "
Cecil ေလးက ကြၽန္ေတာ့္ကို စပ္စုၿပီး ေမးလာေလသည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိ ။
" ဒါေပမယ့္ Edd... အရင္ဆုံး ေတာင္းပန္စကား ေျပာတယ္ဆိုတာ ရႈံးနိမ့္သြားတယ္လို႔ မဆိုလိုဘူးေလ... ဟုတ္တယ္မလား... "
" အဲ့စကားကို Cecil ေလး ဘယ္က ၾကားလာတာတုန္း ..."
" TV ထဲမွာ ပါတဲ့ စကားေလ... ဟီးဟီး... "
" အသက္ႀကီးတဲ့လူေတြက အမွားလုပ္မိတဲ့အခါမွာ ေတာင္းပန္စကားေျပာဖို႔ အရမ္းခက္ခဲတတ္ၾကတယ္ Cecil... "
" လူႀကီးေတြ ျဖစ္ေနတာေတာင္မွေပါ့ေလ... "
Cecil ေလးက နားမလည္နိုင္သလို ေမးလာေလသည္ ။
" ဟုတ္တယ္... လူႀကီးေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပဲ... ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ လူႀကီးေတြက သူတို႔မွားတယ္ဆိုတာကို ဝန္ခံဖို႔ ပိုၿပီး သတၱိ ေမြးၾကရလို႔ပဲ ... "
" ... "
" ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္မာနထက္ ပိုၿပီး အေရးႀကီးတဲ့အရာေတြကို မဆုံးရႈံးခ်င္တဲ့ အခါမွာ ဆိုရင္ေတာ့ လူႀကီးေတြလည္း ေတာင္းပန္တတ္ၾကပါတယ္ Cecil... "
" အင္း... သိပါၿပီ... Edd... Cecil အိပ္ခ်င္ၿပီ ... "
ကြၽန္ေတာ္ေျပာေသာ စကားတို႔က ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ပ်င္းစရာေကာင္းသြားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ။
ကြၽန္ေတာ္ Cecil ေလးကို အိပ္ယာေပၚ သိပ္ေပးဖို႔ ခ်ီီလိုက္သည္ ။
" သူတို႔ စကားေျပာတာ ၾကာဦးမယ္ထင္တယ္ ... ဦးဦး အခန္းမွာ အိပ္မလား... "
" ေယး... ေကာင္းတယ္... သမီး Edd ရဲ႕ ေၾကာင္ေလး Empa ကို ဖက္ၿပီး အိပ္မယ္... "
( T/N... ေနာက္တစ္ပိုင္းဆို ဇာတ္သိမ္းပါၿပီ... ဒါေလးၿပီးရင္ Yours To Claim ေလးကို ဆက္ျပန္ပါမယ္... YTC မွာ ဆက္ဆုံၾကမယ္ေနာ္ ....
ဒီ ႏွစ္လေက်ာ္အတြင္း ကိုယ္နဲ႕အတူ WOW ကို Ongoing မွာ အတူ စီးေမ်ာခံစားေပးၾကတဲ့ သူေတြအားလုံးကို တကယ္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... )